ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ
1 χρόνο πριν
ΕΚΚΛΗΣΙΑ - ΟΜΟΛΟΓΙΑ
by ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
on Κυριακή, 1 Μάιος 2011
Συχνά μάς ερωτούν καί μάς ξαναρωτούν αλλοι καλοπροαιρέτως, διότι θέλουν νά μάθουν, καί αλλοι κακοπροαιρέτως, διότι γνωρίζουν καί θέλουν νά ειρωνευθουν, "σέ ποιά Εκκλησία ανήκομεν". Τοιαύτην ερώτησιν μάς εκανε καί ο κ. Ι.Κ. σχολιαστής στήν ιστοσελίδα της Αποτειχίσεως. Αντί αλλης απαντήσεως καί εις τόν κ. Ι.Κ. καί εις ολους τούς απορούντας καί επερωτώντας παραπέμπομεν εις τόν βίο τού Αγίου Μαξίμου τού Ομολογητού, εις τόν οποίο οι σύγχρονοί του αιρετικοί εκαναν τήν ιδια ερώτησι, ενώ ήταν πλέον φυλακισμένος διότι δέν κοινωνούσε μέ καμμία Εκκλησία, διότι ολες ειχαν πέσει στήν αιρεσι: " ... του λένε λοιπόν: - Εσύ σε ποιά εκκλησία ανήκεις του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας, των Ιεροσολύμων; Ορίστε, όλες αυτές και μαζί και οι επαρχίες τους ενώθηκαν. Αν είσαι, λοιπόν, και εσύ της Καθολικής Εκκλησίας, ενώσου... Σ’ αυτούς, ο μακάριος αποκρίνεται: - Καθολική Εκκλησία, είπε ο Κύριος, ότι είναι η ορθή και σωτήρια ομολογία της πίστεως, γι’ αυτό και μακάρισε τον Πέτρο, που ομολόγησε καλά, πάνω στον οποίο διεκήρυξε ο Θεός των όλων, ότι θα οικοδομήσει αυτή την Εκκλησία. ( βλ. Φιλοκαλία 15Γ, Μαξίμου Ομολογητού,Θεσ/κη 1995, σ. 313)
Tags: ΕΚΚΛΗΣΙΑ - ΟΜΟΛΟΓΙΑ
by ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ
on Κυριακή, 1 Μάιος 2011
Συχνά μάς ερωτούν καί μάς ξαναρωτούν αλλοι καλοπροαιρέτως, διότι θέλουν νά μάθουν, καί αλλοι κακοπροαιρέτως, διότι γνωρίζουν καί θέλουν νά ειρωνευθουν, "σέ ποιά Εκκλησία ανήκομεν". Τοιαύτην ερώτησιν μάς εκανε καί ο κ. Ι.Κ. σχολιαστής στήν ιστοσελίδα της Αποτειχίσεως. Αντί αλλης απαντήσεως καί εις τόν κ. Ι.Κ. καί εις ολους τούς απορούντας καί επερωτώντας παραπέμπομεν εις τόν βίο τού Αγίου Μαξίμου τού Ομολογητού, εις τόν οποίο οι σύγχρονοί του αιρετικοί εκαναν τήν ιδια ερώτησι, ενώ ήταν πλέον φυλακισμένος διότι δέν κοινωνούσε μέ καμμία Εκκλησία, διότι ολες ειχαν πέσει στήν αιρεσι: " ... του λένε λοιπόν: - Εσύ σε ποιά εκκλησία ανήκεις του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιόχειας, της Αλεξάνδρειας, των Ιεροσολύμων; Ορίστε, όλες αυτές και μαζί και οι επαρχίες τους ενώθηκαν. Αν είσαι, λοιπόν, και εσύ της Καθολικής Εκκλησίας, ενώσου... Σ’ αυτούς, ο μακάριος αποκρίνεται: - Καθολική Εκκλησία, είπε ο Κύριος, ότι είναι η ορθή και σωτήρια ομολογία της πίστεως, γι’ αυτό και μακάρισε τον Πέτρο, που ομολόγησε καλά, πάνω στον οποίο διεκήρυξε ο Θεός των όλων, ότι θα οικοδομήσει αυτή την Εκκλησία. ( βλ. Φιλοκαλία 15Γ, Μαξίμου Ομολογητού,Θεσ/κη 1995, σ. 313)
Tags: ΕΚΚΛΗΣΙΑ - ΟΜΟΛΟΓΙΑ
1 χρόνο πριν
Δεν
φοβάται ο διάβολος να πας να προσκυνήσεις τον Άγιο, να ανάψεις κερί, να
λειτουργηθείς και να κοινωνήσες. Θα σε αφήσει να τα κάνεις, διότι δεν
θα ωφεληθείς απ' αυτά, φόσον δεν άφησες την αμαρτία και δεν μετανόησες.
Πολλοί γύρισαν στον Χριστό, χωρίς να διώξουν τίποτα από τα παλιά. Απλά
πρόσθεσαν τον Χριστό στη ζωή τους και νομίζουν ότι έγιναν Χριστιανοί...
Τί σόΐ μετάνοια είναι αυτή; Το ζητούμενο, λοιπόν, δεν είναι να βάλουμε
τον Χριστό στη ζωή μας, αλλά να βάλουμε τη ζωή μας
στο Χριστό. Και όταν δει ο σατανάς, ότι του ξεφεύγεις και σε χάνει, θα
καλέσει πολλούς σατανάδες, προκειμένου να σε εμποδίσει να μετανοήσεις.
Βέβαια ταυτόχρονα ο Χριστός, σου δίδει τη Χάρη Του, ώστε να μπορέσεις να
ανταπεξέλθεις στα εμπόδια αυτά. Ρωτήστε αυτούς που επέστρεψαν στο
Χριστό και θα με δικαιώσουν γι' αυτό που σας λέω τώρα. Θα σας πουν, πως
τους πολέμησε ο σατανάς, μέχρι να το καταλάβουν και να σταθεροποίησουν
μια κατάσταση μετανοίας...
∽ Ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου
1 χρόνο πριν
ΔΕΝ ΚΑΘΟΜΑΙ ... ΟΔΕΥΩ ...
Ο μέγας ασκητης Σεραπίων κάποτε συνάντησεν στην Ρωμη μιά εγκλειστη ασκήτρια . Τρείς μέρες εμεινε κοντά της. Καί σέ μιά στιγμή την ρωτησε. Γιατί κάθεσαι εδω; Εκείνη αποκρίθηκε - Δέν κάθομαι. "Οδεύω". Περπατάω. Καί ο Σεραπίων ξαναρωτησε: Πού "οδεύεις"; Πού πηγαίνεις; Καί αυτή απάντησε : "Πρός τόν Θεόν μου".
Ο μέγας ασκητης Σεραπίων κάποτε συνάντησεν στην Ρωμη μιά εγκλειστη ασκήτρια . Τρείς μέρες εμεινε κοντά της. Καί σέ μιά στιγμή την ρωτησε. Γιατί κάθεσαι εδω; Εκείνη αποκρίθηκε - Δέν κάθομαι. "Οδεύω". Περπατάω. Καί ο Σεραπίων ξαναρωτησε: Πού "οδεύεις"; Πού πηγαίνεις; Καί αυτή απάντησε : "Πρός τόν Θεόν μου".
1 χρόνο πριν
ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Τι είναι ο πελαγιανισμός και ο ημιπελαγιανισμός;
Ερώτηση: Τι είναι ο πελαγιανισμός και ο ημιπελαγιανισμός;
Τι είναι ο πελαγιανισμός και ο ημιπελαγιανισμός;
Ερώτηση: Τι είναι ο πελαγιανισμός και ο ημιπελαγιανισμός;
Απάντηση: Ο Πελάγιος ήταν μοναχός που έζησε στα τέλη του 4ου αιώνα και
στις αρχές του 5ου αιώνα μ. Χ. ο οποίος δίδασκε πως τα ανθρώπινα
πλάσματα γεννιούνται αθώα, δίχως το στίγμα του προπατορικού και
κληρονομημένου αμαρτήματος. Ο Πελάγιος πίστευε πως ο Θεός δημιουργεί
άμεσα κάθε ανθρώπινη ψυχή η οποία γι’ αυτό το λόγο είναι εξ αρχής
απελευθερωμένη από την αμαρτία, δηλαδή πως η αμαρτία του Αδάμ δεν
επηρεάζει τις επόμενες γενιές. Αυτές οι πεποιθήσεις του ονομάζονται
πελαγιανισμός.
Ο Πελαγιανισμός έρχεται σε ρήξη με πολλούς στίχους και αρχές της Βίβλου. Πρώτον η Βίβλος μας λέει πως είμαστε αμαρτωλοί από την στιγμή της σύλληψης (Ψαλμός 51:5). Εκτός αυτού η Βίβλος διδάσκει πως όλα τα ανθρώπινα πλάσματα πεθαίνουν ως αποτέλεσμα της αμαρτίας (Ιεζεκιήλ 18:20, προς Ρωμαίους 6:23). Αν και οι πελαγιανιστές λένε πως οι άνθρωποι δεν γεννιούνται με φυσική τάση να κάνουν κακό η Βίβλος λέει το αντίθετο (προς Ρωμαίους 3:10-18). Η επιστολή του απόστολου Παύλου προς τους Ρωμαίους λέει ξεκάθαρα πως η αμαρτία του Αδάμ είναι ο λόγος η υπόλοιπη ανθρωπότητα να είναι μολυσμένη με αμαρτία. Όποιος έχει αναθρέψει παιδιά θα επιβεβαιώσει το γεγονός πως πρέπει να τα μάθεις να φέρονται καλά χωρίς να χρειάζεται να τα μάθεις πώς να κάνουν λάθος. Γι’ αυτό το λόγο ο πελαγιανισμός προφανώς δεν ανταποκρίνεται στις Γραφές και πρέπει να απορριφθεί.
Ο ημιπελαγιανισμός διδάσκει στην ουσία του πως η ανθρωπότητα είναι στιγματισμένη από την αμαρτία αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορούμε να συνεργαζόμαστε με το Θεό όσον αφορά την ευλογία. Η ουσία του πελαγιανισμού είναι αυτή η εν μέρη αμαρτία που αντιμάχεται την πλήρη αμαρτία. Αλλά οι ίδιοι στίχοι που ανατρέπουν τον πελαγιανισμό αντιπαρατίθενται και στον ημιπελαγιανισμό. Στην επιστολή προς τους Ρωμαίους (3:10-18) η ανθρωπότητα κατηγορηματικά δεν περιγράφεται σαν εν μέρει αμαρτωλή. Η Βίβλος μας διδάσκει ξεκάθαρα πως αν ο Θεός δεν μας «προσελκύσει» εμείς δεν μπορούμε να συμπράξουμε στην Θεία χάρις. «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε μένα αν δεν τον προσελκύσει ο Πατέρας Μου» (κατά Ιωάννη 6:44). Όπως ο πελαγιανισμός έτσι και ο ημιπελαγιανισμός δεν είναι βιβλικές διδασκαλίες και πρέπει να απορριφθούν.
Ο Πελαγιανισμός έρχεται σε ρήξη με πολλούς στίχους και αρχές της Βίβλου. Πρώτον η Βίβλος μας λέει πως είμαστε αμαρτωλοί από την στιγμή της σύλληψης (Ψαλμός 51:5). Εκτός αυτού η Βίβλος διδάσκει πως όλα τα ανθρώπινα πλάσματα πεθαίνουν ως αποτέλεσμα της αμαρτίας (Ιεζεκιήλ 18:20, προς Ρωμαίους 6:23). Αν και οι πελαγιανιστές λένε πως οι άνθρωποι δεν γεννιούνται με φυσική τάση να κάνουν κακό η Βίβλος λέει το αντίθετο (προς Ρωμαίους 3:10-18). Η επιστολή του απόστολου Παύλου προς τους Ρωμαίους λέει ξεκάθαρα πως η αμαρτία του Αδάμ είναι ο λόγος η υπόλοιπη ανθρωπότητα να είναι μολυσμένη με αμαρτία. Όποιος έχει αναθρέψει παιδιά θα επιβεβαιώσει το γεγονός πως πρέπει να τα μάθεις να φέρονται καλά χωρίς να χρειάζεται να τα μάθεις πώς να κάνουν λάθος. Γι’ αυτό το λόγο ο πελαγιανισμός προφανώς δεν ανταποκρίνεται στις Γραφές και πρέπει να απορριφθεί.
Ο ημιπελαγιανισμός διδάσκει στην ουσία του πως η ανθρωπότητα είναι στιγματισμένη από την αμαρτία αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορούμε να συνεργαζόμαστε με το Θεό όσον αφορά την ευλογία. Η ουσία του πελαγιανισμού είναι αυτή η εν μέρη αμαρτία που αντιμάχεται την πλήρη αμαρτία. Αλλά οι ίδιοι στίχοι που ανατρέπουν τον πελαγιανισμό αντιπαρατίθενται και στον ημιπελαγιανισμό. Στην επιστολή προς τους Ρωμαίους (3:10-18) η ανθρωπότητα κατηγορηματικά δεν περιγράφεται σαν εν μέρει αμαρτωλή. Η Βίβλος μας διδάσκει ξεκάθαρα πως αν ο Θεός δεν μας «προσελκύσει» εμείς δεν μπορούμε να συμπράξουμε στην Θεία χάρις. «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε μένα αν δεν τον προσελκύσει ο Πατέρας Μου» (κατά Ιωάννη 6:44). Όπως ο πελαγιανισμός έτσι και ο ημιπελαγιανισμός δεν είναι βιβλικές διδασκαλίες και πρέπει να απορριφθούν.
1 χρόνο πριν
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΟΥ
"Κατά αρχαίον έθος ο καθαγιασμός του Αγίου Μύρου ετελείτο υπό του Πατριάρχου του Οικουμενικού θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως με την συμμετοχήν δώδεκα συνοδικών Αρχιερέων. Αφ' ης όμως ο θρόνος ούτος περιήλθεν εις την επικυριαρχίαν των οπαδών της αιρέσεως του Οικουμενισμού και ηλώθη πνευματικώς υπό των περιπεσόντων εις το σχίσμα του νέου ημερολογίου, παρέστη η ανάγκη ίνα ο καθαγιασμός του Αγίου Μύρου τελείται υπό του πρώτου των Αρχιερέων της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, συνήθως του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, θέσιν επέχοντος τοποτηρητού του Οικουμενικού Θρόνου. (Από την Ιεροσυνοδικήν Εγκύκλιον περι της τελέσεως τού Αγίου Μύρου τήν Μεγάλην Πέμπτην τού 2019 υπό τοῦ Προέδρου της Ιερᾶς Συνόδου της απανταχού Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας Σεβασμιωτάτου κ. Παχωμίου Μητροπολίτου Αργολίδος καί Κορινθίας καί Τοποτηρητού της Αρχιεπισκοπής Αθηνων, θέσιν επεχοντος καί Τοποτηρητού τού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως)..
"Κατά αρχαίον έθος ο καθαγιασμός του Αγίου Μύρου ετελείτο υπό του Πατριάρχου του Οικουμενικού θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως με την συμμετοχήν δώδεκα συνοδικών Αρχιερέων. Αφ' ης όμως ο θρόνος ούτος περιήλθεν εις την επικυριαρχίαν των οπαδών της αιρέσεως του Οικουμενισμού και ηλώθη πνευματικώς υπό των περιπεσόντων εις το σχίσμα του νέου ημερολογίου, παρέστη η ανάγκη ίνα ο καθαγιασμός του Αγίου Μύρου τελείται υπό του πρώτου των Αρχιερέων της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, συνήθως του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, θέσιν επέχοντος τοποτηρητού του Οικουμενικού Θρόνου. (Από την Ιεροσυνοδικήν Εγκύκλιον περι της τελέσεως τού Αγίου Μύρου τήν Μεγάλην Πέμπτην τού 2019 υπό τοῦ Προέδρου της Ιερᾶς Συνόδου της απανταχού Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας Σεβασμιωτάτου κ. Παχωμίου Μητροπολίτου Αργολίδος καί Κορινθίας καί Τοποτηρητού της Αρχιεπισκοπής Αθηνων, θέσιν επεχοντος καί Τοποτηρητού τού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως)..
1 χρόνο πριν
ΞΕΝΩΘΩΜΕΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
«Νέκρωσις τοῦ κόσμου εἶναι ὄχι μόνον τό ν’ ἀπομακρυνθῆ κάποιος σωματικῶς ἀπό τήν κοινωνίαν καί τήν σχέσιν τῶν πραγμάτων τοῦ κόσμου, ἀλλά καί τό νά μή ἐπιθυμήση κατά διάνοιαν κανένα τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ» (‘Αββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος).
«Νέκρωσις τοῦ κόσμου εἶναι ὄχι μόνον τό ν’ ἀπομακρυνθῆ κάποιος σωματικῶς ἀπό τήν κοινωνίαν καί τήν σχέσιν τῶν πραγμάτων τοῦ κόσμου, ἀλλά καί τό νά μή ἐπιθυμήση κατά διάνοιαν κανένα τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ» (‘Αββᾶς Ἰσαάκ ὁ Σύρος).
1 χρόνο πριν
''Θυμηθεῖτε
τοὺς παλιοὺς ἁγίους, ὅτι δηλαδὴ κανεὶς ἀπ’ αὐτοὺς δὲν ἀξιώθηκε νὰ πάρει
τὰ στεφάνια τῆς ὑπομονῆς μὲ τὴν καλοπὲραση καὶ τὶς κολακεῐες τῶν ἄλλων,
ἀλλὰ ὅλοι ἔδειξαν τὴ γνησιότητά τους, περνώντας μέσα ἀπὸ τὸ καμὶνι
μεγάλων θλίψεων καὶ διωγμων.''
~ Μέγας Βασίλειος
(Επιστολή 139, Ἀλεξανδρεῦσιν, ΕΠΕ 3, 66)
~ Μέγας Βασίλειος
(Επιστολή 139, Ἀλεξανδρεῦσιν, ΕΠΕ 3, 66)
1 χρόνο πριν
Ο Επίσκοπος Κηρυκος Εκκλησίας Κατακομβων ενημέρωσε την κατάστασή του.
Αυτό το περιεχόμενο δεν είναι διαθέσιμο αυτή τη στιγμή
Αυτό
συνήθως συμβαίνει επειδή ο κάτοχος την κοινοποίησε μόνο σε μια μικρή
ομάδα ατόμων, άλλαξε ποιος μπορεί να την βλέπει ή την διέγραψε.
Αυτό
συνήθως συμβαίνει επειδή ο κάτοχος την κοινοποίησε μόνο σε μια μικρή
ομάδα ατόμων, άλλαξε ποιος μπορεί να την βλέπει ή την διέγραψε.
1 χρόνο πριν
Ο Επίσκοπος Κηρυκος Εκκλησίας Κατακομβων ενημέρωσε την κατάστασή του.
Αυτό το περιεχόμενο δεν είναι διαθέσιμο αυτή τη στιγμή
Αυτό
συνήθως συμβαίνει επειδή ο κάτοχος την κοινοποίησε μόνο σε μια μικρή
ομάδα ατόμων, άλλαξε ποιος μπορεί να την βλέπει ή την διέγραψε.
Αυτό
συνήθως συμβαίνει επειδή ο κάτοχος την κοινοποίησε μόνο σε μια μικρή
ομάδα ατόμων, άλλαξε ποιος μπορεί να την βλέπει ή την διέγραψε.
1 χρόνο πριν
Ὁ
Σταυρὸς κατάργησε τὴν ἁμαρτία, ἔγινε γιὰ τὴν οἰκουμένη καθαρτικὸ
φάρμακο, μέσο συμφιλιώσεως μετὰ ἀπὸ πολυχρόνια ἔχθρα ἁνάμεσα στὸν
ἄνθρωπο καὶ τὸ Θεό, ἄνοιξε τὶς πόρτες τοῦ οὐρανοῦ, ἔκαμε τοὺς ἐχθροὺς
φίλους, ἐπανέφερε τὸν ἄνθρωπο, ποὺ εἶχε πὲσει, στὸν οὓρανό, ἐγκατέστησε
τὴν ἀνθρώπινη φύση μας στὰ δεξιὰ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, μᾶς χάρισε ἄπειρα
ἄλλα ἀγαθά.
~ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
(ΕΠΕ 34,178)
~ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
(ΕΠΕ 34,178)
1 χρόνο πριν
Όταν
ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, ζήτησε κάτι από τον άνθρωπο; Του ζήτησε
κεριά, του ζήτησε λιβάνια, του ζήτησε ελεημοσύνη...; Τίποτα από όλα
αυτά. Τις αμαρτίες του ζήτησε και την μετάνοιά του. Το πρώτο πράγμα που
κήρυξε ο Χριστός - όπως και ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος - δεν ήταν
αγαθοεργία, αλλά μετάνοια. Εάν θέλουμε να μην κολαστούμε, πρέπει να
μετανοήσουμε, διότι η μετάνοια του ανθρώπου, νικάει και αφοπλίζει το
σπαθί της δικαιοσύνης του Θεού. Η μετάνοια είναι το φάρμακο που
αποτοξινώνει και θεραπεύει την άρρωστη ψυχή μας.
∽ Ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου
∽ Ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου
1 χρόνο πριν
ΟΤΑΝ ΧΑΘΕΙ Η ΝΤΡΟΠΗ ... ΤΟΤΕ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Γιάννης Τσιτλακίδης
Ὅταν χαθεῖ (ἡ ντροπή) ἀπὸ τὶς γυναῖκες..
Με την μεγάλη τιμή που έτρεφε ο Άγιος για τις σεμνές γυναίκες, όπως την μητέρα του Ανθούσα. Αυτές οι γυναίκες, οι Αγίες γυναίκες, κρατούν στα χέρια τους την οικογένεια και την κοινωνία κατ' επέκταση.
Όσο για τις ξετσίπωτες είναι πηγή πόνου, δυστυχίας και ισοπεδώματος των πάντων. Γι' αυτό όταν πληθυνθούν οι ξετσίπωτες γυναίκες το τέλος του κόσμου θα είναι αναπόφευκτο, μας διαβεβαιώνει ο Άγιος Χρυσόστομος.
Με την μεγάλη τιμή που έτρεφε ο Άγιος για τις σεμνές γυναίκες, όπως την μητέρα του Ανθούσα. Αυτές οι γυναίκες, οι Αγίες γυναίκες, κρατούν στα χέρια τους την οικογένεια και την κοινωνία κατ' επέκταση.
Όσο για τις ξετσίπωτες είναι πηγή πόνου, δυστυχίας και ισοπεδώματος των πάντων. Γι' αυτό όταν πληθυνθούν οι ξετσίπωτες γυναίκες το τέλος του κόσμου θα είναι αναπόφευκτο, μας διαβεβαιώνει ο Άγιος Χρυσόστομος.
1 χρόνο πριν
Απολυτίκιο Αγ. Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης
Ἐν Λέσβῳ, ἀθλήσαντες, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, αὐτὴν ἡγιάσατε, τῇ τῶν Λειψάνων ὑμῶν, εὑρέσει μακάριοι. Ὅθεν ὑμᾶς τιμῶμεν, Ῥαφαὴλ θεοφόρε, ἅμα σὺν Νικολάῳ καὶ παρθένῳ Εἰρήνῃ, ὡς θείους ἡμῶν προστάτας καὶ πρέσβεις πρὸς Κύριον.
Ἐν Λέσβῳ, ἀθλήσαντες, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, αὐτὴν ἡγιάσατε, τῇ τῶν Λειψάνων ὑμῶν, εὑρέσει μακάριοι. Ὅθεν ὑμᾶς τιμῶμεν, Ῥαφαὴλ θεοφόρε, ἅμα σὺν Νικολάῳ καὶ παρθένῳ Εἰρήνῃ, ὡς θείους ἡμῶν προστάτας καὶ πρέσβεις πρὸς Κύριον.
-0:58
1 χρόνο πριν
ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΓΕΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΚΤΟΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
1 χρόνο πριν
«Φρούρησον
πανεύφημε ( Αγιε Μεγαλομάρτυς Δημήτριε), τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς
Ὀρθοδόξους ἀπό πάσης προσβολῆς ἐναντίας, ἀπό πάσης αἱρέσεως καί βλάβης
ψυχικῆς καί σωματικῆς»
Αύριο Τετάρτη 5 Απριλίου κατά το Πάτριο Ορθόδοξο εορτολόγιο, Αγίες Πέντε Κόρες από την Λέσβο
Ἀθληφόρους τίθησι Λεσβίας κόρας,
Μίαν, δύο, τρεῖς, τέσσαρας πέντε, ...
Δείτε περισσότερα
Ἀθληφόρους τίθησι Λεσβίας κόρας,
Μίαν, δύο, τρεῖς, τέσσαρας πέντε, ...
Δείτε περισσότερα
1 χρόνο πριν
Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΟΥ ΕΠΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΙΩΑΚΕΙΜ ΤΟΥ Γ
2 χρόνια πριν
Η Aποκάλυψη του Ευαγγελιστή Ιωάννη σε ερμηνεία. Συνέχεια του έκτου σαλπίσματος.
Αποκ. ΙΑ΄1. "Και μου δόθηκε κάλαμος, όμοιος με ράβδο με την εντολή να σηκωθώ και...
Δείτε περισσότερα
Αποκ. ΙΑ΄1. "Και μου δόθηκε κάλαμος, όμοιος με ράβδο με την εντολή να σηκωθώ και...
Δείτε περισσότερα
ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Όλη μας η ζωή είναι ένας παντοτινός πόλεμος πάνω στη γη και πρέπει να πολεμούμε πάντοτε μέχρι το τέλος της ζωής.
Όμως η κύρια κι η πιο σπουδαία ημέρα του πολέμου είναι κατά την τελευταία ώρα του θανάτου. Διότι όποιος πέση κατά την ώρα εκείνη δεν μπορεί πλέον να σηκωθή. Και γι αυτό μη θαυμάσης.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Όλη μας η ζωή είναι ένας παντοτινός πόλεμος πάνω στη γη και πρέπει να πολεμούμε πάντοτε μέχρι το τέλος της ζωής.
Όμως η κύρια κι η πιο σπουδαία ημέρα του πολέμου είναι κατά την τελευταία ώρα του θανάτου. Διότι όποιος πέση κατά την ώρα εκείνη δεν μπορεί πλέον να σηκωθή. Και γι αυτό μη θαυμάσης.
Γιατί αν ο εχθρός τόλμησε να πάη στον αναμάρτητο Κύριό μας στο τέλος
της ζωής του, ίσως για να βρή και σε αυτόν κάποιο σφάλμα, όπως το είπε
μόνος ο Κύριος, «έρχεται ο άρχοντας του κόσμου, αν και δεν έχει πάνω μου
καμμία εξουσία» (Ιω. 14,30), πολύ περισσότερο τολμά να έρχεται στο
τέλος της ζωής μας εναντίον μας που είμαστε αμαρτωλοί (110).
Γι αυτό εκείνο που πρέπει να κάνης για να βρεθής τότε καλά ετοιμασμένος, είναι το να πολεμής με ανδρεία αυτό τον καιρό της ζωής που σου δόθηκε: γιατί εκείνος που πολεμεί καλά στη ζωή αυτή με την καλή συνήθεια που έχει αποκτήσει, εύκολα κερδίζει την νίκη κατά την ώρα του θανάτου.
Τέσσερις είναι οι κυριώτερες προσβολές και πιο επικίνδυνες με τις οποίες συνηθίζουν να μας πολεμούν οι εχθροί μας κατά την ώρα του θανάτου. Ο πόλεμος που μας κάνουν εναντίον της πίστεως, η απόγνωσις, η κενοδοξία και τα διάφορα φαντάσματα και οι μεταμορφώσεις των δαιμόνων σε Αγγέλους φωτός.
Όσο για την πρώτη προσβολή σου λέγω ότι αν αρχίση ο εχθρός να σε πολεμά με τα ψεύτικα επιχειρήματά του βάζοντας στο νού λογισμούς απιστίας, φύγε αμέσως από το νού σου στη θέλησί σου λέγοντας: «Πήγαινε πίσω μου Σατανά, πατέρα του ψεύδους, διότι εγώ δεν θέλω καθόλου να σε ακούσω, διότι μου είναι αρκετό να πιστεύω εκείνο που πιστεύει η αγία μου εκκλησία».
Και μην αφήσης καθόλου τόπο στην καρδιά σου στους λογισμούς της απιστίας, όπως αναφέρεται: «Εάν Πνεύμα του εξουσιάζοντος, δηλαδή του εχθρού, σου επιτεθή, μην μετακινηθής από την θέσι σου» (Εκκλ. 10,4). Αυτούς τους λογισμούς να τους θεωρής ως κινήσεις του διαβόλου που προσπαθεί την ώρα εκείνη να σε σκανδαλίση.
Κι αν δεν μπορής να στηρίξης το νού σου, στάσου με ανδρεία και μένε σταθερός με την θέλησί σου για να μην πέσης σε κανένα λογισμό ή και σε κανένα ρητό της Αγίας Γραφής, το οποίο θα σου προσφέρη ο εχθρός. Γιατί, όσα ρητά της Αγίας Γραφής κι αν σου θυμίση την ώρα εκείνη, είναι ακρωτηριασμένα (ελλιπή), προσφέρονται με κακό σκοπό, άσχημα εξηγημένα κι αν ακόμη φαίνωνται καθαρά, καλά και φανερά.
Κι αν ο πονηρός όφις σε ρωτήση και σου πή με τον λογισμό τι πιστεύει η εκκλησία, καταφρόνησέ τον εντελώς και μην του αποκριθής. Αλλά βλέποντας το ψεύδος και την πονηριά του και ότι προσπαθεί να σε πιάση με τα λόγια, πίστευε χωρίς καμμία αμφιβολία με όλη σου την καρδιά.
Σε περίπτωσι πάλι που είσαι δυνατός στην πίστι και έχεις δυνατό λογισμό και θέλεις να κάνης τον εχθρό να καταντροπιασθή, απάντησέ του ότι η αγία μου εκκλησία πιστεύει στην αλήθεια. Κι αν σου πή ποιά είναι αυτή η αλήθεια, να του απαντήσης: εκείνο που πιστεύει αυτή.
Πάνω από όλα κράτα την καρδιά σου πάντοτε σταθερή και προσεκτική και στραμμένη προς τον Εσταυρωμένο λέγοντας: «Θεέ μου, Ποιητά μου και Λυτρωτά μου, βοήθησέ με γρήγορα και μην παραχωρήσης να πέσω ποτέ από την αλήθεια της αγίας σου πίστεως. Αλλά ευδόκησε, όπως με την χάρι σου γεννήθηκα στην αλήθεια αυτή, έτσι να τελειώσω και την θνητή μου ζωή σ αυτήν προς δόξαν του ονόματός σου».
Γι αυτό εκείνο που πρέπει να κάνης για να βρεθής τότε καλά ετοιμασμένος, είναι το να πολεμής με ανδρεία αυτό τον καιρό της ζωής που σου δόθηκε: γιατί εκείνος που πολεμεί καλά στη ζωή αυτή με την καλή συνήθεια που έχει αποκτήσει, εύκολα κερδίζει την νίκη κατά την ώρα του θανάτου.
Τέσσερις είναι οι κυριώτερες προσβολές και πιο επικίνδυνες με τις οποίες συνηθίζουν να μας πολεμούν οι εχθροί μας κατά την ώρα του θανάτου. Ο πόλεμος που μας κάνουν εναντίον της πίστεως, η απόγνωσις, η κενοδοξία και τα διάφορα φαντάσματα και οι μεταμορφώσεις των δαιμόνων σε Αγγέλους φωτός.
Όσο για την πρώτη προσβολή σου λέγω ότι αν αρχίση ο εχθρός να σε πολεμά με τα ψεύτικα επιχειρήματά του βάζοντας στο νού λογισμούς απιστίας, φύγε αμέσως από το νού σου στη θέλησί σου λέγοντας: «Πήγαινε πίσω μου Σατανά, πατέρα του ψεύδους, διότι εγώ δεν θέλω καθόλου να σε ακούσω, διότι μου είναι αρκετό να πιστεύω εκείνο που πιστεύει η αγία μου εκκλησία».
Και μην αφήσης καθόλου τόπο στην καρδιά σου στους λογισμούς της απιστίας, όπως αναφέρεται: «Εάν Πνεύμα του εξουσιάζοντος, δηλαδή του εχθρού, σου επιτεθή, μην μετακινηθής από την θέσι σου» (Εκκλ. 10,4). Αυτούς τους λογισμούς να τους θεωρής ως κινήσεις του διαβόλου που προσπαθεί την ώρα εκείνη να σε σκανδαλίση.
Κι αν δεν μπορής να στηρίξης το νού σου, στάσου με ανδρεία και μένε σταθερός με την θέλησί σου για να μην πέσης σε κανένα λογισμό ή και σε κανένα ρητό της Αγίας Γραφής, το οποίο θα σου προσφέρη ο εχθρός. Γιατί, όσα ρητά της Αγίας Γραφής κι αν σου θυμίση την ώρα εκείνη, είναι ακρωτηριασμένα (ελλιπή), προσφέρονται με κακό σκοπό, άσχημα εξηγημένα κι αν ακόμη φαίνωνται καθαρά, καλά και φανερά.
Κι αν ο πονηρός όφις σε ρωτήση και σου πή με τον λογισμό τι πιστεύει η εκκλησία, καταφρόνησέ τον εντελώς και μην του αποκριθής. Αλλά βλέποντας το ψεύδος και την πονηριά του και ότι προσπαθεί να σε πιάση με τα λόγια, πίστευε χωρίς καμμία αμφιβολία με όλη σου την καρδιά.
Σε περίπτωσι πάλι που είσαι δυνατός στην πίστι και έχεις δυνατό λογισμό και θέλεις να κάνης τον εχθρό να καταντροπιασθή, απάντησέ του ότι η αγία μου εκκλησία πιστεύει στην αλήθεια. Κι αν σου πή ποιά είναι αυτή η αλήθεια, να του απαντήσης: εκείνο που πιστεύει αυτή.
Πάνω από όλα κράτα την καρδιά σου πάντοτε σταθερή και προσεκτική και στραμμένη προς τον Εσταυρωμένο λέγοντας: «Θεέ μου, Ποιητά μου και Λυτρωτά μου, βοήθησέ με γρήγορα και μην παραχωρήσης να πέσω ποτέ από την αλήθεια της αγίας σου πίστεως. Αλλά ευδόκησε, όπως με την χάρι σου γεννήθηκα στην αλήθεια αυτή, έτσι να τελειώσω και την θνητή μου ζωή σ αυτήν προς δόξαν του ονόματός σου».
2 χρόνια πριν
Αύριο Τετάρτη 5 Απριλίου κατά το Πάτριο Ορθόδοξο εορτολόγιο, Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιώβ Μητροπολίτη Μόσχας
Ιερά Λείψανα: Τα Λείψανα του Αγίου βρίσκονται στον Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κρεμλίνου.
Ιερά Λείψανα: Τα Λείψανα του Αγίου βρίσκονται στον Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κρεμλίνου.
Βιογραφία
Για τον Άγιος Ιώβ, πρώτο Πατριάρχη Μόσχας βλέπε στις 19 Ιουνίου.
Το ιερό λείψανο του Αγίου Ιώβ, Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας, μετακομίσθηκε το έτος 1652 μ.Χ. με απόφαση του Μητροπολίτου Νόβγκοροντ Νίκωνος από τη μονή Σταρίτσα της Μόσχας στον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Κρεμλίνο.
Για τον Άγιος Ιώβ, πρώτο Πατριάρχη Μόσχας βλέπε στις 19 Ιουνίου.
Το ιερό λείψανο του Αγίου Ιώβ, Πατριάρχου Μόσχας και πάσης Ρωσίας, μετακομίσθηκε το έτος 1652 μ.Χ. με απόφαση του Μητροπολίτου Νόβγκοροντ Νίκωνος από τη μονή Σταρίτσα της Μόσχας στον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Κρεμλίνο.
Αύριο Τετάρτη 5 Απριλίου κατά το Πάτριο Ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει η Αγία Υπομονή
Βιογραφία
Η μνήμη της Αγίας Υπομονής, δεν αναφέρεται στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου και τα έντυπα Μηναία αλλά σημειώνεται στον Βατοπαιδινό Κώδικα 1104 φ. 986, όπου και η Ακολουθία της, ποίημα του Θεοφάνη. Ο Κανόνας φέρει ακροστιχίδα: «τοὺς σοὺς ἀγῶνας, Ὑπομονή, θαυμάσω». Η μνήμη της αναφέρεται και στον Συναξαριστή Delehaye την 9η Απριλίου χωρίς όμως βιογραφικό υπόμνημα.
Βιογραφία
Η μνήμη της Αγίας Υπομονής, δεν αναφέρεται στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου και τα έντυπα Μηναία αλλά σημειώνεται στον Βατοπαιδινό Κώδικα 1104 φ. 986, όπου και η Ακολουθία της, ποίημα του Θεοφάνη. Ο Κανόνας φέρει ακροστιχίδα: «τοὺς σοὺς ἀγῶνας, Ὑπομονή, θαυμάσω». Η μνήμη της αναφέρεται και στον Συναξαριστή Delehaye την 9η Απριλίου χωρίς όμως βιογραφικό υπόμνημα.
Αύριο Τετάρτη 5 Απριλίου κατά το Πάτριο Ορθόδοξο εορτολόγιο, Αγίες Πέντε Κόρες από την Λέσβο
Ἀθληφόρους τίθησι Λεσβίας κόρας,
Μίαν, δύο, τρεῖς, τέσσαρας πέντε, ξίφος.
Ἀθληφόρους τίθησι Λεσβίας κόρας,
Μίαν, δύο, τρεῖς, τέσσαρας πέντε, ξίφος.
Βιογραφία
Αν και τα ονόματά τους και το έτος του μαρτυρίου του δεν μας είναι γνωστά, γεγονός είναι ότι κατάγονται από τη Λέσβο, αλλά και μαρτύρησαν σ' αυτή διά ξίφους.
Η τοπική αγιολογική παράδοση αναφέρει ότι κατοικούσαν στο Γαβαθά κοντά στην Άντισσα, και ότι στον όρος Όρδυμνος υπήρχε Μονή αφιερωμένη σ' αυτές η οποία και περί το 1331 μ.Χ. ήκμαζε μαζί με δύο ακόμη Μονές, αυτές του αγίου Ιωάννου Θεολόγου και της αγίας Θεοφανούς. Παρεκκλήσιο παλαιό αφιερωμένο στη μνήμη τους υπάρχει στην κοινότητα Πτερούντας.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Αἱ πεντάριθμοι κόραι καί καλλιπάρθενοι, ἐκ τῆς Λέσβου ὠς ἄνθη τερπνά ἐξήνθησαν, καί ἀγάπη θεϊκῆ τόν νοῦν πτερώσασαι, ὡμολόγησαν Χριστόν, ὑπέρ οὗ τάς κεφαλάς, ἐτμήθησαν στερροψύχως ἄς εὐφημήσωμεν πάντες, ὡς εὐκλεεῖς Παρθενομάρτυρες.
Αν και τα ονόματά τους και το έτος του μαρτυρίου του δεν μας είναι γνωστά, γεγονός είναι ότι κατάγονται από τη Λέσβο, αλλά και μαρτύρησαν σ' αυτή διά ξίφους.
Η τοπική αγιολογική παράδοση αναφέρει ότι κατοικούσαν στο Γαβαθά κοντά στην Άντισσα, και ότι στον όρος Όρδυμνος υπήρχε Μονή αφιερωμένη σ' αυτές η οποία και περί το 1331 μ.Χ. ήκμαζε μαζί με δύο ακόμη Μονές, αυτές του αγίου Ιωάννου Θεολόγου και της αγίας Θεοφανούς. Παρεκκλήσιο παλαιό αφιερωμένο στη μνήμη τους υπάρχει στην κοινότητα Πτερούντας.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Αἱ πεντάριθμοι κόραι καί καλλιπάρθενοι, ἐκ τῆς Λέσβου ὠς ἄνθη τερπνά ἐξήνθησαν, καί ἀγάπη θεϊκῆ τόν νοῦν πτερώσασαι, ὡμολόγησαν Χριστόν, ὑπέρ οὗ τάς κεφαλάς, ἐτμήθησαν στερροψύχως ἄς εὐφημήσωμεν πάντες, ὡς εὐκλεεῖς Παρθενομάρτυρες.
Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ «Η ΑΓΑΠΗ»
ΟΣΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ είναι μια αγαθή διάθεση της ψυχής, που κάνει τον άνθρωπο να μην προτιμάει τίποτε άλλο περισσότερο από το να γνωρίσει το Θεό. Είναι αδύνατον όμως ν’ αποκτήσει σταθερά μέσα του αυτή την αγάπη, όποιος έχει εμπαθή προσκόλληση σε κάτι από τα γήινα.
*
ΟΣΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ είναι μια αγαθή διάθεση της ψυχής, που κάνει τον άνθρωπο να μην προτιμάει τίποτε άλλο περισσότερο από το να γνωρίσει το Θεό. Είναι αδύνατον όμως ν’ αποκτήσει σταθερά μέσα του αυτή την αγάπη, όποιος έχει εμπαθή προσκόλληση σε κάτι από τα γήινα.
*
Μην πεις ότι και μόνο η πίστη μου στο Χριστό μπορεί να με
σώσει. Αυτό είναι αδύνατον, αν δεν αποκτήσεις και την έμπρακτη αγάπη. Η
απλή πίστη, που δεν συνοδεύεται με έργα αγάπης, τίποτε δεν ωφελεί, αφού
και τα δαιμόνια πιστεύουν και τρέμουν.
*
Όπως η μνήμη της φωτιάς δεν ζεσταίνει το σώμα, έτσι και η πίστη χωρίς αγάπη δεν φωτίζει την ψυχή με τη γνώση του Θεού.
*
Εκείνο που αγαπάει κανείς, σ’ αυτό και είναι προσηλωμένος, και, για να μην το στερηθεί, καταφρονεί όλα όσα τον αποσπούν απ’ αυτό. Έτσι κι εκείνος που αγαπάει το Θεό, καλλιεργεί την καθαρή προσευχή και διώχνει από μέσα του κάθε πάθος που τον εμποδίζει απ’ αυτήν.
*
Ο νους που ενώνεται με το Θεό και παραμένει μαζί του με την προσευχή και την αγάπη, αυτός γίνεται σοφός, αγαθός, δυνατός, φιλάνθρωπος, σπλαχνικός, μακρόθυμος. Μ’ ένα λόγο, έχει πάνω του όλα τα θεία γνωρίσματα. Όταν όμως απομακρύνεται από το Θεό και προσκολλάται στα γήινα, ή γίνεται σαν κτήνος, καθώς κυλιέται στις ηδονές, ή γίνεται σαν θηρίο, καθώς φιλονικεί με τους ανθρώπους για πράγματα υλικά.
*
Εκείνος που φοβάται το Θεό, έχει πάντοτε σύντροφό του την ταπεινοφροσύνη. Και η ταπεινοφροσύνη τον οδηγεί στην αγάπη και την ευχαριστία του Θεού. Σκέφτεται δηλαδή την προηγούμενη ζωή του, τα διάφορα αμαρτήματα και τους πειρασμούς του, και πώς απ’ όλα αυτά τον γλύτωσε ο Κύριος και τον μετέφερε από τη ζωή των παθών στον κατά Θεόν βίο. Με τέτοιες σκέψεις λοιπόν αποκτάει και την αγάπη προς το Θεό, τον ευεργέτη και κυβερνήτη της ζωής του, τον οποίο αδιάλειπτα ευχαριστεί με πολλή ταπεινοφροσύνη.
*
Εκείνος που αγαπάει το Θεό, ζει αγγελικό βίο πάνω στη γη. Νηστεύει και αγρυπνεί, ψάλλει και προσεύχεται, και για κάθε άνθρωπο σκέφτεται πάντοτε το καλό.
*
Η αγάπη προς το Θεό παρακινεί όποιον την έχει να καταφρονεί κάθε πρόσκαιρη ηδονή και κάθε κόπο και λύπη. Ας σε πείσουν γι’ αυτό όλοι οι άγιοι, οι οποίοι τόσα έπαθαν για το Χριστό.
*
Η ανέκφραστη ειρήνη που έχουν οι άγιοι άγγελοι οφείλεται σ’ αυτά τα δύο: στην αγάπη προς το Θεό και στην αγάπη αναμεταξύ τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγίους όλων των αιώνων. Πολύ καλά λοιπόν έχει λεχθεί από το Σωτήρα μας, ότι σ’ αυτές τις δύο εντολές συνοψίζονται όλος ο νόμος και η διδασκαλία των Προφητών (Ματθ. 22, 40).
*
Όποιος αγαπάει το Θεό δεν είναι δυνατόν να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του. Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους, κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του, και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά όταν τους βλέπει να διορθώνονται.
*
«Όποιος με αγαπάει», λέει ο Κύριος, «θα τηρήσει τις εντολές μου» (Ιω. 14, 23). «Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο» (Ιω. 15,12). Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του, αθετεί την εντολή του Κυρίου. Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου, ούτε τον Κύριο είναι δυνατόν ν’ αγαπήσει.
*
Μην καταφρονήσεις την εντολή της αγάπης γιατί μ’ αυτή θα γίνεις παιδί του Θεού, ενώ παραβαίνοντάς την θα γίνεις παιδί της γέεννας.
*
Για τις εξής πέντε αιτίες οι άνθρωποι αγαπούν ο ένας τον άλλο:
- Για το Θεό, όπως ο ενάρετος τους αγαπάει όλους, και όπως κάποιος αγαπάει τον ενάρετο, έστω κι αν ο ίδιος δεν έγινε ακόμα ενάρετος.
- Για φυσικούς λόγους, όπως οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους, και αντιστρόφως.
- Από κενοδοξία, όπως αγαπάει κάποιος αυτόν που τον δοξάζει.
- Από φιλαργυρία, όπως εκείνος που αγαπάει τον πλούσιο γιατί του δίνει χρήματα.
- Από φιληδονία, όπως εκείνος που αγαπάει ένα πρόσωπο γιατί του ικανοποιεί τη γαστριμαργία ή τη σαρκική του επιθυμία.
Απ’ αυτές λοιπόν τις αιτίες, η πρώτη είναι αξιέπαινη, η δεύτερη ούτε επαινετή ούτε αξιοκατάκριτη, ενώ οι υπόλοιπες είναι εμπαθείς.
*
Σε όλες μας τις πράξεις ο Θεός εξετάζει το σκοπό για τον οποίο τις εκτελούμε. αν δηλαδή τις κάνουμε γι’ Αυτόν ή για κάτι άλλο. Όταν λοιπόν θέλουμε να κάνουμε ένα καλό, ας μην έχουμε σκοπό ν’ αρέσουμε στους ανθρώπους, αλλά μόνο στο Θεό. Σ’ Αυτόν ν’ αποβλέπουμε και όλα να τα κάνουμε για τη δική Του δόξα. Διαφορετικά, θα κουραζόμαστε χωρίς να κερδίζουμε τίποτα.
*
Έργο αγάπης είναι η ολόψυχη ευεργεσία προς τον πλησίον μας, η μακροθυμία και η υπομονή που δείχνουμε απέναντί του, καθώς επίσης και η φρόνιμη και συνετή χρησιμοποίηση των πραγμάτων.
*
Όπως η μνήμη της φωτιάς δεν ζεσταίνει το σώμα, έτσι και η πίστη χωρίς αγάπη δεν φωτίζει την ψυχή με τη γνώση του Θεού.
*
Εκείνο που αγαπάει κανείς, σ’ αυτό και είναι προσηλωμένος, και, για να μην το στερηθεί, καταφρονεί όλα όσα τον αποσπούν απ’ αυτό. Έτσι κι εκείνος που αγαπάει το Θεό, καλλιεργεί την καθαρή προσευχή και διώχνει από μέσα του κάθε πάθος που τον εμποδίζει απ’ αυτήν.
*
Ο νους που ενώνεται με το Θεό και παραμένει μαζί του με την προσευχή και την αγάπη, αυτός γίνεται σοφός, αγαθός, δυνατός, φιλάνθρωπος, σπλαχνικός, μακρόθυμος. Μ’ ένα λόγο, έχει πάνω του όλα τα θεία γνωρίσματα. Όταν όμως απομακρύνεται από το Θεό και προσκολλάται στα γήινα, ή γίνεται σαν κτήνος, καθώς κυλιέται στις ηδονές, ή γίνεται σαν θηρίο, καθώς φιλονικεί με τους ανθρώπους για πράγματα υλικά.
*
Εκείνος που φοβάται το Θεό, έχει πάντοτε σύντροφό του την ταπεινοφροσύνη. Και η ταπεινοφροσύνη τον οδηγεί στην αγάπη και την ευχαριστία του Θεού. Σκέφτεται δηλαδή την προηγούμενη ζωή του, τα διάφορα αμαρτήματα και τους πειρασμούς του, και πώς απ’ όλα αυτά τον γλύτωσε ο Κύριος και τον μετέφερε από τη ζωή των παθών στον κατά Θεόν βίο. Με τέτοιες σκέψεις λοιπόν αποκτάει και την αγάπη προς το Θεό, τον ευεργέτη και κυβερνήτη της ζωής του, τον οποίο αδιάλειπτα ευχαριστεί με πολλή ταπεινοφροσύνη.
*
Εκείνος που αγαπάει το Θεό, ζει αγγελικό βίο πάνω στη γη. Νηστεύει και αγρυπνεί, ψάλλει και προσεύχεται, και για κάθε άνθρωπο σκέφτεται πάντοτε το καλό.
*
Η αγάπη προς το Θεό παρακινεί όποιον την έχει να καταφρονεί κάθε πρόσκαιρη ηδονή και κάθε κόπο και λύπη. Ας σε πείσουν γι’ αυτό όλοι οι άγιοι, οι οποίοι τόσα έπαθαν για το Χριστό.
*
Η ανέκφραστη ειρήνη που έχουν οι άγιοι άγγελοι οφείλεται σ’ αυτά τα δύο: στην αγάπη προς το Θεό και στην αγάπη αναμεταξύ τους. Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγίους όλων των αιώνων. Πολύ καλά λοιπόν έχει λεχθεί από το Σωτήρα μας, ότι σ’ αυτές τις δύο εντολές συνοψίζονται όλος ο νόμος και η διδασκαλία των Προφητών (Ματθ. 22, 40).
*
Όποιος αγαπάει το Θεό δεν είναι δυνατόν να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του. Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους, κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του, και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά όταν τους βλέπει να διορθώνονται.
*
«Όποιος με αγαπάει», λέει ο Κύριος, «θα τηρήσει τις εντολές μου» (Ιω. 14, 23). «Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο» (Ιω. 15,12). Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του, αθετεί την εντολή του Κυρίου. Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου, ούτε τον Κύριο είναι δυνατόν ν’ αγαπήσει.
*
Μην καταφρονήσεις την εντολή της αγάπης γιατί μ’ αυτή θα γίνεις παιδί του Θεού, ενώ παραβαίνοντάς την θα γίνεις παιδί της γέεννας.
*
Για τις εξής πέντε αιτίες οι άνθρωποι αγαπούν ο ένας τον άλλο:
- Για το Θεό, όπως ο ενάρετος τους αγαπάει όλους, και όπως κάποιος αγαπάει τον ενάρετο, έστω κι αν ο ίδιος δεν έγινε ακόμα ενάρετος.
- Για φυσικούς λόγους, όπως οι γονείς αγαπούν τα παιδιά τους, και αντιστρόφως.
- Από κενοδοξία, όπως αγαπάει κάποιος αυτόν που τον δοξάζει.
- Από φιλαργυρία, όπως εκείνος που αγαπάει τον πλούσιο γιατί του δίνει χρήματα.
- Από φιληδονία, όπως εκείνος που αγαπάει ένα πρόσωπο γιατί του ικανοποιεί τη γαστριμαργία ή τη σαρκική του επιθυμία.
Απ’ αυτές λοιπόν τις αιτίες, η πρώτη είναι αξιέπαινη, η δεύτερη ούτε επαινετή ούτε αξιοκατάκριτη, ενώ οι υπόλοιπες είναι εμπαθείς.
*
Σε όλες μας τις πράξεις ο Θεός εξετάζει το σκοπό για τον οποίο τις εκτελούμε. αν δηλαδή τις κάνουμε γι’ Αυτόν ή για κάτι άλλο. Όταν λοιπόν θέλουμε να κάνουμε ένα καλό, ας μην έχουμε σκοπό ν’ αρέσουμε στους ανθρώπους, αλλά μόνο στο Θεό. Σ’ Αυτόν ν’ αποβλέπουμε και όλα να τα κάνουμε για τη δική Του δόξα. Διαφορετικά, θα κουραζόμαστε χωρίς να κερδίζουμε τίποτα.
*
Έργο αγάπης είναι η ολόψυχη ευεργεσία προς τον πλησίον μας, η μακροθυμία και η υπομονή που δείχνουμε απέναντί του, καθώς επίσης και η φρόνιμη και συνετή χρησιμοποίηση των πραγμάτων.
ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΗΝ ΧΡΥΣΑΦΙΤΙΣΣΑ
Χαίρε Πύλη Θεία, Μήτερ σεμνή, δι ἧς ο Θεός μας εσαρκώθη επί της γης, δι οὗ εν παντί ζωοποιούνται πάντες πιστοί σου,...
Δείτε περισσότερα
Χαίρε Πύλη Θεία, Μήτερ σεμνή, δι ἧς ο Θεός μας εσαρκώθη επί της γης, δι οὗ εν παντί ζωοποιούνται πάντες πιστοί σου,...
Δείτε περισσότερα
2 χρόνια πριν
ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ... ΤΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΧΑΡΝΩΝ ΕΝ ΕΤΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 1992-93
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου