ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟΣΗΜΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΚΩΝ/ΝΟΝ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΟΜΙΛΙΑΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ, ΟΤΕ ΕΓΕΝΕΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟΣΗΜΕΙΟΝ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΕΥΛΟΓΙΑΝ ΗΤΟΙ ΤΟ "ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ", ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΔΙΕΣΩΣΕ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: "Μετά από μια σειρά διαφόρων ιστορικών γεγονότων ο Μέγας Κωνσταντίνος συγκρούεται με τον Μαξέντιο, υιό του Μαξιμιανού, ο οποίος πλεονεκτούσε στρατηγικά, επειδή διέθετε τετραπλάσιο στράτευμα και ο στρατός του Κωνσταντίνου ήταν ήδη καταπονημένος. Από την πλευρά του ο Μέγας Κωνσταντίνος είχε κάθε λόγο να αισθάνεται συγκρατημένος. δεν είχε καμία άλλη επιλογή εκτός από την επίκληση της δυνάμεως του Θεού. Ήθελε να προσευχηθεί, να ζητήσει βοήθεια, αλλά καθώς διηγείται ο ιστορικός Ευσέβιος, δεν ήξερε σε ποιόν Θεό να απευθυνθεί. Τότε έφερε νοερά στη σκέψη του όλους αυτούς που μαζί τους συνδιοικούσε την αυτοκρατορία. Όλοι τους, εκτός από τον πατέρα του, πίστευαν σε πολλούς θεούς και όλοι τους είχαν τραγικό τέλος. Άρχισε, λοιπόν, να προσεύχεται στον Θεό, υψώνοντας το δεξί του χέρι και ικετεύοντάς Τον να του αποκαλυφθεί. Ενώ προσευχόταν, διαγράφεται στον ουρανό μία πρωτόγνωρη θεοσημία. Περί τις μεσημβρινές ώρες του ηλίου, κατά το δειλινό δηλαδή, είδε στον ουρανό το τρόπαιο του Σταυρού, που έγραφε «τούτῳ νίκα». Και ενώ προσπαθούσε να κατανοήσει τη σημασία αυτού του μυστηριακού θεάματος, τον κατέλαβε η νύχτα. Τότε εμφανίζεται ο Κύριος στον ύπνο του μαζί με το σύμβολο του Σταυρού και τον προέτρεψε να κατασκευάσει απομίμηση αυτού και να το χρησιμοποιεί ως φυλακτήριο για τους πολέμους. Εχοντας ως σημαία του το Χριστιανικό λάβαρο, αρχίζει να προελαύνει προς την Ρώμη εκμηδενίζοντας κάθε αντίσταση..." ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΗΧΟΣ ΠΛ Δ Τοῦ Σταυροῦ σου τὸν τύπον ἐν οὐρανῷ θεασάμενος, καὶ ὡς ὁ Παῦλος τὴν κλῆσιν οὐκ ἐξ ἀνθρώπων δεξάμενος, ὁ ἐν βασιλεῦσιν, Ἀπόστολός σου Κύριε, Βασιλεύουσαν πόλιν τῇ χειρὶ σου παρέθετο· ἣν περίσωζε διὰ παντὸς ἐν εἰρήνη, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.