ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ ΔΙΑ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
ΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ
ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Οι δυτικοί όπως πάντα
έτρωγαν την Ελλάδα σαν τα κοράκια που πέφτουν με μανία στα ψοφίμια. Μόλις την
βλέπουν λίγο αποδυναμωμένη στο μυαλό τους βάζουν πως θα κάνουν πλιάτσικο. Αυτό
συμβαίνει και τώρα.
Αν κοιτάξουμε λίγο πίσω και πάμε στην βυζαντινή ιστορία που
δεν διδάσκεται καθόλου στα σχολεία και στα πανεπιστήμια υπάρχει φουλ
παραπληροφόρηση θα δείτε τι εννοώ για το θέμα. Θα αναρωτηθείτε δε τι έγινε όλος
αυτός ο πλούτος; Καταστράφηκε από κάποιους ανιστόρητους βάρβαρους δυτικούς;
Χάθηκε από το πέρασμα των χρόνων; Πως δίχως κανένα σημάδι; Και άντε όλοι αυτοί
οι άπλυτοι σταυροφόροι που ξεκίνησαν για την Ιερουσαλήμ και σταμάτησαν στην
Κωνσταντινούπολη ήσαν όλοι βάρβαροι και άτεχνοι; Όχι απλά όλα αυτά που μας έκλεψαν
και συνέχισαν να κλέβουν όταν έβρισκαν ευκαιρία βρίσκονται κάπου χωμένα στις
απόρρητες αποθήκες του Βατικανού, Επίσης εκεί βρίσκονται πολλοί πάπυροι από την
περίφημη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας που την έκαψαν οι Ρωμαίοι. Όχι οι Έλληνες
(Ρωμιοί ή Ρουμ όπως μας αποκαλούσαν). Άλλα πάλι αγάλματα τα εκθέτουν
ξεδιάντροπα στα μουσεία τους και λένε ότι όντως τα πήραν από την Ελλάδα.
(Μουσείο Λούβρου π.χ.) Φυσικά δεν τα επιστρέφουν.
Αν πάμε όμως πίσω στο Βυζάντιο θα δακρύσετε από λύπη
αγανάκτηση και πόνο για τον ανεκτίμητο πλούτο που μας έβαλαν χέρι οι λήσταρχοι
δυτικοί κατά την διάρκεια της Δ΄ σταυροφορίας.
Ακούστε λοιπόν πως τα ιστορεί ένας δυτικός αξιωματικός
ιππότης της Δ’ Σταυροφορίας ο Ρομπέρ ντε Κλαρί.
«Σύμφωνα με τη γνώμη μου λέει, δε νομίζω πως μέσα στις 40
πλουσιότερες πόλεις του κόσμου, υπάρχει τόσος πλούτος όσος στην
Κωνσταντινούπολη. Ακόμα και οι Γκριέ (έτσι έλεγαν οι Φράγκοι τότε τους Έλληνες)
το επιβεβαιώνουν. Ότι από τα δύο τρίτα του πλούτου του κόσμου βρίσκονται στην
Πόλη τους και το άλλο ένα τρίτο διασκορπισμένο στον υπόλοιπο κόσμο. Για το
μέγεθος της πόλης θα πάψω να σας μιλάω γιατί κανένας άνθρωπος που έζησε πολύ
στην πόλη δεν θα μπορούσε να σας μετρήσει ούτε να αριθμήσει και αν κάποιος σας
ιστορούσε το ένα εκατοστό του πλούτου της ομορφιάς, των μεγαλείων που
βρίσκονται στα αββαεία τα Μοναστήρια και τα παλάτια της Πόλης, θα νομίζατε πως
λέει ψέματα.
Στον ιππόδρομο είναι τόσα αγάλματα που παριστάνουν άνδρες
γυναίκες και άλογα και βόδια και καμήλες και αρκούδες και λιοντάρια και πολλά
είδη ζώων από ορείχαλκο πραγματικά αριστουργήματα, που κανένας άνθρωπος δεν θα
μπορούσε τώρα να φτιάξει. Ούτε από ειδωλολάτρες ούτε από Χριστιανούς ούτε από
μωχαμετανούς.
Η Χρυσή πύλη που έχει από πάνω της δυο ελέφαντες από
ορείχαλκο, είναι τόσο θαυμαστή και δεν ανοίγει ποτές. Εκτός αν κάποιος
Αυτοκράτορας γυρίσει από εκστρατεία και έχει κατακτήσει γης.
Μπροστά στη Αγιά Σοφιά ήταν μια χοντρή κολώνα που είχε πάχος
τέσσερα μπράτσα και ήταν κάπου πενήντα οργιές ψηλή. Ήταν από μάρμαρο και από
πάνω είχε ορείχαλκο και ήταν καλοδεμένη με όμορφες σιδερένιες βέργες. Πάνω στην
κορυφή της κολώνας είχε πέτρα κάπου πέντε μέτρα μάκρος και άλλο τόσο πλάτος.
Πάνω σε αυτή την πέτρα ήταν ένας Αυτοκράτορας από ορείχαλκο που έδειχνε με
απλωμένο χέρι στη χώρα των ειδωλολατρών και έγραφε ότι δεν θα ησυχάσουν από
αυτόν οι Σαρακηνοί. Στο άλλο χέρι κρατούσε ένα μήλο με ένα Σταυρό από πάνω.
Στο παλάτι του Βουκολέοντα είχε κάπου πεντακόσια σπίτια
αγκαλιά το ένα με το άλλο που ήταν καμωμένα όλα από μωσαϊκά χωρίς να μετρήσουμε
τις τριάντα Εκκλησίες και Παρεκκλήσια μεγάλα και μικρά.
ΤΩΡΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΑΘΕΤΕ ΣΥΓΚΟΠΗ!!!
Και ήταν μία Εκκλησία που την λέγανε Άγια Εκκλησία (Για τη
Αγία της του Θεού Σοφίας μιλάει ο άπιστος). Όλα τα πόμολα οι μεντεσέδες και τα
υπόλοιπα μεταλλικά μέρη της ήταν όλα από χρυσό ή ασήμι. Τίποτα που γινόταν από
σίδερο δεν θα έβρισκες που να μην το έχουν κάνει χρυσό ή ασημένιο. Δεν υπήρχε
κολώνα που να μην είναι από Ίασπη ή πορφυρίτη ή από πλούσιες πολύτιμες πέτρες.
Το δάπεδο της Εκκλησίας ήταν από μάρμαρο τόσο γυαλισμένο και καθαρό που νόμιζες
ότι ήταν από κρύσταλλο. Κανένας δεν μπορεί να ιστορίσει την ομορφιά την
ευγένεια την μεγαλοπρέπεια της.
ΕΔΩ ΚΛΑΙΜΕ!!!
Εκεί ήταν δύο κομμάτια του Τιμίου Σταυρού τόσο χοντρά όσο η
γάμπα ενός ανθρώπου και ήταν μακριά όσο μισή οργιά… και το σίδερο της λόγχης
που τρύπησε το πλευρό του Σωτήρα μας… και δυο καρφιά που μπήξανε στα Χέρια και
στα Πόδια Του…. και ένα μπουκάλι από κρύσταλλο που είχε ένα μεγάλο μέρος από το
Αίμα Του… και ο χιτώνας που είχε φορέσει όταν Τον Έγδυσαν και Τον Πήγανε στο
Γολγοθά και το Αγκάθινο Στεφάνι του… και ένα κομμάτι φόρεμα της Παρθένου της Κυρά
Παναγιάς.
Στους Αγίους Αποστόλους ήταν η μαρμάρινη πλάκα που έδεσαν
τον Σωτήρα μας και τον έκαναν τα βασανιστήρια πριν τον βάλουν να κουβαλήσει Τον
Σταυρό Του. Και στο Μοναστήρι της Κυρά Παναγιάς των Βλαχερνών ήταν το Άγιο
Σουδάριο που κάθε Παρασκευή στυλωνόταν τόσο καλά που μπορούσε να δεις τη Μορφή
Του Κυρίου μας.
ΕΡΩΤΩ…. Γιατί όταν σκέφτομαι όλα αυτά τρέχουν άθελα μου τα
μάτια μου. Τι από όλα αυτά συμπατριώτες μου, θα μπορούσατε να πουλήσετε ή να
ληστέψετε; Ποιος σώφρον άνθρωπος θα μπορούσε να βάλει χέρι σε αυτά τα Ιερά των
Ιερών; Που οι Πιστοί Χριστιανοί βλέπουμε Οστό Αγίου και σταυροκοπιόμαστε 100
φορές μέχρι να το ασπαστούμε; Ποιος κανίβαλος θα μπορούσε να ακουμπήσει τέτοια
πράγματα. Καταλήγουμε στο ρητό που έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. (Πας μη Έλλην
Βάρβαρος.)
ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ!!!
Το Ιερό Βήμα ήταν τόσο πλούσιο που κανένας δεν μπορούσε να
το εκτιμήσει γιατί το τραπέζι που ήταν μέσα (εννοεί την Αγία Τράπεζα ο άπιστος
εκεί που Αναπαύεται ο Φιλεύσπλαχνος Θεός μας) ήταν χρυσό. Ήταν δε 33 πόδια μάκρος και 15 πλάτος.
Καλύπτονταν από πολύτιμες πέτρες σπασμένες ριγμένες και ανακατεμένες. Γύρο από
το ιερό υπήρχαν δυνατές κολώνες για να σηκώσουν τον κουμπέ του Ιερού γιατί ήταν
στρόγγυλο. Ο κουμπές του Ιερού ήταν από ατόφιο συμπαγές ασήμι και κανένας δεν
μπορεί να υπολογίσει την αξία του. Το μέρος που διαβαζόταν το Ιερό Ευαγγέλιο
ήταν τόσο μεγαλόπρεπο και πλούσιο που δεν μπορούμε να περιγράψουμε πως ήταν
καμωμένο. Εκεί κρεμόταν πάνω από εκατό πολύφωτα ασημένια που κρεμόταν από
ασημένιες αλυσίδες τόσο χοντρές όσο ένα μπράτσο. Το κάθε πολύφωτο υπολογίζεται
στα 5.000 μάρκα ασημιού. (Η σταυροφορία ολόκληρη με μισθούς φαγητό καράβια και
όπλα στοίχησε τότε 90.000 μάρκα ασημιού. Δηλαδή δεκαοχτώ πολύφωτα από το Ιερό
της Αγιά Σοφιάς.) Το κάθε πολύφωτο είχε επάνω 25 ή και παραπάνω λυχνίες φώτα).
Δείτε τι γράφει ένας Κομήτης ο Βενετσιάνος Πιέτρο Κονταρίνι
όταν μπήκε στο Ιερό παλάτιο.
Τα χάσαμε λέει από την πολυτέλεια. Τα μάρμαρα, οι
τοιχογραφίες, τα μωσαϊκά τα χρυσά και ασημένια σκεύη. Μας άφησε άφωνους η
μεγαλοπρέπεια του Παλατίου.
Δείτε τι γράφει ο Κατεπάνω (Στρατηγός) Βρανάς.
Μπήκανε στις Εκκλησιές οι Φράγκοι, οι Αλαμάνοι, οι
Βενετσάνοι και οι άλλοι Λατίνοι. Θαμπώθηκαν οι σατανάδες από το αστραποβόλημα
των κεριών που ήταν επάνω στις λυχνίες. Νόμιζαν πως και τα μωσαϊκά έχουν απάνω
χρυσάφι. Όρμησαν μέσα με τα πελέκια τους και χτυπούσανε την Αγία Τράπεζα για να
βγάλουνε από πάνω τα πολύτιμα πετράδια. Να ξηλώσουν ότι πολύτιμο υπήρχε. Πήραν
τα πάντα από ασήμια χρυσό πετράδια. Στα δισκοπότηρα οι αντίχριστοι έβαζαν για
να κόψουν τα ωμά κρέατα τους. Οι σιχαμεροί Λατίνοι που ήταν απολίτιστοι. Φέρανε
μουλάρια άλογα και βόδια για να σύρουν τον πλούτο έξω από τις Εκκλησίες.
Βάλανε στην Πόλη μεγάλη Πυρκαγιά. Κάηκε η μισή τότε
Κωνσταντινούπολη.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ
Ακόμα και οι Τούρκοι ήταν καλύτεροι από τους δυτικούς.
Κανένας ξένος ποτέ, δεν ήθελε την Ελλάδα να προκόψει να πάει μπροστά. Δες την
ιστορία με την Βουλγαρία. Ή τους Ρώσους τους Άγγλους τους Γερμανούς τους
Αμερικάνους και όλους τους ΔΥΤΙΚΟΥΣ γενικά που μας μάδησαν τότε με την Κρήτη.
Αυτό κάνουν και τώρα. Προσπαθούνε να πάρουν πλούτο. Να πάρουν τα πετρέλαια μας,
το φυσικό αέριο, τον χρυσό, ακόμα και τον τουρισμό μας. Οι Βούλγαροι δεν είχαν
σηκώσει κεφάλι από τα χρόνια που κατέστρεψε 100.000 στρατό ο Βασίλειος ο Β΄
Βουλγαροκτόνος. Και επανιδρύθηκε από τους Ρώσους που τους κάναμε ανθρώπους λόγω
της Άννας της αδερφής του Βουλγαροκτόνου που παντρεύτηκε τον Αυτοκράτορα της
Ρωσίας Βλαδίμηρο και τους έκανε σιγά σιγά Χριστιανούς Ορθόδοξους. Τους έμαθε να
μην προσκυνάμε ούτε μαυρισμένα κούτσουρα ούτε πέτρες. Πάντα κάτι θέλουν από του
Έλληνες. Θεέ μου ρίξε την Δικαιοσύνη Σου φύλαξε τον ταλαιπωρημένο λαό Σου.
Υπολοχαγός Πεζικού Αθανάσιος Νάκος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου