ΤΑ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΦΡΟΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ

 194 00 Τ.Θ. 54  ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣΤΗΛ. 210.6020176,  210 2466057

Α.Π. 356                          ‘Εν Κορωπίῳ τῆ 18.5.2004

Πρός

τόν Μακαριώτατον ᾿Αρχιεπίσκοπον ᾿Αθηνῶν

 καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέαν.

ΣΧΕΤ. ῾Υπ᾿ ἀριθμ. 3201 καί 3202/29.4.04 (ἐ.ἡ.) ἔγγραφα τοῦ παρανόμως καί ἀντικανονικῶς ἐμφανιζομένου ὡς ᾿Αρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν, τοῦ καί ὡς βλασφήμου ἀπό ἑπταετίας καταγγελθέντος (βλ. "Ο.Π. μηνός ᾿Απριλίου 2004) ᾿Επισκόπου Πειραιῶς κ. Νικολάου.

Μακαριώτατε, εὐλογεῖτε. Διά τῆς παρούσης ἀδελφικῆς ἐπιστολῆς μου, ἀπευθύνομαι εἰς τήν Μακαριότητά σας διά νά σᾶς γνωρίσω, διά μίαν εἰσέτι φοράν τά ἑξῆς:

1) ᾿Από τήν 5.2.03 καί μέχρι σήμερον, ἡ ἐλαχιστότης μου ἐν ταῖς ἱερουργίαις μου δέν ἔπαυσα νά μνημονεύω τοῦ ὀνόματος ῾Υμῶν, καθ᾿ ὅσον ἡ μετά συναλλαγῆς περί παραιτήσεως συμπαιγνία σας μετά τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς κ. Νικολάου, ἡ ὁποία πολλαπλῶς κατηγγέλθη, σᾶς κατέστησε μέν ὑπόδικον, δι᾿ οὕς λόγους ἔχει πολλάκις μέχρι σήμερον ἀναλυθεῖ, ὅμως δέν ἔχει εἰσέτι ἐκδικασθεῖ ὑπό ἁρμοδίου Κανονικοῦ ᾿Εκκλησιαστικοῦ ὀργάνου, ἐνῶ ἀνεμέναμεν τήν ἐκ μέρους σας ἀνάνηψιν.

2) ῞Οπως κατήγγειλα τήν 5.2.03 καί ἐνώπιον ῾Υμῶν καί ἐνώπιον τῶν Σεβ. ᾿Αρχιερέων, εἰς βάρος σας ἐκκρεμεῖ σειρά Καταγγελιῶν, καί διά τήν Κατάλυσιν τῆς Κανονικῆς τάξεως, καί διά τά θέματα ῾Ομολογίας καί Πίστεως, τά ὁποῖα ἐθέσατε εἰς τό ᾿Αρχεῖον, ἀλλά διά τήν προκλητικήν κάλυψιν τῶν σχισματοαιρετικῶν πέντε πρώην Μητροπολιτῶν καί τοῦ ὁμόφρονος αὐτῶν, τοῦ βλασφήμου Σεβ. Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικολάου, αἱ ὁποῖαι (Καταγγελίαι) δέν ἔχουν ἐκδικασθεῖ.

3) Κατά τήν Κανονικήν Τάξιν, ἐφ᾿ ὅσον εἰς βάρος σας ἐκκρεμοῦν Καταγγελίαι ἐπί θεμάτων Πίστεως καί Κανονικῆς Τάξεως, ὀφείλετε νά συγκαλέσητε τήν ῾Ιεράν Σύνοδον καί νά καταθέσητε ὁ ἴδιος αὐτάς τάς Καταγγελίας, καί ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ ἀρχαιοτέρου νά ἐκδικασθοῦν κατά τήν Κανονικήν καί ὀρθόδοξον τάξιν καί δεοντολογίαν.

4) Τά ὅσα συνέβησαν τήν 5.2.03 καί ὅσα ἠκολούθησαν (σύγκλησις "Συνόδων" ὑπό Πειραιῶς κ. Νικολάου, ἀνάθεσις εἰς ῾Υμᾶς "Προεδρίας Πατρῶν", "ἐκλογή νέου Αρχιεπισκόπου", ἡ "ἐνθρόνισις" του καί αἱ περαιτέρω "ἀποφάσεις") εἶναι, καθ᾿ ἡμᾶς, παντελῶς ἄκυρα καί δέν παράγουν κανέν κανονικόν καί νόμιμον ἀποτέλεσμα διά τήν ᾿Εκκλησίαν, ἐνῶ σᾶς κατέστησαν φατρίαν καί ἐδημιούργησαν τήν παροῦσαν ἐκκλησιαστικήν κρίσιν.

5) Κατά τήν ταπεινήν μου ἄποψιν, τό γε νῦν ἔχον, μία λύσις, κατά Θεόν, ὑπάρχει: ᾿Αντί διά τῆς ὑπ᾿ ἀριθμ. 3201/29.4.04 προσκλήσεως νά κατασκευάζωνται προσχηματικά θέματα δι᾿ ἀθεμίτους σκοπούς καί νά σχεδιάζωνται ἄκυροι ἀποφάσεις ἐπί τῆς οὕτως ἤ ἄλλως ἀκύρου "῾Ημερησίας Διατάξεως", δέον νά ἀποφασίσητε σύγκλησιν Κανονικῆς ῾Ιερᾶς Σύνόδου, τήν ὁποίαν μόνον ῾Υμεῖς, ἐνόσω ζῆτε, δύνασθε καί ἐπιβάλλεται νά συγκαλέσητε, ἐνώπιον τῆς ὁποίας νά θέσετε τόσον τά εἰς βάρος σας ἐκκρεμοῦντα θέματα Πίστεως, ὅσον καί τά εἰς βάρος τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς κ. Νικολάου. καθώς καί τά λοιπά ἐκκρεμοῦντα, ὅπως: "Ποιμαντική καί Κανονική ἀντιμετώπισις τῆς σχισματοαιρέσεως τῶν πέντε πρώην Μητροπολιτῶν", θέματα Κανονικῆς Τάξεως, ῾Ομολογίας, ᾿Απαλλακτικῶν Βουλευμάτων, Διαλόγου μέ τούς Φλωρινικούς, καθώς καί πρωτίστως τό θέμα τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως αὐτό ἐξελίσσεται ἀπό τό 1971 μέχρι σήμερον.

6) Εἰς τήν συνέχειαν καί ἐφ᾿ ὅσον, σύν Θεῷ, ἀντιμετωπισθοῦν ὅλα αὐτά τά θέματα, τότε, καί ἐάν ἐπιμένετε, ὅπερ προσωπικῶς ἀπεύχομαι, νά καταθέσετε, καί τήν παραίτησίν σας, ἡ ὁποία ἄν ἤθελε προκύψει ὡς συνάδουσα τοῖς σχετικοῖς ἱεροῖς Κανόσιν, νά γίνη ἀποδεκτή, μεθ᾿ ὅ νά ἐναποθέσητε ἅπαντα τά τοῦ ᾿Αρχιερέως καί νά περιορισθῆτε ὡς μοναχός εἰς κελλίον τῆς μετανοίας σας. ῾Υπό τά μέχρι σήμερον δεδομένα, καθ᾿ ἡμᾶς ἡ παραίτησις σας μόνον καθαιρετικήν πρᾶξιν ἐξασφαλίζει, καί κατά τόν ῾Ιερόν Νικόδημον καί "ἀφορισμόν".

᾿Ελάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός καί συλλειτουργός

+ ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς

Κήρυκος 

Συνημμένως παρατίθεται περίληψις αἱρετικῶν φρονημάτων

τοῦ Σεβ. Πειραιῶς κ. Νικολάου ἐμπεριεχομένων

εἰς τό βιβλίδιόν του "Προσκυνοῦμεν...", τῶν ὁποίων

ἡ ἐκδίκασις ἐκκρεμεῖ ἀπό τό 1998.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΙΣ

ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΤΕΡΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΕΒ/ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΩΝ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΜΟΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΟΝΗΜΑΤΙΟΝ ΤΟΥ "ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ ... " ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ 1993

῾Ο Σεβ/τος Μητρ/της Πειραιῶς καί Νήσων κ. Νικόλαος ἦτο ὁ ἐκ τῶν πρωτεργατῶν τοῦ σκανδάλου τῆς περιόδου 1991-95 καί κύριος ἐμπνευστής τῆς Α' ᾿Εγκυκλίου (1992), εἰς τήν μορφήν εἰς τήν ὁποίαν τελικά ἐξεδόθη, ἀλλά καί σήμερον εἶναι συνεχιστής τοῦ κινήματος τῶν πέντε, ὑπερμαχῶν τῶν ἀθεολογήτων καί αἰρετικῶν θέσεών των, αἱ ὁποῖαι ἔρχονται εἰς πλήρη ἀντίθεσιν μέ τά δύο βασικά δόγματα τῆς ᾿Εκκλησίας: α) ῞Οτι θεμέλιον τῆς εἰκονογραφίας εἶναι ἡ θεία ἐνσάρκωσις καί β) ῞Οτι τό περιεχόμενον τῶν προφητικῶν ὁράσεων ἐν τῇ Παλαιᾷ Διαθήκη εἶναι χριστοκεντρικόν.

Τά σημαντικώτερα δογματικά ὀλισθήματα, τά δημοσιευθέντα εἰς τό βιβλίδιόν του: "Προσκυνοῦμεν ..." ἐδόσεως 1993, εἶναι τά ἀκόλουθα:

1) ᾿Αναφερόμενος εἰς τούς προφήτας Μωϋσῆν, Μιχαίαν, ᾿Ησαΐαν, ᾿Ιεζεκιήλ, ᾿Ιερεμίαν, καί Δανιήλ, ὑποστηρίζει ὅτι εἶδον τόν Θεόν Πατέρα, ἐν ἀντιθέσει πρός τήν διδασκαλίαν τῆς ᾿Εκκλησίας καί τῶν ῾Αγίων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἀποφαίνονται ὅτι ἅπασαι αἱ ὁράσεις καί θεοφάνειαι τῆς Π. Διαθήκης ἔχουν ὡς ἐπίκεντρον τόν Χριστόν: "... καί οὐ φύσιν Θεοῦ εἶδε τις, ἀλλά τόν τύπον καί τήν εἰκόνα τοῦ μέλλοντος ἔσεσθαι ... Κατά πίστιν ἀπέθανον οὗτοι πάντες, μή κομισάμενοι τάς ἐπαγγελίας, ἀλλά πόρρῳθεν αὐτάς ἰδόντες καί ἀσπασάμενοι" (῾Ιωάν. Δαμασκηνοῦ, PG. 94, 1345 ΒΓ)

2) ᾿Αναφερόμενος εἰς τό πραγματικόν γεγονός τῆς Φιλοξενίας ἐν τῇ Παλαιᾷ Διαθήκῃ, ὑποστηρίζει ὅτι εἰς τόν ᾿Αβραάμ  ἐφάνησαν ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό ῞Αγιον Πνεῦμα, ἐνῶ κατά τήν διδασκαλίαν τῆς ᾿Εκκλησίας, ἐκ τῶν τριῶν ᾿Αγγέλων τῶν φανέντων τῷ Πατριάρχῃ ἐν τῇ δρυΐ τῇ Μαμβρῇ, οἱ μέν δύο ἦσαν κτιστοί ἄγγελοι, ὁ δέ τρίτος ἄκτιστος: "... δύο μέν ἑκατέρωθεν, μέσος δέ ὁ κρείττων, ὐπερέχων τῇ τιμῇ. Εἴη δ᾿ ἄν ὁ δεδηλωμένος ἡμῖν Κύριος αὐτός ὁ ἡμέτερος Σωτήρ ὅν καί οἱ ἀγνῶτες σέβουσιν, τά θεῖα λόγια πιστούμενοι (PG. 94, 1369 ΑΒ)

3) ᾿Αναφερόμενος εἰς τόν Πατριάρχην ᾿Ιακώβ, ἰσχυρίζεται ὅτι οὗτος εἶδε τόν Θεόν Πατέρα καί ἐπάλαισε μετ᾿ αὐτοῦ, ὅπερ ὡσαύτως ἀντιβαίνει πρός τήν διδασκαλίαν τῆς ᾿Εκκλησίας καί τῶν ῾Αγίων Πατέρων, διότι καί αὕτη ἡ θεοπτία ἀναφέρεται εἰς τόν Χριστόν. "Καί ᾿Αδάμ εἶδε Θεόν ... καί ᾿Ιακώβ εἶδε, καί ἐπάλαισε μετά τοῦ Θεοῦ ... καί Μωϋσῆς ... καί ᾿Ησαΐας ... καί Δανιήλ... προσεκύνησαν οὖν πάντες οἱ ἰδόντες τόν τῦπον καί τήν εἰκόνα τοῦ μέλλοντος" (᾿Ιω. Δαμασκηνοῦ PG. 94, 1345 ΒΓ).

4) ᾿Ισχυρίζεται παραπλανῶν ὅτι ἡ ῾Αγία Ζ' Οἱκουμενική Σύνοδος, εἰς τήν "πρός τήν ᾿Αλεξανδρέων ῾Αγιωτάτην ᾿Εκκλησίαν" ἐπιστολήν της, δῆθεν μακαρίζει ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δέχονται τάς εἰκονογραφίας τῶν ὁράσεων καί ἀναθεματίζει ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι δέν δέχονται αὐτάς. Καί τοῦτο ἀποτελεῖ βάναυσον παραχάραξιν πρός ἐξαγωγήν αἱρετικοῦ συμπεράσματος. ῾Η ῾Αγία ῾Εβδόμη Οἰκουμενική Σύνοδος ἀληθῶς, ἀφ᾿ ἐνός μέν μακαρίζει τούς δεχομένους τάς προφητικάς ὁράσεις "ὡς τύπους καί εἰκόνας καί σχήματα τῆς ἀληθείας" καί διά τοῦτο εἰκονίζοντας τά ἅγια (ὁλόκληρον τήν ἔνσαρκον οἰκονομίαν) ἀφ᾿ ἑτέρου δέ ἀναθεματίζει τούς αἱρετικῶς φρονοῦντας περί τῶν προφητικῶν ὁράσεων καί ὡς ἐκ τούτου μή δεχομένους "εἰκονίσαι τόν ἐνανθρωπήσαντα Λόγον", δηλαδή τόν Χριστόν.

5) Εἰς πάμπολλα σημεῖα τοῦ πονηματίου του (σελ. 12,14,16,18,20, καί 21) ἀναφέρεται εἰς τά Πρακτικά τῆς Ζ' Οἱκουμενικῆς Συνόδου καί συγκεκριμένως εἰς τήν Ε' Πράξιν αὐτῆς (εἰς τήν σελίδα 905), παραποιῶν καί παρερμηνεύων αὐτήν ἐν τῇ προσπαθείᾳ του νά ἀποδείξῃ τά ἀναπόδεικτα. ῾Απλῆ ἀνάγνωσις τῆς ὡς ἄνω πράξεως καί ἀντιπαραβολή της πρός τά ἐν τῷ πονηματίῳ δημοσιευθέντα, καταδεικνύει καί ἀποκαλύπτει τήν συγκεκριμένην ἀσεβῆ παραποίησιν τῶν κειμένων τῆς ἐν λόγῳ ῾Αγίας Συνόδου ὑπό τοῦ ᾿Επισκόπου.

6) ᾿Ισχυρίζεται, διαστρέφων τήν ἀλήθειαν, ὅτι ἡ Ζ' Οἱκουμενική Σύνοδος "ἀναθεμάτισε τόν βλάσφημον Πέρσην Ξεναΐαν μαζί μέ τούς ἄλλους Εἰκονομάχους, ἐπειδή ὁ τοιοῦτος ἔλεγε πρός τοῖς ἄλλοις ὅτι εἶναι νηπιώδους γνώσεως τό νά ζωγραφῆται τό Πνεῦμα τό ῞Αγιον, καθώς ἐφάνη εἰς τόν ῾Ιορδάνην εἰς τόν βαπτιζόμενον Χριστόν, ἐν εἰδώλῳ περιστερᾶς (σελ. 24). Συμφώνως ὅμως πρός τό ἀληθές περιεχόμενον τῆς ὡς ἄνω Πράξεως, ὁ Ξεναΐας ἐνόθευε τά δόγματα καί ἀνεστάτωνε τάς πόλεις, δέν ἐδέχετο τήν εἰκόνισιν τῶν ᾿Αγγέλων, τῶν ὁποίων τάς εἰκόνας συνέτριβεν. ῾Ωσαύτως, πρωτίστως ἠρνεῖτο τό Χριστολογικόν δόγμα, διό καί τάς τοῦ Κυρίου εἰκόνας κατέκρυπτεν καί ἐξηφάνιζεν. ῾Ωσαύτως κατηγόρει ψευδῶς τήν ᾿Εκκλησίαν ὅτι ἐδέχετο τά ὑπεράνω τῶν θυσιαστηρίων καί τῶν κολυμβηθρῶν ἐκ χρυσοῦ καί ἀργύρου ὁμοιώματα τῆς Περιστερᾶς ὡς εἰκονίζοντα τήν ὑπόστασιν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, ὅπερ βλασφημία. ῞Οθεν ἀνεθεματίσθη ὡς εἰκονομάχος καί βλάσφημος κατά τῆς ᾿Εκκλησίας.

7) ᾿Αναφερόμενος εἰς τήν ἐπιστολήν τοῦ ῾Αγίου Πάπα Γρηγορίου πρός τόν εἰκονομάχον Λέοντα Γ᾿ τόν ῎Ισαυρον, ὄχι μόνον παρερμηνεύει τήν σαφεστάτην θέσιν τοῦ ῾Αγίου ὅτι τόν Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ οὐχ ἱστοροῦμεν οὐδέ ζωγραφοῦμεν, ἀλλά καί ὑποτιμητικῶς τήν θεωρεῖ γνώμην ἑνός Πατρός, τόν ὁποῖον ἐμφανίζει ὡς ἀντιφρονοῦντα πρός τήν ῾Αγίαν Σύνοδον, μή λαμβάνων ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι ἡ ἐν λόγῳ ἐπιστολή του συνάδει ἀπολύτως πρός τήν διδασκαλίαν τῆς Ζ' Οἱκουμενικῆς Συνόδου καί συμπεριελήφθη εἰς τά Πρακτικά της.

8) Παραχαράσσει καί παρερμηνεύει τόν ῞Αγιον Διονύσιον τόν ᾿Αρεοπαγίτην, ἀναφερόμενος εἰς δύο κείμενά του (σελ. 21 καί 22). ᾿Ενῶ ὁ ἅγιος ὁμιλεῖ διά τόν ῞Ενα ὑπερούσιον τῇ φύσει Θεόν, ὁ Σεβ/τος κ. Νικόλαος ὑποστηρίζει ὅτι δῆθεν κατά τόν ῞Αγιον, αὐτός εἶναι ὁ ῞Αναρχος Πατήρ καί ὅτι πρέπει νά εἰκονογραφῆται ὡς πολιός γέρων, ὅπερ ἀντιβαίνει πρός τήν διδασκαλίαν τῆς ᾿Εκκλησίας.

9) ῾Ομοίως ἀσεβῶν παραχαράσσει καί παρερμηνεύει τόν ῞Αγιον Συμεών Θεσσαλονίκης, ἀποδίδων εἰς τόν ῞Αγιον τό ἰδικόν του φρόνημα, ὅτι ὁ Πατήρ Θεός ζωγραφεῖται ὡς γέρων ἀσπρομάλλης, καθ᾿ ὄτι αὐτός εἶναι ὁ Παλαιός ἡμερῶν" (σελ. 22-23). ῾Η διδασκαλία ὅμως τοῦ ῾Αγίου Συμεών, ὡς αὕτη προκύπτει ἀπό τό γνήσιον κείμενόν του, εἶναι ὅτι ὁ Θεός τόν ὁποῖον εἰς τάς ὁράσεις προεῖδον ὁ ᾿Αβραάμ, ὁ ᾿Ιακώβ, ὁ Μωϋσῆς, ὁ ᾿Ησαίας, ὁ ᾿Ιεζεκιήλ καί πολλοί ἄλλοι τῶν Προφητῶν, εἶναι ὁ μέλλων νά ἐνανθρωπήση Χριστός.

10) ῾Ομοίως παρερμηνεύει τόν ῾Ιερόν Δαμασκηνόν ἰσχυριζόμενος ὅτι "ἀποδέχεται καί αὐτός τήν ζωγράφησιν τοῦ ᾿Ανάρχου Πατρός κατά τάς ὁράσεις τῶν Προφητῶν" (σελ. 22), ἐνῶ ὁ ῞Αγιος διδάσκει ὅτι αἱ ὁράσεις τῶν Προφητῶν ἔχουν ὡς ἐπίκεντρον τόν μέλλοντα ἔσεσθαι, δηλαδή τόν Χριστόν (ἴδε `1 καί 3, ὡς ἀνωτέρω).

11) ᾿Εν τέλει πλαστογραφεῖ καί τήν ἱστορικήν πραγματικότητα, φέρων τόν ζωγράφον Διονύσιον τόν ἐκ Φουρνᾶ τῶν ᾿Αγράφων νά ἀποφαίνεται περί εἰκόνων τό ἔτος 1456, ἐνῶ οὗτος τῷ ὄντι ἔγραφεν κατά τά ἔτη 1701 - 1734, δηλαδή 278 ἔτη ἀργότερον.

Αἱ ὡς ἄνω παραχαράξεις, παρερμηνεῖαι καί ἐν γένει ἀσεβῆ καί μᾶλλον ἐκ κακῆς σκοπιμότητος, ὀλισθήματα τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς κ. Νικολάου, καί ἄλλαι τάς ὁποίας δέν καταγράφομεν ἐνταῦθα, παρουσιάζονται, ἀναλύονται καί σχολιάζονται ἐκτενέστερον εἰς τό περιοδικόν τῆς Μητροπόλεώς μας "᾿Ορθόδοξος Πνοή", φῦλλον ᾿Απριλίου 2004, διά συγκεκριμένων Καταγγελιῶν, αἱ ὁποῖαι ἐκκρεμοῦν πρός ἐκδίκασιν τουλάχιστον ἀπό ἑπταετίας.

Ταῦτα ἐν συνόψει καί ἔχοντες ὑπ᾿ ὄψιν ὅτι κατά τήν ῾Αγίας Ζ' Οἰκουμενικήν Σύνοδον: "Τοῖς μή ὀρθῶς τάς τῶν ῾Αγίων Διδασκάλων τῆς τοῦ Θεοῦ ᾿Εκκλησίας θείας φωνάς ἐκλαμβανομένοις, καί τά σαφῶς καί ἀριδήλως ἐν αὐταῖς διά τῆς τοῦ ἁγίου Πνεύματος χάριτος εἰρημένα, παρερμηνεύειν τε καί περιστρέφειν πειρωμένοις. ᾿Ανάθεμα τρίς"       

᾿Εν Κορωπίῳ τῇ 18.5.2004 (+ ῾Αγίου Πνεύματος)

 + ῾Ο Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς

Κήρυκος