ΤΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΣΙΓΑΝ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΟΝΤΩΣ ΜΕΓΑΣ, Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ, ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΥΜΑΣ, ΟΥΔΕΝ ΚΡΥΠΤΟΝ Ο ΟΥ ΜΗ ΦΑΝΕΡΟΝ ΓΕΝΗΣΕΤΑΙ, ΑΙ ΠΥΛΑΙ ΤΟΥ ΑΔΟΥ ΟΥ ΚΑΤΙΣΧΥΣΟΥΣΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΓΙΝΩΣΚΕΤΕ ΟΤΙ Ο ΜΙΣΩΝ ΥΜΑΣ ΕΜΕ ΠΡΩΤΟΝ ΥΜΩΝ ΜΕΜΙΣΗΚΕΝ, ΑΝΑΓΚΗ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟΥ ΝΟΜΙΜΟΥ...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ ΕΠΙ   ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ   ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ   ΘΕΜΑΤΩΝ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ 19400, ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ, Τ.Θ. 54, ΤΗΛ. 210 6020176, 210. 6021467

ΤΕΥΧΟΣ 25  /  ΕΤΟΣ 2005

Η "ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ" ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ ΔΙΑ ΤΗΝ "ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΝ" ΤΟΥ 1971 ΕΙΣ ΑΜΕΡΙΚΗΝ

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΤΟ 2003 ΕΙΣ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ  ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩ ΜΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΜΑΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ΤΟΥ 1971 ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΜΕΤΑ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΕΡΟΣΥΛΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ.

Μόλις τήν 11ην Μαΐου 2005 ἐλάβομεν γνῶσιν τοῦ κειμένου, τό ὁποῖον ἀκολουθεῖ καί τό ὁποῖον ἐδημοσιεύθη τόν ᾿Ιούνιο τοῦ 2003 εἰς τό διαδίκτυον (ἰστοσελίδα ... τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως Μπροῦκλιν τῆς Νέας ῾Υόρκης).

Πρόκειται περί μιᾶς περιγραφῆς ἀπό αὐτόπτας μάρτυρας, ὅπως δηλώνεται εἰς αὐτό, διά τό "τί ἀκριβῶς ἔγινε τήν 17ην καί 18ην Σεπτεμβρίου τοῦ 1971 εἰς ᾿Αμερικήν, κατά τήν χειροθεσίαν τῶν Ματθαιϊκῶν ᾿Επισκόπων" .

Παραθέτομεν τήν ἐν λόγῳ "ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΝ". 

"ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΤΘΑΙΙΚΩΝ

ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΟΝ ΣΕΠΤ. ΤΟΥ 1971

Κάποιοι ἔχουν ζητήσει μιά περιγραφή τοῦ τί ἀκριβῶς συνέβη κατά τήν χειροθεσία τῶν δύο Ματθαιϊκῶν ᾿Επισκόπων, στό Μοναστήρι τῆς θείας Μεταμορφώσεως στό Μπροῦκλιν Μασαχουσέτη, στίς 17 καί 18 Σεπτεμβρίου 1971.  Παρουσίᾳ ὁλοκλήρου τῆς ἀδελφότητος καί πολλῶν λαϊκῶν, καθώς ἐπίσης καί τοῦ Ματθαιϊκοῦ μεσολαβητοῦ καί ἐκπροσώπου, Πρωτοσυγκέλλου π. Εὐγενίου Τόμπρου, ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Φιλόθεος τοῦ ᾿Αμβούργου τῆς Γερμανίας καί ὁ ᾿Επίσκοπος Κων/νος τῆς Αὐστραλίας (ἀμφότεροι τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων)  συλλειτούργησαν μέ τόν Κλῆρο τοῦ Μοναστηριοῦ τήν 17ην Σεπτεμβρίου 1971 καί ἀμέσως μετά ἀπό τόν Τρισάγιο ὕμνο, κατά τήν θεία Λειτουργία (δηλαδή, ἀκριβῶς στό χρονικό σημεῖο, κατά τό ὁποῖο γίνεται συνήθως ἡ χειροτονία ἑνός ᾿Επισκόπου), ὁ Ματθαιϊκός ᾿Επίσκοπος Κάλλιστος, ὁ ὁποῖος ἦτο μόνον μερικῶς φορεμένος, ὡδηγήθη μπροστά στούς ὡς ἄνω δύο ᾿Αρχιερεῖς.

Οἱ εὐχές πού διαβάστηκαν πάνω του, ἦσαν οἱ δύο μυστικές εὐχές, πού κανονικά διαβάζονται κατά τήν χειροτονία ἑνός ᾿Επισκόπου. Οἱ εὐχές αὐτές (ἤ σέ περίπτωση χειροθεσίας ἱερέως), οἱ ἀντίστοιχές τους γιά τήν χειροτονία ἱερέως, διαβάζονται Κανονικά σέ μιά χειροθεσία. ᾿Αφοῦ διαβάστηκαν οἱ εὐχές αὐτές στόν ᾿Επίσκοπο Κάλλιστο ἐδόθηκαν τά ὑπόλοιπα ἐξαρτήματα τῶν ἀμφίων του, τό ὠμοφόριο, ἡ Παναγία, ἡ μίτρα καί ἠ πατερίτσα, γιά νά δειχθῇ ὅτι οἱ εὐχές πού διαβάστηκαν πάνω του, εἶχαν συμπληρώσει ἐκεῖνο πού ἔλειπε ἀπό τήν προηγούμενη, μή κανονική χειροτονία του καί ὅτι τώρα νόμιμα ἔλαβε αυτά τά διακριτικά τοῦ ἀξιώματός του. Σ᾿ αὐτό τό σημεῖο ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι στό Ναό φώναξαν "῎Αξιος".

Στίς 18 Σεπτεμβρίου, ὀ ᾿Αρχιεπίσκοπος Φιλόθεος καί ὁ ᾿Επίσκοπος Κων/νος, μαζί μέ τόν ᾿Επίσκοπο Κάλλιστο, ἔκαναν ἀκριβῶς τήν ἴδια τελετή στόν Ματθαιϊκό ᾿Επίσκοπο Κιτίου ᾿Επιφάνιο.

Στό τέλος τῆς θείας Λειτουργίας, στίς 18 Σεπτεμβρίου, ὁ Ματθαιϊκός Πρωτοσύγκελος, Πρωτοπρεσβύτερος Εὐγένιος Τόμπρος, ἔβγαλε ἕνα σύντομο λόγο, γιά νά εὐχαριστήση τούς δύο ῾Ιεράρχας τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς πού ἀνέλαβαν τό "ἱερό ἔργο τῆς ἀγάπης", νά πραγματοποιήσουν τήν ἀπόφασι τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων τῆς 15/28 Σεπτεμβρίου 1971, γιά τό καλό τοῦ Ματθαϊκοῦ Κλήρου καί τῶν πιστῶν στήν ῾Ελλάδα καί νά διαβεβαιώση ὅτι κατά τήν χειροθεσίαν καί τήν ἐπικύρωσιν τῶν δύο Ματθαϊκῶν ῾Ιεραρχῶν "κατέβηκε τό ῞Αγιον Πνεῦμα". ῾Ο ᾿Αρχ/της Καλλιόπιος ἀπό τήν ῾Ελλάδα μαγνητοφώνησε αὐτό τό κήρυγμα.

Οἱ συλλειτουργήσαντες καί οἱ μάρτυρες τῶν δύο αὐτῶν χειροθεσιῶν (ἐπίθεσις τῶν χειρῶν) κατόπιν ὑπέγραψαν τό κάτωθι ἔγγραφον:

"Πρός ἐκπλήρωσιν τῆς ἐντολῆς τῆς Συνόδου μέ ἡμερομηνίαν 1/28 Σεπτεμβρίου 1971, διαβάσαμε τίς εὐχές μέ τήν ἐπίθεσι τῶν χειρῶν μας ἐπί τοῦ Σεβ/του Καλλίστου, Μητροπολίτου Κορίνθου, στίς 17/30 Σεπτεμβρίου 1971, καί στίς 18 Σεπτ/1 ᾿Οκτωβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους, ἐπί τοῦ Σεβ/του ᾿Επιφανίου, Μητροπολίτου Κιτίου, στήν ῾Ιερά Μονή τῆς Θείας Μεταμορφώσεως στό Μμπροῦκλιν Μασαχουσέτη. Κατόπιν συλλειτουργήσαμε μαζί τους.

Μπρούκλιν Μασαχουσέτης  ῾Ημερομηνία: 18 Σεπτεμβρίου 1971

ΥΠΟΓΡΑΦΑΙ + ᾿Αρχ/πος Φιλόθεος  ᾿Επίσκοπος Κων/νος

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ᾿Αρχ/της Καλλιόπιος, ᾿Αρχ/της Παντελεήμων, ῾Ιερομ. Χαράλαμπος

᾿Εάν, ὅπως κάποιοι ὑποστηρίζουν, οἱ δύο Ματθαικοί ᾿Επίσκοποι εἶχαν δεχθεῖ μόνο μία συγχωρητική εὐχή, αὐτό: 1) Δέν θά ἀπαιτοῦσε τήν παρουσία τῶν δύο ᾿Επισκόπων τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων. ῞Ενας ᾿Επίσκοπος ἀρκοῦσε γι᾿ αὐτό. 2) Δέν θά ἦταν άπαραίτητο νά γίνη κατά τήν διάρκεια θείας Λειτουργίας. Μιά ἁπλῆ εὐχή στό Ναό, ὁποιαδήποτε ὥρα τῆς ἡμέρας, χωρίς καθόλου θεία Λειτουργία θά ἦταν ἀρκετή. 3) Δέν θά ἦταν ἀπαραίτητο, ὁ καθένας ἀπ᾿ τούς Ματθαιϊκούς ᾿Επισκόπους νά διορθωθῇ (νά γίνη Κανονικός) χωριστά καί ἀτομικά, σέ δύο διαφορετικές ἡμέρες (ἀφοῦ δύο ὑποψήφιοι δέν εἶναι δυνατόν νά ἀνέλθουν στόν ἴδιο βαθμό, στήν ἴδια θεία Λειτουργία). Θά μποροῦσαν ἀμφότεροι νά συγχωρηθοῦν τήν ἴδια ὥρα καί ἡμέρα. 4) Δέν θά ἀπαιτοῦσε Συνοδική ἀπόφασι.

Μερικοί Ματθαιϊκοί ὑποστηρίζουν ὅτι ἔχουν ἐπιστολές ἀπό τόν ῞Αγιο Φιλάρετο τῆς Ν.῾Υόρκης καί τόν ᾿Επίσκοπο Γεώργιο Γκράμπε, πού ἀναφέρουν ὅτι μιά εὐλογία δόθηκε ἤ διαβάστηκε στούς Ματθαιϊκούς ᾿Επισκόπους. Αὐτό ἐπίσης θά μποροῦσε πολύ εὔκολα νά γίνη κατανοητό, μέ τήν σωστή καί ἀκριβῆ σημασία τῆς λέξεως: Οἱ δύο Ματθαιϊκοί ᾿Επίσκοποι ἀτομικά ἔλαβαν κάτι, τό ὁποῖον δέν εἶχαν νομίμως προηγουμένως. Τήν εὐλογία τῆς χειροθεσίας, τήν πλήρη εύλογία μιᾶς ἐγκύρου ἱερωσύνης. Σ᾿ αὐτό τό σημεῖο, πρέπει νά ἀναφερθῇ, ὅτι ὁ ᾿Επίσκοπος ᾿Επιφάνιος διεμαρτυρήθη στόν π. Εὐγένιο Τόμπρο, γιά ποῖον λόγον ἔπρεπε οἱ δύο ᾿Επίσκοποι νά γίνουν κανονικοί χωριστά σέ δύο θεῖες λειτουργίες. Πῆρε τήν ἀπάντησι ὅτι αὐτή ἦταν ἡ ἀπόφασι τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων, καί ἡ ἀπόφασις δέν μποροῦσε νά ἀλλάξῃ. ῾Ο ᾿Επίσκοπος ᾿Επιφάνιος ἐπίσης δήλωσε ὅτι ἐπιστρέφοντας στήν ῾Ελλάδα, δέν εἶχαν τίποτα γραπτό ἐκ μέρους τῶν ᾿Επισκόπων τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων, τό ὁποῖον θά μποροῦσε νά παρουσιασθῆ στούς ἄλλους Ματθαιϊκούς ᾿Επισκόπους καί τόν Κλῆρο, καθώς ἐπίσης καί στούς πιστούς πού νά διαβεβαιώνη ὅτι ἡ Σύνοδος τῶν Ρώσων, εἶχε ταυτότητα ἀπόψεων μαζί τους, ὅσον ἀφορᾶ στήν ἀπουσία θείας Χάριτος μεταξύ τῶν καινοτόμων ὁμολογιῶν. Εἶπε ὅτι δέν θά τούς δέχονταν χωρίς ἕνα τέτοιο ἔγγραφο.

 ῾Ο ᾿Αρχ/της Παντελεήμων ἀπήντησε ὅτι ὅλα αὐτά ἔπρεπε νά εἶχαν διευθετηθῇ, ἐνῶ βρίσκονταν ἀκόμη στήν συνεδρίασι τῆς Συνόδου στήν Ν.  ῾Υόρκη. ῞Οταν αὐτό τό αἴτημα διαβιβάστηκε τηλεφωνικῶς στήν Σύνοδο τῶν Ρώσων στήν Ν.  ῾Υόρκη, ἡ Ματθαιϊκή ἀντιπροσωπεία ἔλαβε μιά ἐπιστολή ἀπό τόν Μητροπολίτη Φιλάρετο, ἡ ὁποία ἔλεγε ὅτι ἡ Σύνοδος τῶν Ρώσων δέν ἐδέχετο τήν καινοτομία τοῦ ἡμερολογίου τοῦ 1924 καί ποτέ δέν ἐπρόκειτο νά τήν δεχθῇ. Καμμία ἀναφορά δέν ἔγινε σχετικά μέ τό θέμα τῆς Χάριτος.

Σέ μία ἐπίσημη αἴτησι πρός τούς ᾿Επισκόπους τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων, οἱ ᾿Επίσκοποι Κάλλιστος καί ᾿Επιφάνιος καί ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Εὐγένιος Τόμπρος ἔγραψαν: "῾Υποβάλλομεν τήν παροῦσαν αἴτησίν μας στήν ῾Αγία καί ῾Ιερά Σύνοδο σας, καί εἴμαστε ἕτοιμοι νά δεχθοῦμε κάθε ἀπόφασι της , ἡ ὀποία πάντοτε θά στηρίζεται στούς θείους καί ῾Ιερούς Κανόνες" (῞Ορα: "῾Ο ἀγών κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ", σελ. 88).

Εἶναι ἀπαραίτητο νά ἀναφέρουμε, ὅτι γιά περισσότερο ἀπό ἕνα ἔτος, πρίν ὑποβληθεῖ αὐτή ἡ γραπτή αἴτησι, εἶχε ἀρχίσει ἡ ἐπικοινωνία τῶν Ματθαιικῶν ᾿Επισκόπων μέ τούς ᾿Επισκόπους τῆς Συνόδου τῶν Ρώσων, μέ τήν ἐλπίδα τῆς ἐπικυρώσεως τῶν μή Κανονικῶν ᾿Επισκοπικῶν χειροτονιῶν ὑφ᾿ ἑνός ᾿Επισκόπου. ᾿Αναγνωρίζοντας τήν Σύνοδο τῶν Ρώσων ὡς ἀπολύτως ᾿Ορθόδοξη, ὑπέβαλαν τήν ὡς ἄνω ἐπίσημη αἴτησι - αἴτημα πρός τούς Ρώσους, ὑποτασσόμενοι καί θέτοντες ἑαυτούς ὑπό κρίσιν σέ μιά "Μείζονα Σύνοδο".     

Υ.Γ. ῾Η "περιγραφή" αὐτή ἐδημοσιεύθη τό 2003, παραλλήλως μέ παρομοίας εἰς περιεχόμενον δηλώσεις ᾿Αρχιερέων μας. Τήν ἀπέστειλα ἐπισήμως εἰς τούς ‘Αρχιερεῖς διά νά μοῦ εἴπουν τήν θέσιν των, ἀλλά ἡ ἀπάντησίς των ἦτο ἡ σιωπή, ἤ μᾶλλον ἡ ἐμμονή εἰς τάς βλασφήμους δηλώσεις των τοῦ 2003, καί ὁ περαιτέρω διωγμός καθ’ ἡμῶν καί καθ’ ὅλων τῶν ζητούντων τήν καλήν ῾Ομολογίαν. Κατόπιν τούτου, μή ἔχοντες ἄλλην ὀρθόδοξον ἐπιλογήν, ὡδηγήθημεν εἰς τήν διακοπήν κοινωνίας  .... Καί τοῦτο διά νά μή κοινωνοῦμεν τῶν βλασφημιῶν των, τῶν ἱεροσυλιῶν των καί τῆς ἀρνήσεως τῆς ᾿Αποστολικῆς των Διαδοχῆς. Περί ὅλων αὐτῶν μποροῦν οἱ ἀγαπητοί ἀναγνῶσται νά ἐνημερωθοῦν ἀπό τήν ᾿Ορθόδοξο Πνοή καί ἄλλα ἔντυπα, ἀλλά καί ἀπό τῆς παρούσης ἐκδοτικῆς σειρᾶς θά ἐπανέλθωμεν.

Τοῦτο μόνον λέγομεν ἐπί τοῦ παρόντος. ῞Οτι ὅσοι θέλουν νά παραμείνουν ἐντός τῆς Κιβωτοῦ, γνήσια μέλη τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καί νά μή καταποντισθοῦν εἰς τήν θάλασσα τῆς βλασφημίας, τῆς ἱεροσυλίας καί τῆς κακοδοξίας, (σήμερα αὐτά εἶναι τά νερά τοῦ Κατακλυσμοῦ), ἀς ἀναλάβουν τάς εὐθύνας των καί "ἐν ὁμονοίᾳ" μετά τῶν ὀρθοδόξως φρονούντων καί ἐνεργούντων, ἄς "ὁμολογήσουν" τήν ΚΑΛΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ. Καί νά συνειδητοποιήσωμεν ἐκεῖνο πού ἔλεγε ὁ ἅγιος ῾Ιεράρχης Ματθαῖος: "῾Η ᾿Ορθοδοξία θά μείνη ὡς μία σπίθα...", καί "ὅσοι ἐκεῖνα τά χρόνια δέν σκανδαλισθοῦν, δέν πέσουν, ἀλλά κρατήσουν καθαρή τήν ῾Ομολογία, αὐτοί θά λογισθοῦν ὡς μάρτυρες". 

᾿Οφείλω νά σημειώσω, ὅτι τήν κατά ᾿Οκτώβριον τοῦ 1971 δημοσιευθεῖσαν ᾿Απόφασιν τῶν Ρώσων, σύμφωνα μέ τήν ὁποίαν ἡ χειροθεσία, τήν ὁποίαν ἐπρόκειτο νά κάμουν, θά ἐγίνετο κατά τόν Η' Κανόνα τῆς Α' Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ᾿Εξαρχία τήν ἀπέκρυψεν ἐξ  ἀρχῆς καί μόνον ἀφοῦ τήν ἐδημοσίευσεν ὁ Φλωριναῖος Μοναχός Βίκτωρ εἰς τά "Χαρμόσυνα Μηνύματα" ἠναγκάσθησαν (προφανῶς) νά τήν δημοσιεύσουν. Αὐτήν τήν ᾿Απόφασιν ἡ ᾿Εκκλησία οὐδἐποτε ἀπεδέχθη, κατά τάς δηλώσεις δέ τῆς ᾿Εξαρχίας οὔτε ἡ Ρωσική Σύνοδος τήν ἐφήρμοσεν. ῾Η Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία ἀπ᾿ ἀρχῆς οὐσίᾳ τήν ἀπέρριψεν, θεωρήσασα ταύτην ἀπ᾿ ἀρχῆς ὡς ἄκυρον καί ἀποτέλεσμα ληστρικῶν παρεμβάσεων καί πιέσεων τῶν ὀργάνων τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἀπό τότε ἐπεδίωκε νά ὑπαγάγῃ τήν Γνησίαν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν ὑπό τήν Ρωσικήν  Εκκλησίαν τῆς Διασπορᾶς καί μέσω αὐτῆς εἰς τόν εὐρύτερον παλαιοημερολογιτικόν καί νεοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν.

᾿Εξ᾿ αὐτῆς τῆς ἀπ’ ἀρχῆς συνειδήσεως τῆς Ἱερας Συνόδου ἐπί τοῦ θέματος τῆς «χειροθεσίας», ἐσημειώθησαν ἐκ τῶν ὑστέρων παρεκκλίσεις τινές καί ὑπαναχωρήσεις, ὠς πρός τί ἔγινε δεκτόν ἐν ᾿Αμερικῇ καί ἐν ῾Ελλάδι, ὡς τοῦ Κορινθίας Καλλίστου, ὁ ὁποῖος "γυμνῇ τῇ κεφαλῇ" ἐδήλωσεν ὅτι τήν "χειροθεσίαν" ἐδέχθη ὡς ἐπί σχισματικῶν, διό καί ἠ ῾Ιερά Σύνοδος τόν καθήρεσεν ὡς ἀρνητήν καί βλάσφημον κατά τῆς ᾿Αρχιερωσύνης του.

Ἑτέρα παρέκκλισις ἐσημειώθη ὑπό τοῦ τότε Πειραιῶς Νικολάου, ὁ ὁποῖος προκειμένου νά ἀποσπάσῃ ἀπό τό δικαστήριον, εἰς τό ὁποῖον παρεπέμφθη, τήν ἀναγνώρισιν, κατέθεσε τήν ἄκυρον καί ἀντικανονικήν καί βλάσφημον καί ἱερόσυλον ἐν τινι μέρει ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐκδοθῇ τό 54/76 ᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα, τό ὀποῖον τόν ἀθωώνει καί τόν ἀναγνωρίζει βάσει τῆς κατά τόν Η' Κανόνα τῆς Α' Οἱκουμενικῆς Συνόδου, ἤτοι τῆς ὡς ἐπί σχισματικῶν, δηθεν γενομένης χειροθεσίας. Τό ᾿Απαλλακτικόν τοῦτο Βούλευμα ὁ Πειραιῶς Νικόλαος τό ἀπεδέχθη πανηγυρικῶς καί οὐδέποτε μέχρι σήμερον (2005) τό ἔφερε εἰς τήν Σύνοδον πρός ὁμολογιακήν ἀντιμετώπσισιν, ἄν καί τοῦ ἐγένοντο ἐπανειλημμέναι καί ἀπό πολλούς συστάσεις.