ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ — ΠΡΟΤΑΣΙΣ — ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΔΙΑ ΚΟΙΝΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΠΡΟΤΑΣΙΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΤΑΣ ΔΙΑ ΚΟΙΝΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΝ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (ΕΣΤΑΛΗ 26 ΟΚΩΒΡΙΟΥ 2007)
ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΚΟΡΩΠΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ 194 00 Τ.Θ. 54
Α.Π. 451
Ἐν τῶ ἱερῶ Ἐπισκοπείω τῆ 10/23.10.2007
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ — ΠΡΟΤΑΣΙΣ — ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ
ΔΙΑ ΚΟΙΝΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΝ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΠΡΟΣ
Ἅπαντας τούς πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρας καί Ἀδελφούς
(Ἐπισκόπους καί Ἱερεῖς)
Ἀγαπητοί πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρες καί Ἀδελφοί, ταπεινῶς πλήν ἐνθέρμως καί ἀπό βάθους καρδίας παρακαλῶ ὅπως, ἕκαστος χωριστά καί ἅπαντες ἀπό κοινοῦ, ταπεινωθῶμεν καί συντριβῶμεν, ἴνα εὐπρόσδεκτος γένηται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἡ μετάνοιά μας, καί ἐν ἀγάπη ὁμολογήσωμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα Τριάδα Ὁμοούσιον καί Ἀχώριστον, τήν πληροῦσαν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.
Ἀγαπητοί, παρακαλῶ ἐγώ ὁ ἔσχατος τῶν Ἐπισκόπων, ὅπως ἐγερθῶμεν ἐκ τοῦ θανατηφόρου ὕπνου τῶν βλασφημιῶν καί σχισμάτων καί ἐπανεύρωμεν τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἴνα δι' ἡμῶν (μᾶλλον διά τῆς καλῆς ἡμῶν Ὁμολογίας) συντριβῶσιν τά ἀπό μακροῦ χρόνου σχέδια καί ἔργα τοῦ ἀντιδίκου κατά τῆς Ἐκκλησίας καί κατά τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί κατά τῶν ἀθανάτων ψυχῶν μας, ὑπέρ ὦν ὁ Θεός ἔγινεν ἄνθρωπος, ἐδίδαξεν, ἐσταυρώθη, ἀνέστη καί ἀναληφθείς ἀνεβίβασεν τήν ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς τήν δόξαν τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ἀγαπητοί, διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἄς συνειδητοποιήσωμεν ὅτι ὁ Χριστός, ἀπό τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του, ἀεί γεννᾶται, διδάσκει, ἀναβαίνει εἰς τόν Γολγοθᾶν, σταυροῦται καί ἀνίσταται καί οὔτω ἀεί ἐλευθέρως προσλαμβάνει πάντα ἄνθρωπον εἰς τό Ἅγιον σῶμα Του. Ἀεί ὁ Χριστός, ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του, ἐνανθρωπίζει καί ἀεί καλεῖ καί κατά Χάριν προσλαμβάνει τήν ἀνθρωπίνην φύσιν καί τήν θεοποιεῖ.
Ἄς συνειδητοποιήσωμεν ἀγαπητοί μου, ὅτι τίποτε δέν θλίβει καί δέν προσβάλλει περισσότερον τήν ἀγάπην καί μακροθυμίαν τοῦ Χριστοῦ, ὅσον ἡ ἀδιαφορία, ἡ περιφρόνησις ἤ καί ὁ πόλεμος κατά τοῦ συνεχιζομένου ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του σωτηριώδους ἔργου.
Κατά τήν ταπεινήν μου ἄποψιν, τά εὐρύτερα φαινόμενα ἀποστασίας κατά τήν ἐποχήν μας, ἰδιαιτέρως δέ τά ἀφορῶντα εἰς ἡμᾶς, ἤγουν τά κατά τῆς Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀποστατικά κινήματα, εἶναι μείζονα θέματα, τά ὁποῖα πάλιν ἤγειρεν καί θέλει νά συντηρῆ ὁ ἀπ' ἀρχῆς ἀντίδικος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του.
Ἰδού πρόκειται ἡμῖν ἤ νά συνεχίσωμεν ἐν ἑνί πνεύματι καί μιᾶ καρδία τήν διακονίαν μας εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, καί Αὐτός νά μᾶς ἀναδείξη ὁμολογητάς ἤ, μή γένοιτο, νά μᾶς χρησιμοποιῆ ὁ ἀντίδικος καί δι' ἡμῶν νά πολεμῆ τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν Του, καί νά κατατρώγη καί κολάζη τάς ψυχάς μας.
Ἀγαπητοί, «δεινόν ἡ ραθυμία, μεγάλη ἡ μετάνοια», διό σπεύσωμεν καί προσπέσωμεν ἐν συντριβῆ καί μετανοία πρίν μᾶς εὕρη ὁ θάνατος, ὁ διπλοῦς θάνατος, ὁ πνευματικός καί ὁ σωματικός. Δέν τολμῶ νά εἴπω, ὡς ἔλεγεν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, θά ἤθελα νά γίνω ἐγώ ἀνάθεμα, ἴνα οἱ πάντες σωθῶσιν, δύναμαι ὅμως νά εἰπῶ νά ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, νά διαλεχθῶμεν καί τότε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ θά μᾶς ἀξιώση τῆς ποθητῆς ἀπό κοινοῦ καλῆς Ὁμολογίας καί Ἑνότητος. Αὐτό πιστεύω ἀπολύτως, εἶναι τό ἅγιον θέλημα τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ καί σεῖς ἀσφαλῶς πιστεύετε, ἑπομένως μή γένοιτο νά τό ἀρνηθῶμεν;
Ἀγαπητοί, γνωρίζετε πολύ καλῶς ὅτι ἀπό τήν μετά τό 1997-1998 περίοδον, ἡ Κανονική Τάξις καί ὁ Συνοδικός θεσμός ἤρχισαν νά μή λειτουργοῦν σωστά, ἀλλά καί νά καταλύωνται πλήρως, ἡ δέ Ὀρθόδοξος Ὁμολογία — Ἐκκλησιολογία μετά τῆς γνησίας καί ἀδιακόπου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς ὑπούλως καί δολίως νά ἀποσιωπῶνται, προϊόντος δέ τοῦ χρόνου νά ἐγκαταλείπωνται καί νά βλασφημῶνται. Αὐτοί ὑπῆρξαν καί οἱ λόγοι δι' οὕς, ἀφοῦ ὡς ἀδύναμος ἄνθρωπος ἐπί μακρόν προσεπάθησα πρός διόρθωσιν, ἀλλά φεῦ, μή ἐπιτυχών οὐδέν, ἐν τέλει ὡδηγήθην εἰς τήν ἀπό 2.11.2001 ἐπίσημον ἀπόφασίν μου νά μή συμμετέχω εἰς τάς συνεδριάσεις ἐκείνων τῶν Συνόδων, διότι ἀκριβῶς εἰς αὐτάς κατελύετο συλλήβδην ἡ Κανονική Τάξις καί ὁ Συνοδικός θεσμός εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς μας Διαδοχῆς. Κατόπιν νέων ἀγώνων, οἱ ὁποῖοι καί πάλιν δέν ἐτελεσφόρησαν, μή δυνάμενος ἄλλως πως ποιῆσαι, ἤχθημεν εἰς τήν ἀπό 16.6.2005, ὀρθόδοξον καί Κανονικήν ἐσχάτην πρᾶξιν, ἤτοι, τήν διά τούς ρητούς λόγους Πίστεως διακοπήν πάσης κοινωνίας μεθ' Ὑμῶν.
Ἄς μᾶς ἐπιτραπῆ νά ὑπομνήσωμεν ὅτι αὐτούς τούς Δογματικούς λόγους Πίστεως ἀλλά καί Κανονικῆς τάξεως, παρεθέσαμεν εἰς τό ὑπ' ἀριθμ. 401/26. 10.2005 ἔγγραφόν μας, τό ὁποῖον καί πάλιν ἐπισυνάπτομεν ἐν τῆ παρούση, διότι ὡς ἐξ ἑαυτοῦ προκύπτει, τό ἐν λόγω κείμενόν μας ἦτο μία ΕΚΚΛΗΣΙΣ νά μή παγιωθῆ τό ἀπό τό 2003-2005 ἀρξάμενον σχίσμα, ἀλλά καί νά θεραπευθῆ αἱρομένων τῶν αἰτίων αὐτοῦ.
Ἐπίσης παρακαλῶ ὅπως λάβητε ὑπ' ὄψιν καί τό ἐπισυναπτόμενον σταχυολόγιον ἐκ τῶν ἐπανειλημμένων Ἐκκλήσεων καί παρακλήσεων διά τήν ἐπαναφοράν τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί λειτουργίας τοῦ ὑψίστου καί ἁγίου θεσμοῦ τῆς Συνόδου, διά νά μᾶς ἐπισκιάση ἡ χάρις τοῦ Ἁγ. Πνεύματος καί συνεχίσωμεν τήν ἐν ἀγάπη καί ἑνότητι καθαράν Ὁμολογίαν ἐπί τῶν βασικῶν θεμάτων Πίστεως ἤτοι τῆς Ἐκκλησιολογίας — Ὁμολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, καί οὕτω συνεχίσωμεν τήν ἱεράν διακονίαν μας.
Ἐν τέλει, ἐπειδή καί ἐπί τῆς ἀποσταλείσης εἰς Ὑμᾶς «ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» <Π9Β>(«Ο.Π.» Τόμος 2006 σελ. 253 κ.ἑ.) τῆς ὑφ' ἡμᾶς Μητροπολιτικῆς Συνόδου, δέν εἴχομεν καί μέχρι σήμερον, ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΙΝ θετικήν ἤ ἀρνητικήν, ἤτοι, παρατηρήσεις, διορθώσεις καί ὑποδείξεις, α<182>υθίς τε ἀποστέλλομεν καί ταύτην συνημμένην τῆ παρούση καί παρακαλοῦμεν θερμῶς νά τήν μελετήσετε, διότι τό κείμενον τοῦτο, καθ' ἡμᾶς, ὄντως ἀποτελεῖ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ καί δύναται νά ἀποτελέση τήν ἀπαρχήν καί τήν βάσιν, διά τήν ἁγίαν ἐν Χριστῶ καί τῆ Ἐκκλησία Του ἑνότητα.
Ἄν παρ' ἐλπίδα δέν συμφωνῆτε, μέ τήν ἐν λόγω ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ, θερμότερον παρακαλοῦμεν ὅπως ποιήσητε ἀγάπην καί ἐντός εὐλόγου χρόνου (πάντως ὄχι πέραν τοῦ μηνός), μᾶς ἀποστείλετε ὁποιασδήποτε παρατηρήσεις τάς ὁποίας, σᾶς διαβεβαιοῦμεν ὅτι μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ, θέλομεν λάβει ὑπ' ὄψιν. Ἐάν πάλιν ἐπιθυμῆ τις ἤ τινές ἐπιθυμοῦσι προσωπικήν συνάντησιν ἐπί τοῦ θέματος καί τοῦτο θεάρεστον καί εὐλογημένον καθ' ἡμᾶς.
Εὐελπιστοῦντες ὅτι θά ἔχωμεν ὁποιανδήποτε ἐκ μέρους Σας ἀνταπόκρισιν.
Διατελοῦμεν ἐν προσευχῆ καί ἀγάπη Χριστοῦ
Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
ΚΗΡΥΚΟΣ
ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΙΕΡΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΚΟΡΩΠΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ 194 00 Τ.Θ. 54
Α.Π. 451
Ἐν τῶ ἱερῶ Ἐπισκοπείω τῆ 10/23.10.2007
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ — ΠΡΟΤΑΣΙΣ — ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ
ΔΙΑ ΚΟΙΝΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΝ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΠΡΟΣ
Ἅπαντας τούς πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρας καί Ἀδελφούς
(Ἐπισκόπους καί Ἱερεῖς)
Ἀγαπητοί πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρες καί Ἀδελφοί, ταπεινῶς πλήν ἐνθέρμως καί ἀπό βάθους καρδίας παρακαλῶ ὅπως, ἕκαστος χωριστά καί ἅπαντες ἀπό κοινοῦ, ταπεινωθῶμεν καί συντριβῶμεν, ἴνα εὐπρόσδεκτος γένηται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἡ μετάνοιά μας, καί ἐν ἀγάπη ὁμολογήσωμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα Τριάδα Ὁμοούσιον καί Ἀχώριστον, τήν πληροῦσαν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.
Ἀγαπητοί, παρακαλῶ ἐγώ ὁ ἔσχατος τῶν Ἐπισκόπων, ὅπως ἐγερθῶμεν ἐκ τοῦ θανατηφόρου ὕπνου τῶν βλασφημιῶν καί σχισμάτων καί ἐπανεύρωμεν τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἴνα δι' ἡμῶν (μᾶλλον διά τῆς καλῆς ἡμῶν Ὁμολογίας) συντριβῶσιν τά ἀπό μακροῦ χρόνου σχέδια καί ἔργα τοῦ ἀντιδίκου κατά τῆς Ἐκκλησίας καί κατά τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί κατά τῶν ἀθανάτων ψυχῶν μας, ὑπέρ ὦν ὁ Θεός ἔγινεν ἄνθρωπος, ἐδίδαξεν, ἐσταυρώθη, ἀνέστη καί ἀναληφθείς ἀνεβίβασεν τήν ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς τήν δόξαν τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ἀγαπητοί, διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἄς συνειδητοποιήσωμεν ὅτι ὁ Χριστός, ἀπό τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του, ἀεί γεννᾶται, διδάσκει, ἀναβαίνει εἰς τόν Γολγοθᾶν, σταυροῦται καί ἀνίσταται καί οὔτω ἀεί ἐλευθέρως προσλαμβάνει πάντα ἄνθρωπον εἰς τό Ἅγιον σῶμα Του. Ἀεί ὁ Χριστός, ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του, ἐνανθρωπίζει καί ἀεί καλεῖ καί κατά Χάριν προσλαμβάνει τήν ἀνθρωπίνην φύσιν καί τήν θεοποιεῖ.
Ἄς συνειδητοποιήσωμεν ἀγαπητοί μου, ὅτι τίποτε δέν θλίβει καί δέν προσβάλλει περισσότερον τήν ἀγάπην καί μακροθυμίαν τοῦ Χριστοῦ, ὅσον ἡ ἀδιαφορία, ἡ περιφρόνησις ἤ καί ὁ πόλεμος κατά τοῦ συνεχιζομένου ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του σωτηριώδους ἔργου.
Κατά τήν ταπεινήν μου ἄποψιν, τά εὐρύτερα φαινόμενα ἀποστασίας κατά τήν ἐποχήν μας, ἰδιαιτέρως δέ τά ἀφορῶντα εἰς ἡμᾶς, ἤγουν τά κατά τῆς Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀποστατικά κινήματα, εἶναι μείζονα θέματα, τά ὁποῖα πάλιν ἤγειρεν καί θέλει νά συντηρῆ ὁ ἀπ' ἀρχῆς ἀντίδικος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του.
Ἰδού πρόκειται ἡμῖν ἤ νά συνεχίσωμεν ἐν ἑνί πνεύματι καί μιᾶ καρδία τήν διακονίαν μας εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, καί Αὐτός νά μᾶς ἀναδείξη ὁμολογητάς ἤ, μή γένοιτο, νά μᾶς χρησιμοποιῆ ὁ ἀντίδικος καί δι' ἡμῶν νά πολεμῆ τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν Του, καί νά κατατρώγη καί κολάζη τάς ψυχάς μας.
Ἀγαπητοί, «δεινόν ἡ ραθυμία, μεγάλη ἡ μετάνοια», διό σπεύσωμεν καί προσπέσωμεν ἐν συντριβῆ καί μετανοία πρίν μᾶς εὕρη ὁ θάνατος, ὁ διπλοῦς θάνατος, ὁ πνευματικός καί ὁ σωματικός. Δέν τολμῶ νά εἴπω, ὡς ἔλεγεν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, θά ἤθελα νά γίνω ἐγώ ἀνάθεμα, ἴνα οἱ πάντες σωθῶσιν, δύναμαι ὅμως νά εἰπῶ νά ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, νά διαλεχθῶμεν καί τότε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ θά μᾶς ἀξιώση τῆς ποθητῆς ἀπό κοινοῦ καλῆς Ὁμολογίας καί Ἑνότητος. Αὐτό πιστεύω ἀπολύτως, εἶναι τό ἅγιον θέλημα τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ καί σεῖς ἀσφαλῶς πιστεύετε, ἑπομένως μή γένοιτο νά τό ἀρνηθῶμεν;
Ἀγαπητοί, γνωρίζετε πολύ καλῶς ὅτι ἀπό τήν μετά τό 1997-1998 περίοδον, ἡ Κανονική Τάξις καί ὁ Συνοδικός θεσμός ἤρχισαν νά μή λειτουργοῦν σωστά, ἀλλά καί νά καταλύωνται πλήρως, ἡ δέ Ὀρθόδοξος Ὁμολογία — Ἐκκλησιολογία μετά τῆς γνησίας καί ἀδιακόπου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς ὑπούλως καί δολίως νά ἀποσιωπῶνται, προϊόντος δέ τοῦ χρόνου νά ἐγκαταλείπωνται καί νά βλασφημῶνται. Αὐτοί ὑπῆρξαν καί οἱ λόγοι δι' οὕς, ἀφοῦ ὡς ἀδύναμος ἄνθρωπος ἐπί μακρόν προσεπάθησα πρός διόρθωσιν, ἀλλά φεῦ, μή ἐπιτυχών οὐδέν, ἐν τέλει ὡδηγήθην εἰς τήν ἀπό 2.11.2001 ἐπίσημον ἀπόφασίν μου νά μή συμμετέχω εἰς τάς συνεδριάσεις ἐκείνων τῶν Συνόδων, διότι ἀκριβῶς εἰς αὐτάς κατελύετο συλλήβδην ἡ Κανονική Τάξις καί ὁ Συνοδικός θεσμός εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς μας Διαδοχῆς. Κατόπιν νέων ἀγώνων, οἱ ὁποῖοι καί πάλιν δέν ἐτελεσφόρησαν, μή δυνάμενος ἄλλως πως ποιῆσαι, ἤχθημεν εἰς τήν ἀπό 16.6.2005, ὀρθόδοξον καί Κανονικήν ἐσχάτην πρᾶξιν, ἤτοι, τήν διά τούς ρητούς λόγους Πίστεως διακοπήν πάσης κοινωνίας μεθ' Ὑμῶν.
Ἄς μᾶς ἐπιτραπῆ νά ὑπομνήσωμεν ὅτι αὐτούς τούς Δογματικούς λόγους Πίστεως ἀλλά καί Κανονικῆς τάξεως, παρεθέσαμεν εἰς τό ὑπ' ἀριθμ. 401/26. 10.2005 ἔγγραφόν μας, τό ὁποῖον καί πάλιν ἐπισυνάπτομεν ἐν τῆ παρούση, διότι ὡς ἐξ ἑαυτοῦ προκύπτει, τό ἐν λόγω κείμενόν μας ἦτο μία ΕΚΚΛΗΣΙΣ νά μή παγιωθῆ τό ἀπό τό 2003-2005 ἀρξάμενον σχίσμα, ἀλλά καί νά θεραπευθῆ αἱρομένων τῶν αἰτίων αὐτοῦ.
Ἐπίσης παρακαλῶ ὅπως λάβητε ὑπ' ὄψιν καί τό ἐπισυναπτόμενον σταχυολόγιον ἐκ τῶν ἐπανειλημμένων Ἐκκλήσεων καί παρακλήσεων διά τήν ἐπαναφοράν τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί λειτουργίας τοῦ ὑψίστου καί ἁγίου θεσμοῦ τῆς Συνόδου, διά νά μᾶς ἐπισκιάση ἡ χάρις τοῦ Ἁγ. Πνεύματος καί συνεχίσωμεν τήν ἐν ἀγάπη καί ἑνότητι καθαράν Ὁμολογίαν ἐπί τῶν βασικῶν θεμάτων Πίστεως ἤτοι τῆς Ἐκκλησιολογίας — Ὁμολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, καί οὕτω συνεχίσωμεν τήν ἱεράν διακονίαν μας.
Ἐν τέλει, ἐπειδή καί ἐπί τῆς ἀποσταλείσης εἰς Ὑμᾶς «ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» <Π9Β>(«Ο.Π.» Τόμος 2006 σελ. 253 κ.ἑ.) τῆς ὑφ' ἡμᾶς Μητροπολιτικῆς Συνόδου, δέν εἴχομεν καί μέχρι σήμερον, ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΙΝ θετικήν ἤ ἀρνητικήν, ἤτοι, παρατηρήσεις, διορθώσεις καί ὑποδείξεις, α<182>υθίς τε ἀποστέλλομεν καί ταύτην συνημμένην τῆ παρούση καί παρακαλοῦμεν θερμῶς νά τήν μελετήσετε, διότι τό κείμενον τοῦτο, καθ' ἡμᾶς, ὄντως ἀποτελεῖ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ καί δύναται νά ἀποτελέση τήν ἀπαρχήν καί τήν βάσιν, διά τήν ἁγίαν ἐν Χριστῶ καί τῆ Ἐκκλησία Του ἑνότητα.
Ἄν παρ' ἐλπίδα δέν συμφωνῆτε, μέ τήν ἐν λόγω ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ, θερμότερον παρακαλοῦμεν ὅπως ποιήσητε ἀγάπην καί ἐντός εὐλόγου χρόνου (πάντως ὄχι πέραν τοῦ μηνός), μᾶς ἀποστείλετε ὁποιασδήποτε παρατηρήσεις τάς ὁποίας, σᾶς διαβεβαιοῦμεν ὅτι μέ τήν χάριν τοῦ Θεοῦ, θέλομεν λάβει ὑπ' ὄψιν. Ἐάν πάλιν ἐπιθυμῆ τις ἤ τινές ἐπιθυμοῦσι προσωπικήν συνάντησιν ἐπί τοῦ θέματος καί τοῦτο θεάρεστον καί εὐλογημένον καθ' ἡμᾶς.
Εὐελπιστοῦντες ὅτι θά ἔχωμεν ὁποιανδήποτε ἐκ μέρους Σας ἀνταπόκρισιν.
Διατελοῦμεν ἐν προσευχῆ καί ἀγάπη Χριστοῦ
Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς
ΚΗΡΥΚΟΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου