ΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ
Άγιες Τεσσαράκοντα Παρθένες (1η Σεπτεμβρίου) Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Αριβοία, Ασπασία, Αφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Θεανόη, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, Μαριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Ουρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω και Χαρίκλεια Οι Άγιες αυτές γυναίκες έζησαν την εποχή του βασιλέως Λικινίου στην Αδριανούπολη της Θράκης. Ο ηγεμών της περιοχής Βάβδος (περί το 305 μ.Χ.) τις συνέλαβε ως χριστιανές και τις προέτρεπε να προσκυνήσουν τα είδωλα. Η Κελσίνα, μία εξ αυτών και η πρώτη της πόλεως, μετά τη θαρραλέα ομολογία της πίστεώς της τις εσύναξε όλες στην οικία της μαζί με τον διδάσκαλό τους, διάκονο Άγιο Αμμούν, για να ενισχυθούν προς το μαρτύριο. Ο Αμμούν πήρε το χαρτί με τα ονόματά τους και τα διάβασε δυνατά ένα-ένα. Ύστερα είπε: «Αγωνισθήτε υπέρ του Χριστού δια του μαρτυρίου, διότι έτσι θα
Τουτο γαρ βουλεται διδαξαι ημας ο μακαριος Μωυσης λεγων "καί εγενετο εσπέρας καί εγενετο πρωι ημερα τριτη". Και μη ξενισθης, αγαπητε, ει ταυτα πολλάκις καί συνεχως λέγει η θεία Γραφη. Ει γαρ καί μετα την τοσαυτην συνεχειαν ετι οι τη πλανη προκατειλημμενοι Ιουδαιοι, φιλονικείν πειρωνται, καί την εσπεραν αρχην της επιούσης ημερας ειναι νομίζουσιν, απατωντες εαυτούς, καί παραλογιζόμενοι καί τη σκια ετι παρακαθημενοι, της αληθειας ουτω πάσι δηλης γεγενημενης,καί τω λύχνω προσεδρευοντες, του ηλίου της δικαιοσύνης πανταχου τας οικείας ακτινας αφιεντος, ει μη τοσαύτη τη διδασκαλία μετα πολλής της ακριβείας εχρησατο, τις αν ηνεγκεν των αγνωμονων την φολινεικίαν; (Ιεροας Χρυσοστομος)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή