ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ

Ο ΚΗΡΥΞ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗΝ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

ΝΥΝ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΓΟΧ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΑΧΑΡΝΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΗΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΟΧ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ, ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΧΑΡΝΩΝ ΚΗΡΥΚΟΥ ΕΙΣ ΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ, ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΜΝΗ ΤΗΣ «ΣΤΕΓΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο Ε» ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΠΑΕΡΕΚΚΛΗΣΙΟΥ ΑΓΙΩΝ ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΤΤΗΣ ΚΑΤΩ ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ.  ΔΙΕΥΘΥΝΣΙΣ: ΑΝΔΡΕΟΥ ΣΥΓΓΡΟΥ 55-59 ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΑΧΑΡΝΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΠΡΟΠΟΔΕΣ ΠΑΡΝΗΘΟΣ)

ΤΕΥΧΟΣ   949    ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2018 (Ε.Η.)

ΤΑ «ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ»  ΤΟΥ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΟΥ

 ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΣΙΣ

ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

(ΑΠΟ ΤΑ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ», ΤΕΥΧΟΣ 343 – ΜΑΙΟΣ 1998)

᾿Εκ τῶν Γραφείων τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἐξεδόθη ἡ κάτωθι ἀνακοίνωσις τήν ὁποίαν παραθέτομεν πρός ἐνημέρωσιν τῶν ἀναγνωστῶν τοῦ περιοδικοῦ μας:

῾Ως γνωστόν, ὀ νέος Προκαθήμενος τῆς νεοημερολογιτικῆς ᾿Εκκλησίας κ. Χριστόδουλος Παρασκευαϊδης, εὐθύς ὡς ἀνέλαβε τά νέα του καθήκοντα, πρῶτόν του μέλημα ἔθεσε νά "λύσῃ" τό λεγόμενον "παλαιοημερολογιτικόν ζήτημα".

Οὗτος, τόσον εἰς τήν πρώτην συνεδρίασιν τῆς νεοημερολογιτικῆς Συνόδου, ὅσον καί κατά τήν πρώτην ἐπίσκεψίν του εἰς τόν Πρωθυπουργόν τῆς ῾Ελλάδος, ἔθεσε τό ζήτημα τοῦτο ὡς καίριον καί χρονικῶς πρῶτον.

Λαμβανομένου, ὅμως, ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι "παλαιοημερολογιτικόν ζήτημα" καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον δέν ὑπάρχει, γεννᾶται τό ἐρώτημα: Πρός τί ἡ ἀνακίνησις καί μάλιστα κατά τρόπον τόσον κατεπείγοντα τοιούτου θέματος ὑπό τοῦ κ. Χριστοδούλου;

῾Η θέσις τῶν Γνησίων ᾿Ορθοδόξων Χριστιανῶν, τόσον ἐν τῇ ᾿Εκκλησία, ὅσον καί ἐν τῆ Πολιτείᾳ εἶναι δεδομένη. Καί ἀπό μέν τῆς ἐκκλησιαστικῆς πλευρᾶς οὗτοι τηροῦντες "ἀκαινοτομήτως καί ἀμειώτως" (Πρακτικά Ζ' Οἰκουμ. Συνόδου) πάντα τά τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ  εἶναι τά γνήσια τέκνα καί μέλη Αὐτῆς. ᾿Από δέ πολιτειακῆς τοιαύτης εἶναι ἐλεύθεροι νά τηροῦν ἀκωλύτως τά λατρευτικά των καθήκοντα καί εἶναι ἀνεγνωρισμένοι. Τοῦτο δέ ὄχι μόνον κατά τάς γενικάς περί θρησκευτικῆς ἐλευθερίας διατάξεις τοῦ Συντάγματος τῆς ῾Ελλάδος καί τῶν διεθνῶν συμβάσεων περί τῆς προστασίας τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καί τῶν θεμελιωδῶν ἐλευθεριῶν, ἀλλά καί κατ᾿ εἰδικήν δι  αὐτούς συνταγματικήν πρόβλεψιν καί ἀναγνώρισιν, συμφώνως πρός τήν ὁποίαν: "Οἱ Γνήσιοι ᾿Ορθόδοξοι Χριστιανοί ("παλαιοημερολογῖται") δύνανται νά τελοῦν ἀκωλύτως τά λατρευτικά των καθήκοντα" (᾿Επίσημα Πρακτικά τῆς Ε' ᾿Αναθεωρητικῆς Βουλῆς τῶν ῾Ελλήνων, Συνεδρίασις τῆς 23ης ᾿Απριλ. 1975).

Εἶναι, ἐπίσης, γνωστόν, ὅτι δέν ὑπάρχει καθ᾿ οἱονδήποτε τρόπον "παλαιοημερολογιτικόν ζήτημα". ᾿Αντιθέτως ὑπάρχει νεοημερολογιτικόν ζήτημα. ῾Υπάρχει, δηλαδή, ἡ νεοημερολογιτική καινοτομία τοῦ 1924, ἡ ὁποία εἶναι καταδεδικασμένη εἰδικῶς "μετ᾿ ἐπιτιμίου καί ἀναθέματος" ὑπό τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων καί ἡ συναφής πρός αὐτήν προσχώρησις εἰς τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω καθίσταται σαφέστατον, ὅτι διά μέν τούς Γνησίους ᾿Ορθοδόξους Χριστιανούς οὐδέν πρόβλημα ὑπάρχει, οὔτε ἐκκλησιαστικόν, οὔτε πολιτειακόν. ῾Επομένως οἱονδήποτε "ἄνοιγμα" τοῦ κ.  Χριστοδούλου πρός τούς Γ.Ο.Χ. εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ καί ἀποβλέπει εἰς τήν παγίδευσίν των καί τήν ἐξουδετέρωσίν των. Τοῦτο ἀποδεικνύεται καί ἐκ τῶν δηλώσεων αὐτοῦ, τῶν προτάσεών του πρός τήν Σύνοδόν του, καί ἐκ τῶν συζητήσεών του μετά τῶν πολιτειακῶν παραγόντων. ῾Υπό τάς προϋποθέσεις, ὅμως, ταύτας, δέν τίθεται κἄν θέμα διαλόγου τῶν Γ.Ο.Χ. μετ᾿ αὐτοῦ  ἐμμένοντος ἀμετανοήτως  εἰς τήν πλάνην τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ - οἰκουμενισμοῦ καί μετερχομένου διωκτικάς μεθοδεύσεις κατ᾿ αὐτῶν.

᾿Αλλά οὔτε θέμα οἱασδήποτε "νομοθετικῆς ἀναγνωρίσεως" τούτων ὑπό τῆς Πολιτείας τίθεται, δι οὕς λόγους ἀνεφέρθη ἀνωτέρω, ἤτοι, διότι οὗτοι εἶναι ἀνεγνωρισμένοι ὄχι μόνον νομοθετικῶς, ἤτοι δι  ἁπλῶν νόμων, ἀλλά καί Συνταγματικῶς, ἤτοι ὑπ᾿ αὐτοῦ τούτου τοῦ Συντάγματος τῆς ῾Ελλάδος.

Κατά συνέπειαν, γνωστῆς οὔσης  καί τῆς προϊστορίας τοῦ κ. Χριστοδούλου (Διδακτορική Διατριβή του διά τό "παλαιοημερολογιτικόν ζήτημα", διώξεις ἐναντίον Κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐναντιώθησαν κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ) καί τῶν σημερινῶν θέσεών του καί διωκτικῶν του μεθοδεύσεών (προτάσεις πρός τήν Πολιτείαν κατά τῶν Γ.Ο.Χ.), τά οἱαδήποτε δῆθεν ἀνοίγματα ἀγάπης ἐκ μέρους του ἔναντι τῶν Γ.Ο.Χ., οὐδέν ἄλλο εἶναι δυνατόν νά ἀποτελοῦν, εἰ μή μόνον παγίδα, εἰς τήν ὁποίαν ἐλπίζει, ὅτι θά πέσουν οἱ διάφοροι ἀφελεῖς καί ἀσθενοῦντες περί τήν πίστιν, τούς ὁποίους φαίνεται νά ἔχῃ τήν ἐντύπωσιν, ὅτι εἶναι δυνατόν νά εὔρῃ καί μεταξύ τὼν ἀληθινά γνησίων ὀρθοδόξων χριστιανῶν.

᾿Εν ἄλλοις λόγοις, εἶναι προφανές, ὅτι ὁ κ. Χριστόδουλος ἐπιδιώκει νά στρατολογήσῃ, εἰ δυνατόν, ἀπό τάς τάξεις τῶν "παλαιοημερολογιτῶν" πρόσωπα τά ὁποῖα θά ἀποτελέσουν ἕνα νέο εἶδος "παλαιοημερολογιτικῆς οὐνίας", κατά τά πρότυπα τοῦ Βαρθολομαίου μετά τῶν ἐν ᾿Αμερικῇ Παϊσίου καί Βικεντίου. Τοῦτο, ἄλλωστε, καί ὁ ἴδιος ἐδήλωσε σαφῶς εἰς πρόσφατον συνέντευξιν του εἰς τούς ραδιοφωνικούς σταθμούς τῆς "᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος" καί τῆς "Πειραϊκῆς ᾿Εκκλησίας".

Προσωπικῶς δέν νομίζομεν, ὅτι εἶναι δυνατόν νά συμβῇ ἕτερον παρόμοιον γεγονός. ῎Αν, ὅμως, παρ᾿ ἐλπίδα εὑρεθοῦν τοιοῦτοι, δέν θά εἶναι δυνατόν νά χαρακτηρισθοῦν ἄλλως, παρά ὡς νέοι Οὐνῖται καί προδόται τῆς ᾿Ορθοδοξίας. ΟΧΙ, λοιπόν, εἰς τήν προδοσίαν τῆς Πίστεως.

᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ  5  ᾿Ιουνίου 1998 (Ν.Η.)

᾿Εκ τῶν Γραφείων τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου

Ο ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ

+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΚΗΡΥΚΟΣ