Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΠΟΡΕΥΟΜΕΝΗ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ... "ΑΠΟ ΤΩΝ ΚΑΡΠΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΠΙΓΝΩΣΕΣΘΕ ΑΥΤΟΥΣ"
Dhmhtrhs Papadatos προς ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!!
...ΚΑΙ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!! (ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΙΣ ΚΥΠΡΟΝ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΣΘΕΝΤΑ).
1. ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ''ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ'' ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΜΕ "ΦΥΛΗΣ" ΚΥΠΡΙΑΝΟ - ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΕ ΠΑΠΑ
1. ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ''ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ'' ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΜΕ "ΦΥΛΗΣ" ΚΥΠΡΙΑΝΟ - ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΕ ΠΑΠΑ
Dhmhtrhs Papadatos Το
κακό των οπαδών της ''Συνόδου'' του ''Αρχιεπ'' κ. Στεφάνου είναι πως
όποιος αντιδράει εις όλες αυτές τις καταδικαστικές τους κινήσεις, τότε
εκείνος ή θέλει να δημιουργήσει σχίσμα ή θέλει να φέρει προβλήματα στην
Εκκλησία. Φτάσαμε δηλαδή στο εσχατολο...Δείτε περισσότερα
Irene Gasparinatou ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ .
Dhmhtrhs Papadatos Καλησπέρα κ. Ειρήνη.
Απαντήστε...
Dhmhtrhs Papadatos Οι
εν κόσμω και όχι εν Εκκλησία πλέον, αγαπητοί μας φίλοι "Στεφανίται",
όπου σταθούν και όπου βρεθούν λέγουν πως ο Σεβ/τος Κήρυκος είναι εκείνος
που φεύγοντας από τη Σύνοδο δημιούργησε σχίσμα και όχι εκείνοι που επί
χρόνια έπαψαν να ομολογούν την καλή ομολογία
του Αγίου Πατρός, που κατέλυσαν τον Ιερό Θεσμό της Συνόδου, και που
μετήλθαν σωρεία παρανομιών . Ας μας επιτρέψουν όμως περί αυτού, να τους
παραθέσουμε τον Διάλογο του Οσίου Θεοδώρου του Στουδίτου με τον
αυτοκράτορα, ο οποίος διάλογος τονίζει με τον Καλύτερο δυνατόν τρόπο
ποιος είναι εκείνος που δημιουργεί σχίσμα στην Εκκλησία και ποιος
πραγματικά βγαίνει από αυτήν.
Ιδού ο διάλογος:
<<Λοιπόν, ω Θεόδωρε, σήμερα με βγάζεις έξω από την Εκκλησία>>. ο όσιος τότε απάντησε: <<Δεν σε βγάζω εγώ, αλλά σε βγάζει ο νυμφαγωγός της Εκκλησίας, δηλαδή ο απόστολος Παύλος, ή μάλλον θα πρέπει να πούμε ότι και αυτόν εσύ τον επρόλαβες και έβγαλες έξω από την Εκκλησία τον εαυτόν σου με αυτά που έπραξες. Εάν όμως θέλεις, συνέχισε ο όσιος, πάλι να μπης στην Εκκλησία από την οποία δια της αιρέσεως εβγήκες, έλα να σταθής μαζί μας, διότι εμείς κατέχουμε την αλήθεια και προσκυνούμε την εικόνα του Χριστού. Θα ακολουθής βεβαίως τον αγιώτατο Πατριάρχη Νικηφόρο και κοινό πατέρα μας, διότι, όπως βλέπεις, και τα λόγια του και τα έργα του είναι ωφέλιμα και γεμάτα από τη χάρι του Θεού>>.
Ιδού λοιπόν τι κι εμείς λέμε προς τους πρώην εν Χριστώ αδελφούς μας ''Στεφανίταις":
<<Από την Εκκλησία, αγαπητοί πρώην εν Χριστώ αδελφοί, δεν σας έβγαλε ο Σεβ/τος Κήρυκος, αλλά ο νυμφαγωγός της Εκκλησίας, δηλαδή ο απόστολος Παύλος, ή μάλλον θα πρέπει να πούμε ότι και αυτόν εσείς τον προλάβατε και βγάλατε έξω από την Εκκλησία τους εαυτούς σας με αυτά που επί χρόνια ολόκληρα πράττεται αλλά και εσχάτως πριν λίγες μέρες πράξατε εις την Κύπρο, ασπαζόμενοι και φιλώντας το χέρι των Φλωριναίων και κάνοντάς τους δεκτούς προς συμπροσευχή, χωρίς νωρίτερα να έχουν ομολογήσει την Ομολογία της Ορθοδόξου Μητρός ημών Εκκλησίας, την Ομολογία των Αγίων Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων και πολύ περισσότερο την διαφυλαχθείσα υπό του Αγίου Πατρός ημών Ματθαίου Ορθοδοξοτάτη Ομολογία, ώστε ούτοι να μπορούν να γίνουν δεκτοί εις την Εκκλησία και να επιτρέπονται τα χειροφιλήματα, οι ασπασμοί και οι συμπροσευχές στις οποίες εσείς μετ' αυτών προέβητε. Εαν όμως θέλετε πάλι να μπείτε στην Εκκλησία από την οποία δια του ιδικούς σας σχίσματος εβγήκατε, ελάτε να σταθήτε μαζί μας, δίπλα στον Ομολογητή Άγιο Πατήρ ημών Ματθαίο, διότι εμείς χάριτι Θεού και δια πρεσβειών του Αγίου Πατρός, εκτελώντας τα όσα εκείνος μας άφησε ως ιερά παρακαταθήκη, κατέχουμε την αλήθεια και προσκυνούμε δια τον ορθών πράξεων την εικόνα του Χριστού>>.
Ιδού ο διάλογος:
<<Λοιπόν, ω Θεόδωρε, σήμερα με βγάζεις έξω από την Εκκλησία>>. ο όσιος τότε απάντησε: <<Δεν σε βγάζω εγώ, αλλά σε βγάζει ο νυμφαγωγός της Εκκλησίας, δηλαδή ο απόστολος Παύλος, ή μάλλον θα πρέπει να πούμε ότι και αυτόν εσύ τον επρόλαβες και έβγαλες έξω από την Εκκλησία τον εαυτόν σου με αυτά που έπραξες. Εάν όμως θέλεις, συνέχισε ο όσιος, πάλι να μπης στην Εκκλησία από την οποία δια της αιρέσεως εβγήκες, έλα να σταθής μαζί μας, διότι εμείς κατέχουμε την αλήθεια και προσκυνούμε την εικόνα του Χριστού. Θα ακολουθής βεβαίως τον αγιώτατο Πατριάρχη Νικηφόρο και κοινό πατέρα μας, διότι, όπως βλέπεις, και τα λόγια του και τα έργα του είναι ωφέλιμα και γεμάτα από τη χάρι του Θεού>>.
Ιδού λοιπόν τι κι εμείς λέμε προς τους πρώην εν Χριστώ αδελφούς μας ''Στεφανίταις":
<<Από την Εκκλησία, αγαπητοί πρώην εν Χριστώ αδελφοί, δεν σας έβγαλε ο Σεβ/τος Κήρυκος, αλλά ο νυμφαγωγός της Εκκλησίας, δηλαδή ο απόστολος Παύλος, ή μάλλον θα πρέπει να πούμε ότι και αυτόν εσείς τον προλάβατε και βγάλατε έξω από την Εκκλησία τους εαυτούς σας με αυτά που επί χρόνια ολόκληρα πράττεται αλλά και εσχάτως πριν λίγες μέρες πράξατε εις την Κύπρο, ασπαζόμενοι και φιλώντας το χέρι των Φλωριναίων και κάνοντάς τους δεκτούς προς συμπροσευχή, χωρίς νωρίτερα να έχουν ομολογήσει την Ομολογία της Ορθοδόξου Μητρός ημών Εκκλησίας, την Ομολογία των Αγίων Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων και πολύ περισσότερο την διαφυλαχθείσα υπό του Αγίου Πατρός ημών Ματθαίου Ορθοδοξοτάτη Ομολογία, ώστε ούτοι να μπορούν να γίνουν δεκτοί εις την Εκκλησία και να επιτρέπονται τα χειροφιλήματα, οι ασπασμοί και οι συμπροσευχές στις οποίες εσείς μετ' αυτών προέβητε. Εαν όμως θέλετε πάλι να μπείτε στην Εκκλησία από την οποία δια του ιδικούς σας σχίσματος εβγήκατε, ελάτε να σταθήτε μαζί μας, δίπλα στον Ομολογητή Άγιο Πατήρ ημών Ματθαίο, διότι εμείς χάριτι Θεού και δια πρεσβειών του Αγίου Πατρός, εκτελώντας τα όσα εκείνος μας άφησε ως ιερά παρακαταθήκη, κατέχουμε την αλήθεια και προσκυνούμε δια τον ορθών πράξεων την εικόνα του Χριστού>>.
Dhmhtrhs Papadatos Κατ'
αρχάς θα πρέπει να τονίσουμε ότι από τον παραπάνω διάλογο του οσίου με
τον αυτοκράτορα, καθίσταται σαφής η θέσις του οσίου Θεοδώρου στο θέμα
αυτό: η αίρεσις και το σχίσμα εκβάλλει τον άνθρωπο από την Εκκλησία και η
Επιστροφή στην ορθή πίστη τον επαναφέρει
μέσα σ' αυτήν. Δηλαδή τα λόγια του αποστόλου Παύλου, τα οποία
αναθεματίζουν όποιον δεν έχει ορθόδοξο φρόνημα, ισχύουν παντού και
πάντοτε: <<αλλά και εάν ημείς η άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζεται
παρ' ο παρελάβετε, ανάθεμα έστω>> (Γαλ. α΄ 8,9). Ας ακούσουμε πόσο
ωραία το λέγει και ο όσιος μας: <<Εις γαρ νόμος έσται, φησί, και
εν Ευαγγέλιον παρελάβομεν. Και ος εκ τούδε του Ευαγγελίου καν το τυχόν
παρασαλεύσοι, καν άγγελος εξ ουρανού, αρκεί σοι η ασφάλεια. Μη βασιλεύς
μείζων αγγέλου; Μη ουχί ο κοσμοκράτωρ εν τω κόσμω μείζων πάντων των
κοσμοκρατορικώς κρατούντων δαιμόνων και ανθρώπων, αλλ' ουχί θεϊκώς; Και
τι ο Απόστολος; Ανάθεμα έστω. Άγγελοι ου τολμώσι παρασαλεύσαι, ουδέ
σαλεύοντες μένουσι μη αναθεματιζόμενοι, ως ο διάβολος και η αποστατική
αυτού πληθύς. Και πως άνθρωπος πας εν σαρκί ων σαλεύων και καινοτομών,
και μάλιστα τοιαύτας καινοτομίας, ου αλλότριος Θεού;>> (P.G. 99,
1033 C). Πόσο ωραία συμφωνούν οι άγιοι με τις θείες γραφές! Και πόσο
εμείς σήμερα διαφωνούμε με αυτές και μάλιστα προσπαθούμε να κάνουμε
συνεργούς και συνοδοιπόρους μας και τους αγίους παρερμηνεύοντάς τους.
Είναι, επομένως, αυτομάτως αναθεματισμένος όποιος καινοτομεί, ή διδάσκει
άτι έστω και το παραμικρό (καν το τυχόν παρασαλεύσοι) αντίθετα από το
Ευαγγέλιο. Και μάλιστα η διδασκαλία νοείται με λόγια και με έργα. Επειδή
τα έργα είναι πιστότερα από τα λόγια και είναι απόδειξη των λόγων και
των όσων γενικά πιστεύει ένας άνθρωπος.
Γεννάται, λοιπόν, σ' αυτό το σημείο το ερώτημα: Η απόφασις της Συνόδου για κάποιον που διδάσκει αιρετικά ή σχισματικά είναι περιττή και ανώφελος, εφ' όσον μάλιστα δεν έχει καθοριστικό χαρακτήρα για τη θέση του ατόμου αυτού, αλλά ενημερωτικά; Όχι μόνο δεν είναι περιττή, αλλά είναι μάλιστα και πολύ αναγκαία. Και πρώτα - πρώτα είναι αναγκαία διότι έργο της Συνόδου είναι και το να εξετάζη και να ανακαλύπτη τους έχοντας αιρετικά φρονήμα, να ανακοινώνει επισήμως στο λαό του Θεού την, λόγω των αιρετικών τους φρονημάτων, αποκοπή τους από το σώμα της Εκκλησίας και να προστατεύει δι' αυτού του τρόπου το υπόλοιπο ποίμνιο από τη μετάδοση της θανατηφόρου νόσου της αιρέσεως. Επίσης είναι εξίσου αναγκαία αυτή η απόφασις της συνόδου δια να δείξει αυτή το πρόσωπό της και την ταύτισή της με το Ευαγγέλιο και την Ορθόδοξο παράδοση και ότι είναι φορέας και συνεχιστής της αυτής παραδόσεως. Έτσι παγιώνεται η ενότης της πίστεως και ταυτίζεται και ενώνεται η εν ουρανοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία που είναι η ένωσις του ουρανού και της γης, του Θεού, των αγγέλων και των ανθρώπων. Αυτό το μυστήριο συντελείται μέσα στην ενότητα της ορθοδόξου πίστεως και αληθείας.
Γεννάται, λοιπόν, σ' αυτό το σημείο το ερώτημα: Η απόφασις της Συνόδου για κάποιον που διδάσκει αιρετικά ή σχισματικά είναι περιττή και ανώφελος, εφ' όσον μάλιστα δεν έχει καθοριστικό χαρακτήρα για τη θέση του ατόμου αυτού, αλλά ενημερωτικά; Όχι μόνο δεν είναι περιττή, αλλά είναι μάλιστα και πολύ αναγκαία. Και πρώτα - πρώτα είναι αναγκαία διότι έργο της Συνόδου είναι και το να εξετάζη και να ανακαλύπτη τους έχοντας αιρετικά φρονήμα, να ανακοινώνει επισήμως στο λαό του Θεού την, λόγω των αιρετικών τους φρονημάτων, αποκοπή τους από το σώμα της Εκκλησίας και να προστατεύει δι' αυτού του τρόπου το υπόλοιπο ποίμνιο από τη μετάδοση της θανατηφόρου νόσου της αιρέσεως. Επίσης είναι εξίσου αναγκαία αυτή η απόφασις της συνόδου δια να δείξει αυτή το πρόσωπό της και την ταύτισή της με το Ευαγγέλιο και την Ορθόδοξο παράδοση και ότι είναι φορέας και συνεχιστής της αυτής παραδόσεως. Έτσι παγιώνεται η ενότης της πίστεως και ταυτίζεται και ενώνεται η εν ουρανοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία που είναι η ένωσις του ουρανού και της γης, του Θεού, των αγγέλων και των ανθρώπων. Αυτό το μυστήριο συντελείται μέσα στην ενότητα της ορθοδόξου πίστεως και αληθείας.
Irene Gasparinatou ΜΕΓΑΛΟς
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟς .. για την Παραδοσιακη Εκκλησια . Ειθε ο Μεγαλος
Ποιμεναρχης Κυριος μας να φωτησει το ποιμνιον του..να πορευθει
κατα την θεια του βουληση....
Irene Gasparinatou Καλημερα και Ευλογημενη Παρασκευη .κ. Παπαδατε .
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου