ΡΩΣΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

«ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ» ΕΠΑΝΕΚΔΙΔΕΤΑΙ  ΩΣ  ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΟΥ «ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ» Ἡ ἐπανέκδοσις τῶν παλαιῶν τευχιδίων μερίμνη τῆς Ἱεραποστολικῆς ‘Αδελφότητος «Η ΑΓΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ Η ΑΘΗΝΑΙΑ» τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου (Μητροπολίτου Χρυσάνθου 10, Περιοχή Ἁγίου  Ἀθανασίου, ‘Αχαρναί) Τηλ. 210.2466057

ΑΡΙΘΜ.  ΤΕΥΧ.  369          ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1998

"ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΠΙΠΤΟΥΝ ΕΚ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ»

(ΡΩΣΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΜΟΣΧΑΣ)

Σημείωσις Μάϊος 2008. Πρόκειται διά ἕν κείμενον - ἀπόσπασμα ἀπό παλαιοτέραν ἐπιστολήν τοῦ Ρώσου ὁμολογητοῦ Μοναχοῦ π. ᾿Επιφανίου Τσέρνωφ πρός τούς πιστούς τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν. Τό συγκεκριμένον ἀπόσπασμα ἐδημοσιεύθη εἰς τό τεῦχος τῶν «Πνευματικῶν Θησαυρισμάτων» ὑπ’ ἀριθμ. 369 τοῦ Σεπτεμβρίου 1998 καί τό ἐπαναδημοσιεύομεν σήμερον 14 Μαίου 2008 (ἡμέρα μνήμης τοῦ ἁγίου ὁμολογητοῦ Ἐπισκόπου Ματθαίου), ἐπ’ εὐκαιρία τῆς πρό δύο ἡμερῶν χειροτονίας τοῦ Ἀρχιμ. - Ἡγουμένου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακομβῶν εἰς Μητροπολίτην Κιέβου. Ἡ χειροτονία ἐτελέσθη εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ὁσίας Ξένης εἰς Λεμεσόν Κύπρου τήν Κυριακήν τῆς Σαμαρείτιδος 12/25 Μαίου 2008 ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Ἐπιφανίου Ἐπισκόπου Κύπρου. Πρός ἔτους ἐγένετο καί ἡ ἐπίσημος ἕνωσις τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς μετά τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ὅπερ ἀπέδειξεν πόσον δίκαιον εἶχεν ὁ μακαριστός Μοναχός π. ‘Επιφάνιος εἰς τά γραφόμενά του περί τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς καί τά ὁποῖα ἐπιβεβαίωσε καί προσωπικῶς εἰς τόν Μητροπολίτην Κήρυκον, ὁ ἤδη ἀποθανών Προκαθήμενος τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς Λαῦρος. Ἰδού τό λίαν ἀποκαλυπτικόν καί σημαντικόν αὐτό σημεῖον τῆς ἐπιστολῆς τοῦ π. Ἐπιφανίου:

"Τό πλέον καταπληκτικόν σημεῖον τῶν ἐσχάτων καιρῶν κατά τάς προφητείας τοῦ Σωτῆρος, ὡς ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος Θεοφάνης τῆς Πολτάβα καί Περεγιασλάβ γράφει, εἶναι ὅτι "τά ἄστρα πίπτουν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ" (Ματθ. 24:29). Συμφώνως μέ τήν ἐξήγησιν τοῦ ἰδίου τοῦ Σωτῆρος, "τά ἄστρα" εἶναι οἱ ῎Αγγελοι τῶν ᾿Εκκλησιῶν, δηλαδή, οἱ ᾿Επίσκοποι (᾿Αποκ. 1:20) Τοιουτοτρόπως ἡ θρησκευτικοηθική πτῶσις τῶν ᾿Επισκόπων ἀντιπροσωπεύει ἕνα ἀπό τά πλέον χαρακτηριστικά σημεῖα τῶν ἐσχάτων καιρῶν. ῾Η πτῶσις τῶν ᾿Επισκόπων εἶναι ἰδιαιτέρως φοβερή, ὅταν αὐτοί πίπτουν μακράν τῶν δογμάτων τῆς Πίστεως ἤ, ὡς ὁ ᾿Απόστολος λέγει: ὅταν αὐτοί "θά θελήσουν νά μεταστρέψουν τό Εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ" (Γαλ. 1:7). ᾿Επ᾿ αὐτούς ὁ ᾿Απόστολος διατάζει νά ἐκφωνῆται "ἀνάθεμα": "Εἴ τις ὑμᾶς  εὐαγελίζεται παρ᾿ ὅ παρελάβετε ἀνάθεμα". Λέγει "ἔστω" (Γαλ. 1:8-9). Καί δέν εἶναι ἀπαραίτητον νά βραδύνωμεν ἐδῶ, ὡς ὁ ἴδιος τονίζει: "Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ· εἰδώς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καί ἁμαρτάνει, ὤν αὐτοκατάκριτος" (Τίτ. 3:10-11). ῎Αλλως, δηλαδή, ἐάν εἶναι ἕνεκα ἀδιαφορίας ἡ ἀπομάκρυνσις ἐκ τῆς ἀληθείας, ἡ δίκη τοῦ Θεοῦ θά σέ πλήξη: "ὅτι χλιαρός εἶ καί οὔτε ζεστός, οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου" (᾿Απ. 3:16) (᾿Επιστολαί ᾿Αρχιεπισκόπου Θεοφάνους τῆς Πολτάβα καί Περεγιάσλαβ, ᾿Επιστολή 18, σελ. 29).

Ζῶμεν εἰς θλιβερούς καιρούς κατά τούς ὁποίους "τό ἅλας χάνει τήν γεῦσιν του", παύει νά εἶναι ἅλας, χάνει τήν δύναμίν του· κατά τούς ὁποίους "οἱ ἄγγελοι τῶν ᾿Εκκλησιῶν", οἱ ᾿Επίσκοποι πίπτουν καί μετ᾿ αὐτῶν σύρουν κάτω τό ποίμνιόν των... ῾Ο Μητροπολίτης Σέργιος καί ἐκεῖνοι οἱ ᾿Επίσκοποι καί οἱ ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἦλθον μετά ἀπ᾿ αὐτόν καί συμφωνοῦν νά ἐργάζωνται μαζί μέ τόν ἀνταγωνιστήν τοῦ Χριστοῦ, ἦσαν οἱ πρῶτοι, ὅπου ἐκεῖνον τόν καιρόν "ἔχασαν τό ἅλας των", ἔχασαν τήν πνευματικήν των δύναμιν, παρεβίασαν τούς ἱερούς κανόνας καί τά δόγματα τῆς ᾿Εκκλησίας καί ὑποτάχθησαν "οὐ μόνον διά τήν ὀργήν (ἕνεκα φόβου), ἀλλά καί διά τήν συνείδησιν" (Ρωμ. 13:5), εἰς τόν Θεο-μάχον ἀντίχριστον.

῾Η μόλυνσις ἤ τό μίασμα δέν παρέμεινεν ἐντός τῶν συνόρων τῆς Ε.Σ.Σ.Δ., ἀλλά ἐπίσης ἐξηπλώθη εἰς τό ἐξωτερικόν. ῾Ο Μητροπολίτης Εὐλόγιος, ὁ ὁποῖος ἐξελέγη πρίν ἀπό τό σχίσμα, καί οἱ μετ᾿ αὐτοῦ, εἰσῆλθον εἰς συμβιβασμούς καί ὑπετάχθησαν εἰς τήν ἐρυθράν Μόσχαν.

῾Η "Ρωσσική ᾿Εκκλησία ἐν ἐξωτερικῷ" παρέμεινεν ἄνευ συμβιβασμῶν. ᾿Αλλά μέ τόν θάνατον κάποιου καί τήν ἄφιξιν ἑνός ἑτέρου "ἀγγέλου τῆς ᾿Εκκλησίας", αὐτή ἡ "᾿Εκκλησία" ἔχασεν ἐπίσης τήν ἐλευθερίαν της ἐκ τῶν συμβιβασμῶν. ᾿Ιδού ἕνα παράδειγμα: ὁ νῦν ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αντώνιος τῆς Γενεύης καί τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης, εἰς τό "Μήνυμά του, τῆς Δυτικο-Εὐρωπαϊκῆς ᾿Επαρχίας τῆς Ρωσσικῆς ᾿Εκκλησίας ἐν ᾿Εξωτερικῷ" Νο. 14, Σεπτ. 1979, σελ. 50-51, γράφει πρός ἕναν "ἱερέα" τῆς ᾿Ερυθρᾶς ψευδοῦς ᾿Εκκλησίας, Δημήτριον Ντοῦνκο, τά ἑξῆς: "᾿Αγαπητέ ἐν Χριστῷ πάτερ Δημήτριε - σᾶς γράφω ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἐπιστολῆς σας πρός τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Φιλάρετον. Κατ᾿ ἀρχάς, σπεύδω νά σᾶς διαβεβαιώσω, ὅτι τό μέρος τῆς Ρωσσικῆς ᾿Εκκλησίας, τό ὁποῖον εἶναι ἐλεύθερον πέραν τῶν συνόρων τῆς μητρικῆς μας Πατρίδος ποτέ δέν ἐθεώρησεν, ὅτι τό Πατριαρχεῖον τῆς Μόσχας, τό ὁποῖον εἶναι ἐπισήμως ἀνεγνωρισμένον εἰς τήν Ε.Σ.Σ.Δ., εἶναι ἄνευ Χάριτος...". Περαιτέρω ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αντώνιος γράφει: "...Κατ᾿ αὐτόν τόν καιρόν συντασσόμεθα μέ τήν γνώμην τοῦ ἀειμνήστου ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Ιωάννου, ὁ ὁποῖος ἦτο ἁγιοσέβαστος καί ἔχαιρε τιμῆς ἐξ ὅλων, καί ὁ ὁποῖος ἔλεγε ὅτι "ἡ ἐπίσημος ᾿Εκκλησία εἰς τήν Ε.Σ.Σ.Δ. ἀσφαλῶς φέρει χάριν, καίτοι οἱ ῾Ιεράρχαι οἱ ὁποῖοι ἴστανται εἰς τήν κεφαλήν της συμπεριφέρονται κατ᾿ ἀπαράδεκτον τρόπον...".

Δύναται τις νά εἴπη πολλά περί τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς, ἐάν ἔχη χῶρον καί χρόνον.  ᾿Αλλά περιοριζόμεθα εἰς ὀλίγον τι. Εἶναι τελείως ἀπαράδεκτον νά ἀναφέρεται κανείς εἰς τήν ἀναπόδεικτον γνώμην κάποιου, ὅταν τό θέμα ἅπτεται τοῦ δόγματος τῆς Πίστεως. Δείξατέ μας μία Συνοδικήν ἀπόφασιν ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ! Δέν ὑπάρχει οὐδεμία. ᾿Αλλά ἀκόμη καί μία "Συνοδική ἀπόφασις" δέν καθορίζει ὁριστικῶς τό θέμα. "Δέν εἶναι κάθε συγκέντρωσις ᾿Επισκόπων μία Σύνοδος, ἀλλά μόνον μία συγκέντρωσις ᾿Επισκόπων οἱ ὁποῖοι παραμένουν εἰς τήν ᾿Αλήθειαν", λέγει ὁ μέγας ὁμολογητής τῆς Πίστεως τοῦ Χριστοῦ  ῞Αγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Καί ὅσον ἀφορᾶ τόν ᾿Αρχιεπ. τῆς Γενεύης, αὐτός ἐπανειλημμένως ἐδήλωσεν ὅτι ἡ "᾿Επισκοπή" καί πᾶσα "ἱερωσύνη" τῆς ᾿Ερυθρᾶς ψευδοῦς ᾿Εκκλησίας, εἶναι τελείως κανονική καί ὅτι ὅλα τά "Μυστήριά" της, ἔχουν δύναμιν φέρουσαν χάριν, ἐν ἀντιθέσει μέ τήν πραγματικότητα, ὅπου οἱ "᾿Επίσκοποι" καί "ἱερεῖς" ἐμφανίζονται ὡς ἔχοντες διπλῆν ὑπηρεσίαν, ὄντες στρατηγοί καί ἀξιωματικοί τῆς Λ.Η.Β.! (ὑπηρεσία κρατικῆς ᾿Ασφαλείας).

Μία σχετική μετάφρασις τῆς ὡς ἄνω ἐπιστολῆς ἐδημοσιεύθη εἰς τό περιοδικόν "Ποσεφ" Νο. 12, 1979. Καί ἰδού, κατά τούς τελευταίους 18 μῆνας οὐδείς, οὔτε ὁ Μητροπολίτης Φιλάρετος, ὡς ἀρχηγός τῆς "Ρωσσικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ἐν ἐξωτερικῷ", οὔτε μεμονωμένοι ᾿Επίσκοποι αὐτῆς τῆς "᾿Εκκλησίας", οὔτε κάποιος ἱερεύς, ἀνήρεσεν αὐτήν τήν τερατώδη διαβεβαίωσιν ὡς μία "δυσφήμισιν" τοῦ ᾿Αρχιεπ. ᾿Αντωνίου... Εἶναι τελείως φανερόν, ὅτι "τό ἅλας ἔχασε τήν γεῦσιν του εἰς αὐτήν τήν ᾿Εκκλησίαν". .... ᾿Αλλά ὑπάρχει μία περισσότερον ἰσχυρά μαρτυρία! Αὐτή εἶναι ἡ "᾿Επιστολή τοῦ Τρίτου Παν-Μεταναστευτικοῦ Συμβουλίου τῆς Ρωσσικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ἐν ᾿Εξωτερικῷ", ἀπευθυνομένη πρός "τόν ᾿Ορθόδοξον Λαόν τῆς Πατρίδος" (1974). Εἰς αὐτήν τήν "σοφήν" ἐπιστολήν (θά ἦτο ἐνδιαφέρον νά γνωρίζαμε ποῖος τήν ἐξέδωσε) τά κανονικά ὅρια τά ὁποῖα χωρίζουν δι᾿ ἑνός ἀδιαπεράστου χάσματος τήν ᾿Αληθινήν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ ἀπό τήν ψευδῆ ᾿Εκκλησίαν τοῦ ᾿Αντιχρίστου, ἡ ὁποία ἐργάζεται μαζί μέ τό Σοβιετικό Κράτος, προσπερνῶνται. Τό αἷμα τῶν ἁγίων Μαρτύρων εἶναι εἰς αὐτήν τήν ψευδῆ ᾿Εκκλησίαν!... "Καί ὅτε ἤνοιξε τήν πέμπτην σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τάς ψυχάς τῶν ἐσφαγμένων διά τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί διά τήν  μαρτυρίαν τοῦ ἀρνίου ἥν εἶχον" (᾿Αποκάλ. 6:9)... Καί τό νά θέσης ἕνα σημεῖον ἰσότητος μεταξύ τῶν μαρτυρησάντων ῾Ιεραρχῶν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν (τῆς Αὐτοῦ ῾Αγιότητος Πατριάρχου Τύχωνος, τοῦ Μητροπολίτου ᾿Επιτρόπου Πέτρου, τοῦ Μητροπολίτου Κυρίλλου τοῦ Καζάν καί τοῦ Μητροπολίτου ᾿Ιωσήφ τοῦ Πετρογκραντ) καί τῶν διωκτῶν "ἱεραρχῶν" τῆς Σεργιανικῆς ψευδοῦς ᾿Εκκλησίας, ἀρχηγῶν τῆς ΚΑΓΚΕΜΠΕ (Ὑπηρεσίας Κρατικῆς ᾿Ασφαλείας), σημαίνει ὅτι ἐξαλείφεις καθ᾿ ὁλοκληρίαν τό ἀνάθεμα τοῦ Πατριάρχου Τύχωνος, τό ὁποῖον ἐξεφώνησεν εἰς τάς 19 ᾿Ιανουαρίου τοῦ 1918 ἐναντίον τοῦ Σοβιετικοῦ Κράτους καί τῶν συνεργατῶν του, καθώς ἐπίσης καί ὅλα τά ἀναθέματα τῶν Μυστικῶν Συμβουλίων τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν, καί ὅτι καλύπτεις κάθε τι σχετικόν μέ τήν δήλωσιν τοῦ Μητροπολίτου Σεργίου. Καί ἐάν κάποιος ρωτήση ποῖα "ἐμφανῆ ὅρια διεγράφησαν προσφάτως ἀπό τόν ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Ερμογένην καί τόν (φημισμένον εἰς τό ἐξωτερικόν) ἱερέα Δημήτριον Ντοῦκο", ἐφ᾿ ὅσον αὐτοί παραμένουν εἰς κανονικήν ὑποταγήν εἰς τό ψευδές Πατριαρχεῖον τῆς Μόσχας, καί τοῦ "κληρονόμου" τοῦ Μητροπολίτου Σεργίου, πῶς μετά ἀπό αὐτό δυνάμεθα νά κατανοήσωμεν τήν δήλωσιν τοῦ "Τρίτου Συμβουλίου Μεταναστῶν τῆς Ρωσ. ᾿Ορθ. ᾿Εκκλ. ἐν ἐξωτερικῷ", ὅταν τό "Συμβούλιον" δίδει εἰς αὐτήν τήν ἐπιστολήν τέτοια ὁμολογία τῆς "Πίστεως" της; : "Οἱ πιστοί ᾿Αρχιποιμένες, ποιμένες, μοναχοί καί λαϊκοί ἐξ ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν τοῦ σιδηροῦ παραπετάσματος εἶναι ἕνα. ῞Ολοι μαζί αὐτοί ἀποτελοῦν τήν ἀδιαίρετον ῾Αγία Ρωσσ. ᾿Εκκλησίαν, ὡς τό ἀδιαίρετον καί ἄραφον χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ!". Μετά ποίων ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ ᾿Εξωτερικοῦ δηλώνει τήν ἕνωσίν της; ᾿Ασφαλῶς δέν πρόκειται ἐδῶ περί τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν. Αὐτό εἶναι ἕνα φανερόν κάλεσμα εἰς τήν Σοβιετικήν ᾿Ερυθράν ψευδῆ ᾿Εκκλησίαν....

῞Οθεν, ἕπεται ὅτι ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αντώνιος ἔχει δίκαιον εἰς τήν γνώμην του ὅτι ἡ "Ρωσ. ᾿Ορθόδ. ᾿Εκκλ. ἐν ᾿Εξωτερικῷ" ἀναγνωρίζει ὅτι ἡ θεομάχος ἰσχύς ἔχει ἐγκαθιδρύσει εἰς τήν χώραν μίαν γνησίαν "᾿Ορθόδ. ᾿Εκκλησίαν". Αὐτό ὅμως εἶναι ἕνα κατάφωρο ψεῦδος. ῾Ο ᾿Αρχιεπ. Γενεύης καί Δυτ. Εὐρώπης μαρτυρεῖ ὅτι ἡ Ρωσ. ᾿Ορθοδ. ᾿Εκκλησ. τῆς Διασπορᾶς εἶναι ἕνα ἀνεπίσημο ἐξαρχᾶτο τῆς "Σοβιετ. ᾿Εκκλησίας". Λέγων "᾿Ορθόδοξος Λαός" ὁ συγγραφεύς τῆς ἐπιστολῆς ἔχει ὑπ᾿ ὄψιν του μόνον ἐκείνους ὅπου πηγαίνουν εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Ποιμένος, καί (δέν λαμβάνει ὑπ᾿ ὄψιν του) οὐδόλως τά ἑκατομμύρια αὐτῶν ὅπου ἡ μετανάστευσις ἀποκαλεῖ "Κατακομβίτας". ῎Η ἴσως ἡ ἐπιστολή ὁμιλεῖ περί "ἑνώσεως", εὐχομένη νά ἑνώση ἐκεῖνα  ὅπου εἶναι ἀδύνατον νά ἑνωθοῦν, δηλ. τήν "Σοβιετικήν καί Κατακομβῶν ᾿Εκκλησίαν";!

᾿Αλλά οἱ ἅγιοι ἱερομάρτυρες τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν ἄλλα εἶπον. ῾Ο ᾿Επίσκοπος Μάξιμος τοῦ Σεπνκχοβ, ἐδήλωσε, σχεδόν κατά τάς παραμονάς τοῦ θανάτου του: "῾Η Σοβιετική καί τῶν Κατακομβῶν ᾿Εκκλησία εἶναι ἀσυμπαγεῖς!". "῾Η μυστική, ἔρημος καί κατακομβώδης ᾿Εκκλησία ἔχει ἀναθεματίσει τήν Σεργιανιστικήν καί αὐτούς ὅπου τήν ἀκολουθοῦν!". (Πρωτοπρ. Μιχαήλ Πολσκι, οἱ νεομάρτυρες τῆς Ρωσσίας, τόμος 2, σελ. 30).

῾Η Παν-Ρωσσική ᾿Εκκλησία τῶν Κατακομβῶν, ἡ ὁποία ἐνεφανίσθη κατά τάς πρώτας ἡμέρας τῆς καταλήψεως τῆς ἐξουσίας ὑπό τῶν Μπολσεβίκων, ὑπάρχει τώρα ὡς ἀνέκαθεν ὑπῆρχεν. ᾿Επ᾿ αὐτῆς ὑπάρχει ἡ εὐλογία τῆς Αὐτοῦ ῾Αγιότητος Πατριάρχου Τύχωνος, τοῦ τοποτηρητοῦ τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου, τῶν Μητροπολιτῶν Κυρίλλου καί ᾿Ιωσήφ, τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ τοῦ Ἴγκλις, τοῦ ᾿Αρχιεπ. Δημητρίου τοῦ Γκντόβ, τοῦ ᾿Επισκόπου Μαξίμου τοῦ Σέρπουκχοβ, τοῦ ᾿Επισκόπου Δαμασκηνοῦ τοῦ Γκλουκχοβ καί ὅλων τῶν ἄλλων ῾Ιεραρχῶν καί Μαρτύρων τῆς Παν-Ρωσσικῆς ᾿Εκκλησίας.

Πρέπει κανείς νά ἐννοήση ὅτι ἐάν Αὐτή ἔδωσε ἑκατομμύρια ἁγίων Μαρτύρων εἰς τοιοῦτον μικρόν χρονικόν διάστημα, τότε δύναται νά εἶναι βέβαιος, ὅτι μέ τήν χάριν τοῦ θεοῦ, Αὐτή δέν ἐξουδενώθη. Αὕτη παραμένει ἐπί δύο ὁμολογιῶν Πίστεως ἐν Χριστῷ καί ἐπί δύο ἀρνήσεων: ῾Η ᾿Εκκλησία τῶν Κατακομβῶν ἀπορρίπτει καί τό Σοβιετικόν Κράτος καί τήν ὑπ᾿ αὐτοῦ δημιουργηθεῖσαν Σοβιετικήν "᾿Εκκλησίαν"". Εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν ἡ ᾿Εκκλησία τῶν Κατακομβῶν ὑπακούει εἰς τό ἀνάθεμα, ὅπου ἐξεφωνήθη ὑπό τοῦ Πατριάρχου Τύχωνος καί τῆς Τοπικῆς Παν-Ρωσσικῆς Συνόδου τό 1918, καί τῶν μυστικῶν Συνόδων τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν κατακομβῶν...