ΠΕΡΙ ΕΑΡΙΝΗΣ ΙΣΗΜΕΡΙΑΣ
Η Ανοιξιάτικη Ισημερία, η αλλαγή του Ημερολογίου, ο Οικουμενισμός και το Πηδάλιον.
Οι ημερομηνίες των δύο Ισημεριών του έτους είναι δύο σταθερές που δεν αλλάζουν ποτέ. Κάθε χρόνο, στις 7-8 Μαρτίου τελείται η Ανοιξιάτικη και στις 9-10 Σεπτεμβρίου τελείται η Φθινοπωρινή Ισημερία. Είναι, λοιπόν, μία μεγάλη φενάκη [απάτη] η πτώση της Ανοιξιάτικης Ισημερίας, την οποίαν επικαλούνται οι Οικουμενιστές και πολέμιοι της Εκκλησίας του Χριστού, νεοημερολογίτες, με σκοπό να δικαιολογήσουν την καταδικασμένη από τις Πανορθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνος αλλαγή του Ημερολογίου.
Η αλλαγή του Ημερολογίου, σύμφωνα με την Παναιρετική Εγκύκλιο του Πατριαρχείου Κων/πόλεως του 1920, έγινε για ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΥΣ και μόνον λόγους. Δηλαδή, για την πνευματική κοινωνία με όλες τις αιρετικές, σχισματικές και χωρίς Αγιοτριαδική Σώζουσα Θεία Χάρι, θρησκευτικές κοινότητες,[Παπικοί, Προτεστάντες, Αγγλικανοί, Βουδιστές, Μουσουλμάνοι, Μονοφυσίτες κ.λ.π.]. Και ήταν το πρώτο και το κυριώτερο στοιχείο - βήμα από τα δέκα που αναφέρονται στην αιρετική αυτήν Εγκύκλιο, ώστε να γίνη πράξις η συμπόρευσις της Ασπίλου Νύμφης Του Χριστού μας, της Εκκλησίας, και της Μοναδικής Αληθείας Αυτής, με το σκότος και το ψεύδος τα οποία εκπορεύονται απο τις πιο πάνω αιρετικές ομάδες.
Δυστυχώς όλα αυτά υιοθετήθηκαν πλήρως από το μεγαλύτερο μέρος της Ιεραρχίας το 1924, και για να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις γι' αυτήν την αντιεκκλησιαστικήν και αντορθοδόξον πράξιν, εκτός των άλλων, οι προγενέστεροι ομόφρονές τους οικουμενιστές, για να προετοιμάσουν το έδαφος, κατέφυγαν και στην απάτη περί πτώσεως της Ανοιξιάτικης Ισημερίας, την οποίαν φρόντισαν να την καταγράψουν και στο Πηδάλιον, ώστε να καλυφθούν πίσω απ' αυτό και έτσι να παραπλανήσουν τους πιστούς. Γράφουν, λοιπόν,ότι κατά την Α' Οικουμενική Σύνοδο, η Ανοιξιάτικη Ισημερία ευρίσκετο, άκουσον - άκουσον, στις 21 Μαρτίου, και γι' αυτό ήλλαξαν το ημερολόγιο, ώστε να επαναφέρουν την Ισημερία εκεί που ήταν το 325. [Βλ. Πηδάλιον. Εκδόσεις Ρηγοπούλου, σελ.9].
Η απάτη και το ψεύδος είναι ίδιον του πονηρού. Δυστυχώς, αυτόν μιμήθηκαν και μιμούνται όλοι οι νεοημερολογίτες και οι συν αυτοίς, διότι το 325, έτος συγκλήσεως της Α' Οικουμενικής Συνόδου, η οποία καθόρισε το Πασχάλιον Κανόνα και το Εορτολόγιον της Εκκλησίας, ήταν σε χρήση το ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ, όπως χρησιμοποιεί μέχρι την σήμερον η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, και που σήμερα με Αυτό έχουμε Ανοιξιάτικη Ισημερία στις 7-8 Μαρτίου, όπως το 325 μ.Χ, το 326 μ.Χ, το 1325 μ.Χ και κάθε έτος μέχρι σήμερα.
Με το παπικό ημερολόγιο, το λεγόμενο Γρηγοριανό, έχει 21 Μαρτίου, που τότε, το 325 μ.Χ. ήταν άγνωστο στους Πατέρες, και το οποίον δεν έχει σε χρήση η Εκκλησία του Χριστού. Γι' αυτό, λοιπόν, κατέγραψαν οι αιρετικοί στο Πηδάλιο ότι η Ανοιξιάτικη Ισημερία κατά την Α' Οικουμενική ήταν στις 21 Μαρτίου, για να δικαιολογήσουν το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, το οποίον, επαναλαμβάνουμε, δεν έχει σε χρήση η Ορθόδοξος Εκκλησία, και που σύμφωνα με αυτό η Ανοιξιάτικη Ισημερία γίνεται στις 21 Μαρτίου.
Το τραγικό της υποθέσεως αυτής είναι, ότι η καταγεγραμμένη αυτή απάτη στις υποσημειώσεις του Πηδαλίου, έχει υιοθετηθεί και από πρώην πνευματικούς αδελφούς που ακολουθούν τους πέντε πρώην επισκόπους, οι οποίοι δεν θέλουν να την κατανοήσουν και να επιστρέψουν εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Παραθέτουμε την σχετική αναφορά του Καθηγητού κ. Σιμοπούλου, Προέδρου του Ευγενιδείου, ο οποίος χρησιμοποιεί το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, και ελπίζουμε να γίνη κατανοητή από όλους, ότι οι Ισημερίες έχουν συγκεκριμένες σταθερές και ποτέ δεν <<πέφτουν>>, όπως λέει το Πηδάλιο. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουμε και περί του γεωγραφικού πλάτους μιας χώρας, στοιχείο που δεν έχει να κάνει με την σταθερή της Ανοιξιάτικης ή Φθινοπωρινής Ισημερίας...
Παραθέτουμε την σχετική αναφορά του Καθηγητού κ. Σιμοπούλου, Προέδρου του Ευγενιδείου, ο οποίος χρησιμοποιεί το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, και ελπίζουμε να γίνη κατανοητή από όλους, ότι οι Ισημερίες έχουν συγκεκριμένες σταθερές και ποτέ δεν <<πέφτουν>>, όπως λέει το Πηδάλιο. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζουμε και περί του γεωγραφικού πλάτους μιας χώρας, στοιχείο που δεν έχει να κάνει με την σταθερή της Ανοιξιάτικης ή Φθινοπωρινής Ισημερίας...
Η παράγραφος <<κλειδί>> άπό τα γραφόμενα του κ.Σιμοπούλου είναι η παρακάτω: <<Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται εαρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο. Θα θεωρούσε, λοιπόν, κάποιος ότι στις δύο αυτές ημέρες, σε ολόκληρη τη Γη, η νύχτα είναι ίση με την ημέρα, δηλαδή επί 12 ώρες ο Ήλιος βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα και επί 12 ώρες βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, έχουμε δηλαδή ίση-μέρα: ισημερία>>. (Τα Παράξενα των Ισημεριών του Διονύση Π. Σιμόπουλου 21/09/2016).
Ορισμένοι φίλοι κοιτάζοντας τα διάφορα επιτραπέζια ημερολόγια και την διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, με ρώτησαν γιατί η ημέρα της ισημερίας δεν συμπίπτει με την ημέρα που έχουμε ίση ημέρα και ίση νύχτα. Πρόκειται για μία πολύ σωστή παρατήρηση, γιατί μερικές φορές παίρνουμε ορισμένα πράγματα ως δεδομένα. Πάρτε, για παράδειγμα, την παρατήρηση των φίλων μου για την Ανατολή και τη Δύση του Ήλιου. Ξέρουμε, δηλαδή, ότι καθημερινά ο Ήλιος θα ανατείλει στην Ανατολή και θα δύσει στη Δύση, και ξέρουμε επίσης ότι η διάρκεια της ημέρας είναι μικρότερη το Χειμώνα και μεγαλύτερη το Καλοκαίρι, ενώ το αντίθετο συμβαίνει για την διάρκεια της νύχτας.
Υπάρχουν, όμως, δύο ημέρες στη διάρκεια ενός έτους που η Ημέρα έχει την ίδια διάρκεια με την Νύχτα. Αυτές οι δύο ημέρες ονομάζονται Ισημερίες (ίση μέρα-ίση νύχτα) και σηματοδοτούν η μία την πρώτη μέρα της Άνοιξης και η άλλη την πρώτη μέρα του Φθινοπώρου.
Ορισμένοι φίλοι κοιτάζοντας τα διάφορα επιτραπέζια ημερολόγια και την διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, με ρώτησαν γιατί η ημέρα της ισημερίας δεν συμπίπτει με την ημέρα που έχουμε ίση ημέρα και ίση νύχτα. Πρόκειται για μία πολύ σωστή παρατήρηση, γιατί μερικές φορές παίρνουμε ορισμένα πράγματα ως δεδομένα. Πάρτε, για παράδειγμα, την παρατήρηση των φίλων μου για την Ανατολή και τη Δύση του Ήλιου. Ξέρουμε, δηλαδή, ότι καθημερινά ο Ήλιος θα ανατείλει στην Ανατολή και θα δύσει στη Δύση, και ξέρουμε επίσης ότι η διάρκεια της ημέρας είναι μικρότερη το Χειμώνα και μεγαλύτερη το Καλοκαίρι, ενώ το αντίθετο συμβαίνει για την διάρκεια της νύχτας.
Υπάρχουν, όμως, δύο ημέρες στη διάρκεια ενός έτους που η Ημέρα έχει την ίδια διάρκεια με την Νύχτα. Αυτές οι δύο ημέρες ονομάζονται Ισημερίες (ίση μέρα-ίση νύχτα) και σηματοδοτούν η μία την πρώτη μέρα της Άνοιξης και η άλλη την πρώτη μέρα του Φθινοπώρου.
Ας δούμε, όμως, τι ακριβώς συμβαίνει, γιατί αυτό που αποκαλούμε «Ισημερία» (Ανοιξιάτικη και Φθινοπωρινή) δεν είναι στην πραγματικότητα ακριβώς έτσι! Όπως ξέρετε κάθε μέρα η Γη βρίσκεται σε διαφορετική θέση πάνω στην τροχιά της από αυτήν που βρισκόταν την προηγουμένη, και από κάθε νέα θέση εμείς πάνω στη Γη αντικρίζουμε τον Ήλιο από διαφορετική γωνία. Έτσι κάθε φορά που η Γη συμπληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο, μας φαίνεται ότι ο Ήλιος ήταν αυτός που συμπλήρωσε έναν κύκλο γύρω από τη Γη, πάνω στην εκλειπτική. Η εκλειπτική δηλαδή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απεικόνιση, ή η προέκταση πάνω στην ουράνια σφαίρα, της γήινης τροχιάς γύρω από τον Ήλιο. (isimeria-01-viewtag).
Αν παρατηρήσουμε την εκλειπτική και τη συγκρίνουμε με τον ουράνιο ισημερινό (την προέκταση δηλαδή του ισημερινού της Γης και την αποτύπωσή του πάνω στον ουράνιο θόλο) θα δούμε ότι οι δύο αυτοί κύκλοι δεν συμπίπτουν, αλλά αντίθετα τέμνονται, σχηματίζοντας γωνία ίση με 23 μοίρες και 27 πρώτα λεπτά, λόγω της κλίσης που έχει ο άξονας της Γης σε σχέση με το επίπεδο που σχηματίζει η εκλειπτική. Η γωνία αυτή ονομάζεται «λόξωση της εκλειπτικής», και τα δύο αυτά σημεία στα οποία τέμνονται οι δύο κύκλοι ονομάζονται «ισημερινά σημεία». (isimeria-02-viewtag)
Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται εαρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο. Θα θεωρούσε, λοιπόν, κάποιος ότι στις δύο αυτές ημέρες, σε ολόκληρη τη Γη, η νύχτα είναι ίση με την ημέρα, δηλαδή επί 12 ώρες ο Ήλιος βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα και επί 12 ώρες βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, έχουμε δηλαδή ίση-μέρα:
Στο πρώτο σημείο ο ουράνιος ισημερινός τέμνει την εκλειπτική εκεί όπου ο Ήλιος βρίσκεται στις 20-21 Μαρτίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται εαρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει η Άνοιξη. Εκ διαμέτρου αντίθετα η τομή γίνεται όταν ο Ήλιος βρίσκεται στις 22-23 Σεπτεμβρίου. Το σημείο αυτό ονομάζεται φθινοπωρινό ισημερινό σημείο, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το Φθινόπωρο. Θα θεωρούσε, λοιπόν, κάποιος ότι στις δύο αυτές ημέρες, σε ολόκληρη τη Γη, η νύχτα είναι ίση με την ημέρα, δηλαδή επί 12 ώρες ο Ήλιος βρίσκεται πάνω από τον ορίζοντα και επί 12 ώρες βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, έχουμε δηλαδή ίση-μέρα:
Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι! Γιατί η «ίση μέρα-ίση νύχτα», όταν δηλαδή ό Ήλιος φτάνει στα ισημερινά σημεία, συμβαίνει μόνο στους τόπους που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον γήινο ισημερινό. Στις περιοχές που βρίσκονται είτε πάνω είτε κάτω από τον ισημερινό η «ίση μέρα-ίση νύχτα» συμβαίνει μερικές ημέρες πριν ή μετά από την «ισημερία».
Πάρτε για παράδειγμα την Αθήνα που βρίσκεται 38 περίπου μοίρες βόρεια του ισημερινού, και παρόλο που ο Ήλιος θα φτάσει στο Φθινοπωρινό ισημερινό σημείο στις 17:21 [Θερινή ώρα Ελλάδος] της Πέμπτης, 22 Σεπτεμβρίου 2016, εν τούτοις η «ίση μέρα-ίση νύχτα» για την Αθήνα θα συμβεί στις 26 Σεπτεμβρίου όταν η ημέρα και η νύχτα θα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια!
Πάρτε για παράδειγμα την Αθήνα που βρίσκεται 38 περίπου μοίρες βόρεια του ισημερινού, και παρόλο που ο Ήλιος θα φτάσει στο Φθινοπωρινό ισημερινό σημείο στις 17:21 [Θερινή ώρα Ελλάδος] της Πέμπτης, 22 Σεπτεμβρίου 2016, εν τούτοις η «ίση μέρα-ίση νύχτα» για την Αθήνα θα συμβεί στις 26 Σεπτεμβρίου όταν η ημέρα και η νύχτα θα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια!
ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Ως γνωστόν, τα όρια που έθεσε η Α' Οικουμενική Σύνοδος για τον εορτασμό του Πάσχα είναι από 22 Μαρτίου μέχρι 25 Απριλίου. Λένε με το νέο πως το Πάσχα εορτάζεται την Κυριακή που ακολουθεί την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία (δηλαδή αν στις 21 Μαρτίου είναι πανσέληνος και ημέρα Σάββατο τότε το Πάσχα είναι την Κυριακή 22 Μαρτίου, το κατώτατο όριο, άρα χρησιμοποιούν το "διορθωμένο Ιουλιανό"). Εμείς λέμε ότι εορτάζεται την Κυριακή μετά την πρώτη ΕΑΡΙΝΗ πανσέληνο (δηλαδή της πανσελήνου του πρώτου φεγγαριού που θα γεννηθεί μετά την εαρινή ισημερία). Ενώ κατά την Α' Οικουμενική Σύνοδο ίσχυε το Ιουλιανό ημερολόγιο, αυτό ήτανε το παγκόσμιο ημερολόγιο, όταν ζούσε ο Χριστός και αυτό χρησιμοποιούσαν πολλά χρόνια πριν γεννηθεί ο Χριστός, γιατί αποφασίσανε αυτά τα όρια, είχανε τάσεις μαζωχισμού;
Ως γνωστόν, τα όρια που έθεσε η Α' Οικουμενική Σύνοδος για τον εορτασμό του Πάσχα είναι από 22 Μαρτίου μέχρι 25 Απριλίου. Λένε με το νέο πως το Πάσχα εορτάζεται την Κυριακή που ακολουθεί την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία (δηλαδή αν στις 21 Μαρτίου είναι πανσέληνος και ημέρα Σάββατο τότε το Πάσχα είναι την Κυριακή 22 Μαρτίου, το κατώτατο όριο, άρα χρησιμοποιούν το "διορθωμένο Ιουλιανό"). Εμείς λέμε ότι εορτάζεται την Κυριακή μετά την πρώτη ΕΑΡΙΝΗ πανσέληνο (δηλαδή της πανσελήνου του πρώτου φεγγαριού που θα γεννηθεί μετά την εαρινή ισημερία). Ενώ κατά την Α' Οικουμενική Σύνοδο ίσχυε το Ιουλιανό ημερολόγιο, αυτό ήτανε το παγκόσμιο ημερολόγιο, όταν ζούσε ο Χριστός και αυτό χρησιμοποιούσαν πολλά χρόνια πριν γεννηθεί ο Χριστός, γιατί αποφασίσανε αυτά τα όρια, είχανε τάσεις μαζωχισμού;
Ενώ χρησιμοποιούμε ηλιακό ημερολόγιο πώς μπλέξαμε το φεγγάρι; Όχι, δεν είχαν αυτές τις τάσεις. Τότε, κάθε τοπική Εκκλησία γιόρταζε διαφορετικές ημερομηνίες το Πάσχα και άλλες γιορτές, για να υπάρχει ενότητα της Πίστεως, κλήθηκαν οι Άγιοι Πατέρες να καθορίσουν κοινές συγκεκριμένες μέρες για την κάθε γιορτή. Έτσι για παράδειγμα όρισαν τα Χριστούγεννα να εορτάζονται στις 25 Δεκεμβρίου, τα Θεοφάνεια στις 6 Ιανουαρίου κλπ (Ιουλιανό, ηλιακό ημερολόγιο). Για το Πασχάλιο όμως χρησιμοποιείται η Σελήνη.
Γιατί όμως; Θέλανε να τηρούνται 2 προϋποθέσεις: 1) Να εορτάζεται πάντα Κυριακή (εφόσον εκείνη την μέρα αναστήθηκε ο Χριστός και την ανακαίνισε με την Ανάσταση Του) 2) Να μην συμπίπτει το Πάσχα των Χριστιανών με το Πάσχα των Εβραίων (των σταυρωτών του Χριστού) Επομένως για την εύρεση της ημερομηνίας του Πάσχα, υπολογίζουμε πότε είναι το Νομικό Φάσκα (Πάσχα των Εβραίων) και την πρώτη Κυριακή μετά εορτάζουμε την Ανάσταση.
Πότε όμως είναι το Πάσχα των Εβραίων; "Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων. ὁ μὴν οὗτος ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ. λάλησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων· τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἴκους πατριῶν, ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἰκίαν. [...] καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ (το πρόβατον) πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν Ἰσραὴλ πρὸς ἑσπέραν. [...] καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. [...] καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην· ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας. [...] καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ἐξήγαγε Κύριος τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν" (Εξ. 12,1-51).
Πότε όμως είναι το Πάσχα των Εβραίων; "Εἶπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ Ἀαρὼν ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων. ὁ μὴν οὗτος ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ. λάλησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν Ἰσραὴλ λέγων· τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἴκους πατριῶν, ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἰκίαν. [...] καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ (το πρόβατον) πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν Ἰσραὴλ πρὸς ἑσπέραν. [...] καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. [...] καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην· ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας. [...] καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, ἐξήγαγε Κύριος τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου σὺν δυνάμει αὐτῶν" (Εξ. 12,1-51).
Οι Εβραίοι χρησιμοποιούν σεληνιακό ημερολόγιο, κάθε κύκλος της σελήνης αντιστοιχεί σε ένα εβραϊκό μήνα. Ο πρώτος τους μήνας (Νισάν) ξεκινάει με την γέννηση της πρώτης Σελήνης μετά την εαρινή ισημερία. Όπως φαίνεται στο κεφάλαιο 12 της Εξόδου, ο Θεός έδωσε εντολή να εορτάζουν το Πάσχα την τεσσαρεσκαιδεκάτη του πρώτου μήνα (14 του μήνα Νισάν, πρώτη δηλαδή πανσέληνος του μήνα/φεγγαριού που γεννιέται μετά την εαρινή ισημερία). Επομένως, αν η νέα σελήνη γεννηθεί το βράδυ της εαρινής ισημερίας, 7η προς 8η Μαρτίου, 14 του μήνα Νισάν είναι στις 21 Μαρτίου, αν αυτή η μέρα συμπέσει Σάββατο, τότε οι Εβραίοι γιορτάζουν το Πάσχα τους το Μεγάλο Σάββατο και οι Χριστιανοί γιορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου στις 22 Μαρτίου (κατώτατο όριο).
Αν η νέα σελήνη γεννηθεί λίγο πριν την εαρινή ισημερία, το βράδυ δηλαδή προηγουμένως (6η προς 7η Μαρτίου), αυτή η σελήνη είναι χειμερινή, του προηγούμενου Εβραϊκού έτους. Περιμένουμε τότε αυτό το φεγγάρι να κάνει τον κύκλο του και όταν γεννηθεί η επόμενη σελήνη (στις 5 Απριλίου), έχουμε την 1η του μήνα Νισάν. Άρα 14 του μήνα Νισάν έχουμε στις 18 Απριλίου, αν συμπέσει Κυριακή, τότε το Πάσχα των Εβραίων είναι την Κυριακή των Βαΐων και οι Χριστιανοί γιορτάζουμε την Ανάσταση την αμέσως επόμενη Κυριακή, στις 25 Απριλίου (ανώτατο όριο).
Αν η νέα σελήνη γεννηθεί λίγο πριν την εαρινή ισημερία, το βράδυ δηλαδή προηγουμένως (6η προς 7η Μαρτίου), αυτή η σελήνη είναι χειμερινή, του προηγούμενου Εβραϊκού έτους. Περιμένουμε τότε αυτό το φεγγάρι να κάνει τον κύκλο του και όταν γεννηθεί η επόμενη σελήνη (στις 5 Απριλίου), έχουμε την 1η του μήνα Νισάν. Άρα 14 του μήνα Νισάν έχουμε στις 18 Απριλίου, αν συμπέσει Κυριακή, τότε το Πάσχα των Εβραίων είναι την Κυριακή των Βαΐων και οι Χριστιανοί γιορτάζουμε την Ανάσταση την αμέσως επόμενη Κυριακή, στις 25 Απριλίου (ανώτατο όριο).
Έτσι αποδεικνύεται ότι κατά την Α' Οικουμενική Σύνοδο, η Εαρινή Ισημερία ήταν η ίδια, 7-8 Μαρτίου. Επομένως, αν το ζητούμενο ήτανε η ακρίβεια, θα ανατρέχαμε στους Εβραίους, είναι τόσο σχολαστικοί με τους νόμους, υπάρχει περίπτωση να έχουμε πτώση της ισημερίας και αυτοί να μην αντιδράσουν; Την απάντηση όμως την δίνει η Εγκύκλιος του 1920, η οποία λέει ξεκάθαρα πως η αλλαγή του ημερολογίου έγινε για να ενωθεί (υποταχθεί δηλαδή) η Ορθοδοξία στον Παπισμό. Η Εκκλησία του Χριστού όμως είναι Μία, Αδιαίρετη, Καθολική (όχι παπική, κατέχει δηλαδή καθ ολοκληρίαν την αλήθεια). Συνεπώς με την αλλαγή του ημερολογίου κατάφεραν την αμφισβήτηση των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων της Α' Οικουμενικής Συνόδου και εφόσον τις αποφάσεις τις λάμβαναν με την ενέργεια και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, γίνεται προσβολή του Αγίου Πνεύματος, άρα του Θεού, καταπατούν το δόγμα της εν Χριστώ ενότητας της Πίστεως, εκβάλλουν τους εαυτούς τους εκτός Εκκλησίας για να ενωθούν με αιρετικούς, και όλα αυτά τα γαρνίρουν με το Ψέμα περί πτώσεως της Ισημερίας...
Οπως το 325 η Ισημερία ήταν στις 7-8 Μαρτίου, και όχι στις 21, όπως λένε οι αιρετικοί στο Πηδάλιο, έτσι και σήμερα γίνεται την ίδια ακριβώς ημερομηνία. Απλώς, υιοθετείτε την θέσι του νεοημερολογιτισμού περί 21 Μαρτίου.Τόσο έχουν αυτοί με το παπικό τους ημερολόγιο. Ελπίζω να καταλάβετε, λοιπόν, το γιατί έγραψαν αυτήν την ημερομηνία στο Πηδάλιο.
Οπως το 325 η Ισημερία ήταν στις 7-8 Μαρτίου, και όχι στις 21, όπως λένε οι αιρετικοί στο Πηδάλιο, έτσι και σήμερα γίνεται την ίδια ακριβώς ημερομηνία. Απλώς, υιοθετείτε την θέσι του νεοημερολογιτισμού περί 21 Μαρτίου.Τόσο έχουν αυτοί με το παπικό τους ημερολόγιο. Ελπίζω να καταλάβετε, λοιπόν, το γιατί έγραψαν αυτήν την ημερομηνία στο Πηδάλιο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου