ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ ΠΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ “ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ”
ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟc
Αριθμ. Φυλλου 152 Φεβρουαριος 2021
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΗΡΥΚΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΝΙΚΟΛΑΟΝ
(Προλογικόν σημειωμα: Εσταλη μετα την συμπαιγνιαν περί παραιτησεως του Αρχιεπισκόπου Ανδρεου καί πρίν την ψευδοαναδειξιν του Νικολαόυ εις «Αρχιεπισκοπον» Αθηνων καί μαλιστα ζωντος του Αρχιεπισκόπου καί ενω εκκρεμουσαν Καταγγελίαι δια την συμπαιγνιαν περί δηθεν παραιτησεως. Σημειωτεον οτι δεν εδημοσιευθη ως εχει εις τό περιοδικόν «Ορθοδοξος Πνοη». Η πρωτη παραγραφος της επιστολης, εις την οποίαν υπάρχει ολον το νοημα της επιστολης εχει ουτως: «Αναγκάζομαι νά ἀπευθυνθῶ πάλιν εἰς τήν Σεβασμιότητά σας καί νά σᾶς ὑπομνήσω τό ᾿Αρχιερατικόν χρέος πού ἔχετε ὡς πρῶτος τῇ τάξει μετά τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον νά φυλάξητε τήν Κανονικήν Τάξιν καί νά μη προχωρῆτε εἰς ἐνεργείας αἱ ὁποῖαι καί ἐσᾶς ἐκθέτουν, διότι σᾶς καθιστοῦν παραβάτην τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων καί περαιτἐρω ὑπόδικον, καί εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν δημιουργοῦν σύγχυσιν καί ταραχήν»).
Σεβασμιώτατε ἐν Χριστῷ ᾿Αδελφέ κ. Νικόλαε, ὁ Χριστός εἴη ἐν τῷ μέσω ἡμῶν.
᾿Αναγκάζομαι νά ἀπευθυνθῶ πάλιν εἰς τήν Σεβασμιότητά σας καί νά σᾶς ὑπομνήσω τό ᾿Αρχιερατικόν χρέος πού ἔχετε ὡς πρῶτος τῇ τάξει μετά τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον νά φυλάξητε τήν Κανονικήν Τάξιν καί νά προχωρῆτε εἰς ἐνεργείας αἱ ὁποῖαι καί ἐσᾶς ἐκθέτουν, διότι σᾶς καθιστοῦν παραβάτην τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων καί περαιτἐρω ὑπόδικον, καί εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν δημιουργοῦν σύγχυσιν καί ταραχήν.
᾿Ιδού ἡ αἰτία πού σᾶς ξαναγράφω πάλιν: ᾿Ενῶ, ὡς ἐπληροφορήθην, προχθές στήν ᾿Ενδημοῦσα (22-2-03) ἀπεφασίσατε, ὕστερα ἀπό τήν δική μου ἄρνησιν νά ἀναγνωρίσω "ὡς τελεσμένας τάς βεβιασμένας παρανόμους καί ἀντικανονικάς ἐνεργείας τῆς 5-2-03) νά συζητήσετε μετά τό Πάσχα "ἐξ ὑπαρχῆς τό θέμα τῆς παραιτήσεως τῆς παραιτήσεως καί ὅτι δέν θά ἐνεργῆτε καί δέν θά ὑπογράφετε ὡς Τοποτηρητής" ἐν τούτοις τόν ῾Ιερέα π. Θωμᾶ τόν ἀπειλήσατε ἀκόμη καί μέ ἀργία "ἄν συνεχίση νά μνημονεύη τόν Μακαριώτατο".
Καθ᾿ ἡμᾶς ἡ ἐνέργειά σας αὐτή, πρίν τακτοποιηθῆ τελεσιδίκως τό θέμα τῆς "παραιτήσεως" τοῦ Μακαριωτάτου, εἶναι μία ἀκόμη ἐκ μέρους παραβίασις τῆς Κανονικῆς τάξεως, ἡ ὁποία ἀποκαλύπτει μέν τά μύχια τῶν καρδιῶν σας καί τόν πόθον σας νά λάβετε τόν θρόνον τῶν ᾿Αθηνῶν, ἀλλά καί μία φοβερά ἀποκάλυψις διά τό τί συνέβη, ὥστε νά φθάση ὀ ᾿Αρχιεπίσκοπος νά "παραιτηθῇ". ᾿Επιβεβαιώνετε μέ αὐτή σας τήν ἐνέργεια, τά ὅσα γράφω εἰς προηγουμένας μου ἐπιστολάς περί "συμπαιγνιῶν" καί "συναλλαγῶν", κάτι βέβαια πού πέραν τῶν συγκεκριμένων καταγγελιῶν πού θά κάνω ἐν Συνόδῳ, ὅταν μοῦ ζητηθῆ, εἶναι κοινῶς ἀποδεκτόν, (κατά τό κοινῶς λεγόμενον: "ὁ κόσμος τὤχει τούμπανο καί μεῖς κρυφό καμάρι"), ὅτι ἐν συνεργασίᾳ, ἤ μᾶλλον συνωμοτικῇ συμφωνίᾳ - συναλλαγῇ μετά τοῦ παρασυνοδικοῦ καταστημένου, ἐπιδιώξατε ζῶντος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, νά ἀναρριχηθῆτε εἰς τόν ᾿Αρχιεπισκοπικόν Θρόνον.
Φιλαδέλφως σᾶς παρακαλῶ νά μή προχωρήσετε στά παράνομα σχέδια τοῦ παρασυνοδικοῦ κατεστημένου, τά ὁποῖα ἐκκινοῦν ἀπό ξένα Κέντρα, καί τά ὁποῖα σκοπόν τήν δημιουργία ἑνός τρίτου σχίσματος διά νά δύνανται ἀνενόχλητοι οἱ Φλωρινικοί καί πίσω ἀπ᾿ αὐτούς ὁ Χριστόδουλος νά κάμνουν τά προγράμματά τους.
Μήν προχωρεῖτε στά σχέδια περί χειροτονιῶν συγκεκριμένων προσώπων, διότι αὐτοί τούς ὁποίους σᾶς εἶπεν ὁ Μακαριώτατος νά χειροτονήσετε πρώτους (διά νά μή χαθῇ ἡ εὐκαιρία) πρέπει προηγουμένως νά ἀποδείξουν ἐν τῇ πράξει, αὐτά πού ἐν τοῖς λόγοις ἄλλοτε δέχονται καί ἄλλοτε ἀπορρίπτουν, ὅτι δέν συνεργάζονται μέ ξένα Κέντρα, ὅτι ἔχουν τήν γνησίαν ἐκκλησιολογικήν ὀρθόδοξον συνείδησιν, καί ὅτι εἶναι διατεθειμένου νά συμβάλλουν εἰς τήν κατά Θεόν καί ὀρθόδοξον τρόπον ἀντιμετώπισιν τῶν προβλημάτων, τά ὁποῖα κυρίως αὐτοί μέ τήν ὑποστήριξιν τῶν Σακκαρέλλων καί Καλλινίκων ἐδημιούργησαν.
Μή προχωρῆτε εἰς ὅλα αὐτά, διότι ἐπιδεινιώνουν τήν εἰς βάρος σας κατἀστασιν. Μή ξεχνᾶτε, ὅτι καί εἰς βάρος σας ὑφίστανται Καταγγελίαι, καί διά θέματα Κανονικῆς τάξεως καί διά θέματα Πιστεως καί πρέπει νά ἐκδικασθοῦν ἁρμοδίως πρίν ἀπό ὁποιαδήποτε ἄλλην ἀντιμετώπισιν τοῦ θέματος τῆς "παραιτήσεως" τοῦ Μακαριωτάτου.
Καθ᾿ ἡμᾶς δέν πρέπει νά ξεχνᾶτε ὅτι ὅτι μέ αὐτήν τήν φιλοδοξίαν πού ἔχετε νά γίνετε "σώνει καί καλά" τό γρηγορώτερο καί "ὅπως ὅπως" καί νά ἀναγνωρισθῆτε Τοποτηρητής καί στήν συνέχεια ᾿Αρχιεπίσκοπος, ἐνῶ ζῇ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος προσκρούει καί εἰς τήν ἠθικήν καί τήν Κανονικήν τάξιν.
᾿Ιδού τί ἀναγράφεται εἰς τό ῾Ιερόν Πηδάλιον σχετικἀ μέ τήν μετάθεσιν ἑνός ᾿Επισκόπου ἀπό μίαν ᾿Επαρχίαν εἰς ἄλλην μεγαλυτέραν, διότι περί τούτου πρόκειται. ᾿Αναφερόμεθα εἰς τόν ῾Ιερόν Κανόνα ΙΔ ᾿Αποστολικόν, ὁ ὁποῖος λέγει:
"᾿Επίσκοπον μή ἐξῆναι (δέν ἐπιτρέπεται) καταλείψαντα τήν ἑαυτοῦ παροικίαν, ἐτέρᾳ ἐπιπηδᾶν, κἄν ὑπό πλειόνων ἀναγκάζηται, εἰ μή τις εὔλογος αἰτία, ἤ ἡ τοῦτο βιαζομένη αὐτόν ποιεῖν, ὡς πλέον τι κέρδος δυναμένου αὐτοῦ τοῖς ἐκεῖσε, λόγω εὐσεβαίας συμβαλλέσθαι. Καί τοῦτο δέ οὐκ᾿ἀφ᾿ ἐυτοῦ, ἀλλά κρίσει πολλῶν ᾿Επισκόπων καί παρακλησει μεγίστη".
Εἰς τήν ἑρμηνείαν γράφεται: "῎Αλλο εἶναι ἐπιπήδησις καί ᾿Επίβασις, ἀπό μίαν ἐπαρχίαν εἰς ἄλλην, καί ἄλλο εἶναι μετάθεσις καί μετάβασις. Καί ἡ μέν ἐπιπήδησις εἶναι, ὅταν πλεονεκτικῶς, καί αὐτοπροαιρέτως κινούμενος ὁ ᾿Αρχιερεύς, ἀφήση τήν ᾿Επαρχίαν του (ἤ μή ἔχων ἐπαρχίαν σχολάζη) καί ἀρπάση ἄλλην παραλόγως, ἥτις καί κατακρίνεται, καί εἰς Κανονικά ὑπόκειται ἐπιτίμια, κατά τόν α' καί β' τῆς ἐν Σαρδικῇ. ..... ῞Οθεν καί ὁ παρών Κανών διορίζει ὅτι δέν εἶναι συγκεχωρημένον ὁ ᾿Επίσκοπος νά ἀφίνη τήν ἰδικήν του ἐπαρχίαν πλεονεκτικῶς καί ἀπό λόγου του, χωρίς καμμίαν εὔλογον αἰτίαν, νά ἐπιπηδᾶ εἰς ἄλλην, κἄν ἀναγκάζηται νά κάμη τοῦτο καί ἀπό ἄλλους. Τότε δέ νά μεταβαίνη εἰς ἐπαρχίαν ἄλλην, μικροτέραν ἤ μεγαλυτέραν, ἤ χηρεύουσαν, ὅταν εἶναι καμμία εὔλογος καί δικαία αἰτία, ὁποῦ τόν βιάζει εἰς τοῦτο. ῎Ηγουν, ὅταν δύναται νά προξενήση εἰς τούς χριστιανούς τῆς επαρχίας ἐκείνης, περισσότερον κέρδος ψυχικόν, καί Πνευματικήν ὠφέλειαν, μέ τόν εὐσεβῆ λόγον τῆς διδασκαλίας του, ἀπό ἄλλον τινά. Πλήν, καί τοῦτο νά μή τό κάμη ἀφ᾿ ἑαυτοῦ του, δηλαδή μέ κίνημα ἰδικόν του, ἀλλά νά τό κάμη μέ κρίσιν, καί ψῆφον πολλῶν ᾿Επισκόπων, καί μέ μεγάλην παρακάλεσιν, καί ἀξίωσιν. ᾿Ανάγνωθι καί τούς συμφώνους Κανόνας τῆς α, ιε, τῆς δ. ε, τῆς ἐν ᾿Αντιοχ. ισ καί κα, τῆς ἐν Σαρδικῇ α καί β, τῆς ἐν Καρθαγένη νζ.
Εἰς δέ τήν ὑποσημείωσιν ἀναγράφεται: "Καθώς καί ὁ ἁγιώτατος Πρόκλος ἀπό Κυζίκου, καί ὁ Θεολόγος Γρηγόριος ἀπό Σασίμων, καί πολλοί ἄλλοι μέ τοιοῦτον οἰκονομικόν καί ἐξ᾿ ἀνάγκης τρόπον, καταλιπόντες τάς ᾿Επισκοπάς, καί Μητροπόλεις, ὁποῦ εἶχον πρότερον, μετετέθησαν εἰς τόν Οἰκουμενικόν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως. ῾Ως ὁ Μελέτιος, ἀπό Σεβαστείας εἰς Βέρροιαν, ἔπειτα εἰς ᾿Αντιόχειαν. Καί ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἀπό Φλαυϊάδος εἰς ῾Ιεροσόλυμα. Καί ὁ μέγας Εὐστάθιος ἀπό Βερροίας τῆς ἐν Συρίᾳ εἰς ᾿Αντιόχειαν καί ἄλλοι. ᾿Επειδή δέ (κατά τόν Δοσίθεον βιβλίον γ τῆς Δωδεκαβίβλου, σελ. 221) ἡ οἰκονομία αὕτη ἔγινεν εἰς πολλούς καί μάλιστα ἐν τοῖς νῦν καιροῖς αἰτία κακίας· διά τοῦτο, φησίν, ὅταν γένηται μετάθεσις, εἶναι παράλογος καί παράνομος. ᾿Επειδή τά κατά καιρούς οἰκονομικῶς καί κατά ἀνάγκην γενόμενα, νόμος τῆς ᾿Εκκλησίας οὐ γίνονται. "῞Οθεν καί ἡ Συνοδική ἀπόκρισις, ὀποῦ ἔδωκεν ὁ Κωνσταντινουπόλεως Μανουήλ ἐν ἔτει 1250, ὅτι ὁ ᾿Επίσκοπος ποιήσας παραἰτησιν τῆς ᾿Επισκοπῆς του, δύναται νά μετατεθῆ εἰς ἄλλην ᾿Επισκοπήν, βουλῇ τοῦ Μητροπολίτου, καί τῶν λοιπῶν ᾿Επισκόπων. ῾Η ἀπόκρισις, λέγω, αὕτη, ὀλέθριος ἐστίν, καί ὡς τοῖς Κανόσιν ἐναντιουμένη ἀπόβλητος. Διό καί ὁ Καισαρείας ᾿Αρέθας, αἱ μεταθέσεις, λέγει, πλεονεξίαν χάριν καί δόξης κενῆς ἐφέσει ἐνεργοῦνται, ὧν ἑκάτερον βδελυκτόν, τόν μέν ὡς εἰδωλολατρεία, τό δέ ὡς ἑωσφόρου νόσημα. ῎Εγραφε δέ καί ὁ Ρώμης ᾿Ιούλιος τοῖς Εὐσεβιανοῖς. Εἰ ἀληθῶς ἴσην καί τήν αὐτήν ἡγεῖσθε τιμήν τῶν ᾿Επισκόπων, καί μή ἐκ τοῦ μεγέθους τῶν πόλεων κρίνετε τούς ᾿Επισκόπους ἔδει τήν πεπιστευμένην μικράν, μένειν ἐν τῇ πιστευθείση, καί μή ἐξουθενεῖν τήν πεπιστευμένην, μεταβαίνειν δέ εἰς τήν ἐγχειρισθεῖσαν, ἵνα τῆς μέν παρά Θεοῦ δοθείσης, καταφρονῇ, τήν δέ τῶν ἀνθρώπων κενονοξίαν, ἀγαπήση.... (Καί τελειώνει ἠ ὑποσημείωσις). Σημείωσαι ὅτι οἰκονομικῶς, καί ὑποβιβασμός ᾿Επισκόπων ἔγεινεν ἀπό μεγαλυτέραν δηλαδή ᾿Επαρχίαν εἰς μικροτέραν. ᾿Ιωάννης γάρ ὁ Κυδωνιάτης ἀπό ᾿Αλεξανδρείας μετετέθη εἰς Τῦρον. ῎Εφη δέ καί τις τῶν Νομικῶν, ὅτι, τόν δύο λαβόντα ᾿Επισκοπάς, δίγαμον ὀνομάζομεν".
Καί ἐρωτῶ τούς Σεβασμιωτάτους ᾿Αρχιερεῖς: ᾿Εάν τόν λαβόντα δύο ᾿Επισκοπάς "δίγαμον ὀνομάζομεν" τόν ἐπιχειροῦντα νά λάβη τήν ᾿Αρχιεπισκοπήν ἐκβιαστικῶς, συνωμοτικῶς, βεβιασμένως καί χωρίς νά τελειώση τό θέμα τῆς παραιτήσεως, ζῶντος δέ τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου, καί ἐνῶ οἱ ᾿Αρχιερεῖς τοῦ εζήτησαν νά μή ὑπογράφει ὡς Τοποτηρητής ἕως ὅτου τακτοποιηθῆ τό θέμα τῆς "Παραιτήσεως" Συνοδικῶς μετά τό Πάσχα, τόν καί ἀπαιτοῦντα ἀπό τούς Κληρικούς τῆς ᾿Αρχιεπισκοπῆς νά τόν μνημονεύουν, εἰδ᾿ ἄλλως θά τούς βάλη ἀργίαν, πῶς νά τό ὀνομάζωμεν; ᾿Ασφαλῶς ὅπως λέγουν οἱ ῾Ιεροί Κανόνες: Μήπως "Μοιχεπιβάτην", "τύραννον" κλπ; ᾿Οψόμεθα.
Ἲδού τί ἀναφέρει μία ἀπόκρισις τῶν 4 Πατριαρχῶν τοῦ 1663 περί ὧν ἔκανα λόγον εἰς προηγουμένας μου ἐπιστολάς:
"᾿Εκ Θεοῦ ἄρχεσθαι καί εἰς Θεόν ἀναπαύεσθαι, ἡ θεολόγος παρεγγυᾶται φωνή τοῖς μέλλουσιν ὅπως δήποτε ἐμβατεύειν πράγμασι σωστικοῖς τε τῶν ψυχῶν καί συντηρητικοῖς ἀρχαίων ἐθῶν· πᾶσα γάρ ἀπόφασις τάς ἀφορμάς ἐκεθεν λαβοῦσα, εἰς εὔχρηστον ἀπολήγει πέρας καί ἀρέσκον αὐτῷ· ἀλλά καί ὁ προφητικώτατος Σολομών φάσκων ἐν τοῖς ἰδίοις πονήμασι: σύνεσις ἐν πολλῇ βουλῇ, δίδωσιν ἐννοῶν, ὅση ἐστί πρός ὠφέλειαν ἡ ἀπό τῶν ἱερῶν Κανόνων ἐπαγομένη βουλή, καί ἡ ἀπό τῶν θείων πατέρων συλλεγομένη σύνεσις· τῇ γάρ συνδρομῇ τῶν πολλῶν βουλευμάτων κατατροποῦμεν τό λανθάνον καί ὑποκαθήμενον ἀσύνετον νόημα, ἐκθρώσκει δέ τό συνετόν κοινοβούλιον, ὡσεί τις ὁπλιτοπάλας ἀκοντιστής, πᾶσαν ἀμφιβολίαν εὐσθενῶς διαλύον· διό οὐδέ τις ἀμφιγνωμήσειε τούς ἐκ Θεοῦ ἀρχομένους καί εἰς Θεόν ἀναπαυομένους, τῇ συνδρομῇ τῶν πολλῶν καί καλῶν βουλευμάτων, μή τυχεῖν τῶν ὧν δι᾿ ἐφέσεως ἔχουσι· τοίνυν θαρρήσαντες τούτοις ἅτε τῷ Θεῶ λατρευταί, καί τῷ κοινοβουλίῳ τῶν ἀποστόλων καί κανόνων καί συνοδικῶν ἀποφάσεων ἐπερειδόμενοι, πρός τάς ἐρωτήσεις τάς ἀποκρίσεις (ποιούμεθα), πρό πάντων τῆς ἀπό τούτων ψυχικῆς ὠφελείας στοχαζόμενοι. Σημειωτέον ὅτι Τόμος λέγεται ἡ ἐπαγομένη παρά τῆς Συνόδου ἀπόφασις ἐφ᾿ οἱασδήποτε ὑποθέσεως, τό τέμνειν πάσας τάς ἀμφιβολίας καί διαλύειν πάσας τάς προφερομένας ἀμφισβητήσεις· ὥσπερ καί ὁ Νόμος διά τό νέμειν ἑκάστω τό ἀνῆκον δίκαιον καί μερίζειν τά ὁπωσοῦν δοκοῦντα συγκεχυμένα καί δυσδιάκριτα"
Μετά τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης καί ἀδελφικῶν ἀσπασμῶν
+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
ΚΗΡΥΚΟΣ
Διά τον «Αντιαιρετικόν Αγωνα Αγιος Νικολαος» του «Συλλόγου των Ορθοδοξων» καί του "Μητροπολιτικου Φιλοπτωχου Ταμειου", του «Ιερου Φιλανθρωπικου Συνδεσμου Κληρικων Ακαινοτομητου Εκκλησίας ΓΟΧ Ματθαιος ο Α» . Ελάχιστος προς Κύριον ευχέτης. Ο Προεδρος του Μητροπολιτικου Φιλοπτωχου Ταμείου +Ο Μεσογαίας, Λαυρεωτικης καί Αχαρνων Κηρυκος.
Διά τον «Αντιαιρετικόν Αγωνα Αγιος Νικολαος» του «Συλλόγου των Ορθοδοξων» καί του "Μητροπολιτικου Φιλοπτωχου Ταμειου", του «Ιερου Φιλανθρωπικου Συνδεσμου Κληρικων Ακαινοτομητου Εκκλησίας ΓΟΧ Ματθαιος ο Α» . Ελάχιστος προς Κύριον ευχέτης. Ο Προεδρος του Μητροπολιτικου Φιλοπτωχου Ταμείου +Ο Μεσογαίας, Λαυρεωτικης καί Αχαρνων Κηρυκος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου