Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ
Η αξία του δόγματος, της αλήθειας, της διδασκαλίας
Η Πατερική διδασκαλία είναι ξεκάθαρη για την αξία του δόγματος, οπότε για να τεκμηριώσομε την αξία αυτή θα περιορισθούμε στην Αγία Γραφή. Για τους φιλομαθείς θα δώσουμε τις παραπομπές μόνον σε έργα των Πατέρων, για να ανατρέξουν και να διαπιστώσουν ότι η Αγιογραφική ερμηνεία που θα παραθέσομε είναι κατά 100% σύμφωνη με τους Πατέρες (άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, Κατηχήσεις 4,2• Ιγνατίου του Θεοφόρου, Προς Μαγνησιείς 13• Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος 42, Συνακτήριος• Χρυσόστομος, ΕΠΕ 29, σελ. 460-64 και ΕΠΕ 2, 537).
Όπως όλοι μας γνωρίζουμε αγαπητοί, ο Χριστός, ο Θεός μας, έγινε άνθρωπος. Γιατί; Διότι τόσο πολύ μας αγάπησε, ώστε για να μας καθαρίσει από την αμαρτία και να μας λυτρώσει από αυτήν, ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε άνθρωπος. Αυτή η άπειρη αγάπη του Χριστού προς εμάς, οδήγησε τον ίδιο το Θεό στο να προσλάβει την δική μας φύση, αυτή η αγάπη οδήγησε τον Πανταχού Παρόντα στο να ενσαρκωθεί. Ο Παντοδύναμος και δημιουργός των πάντων γίνεται «αδύναμος» και κυοφορείται στην μήτρα της Παρθένου, και αυτό από την ασύλληπτη αγάπη Του. Αυτή η απερινόητη αγάπη του Χριστού τον ωθεί στο να κενώσει την ασύλληπτη δόξα της θεότητάς Του (Φιλ. 2,7) παίρνοντας μορφή δούλου. Ναι, αυτός ο Παντοδύναμος, αυτός ο Πανταχού Παρών, το Α και το Ω, αυτός ο Δημιουργός των πάντων, ο Οποίος ανέχθηκε και Τον ενέπαιξαν, Τον χαστούκισαν, Τον έφτυσαν, Τον χτύπησαν, Τον έβρισαν και τελικά Τον σταύρωσαν. Ποιοι; Τα δημιουργήματα τον Δημιουργό! τον Παντοδύναμο! τον Πανταχού Παρόντα! το Α και το Ω! Και αυτός τα ανέχτηκε και τα δέχτηκε• γιατί; Διότι τόσο πολύ μας αγάπησε! Τι φρίκη να βασανίζεται ο Θεός, τι φρίκη να εμπαίζεται ο Θεός, τι φρίκη να σταυρώνεται ο Θεός, τι φρίκη να πεθαίνει ο Θεός (ως άνθρωπος)! Ο Παντοδύναμος πεθαίνει πάνω στον Σταυρό, ο Παντοδύναμος είναι αβοήθητος πάνω στον Σταυρό, αιμορραγεί ο Πανταχού Παρών, διψά ο Δημιουργός του ύδατος και πάντων των κτισμάτων, χάνει την ζωή του ο Δημιουργός της ζωής• φρίκη, φρίκη, φρίκη! Και όλα αυτά, διότι τόσο πολύ μας αγάπησε. Όλα αυτά τα έκανε θεληματικώς, όλες αυτές οι θυσίες έγιναν θεληματικώς, ώστε να μην χαθούμε αλλά να σωθούμε.
Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, Στ' κεφάλαιο, ο Θεός μας, ο Χριστός, λέγει στους μαθητές του και τους υπόλοιπους ακροατές του, ότι όποιος δεν τρώγει το σώμα του και δεν πίνει το αίμα του, δεν έχει ζωή αιώνια και την έσχατη μέρα δεν θα αναστηθεί! Τι κάνει εδώ ο Χριστός; Αποκάλυψη! Αποκαλύπτει ένα δόγμα, μια διδασκαλία, δηλαδή μια αλήθεια. Αυτό είναι το δόγμα, μια αποκαλυμμένη αλήθεια, η οποία δεν αλλάζει, διότι την αποκάλυψε και την δίδαξε ο ίδιος ο Θεός. Και ποιο δόγμα τους αποκάλυψε; Ότι για να σωθείς, πρέπει να τρώγεις το σώμα Του και να πίνεις το αίμα Του. Και ποια ήταν η αντίδραση όλων; Σκανδαλίστηκαν με το δόγμα! Και μετά, οι περισσότεροι αποχώρησαν μη δυνάμενοι να το αποδεχτούν. Ο Χριστός τι έκανε τότε; Μήπως χάριν συγκατάβασης άλλαξε την διδασκαλία; Μήπως για χάρη όλων αυτών που έφυγαν, μετρίασε το δόγμα λέγοντας: Όχι, όχι δεν εννοούσα αυτό, αλλά κάτι άλλο εννοούσα; Όχι μόνο δεν μετρίασε το δόγμα, ενώ ως Παντογνώστης ήξερε την αντίδρασή τους, αλλά αντιθέτως ενέμεινε σταθερά στο δόγμα, λέγοντας ακόμα και στους ίδιους τους δώδεκα μαθητές του: Μήπως και εσείς θέλετε να φύγετε; Όπως βλέπουμε αγαπητοί, ο Χριστός μετά την αποκάλυψη του δόγματος έχασε όλους τους ακροατές και μαθητές του, και του έμειναν μόνον οι δώδεκα. Ωστόσο, ο Χριστός δεν τους έκανε την χάρη να αποκρύψει το δόγμα, ώστε να μην σκανδαλιστούν ούτε τους έκανε την χάρη να αλλοιώσει κάπως την αλήθεια του δόγματος ή τουλάχιστον να την μετριάσει. Αντιθέτως, ο Χριστός, κράτησε απόλυτα αυστηρή και σκληρή στάση, τόσο απόλυτη, που ακόμα και στους ίδιους τους δώδεκα μαθητές Του αποτεινόμενος, τους λέγει: Μήπως και εσείς θέλετε να φύγετε; Φαντασθείτε, δεν φείσθηκε ούτε και των απομεινάντων μαθητών του. «Προτιμούσε» ο Χριστός να φύγουν και αυτοί, παρά να κάνει οποιαδήποτε μεταβολή ή έκπτωση στο δόγμα, δηλαδή στην αλήθεια! Με απλά λόγια, είναι σαν να τους έλεγε ο Χριστός: Σας αρέσει ή δεν σας αρέσει η αλήθεια, θέλετε δεν θέλετε, αυτό είναι το δόγμα, αν δεν σας αρέσει φύγετε, εγώ δεν αλλάζω το δόγμα και την αλήθεια για χάρη σας! Έχετε επομένως καταλάβει αδελφοί, τι αξία έχει το δόγμα; Ο Χριστός, ο οποίος τόσο μας αγάπησε και τόσα υπέστη για μας για να μας σώσει, όπως οι χλευασμοί, οι ειρωνείες, οι βασανισμοί, η σταύρωση και ο θάνατος, για ένα όμως και μόνον δόγμα δεν έκανε πίσω, ούτε στο ελάχιστο! Ήλθε για να μας σώσει, και για ένα μόνον δόγμα άφησε όλους να φύγουν, ακόμα και οι τελευταίοι δώδεκα, αν δεν το δεχόντουσαν! Συλλογιστείτε μόνον ότι η αγάπη του Θεού έκανε ό,τι έκανε, όπως τα αναφέραμε ανωτέρω, αυτή η αγάπη όμως, η ανείπωτη, η ασύλληπτη, η άπειρη, ένα δόγμα δεν θέλησε να μετριάσει ή να αποσιωπήσει ή να αλλοιώσει. Θα μπορούσε ο Χριστός να μην το έλεγε, το είπε όμως. Θα μπορούσε να το πει διαφορετικά, δεν το έκανε. Τέλος πάντων, Θεός είναι, θα μπορούσε να κάνει οτιδήποτε άλλο και όμως δεν το έκανε. Διότι ο Χριστός, το δόγμα και την αλήθεια τα θέλει ακέραια χωρίς συγκαταβάσεις και αποσιωπήσεις. Και σε όποιον αρέσει• σε όποιον δεν αρέσει, ο Χριστός του λέγει: Μήπως και εσύ θέλεις να φύγεις; Και όποιος δεν θέλει να δεχτεί το δόγμα, ας φύγει!
Στα δόγματα αδελφοί μου, δεν χωρούν συγκαταβάσεις. Ακόμα και χάριν των ιδίων των Αποστόλων! Αν και τους Απόστολους ο Χριστός τους «παρατά» χάριν του δόγματος, πόσω μάλλον τους αιρετικούς ιερείς, Επισκόπους και Πατριάρχες! Το δόγμα δεν επιδέχεται ούτε αλλοίωση ούτε αποσιώπηση ούτε άλλη καμία συγκατάβαση. Και σε όποιον αρέσει• ο Χριστός δεν εξαναγκάζει.
Η Πατερική διδασκαλία είναι ξεκάθαρη για την αξία του δόγματος, οπότε για να τεκμηριώσομε την αξία αυτή θα περιορισθούμε στην Αγία Γραφή. Για τους φιλομαθείς θα δώσουμε τις παραπομπές μόνον σε έργα των Πατέρων, για να ανατρέξουν και να διαπιστώσουν ότι η Αγιογραφική ερμηνεία που θα παραθέσομε είναι κατά 100% σύμφωνη με τους Πατέρες (άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, Κατηχήσεις 4,2• Ιγνατίου του Θεοφόρου, Προς Μαγνησιείς 13• Γρηγόριος ο Θεολόγος, Λόγος 42, Συνακτήριος• Χρυσόστομος, ΕΠΕ 29, σελ. 460-64 και ΕΠΕ 2, 537).
Όπως όλοι μας γνωρίζουμε αγαπητοί, ο Χριστός, ο Θεός μας, έγινε άνθρωπος. Γιατί; Διότι τόσο πολύ μας αγάπησε, ώστε για να μας καθαρίσει από την αμαρτία και να μας λυτρώσει από αυτήν, ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε άνθρωπος. Αυτή η άπειρη αγάπη του Χριστού προς εμάς, οδήγησε τον ίδιο το Θεό στο να προσλάβει την δική μας φύση, αυτή η αγάπη οδήγησε τον Πανταχού Παρόντα στο να ενσαρκωθεί. Ο Παντοδύναμος και δημιουργός των πάντων γίνεται «αδύναμος» και κυοφορείται στην μήτρα της Παρθένου, και αυτό από την ασύλληπτη αγάπη Του. Αυτή η απερινόητη αγάπη του Χριστού τον ωθεί στο να κενώσει την ασύλληπτη δόξα της θεότητάς Του (Φιλ. 2,7) παίρνοντας μορφή δούλου. Ναι, αυτός ο Παντοδύναμος, αυτός ο Πανταχού Παρών, το Α και το Ω, αυτός ο Δημιουργός των πάντων, ο Οποίος ανέχθηκε και Τον ενέπαιξαν, Τον χαστούκισαν, Τον έφτυσαν, Τον χτύπησαν, Τον έβρισαν και τελικά Τον σταύρωσαν. Ποιοι; Τα δημιουργήματα τον Δημιουργό! τον Παντοδύναμο! τον Πανταχού Παρόντα! το Α και το Ω! Και αυτός τα ανέχτηκε και τα δέχτηκε• γιατί; Διότι τόσο πολύ μας αγάπησε! Τι φρίκη να βασανίζεται ο Θεός, τι φρίκη να εμπαίζεται ο Θεός, τι φρίκη να σταυρώνεται ο Θεός, τι φρίκη να πεθαίνει ο Θεός (ως άνθρωπος)! Ο Παντοδύναμος πεθαίνει πάνω στον Σταυρό, ο Παντοδύναμος είναι αβοήθητος πάνω στον Σταυρό, αιμορραγεί ο Πανταχού Παρών, διψά ο Δημιουργός του ύδατος και πάντων των κτισμάτων, χάνει την ζωή του ο Δημιουργός της ζωής• φρίκη, φρίκη, φρίκη! Και όλα αυτά, διότι τόσο πολύ μας αγάπησε. Όλα αυτά τα έκανε θεληματικώς, όλες αυτές οι θυσίες έγιναν θεληματικώς, ώστε να μην χαθούμε αλλά να σωθούμε.
Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, Στ' κεφάλαιο, ο Θεός μας, ο Χριστός, λέγει στους μαθητές του και τους υπόλοιπους ακροατές του, ότι όποιος δεν τρώγει το σώμα του και δεν πίνει το αίμα του, δεν έχει ζωή αιώνια και την έσχατη μέρα δεν θα αναστηθεί! Τι κάνει εδώ ο Χριστός; Αποκάλυψη! Αποκαλύπτει ένα δόγμα, μια διδασκαλία, δηλαδή μια αλήθεια. Αυτό είναι το δόγμα, μια αποκαλυμμένη αλήθεια, η οποία δεν αλλάζει, διότι την αποκάλυψε και την δίδαξε ο ίδιος ο Θεός. Και ποιο δόγμα τους αποκάλυψε; Ότι για να σωθείς, πρέπει να τρώγεις το σώμα Του και να πίνεις το αίμα Του. Και ποια ήταν η αντίδραση όλων; Σκανδαλίστηκαν με το δόγμα! Και μετά, οι περισσότεροι αποχώρησαν μη δυνάμενοι να το αποδεχτούν. Ο Χριστός τι έκανε τότε; Μήπως χάριν συγκατάβασης άλλαξε την διδασκαλία; Μήπως για χάρη όλων αυτών που έφυγαν, μετρίασε το δόγμα λέγοντας: Όχι, όχι δεν εννοούσα αυτό, αλλά κάτι άλλο εννοούσα; Όχι μόνο δεν μετρίασε το δόγμα, ενώ ως Παντογνώστης ήξερε την αντίδρασή τους, αλλά αντιθέτως ενέμεινε σταθερά στο δόγμα, λέγοντας ακόμα και στους ίδιους τους δώδεκα μαθητές του: Μήπως και εσείς θέλετε να φύγετε; Όπως βλέπουμε αγαπητοί, ο Χριστός μετά την αποκάλυψη του δόγματος έχασε όλους τους ακροατές και μαθητές του, και του έμειναν μόνον οι δώδεκα. Ωστόσο, ο Χριστός δεν τους έκανε την χάρη να αποκρύψει το δόγμα, ώστε να μην σκανδαλιστούν ούτε τους έκανε την χάρη να αλλοιώσει κάπως την αλήθεια του δόγματος ή τουλάχιστον να την μετριάσει. Αντιθέτως, ο Χριστός, κράτησε απόλυτα αυστηρή και σκληρή στάση, τόσο απόλυτη, που ακόμα και στους ίδιους τους δώδεκα μαθητές Του αποτεινόμενος, τους λέγει: Μήπως και εσείς θέλετε να φύγετε; Φαντασθείτε, δεν φείσθηκε ούτε και των απομεινάντων μαθητών του. «Προτιμούσε» ο Χριστός να φύγουν και αυτοί, παρά να κάνει οποιαδήποτε μεταβολή ή έκπτωση στο δόγμα, δηλαδή στην αλήθεια! Με απλά λόγια, είναι σαν να τους έλεγε ο Χριστός: Σας αρέσει ή δεν σας αρέσει η αλήθεια, θέλετε δεν θέλετε, αυτό είναι το δόγμα, αν δεν σας αρέσει φύγετε, εγώ δεν αλλάζω το δόγμα και την αλήθεια για χάρη σας! Έχετε επομένως καταλάβει αδελφοί, τι αξία έχει το δόγμα; Ο Χριστός, ο οποίος τόσο μας αγάπησε και τόσα υπέστη για μας για να μας σώσει, όπως οι χλευασμοί, οι ειρωνείες, οι βασανισμοί, η σταύρωση και ο θάνατος, για ένα όμως και μόνον δόγμα δεν έκανε πίσω, ούτε στο ελάχιστο! Ήλθε για να μας σώσει, και για ένα μόνον δόγμα άφησε όλους να φύγουν, ακόμα και οι τελευταίοι δώδεκα, αν δεν το δεχόντουσαν! Συλλογιστείτε μόνον ότι η αγάπη του Θεού έκανε ό,τι έκανε, όπως τα αναφέραμε ανωτέρω, αυτή η αγάπη όμως, η ανείπωτη, η ασύλληπτη, η άπειρη, ένα δόγμα δεν θέλησε να μετριάσει ή να αποσιωπήσει ή να αλλοιώσει. Θα μπορούσε ο Χριστός να μην το έλεγε, το είπε όμως. Θα μπορούσε να το πει διαφορετικά, δεν το έκανε. Τέλος πάντων, Θεός είναι, θα μπορούσε να κάνει οτιδήποτε άλλο και όμως δεν το έκανε. Διότι ο Χριστός, το δόγμα και την αλήθεια τα θέλει ακέραια χωρίς συγκαταβάσεις και αποσιωπήσεις. Και σε όποιον αρέσει• σε όποιον δεν αρέσει, ο Χριστός του λέγει: Μήπως και εσύ θέλεις να φύγεις; Και όποιος δεν θέλει να δεχτεί το δόγμα, ας φύγει!
Στα δόγματα αδελφοί μου, δεν χωρούν συγκαταβάσεις. Ακόμα και χάριν των ιδίων των Αποστόλων! Αν και τους Απόστολους ο Χριστός τους «παρατά» χάριν του δόγματος, πόσω μάλλον τους αιρετικούς ιερείς, Επισκόπους και Πατριάρχες! Το δόγμα δεν επιδέχεται ούτε αλλοίωση ούτε αποσιώπηση ούτε άλλη καμία συγκατάβαση. Και σε όποιον αρέσει• ο Χριστός δεν εξαναγκάζει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου