ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2020, ΘΕΜΑΤΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ Α ΛΟΥΚΑ: ΕΠΑΝΑΝΑΓΑΓΕ ΕΙΣ ΒΑΘΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ, ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΑΡΑΣΙΑΣ (ΤΑΡΣΟΥΣ)

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ", ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2020, ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΤΕΥΧΟΥΣ: ΚΥΡΙΑΚΗ Α ΛΟΥΚΑ: ΕΠΑΝΑΝΑΓΑΓΕ ΕΙΣ ΒΑΘΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ, ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΑΓΙΑΣ ΤΑΡΑΣΙΑΣ (ΤΑΡΣΟΥΣ), ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ» ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΦΥΛΛΑΔΙΟΝ, ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΙΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ, ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΣ. ‘Εκδίδεται μέ τήν ευλογίαν τού Μητροπολίτου Μεσογαίας Κηρύκου ὑπό τῆς νεωστί συσταθείσης «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΑΧΑΡΝΩΝ», καί εις τά πλαίσα της λειτουργίας «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ»Διεύθυνσις: Ἀνδρέου Συγγροῦ 55-59, Τ.Κ. 136.74, Περιοχή Πλάτωνος ‘Αχαρναί. Τηλέφωνα: Μητροπόλεως: 210.6020176 καί 6977290326. Επιμέλεια εκδόσεως: Ιεροδιάκονος Ελισσαίος. ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 703 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012 Κυριακή Α Λουκά ΕΠΑΝΑΓΑΓΕ ΕΙΣ ΤΟ ΒΑΘΟΣ «Επανάγαγε εις το βάθος και χαλάσατε τα δίκτυα υμών εις άγραν» Η ταπείνωση των ψαράδων φαίνεται περισσότερο στην υπακοή τους. Μετά από ολονύχτια αποτυχία εμφανίζεται μπροστά τους ο Χριστός. Προστάζει το Σίμωνα Πέτρο:«Επανάγαγε εις το βάθος καιχαλάσατε τα δίκτυα υμών εις άγραν». Ο Πέτρος κάνει υπακοή:«Επί τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον». Η υπακοή αυτή φανερώνει ταπείνωση, και μάλιστα βαθειά. Σε βάθος έριξε τα δίκτυα του ο Πέτρος. Μα περισσότερο βάθος είχε η πίστη του στο Χριστό. Θέλεις να μετρήσεις την πίστη σου; Το ακριβέστερο μέτρο της πίστεως είναι η υπακοή στο θέλημα, στις εντολές του Θεού. Γιατί η υπακοή του Πέτρου φανερώνει ταπείνωση και έχει μεγάλη αξία; Φανταστείτε ένα τεχνίτη, ειδικό και έμπειρο, να κάνει υπακοή σε κάποιον, που δεν έχει καμιά σχέση με το αντικείμενο της εργασίας του. Ποιος ειδικός κάνει υπακοή σε έναν άσχετο, όταν μάλιστα του υπαγορεύει πράγματα αντίθετα με την τεχνική της εργασίας του; Κανείς. Και όμως ο Πέτρος, ο έμπειρος ψαράς, κάνει υπακοή στον Ιησού, που του λέει να ρίξει τα δίχτυα του κατά το φως της ημέρας. Άλλος στην θέση του Πέτρου θα αντιδρούσε: «Και ποιος είσαι εσύ, που θα με διατάξεις τι θα κάνω; Αφού δεν είχαμε αλιεία όλη την νύχτα, που είναι ο κατάλληλος καιρός για ψάρεμα, θα έχουμε αλιεία και ψάρια την ημέρα, με το φως του ήλιου; Και αφού επιμένεις, εμπρός έλα εσύ να ρίξεις τα δίχτυα». Τίποτα από όλα αυτά δεν είπε, ούτε σκέφτηκε ο Πέτρος. Πειθάρχησε αμέσως. Η λογική του υποτάχτηκε στο Λόγω. Γιατί; Διότι ο Πέτρος κατάλαβε, ότι ο Ιησούς δεν είναι ένας απλός άνθρωπος. Αν δεν είναι ο έμπειρος ψαράς της Γαλιλαίας, είναι ο Άπειρος. Άπειρος όχι με την έννοια ότι δεν έχει πείρα, αλλά διότι δεν έχει πέρας. Ο Πέτρος, που μόλις υποψία είχε, ότι ο Άγνωστος που τον διατάζει, είναι κάτι παρά πάνω από άνθρωπος, υπακούει αμέσως σε κάτι που ξεπερνά τη λογική της τέχνης του. Και εμείς, που γνωρίζουμε, που έχουμε βεβαιότητα ότι ο Άγνωστος επισκέπτης της Γαλιλαίας είναι ο παντοδύναμος Θεός, σαρκωμένος, δεν υπακούμε ούτε σε λογικά πράγματα, που παραγγέλλει ο Θεάνθρωπος Ιησούς. Να γιατί έχει μεγάλη αξία η υπακοή του Πέτρου. Ο Πέτρος είχε αγρυπνήσει και είχε κοπιάσει ολόκληρη νύχτα. Όταν όμως τον διέταξε ο Ιησούς Χριστός, ήταν βέβαιος, ότι οι δυνάμεις του θα ανανεωθούν και θα μπορούσε να συνεχίσει το έργο, ένα έργο χωρίς αποτέλεσμα χωρίς τον Ιησού, ένα έργο με ελπιδοφόρο αποτέλεσμα αφού δίπλα βρισκόταν ο Χριστός. Οι διάκονοι του Ευαγγελίου οφείλουν να επιμένουν στο έργο τους, και όταν ακόμη δεν βλέπουν κανένα καρπό του έργου τους. Αρκεί να ακολουθούν τις οδηγίες, που λαμβάνουν από το λόγω του Κυρίου. Στο τέλος το έργο της πνευματικής αλιείας θα στεφθεί από επιτυχία και θα έχει και εμφανείς καρπούς, αρκεί να γίνεται με ταπείνωση και ως έργο υπακοής στο Χριστό. Και για άλλο λόγω έχει αξία η υπακοή του Πέτρου. Το ίδιο είναι να επαναλάβεις μία πράξη, που είχε σπουδαία απόδοση, και το ίδιο να επαναλάβεις μια ανενέργητη πράξη; Ο Ιησούς Χριστός είπε στο Πέτρο να ξαναρίξει τα δίχτυα. Του λέει να επαναλάβει κάτι, που είχε κάνει πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Ελπίδα θαύματος χωρίς προηγούμενο. Εμείς σήμερα έχουμε το προγούμενο για κάθε τι, που ο Θεός παραγγέλλει. Και σε μας λέει ο Χριστός, πάλη και πάλη, «έτι και έτι». Ξανακάνε την πράξη, ξανά αγωνίσου. Αλλά για κάθε πράξη μας σήμερα είναι επανάληψη θαύματος, δεν είναι πρωτόγνωρο θαύμα. Ο Θεός, που μας χάρισε το προηγούμενο θαύμα, θα μας δώσει και το σημερινό. Ο Θεός, που μας φρόντισε χθες, θα μας φροντίσει και σήμερα. Τα θαύματα του παρελθόντος αποτελούν την εγγύηση για τα θαύματα του μέλλοντος. Ο Πέτρος θα έκανε κάτι, που για πρώτη φορά θα το έβλεπε. Εμείς καλούμαστε να κάνουμε κάτι, που χιλιάδες φορές έχει συντελεστή ως θαύμα του Θεού. ας αναφέρουμε συγκεκριμένη εντολή του Θεού, την εντολή της τεκνογονίας. Κάνε και άλλο παιδί. Το 98% των σημερινών γονέων, και των θεωρουμένων χριστιανών, αντιδρούν στο βασικό αυτό νόμο, που δεν είναι καν αρετή, αλλά αποτελεί κατά φύση κατάσταση. Γιατί αντιδρούν; Διότι πάνω από τον Θεό θέτουν το εγώ τους. Να γιατί έχει μεγάλη αξία η υπακοή του Πέτρου, διότι πάνω από τη δική του γνώμη έθεσε την εντολή του Χριστού. Αμήν. ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ Η μεγαλύτερη μονή των Κυθήρων! Βρίσκεται στην περιοχή των Μυρτιδίων στα δυτικά του νησιού και είναι χτισμένη σε ένα φυσικό βραχώδης άνοιγμα, ανάμεσα από πάρα πολλές μυρτιές! Η εικόνα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας είναι το πολυτιμότερο κειμήλιο του νησιού και είναι η απανταχού προστάτιδα των Κυθηρίων. Η παράδοση λέει ότι ένας βοσκός είδε στον ύπνο του έναν άγγελο να του υποδεικνύει ένα σημείο στην περιοχή που είχε τα πρόβατά του. Εκεί μέσα σε μια μυρτιά υπήρχε μία εικόνα με την Παναγία. Ο βοσκός ξύπνησε θορυβημένος. Το πρωί πήγε και βρήκε την εικόνα. Την πήρε στο σπίτι του στο γειτονικό χωριό Καλοκαιρινές. Τη νύχτα η εικόνα εξαφανιζόταν, επέστρεφε στη μυρτιά. Ο βοσκός είδε ξανά τον άγγελο να του λέει πως η εικόνα έπρεπε να μείνει εκεί κοντά στη μυρτιά. Έτσι ο βοσκός έκτισε ένα μικρό εκκλησάκι δίπλα στη μυρτιά και τοποθέτησε την εικόνα εκεί, την οποία την ονόμασε Μυρτιδιώτισσα. Αυτό το εκκλησάκι παραμένει έως σήμερα και ονομάζετε παλαιό Καθολικό όπου εκεί στεγάζεται η εικόνα της Παναγίας μαζί με τα τάματα των επισκεπτών της, μερικά τεράστια κεριά φτιαγμένα από τους ιερείς της εποχής και μερικές άλλες μικρές εικόνες. Η εικόνα όταν βρέθηκε δεν είχε τις σημερινές διαστάσεις. Αυτές τις απέκτησε αργότερα όταν τοποθετήθηκε σε ξύλινο πλαίσιο. Το 1837 φιλοτεχνήθηκε το χρυσό ένδυμα, έργο του καλλιτέχνη Νικόλαου Σπιθάκη. Από αυτή την αρχαία εικόνα φαίνονται μόνο τα πρόσωπα, στα οποία με την πάροδο των αιώνων δεν διακρίνονται πλέον τα χαρακτηριστικά. Στο κάτω μέρος της χρυσής επένδυσης απεικονίζονται τρία θαύματα της Μυρτιδιώτισσας. Το θαύμα της ευρέσεως, η ίασης του παραλύτου και το θαύμα της διασώσεως του φρουρίου της πόλεως των Κυθήρων από την πτώση κεραυνού το 1829. Πάνω ακριβώς από το παλαιό Καθολικό, το 1857, χτίστηκε ο νεότερος μεγαλοπρεπής ναός σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής. Βόρεια και νότια του νεότερου Καθολικού βρίσκονται τα κελιά των πιστών που επισκέπτονται την μονή την περίοδο της νηστείας των πρώτων δεκαπέντε ημερών του Αυγούστου. Αξιοθαύμαστο έργο στο εσωτερικό της μονής είναι το πώρινο κωδωνοστάσιο 26 μέτρων με τοξοειδείς σχηματισμούς στις προσόψεις των τεσσάρων ορόφων του καλλιτέχνη Νικολάου Φατσέα. Σε όλα αυτά τα έργα πρωτοστάτησε ο ιερομόναχος Αγαθάγγελος Καλλίγερος. Στα χρόνια των πειρατικών επιδρομών, η εικόνα για λόγους ασφαλείας φυλασσόταν στο φρούριο της πόλεως των Κυθήρων στον ομώνυμο ναό. Το κορυφαίο θρησκευτικό έθιμο των Κυθήριων είναι η λιτάνευση κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας από τα Μυρτίδια στη Χώρα. Η περιφορά της εικόνας διαρκεί 15 ημέρες περνώντας μέσα από τα περισσότερα χωριά του νησιού καταλήγοντας στην Χώρα Πολλοί πιστοί ακολουθούν την εικόνα κατά την περιφορά της και τις 15 μέρες! Η Μυρτιδιώτισσα γιορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία ευρέσεως της εικόνας. Γράφει ὁ Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκης Κανένα πρόσωπο, κανένας άγιος, δεν έχει τόσα ονόματα, όσα έχει η Μαρία η «Κεχαριτωμένη». Ονόματα, που αναφέρονται στην αρετή της: Άσπιλη, Αμόλυντη, Αγνή, Αγία, Παναγία. Ονόματα, που αναφέρονται στη θέση, που κατέχει τώρα στον ουρανό: Βασίλισσα, Παντάνασσα, Πλατυτέρα, Ενδοξότερα των Χερουβίμ. Ονόματα, που αναφέρονται στις εικόνες της: Πορταΐτισσα, Ρόδον το Αμάραντον, Γαλακτοτροφούσα, Δεομένη, Τριχερούσα. Ονόματα, που αναφέρονται στα σημεία και τα θαύματά της: Γρηγορούσα, Γοργοεπήκοος, Φανερωμένη, Ελεούσα, Γιάτρισσα. Ονόματα, που αναφέρονται στους τόπους, που τιμάται ιδιαιτέρως κάποια εικόνα της: Παναγία της Τήνου, Προυσώτιοοα, Χοζεβίτισσα, Μυρτιδιώτισσα. Το τελευταίο όνομα έχει σχέση με τη σημερινή γιορτή. Είναι της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας. Η ίδια η Παναγία είναι παντού. Αλλά κάθε τόπος της δίνει και ένα όνομα, για να θυμίσει κάποιο γεγονός, κάποιο ή κάποια θαύματα της Παναγίας. Σήμερα λοιπόν γιορτάζει η Μυρτιδιώτισσα. Πρόκειται για γιορτή δεμένη με το νησί των Κυθήρων, αλλά που ξαπλώνεται και σ’ ολόκληρο τον ορθόδοξο χώρο. Όπως το νερό, που βγαίνει μεν από μία πηγή, αλλά μετά γίνεται ρυάκι και ποτάμι και ποτίζει όλο τον κάμπο. Δύο τα κυριότερα στοιχεία της γιορτής: Η εικόνα και το θαύμα. Μία εικόνα της Παναγία βρέθηκε θαυματουργικά στα Κύθη¬ρα, ανάμεσα σε μυρσίνες, που μοσχοβολούσαν. Γι’ αυτό και ονομάστηκε «Μυρτιδιώτισσα». Και το δεύτερο στοιχείο είναι τα θαύματα, που έκανε η εικόνα αυτή. Βεβαίως οι άπιστοι δεν τα δέχονται αυτά, όπως επίσης και οι αιρετικοί, όπως οι Χιλιοστές και οι Προτεστάντες. Αλλά και από τους λεγόμενους ορθοδόξους μερικοί θεωρούν υπερβολές ευσέβειας το να τιμάμε μία εικόνα ή τα θαύματα κάποιας εικόνας. Υπερβολή υπάρχει, όταν τιμάμε την Παναγία περισσότερο από το Χριστό, τον Υιό και Θεό της. Η Παναγία είναι άνθρωπος, θεωμένος κατά χάρη. Ο Χριστός είναι «κατ’ ουσίαν» Θεός. Εύρεση της εικόνας Μία εικόνα λοιπόν τιμάμε, αλλά και το θαύμα της εικόνας. Θαύμα! Να κάτι, που αμφισβητούν οι άπιστοι. Και όμως, το θαύμα είναι η φυσική κατάσταση για το Θεό. Το θαύμα είναι μπροστά μας, αρκεί να έχουμε ανοικτά τα μάτια μας. Όπου κι αν στρέψεις τα μάτια σου, θα δεις θαύματα. Όλος ο κόσμος είναι ένα θαύμα. Όλος ο άνθρωπος είναι ένα θαύμα. Όλη η ιστορία είναι ένα θαύμα. Όλη η Εκκλησία είναι ένα θαύμα. Ο κόσμος και η ιστορία είναι ένα υφαντό, που κέντησε ο Θεός με τη βελόνα, που λέγεται θαύμα! Το ένα θαύμα ακολουθεί το άλλο. Και με θαύματα συρράπτεται όλη η ζωή μας. «Και θαύμα συνάπτεται θαύματι» (Χρυσόστο¬μος. Ε.Π.Ε. 9,240). Τρία θαύματα είναι συνδεδεμένα με την εικόνα της Μυρτιδιώτισσας. 1.Το πρώτο είναι η εύρεσή της. Παράξενο πράγμα φαίνεται να βρεθεί κατά θαυματουργικό τρόπο μία εικόνα; Αλλά σας ρωτώ; Π ο ιό είναι δυσκολότερο, να κατασκευαστεί μία εικόνα ή να δοθεί από τον κατασκευαστή της αυτή η εικόνα; Ασφαλώς το πρώτο. Ε, λοιπόν, ο Θεός, που έκανε το δυσκολότερο, δεν μπορούσε να κάνει το ευκολότερο; Το δύσκολο: Ο Θεός κατασκεύασε από ανθρώπινο υλικό την εικόνα, την ύπαρξη, που λέγεται Παναγία. Αυτός που έκανε το δύσκολο, έκανε και το πολύ εύκολο. Έκανε να βρεθεί η εικόνα της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας. Θαύμα γίνεται! Έχουμε την εύρεση αγίας εικόνας. Και, δόξα τω Θεώ, γίνονται τέτοια θαύματα, και είναι αυτά τα μεγαλύτερα και σπουδαιότερα. Αφού τέτοιες ευρέσεις γίνονται, η εύρεση της Μυρτιδιώτισσας δεν μπορούσε να γίνει; 2.Τό δεύτερο θαύμα της εικόνας της Μυρτιδιώτισσας έχει σχέση μ’ ένα παράλυτο, που θεραπεύτηκε. Δύσκολο; Όχι. Ο Χριστός ανέστησε τόσους παραλύτους και δεν θα μπορούσε να δώσει στη Μητέρα του τη χάρη να θεραπεύσει ένα παράλυτο, όταν ο ίδιος στους Μαθητές του είπε, ότι όποιος πιστεύει σ’ Αυτόν «θα κάνει πολύ μεγαλύτερα απ’ αυτά»; (Ιωάν. 14,12). Θαύμα παραλύτου. Τέτοιο θαύμα ζητάει και η εποχή μας. Ο Χριστός θεράπευσε παράλυτα σώματα με το θαύματά του. Το σπουδαιότερο, θεράπευσε παράλυτες ψυχές με το λόγο του. 3. Το τρίτο θαύμα της εικόνας της Μυρτιδιώτισσας έχει σχέση με φρούριο των Κυθήρων, που το έσωσε η θαυματουργή εικόνα από σεισμό. Φρούρια πολλά σείονται σήμερα. Κινδυνεύουν να πέσουν τα φρούρια, τα οχυρά της πίστεως, της ελπίδας, της αγάπης. Αν μπορούν όλα τα πολυβόλα και όλοι οι πύραυλοι του κόσμου να γκρεμίσουν τον ήλιο από τη θέση του, άλλο τόσο μπορούν οι βλασφημίες και οι ασέβειες να γκρεμίσουν τον Ιησού Χριστό από το θρόνο της θεότητας. Αλλά ο Χριστός δεν είναι παραμύθι. Είναι το ιστορικό πρόσωπο, που λάμπει μέσα στους αιώνες με το θεϊκό του μεγαλείο. Το σπουδαιότερο θαύμα Είδαμε ορισμένα από τα θαύματα, που έκανε και κάνει η Υπεραγία Θεοτόκος. Οι άνθρωποι επιζητούν θαύματα, για να πιστέψουν. Μικρά είναι αυτά που ζητούν. Το μεγάλο θαύμα δυστυχώς δεν το ζητούν. Κι όμως αυτό το θαύμα έχει γίνει εκατομμύρια φορές μέσα στην ιστορία της Εκκλησίας. Είναι η αλλαγή των ανθρώπων. Αν εμείς οι χριστιανοί πιστέψουμε δυνατά στον Ιησού Χριστό και με τη χάρη του καθαριστούμε, μοσχοβολήσουμε σαν τις μυρτιές, θ’ αποτελούμε την καλύτερη διαφήμιση του Ευαγγελίου. (Αρχιμ. Δ. Αεράκη, «Κλήματα της Αμπέλου» -αποσπάσματα) ΠΡΟ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ (ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΑΡΣΩ) ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ Κατόπιν ἀποφάσεως τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. ΚΗΡΥΚΟΥ (τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας), ἱδρύεται Ὀρθόδοξος Κατηχητική Σχολή ὑπό τήν ἐπωνυμίαν καί προστασίαν τῶν Προμάχων τῆς Ὀρθοδοξίας καί καθαιρετῶν τῆς Νεοημερολογιτικῆς καινοτομίας Πατριαρχῶν ΙΕΡΕΜΙΟΥ Β΄ ΚΠόλεως τοῦ Τρανοῦ καί ΜΕΛΕΤΙΟΥ Ἀλεξανδρείας τοῦ Πηγᾶ. Σκοπός τῆς Σχολῆς εἶναι ἡ Ἐκκλησιολογική - Ὁμολογιακή καί γενικῶς πνευματική κατάρτισις τοῦ πληρώματος τῆς καθ’ ἡμᾶς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἕδρα τῆς Σχολῆς ὁρίζεται τό Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Παναγίας Παραμυθίας Ἀχαρνῶν, ὅπου θά παραδίδωνται τά μαθήματα, καθ’ ἑκάστην Κυριακήν ἀπόγευμα καί περί ὥραν 7ην ἑσπερινήν. Οἱ ἐνδιαφερόμενοι μποροῦν νά παρακολουθοῦν τά μαθήματα καί τίς λοιπές δραστηριότητες τῆς Σχολῆς, ἐλευθέρως καί χωρίς καμμία ἀπό πλευρᾶς τους ὑποχρεώση, μέ ἁπλῆ ἐγγραφή. Ἡ Σχολή θά λειτουργεῖ ὑπό τήν διεύθυνσιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κ. ΚΗΡΥΚΟΥ. Ἀρχικῶς θά παρουσιάζωνται θέματα Ὀρθοδόξου Ἁγιολογίας, ἡ ἕδρα τῆς ὁποίας ἀνατίθεται εἰς τόν Ἐλλογιμώτατον κ. Ἀντώνιον Μάρκου, Ἱδρυτήν καί Διευθυντήν τοῦ Κέντρου Ἁγιολογικῶν Μελετῶν «Ὅσιος Συμεών ὁ Μεταφραστής». Ἡ ἔναρξις τῶν μαθημάτων τῆς Σχολῆς θά γίνη τήν Κυριακήν 20ήν Σεπτεμβρίου 2010 (ἐκ.ἡμ.) καί ὥραν 7ην ἑσπερινήν, μέ τήν παρουσίασιν τοῦ ἀσκητικοῦ Βίου καί τῆς θαυμαστῆς Πολιτείας τῆς Ὁσίας Ταρσῶς τῆς διά Χριστόν Σαλῆς, τῆς ὁποίας ἡ διακήρυξις τῆς ἁγιότητος θά πραγματοποιηθῆ τήν Τετάρτην 23ην Σεπτεμβρίου τ. ἔ. 2010, κατά τήν διάρκειαν Ἱερᾶς Ἀγρυπνίας εἰς τό ἐν λόγῳ Ἡσυχαστήριον. Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ Θέμα: Διακήρυξις ἁγιότητος τῆς διά Χριστόν Σαλῆς Ταρσῶς. Κατόπιν τῆς ἀπό 27ης Ἰουλίου τ. ἔ. 2010 ἀποφάνσεως τῆς Ἱερᾶς Πανορθοδόξου Συνόδου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (ἡ Ὁποία συνεκλήθη εἰς τήν Ἱ. Μ. ἁγ. Παντελεήμονος Καρπαθίων Οὐκρανίας, ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ ἐπιχωρίου Ἐπισκόπου, Σεβ. Μητροπολίτου Κιέβου κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ) καί τῆς ἀπό 15ης Αὐγούστου τ. ἔ. 2010 σχετικῆς ἀποφάσεως τοῦ Σεβ. Μητροπ. Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. ΚΗΡΥΚΟΥ, διακηρύσσεται ἐπ’ ἐκκλησίαις ἡ ἁγιότης τῆς μακαρίας ΤΑΡΣΩΣ τῆς διά Χριστόν Σαλῆς, ἡ ὁποία ἠγωνίσθη ἀσκητικῶς ἐπί μίαν 40ετίαν ἐν τοῖς ὁρίοις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας καί ἐτελειώθη ὁσιακῶς ἐν αὐτῆ κατά τό ἔτος 1989, μέ ἁγιότητα μαρτυρουμένην ὑπό τοῦ Θεοῦ διά πλείστων σημείων καί θαυμάτων, ἐν ζωῆ καί μετά θάνατον. Ἡ κατά τήν ἐκκλησιαστικήν τάξιν τελετή διακηρύξεως θά πραγματοποιηθῆ κατά τήν διάρκειαν Ἱερᾶς Ἀγρυπνίας, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κ. ΚΗΡΥΚΟΥ, συμπαραστατουμένου ὑπό τοῦ περί αὐτόν Ἱεροῦ Κλήρου, τό ἑσπέρας τῆς Τετάρτης 23ης πρός Πέμπτην 24ην Σεπτεμβρίου τ. ἔ. 2010, εἰς τό Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Παναγίας Παραμυθίας Ἀχαρνῶν, κατά τό ἀκόλουθον πρόγραμμα: 08:00. Ἑννάτη Ὥρα. 08:15 Τό τελευταῖον Μνημόσυνον διά τήν ἀνάπαυσιν τῆς ψυχῆς τῆς μακαρίας δούλης τοῦ Θεοῦ ΤΑΡΣΩΣ. 09:00. Ἀπόδειπνον μετά τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Ὁσίας ΤΑΡΣΩΣ καί Πάντων τῶν διά Χριστόν Σαλῶν Ἁγίων. 09:30. Πανηγυρικός Ἑσπερινός, μετά Λιτῆς καί Ἀρτοκλασίας, κατά τόν ὁποῖον θά λιτανευθοῦν καί τά τεθοῦν εἰς προσκύνησιν ἡ πρώτη Ἱερά Εἰκών τῆς Ὁσίας καί ἀπότμημα τῶν Ἱερῶν Λειψάνων της. 11:00. Μεσονυκτυκόν, Ὄρθος καί Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία. Καλοῦνται οἱ εὐσεβεῖς καί ἁγιόφιλοι Ὀρθόδοξοι πιστοί, ὅπως προσέλθουν εἰς τήν μοναδικῆς ἱστορικῆς σημασίας διά τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος λατρευτικήν αὐτήν ἐκδήλωσιν καί συμμετάσχουν προσευχητικῶς, ἐπικαλούμενοι τάς θεοπειθεῖς πρεσβείας τῆς νεολαμποῦς Ὁσίας ΤΑΡΣΩΣ. Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ Ἀνακοινοῦται εἰς τούς εὐσεβεῖς Ὀρθοδόξους πιστούς, ὅτι τό ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς 20ης Σεπτεμβρίου τ. ἔ. 2010, θά πραγμα-τοποιηθῆ εἰς τό Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Παναγίας Παραμυθίας Ἀχαρνῶν, ἡ ἐναρκτήριος ἐκδήλωσις τῶν μαθημάτων τῆς Ὀρθοδόξου Κατηχητικῆς Σχολῆς «Πατριάρχαι ΙΕΡΕΜΙΑΣ Β΄ ΚΠόλεως ὁ Τρανός καί ΜΕΛΕΤΙΟΣ Ἀλεξανδρείας ὁ Πηγᾶς». Κατά τήν ἐναρκτήριον ἐκδήλωσιν ὁ Ἐλλογιμώτατος κ. Ἀντ. Μάρκου θά παρουσιάση τόν ἀσκητικόν Βίον καί τήν θαυμαστήν Πολιτείαν τῆς Ὁσίας ΤΑΡΣΩΣ τῆς διά Χριστόν Σαλῆς, τῆς ὁποίας ἡ ἐπίσημος διακήρυξις τῆς ἁγιότητος θά πραγματοποιηθῆ κατά τήν διάρκειαν Ἱερᾶς Ἀγρυπνίας εἰς τόν ἴδιον χῶρον, τό ἑσπέρας τῆς Τετάρτης 23ης Σεπτεμβρίου τ. ἔ. 2010. Τῆς ὁμιλίας θά προηγηθῆ Ἑσπερινός. Ὥρα ἐνάρξεως 6η ἑσπερινή. Καλοῦνται οἱ ἁγιόφιλοι πιστοί νά τιμήσουν μέ τήν παρουσίαν τήν ἐκδήλωσιν, διά νά λάβουν πλουσίαν τήν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ, διά πρεσβειῶν τῆς Ὁσίας Ταρσῶς τῆς νεοφανούς. Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ὁσία Ταρσώ ἡ διά Χριστόν Σαλή (+ 1989) (Σύντομος βίος της) Ἡ Ὁσία Μήτηρ ἡμῶν Ταρσώ, κατά κόσμον Ταρασία Ζαγοραίου, ἐγεννήθη τό ἔτος 1910 εἰς Ἄνδρον. Διά τήν ἐποχήν της ἔλαβεν ἐξαιρετικήν παιδείαν, πνευματικήν καί θύραθεν. Εἰς ἡλικίαν 14 ἐτῶν ἐκλήθη ὑπό Ἁγίου Ἀγγέλου εἰς τό ἄθλημα τῆς διά Χριστόν Σαλότητος καί ἄρχισε νά ἐμφανίζει τά Ἁγιοπνευματικά χαρίσματα τῆς προοράσεως καί τῆς διοράσεως. Ἀδιαλείπτως προσευχομένη (ἰδίως ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων) καί συστηματικῶς ἀποφεύγουσα τάς κοσμικάς σχέσεις, ἐχαρακτηρίσθη ὑπό τῶν οἰκείων της ὡς ψυχασθενής καί οὕτως ἀντιμετωπίσθη, ὑπεβλήθη μάλιστα καί εἰς τήν χειρουργικήν ἐπέμβασιν τῆς λοβοτομῆς! Τό ἔτος 1949 ὁδηγήθηκε ὑπό τῆς μητρός (ἡ ὁποία ἀνῆκε εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν), εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας Ἀττικῆς, μέ τήν ἐλπίδα τῆς θεραπείας της ὑπό τοῦ κτίτορος τῆς Μονῆς Ἁγίου Πατρός Ματθαίου (Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν, τοῦ ἀπό Βρεσθένης). Ὅμως ὁ Πνευματοφόρος καί προορατικός Πατήρ, κατά τήν διάρκειαν τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, φωτιζόμενος ὑπό τοῦ Παναγίου Πνεύματος, διεῖδε καί διεπίστωσε τήν πλήρη πνευματικήν, διανοητικήν καί ψυχικήν ὑγείαν τῆς μακαρίας Ταρσῶς καί διά τοῦτο ἐπευλόγησε τήν ἄσκησίν της εἰς τό σκληρόν καί ἐπώδυνον στάδιον τῆς διά Χριστόν Σαλότητος. Μάλιστα τήν ἐνεπιστεύθη εἰς τήν πνευματικήν πρόνοιαν καί ἐπιστασίαν τοῦ Ἱερομονάχου Πέτρου καί τῆς ἐζήτησε νά παραμείνη εἰς τήν Μονήν, ἀλλά ἐκτός ἀδελφότητος, διά νά μήν ἐμποδίζεται ἡ ἰδιαιτερότης τῆς ἀσκήσεώς της. Ἔκτοτε ἡ μακαρία Ταρσώ καί μέχρι τῆς κοιμήσεώς της (1989), ἐπί μίαν ὁλόκληρον 40ετίαν, παρέμεινε ἀγωνιζομένη ἐντός τῶν ὁρίων τῆς Μονῆς, ἀλλ’ ἐκτός τοῦ περιβόλου της, οὐσιαστικῶς ἄστεγος καί ἄοικος, ἐκτεθειμένη εἰς τόν καύσωνα τοῦ θέρους καί τόν παγετόν τοῦ χειμῶνος, τούς πειρασμούς τοῦ διαβόλου, ἀλλά καί τάς προσβολάς τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμη καί μοναζουσῶν, ὡς ἄλλη ὁσ. Ἰσιδώα τῆς Ταβέννης. Στεγαζομένη ὑπό πρόχειρον καί ἀπαράκλητον καλύβην (τήν ὁποίαν καί αὐτήν κατά καιρούς ἐκρήμνιζε, ὡς ἄλλος ὅσ. Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης), προσηύχετο ἀδιαλείπτως, νηστεύουσα καί ἀγρυ-πνοῦσα, δεομένη ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου σωτηρίας καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀναπαύσεως τῶν κεακοιμημένων. Οὕτως ἀγωνιζομένη ἐδέχθη πλουσίαν τήν χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἐλεηθεῖσα διά τῶν παντίμων χαρισμάτων τῆς διοράσεως, τῆς προοράσεως, τῆς θεραπείας ἀσθενειῶν καί τῆς παραμυθίας τῶν ἐν ἀνάγκαις εὑρισκομένων. Εἰς τόν Βίον της περιλαμβάνονται πολλαί σχετικαί περιπτώσεις, μαρτυρούμεναι ὑπό ἀξιοσεβάστων αὐτοπτῶν μαρτύρων, διά τῶν ὁποίων ἀσφαλῶς ὁδηγούμεθα εἰς τό συμπέρασμα, ὅτι ἡ ἁγιότης της εἶναι ὅντως «μαρτυρουμένη ὑπό Θεοῦ», δι’ ὑπερφυῶν σημείων καί θαυμάτων, ὅπως τῆς ὑπερβάσεως τῶν φυσικῶν καιρικῶν φαινομένων, τοῦ ἐγκαρδίου πυρός, τῆς ἐν Πνεύματι καί πνεύματι παρουσίας της εἰς ἄλλους τόπους καί τῆς δι’ Ἁγίου Ἀγγέλου κοινωνίας τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων! Πρός τό τέλος τῆς ζωῆς της ἐδέχθη λόγῳ γήρατος νά ἐγκαταβιώση ἐντός τῆς Μονῆς, διά νά τύχη κάποιας παρακλήσεως. Προγνωρίσασα τήν ἐκ τοῦ κόσμου ἐκδημίαν της, ἐκοιμήθη εἰρηνικῶς τήν 24ην Σεπτεμβρίου 1989 (ἡμέραν καθ’ ἧν τελεῖται ἡ Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσσης) καί κατ’ ἐντολήν τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Ἀνδρέου, Πνευματικοῦ Πατρός τῆς Μονῆς καί ἐξομολόγου τῆς ἰδίας κατά τήν τελευταίαν δεκαετίαν τῆς ζωῆς της, ἐνεταφιάσθη ὡς Μεγαλόσχημος Μοναχή. Ἀποτμήματα τῶν Ἱερῶν Λειψάνων της, εὑρίσκονται εὐωδιά-ζοντα εἰς τήν κατοχήν διαφόρων, ἡ δέ τιμία της Κάρα φυλάσσεται εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας, εἰς τό Ἐπισκοπεῖον τοῦ ἁγ. Μοδέστου. Μετά τήν ὁσιακήν αὐτῆς κοίμησιν ὑπάρχουν ἀξιόπισται μαρτυρίαι δι’ ἐμφανίσεις της εἰς διαφόρους ἐν ἀνάγκαις καί διά τήν παρρησίαν της ἐνώπιον τοῦ Θρόνου τῆς Θείας Μεγαλωσύνης. Ὁ Βίος της συνεγράφη τό πρῶτον (τό 2004) ὑπό Ἰωάννου Κορναράκη, Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καί τό δεύτερον - βελτιωμένος καί ἐπηυξημένος - (τό 2010), ὑπό Ἀντωνίου Μάρκου. Τό 1998 ἐποιήθησαν Χαιρετισμοί πρός τιμήν αὐτῆς καί Πάντων τῶν διά Χριστόν Σαλῶν Ἁγίων, ὑπό Ἀντωνίου Μάρκου. Τό 2006 ἐποιήθη Παρακλητικός Κανών πρός αὐτήν ὑπό Δρ. Χαραλάμπους Μπούσια, Μεγάλου Ὑμνογράφου τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας. Τό 2009 ἐποιήθη ἡ πλήρης Ἀκολουθία αὐτῆς ὑπό Ἀντωνίου Μάρκου. Τό 2010 ἐφιλοτεχνήθη ἡ πρώτη εἰκών της ὑπό τῆς Πρεσβυτέρας Ἀντωνίας Σίντνιεβα. Τό αὐτό ἔτος, κατόπιν τῆς ἀπό 27.7.2010 ἀποφάνσεως τῆς Ἱερᾶς Πανορθοδόξου Συνόδου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τῆς ἀπό 15.8.2010 σχετικῆς τοῦ Σεβ. Μητροπ. Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. ΚΗΡΥΚΟΥ, διεκηρύχθη ἐπ’ ἐκκλησίαις ἡ ἁγιότητά της, τῆς ἐπισήμου τελετῆς διεξαχθησομένης κατά τήν διάρκειαν Ἱερᾶς Ἀγρυπνίας τήν Τετάρτην 23ην πρός Πέμπτην 24ην Σεπτεμβρίου, εἰς τό Ἱερόν Ἡσυχαστήριον Παναγίας Παραμυθίας Ἀχαρνῶν. Αὐτῆς ἁγίαις πρεσβείαις Χριστἐ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. ΑΜΗΝ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΡΧΕΙΟ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓ.ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ – Τ. ΣΤΑΥΡΟΥ 194 00 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ Τ.Θ. 54 ΤΗΛΕΦΑΧ 210.6020176. Α.Π. 630 Ἐν Κορωπίω τῆ 8/21 Αυγούστου 2012 ΠΡΑΞΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΘΕΜΑ: ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΗΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ» ΤΗΣ «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ» ΚΑΙ ΤΟΥ «ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ» Συνελθόν τό Μητροπολιτικόν Συμβούλιον πρός λῆψιν ἀποφάσεως ἐπί τοῦ θέματος τῆς περαιτέρω λειτουργίας τῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ» ἀπεφάσισε νά ἀναθέση τήν Διεύθυνσιν τῆς Σχολῆς εἰς τόν Ἱεροδιάκονον π.’Ελισσαῖον, ὡς ἔχοντα τάς πρός τοῦτο προσόντα, ἤτοι θεολογικάς σπουδάς καί ἱεραποστολικόν ζῆλον, εἰς τόν ὁποῖον ὁ Μητροπολίτης θά ἀποστείλη τό ἐν συνεχεία γράμμα: «Διά τοῦ παρόντος Ἀρχιερατικοῦ ἡμῶν Γράμματος γνωρίζομεν εἰς ὑμᾶς τόν Ἱεροδιάκονον Ελισσαῖον, ὅτι ἀποφάσει τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Πρακτικόν Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου ὑπ’ ἀριθμ. 630/8/21 Αὐγ. 2012), σᾶς διορίζομεν ὡς ἔχοντα τά πρός τοῦτο ἀπαιτούμενα προσόντα (θεολογικάς σπουδάς καί ἱεραποστολικόν ζῆλον) διευθυντήν τῆς ἀπό τριετίας ὑφ’ ἡμῶν ἱδρυθείσης «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ», τῆς ὁποίας εδρα ὁρίζεται ἡ «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΚΗ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΟΥΜΕΛΑ» καί τό ἐν Παραρτήματι αὐτῆς λειτουργοῦν «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ» (Ὁδός Ἀνδρέου Συγγροῦ 55-59, Περιοχή Πλάτωνος Ἀχαρνῶν) καί τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα - ἐποπτείαν τοῦ ὑφ’ ἡμᾶς Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου. Ἐλάχιστος πρός Κύριον εὐχέτης ΔΙΑ ΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ + Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ