Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΡΠΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΡΠΟΣ
Ο ΑΔΙΚΩΝ ΑΔΙΚΗΣΑΤΩ ΕΤΙ,
ΚΑΙ Ο ΡΥΠΑΡΟΣ ΡΥΠΑΡΕΥΘΗΤΩ ΕΤΙ
ΚΑΙ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ ΠΟΙΗΣΑΤΩ ΕΤΙ
ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΓΙΑΣΘΗΤΩ (ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ)
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΣΤΕ ΤΟ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ
ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΚΑΡΠΟΥ
Γράφει λοιπόν ο άγιος Διονύσιος σ’ ένα σύγγραμμά του, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: «Όταν κάποτε πήγα στην Κρήτη, με φιλοξένησε ο ιερέας Κάρπος, ο οποίος ήταν πολύ ενάρετος, είχε καθαρότατη διάνοια και, έτσι, με τη χάρη του Θεού, ήταν καταλληλότατος σε θεοπτίες. Ο ιερέας δε αυτός δεν άρχιζε ποτέ τη θεία Λειτουργία αν προηγουμένως, δηλαδή κατά την ώρα που έκανε την προετοιμασία και διάβαζε τις σχετικές ευχές, δεν εμφανιζόταν σ’ αυτόν κάποια ιερή και ευμενής οπτασία. Μου έλεγε λοιπόν ο ιερέας αυτός ότι κάποτε τον είχε πικράνει κάποιος άπιστος, επειδή απέσπασε από την Εκκλησία έναν χριστιανό και τον παρέσυρε στην αθεΐα.
Και ενώ είχε την πικρία αυτή, δεν προσευχήθηκε, καθώς έπρεπε να πράξει, για τους δύο αυτούς ανθρώπους και να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού, ώστε να μπορέσει τον μεν παρασυρθέντα στην απιστία να τον επαναφέρει στους κόλπους της Εκκλησίας, τον δε άπιστο να τον προσελκύσει στην πίστη του Χριστού• ούτε πήρε την απόφαση να τους νουθετεί αδιαλείπτως και διά βίου, ώστε να τους οδηγήσει στη θεία γνώση. Αλλά, μου έλεγε, τέτοιο πράγμα δεν το είχε ξαναπάθει, δηλαδή το ότι έπεσε και κοιμήθηκε αγανακτισμένος και με την πικρία στην ψυχή του. Και εγώ βέβαια δεν γνωρίζω πως ενστάλαξε στην ψυχή του τέτοια δυσμένεια και πικρία.
»Συνεχίζοντας λοιπόν ο Κάρπος, μου είπε ότι κοιμήθηκε αμέσως μόλις νύχτωσε. Περί το μεσονύκτιο ξύπνησε, για να ψάλει την ώρα εκείνη, όπως συνήθιζε, τους θείους ύμνους. Όμως κατά την ώρα αυτή της προσευχής του στενοχωρούνταν, χωρίς να πρέπει, και δυσανασχετούσε συλλογιζόμενος ότι δεν ήταν δίκαιο να ζουν άνθρωποι άθεοι, που διαστρέφουν τις άγιες και ορθές οδούς του Κυρίου. Σκεπτόμενος δε αυτά, παρακαλούσε το Θεό να ρίξει έναν κεραυνό και να κατακαύσει διαμιάς και τους δυό τους χωρίς οίκτο.
»Και ενώ αυτά συλλογιζόταν, του φάνηκε ξαφνικά πως σείστηκε ολάκερη η οικία στην οποία βρισκόταν. Εν συνεχεία δε η οικία εκείνη διαιρέθηκε σε δύο μέρη, από την οροφή μέχρι και τα θεμέλια, ενώ μία πολύφωτη φλόγα πυρός που ξεκινούσε από τον ουρανό, έφτανε μπροστά στην οικία. (Και βέβαια ο τόπος εκείνος έδινε την εντύπωση πως ήταν υπαίθριος). Ο ουρανός φαινόταν ανοικτός και πάνω του καθόταν ο Ιησούς Χριστός. Γύρω δε από τον Ιησού παρίσταντο αναρίθμητοι άγγελοι με ανθρώπινη μορφή. Αυτά λοιπόν έβλεπε κοιτάζοντας προς τα πάνω και θαύμαζε.
»Όταν όμως ο Κάρπος κοίταξε προς τα κάτω, όπως μου είπε, είδε το έδαφος σχισμένο με ένα χάσμα αχανές και ολοσκότεινο. Και στην μεν άκρη του στομίου του ΠΕΡΙ ΤΟΥ σ;1ά<ςΑΣΑ<ςΣ12;12χάσματος αυτού είδε τους άνδρες εκείνους, τους οποίους καταριόταν λίγο πριν, να στέκονται ελεεινοί και περίτρομοι, αφού διέτρεχαν τον άμεσο κίνδυνο να πέσουν στο βάραθρο εξαιτίας της αστάθειας των ποδιών τους. Από τα βάθη δε του χάσματος ανέβαιναν φίδια, τα οποία άλλοτε τυλίγονταν γύρω από τα πόδια των δύο αυτών ανθρώπων και τους τραβούσαν άλλοτε τους υπογαργάλιζαν με τα δόντια τους και τους χτυπούσαν ελαφρά με τις ουρές τους, και άλλοτε μηχανεύονταν διάφορους άλλους τρόπους, όπως σφυρίγματα, σπρωξίματα από κάτω και χτυπήματα, προκειμένου να τους ρίξουν στο ολοσκότεινο βάραθρο. Και φαίνονταν οι άνθρωποι αυτοί ότι βρίσκονταν πολύ κοντά στο να πέσουν στο βάραθρο, είτε μόνοι τους από απελπισία, είτε πιεζόμενοι από τις ενοχλήσεις των φιδιών.
»Έλεγε δε ο Κάρπος ότι ένιωθε ευχαρίστηση να βλέπει προς τα κάτω, ενώ τα άνω που υπήρχαν στον ουρανό τα παραμελούσε, και δυσανασχετούσε που ακόμη οι δύο άνδρες δεν είχαν πέσει στο βάραθρο. Και επειδή η κατάσταση αυτή δεν ελάμβανε τέλος, λυπόνταν κατάκαρδα και καταριόταν. Σε κάποια στιγμή όμως ύψωσε το βλέμμα του και πάλι προς τον ουρανό και είδε τον Ιησού, όπως τον είδε και προηγουμένως. Ο Ιησούς σηκώθηκε από τον επουράνιο θρόνο του και κατέβηκε σ’ αυτούς τους δυστυχείς ανθρώπους να τους ελεήσει και να τους δώσει χείρα βοήθειας. Μαζί του πήρε και τους αγγέλους, οι όποιοι βοηθούσαν εκείνους τους δύο, πιάνοντας άλλοι τον ένα και άλλοι τον άλλο, ώστε να μην πέσουν στο χάος. Και ενώ οι άγγελοι έδιναν χείρα βοήθειας στους δύο ανθρώπους, ο Ιησούς με τεντωμένο το χέρι του προς τα μπρος και κοιτάζοντάς τον του είπε: “Λοιπόν Κάρπε, χτύπα εμένα. Είμαι πράγματι έτοιμος να πάθω και πάλι και πολλές φορές για τη σωτηρία των ανθρώπων. Πλην όμως εσύ κοίταξε και συλλογίσου αν κρίνεις καλό να βρίσκεσαι στο χάος μαζί με τα ψίδια, και όχι στον ουρανό μαζί με το Θεό και τους αγαθούς και φιλάνθρωπους αγγέλους Του”».
ΣΧΟΛΙΑ
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Έλεγε δε ο Κάρπος ότι ένιωθε ευχαρίστηση να βλέπει προς τα κάτω, ενώ τα άνω που υπήρχαν στον ουρανό τα παραμελούσε, και δυσανασχετούσε που ακόμη οι δύο άνδρες δεν είχαν πέσει στο βάραθρο. Και επειδή η κατάσταση αυτή δεν ελάμβανε τέλος, λυπόνταν κατάκαρδα και καταριόταν. Σε κάποια στιγμή όμως ύψωσε το βλέμμα του και πάλι προς τον ουρανό και είδε τον Ιησού, όπως τον είδε και προηγουμένως. Ο Ιησούς σηκώθηκε από τον επουράνιο θρόνο του και κατέβηκε σ’ αυτούς τους δυστυχείς ανθρώπους να τους ελεήσει και να τους δώσει χείρα βοήθειας. Μαζί του πήρε και τους αγγέλους, οι όποιοι βοηθούσαν εκείνους τους δύο, πιάνοντας άλλοι τον ένα και άλλοι τον άλλο, ώστε να μην πέσουν στο χάος. Και ενώ οι άγγελοι έδιναν χείρα βοήθειας στους δύο ανθρώπους, ο Ιησούς με τεντωμένο το χέρι του προς τα μπρος και κοιτάζοντάς τον του είπε: “Λοιπόν Κάρπε, χτύπα εμένα. Είμαι πράγματι έτοιμος να πάθω και πάλι και πολλές φορές για τη σωτηρία των ανθρώπων. Πλην όμως εσύ κοίταξε και συλλογίσου αν κρίνεις καλό να βρίσκεσαι στο χάος μαζί με τα ψίδια, και όχι στον ουρανό μαζί με το Θεό και τους αγαθούς και φιλάνθρωπους αγγέλους Του”».
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Μία παράκλησις δι οσους δύνανται νά επικοινωνησουν μέ τόν π. Ναυκράτιο, τόν οποίον εχουν παρασύρει εις τό σχίσμα τού 2015. Παρακαλώ νά εκτυπώσουν τό κείμενον περί τού Ιερέως Κάρπου, καί νά τού τό δωσουν, διότι στην αρχή ηταν θερμός υπερασπιστης τού διαλόγου καί μού ζητουσε επανειλημμένα νά τού τό εκττυπωσω. Ηθελε μέ αυτό τό κείμενο νά κάνη Ιεραπιοστολή υπέρ τού διαλόγου καί νά αποστομώσει τρόπον τινά εκείνους πού δέν τόν ηθελαν.Δυστυχως εγω τότε δέν μπόρεσα νά τού τό εκτυπωσω. Ελπίζω νά μήν ειναι αργά.
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Και ενώ οι άγγελοι έδιναν χείρα βοήθειας στους δύο ανθρώπους, ο Ιησούς με τεντωμένο το χέρι του προς τα μπρος και κοιτάζοντάς τον του είπε: “Λοιπόν Κάρπε, χτύπα εμένα. Είμαι πράγματι έτοιμος να πάθω και πάλι και πολλές φορές για τη σωτηρία των ανθρώπων. Πλην όμως εσύ κοίταξε και συλλογίσου αν κρίνεις καλό να βρίσκεσαι στο χάος μαζί με τα ψίδια, και όχι στον ουρανό μαζί με το Θεό και τους αγαθούς και φιλάνθρωπους αγγέλους Του”».
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Ἀδελφοί, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν, γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν. Δηλαδή:Ἀδελφοί, ἐὰν κανεὶς ἀπὸ σᾶς πλανηθῇ ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν καὶ κάποιος τὸν ἐπαναφέρει, ἂς γνωρίζῃ ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ἐπαναφέρει ἁμαρτωλὸν ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς πλάνης του, θὰ σώσῃ ψυχὴν ἀπὸ τὸν θάνατον καὶ θὰ καλύψῃ πλῆθος ἁμαρτιῶν. (Καθολική επιστολή Ιακώβου ε,20).
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Τό κείμενον αυτό περί τού Ιερέως Κάρπου οσοι μπορούν ας τό εκτυπωσουν καί ας τό δωσουν εις οσους εναντιωνονται εις τόν εν αγάπη καί αληθεία διάλογον, ο οποιος δέν σταμάτησε, συνεχίζεται. καί θά συνεχίζεται πάντοτε, διότι ειναι καθηκον των ορθοδόξων εναντι ολων των αιρετικών, σχισματικων η πλανεμένων. Μή νομίσαμε οτι μέ τό νά μείνουμε κλεισμένοι στόν εγωισμό μας καί στην αυτάρκειά μας οτι εξασφαλίσαμε τόν παράδεισο.
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Η Εκκλησία, επειδή έχει και βιώνει την αλήθεια, προσεγγίζει τους εκτός αυτής με πνεύμα φιλάνθρωπο, διακριτικό, αρχοντικό, αληθινό, κυρίαρχο, κατά το παράδειγμα του Θεανθρώπου Χριστού, των αποστόλων και των αγίων της εκκλησίας. Εδώ πρέπει να γίνει κατανοητό ότι έχει η Εκκλησία ως ταμειούχος της θείας Χάριτος, τη δυνατότητα να προσφέρει, να «πληροῖ» με τη θεία Χάρη τον τύπο του μυστηρίου που έλαβε χώρα σε μια αιρετική ή σχισματική χριστιανική παραφυάδα, εφ’ όσον αυτός που έλαβε τον τύπο του μυστηρίου έρχεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Άλλωστε η ενότητα του εκκλησιαστικού σώματος πραγματώνεται στην αλήθεια της πίστεως.
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Η εν Χριστω ενωσις πρέπει νά επιδιωκεται πάντοτε, οχιι, ομως, γιά νά γίνουμε πολλοί. αλλά γιά νά γινουμε "μία ποίμνη, εις ποιμην", υπό τόν ενα ποιμένα τόν Χριστό. ... Καί αυτό επιτυγχάνεται μόνον εν αγάπη καί αληθεία... Δυστυχως ομως δέν δεχόμαστε ολοι ουτε την Αγάπη, ουτε τήν Αλήθεια. Γι αυτό δημιουργούνται καί τά σχίσματα, τά οποία διά νά θεραπευθούν απαιτείται μεγάλη προσπάθεια καί μεγάλη θυσία. Η θεραπεία ενός σχίσματος ειναι πολυ δυσκολη υπόθεσισ, ειναι πορεία πρός τόν Γολγοθά, ειναι ανάβασις εις τόν Σταυρόν μετά τόν Οποίον ακολουθει η χαρά της Αναστάσεως ... Καί τόν τρόπον της θεραπείας τόν υπέδειξεν ο Χριστός εις τόν Κήπο της Γεθσημανη. "Τηρησον αυτούς εν τω ονόματί σου, ινα ωσιν εν καθως καί ημεις εν εσμέν"....
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Μεγάλη ἁμαρτία εἶναι ἡ αἵρεσις. Εξ ισου, ομως, μεγάλη αμαρτία ειναι καὶ τὸ σχίσμα, πού προέρχεται από την πλεονεξία, την φιλαρχία καὶ την ἔλλειψι ἀγάπης, καθὼς καὶ ἀπὸ ἀκάθαρτη ζωή, οπως λέγει, χαρακτηριστικὰ γιὰ τὸ τελευταῖο τουτο ὁ Ἱ. Χρυσόστομος: «ποιεῖ γὰρ καὶ βίος ἀκάθαρτος σχίσματα»..Πολύ μεγαλυτερο σχίσμα ειναι οταν γίνεται διά νά καλυφθούν οικονομικές ατασθαλίες καί σκάνδαλα. Βλέπετε περιπτωσεις Διαθηκης Δασκαλοπουλουπού αφορά τόν ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ , Καταλήψεις Ναών καί Ιερών Καθιδρυμάτων, επιχείρησιν γκρεμίσματος Ναών πρός εκποίησιν καί ιδιον οφελος, αφορούν ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ .Γι αυτό ας ειμαστε πολύ προσεκτικοί ...καί νά φυλαγωμαστε καί από τίς αριστερές καί τίς δεξιές παγίδες....
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι». Όχι με την έννοια ότι ο Θεός δίνει μια τέτοια εντολή στους ανθρώπους, αλλά ότι τους αφήνει ελεύθερους να πορευθούν καθένας κατά το θέλημά του, μέχρι Εκείνος να έλθει «ταχύ... ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ».(Αποκάλυψις κεφ. 22)
Ο ΑΔΙΚΩΝ ΑΔΙΚΗΣΑΤΩ ΕΤΙ,
ΚΑΙ Ο ΡΥΠΑΡΟΣ ΡΥΠΑΡΕΥΘΗΤΩ ΕΤΙ
ΚΑΙ Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ ΠΟΙΗΣΑΤΩ ΕΤΙ
ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΓΙΑΣΘΗΤΩ (ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ)
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΣΤΕ ΤΟ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ...
ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ
ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ ΚΑΡΠΟΥ
Γράφει λοιπόν ο άγιος Διονύσιος σ’ ένα σύγγραμμά του, μεταξύ των άλλων, και τα εξής: «Όταν κάποτε πήγα στην Κρήτη, με φιλοξένησε ο ιερέας Κάρπος, ο οποίος ήταν πολύ ενάρετος, είχε καθαρότατη διάνοια και, έτσι, με τη χάρη του Θεού, ήταν καταλληλότατος σε θεοπτίες. Ο ιερέας δε αυτός δεν άρχιζε ποτέ τη θεία Λειτουργία αν προηγουμένως, δηλαδή κατά την ώρα που έκανε την προετοιμασία και διάβαζε τις σχετικές ευχές, δεν εμφανιζόταν σ’ αυτόν κάποια ιερή και ευμενής οπτασία. Μου έλεγε λοιπόν ο ιερέας αυτός ότι κάποτε τον είχε πικράνει κάποιος άπιστος, επειδή απέσπασε από την Εκκλησία έναν χριστιανό και τον παρέσυρε στην αθεΐα.
Και ενώ είχε την πικρία αυτή, δεν προσευχήθηκε, καθώς έπρεπε να πράξει, για τους δύο αυτούς ανθρώπους και να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού, ώστε να μπορέσει τον μεν παρασυρθέντα στην απιστία να τον επαναφέρει στους κόλπους της Εκκλησίας, τον δε άπιστο να τον προσελκύσει στην πίστη του Χριστού• ούτε πήρε την απόφαση να τους νουθετεί αδιαλείπτως και διά βίου, ώστε να τους οδηγήσει στη θεία γνώση. Αλλά, μου έλεγε, τέτοιο πράγμα δεν το είχε ξαναπάθει, δηλαδή το ότι έπεσε και κοιμήθηκε αγανακτισμένος και με την πικρία στην ψυχή του. Και εγώ βέβαια δεν γνωρίζω πως ενστάλαξε στην ψυχή του τέτοια δυσμένεια και πικρία.
»Συνεχίζοντας λοιπόν ο Κάρπος, μου είπε ότι κοιμήθηκε αμέσως μόλις νύχτωσε. Περί το μεσονύκτιο ξύπνησε, για να ψάλει την ώρα εκείνη, όπως συνήθιζε, τους θείους ύμνους. Όμως κατά την ώρα αυτή της προσευχής του στενοχωρούνταν, χωρίς να πρέπει, και δυσανασχετούσε συλλογιζόμενος ότι δεν ήταν δίκαιο να ζουν άνθρωποι άθεοι, που διαστρέφουν τις άγιες και ορθές οδούς του Κυρίου. Σκεπτόμενος δε αυτά, παρακαλούσε το Θεό να ρίξει έναν κεραυνό και να κατακαύσει διαμιάς και τους δυό τους χωρίς οίκτο.
»Και ενώ αυτά συλλογιζόταν, του φάνηκε ξαφνικά πως σείστηκε ολάκερη η οικία στην οποία βρισκόταν. Εν συνεχεία δε η οικία εκείνη διαιρέθηκε σε δύο μέρη, από την οροφή μέχρι και τα θεμέλια, ενώ μία πολύφωτη φλόγα πυρός που ξεκινούσε από τον ουρανό, έφτανε μπροστά στην οικία. (Και βέβαια ο τόπος εκείνος έδινε την εντύπωση πως ήταν υπαίθριος). Ο ουρανός φαινόταν ανοικτός και πάνω του καθόταν ο Ιησούς Χριστός. Γύρω δε από τον Ιησού παρίσταντο αναρίθμητοι άγγελοι με ανθρώπινη μορφή. Αυτά λοιπόν έβλεπε κοιτάζοντας προς τα πάνω και θαύμαζε.
»Όταν όμως ο Κάρπος κοίταξε προς τα κάτω, όπως μου είπε, είδε το έδαφος σχισμένο με ένα χάσμα αχανές και ολοσκότεινο. Και στην μεν άκρη του στομίου του ΠΕΡΙ ΤΟΥ σ;1ά<ςΑΣΑ<ςΣ12;12χάσματος αυτού είδε τους άνδρες εκείνους, τους οποίους καταριόταν λίγο πριν, να στέκονται ελεεινοί και περίτρομοι, αφού διέτρεχαν τον άμεσο κίνδυνο να πέσουν στο βάραθρο εξαιτίας της αστάθειας των ποδιών τους. Από τα βάθη δε του χάσματος ανέβαιναν φίδια, τα οποία άλλοτε τυλίγονταν γύρω από τα πόδια των δύο αυτών ανθρώπων και τους τραβούσαν άλλοτε τους υπογαργάλιζαν με τα δόντια τους και τους χτυπούσαν ελαφρά με τις ουρές τους, και άλλοτε μηχανεύονταν διάφορους άλλους τρόπους, όπως σφυρίγματα, σπρωξίματα από κάτω και χτυπήματα, προκειμένου να τους ρίξουν στο ολοσκότεινο βάραθρο. Και φαίνονταν οι άνθρωποι αυτοί ότι βρίσκονταν πολύ κοντά στο να πέσουν στο βάραθρο, είτε μόνοι τους από απελπισία, είτε πιεζόμενοι από τις ενοχλήσεις των φιδιών.
»Έλεγε δε ο Κάρπος ότι ένιωθε ευχαρίστηση να βλέπει προς τα κάτω, ενώ τα άνω που υπήρχαν στον ουρανό τα παραμελούσε, και δυσανασχετούσε που ακόμη οι δύο άνδρες δεν είχαν πέσει στο βάραθρο. Και επειδή η κατάσταση αυτή δεν ελάμβανε τέλος, λυπόνταν κατάκαρδα και καταριόταν. Σε κάποια στιγμή όμως ύψωσε το βλέμμα του και πάλι προς τον ουρανό και είδε τον Ιησού, όπως τον είδε και προηγουμένως. Ο Ιησούς σηκώθηκε από τον επουράνιο θρόνο του και κατέβηκε σ’ αυτούς τους δυστυχείς ανθρώπους να τους ελεήσει και να τους δώσει χείρα βοήθειας. Μαζί του πήρε και τους αγγέλους, οι όποιοι βοηθούσαν εκείνους τους δύο, πιάνοντας άλλοι τον ένα και άλλοι τον άλλο, ώστε να μην πέσουν στο χάος. Και ενώ οι άγγελοι έδιναν χείρα βοήθειας στους δύο ανθρώπους, ο Ιησούς με τεντωμένο το χέρι του προς τα μπρος και κοιτάζοντάς τον του είπε: “Λοιπόν Κάρπε, χτύπα εμένα. Είμαι πράγματι έτοιμος να πάθω και πάλι και πολλές φορές για τη σωτηρία των ανθρώπων. Πλην όμως εσύ κοίταξε και συλλογίσου αν κρίνεις καλό να βρίσκεσαι στο χάος μαζί με τα ψίδια, και όχι στον ουρανό μαζί με το Θεό και τους αγαθούς και φιλάνθρωπους αγγέλους Του”».
ΣΧΟΛΙΑ
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Έλεγε δε ο Κάρπος ότι ένιωθε ευχαρίστηση να βλέπει προς τα κάτω, ενώ τα άνω που υπήρχαν στον ουρανό τα παραμελούσε, και δυσανασχετούσε που ακόμη οι δύο άνδρες δεν είχαν πέσει στο βάραθρο. Και επειδή η κατάσταση αυτή δεν ελάμβανε τέλος, λυπόνταν κατάκαρδα και καταριόταν. Σε κάποια στιγμή όμως ύψωσε το βλέμμα του και πάλι προς τον ουρανό και είδε τον Ιησού, όπως τον είδε και προηγουμένως. Ο Ιησούς σηκώθηκε από τον επουράνιο θρόνο του και κατέβηκε σ’ αυτούς τους δυστυχείς ανθρώπους να τους ελεήσει και να τους δώσει χείρα βοήθειας. Μαζί του πήρε και τους αγγέλους, οι όποιοι βοηθούσαν εκείνους τους δύο, πιάνοντας άλλοι τον ένα και άλλοι τον άλλο, ώστε να μην πέσουν στο χάος. Και ενώ οι άγγελοι έδιναν χείρα βοήθειας στους δύο ανθρώπους, ο Ιησούς με τεντωμένο το χέρι του προς τα μπρος και κοιτάζοντάς τον του είπε: “Λοιπόν Κάρπε, χτύπα εμένα. Είμαι πράγματι έτοιμος να πάθω και πάλι και πολλές φορές για τη σωτηρία των ανθρώπων. Πλην όμως εσύ κοίταξε και συλλογίσου αν κρίνεις καλό να βρίσκεσαι στο χάος μαζί με τα ψίδια, και όχι στον ουρανό μαζί με το Θεό και τους αγαθούς και φιλάνθρωπους αγγέλους Του”».
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Μία παράκλησις δι οσους δύνανται νά επικοινωνησουν μέ τόν π. Ναυκράτιο, τόν οποίον εχουν παρασύρει εις τό σχίσμα τού 2015. Παρακαλώ νά εκτυπώσουν τό κείμενον περί τού Ιερέως Κάρπου, καί νά τού τό δωσουν, διότι στην αρχή ηταν θερμός υπερασπιστης τού διαλόγου καί μού ζητουσε επανειλημμένα νά τού τό εκττυπωσω. Ηθελε μέ αυτό τό κείμενο νά κάνη Ιεραπιοστολή υπέρ τού διαλόγου καί νά αποστομώσει τρόπον τινά εκείνους πού δέν τόν ηθελαν.Δυστυχως εγω τότε δέν μπόρεσα νά τού τό εκτυπωσω. Ελπίζω νά μήν ειναι αργά.
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Και ενώ οι άγγελοι έδιναν χείρα βοήθειας στους δύο ανθρώπους, ο Ιησούς με τεντωμένο το χέρι του προς τα μπρος και κοιτάζοντάς τον του είπε: “Λοιπόν Κάρπε, χτύπα εμένα. Είμαι πράγματι έτοιμος να πάθω και πάλι και πολλές φορές για τη σωτηρία των ανθρώπων. Πλην όμως εσύ κοίταξε και συλλογίσου αν κρίνεις καλό να βρίσκεσαι στο χάος μαζί με τα ψίδια, και όχι στον ουρανό μαζί με το Θεό και τους αγαθούς και φιλάνθρωπους αγγέλους Του”».
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Ἀδελφοί, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν, γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν. Δηλαδή:Ἀδελφοί, ἐὰν κανεὶς ἀπὸ σᾶς πλανηθῇ ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν καὶ κάποιος τὸν ἐπαναφέρει, ἂς γνωρίζῃ ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ἐπαναφέρει ἁμαρτωλὸν ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς πλάνης του, θὰ σώσῃ ψυχὴν ἀπὸ τὸν θάνατον καὶ θὰ καλύψῃ πλῆθος ἁμαρτιῶν. (Καθολική επιστολή Ιακώβου ε,20).
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Τό κείμενον αυτό περί τού Ιερέως Κάρπου οσοι μπορούν ας τό εκτυπωσουν καί ας τό δωσουν εις οσους εναντιωνονται εις τόν εν αγάπη καί αληθεία διάλογον, ο οποιος δέν σταμάτησε, συνεχίζεται. καί θά συνεχίζεται πάντοτε, διότι ειναι καθηκον των ορθοδόξων εναντι ολων των αιρετικών, σχισματικων η πλανεμένων. Μή νομίσαμε οτι μέ τό νά μείνουμε κλεισμένοι στόν εγωισμό μας καί στην αυτάρκειά μας οτι εξασφαλίσαμε τόν παράδεισο.
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Η Εκκλησία, επειδή έχει και βιώνει την αλήθεια, προσεγγίζει τους εκτός αυτής με πνεύμα φιλάνθρωπο, διακριτικό, αρχοντικό, αληθινό, κυρίαρχο, κατά το παράδειγμα του Θεανθρώπου Χριστού, των αποστόλων και των αγίων της εκκλησίας. Εδώ πρέπει να γίνει κατανοητό ότι έχει η Εκκλησία ως ταμειούχος της θείας Χάριτος, τη δυνατότητα να προσφέρει, να «πληροῖ» με τη θεία Χάρη τον τύπο του μυστηρίου που έλαβε χώρα σε μια αιρετική ή σχισματική χριστιανική παραφυάδα, εφ’ όσον αυτός που έλαβε τον τύπο του μυστηρίου έρχεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Άλλωστε η ενότητα του εκκλησιαστικού σώματος πραγματώνεται στην αλήθεια της πίστεως.
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Η εν Χριστω ενωσις πρέπει νά επιδιωκεται πάντοτε, οχιι, ομως, γιά νά γίνουμε πολλοί. αλλά γιά νά γινουμε "μία ποίμνη, εις ποιμην", υπό τόν ενα ποιμένα τόν Χριστό. ... Καί αυτό επιτυγχάνεται μόνον εν αγάπη καί αληθεία... Δυστυχως ομως δέν δεχόμαστε ολοι ουτε την Αγάπη, ουτε τήν Αλήθεια. Γι αυτό δημιουργούνται καί τά σχίσματα, τά οποία διά νά θεραπευθούν απαιτείται μεγάλη προσπάθεια καί μεγάλη θυσία. Η θεραπεία ενός σχίσματος ειναι πολυ δυσκολη υπόθεσισ, ειναι πορεία πρός τόν Γολγοθά, ειναι ανάβασις εις τόν Σταυρόν μετά τόν Οποίον ακολουθει η χαρά της Αναστάσεως ... Καί τόν τρόπον της θεραπείας τόν υπέδειξεν ο Χριστός εις τόν Κήπο της Γεθσημανη. "Τηρησον αυτούς εν τω ονόματί σου, ινα ωσιν εν καθως καί ημεις εν εσμέν"....
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας Μεγάλη ἁμαρτία εἶναι ἡ αἵρεσις. Εξ ισου, ομως, μεγάλη αμαρτία ειναι καὶ τὸ σχίσμα, πού προέρχεται από την πλεονεξία, την φιλαρχία καὶ την ἔλλειψι ἀγάπης, καθὼς καὶ ἀπὸ ἀκάθαρτη ζωή, οπως λέγει, χαρακτηριστικὰ γιὰ τὸ τελευταῖο τουτο ὁ Ἱ. Χρυσόστομος: «ποιεῖ γὰρ καὶ βίος ἀκάθαρτος σχίσματα»..Πολύ μεγαλυτερο σχίσμα ειναι οταν γίνεται διά νά καλυφθούν οικονομικές ατασθαλίες καί σκάνδαλα. Βλέπετε περιπτωσεις Διαθηκης Δασκαλοπουλουπού αφορά τόν ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ , Καταλήψεις Ναών καί Ιερών Καθιδρυμάτων, επιχείρησιν γκρεμίσματος Ναών πρός εκποίησιν καί ιδιον οφελος, αφορούν ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ .Γι αυτό ας ειμαστε πολύ προσεκτικοί ...καί νά φυλαγωμαστε καί από τίς αριστερές καί τίς δεξιές παγίδες....
Μητροπολίτης Κήρυκος Γνησιορθοδόξου Εκκλησίας «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι». Όχι με την έννοια ότι ο Θεός δίνει μια τέτοια εντολή στους ανθρώπους, αλλά ότι τους αφήνει ελεύθερους να πορευθούν καθένας κατά το θέλημά του, μέχρι Εκείνος να έλθει «ταχύ... ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ».(Αποκάλυψις κεφ. 22)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου