ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ ΟΣΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΟΧ ΚΙΤΙΟΥ κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟ ΕΛΑΒΟΜΕΝ ΤΟ ΕΞΗΣ ΜΗΝΥΜΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΩΜΕΝ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΩΜΕΝ.

Στην Παλαιά Διαθήκη ο κάθε Ισραηλίτης έπρεπε να προσφέρει στον Θεό 10% από όλα όσα αποκτούσε. Στην Καινή Διαθήκη επειδή είναι ο Νόμος της Χάριτος, ο Νέος Ισραήλ, εκτός των υλικών αγαθών, προβλέπει και πνευματικήν αποδεκάτωσιν. Αυτο οι Αγιοι Πατερες το ερμηνευουν ως εξης: Το έτος έχει 365 ημέρες. Το 10% είναι 36,5. Η Νηστεία του Πάσχα έχει 7 εβδομάδες. Επειδή Σαββατοκυρίακα έχουμε κατάλυσιν οίνου και ελαίου, κάθε εβδομάδα υπολογίζονται μόνο 5 ημέρες νηστήσιμες. Δηλαδη 5x7=35 ημερες. Συν 12 ώρες της νύχτας της Αναστάσεως = 36,5. Ακριβώς γι'αυτό οι Άγιοι Πατέρες διατάζουν όπως η Απόλυση της Αναστάσιμης Λειτουργίας γίνει επί "φωνή του αλέκτωρος", ωστε τότε να λήξει και η νηστεία, για να συμπληρωθεί η πνευματική αποδεκάτωσις του ενιαυτού.