"ΜΕ ΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙ" (ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ "ΦΥΛΗΣ ΚΑΙ ΩΡΩΠΟΥ")
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ «ΦΥΛΗΣ» κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΔΙ’ ΟΣΑ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣ «ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΣ» ΤΟΥ π. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ!!!
■ «Μὲ στραμμένο συνεχῶς τὸ βλέμμα στὴν νίκη τῆς Ἀγάπης καὶ τὴν Ἕνωσι»
Κύπρος: 14-17η Νοεμβρίου 2015 ἐκ. ἡμ.
Μία ἐξαιρετικὴ ἐμπειρία
Ἀγάπης καὶ Ἐλπίδος
῞Οταν κατὰ τὴν τελευταία τακτικὴ Συνεδρίασι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας (6/19.11.2015, Τετάρτην), ἔθετα ὑπὸ τὴν κρίσιν τῶν Ἀρχιερέων μας τὸ ἐνδεχόμενο νὰ μεταβῶ στὴν Μεγαλόνησο Κύπρο, προκειμένου νὰ παρίσταμαι προσευχητικῶς στὴν Χειροτονία εἰς Ἀρχιερέα τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Καθηγουμένου π. Ἐπιφανίου, εἶχα μία βαθειὰ αἴσθησι τῆς μεγάλης σημασίας τῆς πράξεως αὐτῆς.
Εἶχε προηγηθῆ πρὸ δέκα ἕξι μηνῶν, Ἰούλιος 2014, ἡ πρώ- τη ἐπίσκεψίς μου στὴν Μαρτυρικὴ Νῆσο τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων , κατόπιν βεβαίως συνοδικῆς εὐλογίας, ἡ ὁποία μὲ εἶχε σφραγίσει μὲ τὶς πρῶτες Ἐμπειρείες Ἀγάπης καὶ Ἐλπίδος, ὅταν ἀξιώθηκα νὰ ἐπικοινωνήσω μὲ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κιτίου κ. Σεβαστιανὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας στὴν Κύπρο, ἡ Ὁποία ἔχει ἱδρυθῆ ὑπὸ τοῦ Ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἐπιφανίου († 2005) καὶ ἔχει κοινωνία μὲ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἐν Ἑλλάδι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Στεφάνου.
Τώρα, θὰ εἶχα τὴν ἰδιαίτερη χαρὰ νὰ γνωρισθῶ μὲ ἀρκετοὺς πλέον Ἀρχιερεῖς τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Συνόδου, νὰ βιώσω τὴν ἀδελφικὴ προσέγγισι βαθύτερα, νὰ συμπροσευχηθῶ καὶ νὰ συγχαρῶ μαζί τους γιὰ τὴν προαγωγὴ τοῦ ἐναρέτου καὶ τόσο εὐλογημένου π. Ἐπιφανίου στὸ ὕψος τῆς Ἀρχιερωσύνης, τέλος δὲ νὰ συμβάλω –βοηθείᾳ τῆς Θεοτόκου– στὴν διεύρυνσι τῆς ὁδοῦ πρὸς τὴν ποθητὴ Ἕνωσι καὶ Εὐχαριστιακὴ Κοινωνία τῶν δύο Συνόδων μας.
Μὲ τὶς προοπτικὲς αὐτές, μὲ τὴν πίστι μου στὶς εὐχὲς τῶν Ἀδελφῶν μου Ἀρχιερέων καὶ τὴν ἐπίκλησι τῆς Προστασίας Πάντων τῶν Ἁγίων καὶ τῆς Θεοτόκου, παρὰ δὲ τὸ βεβαρημένο ποιμαντικό μου πρόγραμμα καὶ τὸ ἀρνητικὸ κλῖμα γιὰ ταξίδια, λόγῳ τῶν μαύρων νεφῶν ἐκ τῆς φλεγομένης Μέσης Ἀνατολῆς, ἐταξίδευσα τελικὰ γιὰ τέσσερις ἡμέρες στὸ πληγωμένο Νησί μας, τὴν Κύπρο μας, τὴν Ἀποστολοβάδιστη καὶ εὐωδιάζουσα ἀπὸ τὴν Χάριν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ...
Α’ . Παρασκευή, 14/27.11.2015, † Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου
Στὶς 11:52’, προσγειωθήκαμε στὸ Νησὶ τῆς Κύπρου, στὸ Ἀεροδρόμιο τῆς Λάρνακας, ἡ ἀναξιότης μου, ὁ Ἱερολογιώτατος Διάκονος Ἰωσὴφ Ἁγιοκυπριανίτης καὶ ἡ Ὁσιωτάτη Μοναχὴ Θέκλα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Ἀφιδνῶν Ἀττικῆς (Καθηγουμένη Γερόντισσα Εὐπραξία).
Μᾶς παρέλαβε ὁ κατὰ σάρκα πατὴρ τοῦ π. Ἐπιφανίου, μέλλοντος νὰ χειροτονηθῆ, κ. Χρῖστος Σιήκκης (σύζυγος: ἡ κ. Εὐριδίκη, τέκνα ὀκτώ, μὲ πρῶτον τὸν π. Ἐπιφάνιο –γενν. 1984).
Ἐπισκεφθήκαμε πρωτίστως στὸ Ἀβδελλερὸ τὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ὅπου παρέμενε ὁ Ἀείμνηστος Μητροπολίτης Κιτίου Ἐπιφάνιος († 2005) καὶ ὅπου εὑρίσκεται τὸ Μνῆμα του.
. Ἐν συνεχείᾳ, μεταβήκαμε στὴν πλησιόχωρη Γυναικεία Μονὴ τῆς Μεταμορφώσεως (Καθηγουμένη Γερόντισσα Λαμπαδία, Ὑπεύθυνη Γερόντισσα Συγκλητικὴ –ἀδελφὴ τοῦ Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ), μᾶς ὑπεδέχθησαν μὲ ἀγάπη καὶ εὐγένεια, προσεκυνήσαμε καὶ μᾶς παρετέθη πολὺ περιποιήμενο μεσημβρινὸ γεῦμα
Ἀντιληφθήκαμε τὶς συντονισμένες δραστηριότητες τῶν Μοναζουσῶν καὶ ἄλλων βοηθούντων πιστῶν, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, οἱ ὁποῖοι προετοίμαζαν ὅσο τὸ δυνατὸν καλύ- τερα τὰ τῆς Χειροτονίας, ἡ ὁποία θὰ ἐτελεῖτο τὴν Κυριακή, 16/29.11.2015, στὸ Γυναικεῖο Μοναστήρι, ἐφ᾿ ὅσον εἶναι περισσότερον συγκροτημένο καὶ κατάλληλο, ἴσως καὶ εὐρύτε- ρο, γιὰ μία τόσο σοβαρὰ ὑπόθεσι
3. Μετὰ τὸν πλοῦτον τῆς Ἀγάπης, ὑλικῶς καὶ πνευματικῶς, ἀνεχωρήσαμε γιὰ τὸ κέντρο τῆς Λάρνακας, ὅπου ὁ περίφημος Ναὸς τοῦ Ἁγίου Λαζάρου τοῦ Τετραημέρου μὲ τὰ ἱερὰ Λείψανά Του καὶ ἐν τέλει ἐφθάσαμε στὸ κατάλυμμά μας, ὅπου διηνυκτερεύσαμε. Ἡ σεβαστὴ Μοναχὴ Γερόντισσα Θέκλα, παρέμεινε φιλοξενούμενη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορ- φώσεως τοῦ Ἀβδελλεροῦ.
4. Εἶχαν προηγηθῆ ἐνημερώσεις γιὰ τὴν ὄντως λυπηρὰ καὶ πολυχρόνια διάσπασι τῶν τοῦ Πατρίου στὴν Αὐτόνομη Τοπικὴ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, γιὰ τὶς ἀτέρμονες περίπου ἀπὸ δεκαετίας δικαστικὲς μάχες, μάλιστα μετὰ τὴν Κοίμησι τοῦ Ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἐπιφανίου, τοῦ Ὀποίου ὁ Διάδοχος Μητροπολίτης κ. Σεβαστιανός, ὅπως διεπιστώσαμε, συνέχισε τὴν γραμμὴ τῆς μετριοπάθειας, τῆς ἀνεξικακίας, τῆς σοφίας καὶ τῆς προσευχῆς. Καὶ ὁπωσδήποτε, τελικὰ αὐτὰ δίδουν τὴν ἐν Χριστῷ νίκην καὶ λύσιν καὶ θεραπεύονται τὰ σχίσματα καὶ οἱ διαιρέσεις, τὰ ὁποῖα σπείρει καὶ καλλιεργεῖ ὁ ἐχθρὸς τῆς σωτηρίας μας.
Β’ . Σάββατο, 15.11.2015, † Μνήμη τῶν Ἁγίων Γουρία, Σαμμωνᾶ καὶ Ἀβίβου, Ἀρχὴ ΝΗΣΤΕΙΑΣ.
Τὶς πρωϊνὲς ὧρες ἔγινε μία σύντομος ἐπίσκεψις στὴν οἰκία τοῦ Χρίστου καὶ τῆς Εὐρυδίκης, ὅπου συναντήσαμε μερικὰ ἀπὸ τὰ τέκνα τῆς πολυμελοῦς καὶ εὐλογημένης αὐτῆς οἰκογενείας καὶ μερικοὺς συγγενεῖς τους
Διεξήχθη μία κάπως ἐκτενὴς συζήτησις ἑνωτικὴ/φιλική, κατὰ τὴν ὁποία ἐνημερώσαμε τοὺς Ἀδελφούς μας γιὰ τὸ ἔργο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καὶ τὶς προοπτικές μας γιὰ τὴν Ἕνωσί μας.
Ἦσαν ἄνθρωποι σπουδαῖοι, χαριτωμένοι καὶ φιλόξενοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἐφρόντιζαν ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς παραμονῆς μας στὴν Μεγαλόνησο, ἔδειχναν ὅτι τοὺς συγκινοῦσε τὸ Ἑνωτικὸ Ὄραμά μας καὶ ἔδιναν εὐχὲς νὰ γίνη τοῦτο πραγματικότης.
2. Ἐν συνεχείᾳ, ἐπισκεφθήκαμε τὴν Ἀνδρικὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἐπιφανίου στὸ Ἀβδελλερὸ Λάρνακας, τῆς ὁποίας προΐσταται ὁ π. Ἐπιφάνιος (νῦν Ἐπίσκοπος) καὶ φιλοξενεῖ δεκαμελῆ Ἀδελφότητα.
Ἐνημερωθήκαμε γιὰ τὶς ἐξελίξεις στὴν Δικαστικὴ Διαμάχη μὲ τοὺς σχισματικοὺς τοῦ Ρουμάνου Παρθενίου (Λεμεσὸς) καὶ ἔτσι ἐδόθη ἡ εὐκαιρία νὰ ἀναπτύξουμε καὶ πάλι τὶς ἑνωτικὲς προοπτικές μας, μὲ σταθερὸ πάντοτε τὸ βλέμμα πρὸς τὴν ἐν Ἑλλάδι Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ. Στεφάνου καὶ τοὺς Ἀδελφούς μας ἐν Κύπρῳ ὑπὸ τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κιτίου κ. Σεβαστιανόν.
Ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Πανοσιολογιώτατον π. Ἐπιφάνιον ἦταν πολὺ ἐγκάρδια καὶ οἰκοδομητική.
3. Κατὰ τὶς 12:30’ εὑρισκόμεθα στὴν πληγωμένη Λευκωσία μας, τὴν ὁποία ἐπισκεπτόμεθα γιὰ πρώτη φορὰ καὶ μὲ συναισθηματικὴ φόρτισι, γιὰ τὴν παρατεινομένη καὶ κραυγαλέα ἀδικία τῆς διχοτομήσεως τῆς Νήσου καὶ τῆς Πόλεως ἀπὸ τὴν τουρκικὴ θηριωδία (1974 κ. ἑ.).
Ἐβαδίσαμε στὴν οὐδέτερη ζώνη στοχαζόμενοι καὶ θλιβόμενοι, ἐπισκεφθήκαμε τὸν καταπληκτικὸ Ναὸ-Προσκύνημα τῆς Παναγίας Φανερωμένης (Εἰκὼν Θαυματουργός, ΙΔ’ αἰ.), συναναστραφήκαμε τοὺς γεμάτους φιλικότητα Ἀδελφούς μας Κυπρίους, διεπιστώσαμε τὸ μεγάλο ρεῦμα τῶν ἀλλοδαπῶν τουριστῶν, ἀλλὰ καὶ σκυθρωπάσαμε ἀπὸ τὴν δυστυχῶς κυριαρχοῦσαν ἐκκοσμίκευσιν, τὴν δεύτερη ἐπίσης μεγάλη πληγή τῆς Μεγαλονήσου...
Κατὰ τὴν ἐπιστροφή μας, δεχθήκαμε τὸ μεγάλο πράγματι δῶρο νὰ προσκυνήσουμε στὴν Γυναικεία Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου († Μνήμη: 17η Σεπτεμβρίου) στὸ χωριὸ Πολιτικόν, πλησιόχωρο καὶ ΝΔ τῆς Λευκωσίας.
Εἶναι ἕνας πανσέβαστος χῶρος, ἕνα ζωντανὸ Μνημεῖο τῆς Ρωμηωσύνης, οἱ ρίζες τοῦ Ὁποίου ἀνάγονται στὸν Α’ αἰ., ὅταν ὁ Ἅγιος Ἡρακλείδιος εἶχε συναντηθῆ στὸν τόπο αὐτὸ μὲ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους Παῦλο, Βαρνάβα καὶ Μᾶρκο (45- 53 μ.Χ.), οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐπισκεφθῆ τὸ Νησὶ γιὰ νὰ εὐαγγελίσουν αὐτό, καὶ οἱ ὁποῖοι κατήχησαν, ἐβάπτισαν καὶ ἐχειροτόνησαν Αὐτὸν ὡς πρῶτο Ἐπίσκοπο Ταμασοῦ.
Τὸ σωζόμενο σπήλαιο-κρύπτη τῆς συναντήσεως, ὅπου καὶ τὸ Μνῆμα τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου, εὑρίσκεται ὑπὸ τὸ Ἱερὸν Βῆμα τοῦ ἐπίσης σωζομένου Μαρτυρίου (Ναοῦ) τοῦ Ἁγίου (Δ’ αἰ.), ἐντὸς δὲ τοῦ Μαρτυρίου διαφυλάσσονται δύο Λάρνακες: ἡ τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου καὶ ἡ τοῦ Ἁγίου Μνάσωνος, Α’ καὶ Β’ Ἐπισκόπων Ταμασοῦ.
Ὁ θαυμάσιος καὶ ἐπίσης ἀρχαιότατος μεγάλος Ναός, περιλαμβάνον καὶ τὸ Μαρτύ- ριον, ὡς καὶ τὸ ὅλο κτιριακὸ συγκρότημα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τὸ ὁποῖο φιλοξενεῖ μίαν 40μελῆ Ἀδελφότητα Μοναστριῶν, ἀποπνέει καὶ μαρτυρεῖ τὴν ἀρχαιοπρεπῆ λαμπρότητα, συνταιριασμένη μὲ τὴν λιτότητα καὶ σεμνότητα, ὅπως ἁρμόζει στὸν Ὀρθόδοξο Μοναχισμό.
5. Ἡ ἄφιξίς μας στὴν Λάρνακα στὶς 16:00’, παρὰ τὴν κόπωσι, μᾶς ἔδωσε ἐπαρκῆ χρόνο μέχρι τὸ βράδυ γιὰ νὰ ἀνακαλέσουμε στὴν μνήμη μας ἐντυπώσεις-εἰδήσεις-συζητήσεις κάθε βή- ματός μας στὴν Μεγαλόνησο καὶ νὰ καταγράψουμε αὐτές.
● Ὁ Σεβασμ. κ. Σεβαστιανὸς ἔχει στὴν Λευκωσία τρεῖς (3) Ἱεροὺς Ναούς: τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου καὶ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Οἱ σχισματικοὶ ὑπὸ τὸν Παρθένιον δὲν ἔχουν Ναὸ-Ἐνορία στὴν Λευκωσία καὶ δραστηριοποιοῦνται κυρίως στὴν Λεμεσό, ὅπου ἔχουν μία μόνον Ἐνορίαν φυλλοροοῦσαν, ἐφ᾿ ὅσον οἱ εὐσεβεῖς τοὺς ἐγκαταλείπουν σταδιακά...
● Στὴν Λάρνακα, ἐντὸς τῆς πόλεως, ὁ Σεβασμ. κ. Σεβαστιανὸς ἔχει μία Ἐνορία τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, ἡ δὲ πλησιόχωρος Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἐπιφανίου στὸ Ἀβδελλερό, μετὰ τὴν Λάρνακα καὶ τὸ Ἀραδίππου, λειτουργεῖ κάθε Κυριακὴ ἐνοριακά, δηλαδὴ στὸν ἐξωτερικὸ-προσκυνηματικὸ ὁμώνυμο Ἱερὸ Ναὸ τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία γιὰ τοὺς εὐσεβεῖς.
● Ὁ Ἀείμνηστος Μητροπολίτης Κιτίου Ἐπιφάνιος ἦταν ἕνας Ἱεράρχης, ὁ ὁποῖος διεκρίνετο γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ σοφία καὶ διάκρισί του: ἦταν μετριοπαθής, εἰρηνοποιός, καὶ ἔδειχνε κα- τανόησι, πρὸς ἀποφυγὴν μερισμῶν καὶ σχισμάτων, τὰ ὁποῖα ὅμως τελικὰ δὲν ἀπεφεύχθησαν, ὅταν μετὰ τὴν ὁσιακὴ Κοίμησί του († 2005) οἱ διαιρετικὲς τάσεις καὶ οἱ ἀκραῖες ἀντιλήψεις δὲν εἶχαν πλέον ἐμπόδιο νὰ ἐκδηλωθοῦν ἀπό τινας ἰδίως κληρικοὺς καὶ νὰ προκαλέσουν σύγχυσι καὶ σκάνδαλο στοὺς ἁπλοῦς πιστούς.
● Ἂν ἀπεδόθησαν ὀρθὰ ἀπὸ τοὺς συζητητάς μου καὶ ἂν κατενοήθησαν ἐπίσης ὀρθὰ ἀπὸ τὴν ἀναξιότητά μου, δύο θέσεις τοῦ Ἀειμνήστου ἔχουν διαχρονικὴ ἰσχύ, ὥστε ἐθεώρησα αὐτὲς ἄξιες νὰ καταγραφοῦν:
α. Ἔλεγε γιὰ τὴν γνωστὴ εἰκονολογικὴ ἔριδα: «Στὴν Ἐκκλησία μας συνυπῆρχαν ἀπὸ αἰώνων οἱ δύο τύποι τῶν συγκεκριμένων Εἰκόνων... Καὶ ὑπῆρχε εἰρήνη... Πιθανὸν ἡ μία ἐξ αὐτῶν νὰ μὴν εἶναι θεολο γικὰ καὶ τόσο ὀρθὴ καὶ ἡ ἄλλη νὰ εἶναι πλήρως ὀρθή... Ἐμεῖς συνεχίζουμε τὴν χρῆσι ἀμφοτέρων, προτιμῶντες τὴν εἰρήνη... Καὶ ἀναμένουμε, μὲ ἀγάπη μεταξύ μας, νὰ ἀποφανθῆ κάποτε ἡ Ἐκκλησία συνοδικῶς καὶ ἐγκύρως... Μέχρι τότε, ἂς εἰρηνεύουμε... Ἂς μὴν ὁδηγούμεθα στὰ ἄκρα... Δὲν πρέπει τὸ ζήτημα αὐτὸ νὰ μᾶς διαιρῆ... Προέχει ἡ ἀγάπη, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἑνότης, ὡστε νὰ ὁμιλήση ὁ Θεὸς μέσῳ μιᾶς Ὀρθοδόξου Συνόδου...».
β. Ὑπεγράμμιζε ἕνα οὐσιαστικὸ κριτήριο, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ μαρτυρία γνησίου ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος: «Δὲν πρέπει νὰ δημιουργοῦμε σχίσματα καὶ διαιρέσεις καὶ διλήμματα τοῦ τύπου: ποιόν θὰ ἀκολουθήσουμε στὴν σύγχυσι, πολυγνωμία καὶ ταραχή;... Θὰ ἀκολουθήσουμε ὁπωσδήποτε τὴν Σύνοδο... Σὲ αὐτὴν ὑπάρχει ἀσφάλεια... Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνακηρύσση ὁ καθένας τὸν ἑαυτό του εἰδήμονα καὶ ἀλάθητο... Νὰ ἀρνῆται τὴν Σύνοδο καὶ τὸν οἰκεῖο Μητροπολίτη καὶ νὰ δραστηριοποιῆται σχισματικὰ καὶ ἀντισυνοδικά, ταράσσοντας τὸ Ποίμνιο καὶ φυγαδεύοντας τὴν ἀγάπη... Τὰ ὁποιαδήποτε προβλήματα ἀντιμετωπίζονται συνοδικά, μὲ προσευχή, ταπείνωσι καὶ ἀγάπη... Καὶ πάντοτε μέσα στὸ πνεῦμα τῆς εὐλογημένης γνησίας ὑπακοῆς...».
* * *
Γ’ . Κυριακή, 16.11.2015, † Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου.
Στὶς 6 π.μ. ἄρχισε ἡ Ἱερὰ Ἀκολουθία τοῦ Μεσονυκτικοῦ στὸ Γυναικεῖο Μοναστήρι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου, στὸ Ἀβδελλερό. Ἡ Χειροτονία θὰ ἐτελεῖτο ἐδῶ.
Ἀπὸ Παρασκευὴ καὶ Σάββατο εἶχαν ἔλθει ἐξ Ἑλλάδος Ἀρχιερεῖς καὶ Κληρικοὶ μὲ τὶς Συνοδίες τους.
Ἦσαν παρόντες στὸν Ναό, πέριξ τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου κ. Σεβαστιανοῦ, οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες Ἀμαθοῦντος κ. Λάζαρος, Θηβῶν καὶ Λεβαδείας κ. Ἀνδρέας, Λαρίσσης καὶ Τυρνάβου κ. Ἰγνάτιος, Φθιώτιδος κ. Παντελεήμων καὶ Νέας ῾Υόρκης κ. Ἀντώνιος.
Συμμετεῖχαν ἀρκετοὶ Κληρικοί, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ πολιὸς Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νεόφυτος, ἀδελφὸς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Στεφάνου.
Ἡ ἀτμόσφαιρα ἦταν κατανυκτικὴ καὶ προσευχητική... Ἐπικρατοῦσε σὲ ὅλα ἡ ἱεροπρέπεια... Στὰ «γράμματα» κυριαρχοῦσε ὁ χαρακτήρας τῆς Ἀναστάσεως καὶ τῆς Πεντηκοστῆς...
Μεγάλο πλῆθος κόσμου... Ναὸς καὶ Γυναικωνίτης πλήρεις εὐσεβῶν ἐκ πάσης ἡλικίας... Δὲν ἔψαλαν οἱ Μοναχές, ἀλλὰ δύο Χοροὶ ἀνδρῶν...
Στὶς 9 π.μ. ἄρχισε ἡ ἀνάγνωσις τῆς Ὁμολογίας Πίστεως ὑπὸ τοῦ Ἐψηφισμένου Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος π. Ἐπιφανίου καὶ ἔληξε στὶς 9:20’... Καὶ στὶς 9:25’ ἄρχισε ἡ Θεία Λειτουργία.
Στὶς 10:10’, ὁ Σεβασμιώτατος κ. Σεβαστιανὸς ἐγκαινιάζει τὴν διαδικασία τῆς Χειροτονίας μὲ μία πολὺ σημαντικὴ ἴσως καὶ ἱστορικὴ ῾Ομιλία, ἡ ὁποία διήρκεσε 15’...
Κύρια σημεῖα ῾Ομιλίας:
Ἀνανεώνεται ἡ Αὐτόνομος Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου... Σχηματίζεται Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου: Μητροπολῖτες Κιτίου Σεβαστιανός, Ἀμαθοῦντος Λάζαρος καὶ Τριμυθοῦντος Ἐπιφάνιος...
Ἡ Ἐκκλησία Κύπρου εὑρίσκεται σὲ κοινωνία εὐχαριστιακὴ μὲ τὴν Ἀδελφὴ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Στέφανο... Εἶναι ἡ πρώτη Χειροτονία στὴν Κύπρο ἑνὸς Κυπρίου Ἀρχιερέως ἀπὸ τοῦ 1924...
Εἶχαν προηγηθῆ δύο Χειροτονίες, ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα: ἡ πρώτη τοῦ Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνος (†) καὶ ἡ δεύτερη τοῦ Κιτίου Ἐπιφανίου (†)...
Ἠθικὲς-πνευματικὲς παραινέσεις πρὸς τὸν Ἐψηφισμένο... Ὑπενθύμισις τῆς ἀποστολικῆς προτροπῆς πρὸς Τιμόθεον: «Σπούδασον...»...
Ἐπακολούθησε ἡ ῾Ομιλία τοῦ κατασυγκινημένου Ἐψηφισμένου Ἐπισκόπου (10:24’-10:35’)... Θαυμάσια ῾Ομιλία, πλήρης πνευματικῶν μηνυμάτων καὶ μοναχικοῦ πνεύματος... Θεώρησις τῆς Ἀρχιερωσύνης ὡς Διακονίας... Προσφωνεῖ τὸν Σεβασμ. Κιτίου ὡς Πανιερώτατον...
Στὶς 10:35’ ἀρχίζει ἡ κυρίως Χειροτονία, ἡ ὁποία τελεῖται ἐν ὀνόματι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου... Στὸν «χορό», ψαλλομένων τῶν γνωστῶν «Ἅγιοι Μάρτυρες...», φέρεται ὑπὸ δύο ἐκ τῶν Ἀρχιερέων... Τὸ «Ἄξιος» ὡς βροντὴ σείει τὸν Ναό... Φῆμες πάντων τῶν Ἀρχιερέων... Τοῦ Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ: «Σεβαστιανοῦ τοῦ Πανιερωτάτου καὶ Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου Κιτιέων, Ὑπερτίμου καὶ Ἐξάρχου πάσης Κύπρου...».
Στὸ Κοινωνικό, ὡμίλησε ὁ ἀγαπητὸς ἐν Χριστῷ Ἀδελφὸς κ. Δημήτριος Κάτσουρας (11:42’-12:06’)... Ἡ Ὁμιλία του, γεμάτη εἰρήνη, μὲ καλὴ δόμησι καὶ ἄρθρωσι, ἦταν ἀρκετὰ σημαντικὴ καὶ οἰκοδομητική... Κύρια σημεῖα της:
Διδασκαλία Ἐκκλησίας περὶ Ἐπισκόπου... Συγκρότησις Αὐτονόμου Συνόδου Ἐκκλησίας Κύπρου... Ἡ Ἐκκλησία τῶν Γνησίων στὴν Κύπρο εἶναι ἡ συνέχεια τῆς Ἐκκλησίας, τὴν Ὁποία ἐφύτευσαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι στὴν Μεγαλόνησο... Δὲν εἶναι μία ὁμάδα, μία παράταξι, μία ἕνωσι προσώπων... Ὅσοι εἶναι τῆς Ἀληθείας, αὐτοὶ συγκροτοῦν τὴν Ἐκκλησία... Δύο κοιμηθέντες Ἐπίσκοποι (Τριμυθοῦντος καὶ Κιτίου) καὶ δύο ζῶντες (Κιτίου καὶ Ἀμαθοῦντος). εἶχαν χειροτονηθῆ στὴν Ἑλλάδα... Ὁ πρῶτος ἐν Κυρίῳ καὶ Κύπριος εἶναι ὁ νῦν χειροτονηθεὶς Σεβασμ. Ἐπιφάνιος... Ὁ Ἀείμνηστος Τριμυθοῦντος Σπυρίδων εἶχε διατελέσει Προηγούμενος Ξενοφῶντος καὶ τὰ Λείψανά του εὑρίσκονται στὴν Κερατέα...
Στὸ σημεῖο αὐτό, ὁ Ὁμιλητὴς ἐπέδωσε ὡς Δῶρον στὸν νέο Ἐπίσκοπο τμῆμα Λειψάνου τοῦ Ἀειμνήστου Σπυρίδωνος.
Πρὸ τοῦ «Δι᾿ εὐχῶν» ἀπηυθύνθησαν Μηνύματα πρὸς τὸν ἄρτι χειροτονηθέντα: ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Στέφανος (διὰ τοῦ Ἀδελφοῦ του π. Νεοφύτου), ὁ Ἀμαθοῦντος Λάζαρος (ἐτόνισε τὸν διακονικὸ χαρακτῆρα τῆς Ἀρχιερωσύνης), καὶ ὁ Νέας ῾Υόρκης Ἀντώνιος (20’), ὁ ὁποῖος ἐδώρησε στὸν κ. Ἐπιφάνιο ἕνα ἱερὸ Ἀντιμήνσιο, ἐγκαινιασμένο ὑπὸ τοῦ Ἀειμνήστου Κιτίου Ἐπιφανίου.
Ἡ ὁριστικὴ λῆξις τῆς πανδαισίας αὐτῆς ἔγινε στὶς 12:45’.
Μετὰ τὸ ἑόρτιο κέρασμα στὴν ἐξωτερικὴ Τράπεζα τῆς Μονῆς, ἀκολούθησε μέγα πανηγυρικὸ γεῦμα σὲ πλησιόχωρο κτῆμα, εἰδικὰ διασκευασμένο, στὸ ὁποῖο παρεκάθησαν ἅπαντες οἱ εὐσεβεῖς πιστοὶ (μέγα πλῆθος!), προεξάρχοντος βεβαίως τοῦ Ἱερατείου: Ἀρχιερέων, Πρεσβυτέρων, Διακόνων, ἀλλὰ καὶ Μοναχῶν, μέσα σὲ μία θαυμάσια ἀτμόσφαιρα ἀγάπης, εἰρήνης, οἰκειότητος, προσευχῆς/ψαλμωδιῶν καὶ χαρᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.
Ἐπιστρέψαμε στὸ κατάλυμά μας κατὰ τὶς 4:30’ μ.μ. μὲ συναισθήματα εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Θεῖον Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὸ Θαῦμα, τὸ Ὁποῖο εἴχαμε βιώσει καὶ εἶχε πολλαπλὲς καὶ πολύμορφες ἐκφράσεις Οἰκοδομῆς καὶ Παραμυθίας ἐν Χριστῷ, μάλιστα δὲ καὶ κατ᾿ ἐξαίρεσιν στὴν προοπτικὴ τῆς Ἑνώσεως καὶ τῆς Ἐλπίδος.
Εἶχα ἐξ ἀρχῆς διευκρινίσει στοὺς Ἀδελφούς μας ἐν Κύπρῳ, καὶ ἰδίως στοὺς Ἀρχιερεῖς, ὅτι δὲν εὑρίσκομαι στὴν Κύπρο ὡς ἄτομον, ἀλλ᾿ ὡς Ἐκπρόσωπος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας καὶ ὅτι κομίζω Μήνυμα Ἀγάπης καὶ Ἑνώσεως.
Οἱ Ἀδελφοί μας ἐξετίμησαν αὐτὸ καὶ ἡ εὐγένεια καὶ ἡ λεπτότης καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ τιμὴ στὸ πρόσωπό μου ἦσαν κάτι περισσότερο ἀπὸ συγκινητικές, ὥστε νὰ ζήσουμε ὅλοι μαζὶ τὴν Κοινωνία τῆς Ἀγάπης:
μὲ ἔθεσαν σὲ τιμητικὴ θέσι στὸν Ναό, μὲ ἀντιμετώπισαν μὲ πολλὴ εὐγένεια, μοῦ εὐχήθησαν ἐπανειλημμένως «σύντομα καὶ ἡ ὥρα ἡ καλή...», ἀλληλο-ασπασθήκαμε μὲ ἰδιαίτερη ἐγκαρδιότητα, μοῦ ἐδόθη ἡ ἄδεια-εὐλογία νὰ προσφωνήσω στὸ Ἀρχονταρίκι τὸν νέο Ἐπίσκοπο ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας μὲ Χαιρετισμὸ Ἑνωτικὸ καὶ νὰ προσφέρω συνοδικὸ Δῶρο ὡς σύμβολον κλάδου ἐλαίας, τέλος δὲ νὰ συμμετάσχω στὴν μεγάλη ἑόρτια τράπεζα, ὅπου ὁ συμπλησιασμὸς ἦταν τοιαύτης ποιότητος πνευματικῆς, ὥστε νὰ χαθῆ πλήρως ἡ αἴσθησις τῆς ὁποιασδήποτε διαφορότητος...
«...Εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε... Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον... Ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας...».
3. Ἡ αἴσθησις τῆς ἐν Χριστῷ οἰκειότητος καὶ ἀδελφοσύνης ἔφτασε σὲ ὑψηλότερο –ταυτοχρόνως καὶ βαθύτερο– ἐπίπεδο στὴν βραδυνή μας Συνάντησι στὸ Ἡσυχαστήριο τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στὸ Ἀβδελλερό, στὰ ὅρια τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως.
● Ἦσαν παρόντες ἅπαντες οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ ἀρκετοὶ Κληρικοί, Ἑλλάδος καὶ Κύπρου, ὁ κ. Δημήτριος Κάτσουρας κ. ἄ. καὶ διεξήχθη μία περίπου τετράωρος πολὺ σοβαρὰ συζήτησις σὲ κλῖμα ἀλληλο-σεβασμοῦ, ἀλληλο-εκτιμήσεως, ἀλληλο- κατανοήσεως, καὶ πάντοτε ἐν ἀναφορᾷ πρὸς τὴν ποθητὴν Ἕνωσιν.
● Μεταξὺ ἄλλων, ἀπάντησα σὲ διάφορες ἐρωτήσεις, διευκρίνισα ποικίλα θέματα, πρότεινα νὰ προωθήσουμε τὸ ἔργο τῆς Ἀγάπης καὶ τῆς Ἕνώσεως, ἐζήτησα νὰ ἐπισκε- φθῶ τὸν Μακαρ. Ἀρχιεπίσκοπο κ. Στέφανο, ὑπέγραμμισα τὴν ἀνάγκη νὰ ἀνακαλύψουμε ἐκ νέου τὴν βαθειὰ πραγματικότητα, ὅτι εἴμεθα ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ μὲ κοινὴ Ὀρθόδοξη Πίστι (περιέγραψα τὰ κύρια στοιχεῖα τῆς κοινῆς μας Πίστεως), οἱ ὁποῖοι ὀφείλουμε νὰ ξεπεράσουμε παρεξηγήσεις –παρερμηνεῖες καὶ στερεότυπα τοῦ παρελθόντος μὲ γενναιοψυχία, ὥστε ἑνωμένοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν λαίλαπα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ μάλιστα ἐν ὄψει τοῦ 2016...
● Μετὰ ἀπὸ τὴν μακρὰ αὐτὴ τὴν θερμὴ-ἐγκάρδια συζήτησι, ἡ ὁποία ἐπιστεγάσθηκε μὲ ἕνα πλούσιο Δεῖπνον Ἀγάπης, ὑπῆρξε μία κατὰ κάποιο τρόπο δέσμευσις νὰ συνεχισθοῦν οἱ Συναντήσεις αὐτῆς τῆς μορφῆς στὴν προοπτικὴ τῆς Ἑνώσεως. Ἀμήν.
* * *
Δ’ . Δευτέρα, 17/30.11.2015, † Μνήμη τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νεοκαισαρείας.
Ἦταν ἡ τελευταία ἡμέρα τῆς παραμονῆς μας στὴν Μεγαλόνησο, ἡ ὁποία ὅμως μᾶς ἐπεφύλαξε μία ἔκπληξι, μία μεγάλη χαρὰ καὶ ἐπιστεγάσθηκε ἡ Ἐπίσκεψις-Προσκύνημα στὴν Κύπρο μας μὲ μία Δωρεὰ τοῦ Θεοῦ περαιτέρω ἑνοποιητικὴ μὲ τοὺς Ἀδελφούς μας.
Ἐξεδόθη ἡ ἀπὸ πολλοῦ ἀναμενομένη τελικὴ Δικαστικὴ Ἀπόφασις (Ἀριθμ. Ἀγωγῆς 2046/2011) ἀπὸ τὸ Ἐπαρχιακὸ Δικαστήριο Λάρνακας ἐπὶ τῶν παραλόγων διεκδικήσεων τῶν σχισματικῶν τοῦ Ρουμάνου Παρθενίου ἔναντι τοῦ Σεβασμ. κ. Σεβαστιανοῦ (ὅτι δῆθεν δὲν εἶναι ὁ Κανονικὸς Μητροπολίτης Κιτίου), ἔναντι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως (ὅτι δῆθεν δὲν ἀνήκει στὴν ἐγκαταβιοῦσα ἐκεῖ Ἀδελφότητα ὑπὸ τὴν Καθηγουμένην Γ. Λαμπαδίαν) καὶ ὅτι δῆθεν ἡ ὑπὸ τὸν Σεβασμ. κ. Σεβαστιανὸν Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ἀλλὰ συνένωσις προσώπων, μία παράταξις κ.ἄ.
Ἡ Ἀπόφασις αὐτὴ (51 σελίδες, §§ Α-Μ), ἕνα ἐμπεριστατώμενο κείμενο, περιγράφει μεθοδικὰ καὶ μὲ εὐκρίνεια τὰ στοιχεῖα μιᾶς πολυετοῦς διαμάχης, ἡ ὁποία κυριολεκτικὰ συνετάραξε καὶ σημάδευσε τοὺς Γνησίους Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς Ἀδελφούς μας τῆς Κύπρου.
Ἦταν λοιπὸν δικαία καὶ ἐπιβεβλημένη ἡ ὁδηγία-ἐντολὴ τοῦ Σεβασμ. κ. Σεβαστιανοῦ νὰ ἑορτασθῆ δοξολογικῶς τὸ Δῶρο αὐτὸ μὲ εἰδικὴ Ἀκολουθία στὸ Μοναστήρι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ μας, τῇ παρουσίᾳ καὶ συμμετοχῇ μεγάλου πλήθους Κλήρου, Μοναχῶν καὶ Λαϊκῶν.
Οἱ Ἀρχιερεῖς ἐξ Ἑλλάδος ἦσαν ἀκόμη ἐκεῖ καὶ ἔτσι ἑνωμένος καὶ ἤδη οἰκεῖος μὲ τὴν πανηγυρίζουσα Τοπικὴ Ἐκκλησία, τὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ, συμμετεῖχα προσευχητικὰ στὸ χαρμόσυνο αὐτὸ γεγονός.
Ἔψαλε ὁ Χορὸς τῶν Μοναζουσῶν σὲ ὑψηλοὺς τόνους χαρᾶς, ἀνεγνώσθησαν εἰδικὲς Δέησεις καὶ Εὐχές, ἀκούσθησαν ἀπὸ τὸν Σεβασμ. Μητροπολίτη κ. Σεβαστιανὸ λόγοι Χάριτος, οἱ ὁποῖοι εὐωδίαζαν ἀπὸ σεμνότητα, μετριοφροσύνη, ἀνεξικακία καὶ Ἀγάπη· μάλιστα δέ, ὁ Σεβασμιώτατος ἀπέφυγε τελείως τὴν θριαμβολογία καὶ τὴν ὑποτίμησι τῶν σχισματικῶν καὶ προέτρεψε νὰ συνεχίσουν Κλῆρος καὶ Λαὸς νὰ θεωροῦν αὐτοὺς ὡς Ἀδελφούς των, τοὺς ὁποίους ἀναμένουν νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, καὶ νὰ ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς –ὅπως συνέβαινε καὶ στὴν πολυχρόνια δοκιμασία– τὴν κρίσι, κατάκρισι καὶ ἀπαξίωσί τους.
* * *
Μετὰ τὴν τετραήμερη πνευματικὴ αὐτὴ πανδαισία, ἡ ὁποία περιελάμβανε κλιμακωτά: Χειρονία Ἐπισκόπου, Συγκρότησι Τοπικῆς Συνόδου, Δικαίωσι Δικαστική, Γνωριμία καὶ Ἀγαπητικὴ Συναναστροφὴ καὶ Προσευχητικὴ Συμμετοχὴ στὶς ἐπιτυχίες καὶ χαρὲς τῶν Ἀδελφῶν μας, συνειδητοποιήσαμε πλήρως τὴν πράγματι μεγάλη αὐτὴ Εὐλογία τοῦ Κυρίου μας.
Ἡ ἐπιστροφή μας στὴν Μητέρα Ἑλλάδα, τὴν Δευτέρα περὶ τὸ μεσονύκτιον, καὶ ἡ συνέχισις τῶν βαρυτάτων ὑποχρεώσεων τῆς Διακονίας μας δὲν προεκάλεσαν διακοπὴ τῆς πηγαίας χαρᾶς, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἐν Χριστῷ ἐνθουσιασμοῦ γιὰ τὴν θαυμάσιες ἐμπειρεῖες μας στὴν πληγωμένη Κύπρο μας, μὲ στραμμένο συνεχῶς τὸ βλέμμα στὴν νίκη τῆς Ἀγάπης καὶ τὴν Ἕνωσι.
Εἴθε νὰ ἀξιωθοῦμε τὸ συντομώτερο τοῦ θαύματος αὐτοῦ, πρὸς δόξαν τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνευματος. Ἀμήν!
30.11.2015 ἐκ. ἡμ.
+ Ὁ Μητροπολίτης ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανὸς
■ «Μὲ στραμμένο συνεχῶς τὸ βλέμμα στὴν νίκη τῆς Ἀγάπης καὶ τὴν Ἕνωσι»
Κύπρος: 14-17η Νοεμβρίου 2015 ἐκ. ἡμ.
Μία ἐξαιρετικὴ ἐμπειρία
Ἀγάπης καὶ Ἐλπίδος
῞Οταν κατὰ τὴν τελευταία τακτικὴ Συνεδρίασι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας (6/19.11.2015, Τετάρτην), ἔθετα ὑπὸ τὴν κρίσιν τῶν Ἀρχιερέων μας τὸ ἐνδεχόμενο νὰ μεταβῶ στὴν Μεγαλόνησο Κύπρο, προκειμένου νὰ παρίσταμαι προσευχητικῶς στὴν Χειροτονία εἰς Ἀρχιερέα τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Καθηγουμένου π. Ἐπιφανίου, εἶχα μία βαθειὰ αἴσθησι τῆς μεγάλης σημασίας τῆς πράξεως αὐτῆς.
Εἶχε προηγηθῆ πρὸ δέκα ἕξι μηνῶν, Ἰούλιος 2014, ἡ πρώ- τη ἐπίσκεψίς μου στὴν Μαρτυρικὴ Νῆσο τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Ἁγίων , κατόπιν βεβαίως συνοδικῆς εὐλογίας, ἡ ὁποία μὲ εἶχε σφραγίσει μὲ τὶς πρῶτες Ἐμπειρείες Ἀγάπης καὶ Ἐλπίδος, ὅταν ἀξιώθηκα νὰ ἐπικοινωνήσω μὲ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κιτίου κ. Σεβαστιανὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας στὴν Κύπρο, ἡ Ὁποία ἔχει ἱδρυθῆ ὑπὸ τοῦ Ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἐπιφανίου († 2005) καὶ ἔχει κοινωνία μὲ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἐν Ἑλλάδι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Στεφάνου.
Τώρα, θὰ εἶχα τὴν ἰδιαίτερη χαρὰ νὰ γνωρισθῶ μὲ ἀρκετοὺς πλέον Ἀρχιερεῖς τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Συνόδου, νὰ βιώσω τὴν ἀδελφικὴ προσέγγισι βαθύτερα, νὰ συμπροσευχηθῶ καὶ νὰ συγχαρῶ μαζί τους γιὰ τὴν προαγωγὴ τοῦ ἐναρέτου καὶ τόσο εὐλογημένου π. Ἐπιφανίου στὸ ὕψος τῆς Ἀρχιερωσύνης, τέλος δὲ νὰ συμβάλω –βοηθείᾳ τῆς Θεοτόκου– στὴν διεύρυνσι τῆς ὁδοῦ πρὸς τὴν ποθητὴ Ἕνωσι καὶ Εὐχαριστιακὴ Κοινωνία τῶν δύο Συνόδων μας.
Μὲ τὶς προοπτικὲς αὐτές, μὲ τὴν πίστι μου στὶς εὐχὲς τῶν Ἀδελφῶν μου Ἀρχιερέων καὶ τὴν ἐπίκλησι τῆς Προστασίας Πάντων τῶν Ἁγίων καὶ τῆς Θεοτόκου, παρὰ δὲ τὸ βεβαρημένο ποιμαντικό μου πρόγραμμα καὶ τὸ ἀρνητικὸ κλῖμα γιὰ ταξίδια, λόγῳ τῶν μαύρων νεφῶν ἐκ τῆς φλεγομένης Μέσης Ἀνατολῆς, ἐταξίδευσα τελικὰ γιὰ τέσσερις ἡμέρες στὸ πληγωμένο Νησί μας, τὴν Κύπρο μας, τὴν Ἀποστολοβάδιστη καὶ εὐωδιάζουσα ἀπὸ τὴν Χάριν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ...
Α’ . Παρασκευή, 14/27.11.2015, † Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Φιλίππου
Στὶς 11:52’, προσγειωθήκαμε στὸ Νησὶ τῆς Κύπρου, στὸ Ἀεροδρόμιο τῆς Λάρνακας, ἡ ἀναξιότης μου, ὁ Ἱερολογιώτατος Διάκονος Ἰωσὴφ Ἁγιοκυπριανίτης καὶ ἡ Ὁσιωτάτη Μοναχὴ Θέκλα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Ἀφιδνῶν Ἀττικῆς (Καθηγουμένη Γερόντισσα Εὐπραξία).
Μᾶς παρέλαβε ὁ κατὰ σάρκα πατὴρ τοῦ π. Ἐπιφανίου, μέλλοντος νὰ χειροτονηθῆ, κ. Χρῖστος Σιήκκης (σύζυγος: ἡ κ. Εὐριδίκη, τέκνα ὀκτώ, μὲ πρῶτον τὸν π. Ἐπιφάνιο –γενν. 1984).
Ἐπισκεφθήκαμε πρωτίστως στὸ Ἀβδελλερὸ τὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ὅπου παρέμενε ὁ Ἀείμνηστος Μητροπολίτης Κιτίου Ἐπιφάνιος († 2005) καὶ ὅπου εὑρίσκεται τὸ Μνῆμα του.
. Ἐν συνεχείᾳ, μεταβήκαμε στὴν πλησιόχωρη Γυναικεία Μονὴ τῆς Μεταμορφώσεως (Καθηγουμένη Γερόντισσα Λαμπαδία, Ὑπεύθυνη Γερόντισσα Συγκλητικὴ –ἀδελφὴ τοῦ Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ), μᾶς ὑπεδέχθησαν μὲ ἀγάπη καὶ εὐγένεια, προσεκυνήσαμε καὶ μᾶς παρετέθη πολὺ περιποιήμενο μεσημβρινὸ γεῦμα
Ἀντιληφθήκαμε τὶς συντονισμένες δραστηριότητες τῶν Μοναζουσῶν καὶ ἄλλων βοηθούντων πιστῶν, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, οἱ ὁποῖοι προετοίμαζαν ὅσο τὸ δυνατὸν καλύ- τερα τὰ τῆς Χειροτονίας, ἡ ὁποία θὰ ἐτελεῖτο τὴν Κυριακή, 16/29.11.2015, στὸ Γυναικεῖο Μοναστήρι, ἐφ᾿ ὅσον εἶναι περισσότερον συγκροτημένο καὶ κατάλληλο, ἴσως καὶ εὐρύτε- ρο, γιὰ μία τόσο σοβαρὰ ὑπόθεσι
3. Μετὰ τὸν πλοῦτον τῆς Ἀγάπης, ὑλικῶς καὶ πνευματικῶς, ἀνεχωρήσαμε γιὰ τὸ κέντρο τῆς Λάρνακας, ὅπου ὁ περίφημος Ναὸς τοῦ Ἁγίου Λαζάρου τοῦ Τετραημέρου μὲ τὰ ἱερὰ Λείψανά Του καὶ ἐν τέλει ἐφθάσαμε στὸ κατάλυμμά μας, ὅπου διηνυκτερεύσαμε. Ἡ σεβαστὴ Μοναχὴ Γερόντισσα Θέκλα, παρέμεινε φιλοξενούμενη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορ- φώσεως τοῦ Ἀβδελλεροῦ.
4. Εἶχαν προηγηθῆ ἐνημερώσεις γιὰ τὴν ὄντως λυπηρὰ καὶ πολυχρόνια διάσπασι τῶν τοῦ Πατρίου στὴν Αὐτόνομη Τοπικὴ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, γιὰ τὶς ἀτέρμονες περίπου ἀπὸ δεκαετίας δικαστικὲς μάχες, μάλιστα μετὰ τὴν Κοίμησι τοῦ Ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ἐπιφανίου, τοῦ Ὀποίου ὁ Διάδοχος Μητροπολίτης κ. Σεβαστιανός, ὅπως διεπιστώσαμε, συνέχισε τὴν γραμμὴ τῆς μετριοπάθειας, τῆς ἀνεξικακίας, τῆς σοφίας καὶ τῆς προσευχῆς. Καὶ ὁπωσδήποτε, τελικὰ αὐτὰ δίδουν τὴν ἐν Χριστῷ νίκην καὶ λύσιν καὶ θεραπεύονται τὰ σχίσματα καὶ οἱ διαιρέσεις, τὰ ὁποῖα σπείρει καὶ καλλιεργεῖ ὁ ἐχθρὸς τῆς σωτηρίας μας.
Β’ . Σάββατο, 15.11.2015, † Μνήμη τῶν Ἁγίων Γουρία, Σαμμωνᾶ καὶ Ἀβίβου, Ἀρχὴ ΝΗΣΤΕΙΑΣ.
Τὶς πρωϊνὲς ὧρες ἔγινε μία σύντομος ἐπίσκεψις στὴν οἰκία τοῦ Χρίστου καὶ τῆς Εὐρυδίκης, ὅπου συναντήσαμε μερικὰ ἀπὸ τὰ τέκνα τῆς πολυμελοῦς καὶ εὐλογημένης αὐτῆς οἰκογενείας καὶ μερικοὺς συγγενεῖς τους
Διεξήχθη μία κάπως ἐκτενὴς συζήτησις ἑνωτικὴ/φιλική, κατὰ τὴν ὁποία ἐνημερώσαμε τοὺς Ἀδελφούς μας γιὰ τὸ ἔργο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καὶ τὶς προοπτικές μας γιὰ τὴν Ἕνωσί μας.
Ἦσαν ἄνθρωποι σπουδαῖοι, χαριτωμένοι καὶ φιλόξενοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἐφρόντιζαν ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς παραμονῆς μας στὴν Μεγαλόνησο, ἔδειχναν ὅτι τοὺς συγκινοῦσε τὸ Ἑνωτικὸ Ὄραμά μας καὶ ἔδιναν εὐχὲς νὰ γίνη τοῦτο πραγματικότης.
2. Ἐν συνεχείᾳ, ἐπισκεφθήκαμε τὴν Ἀνδρικὴ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἐπιφανίου στὸ Ἀβδελλερὸ Λάρνακας, τῆς ὁποίας προΐσταται ὁ π. Ἐπιφάνιος (νῦν Ἐπίσκοπος) καὶ φιλοξενεῖ δεκαμελῆ Ἀδελφότητα.
Ἐνημερωθήκαμε γιὰ τὶς ἐξελίξεις στὴν Δικαστικὴ Διαμάχη μὲ τοὺς σχισματικοὺς τοῦ Ρουμάνου Παρθενίου (Λεμεσὸς) καὶ ἔτσι ἐδόθη ἡ εὐκαιρία νὰ ἀναπτύξουμε καὶ πάλι τὶς ἑνωτικὲς προοπτικές μας, μὲ σταθερὸ πάντοτε τὸ βλέμμα πρὸς τὴν ἐν Ἑλλάδι Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ. Στεφάνου καὶ τοὺς Ἀδελφούς μας ἐν Κύπρῳ ὑπὸ τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κιτίου κ. Σεβαστιανόν.
Ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Πανοσιολογιώτατον π. Ἐπιφάνιον ἦταν πολὺ ἐγκάρδια καὶ οἰκοδομητική.
3. Κατὰ τὶς 12:30’ εὑρισκόμεθα στὴν πληγωμένη Λευκωσία μας, τὴν ὁποία ἐπισκεπτόμεθα γιὰ πρώτη φορὰ καὶ μὲ συναισθηματικὴ φόρτισι, γιὰ τὴν παρατεινομένη καὶ κραυγαλέα ἀδικία τῆς διχοτομήσεως τῆς Νήσου καὶ τῆς Πόλεως ἀπὸ τὴν τουρκικὴ θηριωδία (1974 κ. ἑ.).
Ἐβαδίσαμε στὴν οὐδέτερη ζώνη στοχαζόμενοι καὶ θλιβόμενοι, ἐπισκεφθήκαμε τὸν καταπληκτικὸ Ναὸ-Προσκύνημα τῆς Παναγίας Φανερωμένης (Εἰκὼν Θαυματουργός, ΙΔ’ αἰ.), συναναστραφήκαμε τοὺς γεμάτους φιλικότητα Ἀδελφούς μας Κυπρίους, διεπιστώσαμε τὸ μεγάλο ρεῦμα τῶν ἀλλοδαπῶν τουριστῶν, ἀλλὰ καὶ σκυθρωπάσαμε ἀπὸ τὴν δυστυχῶς κυριαρχοῦσαν ἐκκοσμίκευσιν, τὴν δεύτερη ἐπίσης μεγάλη πληγή τῆς Μεγαλονήσου...
Κατὰ τὴν ἐπιστροφή μας, δεχθήκαμε τὸ μεγάλο πράγματι δῶρο νὰ προσκυνήσουμε στὴν Γυναικεία Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου († Μνήμη: 17η Σεπτεμβρίου) στὸ χωριὸ Πολιτικόν, πλησιόχωρο καὶ ΝΔ τῆς Λευκωσίας.
Εἶναι ἕνας πανσέβαστος χῶρος, ἕνα ζωντανὸ Μνημεῖο τῆς Ρωμηωσύνης, οἱ ρίζες τοῦ Ὁποίου ἀνάγονται στὸν Α’ αἰ., ὅταν ὁ Ἅγιος Ἡρακλείδιος εἶχε συναντηθῆ στὸν τόπο αὐτὸ μὲ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους Παῦλο, Βαρνάβα καὶ Μᾶρκο (45- 53 μ.Χ.), οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐπισκεφθῆ τὸ Νησὶ γιὰ νὰ εὐαγγελίσουν αὐτό, καὶ οἱ ὁποῖοι κατήχησαν, ἐβάπτισαν καὶ ἐχειροτόνησαν Αὐτὸν ὡς πρῶτο Ἐπίσκοπο Ταμασοῦ.
Τὸ σωζόμενο σπήλαιο-κρύπτη τῆς συναντήσεως, ὅπου καὶ τὸ Μνῆμα τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου, εὑρίσκεται ὑπὸ τὸ Ἱερὸν Βῆμα τοῦ ἐπίσης σωζομένου Μαρτυρίου (Ναοῦ) τοῦ Ἁγίου (Δ’ αἰ.), ἐντὸς δὲ τοῦ Μαρτυρίου διαφυλάσσονται δύο Λάρνακες: ἡ τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου καὶ ἡ τοῦ Ἁγίου Μνάσωνος, Α’ καὶ Β’ Ἐπισκόπων Ταμασοῦ.
Ὁ θαυμάσιος καὶ ἐπίσης ἀρχαιότατος μεγάλος Ναός, περιλαμβάνον καὶ τὸ Μαρτύ- ριον, ὡς καὶ τὸ ὅλο κτιριακὸ συγκρότημα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τὸ ὁποῖο φιλοξενεῖ μίαν 40μελῆ Ἀδελφότητα Μοναστριῶν, ἀποπνέει καὶ μαρτυρεῖ τὴν ἀρχαιοπρεπῆ λαμπρότητα, συνταιριασμένη μὲ τὴν λιτότητα καὶ σεμνότητα, ὅπως ἁρμόζει στὸν Ὀρθόδοξο Μοναχισμό.
5. Ἡ ἄφιξίς μας στὴν Λάρνακα στὶς 16:00’, παρὰ τὴν κόπωσι, μᾶς ἔδωσε ἐπαρκῆ χρόνο μέχρι τὸ βράδυ γιὰ νὰ ἀνακαλέσουμε στὴν μνήμη μας ἐντυπώσεις-εἰδήσεις-συζητήσεις κάθε βή- ματός μας στὴν Μεγαλόνησο καὶ νὰ καταγράψουμε αὐτές.
● Ὁ Σεβασμ. κ. Σεβαστιανὸς ἔχει στὴν Λευκωσία τρεῖς (3) Ἱεροὺς Ναούς: τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου καὶ τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Οἱ σχισματικοὶ ὑπὸ τὸν Παρθένιον δὲν ἔχουν Ναὸ-Ἐνορία στὴν Λευκωσία καὶ δραστηριοποιοῦνται κυρίως στὴν Λεμεσό, ὅπου ἔχουν μία μόνον Ἐνορίαν φυλλοροοῦσαν, ἐφ᾿ ὅσον οἱ εὐσεβεῖς τοὺς ἐγκαταλείπουν σταδιακά...
● Στὴν Λάρνακα, ἐντὸς τῆς πόλεως, ὁ Σεβασμ. κ. Σεβαστιανὸς ἔχει μία Ἐνορία τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, ἡ δὲ πλησιόχωρος Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Ἐπιφανίου στὸ Ἀβδελλερό, μετὰ τὴν Λάρνακα καὶ τὸ Ἀραδίππου, λειτουργεῖ κάθε Κυριακὴ ἐνοριακά, δηλαδὴ στὸν ἐξωτερικὸ-προσκυνηματικὸ ὁμώνυμο Ἱερὸ Ναὸ τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία γιὰ τοὺς εὐσεβεῖς.
● Ὁ Ἀείμνηστος Μητροπολίτης Κιτίου Ἐπιφάνιος ἦταν ἕνας Ἱεράρχης, ὁ ὁποῖος διεκρίνετο γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ σοφία καὶ διάκρισί του: ἦταν μετριοπαθής, εἰρηνοποιός, καὶ ἔδειχνε κα- τανόησι, πρὸς ἀποφυγὴν μερισμῶν καὶ σχισμάτων, τὰ ὁποῖα ὅμως τελικὰ δὲν ἀπεφεύχθησαν, ὅταν μετὰ τὴν ὁσιακὴ Κοίμησί του († 2005) οἱ διαιρετικὲς τάσεις καὶ οἱ ἀκραῖες ἀντιλήψεις δὲν εἶχαν πλέον ἐμπόδιο νὰ ἐκδηλωθοῦν ἀπό τινας ἰδίως κληρικοὺς καὶ νὰ προκαλέσουν σύγχυσι καὶ σκάνδαλο στοὺς ἁπλοῦς πιστούς.
● Ἂν ἀπεδόθησαν ὀρθὰ ἀπὸ τοὺς συζητητάς μου καὶ ἂν κατενοήθησαν ἐπίσης ὀρθὰ ἀπὸ τὴν ἀναξιότητά μου, δύο θέσεις τοῦ Ἀειμνήστου ἔχουν διαχρονικὴ ἰσχύ, ὥστε ἐθεώρησα αὐτὲς ἄξιες νὰ καταγραφοῦν:
α. Ἔλεγε γιὰ τὴν γνωστὴ εἰκονολογικὴ ἔριδα: «Στὴν Ἐκκλησία μας συνυπῆρχαν ἀπὸ αἰώνων οἱ δύο τύποι τῶν συγκεκριμένων Εἰκόνων... Καὶ ὑπῆρχε εἰρήνη... Πιθανὸν ἡ μία ἐξ αὐτῶν νὰ μὴν εἶναι θεολο γικὰ καὶ τόσο ὀρθὴ καὶ ἡ ἄλλη νὰ εἶναι πλήρως ὀρθή... Ἐμεῖς συνεχίζουμε τὴν χρῆσι ἀμφοτέρων, προτιμῶντες τὴν εἰρήνη... Καὶ ἀναμένουμε, μὲ ἀγάπη μεταξύ μας, νὰ ἀποφανθῆ κάποτε ἡ Ἐκκλησία συνοδικῶς καὶ ἐγκύρως... Μέχρι τότε, ἂς εἰρηνεύουμε... Ἂς μὴν ὁδηγούμεθα στὰ ἄκρα... Δὲν πρέπει τὸ ζήτημα αὐτὸ νὰ μᾶς διαιρῆ... Προέχει ἡ ἀγάπη, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἑνότης, ὡστε νὰ ὁμιλήση ὁ Θεὸς μέσῳ μιᾶς Ὀρθοδόξου Συνόδου...».
β. Ὑπεγράμμιζε ἕνα οὐσιαστικὸ κριτήριο, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ μαρτυρία γνησίου ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος: «Δὲν πρέπει νὰ δημιουργοῦμε σχίσματα καὶ διαιρέσεις καὶ διλήμματα τοῦ τύπου: ποιόν θὰ ἀκολουθήσουμε στὴν σύγχυσι, πολυγνωμία καὶ ταραχή;... Θὰ ἀκολουθήσουμε ὁπωσδήποτε τὴν Σύνοδο... Σὲ αὐτὴν ὑπάρχει ἀσφάλεια... Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀνακηρύσση ὁ καθένας τὸν ἑαυτό του εἰδήμονα καὶ ἀλάθητο... Νὰ ἀρνῆται τὴν Σύνοδο καὶ τὸν οἰκεῖο Μητροπολίτη καὶ νὰ δραστηριοποιῆται σχισματικὰ καὶ ἀντισυνοδικά, ταράσσοντας τὸ Ποίμνιο καὶ φυγαδεύοντας τὴν ἀγάπη... Τὰ ὁποιαδήποτε προβλήματα ἀντιμετωπίζονται συνοδικά, μὲ προσευχή, ταπείνωσι καὶ ἀγάπη... Καὶ πάντοτε μέσα στὸ πνεῦμα τῆς εὐλογημένης γνησίας ὑπακοῆς...».
* * *
Γ’ . Κυριακή, 16.11.2015, † Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου.
Στὶς 6 π.μ. ἄρχισε ἡ Ἱερὰ Ἀκολουθία τοῦ Μεσονυκτικοῦ στὸ Γυναικεῖο Μοναστήρι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου, στὸ Ἀβδελλερό. Ἡ Χειροτονία θὰ ἐτελεῖτο ἐδῶ.
Ἀπὸ Παρασκευὴ καὶ Σάββατο εἶχαν ἔλθει ἐξ Ἑλλάδος Ἀρχιερεῖς καὶ Κληρικοὶ μὲ τὶς Συνοδίες τους.
Ἦσαν παρόντες στὸν Ναό, πέριξ τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου κ. Σεβαστιανοῦ, οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖτες Ἀμαθοῦντος κ. Λάζαρος, Θηβῶν καὶ Λεβαδείας κ. Ἀνδρέας, Λαρίσσης καὶ Τυρνάβου κ. Ἰγνάτιος, Φθιώτιδος κ. Παντελεήμων καὶ Νέας ῾Υόρκης κ. Ἀντώνιος.
Συμμετεῖχαν ἀρκετοὶ Κληρικοί, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ πολιὸς Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Νεόφυτος, ἀδελφὸς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Στεφάνου.
Ἡ ἀτμόσφαιρα ἦταν κατανυκτικὴ καὶ προσευχητική... Ἐπικρατοῦσε σὲ ὅλα ἡ ἱεροπρέπεια... Στὰ «γράμματα» κυριαρχοῦσε ὁ χαρακτήρας τῆς Ἀναστάσεως καὶ τῆς Πεντηκοστῆς...
Μεγάλο πλῆθος κόσμου... Ναὸς καὶ Γυναικωνίτης πλήρεις εὐσεβῶν ἐκ πάσης ἡλικίας... Δὲν ἔψαλαν οἱ Μοναχές, ἀλλὰ δύο Χοροὶ ἀνδρῶν...
Στὶς 9 π.μ. ἄρχισε ἡ ἀνάγνωσις τῆς Ὁμολογίας Πίστεως ὑπὸ τοῦ Ἐψηφισμένου Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος π. Ἐπιφανίου καὶ ἔληξε στὶς 9:20’... Καὶ στὶς 9:25’ ἄρχισε ἡ Θεία Λειτουργία.
Στὶς 10:10’, ὁ Σεβασμιώτατος κ. Σεβαστιανὸς ἐγκαινιάζει τὴν διαδικασία τῆς Χειροτονίας μὲ μία πολὺ σημαντικὴ ἴσως καὶ ἱστορικὴ ῾Ομιλία, ἡ ὁποία διήρκεσε 15’...
Κύρια σημεῖα ῾Ομιλίας:
Ἀνανεώνεται ἡ Αὐτόνομος Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου... Σχηματίζεται Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου: Μητροπολῖτες Κιτίου Σεβαστιανός, Ἀμαθοῦντος Λάζαρος καὶ Τριμυθοῦντος Ἐπιφάνιος...
Ἡ Ἐκκλησία Κύπρου εὑρίσκεται σὲ κοινωνία εὐχαριστιακὴ μὲ τὴν Ἀδελφὴ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὑπὸ τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Στέφανο... Εἶναι ἡ πρώτη Χειροτονία στὴν Κύπρο ἑνὸς Κυπρίου Ἀρχιερέως ἀπὸ τοῦ 1924...
Εἶχαν προηγηθῆ δύο Χειροτονίες, ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα: ἡ πρώτη τοῦ Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνος (†) καὶ ἡ δεύτερη τοῦ Κιτίου Ἐπιφανίου (†)...
Ἠθικὲς-πνευματικὲς παραινέσεις πρὸς τὸν Ἐψηφισμένο... Ὑπενθύμισις τῆς ἀποστολικῆς προτροπῆς πρὸς Τιμόθεον: «Σπούδασον...»...
Ἐπακολούθησε ἡ ῾Ομιλία τοῦ κατασυγκινημένου Ἐψηφισμένου Ἐπισκόπου (10:24’-10:35’)... Θαυμάσια ῾Ομιλία, πλήρης πνευματικῶν μηνυμάτων καὶ μοναχικοῦ πνεύματος... Θεώρησις τῆς Ἀρχιερωσύνης ὡς Διακονίας... Προσφωνεῖ τὸν Σεβασμ. Κιτίου ὡς Πανιερώτατον...
Στὶς 10:35’ ἀρχίζει ἡ κυρίως Χειροτονία, ἡ ὁποία τελεῖται ἐν ὀνόματι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου... Στὸν «χορό», ψαλλομένων τῶν γνωστῶν «Ἅγιοι Μάρτυρες...», φέρεται ὑπὸ δύο ἐκ τῶν Ἀρχιερέων... Τὸ «Ἄξιος» ὡς βροντὴ σείει τὸν Ναό... Φῆμες πάντων τῶν Ἀρχιερέων... Τοῦ Μητροπολίτου Σεβαστιανοῦ: «Σεβαστιανοῦ τοῦ Πανιερωτάτου καὶ Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου Κιτιέων, Ὑπερτίμου καὶ Ἐξάρχου πάσης Κύπρου...».
Στὸ Κοινωνικό, ὡμίλησε ὁ ἀγαπητὸς ἐν Χριστῷ Ἀδελφὸς κ. Δημήτριος Κάτσουρας (11:42’-12:06’)... Ἡ Ὁμιλία του, γεμάτη εἰρήνη, μὲ καλὴ δόμησι καὶ ἄρθρωσι, ἦταν ἀρκετὰ σημαντικὴ καὶ οἰκοδομητική... Κύρια σημεῖα της:
Διδασκαλία Ἐκκλησίας περὶ Ἐπισκόπου... Συγκρότησις Αὐτονόμου Συνόδου Ἐκκλησίας Κύπρου... Ἡ Ἐκκλησία τῶν Γνησίων στὴν Κύπρο εἶναι ἡ συνέχεια τῆς Ἐκκλησίας, τὴν Ὁποία ἐφύτευσαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι στὴν Μεγαλόνησο... Δὲν εἶναι μία ὁμάδα, μία παράταξι, μία ἕνωσι προσώπων... Ὅσοι εἶναι τῆς Ἀληθείας, αὐτοὶ συγκροτοῦν τὴν Ἐκκλησία... Δύο κοιμηθέντες Ἐπίσκοποι (Τριμυθοῦντος καὶ Κιτίου) καὶ δύο ζῶντες (Κιτίου καὶ Ἀμαθοῦντος). εἶχαν χειροτονηθῆ στὴν Ἑλλάδα... Ὁ πρῶτος ἐν Κυρίῳ καὶ Κύπριος εἶναι ὁ νῦν χειροτονηθεὶς Σεβασμ. Ἐπιφάνιος... Ὁ Ἀείμνηστος Τριμυθοῦντος Σπυρίδων εἶχε διατελέσει Προηγούμενος Ξενοφῶντος καὶ τὰ Λείψανά του εὑρίσκονται στὴν Κερατέα...
Στὸ σημεῖο αὐτό, ὁ Ὁμιλητὴς ἐπέδωσε ὡς Δῶρον στὸν νέο Ἐπίσκοπο τμῆμα Λειψάνου τοῦ Ἀειμνήστου Σπυρίδωνος.
Πρὸ τοῦ «Δι᾿ εὐχῶν» ἀπηυθύνθησαν Μηνύματα πρὸς τὸν ἄρτι χειροτονηθέντα: ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Στέφανος (διὰ τοῦ Ἀδελφοῦ του π. Νεοφύτου), ὁ Ἀμαθοῦντος Λάζαρος (ἐτόνισε τὸν διακονικὸ χαρακτῆρα τῆς Ἀρχιερωσύνης), καὶ ὁ Νέας ῾Υόρκης Ἀντώνιος (20’), ὁ ὁποῖος ἐδώρησε στὸν κ. Ἐπιφάνιο ἕνα ἱερὸ Ἀντιμήνσιο, ἐγκαινιασμένο ὑπὸ τοῦ Ἀειμνήστου Κιτίου Ἐπιφανίου.
Ἡ ὁριστικὴ λῆξις τῆς πανδαισίας αὐτῆς ἔγινε στὶς 12:45’.
Μετὰ τὸ ἑόρτιο κέρασμα στὴν ἐξωτερικὴ Τράπεζα τῆς Μονῆς, ἀκολούθησε μέγα πανηγυρικὸ γεῦμα σὲ πλησιόχωρο κτῆμα, εἰδικὰ διασκευασμένο, στὸ ὁποῖο παρεκάθησαν ἅπαντες οἱ εὐσεβεῖς πιστοὶ (μέγα πλῆθος!), προεξάρχοντος βεβαίως τοῦ Ἱερατείου: Ἀρχιερέων, Πρεσβυτέρων, Διακόνων, ἀλλὰ καὶ Μοναχῶν, μέσα σὲ μία θαυμάσια ἀτμόσφαιρα ἀγάπης, εἰρήνης, οἰκειότητος, προσευχῆς/ψαλμωδιῶν καὶ χαρᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.
Ἐπιστρέψαμε στὸ κατάλυμά μας κατὰ τὶς 4:30’ μ.μ. μὲ συναισθήματα εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Θεῖον Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὸ Θαῦμα, τὸ Ὁποῖο εἴχαμε βιώσει καὶ εἶχε πολλαπλὲς καὶ πολύμορφες ἐκφράσεις Οἰκοδομῆς καὶ Παραμυθίας ἐν Χριστῷ, μάλιστα δὲ καὶ κατ᾿ ἐξαίρεσιν στὴν προοπτικὴ τῆς Ἑνώσεως καὶ τῆς Ἐλπίδος.
Εἶχα ἐξ ἀρχῆς διευκρινίσει στοὺς Ἀδελφούς μας ἐν Κύπρῳ, καὶ ἰδίως στοὺς Ἀρχιερεῖς, ὅτι δὲν εὑρίσκομαι στὴν Κύπρο ὡς ἄτομον, ἀλλ᾿ ὡς Ἐκπρόσωπος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας καὶ ὅτι κομίζω Μήνυμα Ἀγάπης καὶ Ἑνώσεως.
Οἱ Ἀδελφοί μας ἐξετίμησαν αὐτὸ καὶ ἡ εὐγένεια καὶ ἡ λεπτότης καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ τιμὴ στὸ πρόσωπό μου ἦσαν κάτι περισσότερο ἀπὸ συγκινητικές, ὥστε νὰ ζήσουμε ὅλοι μαζὶ τὴν Κοινωνία τῆς Ἀγάπης:
μὲ ἔθεσαν σὲ τιμητικὴ θέσι στὸν Ναό, μὲ ἀντιμετώπισαν μὲ πολλὴ εὐγένεια, μοῦ εὐχήθησαν ἐπανειλημμένως «σύντομα καὶ ἡ ὥρα ἡ καλή...», ἀλληλο-ασπασθήκαμε μὲ ἰδιαίτερη ἐγκαρδιότητα, μοῦ ἐδόθη ἡ ἄδεια-εὐλογία νὰ προσφωνήσω στὸ Ἀρχονταρίκι τὸν νέο Ἐπίσκοπο ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας μὲ Χαιρετισμὸ Ἑνωτικὸ καὶ νὰ προσφέρω συνοδικὸ Δῶρο ὡς σύμβολον κλάδου ἐλαίας, τέλος δὲ νὰ συμμετάσχω στὴν μεγάλη ἑόρτια τράπεζα, ὅπου ὁ συμπλησιασμὸς ἦταν τοιαύτης ποιότητος πνευματικῆς, ὥστε νὰ χαθῆ πλήρως ἡ αἴσθησις τῆς ὁποιασδήποτε διαφορότητος...
«...Εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε... Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον... Ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας...».
3. Ἡ αἴσθησις τῆς ἐν Χριστῷ οἰκειότητος καὶ ἀδελφοσύνης ἔφτασε σὲ ὑψηλότερο –ταυτοχρόνως καὶ βαθύτερο– ἐπίπεδο στὴν βραδυνή μας Συνάντησι στὸ Ἡσυχαστήριο τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στὸ Ἀβδελλερό, στὰ ὅρια τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως.
● Ἦσαν παρόντες ἅπαντες οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ ἀρκετοὶ Κληρικοί, Ἑλλάδος καὶ Κύπρου, ὁ κ. Δημήτριος Κάτσουρας κ. ἄ. καὶ διεξήχθη μία περίπου τετράωρος πολὺ σοβαρὰ συζήτησις σὲ κλῖμα ἀλληλο-σεβασμοῦ, ἀλληλο-εκτιμήσεως, ἀλληλο- κατανοήσεως, καὶ πάντοτε ἐν ἀναφορᾷ πρὸς τὴν ποθητὴν Ἕνωσιν.
● Μεταξὺ ἄλλων, ἀπάντησα σὲ διάφορες ἐρωτήσεις, διευκρίνισα ποικίλα θέματα, πρότεινα νὰ προωθήσουμε τὸ ἔργο τῆς Ἀγάπης καὶ τῆς Ἕνώσεως, ἐζήτησα νὰ ἐπισκε- φθῶ τὸν Μακαρ. Ἀρχιεπίσκοπο κ. Στέφανο, ὑπέγραμμισα τὴν ἀνάγκη νὰ ἀνακαλύψουμε ἐκ νέου τὴν βαθειὰ πραγματικότητα, ὅτι εἴμεθα ἐν Χριστῷ Ἀδελφοὶ μὲ κοινὴ Ὀρθόδοξη Πίστι (περιέγραψα τὰ κύρια στοιχεῖα τῆς κοινῆς μας Πίστεως), οἱ ὁποῖοι ὀφείλουμε νὰ ξεπεράσουμε παρεξηγήσεις –παρερμηνεῖες καὶ στερεότυπα τοῦ παρελθόντος μὲ γενναιοψυχία, ὥστε ἑνωμένοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν λαίλαπα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ μάλιστα ἐν ὄψει τοῦ 2016...
● Μετὰ ἀπὸ τὴν μακρὰ αὐτὴ τὴν θερμὴ-ἐγκάρδια συζήτησι, ἡ ὁποία ἐπιστεγάσθηκε μὲ ἕνα πλούσιο Δεῖπνον Ἀγάπης, ὑπῆρξε μία κατὰ κάποιο τρόπο δέσμευσις νὰ συνεχισθοῦν οἱ Συναντήσεις αὐτῆς τῆς μορφῆς στὴν προοπτικὴ τῆς Ἑνώσεως. Ἀμήν.
* * *
Δ’ . Δευτέρα, 17/30.11.2015, † Μνήμη τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νεοκαισαρείας.
Ἦταν ἡ τελευταία ἡμέρα τῆς παραμονῆς μας στὴν Μεγαλόνησο, ἡ ὁποία ὅμως μᾶς ἐπεφύλαξε μία ἔκπληξι, μία μεγάλη χαρὰ καὶ ἐπιστεγάσθηκε ἡ Ἐπίσκεψις-Προσκύνημα στὴν Κύπρο μας μὲ μία Δωρεὰ τοῦ Θεοῦ περαιτέρω ἑνοποιητικὴ μὲ τοὺς Ἀδελφούς μας.
Ἐξεδόθη ἡ ἀπὸ πολλοῦ ἀναμενομένη τελικὴ Δικαστικὴ Ἀπόφασις (Ἀριθμ. Ἀγωγῆς 2046/2011) ἀπὸ τὸ Ἐπαρχιακὸ Δικαστήριο Λάρνακας ἐπὶ τῶν παραλόγων διεκδικήσεων τῶν σχισματικῶν τοῦ Ρουμάνου Παρθενίου ἔναντι τοῦ Σεβασμ. κ. Σεβαστιανοῦ (ὅτι δῆθεν δὲν εἶναι ὁ Κανονικὸς Μητροπολίτης Κιτίου), ἔναντι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως (ὅτι δῆθεν δὲν ἀνήκει στὴν ἐγκαταβιοῦσα ἐκεῖ Ἀδελφότητα ὑπὸ τὴν Καθηγουμένην Γ. Λαμπαδίαν) καὶ ὅτι δῆθεν ἡ ὑπὸ τὸν Σεβασμ. κ. Σεβαστιανὸν Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ἀλλὰ συνένωσις προσώπων, μία παράταξις κ.ἄ.
Ἡ Ἀπόφασις αὐτὴ (51 σελίδες, §§ Α-Μ), ἕνα ἐμπεριστατώμενο κείμενο, περιγράφει μεθοδικὰ καὶ μὲ εὐκρίνεια τὰ στοιχεῖα μιᾶς πολυετοῦς διαμάχης, ἡ ὁποία κυριολεκτικὰ συνετάραξε καὶ σημάδευσε τοὺς Γνησίους Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς Ἀδελφούς μας τῆς Κύπρου.
Ἦταν λοιπὸν δικαία καὶ ἐπιβεβλημένη ἡ ὁδηγία-ἐντολὴ τοῦ Σεβασμ. κ. Σεβαστιανοῦ νὰ ἑορτασθῆ δοξολογικῶς τὸ Δῶρο αὐτὸ μὲ εἰδικὴ Ἀκολουθία στὸ Μοναστήρι τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ μας, τῇ παρουσίᾳ καὶ συμμετοχῇ μεγάλου πλήθους Κλήρου, Μοναχῶν καὶ Λαϊκῶν.
Οἱ Ἀρχιερεῖς ἐξ Ἑλλάδος ἦσαν ἀκόμη ἐκεῖ καὶ ἔτσι ἑνωμένος καὶ ἤδη οἰκεῖος μὲ τὴν πανηγυρίζουσα Τοπικὴ Ἐκκλησία, τὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ, συμμετεῖχα προσευχητικὰ στὸ χαρμόσυνο αὐτὸ γεγονός.
Ἔψαλε ὁ Χορὸς τῶν Μοναζουσῶν σὲ ὑψηλοὺς τόνους χαρᾶς, ἀνεγνώσθησαν εἰδικὲς Δέησεις καὶ Εὐχές, ἀκούσθησαν ἀπὸ τὸν Σεβασμ. Μητροπολίτη κ. Σεβαστιανὸ λόγοι Χάριτος, οἱ ὁποῖοι εὐωδίαζαν ἀπὸ σεμνότητα, μετριοφροσύνη, ἀνεξικακία καὶ Ἀγάπη· μάλιστα δέ, ὁ Σεβασμιώτατος ἀπέφυγε τελείως τὴν θριαμβολογία καὶ τὴν ὑποτίμησι τῶν σχισματικῶν καὶ προέτρεψε νὰ συνεχίσουν Κλῆρος καὶ Λαὸς νὰ θεωροῦν αὐτοὺς ὡς Ἀδελφούς των, τοὺς ὁποίους ἀναμένουν νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, καὶ νὰ ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς –ὅπως συνέβαινε καὶ στὴν πολυχρόνια δοκιμασία– τὴν κρίσι, κατάκρισι καὶ ἀπαξίωσί τους.
* * *
Μετὰ τὴν τετραήμερη πνευματικὴ αὐτὴ πανδαισία, ἡ ὁποία περιελάμβανε κλιμακωτά: Χειρονία Ἐπισκόπου, Συγκρότησι Τοπικῆς Συνόδου, Δικαίωσι Δικαστική, Γνωριμία καὶ Ἀγαπητικὴ Συναναστροφὴ καὶ Προσευχητικὴ Συμμετοχὴ στὶς ἐπιτυχίες καὶ χαρὲς τῶν Ἀδελφῶν μας, συνειδητοποιήσαμε πλήρως τὴν πράγματι μεγάλη αὐτὴ Εὐλογία τοῦ Κυρίου μας.
Ἡ ἐπιστροφή μας στὴν Μητέρα Ἑλλάδα, τὴν Δευτέρα περὶ τὸ μεσονύκτιον, καὶ ἡ συνέχισις τῶν βαρυτάτων ὑποχρεώσεων τῆς Διακονίας μας δὲν προεκάλεσαν διακοπὴ τῆς πηγαίας χαρᾶς, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἐν Χριστῷ ἐνθουσιασμοῦ γιὰ τὴν θαυμάσιες ἐμπειρεῖες μας στὴν πληγωμένη Κύπρο μας, μὲ στραμμένο συνεχῶς τὸ βλέμμα στὴν νίκη τῆς Ἀγάπης καὶ τὴν Ἕνωσι.
Εἴθε νὰ ἀξιωθοῦμε τὸ συντομώτερο τοῦ θαύματος αὐτοῦ, πρὸς δόξαν τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνευματος. Ἀμήν!
30.11.2015 ἐκ. ἡμ.
+ Ὁ Μητροπολίτης ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς Κυπριανὸς
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου