ΙΕΡΟΣ ΦΩΤΙΟΣ, Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣ ΕΜΑΣ

Ὁ ἱερός Φώτιος περιγράφει τήν πρός ἡμᾶς ἀγάπην τοῦ Θεοῦ ὠς ἑξῆς: «Αὐτός μᾶς ἀγάπησε πρῶτος ἐμᾶς, πού ὑπήρξαμε ἐχθροί καί πολέμιοι δικοί του. Καταλαβαίνετε τήν ὑπερβολική ἀγάπη, τό χρέος μας ἀπέναντί του; Προσθέστε, λοιπόν, τό σπουδαιότερο, ὅτι ὄχι μόνο μᾶς ἀγάπησε, ἀλλά καί ἀτιμάσθηκε γιά χάρη μας, καί χαστουκίστηκε καί σταυρώθηκε καί κατανεμήθηκε μεταξύ τῶν νεκρῶν καί μ’ ὅλα αὐτά ἔδειξε ἔμπρακτα τήν ἀγάπη του γιά μᾶς». Τί σημαίνει αὐτό γιά μᾶς; Ὅτι ἀφοῦ μᾶς ἐκάλεσε ὁ Θεός νά εἴμεθα μέσα στήν Ἐκκλησία Του, ἀφοῦ μᾶς ἔδειξε τόση ἀγάπη, ἀφοῦ ἀπό διῶκτες, ἁμαρτωλούς καί ἄσωτους μᾶς ἔφερε στόν πατρικό μας οἶκο, ἀφοῦ ἀπό τάς «ρύμας καί τάς ὁδούς» τῆς κακοδοξίας μᾶς ἔφερε στόν παράδεισο τῆς Ἐκκλησίας Του, καί μεῖς πρέπει νά ἀνταποκριθοῦμε σ’ αὐτήν τήν ἀγάπη. Καί τό δικό μας χρέος εἶναι νά διαφυλάξωμεν «ἀκαινοτομήτως καί ἀμειώτως» πάντα τά τῆς Ἐκκλησίας, νά γίνουμε δηλαδή «γνήσιοι υἱοί τε καί μέτοχοι». Νά προσπαθοῦμε νά φεύγουμε μακράν τῆς ἁμαρτίας (διότι κάθε ἁμαρτία σημαίνει ὅτι διώκομε ἀπό κοντά μας τόν Χριστό), νά μή ἀρνούμεθα τήν γνησία Ὀρθόδοξο Ὁμολογία, (διότι τοῦτο σημαίνει ἄρνησιν τῆς Ἐκκλησίας, ἄρνησις τῆς σωτηρίας) νά μήν ἀμφιβάλουμε διά τήν ἀνόθευτη Ἀποστολική Διαδοχή τῶν Ἐπισκόπων καί Πρεσβυτέρων τῆς Ἐκκλησίας, καί κάθε φορά πού μέ τήν ἀδιαφορία μας ἤ μέ τά πάθη μας γινώμαστε τυχόν ἀλλότριοι τῆς τῶν πατέρων παραδόσεως, ἤ ἀκόμη καί διῶκται τῆς Ἐκκλησίας, νά φροντίζουμε σύντομα νά «μεταστραφώμεθα» πρός τό ἀγαθόν, νά μετανοοῦμεν καί νά «ἀλλάξουμε πορεία», ὅπως ἄλλαξε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, πού ἐνῶ πήγαινε νά διώξη τούς χριστιανούς, μετά ἐκεῖνο τό θαῦμα τῆς Δαμασκοῦ, πῆγε νά προστεθῆ εἰς τούς διωκομένους καί κατέληξε νά γίνη ὁ μεγάλος κήρυκας τῆς Οἰκουμένης.