ΜΗΠΩΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ;

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΟΛΟΓΙΑ 53, ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΟΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΝ.

 

ε. Ειδες πως καθ εκαστον των γινομενων δεικνυσιν επαινουντα τον δημιουργον, ινα μετα ταυτα η των ανθρωπων φυσις, ταυτα διδασκομενη, εκ των δημιουργηματων ανατρεχη πρός τον δημιουργησαντα. Ει γαρ τα δημιουργηματα τοιαυτα οντα νικα την φυσιν την ανθρωπίνην, καί ουδεις αν αυτα, κατ αξιαν επαινεσαι δυνησεται, τι αν τις ειπειν δυνηθειη περι αυτου του δημιουργου; καί ειδεν φησιν ο Θεός οτι καλόν. Καί εγενετο εσπέρα, καί εγενετο πρωι, ημερα τριτη. Ορας πώς τη συνεχεια της διδασκαλίας εμπήξαι βούλεται τη διανοία τη ημετερα των λεγομενων την δυναμιν; Εχρην γαρ ειπειν, καί εγενετο ημερα τριτη. Αλλ ορα πώς καθ εκαστην ημεραν ουτω φησίν, καί εγενετο εσπέρα, καί εγενετο πρωι, ημερα τριτη. ουχ απλώς ουδε εικη, αλλ΄ ινα μη συγχεωμεν την ταξιν, μηδε νομίζωμεν εσπέρας καταλαβούσης τελος ειληφεναι την ημεραν. Αλλ΄ ιδωμεν οτι η μεν εσπερα τελος εστι του φωτος, καί αρχη της νυκτος, ο δε ορθρος τελος της νυκτος καί πλήρωμα της ημερας. Τουτο γαρ ημας βουλεται διδαξαι ο μακαριος Μωυσης λεγων "καί εγενετο εσπέρας καί εγενετο πρωι, ημερα τριτη". Και μη ξενισθης, αγαπητε, ει ταυτα πολλάκις καί συνεχως λέγει η θεία Γραφη. Ει γαρ καί μετα την τοσαυτην συνεχειαν ετι οι τη πλανη προκατειλημμενοι Ιουδαιοι, οι πεπωρωμενοι την καρδιαν, φιλονεικειν πειρωνται καί την εσπεραν αρχην της επιούσης ημερας ειναι νομίζουσιν, απατωντες εαυτούς, καί παραλογιζόμενοι καί τη σκια ετι παρακαθημενοι, της αληθειας ουτω πάσι δηλης γεγενημενης,καί τω λύχνω προσεδρευοντες, του ηλίου της δικαιοσύνης πανταχου τας οικείας ακτινας αφιεντος, ει μη τοσαύτη τη διδασκαλία μετα πολλής της ακριβείας εχρησατο, τις αν ηνεγκεν των αγνωμονων την φιλινεικίαν; (Ιερος Χρυσοστομος)