ΟΣΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΙΡΕΣΙ ΟΥΤΕ ΒΑΠΤΙΖΟΥΝ (ΟΙ "ΚΛΗΡΙΚΟΙ") ΟΥΤΕ ΒΑΠΤΙΖΟΝΤΑΙ (ΟΙ ΛΑΙΚΟΙ), ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ Ο ΠΙΣΤΕΥΣΑΣ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΘΕΙΣ ΣΩΘΗΣΕΤΑΙ
ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΩΣ ΕΞΩ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΒΑΠΤΙΖΟΥΝ
«Ασφαλώς
κρατούμεν, μηδένα βαπτίζεσθαι δύνασθαι εξω της καθολικής εκκλησίας˙
ενός όντος βαπτίσματος καί εν μόνη τή καθολική εκκλησία υπάρχοντος˙
…όθεν ου δύναται χρίσμα τό παράπαν παρά τοις αιρετικοίς είναι». Ο λόγος
είναι προφανής : «παρά δε τοις αιρετικοίς, οπού εκκλησία ουκ εστίν,
αδύνατον αμαρτημάτων άφεσιν λαβείν» καί «ού γάρ δύναται εν μέρει
υπερισχύειν˙ ει ηδυνήθη βαπτίσαι, ίσχυσε καί Άγιον Πνεύμα δούναι˙ ει ουκ
ηδυνήθη, ότι έξω ων, Πνεύμα Άγιον ουκ έχει, ου δύναται τον ερχόμενον
βαπτίσαι, ενός όντος του Βαπτίσματος καί ενός όντος του Αγίου Πνεύματος
καί μιάς εκκλησίας υπό Χριστού του Κυρίου ημών επάνω Πέτρου του
Αποστόλου αρχήθεν λέγοντος της ενότητος τεθεμελιωμένης˙ καί διά τούτο τά
ύπ’ αυτών γινόμενα ψευδή καί κενά υπάρχοντα, πάντα εστίν αδόκιμα»[1].
Δηλ. με ασφάλεια κρατάμε την παράδοση ότι κανείς δεν μπορεί να βαπτίζει ή
να βαπτίζεται εκτός της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γιατί ένα
βάπτισμα υπάρχει και αυτό βρίσκεται μόνο στην Καθολική Ορθόδοξη
Εκκλησία. Γι’αυτό δεν μπορεί να υπάρχει χρίσμα στους αιρετικούς». Ο
λόγος είναι προφανής : «Στους αιρετικούς, που δεν είναι εκκλησία, είναι
αδύνατον να λάβει κάποιος άφεση αμαρτιών. Αν μπορεί ο αιρετικός να
βαπτίσει, μπορεί να δώσει και το Άγιον Πνεύμα. Αν, όμως, δεν μπορεί να
βαπτίσει, επειδή βρίσκεται εκτός Εκκλησίας, δεν έχει Άγιον Πνεύμα και
δεν μπορεί να βαπτίσει, αυτόν που έρχεται να βαπτισθεί, επειδή ένα είναι
το βάπτισμα και ένα είναι το Άγιον Πνεύμα και μία Εκκλησία είναι
θεμελιωμένη από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό. Και γι’αυτό όλ’αυτά, που
γίνονται από τους αιρετικούς, επειδή είναι ψευδή και κενά (άδεια), όλα
είναι αδόκιμα (άκυρα)». Ο Κανόνας αυτός δέν αποτελεί κάτι τό καινοφανές
στην Εκκλησία. Είναι απήχηση της εκκλησιολογίας του Αποστόλου Παύλου :
«εν σώμα καί εν Πνεύμα, καθώς καί εκλήθητε εν μιά ελπίδι της κλήσεως
υμών˙ εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα»[2]. Κάθε άλλη θεώρηση θα
ανέτρεπε αύτη τήν εκκλησιολογική βάση[3]. Γιατί από τή μια, αν μία είναι
η Καθολική Ορθόδοξος Εκκλησία καί ένα είναι τό αληθές Βάπτισμα, πώς
μπορεί νά είναι αληθές τό Βάπτισμα των αιρετικών και σχισματικών, αφού
αυτοί δέν είναι μέσα στήν Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά απεκόπηκαν
από αυτή διά της αιρέσεως; Από τήν άλλη, αν είναι αληθές τό Βάπτισμα των
αιρετικών, είναι αληθές καί τό Βάπτισμα της Ορθοδόξου καί Καθολικής
Εκκλησίας, τότε, λοιπόν, δέν είναι ένα βάπτισμα, καθώς ο Απόστολος
Παύλος βοά, αλλά δύο, τό οποίο είναι ατοπώτατο.
Σχολιάζοντας ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης τον Κανόνα της Καρχηδόνας υπογραμμίζει ότι ο παρών Κανών αποδεικνύει μέ πολλά επιχειρήματα ότι τό βάπτισμα των αιρετικών καί των σχισματικών είναι άδεκτο καί ότι αυτοί πρέπει νά βαπτίζονται, όταν επιστρέφουν στήν Ορθοδοξία της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Α) Γιατί τό βάπτισμα είναι ένα και γιατί βρίσκεται μόνο στήν Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι αιρετικοί καί οι σχισματικοί δέν έχουν τό ένα βάπτισμα, γιατί βρίσκονται έξω της Καθολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Β) Τό ύδωρ του βαπτίσματος πρέπει πρώτα νά καθαρισθεί καί νά αγιασθεί διά των ευχών του Ιερέως καί της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, έπειτα νά καθαρίσει καί νά αγιάσει αυτόν, πού θά βαπτισθεί μέσα σ’ αυτό. Αλλά οι αιρετικοί καί οί σχισματικοί ούτε Ιερείς είναι, αλλά, μάλλον ιερόσυλοι. ούτε καθαροί, αλλ’ ακάθαρτοι. ούτε άγιοι, επειδή δέν έχουν Πνεύμα Άγιον, καί, λοιπόν, ούτε βάπτισμα έχουν. Γ) Διά του βαπτίσματος της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας δίδεται άφεση αμαρτιών. Διά του βαπτίσματος των αιρετικών καί των σχισματικών, πού είναι έξω της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, πως μπορεί νά δοθεί άφεση αμαρτιών; Δ) Ο βαπτισμένος, αφού βαπτισθεί, πρέπει νά χρισθεί μέ τό Μύρο. πού κατασκευάζεται από έλαιον καί άλλα αρώματα, τό οποίο αγιάσθηκε μέ τήν επιφοίτηση του Άγιου Πνεύματος. Ο αιρετικός καί ό σχισματικός, μή έχοντας Πνεύμα Άγιον, επειδή είναι χωρισμένος εξαιτίας της αιρέσεως, πώς μπορεί νά αγιάσει αυτό τό Μύρο; Ε) Ο Ιερεύς πρέπει νά προσευχηθεί προς τόν Θεό γιά τήν σωτηρία του βαπτισθέντος. Ο αιρετικός καί ό σχισματικός, όντας ιερόσυλος, όπως είπαμε, καί αμαρτωλός (όχι τόσο γιά τά έργα του, αλλά μάλλον γιά τήν αίρεση, ή όποια είναι ή μεγαλύτερη αμαρτία από όλες, καί τό σχίσμα, το οποίο ούτε με αίμα μαρτυρίου δεν επουλώνεται, κατά τον ιερό Χρυσόστομο ), πώς μπορεί νά εισακουσθεί από τόν Θεό, ενώ ή Γραφή λέει ότι των αμαρτωλών ό Θεός δεν ακούει; ΣΤ) Τό βάπτισμα των αιρετικών καί των σχισματικών δεν μπορεί νά είναι δεκτό από τόν Θεό ως βάπτισμα, επειδή αυτοί είναι εχθροί καί πολέμιοι μέ τόν Θεό καί ονομάζονται αντίχριστοι από τόν θεολόγο Απόστολο Ιωάννη.
Γιά όλ' αυτά, λοιπόν, τά αίτια ό παρών Κανών κατ’ ακρίβειαν ορίζει νά βαπτίζονται όλοι οι αιρετικοί[4].
Ο Κανών αυτός της Καρχηδόνος του αγίου Κυπριανού είναι ιδιαίτερα επίκαιρος στις ημέρες μας, όπου καλπάζει η παναίρεση του διαχριστιανικού και διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός, γιά νά υλοποιήσει τούς στόχους του, αναγκάζεται νά παραθεωρήσει ή καί νά αναθεωρήσει βασικές αρχές της Ορθοδοξίας, μεταξύ των οποίων και αυτή του βαπτίσματος. Προβάλλει τήν αντίληψη της «βαπτισματικής θεολογίας» και της «Διευρημένης Εκκλησίας», σύμφωνα μέ τήν οποία η Εκκλησία είναι μία καί περιλαμβάνει τούς χριστιανούς κάθε «ομολογίας», από τή στιγμή πού δέχθηκαν τό βάπτισμα. Έτσι, όλες οι «χριστιανικές ομολογίες» είναι μεταξύ τους «Αδελφές Εκκλησίες». Με βάση, λοιπόν, την νεωτεριστική και αντιπατερική «βαπτισματική θεολογία», τα «βαπτίσματα» όλων των «χριστιανικών ομολογιών» είναι έγκυρα, είτε πρόκειται για την παραδοσιακή τριπλή κατάδυση και ανάδυση, είτε για ραντίσματα, είτε για «αεροβαπτίσματα» ή άλλα εικονικά βαπτίσματα, που συναντάμε κυρίως στις προτεσταντικές παραφυάδες. Δυστυχώς σήμερα στο οικουμενιστικό περιβάλλον έχει καθιερωθεί και προβάλλεται όσο τίποτε άλλο η κακόδοξη «βαπτισματική θεολογία», προϊόν θεολογικό του ΠΣΕ, η οποία προπαγανδίζεται κατά κόρον ως το Νο 1 στοιχείο ενότητος μεταξύ των «εκκλησιών». Αυτό και μόνο το στοιχείο ανατρέπει όχι μόνο την πατερική, αλλά και την Αποστολική Παράδοση.
Σχολιάζοντας ο Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης τον Κανόνα της Καρχηδόνας υπογραμμίζει ότι ο παρών Κανών αποδεικνύει μέ πολλά επιχειρήματα ότι τό βάπτισμα των αιρετικών καί των σχισματικών είναι άδεκτο καί ότι αυτοί πρέπει νά βαπτίζονται, όταν επιστρέφουν στήν Ορθοδοξία της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Α) Γιατί τό βάπτισμα είναι ένα και γιατί βρίσκεται μόνο στήν Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Οι αιρετικοί καί οι σχισματικοί δέν έχουν τό ένα βάπτισμα, γιατί βρίσκονται έξω της Καθολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Β) Τό ύδωρ του βαπτίσματος πρέπει πρώτα νά καθαρισθεί καί νά αγιασθεί διά των ευχών του Ιερέως καί της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, έπειτα νά καθαρίσει καί νά αγιάσει αυτόν, πού θά βαπτισθεί μέσα σ’ αυτό. Αλλά οι αιρετικοί καί οί σχισματικοί ούτε Ιερείς είναι, αλλά, μάλλον ιερόσυλοι. ούτε καθαροί, αλλ’ ακάθαρτοι. ούτε άγιοι, επειδή δέν έχουν Πνεύμα Άγιον, καί, λοιπόν, ούτε βάπτισμα έχουν. Γ) Διά του βαπτίσματος της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας δίδεται άφεση αμαρτιών. Διά του βαπτίσματος των αιρετικών καί των σχισματικών, πού είναι έξω της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, πως μπορεί νά δοθεί άφεση αμαρτιών; Δ) Ο βαπτισμένος, αφού βαπτισθεί, πρέπει νά χρισθεί μέ τό Μύρο. πού κατασκευάζεται από έλαιον καί άλλα αρώματα, τό οποίο αγιάσθηκε μέ τήν επιφοίτηση του Άγιου Πνεύματος. Ο αιρετικός καί ό σχισματικός, μή έχοντας Πνεύμα Άγιον, επειδή είναι χωρισμένος εξαιτίας της αιρέσεως, πώς μπορεί νά αγιάσει αυτό τό Μύρο; Ε) Ο Ιερεύς πρέπει νά προσευχηθεί προς τόν Θεό γιά τήν σωτηρία του βαπτισθέντος. Ο αιρετικός καί ό σχισματικός, όντας ιερόσυλος, όπως είπαμε, καί αμαρτωλός (όχι τόσο γιά τά έργα του, αλλά μάλλον γιά τήν αίρεση, ή όποια είναι ή μεγαλύτερη αμαρτία από όλες, καί τό σχίσμα, το οποίο ούτε με αίμα μαρτυρίου δεν επουλώνεται, κατά τον ιερό Χρυσόστομο ), πώς μπορεί νά εισακουσθεί από τόν Θεό, ενώ ή Γραφή λέει ότι των αμαρτωλών ό Θεός δεν ακούει; ΣΤ) Τό βάπτισμα των αιρετικών καί των σχισματικών δεν μπορεί νά είναι δεκτό από τόν Θεό ως βάπτισμα, επειδή αυτοί είναι εχθροί καί πολέμιοι μέ τόν Θεό καί ονομάζονται αντίχριστοι από τόν θεολόγο Απόστολο Ιωάννη.
Γιά όλ' αυτά, λοιπόν, τά αίτια ό παρών Κανών κατ’ ακρίβειαν ορίζει νά βαπτίζονται όλοι οι αιρετικοί[4].
Ο Κανών αυτός της Καρχηδόνος του αγίου Κυπριανού είναι ιδιαίτερα επίκαιρος στις ημέρες μας, όπου καλπάζει η παναίρεση του διαχριστιανικού και διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός, γιά νά υλοποιήσει τούς στόχους του, αναγκάζεται νά παραθεωρήσει ή καί νά αναθεωρήσει βασικές αρχές της Ορθοδοξίας, μεταξύ των οποίων και αυτή του βαπτίσματος. Προβάλλει τήν αντίληψη της «βαπτισματικής θεολογίας» και της «Διευρημένης Εκκλησίας», σύμφωνα μέ τήν οποία η Εκκλησία είναι μία καί περιλαμβάνει τούς χριστιανούς κάθε «ομολογίας», από τή στιγμή πού δέχθηκαν τό βάπτισμα. Έτσι, όλες οι «χριστιανικές ομολογίες» είναι μεταξύ τους «Αδελφές Εκκλησίες». Με βάση, λοιπόν, την νεωτεριστική και αντιπατερική «βαπτισματική θεολογία», τα «βαπτίσματα» όλων των «χριστιανικών ομολογιών» είναι έγκυρα, είτε πρόκειται για την παραδοσιακή τριπλή κατάδυση και ανάδυση, είτε για ραντίσματα, είτε για «αεροβαπτίσματα» ή άλλα εικονικά βαπτίσματα, που συναντάμε κυρίως στις προτεσταντικές παραφυάδες. Δυστυχώς σήμερα στο οικουμενιστικό περιβάλλον έχει καθιερωθεί και προβάλλεται όσο τίποτε άλλο η κακόδοξη «βαπτισματική θεολογία», προϊόν θεολογικό του ΠΣΕ, η οποία προπαγανδίζεται κατά κόρον ως το Νο 1 στοιχείο ενότητος μεταξύ των «εκκλησιών». Αυτό και μόνο το στοιχείο ανατρέπει όχι μόνο την πατερική, αλλά και την Αποστολική Παράδοση.
Αγιοι Απόστολοι Λευκάδος ΤΑ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΑΝΩΦΕΛΗ ΚΑΙ ΜΑΤΑΙΑ"Με ασφάλεια κρατάμε την
παράδοση ότι κανείς δεν μπορεί να βαπτίζει ή να βαπτίζεται εκτός της
Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γιατί ένα βάπτισμα υπάρχει και αυτό
βρίσκεται μόνο στην Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία....Δείτε περισσότερα
Ιφιγένεια Μ. ...μόνο
ραντίζουν! Ακόμη σε ένα βίντεο σου είδα στο youtube είχαν 10 με 15
εκατοστά νερό, τουλάχιστον δεν βουτάν έστω το κεφαλάκι του μωρου απο
πίσω όπως κάποιοι άλλοι θέσεις κάνουν.
Αγιοι Απόστολοι Λευκάδος Ναί
ἔτσι ειναι. Καί αυτό εἶναι τό ὀλιγότερον. Δηλαδή εφ' ὅσον ὡς αἱρετικοί
δέν δύνανται νά βαπτίζουν, σὐμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, τί
ἀξία ἔχει ἄν βάλουν λιγότερο ἤ περισσότερο νερό μέσα στήν Κολυμβήθρα;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου