ΙΕΡΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡ. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ "ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο Ε ΚΑΙ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΕΝ ΑΙΓΙΝΗ"

Οσιώτατε μεταξύ των ιερομονάχων και πνευματικών και σε μένα πολυπόθητε και σεβαστέ μου δέσποτα και αδελφέ, παρακαλώ τον Θεό να δίνη υγεία και σωματικώς στην αγιωσύνη σου, με τις άγιες ευχές της οποίας, και με το έλεος του Θεού, και εγώ υγιαίνω μέτρια στο σώμα. Να ξέρης ότι μετά την επιστροφή μας στην Κωνσταντινούπολη, επειδή ανέβηκε στο πατριαρχείο κάποιος από τους λατινόφρονες που υπέγραψαν, και μας ενοχλούσε, έφυγα από ανάγκη στην εκκλησία μου. Αλλά και εκεί δεν βρήκα καμία ανάπαυσι, και επειδή αρρώστησα βαρειά, και πάθαινα ζημία και πειραζόμουνα από τους ασεβείς, διότι δεν είχα εντολή επίσημη, έφυγα και από εκεί με σκοπό να φύγω για το Άγιον Όρος. Αφού πέρασα λοιπόν την Καλλίπολη και ενώ βρισκόμουν στην Λήμνο, εκεί κρατήθηκα και περιορίσθηκα από τον βασιλέα. Αλλ' ο λόγος του Θεού και η δύναμις της αληθείας δεν περιορίζεται, μάλλον τρέχει και καρποφορεί. Έτσι οι περισσότεροι από τους αδελφούς παίρνοντας θάρρος από την δική μου εξορία, βάζουν κάτω από τον έλεγχο το

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΝ ΙΕΡΕΩΣ π. ΙΑΚΩΒΟΥ ΒΙΔΑΛΗ Εφθασε π. Ιάκωβε, η ευλογημενη ωρα της εισόδου σου εις τόν δεύτερο βαθμό της Ιερωσύνης. Δυο Κληρικοί, κατα την ταξιν, θα σέ περιάγουν πέριξ του θυσιαστηριου ψάλλοντες τό «Δόξα Σοι Χριστε ο Θεός Αποστόλων καύχημα, μαρτυρων αγγαλλίαμα, ων το κήρυγμα Τριάς η ομοούσιος». Για δευτερη φορα θα γονατίσης μπροστά στο θυσιαστήριο, στηρίζοντας τα χέρια σου επάνω σ' αυτό. Αυτό σημαίνει, οτι κέντρο της ζωής σου, κεντρο της ζωης του κάθε Ιερέως, γινεται πλέον το ιερό και άγιο αυτό θυσιαστήριο. Γι' αυτό και ο ιερεύς, την ωρα της χειροτονίας του, αλλά καί πάντοτε, αγκαλιάζει το ιερό θυσιαστηριο, με όλη την θέρμη της καρδιάς του σαν το πολυτιμώτερο απόκτημα της ζωής του, αλλά και το θυσιαστήριο τον τυλίγει ολόκληρο μέσα στην δόξα του Θεου και τον θείο γνόφο. Αυτό ειναι τό μεγαλείο του Ιερου Θυσιαστηρίου. Καἰ οντως αυτή η στιγμη ειναι η ιερωτερα στιγμη της ζωης του Ιερέως. Ιερεύς καί θυσιαστηριο είναι και θα είναι εις τους αιώνας, ό,τι πιο υψ

ΤΕΥΧΟΣ 189 Σεπτέμβριος - Ὀκτώβριος 2009 ΞΕΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ «Ο ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ Ἐκ τοῦ «Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ Περιοδικοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ», ὄργανον τῆς Ὁμωνύμου Ἀδελφότητος Θεολόγων» (Ἀριθ. 1985/15.9.2009 Α΄ Μέρος καί 1986/1.10.09 Β΄ Μέρος. Τό κείμενον σχολιάζει ὁ Διευθυντής τῆς «Ὀρθοδόξου Πνοῆς» Ἐλευθέριος Γκουτζίδης. Ἡ «Ἐπιστημονική Ἡμερίδα» μέ θέμα «Ὁ Θεολογικός Διάλογος μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου καί Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας», πού ὀργάνωσε ὁ Τομέας Δογματικῆς Θεολογίας (τοῦ Τμήματος Θεολογίας) τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ. στίς 20.5.2009 στήν αἴθουσα τελετῶν τοῦ ἐν λόγω Πανεπιστημίου, ἀπεκάλυψε «πολλῶν καρδιῶν διαλογισμούς». Καί ἀπό αὐτῆς τῆς πλευρᾶς ἡ Ἡμερίδα ἔκανε καλό. Θά ἐρωτήσει ὅμως ὁ ἀναγνώστης: Τί ἀκριβῶς ἀπεκάλυψε; 1. Διαπιστώσαμε τή θλιβερή ἄμβλυνση τοῦ δογματικοῦ αἰσθητηρίου ὁρισμένων Ὀρθοδόξων Καθηγητῶν, καί μάλιστα τῆς Δογματικῆς! Ἀπορήσαμε γιά τίς ἰδέες καί τίς τοποθετήσεις τους στά θέματα τοῦ Διαλόγου, τίς ὁποῖες οἱ ἴδιοι θεωροῦν Ὀρθόδοξες! Ἑνός Δ

ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1971 (Η παρακάτω δημοσίευση είχε γίνει από τον ίδιο τον εν Χριστώ αδελφό Θεολόγο κ. Χαρίλαο Στουραΐτη σε αυτό εδώ το blog, στις 19 Μαΐου 2017 και υπάρχει ακόμα). Του Θεολόγου Χαρίλαου Στουραΐτη 1] Η ρωσική σύνοδος υπό του Φιλαρέτου δεν ήταν αρμόδια ούτε να κρίνει και ούτε να αποφανθεί για την Ιεραρχία της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, απ' την στιγμή που είχαν αναγνωρίσει την γιαλαντζί χειροτονία του Ακακίου Παππά, η οποία έγινε το 1961, και επίσης, επειδή είχαν πλήρη κοινωνία μετά του Νεοημερολογιτισμού - Οικουμενισμού. 2] Η Ιερά Σύνοδος, οι σύμβουλοι και όλοι όσοι ασχολήθηκαν πριν και μετά την μετάβαση της εξαρχίας εις Αμερικήν, εγνώριζαν για τα παραπάνω; 3] Αφού ήταν κακόδοξοι οι Ρώσοι και τους έκαναν οι δύο, Κάλλιστος και Επιφάνιος, Ορθοδόξους, όπως διατείνονται κάποιοι, γιατί να διαβασθούν ευχές απ' την πλευράν των Ρώσων και όχι απ' την πλευράν των δύο; Γιατί αυτό που συνέβη τότε, είναι από τα πρωτάκουστα, να είν

Προσεύχεστε Αδιαλείπτως 2 ημ. · Τι θα κάνεις; Αν, αλήθεια, ο Θεός σου ζητήσει λόγο για την αδιαφορία ή και την ασέβεια που δείχνεις στις λατρευτικές συνάξεις, τι θα κάνεις; Να, την ώρα που Αυτός σου μιλάει, εσύ, αντί να προσεύχεσαι, έχεις πιάσει κουβέντα με τον διπλανό σου για πράγματα ανώφελα. Και όλα τ’ άλλα αμαρτήματά μας αν παραβλέψει ο Θεός, τούτο φτάνει για να στερηθούμε τη σωτηρία. Μην το θεωρείς μικρό παράπτωμα. Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ Η Αγία Σοφία και οι τρεις θυγατέρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117 – 138 μ.Χ.). Οι τρεις θυγατέρες της Αγίας Σοφίας, πήραν τα ονόματα τους από το χωρίο της Καινής Διαθήκης: «νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.» ( Α' Κορινθίους. 13:13). Η Αγία Σοφία, τίμια και θεοσεβής γυναίκα, γρήγορα χήρεψε και με τις τρεις κόρες της ήλθε στη Ρώμη. Εκεί καταγγέλθηκαν ως φημισμένες χριστιανές. Τότε ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές και διέταξε να τις συλλάβουν. Αφού απομόνωσαν τη μητέρα, άρχισαν να ανακρίνουν τις κόρες. Πρώτη παρουσιάστηκε στο βασιλιά η δωδεκάχρονη Πίστη. Με δελεαστικούς λόγους ο Ανδριανός προσπάθησε να πείσει την Πίστη να αρνηθεί το Χριστό και θα της χορηγούσε τα πάντα, για να ζήσει ευτυχισμένη ζωή, αλλά αντιμετώπισε το άκαμπτο φρόνημα της νεαρής. Τα λόγια της Αγίας Γραφής αποτέλεσαν δυναμική απάντηση της Πίστης: «ἐν

Αναίρεσις των αιρετικών θέσεων των αποτειχισμένων νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών. Η μετάδοσις της Αποστολικής Διαδοχής κατά την περίοδον της Αποτειχίσεως και η θεώρισις των τελεσιουργηθέντων υπό των αιρετικών. Αναίρεσις των αιρετικών θέσεων των αποτειχισμένων νεοημερολογιτών και παλαιοημερολογιτών. Η μετάδοσις της Αποστολικής Διαδοχής κατά την περίοδον της Αποτειχίσεως και η θεώρισις των τελεσιουργηθέντων υπό των αιρετικών. Απάντησις εις το νέον βιβλίον του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά περί του 15ου Ιερού Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου και περί Ημερολογίου. (Ὑπό Ἰωσήφ Μοναχοῦ, Ἅγιον Ὄρος, 2012). Η εργασία που αναδημοσιεύουμε είναι λίαν σημαντική και χρήσιμη για όποιον ενδιαφέρεται να βαδίζει την απολύτως ασφαλή οδό των Αγίων Πατέρων. Επειδή κάποιοι νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες, οι απόψεις των οποίων ταιριάζουν σε πολλά σημεία με τις απόψεις του π. Ευθυμίου, συγκροτούν ομάδες αποτειχισμένων λαϊκών μη υπαγομένων εκκλησιαστικώς σε κάποια Σύνοδο Επισκόπων, επικαλούμενοι δή