ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ

«καί ἐάν τις ἀφέλῃ ἀπό τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ἀφελεῖ ὁ Θεός τό μέρος αὐτοῦ ἀπό τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καί ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦτῳ. Λέγει ὁ μαρτυρῶν (ὁ Χριστός) ταῦτα· ναί ἔρχομαι τάχυ. ἀμήν, ναί ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ. (Ἀποκάλυψις Ἰωάννου, 22,19)»!

 

Από το Γεροντικό

Η Οσία Θεοδώρα συνήθιζε να λέγει στις μαθήτριές της πολύ συχνά, πως ούτε η μεγάλη άσκηση, ούτε ο υπερβολικός κόπος, ούτε οποιαδήποτε άλλη κακοπάθεια μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, όσο η αληθινή ταπεινοφροσύνη της καρδιάς. Διηγείτο και το ακόλουθο ανέκδοτο:

Κάποιος Ερημίτης είχε χάρισμα από το Θεό να διώχνει τα πονηρά πνεύματα. Μια φορά ζήτησε να μάθει τι φοβούνται περισσότερο και αναγκάζονται να φύγουν.

- Μήπως τη νηστεία; ρώτησε ένα απ' αυτά.

- Εμείς, αποκρίθηκε εκείνο, ούτε τρώμε, ούτε πίνουμε ποτέ.

- Την αγρυπνία τότε;

- Εμείς δεν κοιμόμαστε καθόλου.

- Την φυγή του κόσμου;

Το δαιμόνιο γέλασε περιφρονητικά:

- Σπουδαίο πράγμα,τάχα. Εμείς περνάμε τον περισσότερο καιρό μας τριγυρίζοντας στις ερημιές.

- Σ' εξορκίζω, να ομολογήσεις τι είναι εκείνο που μπορεί να σας δαμάσει, επέμενε ο Γέροντας.

 

Το πονηρό πνεύμα, αναγκασμένο από υπερκόσμια δύναμη βιάστηκε να απαντήσει:

-                      Η ταπείνωση, που δεν μπορούμε ποτέ ν' αποκτήσουμε.

-                       

-                      ΑΠΟΤΑΣΣΗ ΤΩ ΣΑΤΑΝΑ; ... ΑΠΟΤΑΣΣΟΜΑΙ

 

"Ἀποτάσσῃ τῷ Σατανᾷ; Καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ; Καὶ πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ; Καὶ πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ; Καὶ πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ;"

Στο άκουσμα των λόγων αυτών, που αποτελούν ένα στοιχειώδες και ουσιαστικό σημείο της ακολουθίας του βαπτίσματος, ο άνθρωπος της μεταμοντέρνας εκδοχής, κάνοντας χρήση των μεταμοντέρνων πορισμάτων της αποστατημένης επιστήμης μέσα από τον "ανθρωπιστικό" της κλάδο, θα εύρισκε σε αυτά φανατισμό, ρατσισμό, επιθετικότητα και άλλα παρόμοια τούτων, φτάνοντας στο σημείο να αμφισβητεί και να απορρίπτει ακόμη και αυτά τα μυστήρια της Αγιωτάτης Εκκλησίας.

Υπάρχει όμως στον κόσμο ετούτο, μα και τον όποιο άλλο, πιο ανθρωπιστική πράξη από το να αποποιείσαι καρδιακά στην ζωή σου το σκότος των πνευμάτων της πονηρίας στην ολότητά του;

Η μεγαλύτερη πράξη αγάπης για τον εαυτό σου και τους αδελφούς σου είναι να καταστήσεις τον εαυτό σου ικανό να αναγνωρίζει αυτό και να αποτάσσεται αυτό στην ολότητά του κάθε στιγμή που θα έρχεται σε επαφή με εκείνο είτε εσωτερικά με τους λογισμούς της διανοίας του είτε εξωτερικά μέσα από την κοινωνία με τους άλλους ανθρώπους, όταν αυτό έρχεται με το αληθινό του πρόσωπο ή όταν έρχεται σε εσένα με το προσωπείο μιας νέας εκδοχής σεβασμού, μιας νέας οδού που οδηγεί στο γενικό καλό, μιας νέας μεγάλης αλήθειας.

Αν ο καθένας από εμάς ήταν σε θέση να αναγνωρίζει και να αποτάσσεται ολόκαρδα το κακό στην όποια του μορφή, η ζωή μας θα ήταν - όσο μπορεί να συμβαίνει αυτό στον κόσμο ετούτο - ένας παράδεισος. Κανείς δεν θα επιθυμούσε να πράττει αυτό, βλάπτοντας έτσι με τις επιλογές του τον εαυτό του και τους άλλους.

 

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

«Έλεγε ο Κολοκοτρώνης καταγελών (μάλλον τους πολιτικούς): και ευγενέστατον και πανευγενέστατον και ενδοξότατον και εκλαμπρότατον και εξοχότατον και μεγαλειότατον με ονόμασαν, μόνο τον τίτλο του παναγιότατου δε μ’ έδωκαν». (Σπηλιάδης, «Απομνημονεύματα», τομ. Γ΄, σελ. 38).

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ.

Στην είσοδο του νησιού σας υποδέχεται το στιβαρό Κάστρο. Το 1300 ο Βενετός ηγεμόνας Ιωάννης Ορσίνι πήρε τη Λευκάδα για... προίκα και άρχισε να το χτίζει. Η άμυνά του, επτά προμαχώνες στις επτά του πλευρές. Στο εσωτερικό του, το εκκλησάκι της Αγίας Μαύρας, πολιούχου της Λευκάδας, που γιορτάζει στις 3 Μαΐου με μεγάλο πανηγύρι. Από το Κάστρο ως τα βορειοδυτικά της πόλης, μια στενή λωρίδα γης 7 χλμ. αγκαλιάζει τη λιμνοθάλασσα της Γύρας.

 

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟΝ "ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ ΣΟΦΙΑΝ ΕΔΙΔΑΞΕΝ", "ΑΛΙΕΙΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥΣ ΑΝΕΔΕΙΞΕ", "ΟΛΟΝ ΣΥΓΚΡΟΤΕΙ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ".

Εὐλογημένη ψυχή, τίποτε δέν εἶναι ἀδύνατο στό Θεό. Ζήτα του μέ εὐγένεια αὐτό πού θέλεις. Ἐάν δυσκολεύεσαι, διάβασε τούς ψαλμούς τοῦ Δαβίδ. Θά δῆς ἐκεῖνος μέ τί τρόπο ζητοῦσε ἀπό τό Θεό καί ἐλάμβανε αὐτό πού ποθοῦσε". "Ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπό τό Χριστό, στεροῦνται τόν θεῖο φωτισμό, γιατί ἄφησαν τό προσήλιο σάν τούς ἀνοήτους καί πηγαίνουν στό ἀνήλιο....Βλέπετε τό Ψαλτήρι πού εἶναι γραμμένο μέ θεῖο φωτισμό, τί βαθειά νοήματα ἔχει! Μάζεψε, ἄν θέλης ὅλους τούς θεολόγους, ὅλους τούς φιλολόγους, καί θά δῆς ὅτι ἕναν ψαλμό μέ τέτοιο βάθος δέν μποροῦν νά φτιάξουν! Ἐνῶ ὁ Δαβίδ ἦταν ἀγράμματος, ἀλλά βλέπεις καθαρά πῶς τόν ὁδηγοῦσε τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ".

ΤΑ 10 ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ.

1.  Να είναι απλή και σύντομη . Να μη λες άσκοπα λόγια, ιστορίες και παραμύθια.

2.  Ταπεινή. Να αναγνωρίζεις την αμαρτωλότητά σου, να μην καυχιέσαι.

3.  Αληθής. Χωρίς ψέματα και προφάσεις. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο απ' ό,τι έπραξες. Χωρίς προφάσεις και δικαιολογίες.

4.  Ταχεία. Μόλις αμάρτησες, να τρέξεις στον Πνευματικό.

5.  Διακριτική. Με προσεγμένα και ευπρεπή λόγια.

6.  Με ντροπή. Γιατί λύπησες το Θεό και έβλαψες την ψυχή σου και τον πλησίον.

7.  Σώα και ακέραιη. Να μην κρύψεις τίποτε. Να μην ξεχάσεις τίποτε.

8.  Μυστική. Σε τόπο απόκρυφο, για να μην ακούσει κανείς τίποτε.

9.  Θρηνητική. Με δάκρυα και λύπη. Με μίσος για το αμάρτημα. Με απόφαση να μην το ξανακάνεις ποτέ!

10.  Με απόφαση να τηρήσεις τον κανόνα του Πνευματικού. Γιατί αυτό είναι το φάρμακο για τη θεραπεία της ψυχής σου.

 (Αγάπιος ο Κρης, "Αμαρτωλών σωτηρία")

ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΑΙ ΠΑΤΕΡ

Δέησις ποὺ λέγεται πρὶν τὴν ἐξομολόγησιν

ἀπό τὸν ἐξομολογούμενον.

Πάτερ Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,

Ἐξομολογοῦμαι σοι πάντα τὰ κρυπτά

καὶ φανερά τῆς καρδίας καὶ διανοίας μου,

ἂ ἒπραξα ἒως τῆς σήμερον, διὸ ἂφεσιν

αἰτῶ παρά σου του δικαίου καὶ εὐσπλάχνου

κριτοῦ καὶ χάριν του μηκέτι ἀμαρτάνειν.

Μετάφρασις'

Πατέρα, Κύριε τοῦ ούρανοῦ καὶ τῆς γῆς,

σου ἐξομολογοῦμαι ὂλα τὰ κρυφά και φανερὰ τῆς

καρδίας καὶ τῆς διανοίας μου, τὰ ὀποία ἒπραξα

μἐχρι σήμερα, γι’ αὐτὸ ζητῶ συγχώρεσιν ἀπὸ σένα

τόν δίκαιο καὶ εύσπλαχνο κριτὴ καὶ χάριν ὢστε

νὰ μὴν ξανὰ-ἀμαρτήσω.

ΜΟΝΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ

"Τὰ πάντα μποροῦν νὰ σᾶς τὰ πάρουν. Τὰ πάντα μπορεῖ νὰ σᾶς τὰ ζητήσουν καὶ νὰ τὰ πάρουν. Δῶστε τα μὴν φοβάστε. Μόνο Χριστὸς καὶ ψυχὴ σᾶς χρειάζονται. Αὐτὰ μὴν τὰ δώσετε. Ἀκόμη καὶ ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέσῃ ἐπάνω σας γιὰ νὰ σᾶς τὰ πάρῃ μὴν τὰ δώσετε, γιατί μόνο μὲ τὴν θέλησή σας μποροῦν νὰ σᾶς τὰ πάρουν" (Ἐπίκαιρος δι᾿ ἡμᾶς λόγος τοῦ Ἁγίου Ἰερομάρτυρος καὶ Ἱσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ).

ΟΣΟΙ ΕΙΣΘΕ ΓΝΗΣΙΑ ΤΕΚΝΑ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Όσοι είστε γνήσια τέκνα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, να φεύγετε ολοταχώς από τους ιερείς, που υπέπεσαν στην υποταγή στους Λατίνους

Γράφει ο άγιος Γερμανός: «Εξορκίζω όλους τους λαϊκούς, που κατοικούν στην Κύπρο, όσοι είστε γνήσια τέκνα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, να φεύγετε ολοταχώς από τους ιερείς, που υπέπεσαν στην υποταγή στους Λατίνους, και μήτε σε εκκλησία (που αυτοί λειτουργούν) να συγκεντρώνεστε μαζί τους, μήτε να παίρνετε οποιαδήποτε ευλογία από τα χέρια τους. Είναι καλύτερα να προσεύχεστε στο Θεό στα σπίτια σας μόνοι σας, παρά να συγκεντρώνεστε στην εκκλησία μαζί με τους Λατινόφρονες (ιερείς και αρχιερείς). Ει δ’ άλλως θα υποστήτε την ίδια κόλαση με αυτούς» ( P.G. 140, 620).

Η τελική κρίση

(Αποκάλυψη Ιωάννη 20, 11-15)

Κι είδα ένα λευκό θρόνο κι εκείνον που καθόταν σ’ αυτόν. Η γη κι ο ουρανός έφυγαν από μπροστά του κι εξαφανίστηκαν. Και είδα τους νεκρούς, μεγάλους και μικρούς, να στέκονται μπροστά στο θρόνο. Ανοίχτηκαν βιβλία, κι ύστερα ανοίχτηκε ένα άλλο βιβλίο, το βιβλίο της ζωής. Και κρίθηκαν οι νεκροί ανάλογα με τα έργα τους, που ήταν γραμμένα στα βιβλία. Η θάλασσα παρέδωσε τους νεκρούς της, και ο θάνατος και ο Άδης παρέδωσαν τους νεκρούς που φύλαγαν. Κι ο καθένας κρίθηκε κατά τα έργα του. Τότε ο θάνατος και ο Άδης ρίχτηκαν στη λίμνη της φωτιάς. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος, η λίμνη της φωτιάς· κι όποιος δε βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο της ζωής ρίχτηκε κι αυτός στη λίμνη της φωτιάς.

ΩΡΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ

Όχι! Δεν θα απελπισθο[υμε.  Ώρα να αποδεχθούμε το φως της Μεταμορφώσεως. Το χορηγεί φιλάνθρωπα ο Κύριος σ΄ εκείνους, που θα τολμήσουν «την κρείττονα αλλοίωσιν», την αλλαγή του νου, του φρονήματος, την οποία προτείνει η μετάνοια και πραγματώνει η ειλικρινής συμμόρφωση προς το θέλημα του Θεού. Είναι ο σίγουρος δρόμος, για νά ΄ρθει η μεταμόρφωση μέσα μας και γύρω μας. 

Ὁ ΙΕ΄ Κανὼν κατὰ τὴν ἑρμηνεία τοῦ Νικοδήμου Μίλας, λέγει:«Ἐὰν Μητροπολίτης ἢ Πατριάρχης ἄρξηται νὰ διακηρύττῃ δημοσίᾳ ἐπ᾿ ἐκκλησίας αἱρετικήν τινα διδαχήν, ἀντικειμένην πρὸς τὴν ᾿Ορθοδοξίαν, τότε οἱ προαναφερθέντες κέκτηνται δικαίωμα ἅμα καὶ χρέος ν᾿ ἀποσχοινισθῶσι πάραυτα τοῦ ᾿Επισκόπου ἐκείνου, διὸ οὐ μόνον εἰς οὐδεμίαν θέλουσιν ὑποβληθῆ κανονικὴν ποινήν, ἀλλὰ θέλουσι καὶ ἐπαινεθῆ εἰσέτι, καθ᾿ ὅσον διὰ τούτου δὲν κατέκριναν καὶ δὲν ἐπανεστάτησαν ἐναντίον τῶν νομίμων ᾿Επισκόπων, ἀλλ᾿ ἐναντίον ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων, οὔτε καὶ ἐγκατέστησαν τοιουτοτρόπως σχῖσμα ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ, ἀλλ᾿ ἀντιθέτως, ἀπήλλαξαν τὴν ᾿Εκκλησίαν, ἐν ὅσῳ ἠδυνήθησαν, τοῦ σχίσματος καὶ τῆς διαιρέσεως».

ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

"Στην Ορθοδοξία προέχει η αλήθεια και έπεται η πλειοψηφία. Όταν υπάρχει αντίθεση της πλειοψηφίας προς την αλήθεια, τότε ισχύει, το περιώνυμο αξίωμα: "Ο είς και η αληθεία αποτελούν την πλειοψηφία"! Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, όχι μόνο δεν υπετάγησαν στην πλειοψηφία, ακόμη και στην παμψηφία συνοδικών αποφάσεων, όταν ήσαν αντίθετες προς την Ορθοδοξία και υπεστήριζαν την αίρεση, αλλά και αντιτάχθησαν μέχρις εσχάτων και εις το τέλος η Αλήθεια και η Ορθοδοξία εθριάμβευσαν."

ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΙ ΝΗΣΟΙ

"Η Εκκλησία στις Βρετανικές Νήσους θα αρχίσει να μεγαλώνει, μόνο όταν αρχίσει να τιμά τους δικούς της Αγίους" (Άγιος Αρσένιος της Πάρου †1877).

Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης:

«Παυσώμεθα τοῦ θέλειν εἶναι τῶν διδασκάλων διδάσκαλοι. Μισήσωμεν τὸ λογομαχεῖν ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων. Πιστεύσωμεν ὡς οἱ Πατέρες ἡμῶν παραδεδώκασιν. Οὑκ ἐσμὲν τῶν Πατέρων σοφώτεροι· οὐκ ἐσμὲν τῶν διδασκάλων ἀκριβέστεροι».

Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΔΙΑ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

Ας ἀκούσωμεν τί λέγει ἀπευθυνόμενος σέ ὅσους ἀφήνουν τήν κοινήν Μητέρα τῶν Ὀρθοδόξων, τήν ‘Εκκλησία τοῦ Θεοῦ καί τρέχουν σέ «κοινούς οἴκους», ὅπως χαρακτηρίζει τίς ἐκκκλησίες τῶν αἱρετικῶν καί τῶν σχισματικῶν, ὁ Μέγας Βασίλειος: «Ἀκούσατε οἱ τήν ‘Εκκλησίαν καταλιμπάνοντες, καί ἐν οἴκοις κοινοῖς συστρεφόμενοι, τά ἄθλια τοῦ τιμίου σώματος ἀπορρήγματα, ὅτι χρή τάς εὐχάς ἀποδιδόναι ἐν μέσω Ἱερουσαλήμ, τουτέστιν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ. Οὐδέ γάρ κατά τήν παλαιάν λατρείαν ἴδιον ἐξῆν ἑκάστω πἠγνυται θυσιαστήριον, ἀλλ’ ἕν ἀποδέδεικτο τοῖς θυσιάζειν προαιρουμένοις». (Μ. Βασιλείου εἰς Ψαλμ. 115, Ὁμιλ. ε. P.G. 30, 113).

ΠΟΙΑ ΑΡΕΤΗ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΟΠΟ;

Ρώτησαν τον ἀββᾶ Ἀγάθωνα οἱ ἀδελφοί: Ποια ἀρετή πάτερ, ἔχει περισσότερο κόπο. Τους λέγει: Συγχωρῆστέ με, νομίζω ὅτι δεν ὑπάρχει ἄλλος κόπος σαν την προσευχή προς τον Θεό. Πάντοτε ὅταν θέλει ὁ ἄνθρωπος να προσευχηθεῖ,, θέλουν οἱ ἐχθροί να τον διακόψουν, διότι γνωρίζουν ὅτι ἀπό πουθενά ἀλλοῦ δεν ἐμποδίζονται, παρά ἀπό την προσευχή προς τον Θεό. Και ὁποιαδήποτε ἄσκηση τυχόν ἐφαρμόζει ὁ ἄνθρωπος, ὑπομένοντας σ’ αὐτήν, στο τέλος την κάνει ξεκούραστα, ἀλλά ἡ προσευχή χρειάζεται ἀγώνα ἕως τήν τελευταία ἀναπνοή. (‘Από την Φιλοκαλία)