ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΕΒ. ΛΑΡΙΣΗΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ, ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΣΤΟΥΡΑΙΤΗΣ, ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗ ΕΥΧΗ

ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΕΒ. ΛΑΡΙΣΗΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ, ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΣΤΟΥΡΑΙΤΗΣ, ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗ ΕΥΧΗ Χαρίλαε στην επιμονη του κ. Ελευθεριου Γκουτζίδη να μη γίνη η ενωσις ευρηκα μια «λογική», εστω παραλογη, στην δικη σου επιμονη, δεν μπορω να βρω. Και διευκρινιζω: Είναι γνωστη η απ αρχης επιμονή του κ. Γκουτζιδη διά την συγχωρητικην ευχην του 1971, δια την οποίαν, ουτε λίγο ουτε πολύ θεωρουσε τον εαυτό του σωτηρα της Εκκλησίας, διότι με την «εφευρεσι», όπως ειπε και τελευταια ενωπιον της Συνοδου, εσωσε την Εκκλησία από τον δηθεν μολυσμό της «χειροθεσίας», θεσιν την οποία επέτυχε να περαση εις την Ιεράν Συνοδον, ως Ομολογίαν του 1981, και διά την οποίαν θεσιν γνωριζεις πολύ καλά την δικη μου αντιδρασιν, και δεν την επαναλάβω εδώ, διότι την εχεις γραψει σε δικά σου κείμενα στο διαδίκτυο. Το θεμα το επανεφερες εσύ ο ιδιος, και κάποιοι αλλοι που τωρα σε ακολουθουν, πρίν το 2015, όταν μου ελεγες να πω εις τόν Ελευθεριον νά σταματηση να γραφει περί της συγχωρητικης ευχής, διότι αυτό μας εκθετει. Κάποιο μάλιστα πρόσωπο από αυτά πού σε ακολουθουν μου ελεγε, αν δεν τακτοποιηθη αυτό το θεμα, της συγχωρητικης ευχης, εγω θα αλλάξω γραμμη … … Και από τοτε περίμενα πώς με την δική σου βοηθεια , και με την βοηθεια του Σεβ/του Αμφιλοχίου πού τοτε εδειχνε ότι συμμερίζεται και αυτός την πρότασι σου να σταματηση ο Ελευθεριος να υπερασπίζεται την συγχωρητικην ευχήν, και ότι θα απεγκλοβιζετο από αυτην την επιμονή του, δυστυχως δεν καταφεραμε τιποτα. Τουναντιον παρετηρηθη μία στειρα δογματοποίησις της θεσεως του αυτης, εις τροπον ώστε να απαιτει να δεχθουμε τους Αρχιερεις Παχωμιον και Ευσταθιον ως μοναχούς, διοτι δηθεν εχασαν την Αρχιερωσυνην τους, λόγω του ότι κατ αυτόν μετωνόμασαν την συγχωρητικην ευχήν εις χειροθεσίαν. Αυτό το πνευμα πού πέρασε ανευ λόγου και εις τάς εναντιον των Νικολαιτων Καθαιρεσεις, παρα το γεγονός ότι εγενοντο μεγάλοι καυγάδες περί αυτού (τα γνωριζεις όλα αυτά) και εγω δεν επέμεινα διά να μη διαλυθουν τα πάντα, αφου αλλου ηταν το πρόβλημα των Νικολαιτων . Και ενώ ολη αυτή η επιμονή του ηταν κάπως δικαιολογημενη από πολλούς, διοτι όπως γνωριζουμε ο κ. Γκουτζίδης δεν ξερει να λέη ποτε ότι εκανε κάποιο λάθος, διδει όμως (η επιμονη του αυτή), μια ερμηνεια για την στασι του μετα το 2015… Για να δουμε, όμως, τα πράγματα όπως είναι να πουμε ένα περιστατικό πού το εζησα και από το οποίο καταλαβα πράγματα τα οποία δεν εγνωριζα και τα οποια δινουν μια άλλη διαστασι των πραγματων. Και συγκεκριμενα: Πρίν αποθανη ο από Πειραιως παρανομος Αρχιεπισκοπος Αθηνων Νικόλαος, μου ειχε στειλει (ο Νικόλαος) επιστολήν και με καλουσε να κάνουμε Συμβούλιο για τον ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ εις το οποίον ημουν μέλος και μάλιστα Γραμματευς. Εις απάντησιν συνεταξα μίαν επιστολήν διά την οποίαν ενημερωσα και τον κ. Γκουτζίδη εις τα πλαίσια της συνεργασίας μας, οπω εγινετο πάντοτε, και συμφωνησε να την στειλω. Εις αυτήν την επιστολήν του εγραψα, ότι πρέπει να κάνουμε διάλογο για να συζητησουμε τα θεματα πού μας εχωρισαν. Καί την εστειλα. Όμως επειδη ακουσα ότι είναι ασθενής, τον επεσκέφθην, με σκοπόν να τον ερωτησω αν ελαβε την επιστολή και να δω αν του την εδωκαν. Αφηνω, κατά μέρος τις ερμηνειες πού εδωσαν κάποιοι, ότι δηθεν πηγα για να ζητησω συγγνωμη από τον Νικόλαο, και παραμενω σ’ εκείνο πού μου ειπε: Ναι την ελαβα και τωρα κι εμείς αυτό κάνουμε, προσπαθουμε να διορθωσουμε κάποια πράγματα, και θα καλέσω τους Αρχιερεις να αποφασίσουμε για τον Διάλογο. Και εδειξε την χαρα του πού επηγα και μου εζητησε να ξαναπάω. Και ταυτα ελέχθησαν ενωπιον μαρτυρος. Δεν μπόρεσα βεβαιως να ξαναπάω, διότι μετα δυο ημερας απέθανε. Μετα από λίγες ημερες, όπως προβλέπει το Καταστατικόν του ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ εις το οποίον πρωτο μελος κατά σειραν ητο ο τοτε Αργολίδος (και νυν Αρχιεπίσκοπος) Παχωμιος , ελαβα νεαν επιστολήν πρόσκλησιν διά να κάνουμε Γενικήν Συνελκευσιν και να αναδειξωμεν το νέον Διοικητικόν Συμβουλιον. Συνεταξα σχεδιον επιστολής προς τον Σεβ/τον τοτε και νύν Μακαριωτατον Παχωμιον, οπου του εγραφα τα ιδια περίπου πού εγραψα εις τον Νικόλαον. Και εκαλεσα και τον Σεβ/τον Αμφιλόχιον και ηρχισα να διαβάζω την επιστολήν εις την οικίαν του κ. Γκουτζίδη. Ο ιδιος ηταν ασθενης και ξαπλωμενος εις το κρεββατι, αλλά μόλις αρχισα να διαβάζω και ακουσε τις πρωτος γραμμες της απαντητικης μου επιστολής και καταλάβαινε ότι ειχα σκοπό να συναντησω τον Παχωμιο, αρχισε να ωρυεται (κυριολεκτικα) κατά του Σεβ. Παχωμιου. Ειπεν οσα επίθετα χρησιμοποιουν εις τον υπόκοσμον και ετι πλέον και τον απεκάλεσε «δαιμονισμένον». Όταν συνηλθε μου λέγει δεν θα πάς πουθενα χωρις εμένα. Και του ειπα: Τι σχεσι εχεις εσυ με τον ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ. Είναι ενας Οργανισμός που μέλη του είναι μόνο Αρχιερεις. Εγω δεν μπορουσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Γιατί η τοιαυτη αδικαιολόγητος καθ ημας συμπεριφορα. Ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος που ηταν δεν τολμησε να αρθρωση λέξιν. Και όταν τον ρωτησα, εσεις Σεβασμιωτατε τι λετε. Να πάω να τον συνατησω η να μην πάω, εκείνος φοβισμένος μου ειπε: «Αι πήγαινε, αφου σε καλεί». Και όταν λίγο αργότερα ετοιμαζόμουν να φυγω ειπα στον κ. Γκουτζίδη: Ἑγω θα πάω να τον συναντησω και θα του ειπω για τον διάλογο και ελπίζω όλα να πάνε καλά. Και μού απάντησε νευριασμένος: « Ἑφτυσες στην Αρχιερωσυνη σου»… Και του ειπα εισαι βλάσφημος, κλπ. Και φευγοντας, ενώ με παρακαλουσε ο Σεβ/τος να παραμείνω για να συζητησωμε καλύτερα, εγω εφυγα και ειπα «δεν θα ξαναπατησω εδώ μέσα»… Με προβλημάτισε αυτό το σκηνικό, που δεν ηταν και το μοναδικό, και θελησα να βρω τα βαθυτερα αιτια. Ειχα ακούσει βεβαια από τον ιδιο σε μια τηλεφωνικη επικοινωνια να λέη εξαλλος: Δεν με ενδιαφέρουν οι Ναοί. (Να μη πω τι άλλες πεζοδρομιακες εκφρασεις ειπε … Εκεινο πού με ενδιαφερει (συνέχισε να λέη εξαλλος) είναι η Ορθοδοξος Ομολογια και η Αποστολική Διαδοχή. Δεν μπορουσα, όμως να καταλάβω, ότι το θεμα της Αποστολικης Διαδοχής, το θεμα της συγχωρητικης, ευχης το θεμα ότι οι Ρωσοι δηθεν ωρθοδοξησαν και υπό την προυπόθεσιν αυτην δεχθηκαμε την συγχωρητικη ευχή, αυτή ηταν η Ομολογια του, και αυτά τα εβαζε μπροστα, διά να θολώσει προφανως τα νερά. Μεχρις οτου την Μεγάλη Εβδομάδα του 2019, μου απεσταλη το εξωδικον του Κοσμα Σκρετα , ο οποιος μαλιστα μας ενημερωσε και προσωπικως διά το θεμα της Κληρονομίας Δασκαλοπούλου, με λεπτομερειες πού δεν τις ξεραμε, και δια την διαχειρισιν της οποίας η τοτε νόμιμος Διοικησις του ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ ωρισε τον π. Αμφιλόχιον Ταμπουραν κλπ, αλλά απ ο,τι φαίνεται ουσιαστικός «διαχειριστης ηταν» ο Ελευθεριος Γκουτζίδης και όχι ο π. Αμφιλόχιος, ο οποιος δεν μπορουσε να κάνη τίποτα μόνος του. Υπάρχουν και αλλα, αλλά δεν θα τα ειπω διότι δεν θελω να ανοίξω το θεμα. Το αφηνω να εξελιχθη μόνο του. Συμπερασματικως σού λεω το εξης: Τωρα με αυτά πού εμαθα για την Διαθηκη Δασκαλοπούλου μπορω κάλλιστα να ερμηνευσω την στασι του Ελευθεριου και του Σεβασμιωτατου Αμφιλοχιου και εις τα υπόλοιπα θεματα. Το μόνο πού δεν μπορω να ερμηνευσω πλέον είναι η δική σου επιμονή στα ιδια και τα ιδια, δηλαδή στον «αιρετικό Τόμο» στον «επαίσχυντο Τόμο» στον «οικουμενιστικό Τόμο» και αλλα,την στιγμη μάλιστα που καλουμε ολους τους ενδιαφερομένους σε έναν σοβαρο διάλογο επί του «Τόμου της Ενωσεως». Μήπως συμβαίνει κάτι παρόμοιο; Ο χρόνος θα δειξη.