ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΙΣ ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΣ 2009

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

εἰς τήν ἔκδοσιν «ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ» 

Μία σύντομος ἀναφορά εἰς τόν ἐκδότην Καθηγητήν

Σέργιον Νεῖλον καί εἰς τά «σημεῖα τῶν καιρῶν»

῾Ο Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος, εἶναι γνωστός ὡς ὁ πρῶτος ἐκδότης εἰς τήν Ρωσικήν γλῶσσαν τοῦ περιφήμου καταστάντος βιβλίου: "Τά Πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιών", τά ὁποῖα ὡς εἶναι γνωστόν, ἐδημιούργησαν παγκόσμιον σάλον. Περί αὐτοῦ ἐγνώριζα ὀλίγα τινά ἀπό τόν πρόλογο τῶν Πρωτοκόλλων, (ἡμετέρα Α΄ἔκδοσις 1989), ἀλλά ἐγνώρισα  καί ἐνδιεφέρθην νά γνωρίσω περισσότερα, ὅταν τά ἔτη 1995 καί 1996, μεταβάς εἰς Ρωσίαν ἐφιλοξενήθην εἰς τήν οἰκογένειαν τῆς μετέπειτα Μαριάμ μοναχῆς (Ὀρλώβας κόρης τοῦ νεομάρτυρος ἱερέως Βασιλείου) κοιμηθείσης ἐν Κυρίῳ ἐν ἔτει 1997. Ἀπό τήν μοναχήν Μαριάμ ἐπληροφορήθην, ὅτι εἰς τήν οἰκογένειάν της ἐφιλοξενήθη τά δύο τελευταῖα ἔτη τῆς ζωῆς του (1926 καί 1927), διωκόμενος ὑπό τοῦ ἀθεϊστικοῦ καθεστῶτος ὁ Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος. Μάλιστα μοί ἐδόθη ὑπό τῆς μοναχῆς Μαριάμ, ὡς ἐνθύμιον ἕν ἀντίτυπον πολύ παλαιᾶς ἐκδόσεως τῶν Πρωτοκόλλων εἰς τήν Ρωσικήν γλῶσσαν, τό μόνον τό ὁποῖον εἶχεν ἀπομείνει εἰς τήν βιβλιοθήκην της.

᾿Ιδιαιτέραν ἐπίσης ἐντύπωσιν μοῦ ἐνεποίησε ἡ πληροφορία, ὅτι ὁ Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος, δέν ἦταν ἁπλῶς ἐκδότης ἑνός τόσον σημαντικοῦ βιβλίου, ἀλλά ἦτο προπάντων ἕνας ζηλωτής ᾿Ορθόδοξος Χριστιανός, μέλος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν, ὁμολογητής εἰς τά τῆς Πίστεως, ὁ ὁποῖος ἐβοήθησε πολλούς μέ ἐπιστολάς καί νουθεσίας του νά παραμείνουν πιστά μέλη τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν, καί νά μήν ἔχουν κοινωνίαν μετά τῶν Μητροπολιτῶν καί ᾿Επισκόπων, οἱ ὁποῖοι ὑπετάγησαν εἰς τό ἀθεϊστικόν καθεστώς, ὡς ἦτο ὁ Μητροπολίτης Σέργιος καί οἱ ὁπαδοί του, τούς ὁποίους κατέτασσε μετά τοῦ προδότου ᾿Ιούδα.

῾Η ὁμολογία του ἐν προκειμένῳ ἦτο ὅτι ἀπό τήν "᾿Εκκλησίαν" αὐτήν, ἡ ὁποία ὑπετάγη εἰς τό ἀθεϊστικόν καθεστώς ἔφυγεν ἡ θεία Χάρις, καί μέ αὐτήν οὐδεμία κοινωνία ἐπιτρέπεται. Αὐτήν τήν ῾Ομολογίαν διεφύλασσε ἀείποτε ἡ διωκομένη ᾿Εκκλησία τῶν Κατακομβῶν, ὅσον ἀφορᾶ τήν θέσιν της διά τό Πατριαρχεῖον τῆς Μόσχας ἀπό τό 1927 (προδοσία Μητροπολίτου Σεργίου) καί ἀκριβέστερον ἀπό τήν δημιουργίαν ὑπό τῆς ἀθεϊστικῆς ᾿Εξουσίας τῆς λεγομένης «Ζώσης ᾿Εκκλησίας», τά μέλη τῆς ὁποίας ἀφώρισε καί ἀναθεμάτισε ὁ Πατριάρχης Τύχων. Αὐτήν τήν Ὀρθόδοξον ῾Ομολογίαν διαφυλάσσει μέχρι σήμερον καί ἡ Ἐκκλησία τῶν Κατακοβῶν. Εἶναι δέ περιττόν νά τονίσωμεν, ὅτι τό σημερινόν Πατριαρχεῖον τῆς Ρωσίας εἶναι συνέχεια αὐτῶν τῶν Μητροπολιτῶν καί ᾿Επισκόπων, οἱ ὁποῖοι, ὅπως ἔγραψε χαρακτηριστικά ὁ ἀείμνηστος μοναχός π. ᾿Επιφάνιος Τσέρνωφ "ὑπετάγησαν εἰς τόν ἀντίχριστον".

᾿Αφ’ ὅτου λοιπόν ἐπληροφορήθην, ὅτι ὁ Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος ἦτο μέλος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Κατακομβῶν καί μάλιστα ζηλωτής καί μέ καθαράν ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν, ἤρχισα νά μελετῶ μέ περισσότερον ἐνδιαφέρον ὅ,τι σχετικόν μέ τήν ζωήν του. ῎Ετσι διεπίστωσα ὅτι ὁ Σέργιος Νεῖλος ηὐλαβεῖτο καί ἐσέβετο πολύ τόν ῞Αγιο Σεραφείμ, τόν ὁποῖον μάλιστα εἶχε προστάτην του. Εἶχε καταγράψει μάλιστα καί ἕνα ἐντυπωσιακό θαῦμα τοῦ ῾Αγίου Σεραφείμ, τό ὁποῖον συνδέεται μέ τήν διωκομένην Ἐκκλησίαν τῶν Κατακομβῶν.

Τό περί οὗ ὁ λόγος θαῦμα, ἠκούσαμεν παρά τῶν ἰδίων τῶν Κατακομβιτῶν Ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι εὐλαβοῦνται ἰδιαιτέρως τόν Ἅγιον Σεραφείμ καί τόν ἔχουν ὡς τόν κατ’ ἐξοχήν προστάτην των, ἀνεγνώσαμεν δέ καί εἰς τήν ἔκδοσιν τῆς Ι. Μονῆς Παρακλήτου «ΟΣΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ», Ἔκδοσις 1988, σελίς 315. Ἐν συνεχεία δέ τό κατεχωρίσαμεν πρός ἐνημέρωσιν τῶν Ὀρθοδόξων εἰς τά «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ, Τεῦχος 316/Δεκ. 1998 καί εἰς τήν «ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΝ», τεῦχος 21/2005.

Ὄπως ἀντιλαμβάνεταί τις τά «Πρωτόκολλα τῶν Σοφῶν τῆς Σιών» ὁδηγοῦν τόν ἀναγνώστην εἰς τό νά ἀσχολῆται περισσότερον καί νά ἀγωνιᾶ περί τά ἐσχατολικά (σημεῖα τῶν ἐσχάτων καιρῶν, ἔλευσις καί ἐπικράτησις τοῦ ἀντιχρίστου, συντέλεια τοῦ κόσμου κλπ.). Διά  τοῦτο θεωρῶ χρήσιμον νά παραθέσω ἕν σημεῖον ἀπό τήν διδασκαλίαν περί τῶν ἐσχάτων τοῦ ἁγίου Νεκταρίου τῆς Ὄπτινα, πνευματικοῦ πατρός καί γέροντος τοῦ Σεργίου Νείλου, τά ὁποῖα ἔχει διασώσει καί ὁ ἴδιος (ὁ Σέργιος Νεῖλος) εἰς τά συγγράμματά του.

Ἀπό τό βιβλίο, λοιπόν, «ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ» (Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Συμεών τοῦ νέου Θεολόγου Κάλαμος 2003, σελ. 148-149) ) ἀντιγράφομεν: «Πολλοί γνωρίζοντας τό προφητικό του χάρισμα ρωτοῦσαν: «Τί μᾶς περιμένει;» Καί ὁ στάρετς ἀπαντοῦσε: «Μεγάλες κοινωνικές καταστροφές περιμένουν τήν ἀνθρωπότητα. Τά τωρινά μας βάσανα μοιάζουν μέ τσιμπήματα ἐντόμων, συγκρινόμενα μέ τά βάσανα τῶν ἐσχάτων χρόνων. Πολλοί τό διαισθάνονται ἐνστικτωδῶς, ὅπως τά μυρμήγκια τήν κακοκαιρία. Ἀλλά οἱ πιστοί χριστιανοί δέν πρέπει νά φοβοῦνται. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ τούς προστατεύει πάντα. Στά τέλη θά συμβεῖ μέ τούς πιστούς, ὅτι ἔγινε στούς Ἀποστόλους, πρίν ἀπό τήν κοίμησι τῆς Θεοτόκου. Ὁ κάθε πιστός, ὅπου κι’ ἄν βρίσκεται, θά μεταφερθεῖ μ’ ἕνα σύννεφο μέσα στήν Κιβωτό τῆς Ἐκκλησίας. Μόνο αὐτοί πού θά βρεθοῦν μέσα θά σωθοῦν. Ἡ ἐποχή μας εἶναι παρόμοια μέ τήν ἐποχή τοῦ Νῶε. Ὁ Κύριος ἐπί ἕξι αἰῶνες προειδοποιοῦσε πώς θά γίνει κατακλυσμός, ἀλλά δέν τόν πίστεψαν καί δέν μετενόησαν. Μέσα στό ἀμέτρητον πλῆθος τῶν ἀνθρώπων βρέθηκε μόνο ἕνας δίκαιος καί ἡ οἰκογένειά του, ὁ Νῶε, πού πίστεψε πώς θά ἔρθει ὁ κατακλυσμός καί τό ἔλεγε σέ ὅλους, ἀλλά αὐτοί δέν ἄκουγαν. Ἀκόμη καί οἱ ἐργάτες πού προσέλαβε γιά νά κατασκευάσουν τήν Κιβωτό δέν πίστεψαν, καί γι’ αὐτό πῆραν τόν μισθό τῆς δουλειᾶς τους, ἀλλά δέν σώθηκαν, χάθηκαν καί αὐτοί στόν κατακλυσμό. Ἐκείνη ἡ ἐποχή εἶναι προμήνυμα τῆς δικῆς μας. Ἡ Κιβωτός εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Μόνον ὅσοι εἶναι μέσα θά σωθοῦν.»

Ἐν κατακλεῖδι τοῦ προλογικοῦ τούτου σημείωματος παραθέτω τόν ἐπίλογον τοῦ ἐκδοθέντος ἐν ἔτει 1997 τευχιδίου ὑπό τόν τίτλον:  «ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΠΗΓΗ ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ  ΑΝΑΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΩΝ». Πρόκειται περί τῆς ὁμιλίας τήν ὁποίαν ἐξεφωνήσαμεν τήν Κυριακήν 19 Μαίου 1997 μέ τό παλαιόν ἡμερολ. εἰς τόν ῾Ιερόν Ναόν ῾Αγίου Δημητρίου ᾿Αχαρνῶν Μενιδίου, κατά τήν ἀπογευματινήν ἐκδήλωσιν - μνημόσυνον ἐπί τῇ θλιβερᾷ ἐπετείῳ τῆς Γενοκτονίας. Ὁ ἐπίλογος ἔχει οὕτω:

«.... Τά ἀνθελληνικά καί ἀντορθόδοξα σχέδια καί προγράμματα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων καί δή τοῦ Βατικανοῦ καί τοῦ Σιωνισμοῦ  κατά τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί τοῦ ῎Εθνους μας δέν ἐσταμάτησαν μέ τήν Μικρασιατική καταστροφή. Αἱ ἀντίχριστοι δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι θέλουν νά ἐπιβάλλουν τήν Νέαν τάξιν πραγμάτων πρός ἐπικράτησιν τῆς παγκοσμίου κυριαρχίας τοῦ ἀντιχρίστου δέν ἠρκέσθησαν εἰς τό γεγονός, ὅτι κατέστρεψαν ἕνα μεγάλο καί ζωτικό μέρος τοῦ ῾Ελληνισμοῦ, τόν Ποντιακόν ῾Ελληνισμόν, ἀλλά ἐπιζητοῦν καί τήν περαιτέρω συρρίκνωσιν τοῦ ῾Ελληνισμοῦ καί εἰ δυνατόν τόν παντελῆ ἀφανισμόν αὐτοῦ καί τῆς ᾿Ορθοδοξίας. Εἶναι πολύ χαρακτηριστικαί καί ἀποκαλυπτικαί αἱ δηλώσεις τοῦ Χένρυ Κίσσιγκερ ῾Εβραίου καί πρώην ῾Υπουργοῦ τῶν ᾿Εξωτερικῶν τῆς ᾿Αμερικῆς, αἱ ὁποῖαι ἐδημοσιεύθησαν εἰς τό περιοδικόν "ΝΕΜΕΣΙΣ" , τεῦχος 35 τῆς 20-2-1997. ᾿Ιδού αἱ δηλώσεις του, τίς ὁποῖες ἀναδημοσιεύουμε ἀπό τό περιοδικό "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ": "῾Ο ῾Ελληνικός λαός εἶναι δυσκολοκυβέρνητος καί γι αὐτό πρέπει νά τόν πλήξουμε βαθιά στίς πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ἴσως συνετισθεῖ. ᾿Εννοῶ, δηλαδή, νά πλήξουμε τήν γλῶσσα, τήν θρησκεία, τά πνευματικά καί ἱστορικά του ἀποθέματα, ὥστε νά ἐξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του νά ἀναπτυχθεῖ, νά διακριθεῖ, νά ἐπικρατήσει, γιά νά μή μᾶς παρενοχλεῖ στά Βαλκάνια, νά μή μᾶς παρενοχλεῖ στήν  ᾿Ανατολική Μεσόγειο, στή Μέση ᾿Ανατολή, σέ ὅλη αὐτή τή νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικῆς σημασίας γιά μᾶς , γιά τήν πολιτική τῶν Η.Π.Α."» Δηλαδή, κατ᾿ αὐτούς (τούς Σιωνιστάς) θά πρέπει νά καταστραφῇ ἡ ῾Ελλάδα καί ἡ ᾿Ορθοδοξία διά νά μή ἐμποδίζῃ τήν ἐπεκτατική πολιτική τῶν Η.Π.Α., μέ ἄλλα λόγια διά νά μή εἶναι ἐμπόδιον στήν ἐπικράτησι τοῦ κράτους τοῦ ἀντιχρίστου. Καί τοῦτο ἀς ληφθῇ ὑπ᾿ὄψιν ἐν συνδυασμῷ καί μέ τήν δήλωσιν τοῦ Πάπα πρό δεκαετίας περίπου καί ἐντολήν του: "Διαλῦστε τούς παλαιοημερολογῖτες, διότι αὐτοί ἀπέμειναν τό μόνο ἐμπόδιο στά σχέδιά μας". Καί δυστυχῶς τήν ἀπαρχήν τῆς ἐφαρμογῆς αὐτῶν τῶν σατανικῶν προγραμμάτων καί τῆς καταστροφῆς τὴς ῾Ελλάδος καί τῆς ᾿Ορθοδοξίας εἰς αὐτήν τήν φάσιν, τήν ἔκαμαν ῞Ελληνες πολιτικοί μέ τήν "ἐπικύρωσιν" τῆς ἀντιχρίστου συνθήκης "Σένγκεν", περί τῆς ὁποίας ἔχομεν γράψει καί θά ἐπανέλθωμεν. Τοῦτο μόνον λέγομεν ἐνταῦθα, ὅτι ὑπέρτατον χρέος μας ὡς ῾Ελλήνων καί Γνησίων ᾿Ορθοδόξων εἶναι νά συνεχίσωμεν τόν ὑπέρ τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί τοῦ ῎Εθνους μας ἀγῶνα μἐ ὅλας μας τάς δυνάμεις, σύμφωνα καί μέ τήν θείαν  ἐντολήν: "᾿Αγώνισαι περί  τῆς ἀληθείας καί Κύριος πολεμήσει ὑπέρ σοῦ".

Ἐλάχιστος πρός Κύριον εὐχέτης

+ Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς

Κήρυκος