ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ τ. 15, ΜΑΙΟΣ 2005 (ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΥΝΕΛΘΩΜΕΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΘΗΝ"

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ ΕΠΙ   ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ   ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ   ΘΕΜΑΤΩΝ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ 19400, ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ, Τ.Θ. 54, ΤΗΛ. 210 6020176, 210. 6021467

ΤΕΥΧΟΣ 15                   ΜΑΙΟΣ 2005

Δύο ἐπίκαιρα σχόλια

"ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΥΝΕΛΘΩΜΕΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΘΗΝ;"[1] 

Σχόλιον πρῶτον:

Οἱ ᾿Ορθόδοξοι τῆς Ρωσίας (᾿Εκκλησίας Κατακομβῶν) τό Πάσχα μᾶς ἐπληροφόρησαν ὅτι ὁ Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας τούς ἀπέστειλεν  μακροσκελεστάτην ἐπιστολήν, εἰς τήν ὁποίαν, ὅπως γράφουν, "Δέν ὑπάρχει κάτι καινούργιο, ἐκτός ἀπό τήν συνεχῆ ἐπίθεσι κατά τοῦ Σεβ. Κηρύκου, μέ κατηγορίες ὅπως: ῾Υποστηρικτής αἱρέσεως, Σχισματικός, ῾Οπαδός τῆς οἰκουμενιστικῆς θεωρίας περί ἀνάρχου ἐκκλησίας κλπ. Σ᾿ ὅλα τ᾿ ἄλλα πέραν αὐτῶν ἡ ἐπιστολή εἶναι γεμάτη ἀπό ρητορικά σχήματα, ἕπεα πτερόεντα, κοινῶς συναισθήματα κενά, χωρίς περιεχόμενο".

Εἰς τήν ἰδίαν ἐπιστολήν, μᾶς ἐνημερώνουν, ὅτι καί ὁ Σεβ. Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ὁ παρανόμως ἀναρριχηθείς εἰς τόν θρόνον τῶν ᾿Αθηνῶν, τηλεφώνησε εἰς τόν ἐν Ρωσίᾳ κληρικόν μας π. ᾿Ιωάννη, διά νά τοῦ ἐπιβάλῃ μέ τόν γνωστόν αὐταρχικόν του τρόπον, "ὑπακοήν καί συμμόρφωσιν πρός αὐτόν καί τάς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου" του, δηλαδή εἰς τάς παρανομίας του καί τήν φατρίαν του. Τό ἴδιο ἐπεχείρησε συνομιλήσας καί μετά τοῦ λαϊκοῦ μέλους τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν κ. Ρωμανό, ἐνῶ ἐπανέλαβε τό γνωστό "τροπάριό" τους: "῞Ολα ὅσα γράφει καί λέει ὁ Κήρυκος εἶναι ψέμματα, μήν τόν ἀκοῦτε. Τοῦ δώσαμεν τρεῖς μῆνες περιθώριο γιά νά μετανοήση. Μετά τό Πάσχα θά κάνουμε Σύνοδο καί, ἐάν δέν μετανοήση, θά τόν καθαιρέσουμε".

Καί ἀφοῦ διέσπειραν τάς ἐναντίον μου διαβολάς εἰς ὅλην τήν Ρωσίαν καί ἁπανταχοῦ τῆς Οἱκουμένης, ὁ μέν Σεβ/τος Πειραιῶς μοί ἀπέστειλε καί εὐχετήριον κάρταν, καθ᾿ ἥν στιγμήν μάλιστα ὅ,τι καί ἄν τοῦ στέλνω τό "ἐπιστρέφει ἀπαράδεκτον", ὁ δέ Μακαριώτατος μοῦ ἐτηλεφώνησε διά νά μοῦ εἴπῃ: "Χριστός ᾿Ανέστη, Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ᾿Αναστάσει". ᾿Ανταποδίδω τάς εὐχάς, μέ τό "᾿Αληθῶς ᾿Ανέστη. Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ᾿Αναστάσει", ἀλλά ἄς μοῦ ἐπιτρέψουν, προπάντων ὁ Μακαριώτατος, ὁ ὁποῖος ἀμέσως ἔκλεισε τό τηλέφωνο καί μόλις πρόλαβα νά τοῦ ἀπαντήσω τό "᾿Αληθῶς ᾿Ανέστη", νά ἐκφράσω τήν ἀπορίαν μου: Πώς καταφέρνει ἡ Μακαριότης του καί τά συνδυάζει ὅλα: Καί τό "συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ἀναστάσει" καί τήν ἄρνησιν νά συναντηθοῦμε καί νά μιλήσουμε. Καί τό "δέν ἔχω τίποτα μέ τόν Μεσογαίας", ὅπως λέγει σέ ἄλλους καί τό: "Φῦγε δέν σέ γνωρίζω", ὅπως μοῦ εἶπε ὅταν πῆγα νά τόν ἐπισκεφθῶ στό Νοσοκομεῖο ὄντα ἀσθενῆ καί ἄλλα ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός.

Δέν εἶχα σκοπό νά σχολιάσω τό γεγονός. Διότι, ἐάν αἱ ψευδοκατηγορίαι τάς ὁποίας διέσπειραν εἰς Ρωσίαν καί εἰς ὅλον τόν κόσμον, ἀφεώρων προσωπικά μου ζητήματα, ἤ καί προσωπικά ἀτοπήματα, θά ἔπρεπε νά σιωπήσω, τώρα ὅμως πού αἱ ψευδοκατηγορίαι στρέφονται κατά τῆς ἀληθείας, τήν ὁποίαν διαστρέφουν, κατά τῆς ῾Ομολογίας, τήν ὁποίαν ἀρνοῦνται, κατά τῆς Κανονικῆς Τάξεως, τήν ὁποίαν καταλύουν, κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, τήν ὁποίαν βλασφημοῦν, διά νά προωθῆται ὁ παλαιοημερολογιτικός Οἰκουμενισμός, ἡ σιωπή θά εἶναι συμμετοχή εἰς τήν προδοσίαν. Οἱ ἅγιοι Πατέρες λέγουν πώς, ὅταν ὁ λόγος εἶναι περί Πίστεως, δέν ἔχουμε δικαίωμα νά σιωπῶμεν. Πολύ περισσότερο δέν ἔχουμε τοιοῦτον δικαίωμα, τώρα πού οἱ σκοτεινές δυνάμεις ὀκτώ ὁλόκληρα χρόνια μάχονται λυσσωδῶς καί πολεμοῦν τήν ᾿Εκκλησίαν ἐπιχειροῦντες νά μᾶς ὁδηγήσουν ὅλους εἰς τήν προδοσίαν τοῦ 1971.

᾿Επαναλαμβάνομεν, ὅτι ὁ πόλεμος, ὁ ὁποῖος γίνεται σήμερον κατά τῶν ὀρθοτομούντων τόν λόγον τῆς ἀληθείας, δέν εἶναι πόλεμος μόνον κατά προσώπων, ἀλλά κατά τῆς ᾿Αληθείας, κατά τῆς ᾿Εκκλησίας, κατά τοῦ Χριστοῦ. Καί δι᾿ αὐτόν τόν λόγον, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, "χρή (πρέπει) παρρησιάζεσθαι πρός τήν εὐσέβειαν" καί "μή σιγήσωμεν, ἴνα μή κραυγή Σοδόμων γενώμεθα". Διά τόν λόγον αὐτόν πρέπει νά διατυπώσωμεν ἕν μικρόν σχόλιον - ἀπορίαν: ῾Ο Μακαριώτατος μελέτησε καλά τήν ἐπιστολήν πού τοῦ συνέταξαν καί ἔστειλε στήν Ρωσία, ἀντελήφθη ὅτι τόν ἐξέθεσαν, κοινῶς τοῦ ἔσκαψαν ἄλλη μιά φορά τόν λάκκο μέ τήν ὑπογραφή του, ἤ ὅ,τι κάνει τό κάνει ἐν γνώσει του καί τελικά μᾶς κοροϊδεύει ὅλους; ῾Οτιδήποτε καί ἄν συμβαίνει, ἡ ἐλαχιστότης μου θά εἴπω μίαν ἀκόμη φοράν εἰς τόν Μακαριώτατον, ἀπαντῶν εἰς τάς πασχαλίους εὐχάς του, ᾿Αληθῶς ᾿Ανέστη, Μακαριώτατε. Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ᾿Αναστάσει".

Διά νά μήν εἴμεθα, ὅμως ὑποκριταί καί κολαζόμεθα, ἄς μοῦ ἐπιτρέψει ὁ Μακαριώτατος νά ἐκφράσω καί τό παράπονό μου:  "Μακαριώτατε, τό Χριστός ᾿Ανέστη καί τό Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ᾿Αναστάσει, τόν ὁποῖον ἀντηλλάξαμε πρέπει νά συνοδεύεται καί ἀπό τήν δική μας ἀνάστασιν. Νά ἐξέλθωμεν δηλαδή ἐκ τοῦ δυσώδους τάφου τῶν κατά τῆς ᾿Εκκλησίας ἐγκλημάτων μας; Πότε θά ἅρωμεν ἐκ τοῦ μέσου τάς ψευδοκατηγορίας καί τάς διαβολάς μας; Πότε θά σεβασθῶμεν τήν ἀλήθεια, τήν ῾Ομολογίαν τῆς Πίστεως, τήν γνησίαν καί ἀνόθευτον ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν, τήν Κανονικήν τάξιν κλπ. Πότε θά ἐργασθῶμεν διά τήν δικαιοσύνην, καί πότε θά ὑποταχθῶμεν ἐν ἔργοις εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, διά νά μᾶς δώση ᾿Εκεῖνος τήν συγγνώμην, ἀφοῦ "ἐκ τοῦ Τάφου ἀνέτειλεν";

Καί συνεχίζομεν τήν ἀπορίαν μας. Πῶς εἶναι δυνατόν, Μακαριώτατε, νά ἐορτάσωμεν Πάσχα Κυρίου μέ τόσα ψεύδη καί διαβολάς, μέ τόσον μῖσος καί τοσαύτας συκοφαντίας; Διατί τόσα χρόνια δέν λαμβάνωμεν θέσιν ἐπί τῶν σοβαρῶν θεμάτων (Πίστεως, ῾Ομολογίας, Κανονικῆς Τάξεως καί ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς). Δέν ἔχετε καταλάβει ἀκόμη ὅτι ἡ ἄρνησις νά τά ἀντιμετωπίσωμεν μᾶς ὡδήγησεν καί μᾶς ἐπανέφερε (τούς ὑπαναχωρήσαντας) εἰς τήν προδοσίαν τοῦ 71; Πότε θά συνέλθωμεν ἀπό τήν μέθην, ὅπως ἔλεγε, ὁ ῞Αγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος; Διατί νά συνεχίζεται ἡ ἱεροσυλία καί ἡ συμπαιγνία τῆς παραιτήσεώς σας καί τῆς ἀναρριχήσεως τοῦ ψευδοαρχιεπισκόπου; Διατί τόσα ψεύδη ἐναντίον ἐκείνων πού πραγματικά σᾶς ἀγαποῦν καί ἀγωνίζονται νά σᾶς βοηθήσουν; Πῶς θά ἑορτάσωμεν ὀρθόδοξον χριστιανικόν Πασχα; Πῶς ξεχνᾶμε τόσο γρήγορα, τά τροπάρια τῆς Μεγάλης ῾Εβδομάδος καί δή ἐκείνην τήν προτροπήν: "Μή ὡς ᾿Ιουδαῖοι ἑορτάσωμεν τό Πάσχα;". Πότε θά συνέλθωμεν ἀπό τήν μέθην;"

Μακαριώτατε "καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ".

Σχόλιον δεύτερον

῞Ενα ἀκόμη γενικόν σχόλιον ἐπί τῆς ἐν γένει ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως, καί ὅσοι θέλουν ἄς καταλάβουν: Κατά τήν ἰδικήν μου ταπεινήν γνώμην, ἡ ἐπιστολή τοῦ Μακαριωτάτου εἶναι μία ἀκόμη ἀπό τήν σειράν ἐκείνων τῶν ἐπιστολῶν πού τοῦ συνέταξαν οἱ ἴδιοι ἐκεῖνοι πού τόν ὡδήγησαν μαζί μέ τούς ᾿Αρχιερεῖς τῆς ὁμάδος του - φατρίας εἰς τόν τάφον τῆς προδοσίας. Βλέπουν, ὅτι ἀποτυχγάνουν τά σχέδιά των, πού εἶναι σχέδια τῶν ξένων Κέντρων περί ἀφανισμοῦ τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί τῆς γνησίας καί ἀνοθεύτου ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, καί προσπαθοῦν ἀπεγνωσμένα νά ρίξουν ὅσους ἀπέμειναν εἰς τόν λάκκον τῆς προδοσίας. Διά τοῦτο χρησιμοποιοῦν αὐτόχρημα μεθοδεύσεις αἱρετικῶν, ἤτοι ἐνεργοῦν, ὅπως οἱ αἱρετικοί. Δειλά καί ὕπουλα. Ποσες φορές ζητήσαμε νά συζητήσουμε τά θέματα ἐν Συνόδῳ, κατά τό "συζητήσεως πολλῆς γενομένης"; Αὐτοί πάντοτε τό ἠρνοῦντο μέ ἀποτέλεσμα νά καταλύσουν (νά διαλύσουν) τόν ἱερώτατον τοῦτον θεσμόν τῆς Συνόδου), νά ἐπιβάλλουν δυναστικῶς τάς ἀποφάσεις πού ὑποδεικνύουν τά ξένα Κέντρα, καί ἐν τέλει νά καταλήξουν εἰς μίαν φατριαστικήν ὀργάνωσιν. Δέν εἶναι τοῦτο σχῆμα λόγου. Κυριολεκτοῦμε. Καί τά ἔχουμε γράψει πολλάκις. Διά σειρᾶς παρανομιῶν καί ληστρικῶν πράξεων καί ἀποφάσεων ἀλλοτρίωσαν τελείως τούς ᾿Αρχιερεῖς, ὥστε αὐτό πού ὀνομάζουν "Σύνοδον" νά μήν ἔχει κανένα γνώρισμα ῾Ιερᾶς Συνόδου, ἀλλά ὅλα τά γνωρίσματα τῆς "συναγωγῆς πονηρευομένων", τῆς "φατρίας", τοῦ "σχίσματος", τῆς "αἱρέσεως", Ξέχασαν ἐκεῖνο πού λέγει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης διά τήν ἀληθινήν Σύνοδον: "Σύνοδος δέν εἶναι τό νά μαζεύωνται ἀδιακρίτως 5-10 ᾿Επίσκοποι, ἀλλά νά μαζεύωνται ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου καί ἐπί φυλακῇ τῶν Κανόνων". Οὔτε κρίνεται ποτέ ἡ Ὀρθοδοξία ἤ ἡ νομιμότης τῆς Συνόδου ἀπό τό πλῆθος τῶν συμμετεχόντων. Κρίνεται ἀπό τήν ἀλήθειαν, τήν ὁποίαν πρέπει νά ὑπηρετοῦν οἱ συμμετέχοντες. Οὔτε δύνανται νά συμμετέχουν εἰς τήν Σύνοδον οἱ "περί τήν πίστιν ἀσεβοῦντες".

Αὐτοί πού σήμερον ὀνομάζουν τόν ἑαυτόν τους "Σύνοδο", "᾿Αρχιεπίσκοπο" καί ἀπαιτοῦν ἀπό τούς ἐν Ρωσίᾳ πιστούς "ὑπακοήν" "συμμόρφωσιν" κλπ. δέν ὑπηρετοῦν τήν ᾿Αλήθεια, δέν ἐκφράζουν τήν καθαράν ῾Ομολογίαν τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως. ῞Ενα μόνον ἐκφράζουν: Τόν παλαιοημερολογιτικόν Οἱκουμενισμόν καί μόνον αὐτόν. «Περί τήν πίστιν ἐναυάγησαν». Τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν τήν ἀρνήθηκαν, καί πιστεύουν ὅτι εἶναι χειροθετημένοι καί ἐξηρτημένοι ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς. Τήν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ τήν κατεπρόδωσαν. Κλασσικόν παράδειγμα ἀσεβείας κατά τῆς Πίστεως ὁ ψευδοαρχιεπίσκοπος Νικόλαος, ὀ ὁποῖος ἐνῶ ἔχει καταγγελθῇ πλειστάκις διά σωρείαν αἱρετικῶν φρονημάτων (ἐπί σοβαρῶν δογματικῶν θεμάτων), ἐνῶ ἐβλασφήμησε κατά τόν χειρότερο τρόπο κατά τῆς ᾿Αποστολικῆς του Διαδοχῆς μέ ἐκεῖνο τό βλάσφημο 54/76 ᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα, τό ὁποῖον τόν παρουσιάζει ὡς ἔχοντα τήν ᾿Αποστολικήν του Διαδοχήν ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς καί δι᾿ αὐτῶν ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμόν, παραμένει ἀμετανόητος, διώκοντας ἐκείνους πού ὑπερασπίζονται τήν ῾Ομολογίαν τῆς Πίστεως. 

Καί οἱ ὑπόλοιποι, ἀντί νά τόν βοηθήσουν νά μετανοήση, συνέπραξαν εἰς τήν κατάλυσιν τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί τοῦ Συνοδικοῦ θεσμοῦ, καί διά σειρᾶς ληστρικῶν ἐνεργειῶν καί ἀποφάσεων κατά τό "ἀποφασίζομεν καί διατάζομεν", τόν ἐβράβευσαν μέ τήν "προώθησιν" εἰς τόν ᾿Αρχιεπισκοπικόν θρόνον, ὠς μοιχεπιβάτην, διά νά τόν ἐξευτελίσουν τελείως. Παραλλήλως καί οἱ ἴδιοι ἐπί ὀκταετίαν ὅλην ἀρνοῦνται νά διακηρύξουν τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν καί τήν γνησίαν καί ἀνόθευτον ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν. ᾿Αντί τούτου, ἀντί δηλαδή τῆς ῾Ομολογίας, διώκουν ἐκείνους πού ζητοῦν καθαράν ῾Ομολογίαν ἐπί θεμάτων Πίστεως καί ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, ἤ προσπαθοῦν νά τούς φιμώσουν μέ τό "μή μιλᾶτε, εἴμαστε ὅλοι ἀπό χειροθετημένους" "διάβασαν τό 1971 εὐχές χειροτονίας", κλπ. Δηλαδή φρονοῦν καί διδάσκουν, ἤ ἀφήνουν νά περνάη ἡ ἄποψις τῶν ἐχθρῶν καί πολεμίων τῆς ᾿Εκκλησίας, ὅτι ἔχομεν τήν ᾿Αποστολικήν μας Διαδοχήν ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς διά τῆς χειροθεσίας τοῦ 1971, καί ἐπομένως μέσω αὐτῶν ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμό, μέ τό ὁποῖον ἔχουν σχέσιν οἱ Ρῶσοι Διασπορᾶς. Καί ὅλα αὐτά μέ ἕνα καί μοναδικό στόχο: Διά νά ἔχουμε τήν ἀναγνώρισι ἀπό τούς Φλωρινικούς καί ἀπό τόν Νεοημερολογιτισμό. ῾Υπάρχει μεγαλυτέρα προδοσία ἀπό αὐτήν;

Καί τό πλέον ὕπουλον εἶναι τό ἑξῆς: Προκειμένου νά περάσουν τά σχέδια τῶν ξένων Κέντρων (παλαιοημερολογιτικοῦ καί νεοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ) ὑποκρίνονται μέ τά λόγια τούς ᾿Ορθοδόξους καί ῾Ομολογητάς, ἐνῶ στήν πράξι ἀρνοῦνται καί τήν ῾Ομολογίαν καί τήν ᾿Αποστολικήν Διαδοχήν. Καί προκειμένου νά καλύψουν τήν ἄκρατον ἰδικήν των φιλοδοξίαν, λασπολογοῦν κατά τῶν ἀνθισταμένων εἰς τήν προδοσίαν των, καί τούς συκοφαντοῦν ὅτι δῆθεν ἀνθίστανται ἀπό λόγους φιολοδοξίας. Καί καταντοῦν ἔτσι φτηνοί συκοφάνται καί διαβολεῖς. Εἶπαν εἰς τούς Ρώσους πιστούς, ὅτι μετά τό Πάσχα "ἄν δέν μετανοήση ὁ Κήρυκος, ἄν δέν ζητήση συγγνώμη, θά τόν καθαιρέσουμε". Τί νά σχολιάσω καί ἐπ᾿ αὐτοῦ. Τί νά εἴπης εἰς ἐκείνους πού μιλοῦν διά καθαιρέσεις τῶν ᾿Ορθοδόξων, ὅταν οἱ ἴδιοι βουτηγμένοι στήν παρανομία καί τά αἱρετικά φρονήματα, εἶναι καθαιρετέοι ἀπό τούς ῾Ιερούς Κανόνας. Πῶς ὁμιλοῦν διά καθαίρεσιν, αὐτοί οἱ ὁποῖοι κατέλυσαν τήν Κανονικήν Τάξιν καί τόν Συνοδικόν θεσμόν καί δέν ἐκφράζουν πλέον τήν ῾Ιεράν Σύνοδον, ἀλλά μόνον τήν φατρίαν των καί τά ξένα Κέντρα. Πῶς ὁμιλοῦν διά καθαίρεσιν αὐτοί οἱ ὁποῖοι μέ τήν ἀπόφασίν των περί τῶν πέντε, ἐπεκύρωσαν διά τούς ἑαυτούς των τήν καθαίρεσίν των ἀπό τούς πέντε;

Δέν μποροῦν νά καθαιρέσουν, διότι δέν εἶναι Κανονική καί ᾿Ορθόδοξος Σύνοδος. Εἶναι μία παράνομος ὁμάδα - παρασυναγωγή. Καί ἄν "καθαιρέσουν", αὐτή ἡ καθαίρεσις θά ἐπιπέση εἰς τάς κεφαλάς των καί θά τούς συντρίψῃ. Δέν μποροῦν νά καθαιρέσουν ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ὑπερασπίζονται τήν ῾Ομολογίαν τῆς Πίστεως, αὐτοί οἱ ὁποῖοι τήν ἀρνοῦνται καί τήν ποδοπατοῦν. Οὔτε ὁ ὑπόδικος ᾿Αρχιεπίσκοπος κ. ᾿Ανδρέας μπορεῖ νά δικάσῃ, προπάντων μετά τήν ἱερόσυλον, παράνομον, ἀντικανονικήν, σιμωνιακήν, μέ πνευματικῆς φύσεως συναλλαγήν καί μέ κακίστης σκοπιμότητος συμπαιγνίαν, παραίτησίν του, οὔτε ὁ ψευδοαρχιεπίσκοπος Νικόλαος, μετά τήν ἐπίσημον παράνομον, ἱερόσυλον, μοιχεπιβασίαν εἰς τόν θρόνον τοῦ ζῶντος ᾿Αρχιεπισκόπου, τοῦ ὁποίου ἡ παραίτησις εἰσέτι δέν ἔχει ἐκδικασθῇ ἀπό Κανονικόν ᾿Εκκλησιαστικόν ὄργανον, πού εἶναι ἡ Κανονική καί ᾿Ορθόδοξος Σύνοδος. Καί ὅταν αὕτη συγκληθῇ Κανονικῶς ἀπό Κανονικούς καί ᾿Ορθοδόξους ᾿Αρχιερεῖς δέν θά δύνανται νά συμμετέχουν εἰς αὐτήν οἱ παρανομοῦντες ᾿Αρχιερεῖς. Οἱ ῾Ιεροί Κανόνες διά μέν τόν παραιτηθέντα λέγουν νά ἐπιστρέφη εἰς τήν τάξιν τῶν μοναχῶν, διά δέ τόν μοιχειανικῷ τῷ τρόπῳ καί τῇ παποκαισαρικῇ ἐπιβολῇ ἀναρριχηθέντα εἰς τόν θρόνον τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου Νικόλαον (τόν καταληψίαν τοῦ Θρόνου), ὅτι "χωρίζεται ὁ τοιοῦτος ἀπό τήν τάξιν τῶν Κληρικῶν καί οὔτε σάν λαϊκός δέν ἀξιώνεται νά κοινωνῇ" (Βλέπετε Κανόνας Α,Β,.Γ, τῆς Σαρδικῆς). Καί ἐάν παραμείνῃ στήν ῾Ομολογία, ἔστω καί ἕνας ᾿Ορθόδοξος ᾿Επίσκοπος αὐτός δύναται νά τούς δικάση καί τούς καταδικάση, ἐάν δέν μετανοήσουν, ἀρκεῖ νά παραμένη στήν ᾿Αλήθεια. ᾿Αλλά καί ἄν κανένας δέν παραμείνῃ, δικάζονται ἀπό τόν Οὐράνιο Κριτή.

Οἱ μή δεχόμενοι τήν προδοσίαν, ὀφείλουν νά ἐξέλθουν ἐκ μέσου αὐτῶν καί νά μή κάθωνται πλέον μετά "συνεδρίου ματαιότητος" καί "ἐκκλησίας πονηρευομένων καί ἀσεβῶν". Αὐτό ἔκανε ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ῾Ομολογητής, αὐτό ἔκαμεν ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, αὐτό ἔκαμεν ὁ ἅγιος ῾Ιεράρχης Ματθαῖος, ὅταν οἱ συνεπίσκοποί τους ἤ οἱ συγκληρικοί τους ἀρνήθηκαν τήν ῾Ομολογίαν. Αὐτό ἔκαναν καί οἱ πατέρες τῶν πιστῶν τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν, ὅταν ὀ Μητροπολίτης Σέργιος τό 1927 παρέδωσε τήν ᾿Εκκλησία εἰς τό ἀντίχριστον ἀθεΐστικόν καθεστώς. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωσι ἡ ἀπάντησις πού ἔδωσε ὁ ὁμολογητής ἱερέας τῶν Κατακομβῶν π. Θεοδόσιος τοῦ Καυκάσου, (ὁ ἅγιος ὁμολογητής καί θαυματουργός) ὅταν τόν ἐρώτησαν ἄν θά πηγαίνουν ἐκεῖ πού μνημονεύεται ὁ Μητροπολίτης Σέργιος. ῾Η ἀπάντησις ἦτο: "Αὐτοί δέν ἀνήκουν στήν ᾿Εκκλησία. ῞Οπου μνημονεύεται ὁ Μητροπολίτης νά μήν ἐκκλησιάζεσθε". (Αὐτό τό ἔχει καταγράψει ὁ π. ᾿Επιφάνιος). ᾿Αλλά καί ὁ π. Νεκτάριος τῆς ῎Οπτινα, ὅταν τά πνευματικά του τέκνα τῶν ρωτοῦσαν, ἄν μποροῦν νά πηγαίνουν στίς ᾿Εκκλησίες τοῦ Μητροπολίτου Σεργίου (συνέχεια εἶναι τό σημερινό Πατριαρχεῖο τῆς Μοσχας) ἀπαντοῦσε: "Μακρυά ἀπό τούς Ναούς τῆς Κόκκινης ᾿Εκκλησίας".

 Δέν χρειάζεται νά προσθέσω τίποτα περισσότερο. Γι  αὐτό τελειώνω μέ τό τοῦ ῾Αγίου Μάρκου Εὐγενικοῦ: "Εἰς τά τῆς πίστεως οὐ χωρεῖ συγκατάβασις" καί "φεύγετε αὐτούς ὡς φεύγει τις ἀπό ὄφεως

---

[1]Τό σχόλιον ἐγράφη κατά τάς ἡμέρας τοῦ Πάσχα.