Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΚΤΟΝΙΣΜΟΥ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ]

Πέμπτη, 24 Σεπτεμβρίου 2015

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΝΟΥΝΗ: [ΜΕΡΟΣ Α΄] ΕΚΘΕΣΙΣ ΑΚΡΙΒΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΥ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΚΤΟΝΙΣΜΟΥ

Ἔκθεσις ἀκριβῆς τῆς Ὀρθοδόξου Πατερικῆς Θεολογίας περί τῆς θανατηφόρου αἱρέσεως τοῦ Ἐμβρυοκτονισμοῦ

(Μέρος Α΄)

ΟΤΑΝ ΤΟ 1986 ΞΕΣΠΑΣΕ ΤΟ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟΝ ΜΕΙΖΟΝ ΘΕΜΑ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ:
1ον Ὁ Μοναχός Ἰωσήφ Βατοπαιδινός ποῦ ἦτο τότε; Στό ὑπερπέραν; Ἀρπάγει εἰς πολυχρόνιον Θεοπτίαν μήπως;
2ον Ὁ θεολόγος Ἀνδρέας Πιτσιλλίδης, ποῦ ἦτο; Ἤ, ποῦ εἶναι τώρα νά ἐνημερωθεί, τί γράφτηκε τότε, γιά νά πάψει νά αἱρετικολογεῖ καί νά διαστρέφει τήν Ὀρθόδοξον Πατερικήν Πίστη μας;

1.      ΒΙΟΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΒΙΟΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΧΡΕΟΣ Η ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ

Ὁ κύριος λόγος τῆς ἐνασχολήσεως μας, μέ τό ἔν λόγῳ βιοἠθικό καί βιοθεολογικό θέμα, τῶν ἐκτρώσεων ἤ ἀμβλώσεων ἤ τήν «διακοπή τῆς κυήσεως», εἶναι δύο σύγχρονα ἐκκλησιαστικά πρόσωπα, πού θεολογοῦσιν γιά πολλά χρόνια· μάλιστα τό ἕνα πρόσωπο, ὄντας κεκοιμημένος μοναχός, βρίσκεται πλέον, εἰς τήν κρίσην τοῦ Δικαιοκρίτη Θεοῦ καθῶς καί εἰς τήν σύγκρισην, κρίση καί κριτικήν, τῆς Συνειδήσεως τῆς Ἐκκλησίας· ἡ θεολογική  κρίση καί ἐκκλησιαστική κριτική, ζώντων ἤ καί κεκοιμημένων, ἐκπορεύεται καί πηγάζει de facto διά τῆς ρητῆς καί  Θεανθρώπινης ὀδηγίας καί ἐντολῆς ὑπό τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου «Μή κρίνετε κατ΄ὄψιν, ἀλλά τήν δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (Ἰωαν.7,24.) καί δέν σχετίζεται οὐδόλως, μέ τήν κατάκρισην καθότι ἐσφαλμένα πιστεύουν μερικοί, διαφορετικά, πῶς θά συγκρίνομεν, καί τέλος πάντων πῶς θά κρίνομεν, τίς κατά κόρον διαχρονικές κριτικές, ζώντων ἤ κεκοιμημένων, ὑπό τῶν Προφητῶν, Ἀποστόλων, Ἀποστολικῶν Πατέρων, Θεηγόρων Πατέρων, καί Διδασκάλων καί μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἄν τυχόν καί ἐννοήσουμεν, τίς σωρηδόν θεολογικές κριτικές των, ὡς κατάκρισην;

Μήπως, μ΄αὐτόν τόν στρεβλό τρόπο σκέψης, δέν κατακρίνομεν ἀδίκως καί αὐτομάτως, τά ἱερά καί τά ἅγια πρόσωπα, τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἰστορίας, τῆς Ἁγιολογίας καί τῆς Πατρολογίας;

Ἄρα μία βασική προϋπόθεση, τῆς ἀναγνώσεως, τῆς παροῦσας μελέτης μας, εἶναι, νά δυνάμεθα ἐν δυνάμει,  νά διακρίνομεν καλῶς, τήν σημαίνουσα θεολογικήν [1] διάκριση, τῆς κατακρίσεως ἤ ἱεροκατακρίσεως καί καταλαλιᾶς· ἀπό τήν ἀναγκαία ἐκ τῶν πραγμάτων, θεο-λογικήν κρίση ἤ καί κριτικήν σκέψη, καθότι θά πρέπει νά (ἀνα)γνωρίζομεν σαφῶς ὅ,τι: εἰς τίς Θεολογικές Σχολές τῆς Οἰκουμένης, διδασκώμεθα καί τήν λεγομένην, συγκριτικήν θεολογία, τουτέστιν σύγκρισις καί κριτική, τῶν θεολογικῶν κειμένων καί συγραμμάτων.

2.      ΣΥΓΚΛΙΝΟΥΣΑ ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Δηλαδή, θά ἀσκηθεί ἐκ καθηκόντως, μία βιοθεολογική καί βιοηθική (συν)κριτική, διότι πρόκειται ἐξάπαντος, πρώτιστα περί τοῦ βίου καί τῆς ἱερᾶς βιο-θεο-λογίας τῶν ἀγέννητων ἀνθρώπινων ἐμβρύων, καί ἔπειτα δευτερευόντως, περί τῶν κακόδοξων λεχθέντων καί γραφθέντων, τόσον τοῦ μακαριστοῦ [2] Μοναχοῦ Ἰωσήφ τοῦ Βατοπαιδινοῦ, ὅσον καί τοῦ θεολόγου-πολιτικοῦ (=πρώην εὐρωβουλευτή) [3] Ἀνδρέα Πιτσιλλίδη.

Καί ὁ λόγος εἶναι ἁπλός!

Ἀπλούστατος, συνάμα καί βιοπολυσύνθετος. Ἐντοπίσαμεν δηλαδή, διά τῶν πολύχρονων βιοθεολογικῶν μελετῶν καί βιοηθικῶν ἐρευνῶν μας,  ἐπί τοῦτο τό θέμα, τό σημαντικότατο καί σοβαρότατο, ἕνα σημεῖο σύγκλησις, δηλαδή «βίοι παράλληλοι»  ἐπί τινός εἰδικοῦ ἄθεο-λόγητου στοχασμοῦ, δηλ. συγκλίνων θεολογικός στραβισμός, καθότι πρόκειται κατ΄ἀκρίβειαν, περί τῆς πλανερᾶς ἀποσύνθεσις, ἐπί τινῶν βιοορθόδοξων λογικῶν ῥημάτων καί Λογικῶν φρονημάτων, ὑπό τῶν «βιοδιασπώμενων» ἀθεολόγητων Νεοβαρλααμῖτων καί πλανεμένων νόων· δηλαδή, ἐντοπίζομεν μίαν συγκλίνουσα σκέψη καί ἄποψη, μεταξύ δύο ξεχωριστῶν καί ἐξάπαντος χαρισματικῶν προσωπικοτήτων· μέ ἀπερίφραστα καί ἀπλούστερα  λόγια, πρόκειται διά μιᾶς συγκεκριμένης, σατανικῆς καί αἱρετίζουσας ἀπόκλισις, κατά τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Πατερικῆς Θεολογίας!

Μάλιστα, πρόκειται καθαρά περί ἐωσφορικῆς κακοδοξίας καί ψευδοδοξίας, πολλῶ δέ μᾶλλον τινᾶς μεγίστης πλάνης ἤ Θεομίσητης καί λαομίσητης μωροσοφιστίας.

3.      ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΕΝ ΔΙΧΑΣΜῼ

Ἄρα, ἐπιβάλλεται νά γίνει, μία στηλιτευτική κριτική [4] διά τῶν συγκεκριμένων ἐνεργειῶν, ἐπί τῶν συγκεκριμένων προσώπων πού τίς διατύπωσαν, ἀσχέτως μέ τήν ὅποια θετική ἤ καί ἀρνητική φήμη αὐτῶν, διότι ἕνας πρῶτος στόχος εἶναι, ἡ προσβολή καί ἡ φανέρωση τῶν κακόδοξων πλανῶν, ἐνεργειῶν καί αἱρέσεων καί ὄχι ἡ προσβολή τῶν ἱερῶν προσώπων τους, μιᾶς καί οἱ προσωπικές ἐνέργειες τῶν ἀτόμων δέν ταυτίζονται, ἀλλά σχετίζονται, μέ τά τίμια πρόσωπα αὐτῶν.

Ἕνας δεύτερος στόχος μας, εἶναι νά ἀσχοληθεί σέ κάποια φάση καί ἄμεσα πλέον, ἡ ἀνωτάτη Ἐκκλησιαστική ἀρχή τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, δηλαδή ἡ Φαναριώτικη Πατριαρχική Σύνοδος ἤ ἔστω μία ἄλλη τινά Τοπική Ἱερᾶ Σύνοδος (μιᾶς καί πρόκειται περί θεμάτων Πίστεως, καί ἄρα δέν δύναται ποσῶς νά κατηγορηθεί κανείς, περί τινάς ἀντικανονικῆς εἰσπηδήσεως) μέ τήν περίπτωση, τῶν πολυποίκιλων κακοδοξιῶν, τοῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ Βατοπαιδινοῦ, διά νά ἀποσαφηνιστοῦν Συνοδικῷ τῷ τρόπῳ, οἱ πολυχρόνιες καί ἐνυπόγραφες καταγγελίες ἐκ τινῶν εἰδικῶν θεολόγων ἐρευνητῶν, ἵνα ξεκαθαρίσει ἐπί τέλους τό ὅλον ζήτημα.

Θά πρέπει νά γίνει σαφῶς καί ἀναντίρρητα ἀντιληπτό, ὅτι αὐτό πού διαιρεί καί διχάζει, τό Θεοτοκόφιλο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, δέν εἶναι οἱ ὅποιες ἐνστάσεις, οἱ κριτικές, οἱ καταγγέλιες [5] ὑπό τινῶν θεολογοῦντων, ἀλλά, οἱ κατ΄ουσίαν κακοδοξίες, πλάνες, ἑτεροδιδασκαλίες κ.λπ. πού ἐκπορεύονται, ἐκ τινῶν ἐκκλησιαστικῶν προσώπων.

Ἐκείνο εἶναι, τό κατ΄ἐξοχήν κεντρομόλο σημεῖο ἀναφορᾶς, τῶν ἐκάστοτε θεολογικῶν διενέξεων καί ἐριδῶν.

Ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, δέν ἀναμένωμεν πλέον, τινά ἐπίσημα καί ἱερά ξεκαθαρίσματα, διά τίς αἱρετικές φλυαρίες, τοῦ μοναχοῦ Ἰωσήφ κ.ἄ., μιᾶς καί ὅλες σχεδόν οἱ Κοινοβιακές Ἱερές Μονές, πλύν σπάνιων καί ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, βρίσκονται ὑπό Φαναριώτικην Οικουμενιστικήν αἰχμαλωσίαν καί ἀπειλήν.

Ἀφέλεια ὁλκῆς θά ἦτο, καί ὁ λόγος εἶναι αὐτονόητος, νά ἀναμένει κανείς, εἰδικά ἐπί τοῦ συγκεκριμένου ζητήματος τῆς παροῦσης μελέτης μας, τινά θεολογικά ξεκαθαρίσματα, ὑπό τήν Ἱερά Μονήν τοῦ Βατοπαιδίου!...

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Τοῦ Παναγιώτη Νούνη

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ἄρθρον: Άλλο κατάκριση και ιεροκατηγορία και άλλο αυστηρός έλεγχος της αίρεσης και του αιρετικού. http://katanixis.blogspot.com/2013/08/blog-post_2584.html

[2] Ζητούνται εξηγήσεις από την Ι.Μ.Βατοπαιδίου για τις δηλώσεις του μ.Ιωσήφ σχετικά με τις εκτρώσεις, 

“Ερώτηση προσκυνητή: Οι εκτρώσεις, τα παιδιά τα οποία έγιναν από εκτρώσεις τότε θα είναι … τότε θα είναι στην ηλικία … Γ. Ιωσήφ Βατοπαιδινός κηρύττει τά ἑξῆς: Κοίταξε, εάν είναι έμψυχα, εδώ υπάρχει μια διαφορά, άλλο είναι το ζων και άλλο είναι το έμψυχον. Ως ωάρια και ως … άλλο είναι το ζων και άλλο είναι το έμψυχο. Εδώ η εκκλησία δεν έχει μιλήσει, αλλά κρατάει την παράδοσιν της Παλαιάς Διαθήκης. Εάν είναι εξεικονισμένο, δηλαδή περίπου στον τρίτο μήνα, που παίρνει πλέον την … και τη μορφή, εφόσον ζωντανά είναι είπα και από πριν ακόμα, πριν να ενωθεί εκ της γυναίκας και του ανδρός το σπέρμα, είναι ζωντανά από τότε είναι. Αλλά άλλο είναι το ζων, άλλο είναι το έμψυχον. Έμψυχον γίνεται κατά την Παλαιάν Διαθήκην, κατά την Γραφήν γίνεται μετά την εξεικόνισίν του, όταν πάρει την μορφήν, κατάλαβες; … γίνεται στον τρίτον μήνα. Τότε λειτουργεί και η καρδιά του, κτυπάει, και λειτουργεί το … δηλαδή ο εγκέφαλος έχει αποκτήσει τον χαρακτήρα της προσωπικότητος. Εάν είναι από κει και ύστερα, αυτή είναι ζωντανό. Δηλαδή από κει και πέρα όμως είναι άδηλο δεν έχει όραμα. Αυτό μας δείχνει η Γραφή, δεν ξέρω … Τώρα οι παπάδες λένε, ου, ου, ου, αν ακούσεις τους παπάδες τι λένε! Έχει και κάποιους εκεί στο Σταυροβούνι, χα, χα, με τι δογματισμούς ομιλούν χα, χα, χα. Ρε, τελείωσε, είναι φόνος, από το Θεό θα … χα, χα, χα...», https://egolpio.wordpress.com/2013/12/15/iosif-ektroseis/

[3] Παναγιώτη Π. Νούνη, Δοκίμιον: “ΚΑΛΛΙΝΙΚΙΟΣ” ΦΛΥΑΡΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΣΥΤΗΤΑ ΥΠΟ ΗΤΤΗΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΙΣΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ, 

Γιά τό θέμα τῶν ἐκτρώσεων, ὁ θεολόγος Ἀνδρέας Πιτσιλλίδης κηρύττει με ἀκρίβεια: «Ψήφισα υπέρ του δικαιώματος της γυναίκας για έκτρωση. Είμαι εναντίον των εκτρώσεων, όχι της διακοπής της κύησης, γιατί στα πρώτα στάδια μπορεί να γίνει διακοπή της κύησης και δεν έχουμε άνθρωπο για να είναι έκτρωση. Δεν έχουμε άνθρωπο στη σύλληψη ακαριαία”. “Αλλο διακοπή κύησης και άλλο έκτρωση. Υπό κάποιες προϋποθέσεις είναι αμαρτία και υπό κάποιες όχι”...! http://apologitikaa.blogspot.com/2015/07/blog-post_67.html

[4] Παναγιώτη Τελεβάντου,  ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΗΧΗΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ, http://panayiotistelevantos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_3055.html#

[5] Βασίλειου Χαραλάμπους, Εξ αφορμής ηχητικού ντοκουμέντου, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, όπου γίνεται αναφορά από τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινόν, https://egolpio.wordpress.com/2014/02/27/%CE%B5%CE%BE-%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BC%CE%AE%CF%82-%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CF%85/