Ο ΘΕΟΠΤΗΣ ΜΩΥΣΗΣ

Προφήτης Μωϋσής ο θεόπτης

September 3, 2014 by iconandlight

Προφήτης Μωϋσής

εορτάζει στις 4 Σεπτεμβρίου

Ο Μωϋσής ο προφήτης και θεόπτης, ο υπέρτατος των φιλοσόφων και ο σοφώτατος των νομοθετών και ο αρχαιότερος, όλων των ιστοριογράφων, γεννήθηκε από τη φυλή του Λευΐ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Αμράμ και η μητέρα του Ιωχαβέδ. Γεννήθηκε στην Αίγυπτο το έτος 1571 π.Χ. Όταν ο Φαραώ διέταξε να σφάξουν τα νήπια των Εβραίων η μητέρα του τον έβαλε σ’ ένα κιβώτιο και τον άφησε στις όχθες του Νείλου εγκαταλείποντας το στην θεία πρόνοια. Το βρέφος το βρήκε η κόρη του Φαραώ Θέρμουθιν (ή Mέρις ή Mέρρινα), η οποία το υιοθέτησε και του έδωσε το όνομα Μωυσής, που σημαίνει «σεσωσμένος από τα ύδατα».έμεινε σαράντα χρόνια στην Αίγυπτο, σαράντα χρόνια στο Σινά και σαράντα χρόνια εποίμανε το λαό του Θεού.Ήταν όμορφος αλλά βραδύγλωσσος. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Μωυσής ήταν ο πιο πράος και ο πιο ταπεινός από όλους τους ανθρώπους που υπήρχαν πάνω στην επιφάνεια της γης (Αριθμοί 12,3). Ο Κύριος μιλούσε με το Μωυσή πρόσωπο με πρόσωπο, όπως συζητάει κανείς με το φίλο του.

Ήταν ηγέτης ενός λαού “σκληροτράχηλου και απερίτμητου”, δυσκολοκυβέρνητου, που ευεργετήθηκε τα μέγιστα από τον Θεό και από τον ίδιο (τόν Μωϋσή), που όμως εύκολα λησμονούσε τις ευεργεσίες και πολύ συχνά στρεφόταν εναντίον των ευεργετών του. Αλλά ο Μωϋσής κάθε φορά που γκρίνιαζε ο λαός και αγανακτούσε, δεν προσπαθούσε να καταπραΰνη την οργή του με ψεύτικες υποσχέσεις, ούτε προσπαθούσε να βρη “λογικές λύσεις”, αλλά στρεφόταν στον Θεό και με πύρινη προσευχή ζητούσε από Αυτόν την λύση. Και ο Θεός τον κατηύθυνε πάντα και την κατάλληλη στιγμή έδινε την πρέπουσα λύση στο προβλημα. Η προσευχή του Μωϋσή ήταν δυνατή, πύρινη, γιατί γινόταν με καθαρότητα καρδιάς, πόνο ψυχής και με μεγάλη αγάπη για τον λαό. Παρ’ όλο που εξωτερικά δεν ακουγόταν, εν τούτοις ενώπιον του Θεού ανέβαινε ως βοή, που ανάγκασε τον Θεό να ερωτήση: “Τί βοάς προς με;”. Δηλαδή τί θέλεις και φωνάζεις; Τόση δύναμη είχε.Ο Μωϋσής έγραψε και τα πέντε πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, τα οποία καλούνται Πεντάτευχος. Ο Μωυσής είναι μια ιδιαίτερα προεξέχουσα προσωπικότητα όσον αφορά τη Βιβλική αφήγηση.

Τού αγίου Γρηγορίου Νύσσης

Αποσπάσματα από το έργο:“Εις τον του Μωυσέως Βίον”

Η Φωτεινή Νεφέλη

… Ας αναφέρουμε για άλλη μια φορά ότι όσους ποθούν την αρετή και θέλουν να ακολουθήσουν το δύσκολο δρόμο της, εγκαταλείποντας τα όρια της αιγυπτιακής κυριαρχίας των παθών, τους συνοδεύουν οι επιθέσεις των πειρασμών, προκαλώντας στεναχώριες, φόβο, ακόμα και την απειλή του θανάτου. Ο Μωυσής έστρεψε τα μάτια της ψυχής προς τον Θεό ζητώντας Του βοήθεια και ήταν τόση η ένταση της μυστικής ικεσίας, που ο Θεός απάντησε: «Τι βοάς προς με;»!

Η προσευχή που διατυπώνεται καθαρά είναι εκείνη η οποία δεν κραυγάζει, αλλά προέρχεται από βαθειά εσωτερική ομιλία και ολοκάθαρη συνείδηση. Η σωτηρία στον κίνδυνο έρχεται πάντα από τον ουρανό.

Παράξενη είναι η οδός που βάδιζαν οι Ισραηλίτες, γιατί μπρος στα μάτια τους προπορευόταν φωτεινή νεφέλη, η οποία αποδίδεται σωστά στη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που καθοδηγεί τους άξιους προς το Αγαθό και όταν κάποιος την ακολουθεί διασχίζει ακόμα και την απέραντη και ανεξερεύνητη θάλασσα του κόσμου και των παθών…

Το όρος της Θεοφάνειας

… Εκείνος που ενισχύθηκε με την τροφή και απέδειξε την αξία του στην αναμέτρηση με τον εχθρό, βγαίνοντας νικητής, οδηγείται στη μυστική θεογνωσία.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να καθαριστεί ώστε με ακηλίδωτη ψυχή να προσπαθήσει να αγγίξει τη θεωρία των νοητών.

Πως πρέπει να καθαριστούν τα μάτια της ψυχής;

Ασφαλώς με την Μετάνοια, αλλά και με τα αγαθά έργα που επιτελούμε σε αυτή τη ζωή.

Η θεωρία του Θεού δε γίνεται με την όραση ούτε με την ακοή, γιατί Εκείνος είναι μακριά από κάθε αίσθηση και ανθρώπινη διάσταση, έξω από κάθε σχήμα και λογική προκατάληψη. Για να βρεθεί κανείς στη γνώση του Θεού πρέπει να ανέβει ολομόναχος πολύ ψηλά, μέσα από κακοτράχαλα και απρόσιτα μονοπάτια. Το πλήθος στους πρόποδες περίμενε με αγωνία τις Θείες Αποκαλύψεις, που θα γίνονταν στον ενάρετο αρχηγό και απεσταλμένο τους. Ο Μωυσής ανεβαίνοντας μπήκε στη σκοτεινή ομίχλη και εκεί συνάντησε τον Θεό. Γιατί για τον ανθρώπινο νου, η ουσία του Θεού καλύπτεται από βαθύ σκοτάδι έτσι, ώστε να μη μπορεί κανείς να την διακρίνει καθαρά.

Ο Μωυσής κατάφερε να εισχωρήσει στα άδυτα της θεογνωσίας και εκεί είδε την αχειροποίητη σκηνή…

Ο Μωυσής ζήτησε από τον Θεό να δει την δόξα Του καταπρόσωπο και παρόλο που αρχικά η διαβεβαίωση του Θεού ήταν ενθαρρυντική, τελικά το αίτημα του απορρίφθηκε. Ο άνθρωπος αδυνατεί να δει άμεσα τον Θεό, μπορεί όμως να Τον γνωρίσει δια μέσου των έργων του Ιησού Χριστού. Όπως η ψυχή μας είναι αόρατη, μολονότι η ύπαρξή της βεβαιώνεται από τη συμπεριφορά του ανθρώπινου σώματος, έτσι και ο Θεός δεν μπορεί να γίνει ορατός από τους οφθαλμούς των ανθρώπων αλλά από την πρόνοια και τα έργα Του «βλέπεται και νοείται». Ο Μωυσής είδε τελικά μονάχα το πίσω μέρος του Θεού και αυτός είναι ένας υπέροχος συμβολισμός. Ο Ιησούς Χριστός προέτρεπε τους μαθητές Του να τον ακολουθήσουν. Ο Μωυσής, που καιγόταν από τον πόθο να δει τον Θεό, διδάχθηκε πως αυτό μπορούσε να γίνει μόνον, αν Τον ακολουθούσε, δηλαδή Εκείνος να προπορεύεται αυτό είναι η γνώση του Θεού. Το να αντιλαμβανόμαστε το πέρασμα Του και να Τον ακολουθούμε.

Αυτό το πέρασμα δηλώνει καθοδήγηση αυτού που ακολουθεί, γι’ αυτό ο Θεός είπε: «δε θα δεις το πρόσωπο μου», διότι όταν ερχόμαστε καταπρόσωπο με τον οδηγό, τότε σαφώς οι πορείες μας έχουν γίνει αντίθετες…

Εύχομαι, λοιπόν, να γίνεις εσύ ο ίδιος λιθοξόος της καρδιάς σου, για να χαράξεις πάνω της τα Θεϊκά Λόγια. Έτσι θα πράξεις, όπως ο καλλιτέχνης αγαλματοποιός..Σκοπός σου στο εξής θα είναι να ονομαστείς «φίλος του Θεού» αφήνοντας κάθε πάθος και κακία στη γη και αναβλέποντας μόνον στα μεγάλα ύψη της αρετής…

Ο Θεός μας έπλασε κατά εικόνα και ομοίωση Του. Το πρώτο βρίσκεται έμφυτο μέσα μας, όσο για το δεύτερο μόνον από την δική μας καλή και αγαθή πρόθεση θα το κατορθώσουμε, γιατί αναπτύσσεται με κόπο πολύ και συνεχή πνευματική ανάβαση..Το μόνον που θεωρεί τότε η ψυχή «τίμιο και εράσμιο» είναι το να είναι πιστή φίλη του Θεού..Μακάρι να ονομαστούμε κάποτε φίλοι του Θεού, γιατί, αδελφέ μου, αυτή είναι και η τελειότητα του βίου. Αμήν.

Πηγή: Βιβλίο “Μωσαϊκή Ράβδος … Βιβλικά Πατήματα Γ΄”. Έκδοση τού Γραφείου Νεότητας και Κατηχήσεως τής Ιεράς Μητροπόλεως Μεγάρων και Σαλαμίνας