Ο ΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1924 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΟΝ

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ πρ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ «ΒΡΑΔΥΝΗΝ» 11.12.1950

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ, ΝΥΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ, ΥΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟΝ:  "Ο ΑΓΩΝ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 1924 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΟΝ" Η ΟΠΟΙΑ ΕΞΕΔΟΘΗ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΤΗΝ ΛΑΡΙΣΑ ΤΟΝ ΜΑΙΟ ΤΟΥ 2011  ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΤΙΣ ΝΑ ΑΝΕΥΡΗ ΑΝΗΡΤΗΜΕΝΗΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ http://www.churchgoc.org/ecclesiologia/agon.html#12)

 Μετά 8 μῆνας περίπου ἀπό τήν κυκλοφορίαν τῆς ἐγκυκλίου ταύτης ἤτοι, τήν 11.12.1950, δηλαδή τό ἴδιον ἔτος, ὁ ὡς «πρόεδρος» ὑπογράφων αὐτήν πρ. Φλωρίνης, ἔγραψε μεταξύ ἄλλων εἰς τήν ἐφημερίδα «ΒΡΑΔΥΝΗ» τά ἑξῆς:

«Ἡ διακοίνωσις τῆς Συνοδικῆς ἐπιτροπῆς διατείνεται ὅτι τό νέον ἡμερολόγιον δέν προσκρούει εἰς τά δόγματα καί τούς θείους Κανόνας καί τούς Ὀρθοδόξους θε­σμούς τῆς Ἐκκλησίας. Πρός ἀπόδειξιν ὅτι ὁ διϊσχυρισμός οὗτος δέν ἔχεται ἀληθείας καί ὀρθότητος θεωροῦμε περιττόν νά ἀναφέρωμεν ἰδικούς μας λόγους ἀφοῦ ἔχομεν τήν καταδίκην τοῦ Γρηγοριανοῦ ἡμερολογίου ὑπό Πανορθοδόξων Συνόδων ὡς ἀνωτέρω εἴρηται, ἐπί πλέον δέ καί τό πόρισμα τῆς ἐκ νομομαθῶν καί θεολόγων καθηγητῶν συσταθείσης εἰδικῆς ἐπί τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ἡμερολογίου ἐπιτροπῆς, ἀποφανθείσης ὅτι ἡ εἰσαγωγή τοῦ νέου ἡμερολογίου ἐν τῆ Ἑλληνικῆ Ἐκκλησία θά δημιουργήση λόγον Σχίσματος, θά καταστρέψη τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ἥτις περιελήφθη εἰς τό σύμβολον τῆς πίστεως, καί θά ζημιώση μεγάλως τό ἐθνικόν συμφέρον.

 Ἐντεῦθεν γίνεται δῆλον ὅτι οἱ ὑπερασπισταί τῆς ἡμερολογιακῆς παραδόσεως δέν ὁρμῶνται ἀπό τυφλόν φανατισμόν καί ἐξ ἐλατηρίων προσωπικῶν, ὡς δαιτεί­νεται ἡ ἀνακοίνωσις ἀλλ' ἐκ βαθείας ἐπιγνώσεως πρός τήν Ὁμολογίαν, ἥν ἔδωκαν κατά τήν χειροτονίαν αὐτῶν, ὅτι θά τηρήσωσιν ἀλώβητα καί ἀπαραχάρακτα πάντα, ὅσα παρέλαβον παρά τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

Ἄν δέ ἡμεῖς οἱ Ἀρχιερεῖς δέν ἐξήλθομεν ἀμέσως εἰς τόν ἑορτολογικόν ἀγῶνα τοῦτο ἐπράξαμεν ἵνα μή γίνωμεν αἴτιοι Σχίσματος ἀφ ἑνός καί ἀφ' ἑτέρου διότι ἠλπίζομεν σύν τῶ χρόνω καί τήν προσχώρησιν τῶν λοιπῶν Ἐκκλησιῶν εἰς τό νέον ἡμερολόγιον. Ἀλλ' ὅτε εἴδομεν ὅτι τό σχίσμα ἐδημιουργήθη ὑπό τῶν παλαιοημερο­λογιτῶν καί ἄνευ ἡμῶν καί ὅτι τοῦτο, ἐλλείψει ποιμαντορικῆς ἐποπτείας καί καθοδηγήσεως ἐξετρέπετο εἰς ἀκρότητας ἐπί ζημία τοῦ κύρους τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ γοήτρου τῆς ἱεραρχίας συνεπικουρούσης καί τῆς διαμαρτυρίας τῶν κατ' ἀνα­τολάς ἀρχεγόνων Ἐκκλησιῶν ἐπί τῆ ἡμερολογιακῆ καινοτομία τότε, ἀφοῦ μάτην ἐξηντλήσαμε ὅλα τά εἰρηνικά μέσα ἀπεδύθημεν εἰς τόν ἀγῶνα, ἵνα καθησυχάσωμεν τήν ὀρθόδοξον συνείδησιν ἡμῶν καί τῶν ὀπαδῶν τοῦ παλαιοῦ ἑορτολογίου καί ἵνα προλάβωμεν περισόστερα ἔκτροπα. Καί ἐάν ἡ Μονή Κερατέας μετά πάροδον ὀλίγου χρόνου δέν ἀπεκήρυττεν ἡμᾶς ἐν ἔτει (1937) καί διετέλει ὑπό τήν δικαιοδοσίαν καί τόν ἔλεγχον ἡμῶν δέν θά ἐλάβαμνον χώραν τά ἀποκαλυφθέντα σκάνδαλα καί δέν θά ἐγίνετο ἡ ἡγεσία τῆς Μονῆς θέατρον καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις. Καί ἐνῶ ἡ ἱεραρχία χάριν τοῦ κύρους τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ γοήτρου αὐτῆς ἔδει νά εἰσηγηθῆ εἰς ἕνα Μητροπολίτην νά ὑποκριθῆ τόν παλαιοημερολογίτην καί νά τεθῆ ἐπί κεφαλῆς τῶν παλαιοημερολογιτῶν, ὅπως συγκρατήση τόν ἀγῶνα εἰς τά ὅρια τά κανονικά, μόλις ἐξῆλθον εἰς τόν ἱερόν ἀγῶνα ἰδεολόγοι ἀρχιερεῖς ὅπως κατευθύ­νωσιν αὐτόν καί συγκρατήσωσιν εἰς τά πλαίσια τῶν ἱερῶν κανόνων, ράγδην ἐπέπεσαν οἱ καινοτόμοι Ἀρχιερεῖς κατ' αὐτῶν, προβάντες ἀμέσως ἄνευ οὐδενός εἰρηνικοῦ μέσου, ὑπό τῶν Κανόνων προβλεπομένου, εἰς τήν καθαίρεσιν αὐτῶν καί τόν πανταετῆ περιορισμόν εἰς ἀποκέντρους μονάς καί εἰς φυλακάς...

Ἐπίσης σκοπίμως διατείνεται εἰς τήν ἀνακοίνωσίν της ἡ Συνοδική ἐπιτροπή ὅτι καί ἡμεῖς οἱ πρότερον συντηρητικοί καί μετριοπαθεῖς ὑπερηκοντίσαμεν εἰς φανατι­σμόν τήν παράταξιν τοῦ Ματθαίου κηρύξαντες τήν κρατοῦσαν ἱεραρχίαν σχισματι­κήν τά δέ μυστήρια αὐτῆς ὡς στερούμενα τῆς χάριτος μόνον καί μόνον ἵνα ὑποκα­τασταθῶμεν, ὡς λέγει αὕτη, εἰς τήν τεραστίαν περιουσίαν, ἥν ἡ ἀντίπαλος παρά­ταξις διά μέσων ἀθεμίτων ἐκτήσατο, πορισμόν ποιουμένη τήν εὐσέβειαν. Οὐδέν καί τοῦ διϊσχυρισμοῦ τούτου ψευδέστερον καί ἀνακριβέστερον. Καί εἶναι μέν ἀληθές ὅτι ἡμεῖς παρ' ὅλον τόν ἄγριον διωγμόν, ὅν ἐκίνησεν καθ' ἡμῶν ἡ καινοτομήσασα ἱεραρ­χία ἀπεφύγαμεν κατ' ἀρχάς ἐκ σεβασμοῦ πρός τήν ἔννοιαν τῆς Ἐκκλησίας νά κηρύξωμεν αὐτήν ὡς Σχισματικήν δι' Ἐκκλησιαστικῆς ἐγκυκλίου, ἐνῶ αὕτη ἐκήρυξεν ἡμᾶς ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ἐπί δικαστηρίου δικάζουσα τούς ἡμετέρους ἐπισκόπους Μεγαρίδος καί Διαυλείας ἵνα δικαιολογήση τήν κατ' αὐτῶν καθαιρετικήν ἀπόφασιν. Ἀλλ' ὅταν εἴδομεν ὅτι ἡ διοικοῦσα Σύνοδος ἔλαβεν ἀπόφασιν νά θεωρῆ, παρά πάντα ἱερόν κανόνα καί τήν αἰωνόβιον πρᾶξιν τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἄκυρα τά μυστήρια ἡμῶν τῶν ἀκραιφνῶν Ὀρθοδόξων καί χωρίς φόβον Θεοῦ νά ἐπαναλαμβάνη ταῦτα ἐπί καταρακώσει τοῦ κύρους τῶν μυστηρίων, τότε καί ἡμεῖς, ἐν ἀμύνη εὑρισκόμενοι, ἐξα­πελύσαμεν τήν σχετικήν ἐγκύκλιον πρός καθησύχασιν τῆς ἐξεργεθείσης συνειδή­σεως τοῦ ποιμνίου ἡμῶν καί οὐχί πρός νοσφισμόν τῆς περιουσίας τῆς Μονῆς Κερα­τέας...».

Αὐτά γράφει καί κηρύσσει δημοσίως, ὁ δυστυχής πρ. Φλωρίνης! Ὁ ἴδιος ἀποκα­λύπτει ὅτι ἀπό τό 1937 κι ἐντεῦθεν ἐνεργεῖ ὡς ἐγκάθετος τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, διό μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς του, ὅπως εἶχεν δεσμευθεῖ ἐνώπιον τῶν σκοτεινῶν κέντρων, δέν προέβη μετά τῶν ἄλλων συμπορευομένων του εἰς χειροτονίας ἐπισκόπων.

 Ἀποκαλύπτεται λοιπόν ὅτι σκοπός των ἦτο νά ΜΕΙΝΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΙΜΑΝΤΟΣ, ἵνα διαλυθοῦν τά πρόβατα, ὡς μή ἔχοντα ποιμένα.