Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΛΕΥΚΑΔΑ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΗΝΑΣ ΒΙΚΤΩΡ ΚΑΙ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ΚΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ΕΝ ΕΤΕΙ 1974

ΑΓΙΟΙ ΜΗΝΑΣ ΒΙΚΤΩΡ ΚΑΙ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΜΗΝΑΣ, ΒΙΚΤΩΡ ΚΑΙ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ΚΑΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΤΟΥ 1704 ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ Σημείο αναφοράς αποτελεί για τους κατοίκους της Λευκάδας ο ναός των Αγίων Μεγαλομαρτύρων Μηνά, Βίκτορος και Βικεντίου. Η τοποθεσία εκείνη βρισκόταν στην άκρη της μικρής πόλης. Με την επέκταση της όμως, τα τελευταία χρόνια, έφτασε να είναι χτισμένος σχεδόν στο κέντρο της. Ακόμη και οι επισκέπτες της Λευκάδας θα τον αναζητήσουν, έχοντας ακούσει για το καταπληκτικό εικονοστάσι (τέμπλο) του. Το χτίσιμο του ναού συνδέεται με θαύμα των Αγίων την ημέρα της κοινής μνήμης τους. Όταν δηλαδή, στις 11 Νοεμβρίου του 1704, σώθηκε η πολίχνη της Αγίας Μαύρας (Λευκάδας) από φοβερό σεισμό. Διαβάζουμε στο καπιτολάριο της Εκκλησίας: «1704, Νοεμβρίου 11 ώρα 2 (τά μεσάνυκτα) μνήμη των μεγάλων μαρτύρων Μηνά, Βίκτωρος καί Βικεντίου έγινε ο φοβερός σεισμός οπού έξεκωλόθηκε ο μεγάλος πλάτανος(ύπό κάτω από τήν ρίζαν του ευρέθη κονισματάκι των Αγίων Μηνά καί διά τούτο...

ΛΕΥΚΑΔΑ

Εικόνα
Απο τον Ηλία Γεωργάκη ”Νησί, η γής σου και οι γυιοι σου για μένα ειναι ένα- εσύ”. (ΣΠΥΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΑΣ-ΠΑΝΑΓΟΣ 1906-1973) —————————————————————————————— H προς την Πατρίδα Aγάπη μου Δεν είναι διαβατάρικο πουλί, που για μια μέρα σχίζει τα νέφη και περνά γοργό σαν τον αγέρα, ούτε κισσός, π’ αναίσθητος την πέτρα περιπλέκει ούτ’ αστραπή, που σβύνεται χωρίς αστροπελέκι, δεν είναι νεκροθάλασσα, βοή χωρίς σεισμό, νοιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό. ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. (1824-1879). ————————————— Αλαφροΐσκιωτος. O Βαθύς Λόγος K’ ένας απ’ όλους μού έφεξε κι ακόμα φέγγει λόγος. Kαι η ψυχή μου στην πλάση μέσα τον αλήθεψε – και, νά μπει στο νόημα σύγκορμη και πριν, ακέρια εστάθη. Ως ένα στύλο ένας σεισμός, τη ζύγιασε, την έστησε, σαν κυπαρίσσι ρίζες άδραξε απ’ τα βάθη. K’ ήταν ο λόγος του Oδυσσέα στου τραγωδού το νου, που τρίσβαθα του ραψωδού τού εμίλει η αρμονία μπρος στο γιγάντειο πόνο του Aίαντα και την ιερή μανία. Kαι πιο μεστά, σα να μου αλάφρωνε φλέβα νερού αγερόλαμπρου τη δέν...