ΨΕΥΔΕΝΩΣΙΣ 1971, ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΝΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΛΩΡΙΝΙΚΟΥΣ ΩΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1971

ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ, ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΕΠΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ, ΦΛΩΡΙΝΙΚΟΙ



ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΓΟΧ) ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ο Α’
(Ἀριθμ. Ἐγκριτ. Ἀποφ. 680/1982, 3427/1985 και 260/2013)
 ΕΔΡΑ: 4ο ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟΝ ΚΟΡΩΠΙΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ
 194 00 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΤΗΛ. 210 6020176 
                                                                                               
Α.Π. 1/745           Ἐν Κορωπίω τῆ 10 Φεβρ. 2015


ΜΙΑ ΠΙΚΡΑ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ
ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟΝ ΕΚΑΜΑΝ ΔΕΚΤΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ
ΟΙ ΦΛΩΡΙΝΙΚΟΙ – ΑΥΞΕΝΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΔΙΑΤΙ ΤΟΝ ΚΑΘΗΡΕΣΕΝ Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Εἰς τό κείμενον πού ἀκολουθεῖ μπορεῖ ὁ ἀγαπητός ἀναγνώστης καί ἐρευνητής τἠς ἐκκλησιαστικῆς μας ἱστορίας νά γνωρίση τόν τρόπον μέ τόν ὁποῖον ἐδέχθησαν εἰς τάς τάξεις των οἱ Αὐξεντιανοί τόν προσφυγόντα εἰς αὐτούς ἐν ἔτει 1977 ποτέ "Κορινθίας" Κάλλιστον. Θά γνωρίση μίαν πικράν ἀλήθειαν, τήν ὁποίαν κάποιοι σήμερα θέλουν νά τήν κρύψουν διά νά μή χαλάσουν τά νέα σχέδια πού εἶναι συνέχεια ἐκείνων. Καί ἡ ἀλήθεια εἶναι ὄτι τόν ἀπεδέχθησαν ὡς πρώην σχισματικόν, ὠς "χειροθετηθέντα" ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς καί ὡς Μητροπολίτην ἀπό τό ἔτος 1971, δηλαδή ἀφ᾿ ὄτου ἐδέχθη τήν "χειροθεσίαν" ὡς  ἐπί σχισματικῶν.
Τἀ ἴδια μᾶς ἐπρότειναν οἱ Φλωρινικοί νά πράξωμεν καί ἐν ἔτει 1992 προκειμένου νά διακοπῇ ὁ θεολογικός διάλογος. Εἶπαν καί τό 1992 ὅτι "κριτήριον καί γνώμων" διά τήν μεταξύ μας ἕνωσιν εἶναι ἡ ἀπόφασις τῆς Ρωσικῆς Συνόδου τοῦ 1971, ἐάν γίνη δεκτή ὡς «ἐπί σχισματικῶν χειροθεσία,», ἤτοι κατά τον Η΄ Κανόνα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. ῾Ως ἐκ τούτου, εἶπον, πρέπει νά διακόψωμεν τόν διάλογον καί νά προχωρήσωμεν εἰς τήν ἕνωσιν ….
Και «διευκρίνισαν»: ῾Ημεῖς σᾶς "δεχόμεθα" καί σᾶς "ἀναγνωρίζομεν βάσει τῆς ἀποφάσεως τῶν Ρώσων, ἡ ὁποία σᾶς ἀπεκατέστησε και σᾶς ἔκανε κανονικούς και ἐγκύρους, ἀναγνωρῖστε καί σεῖς ἐμᾶς, καί δέν χρειάζεται περαιτέρω διάλογος». Δηλαδή «μᾶς κάμνουν τήν χάριν" νά μᾶς δεχθοῦν ὡς πρώην σχισματικούς, ὅπως ἐδέχθησαν τόν ποτέ "Κορινθίας" Κάλλιστον.
Ἐπ’ αὐτῆς τῆς θέσεως τῶν Φλωρινικῶν, ἐπίσημος ἀπάντησις δεν ἐδόθη, διότι ξένοι προς τήν Ἐκκλησίαν παράγοντες ἐφρόντισαν να δημιουργήσουν τήν δῆθεν «νεοεικονομαχίαν» και να ὁδηγήσουν εἰς το σχίσμα τοῦ 1995. Το δέ 1997 ἐξεκίνησε ἕνας νέος "θεολογικός διάλογος", ὁ ὁποῖος ἐπεχειρήθη νά πραγματοποιηθῇ καί ὁλοκληρωθῇ πάλιν μέ "γνώμονα καί κριτήριον τήν ἀπόφασιν τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς...». Καί ὅταν ἡ ἐλαχιστότης μου ὡς Πρόεδρος τῆς ὁρισθείσης νέας ‘Επιτροπῆς τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου ἐζήτησα νά ἀντιμετωπισθῇ τό θέμα ὁμολογιακῶς, ἤτοι νά ἀπαιτήσωμεν νά συζητηθοῦν ὅλα τά θέματα, ὅπως τά εἴχαμε ἀπ᾿ ἀρχῆς συμφωνήσει, τότε ἠγέρθησαν αἱ πῦλαι τοῦ ἄδου διά νά σταματήση αὐτός ὁ εὐλογημένος διάλογος, ἐνῶ προητοιμάζοντο, ἄλλαι καταλληλότεραι συνθῆκαι (νά περιθωροποιηθοῦν τά πρόσωπα τά ὁποῖα ἐγγυῶντο τήν συνέχισιν τοῦ διαλόγου ἐπί ὁμολογιακῆς βάσεως). Εφθασαν δε εἰς εἰς τοιοῦτον σημεῖον ἱεροσυλίας, ὥστε να παραιτήσουν συμπαικτικῶς τον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀνδρέαν και προς χάριν τοῦ ἔχοντος ὑπέρ αὐτοῦ το Ἀπαλλακτικόν Βούλευμα, καθ’ ὅ «οἱ παράνομες χειροτονίες τοῦ 1935 και 1948 ἀπεκατεστάθησαν με τήν δῆθεν ἔγκυρον και κανονικήν ὡς ἐπί σχισματικῶν χειροθεσίαν». Και διά να ἀναλάβουν τόν "ἀγῶνα" "κατάλληλα" πρός τοῦτο πρόσωπα, ἤτοι τά μυημένα εἰς τόν παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν) ὥστε τά σχέδια τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ νά προχωρήσουν "μέ "γνώμονα καί κριτήριον" τήν ἀπόφασιν τῶν Ρώσων τοῦ 1971 ("χειροθεσία ἐπί σχισματικῶν"), «ἐπί καταλύσει δηλαδή τῆς Πίστεως», διότι δηλαδή ἔτσι θά μᾶς ΑΝΕΓΝΩΡΙΖΕ καί ὁ κ. Χριστόδουλος.
Ἐπαναφέρομεν το θέμα τοῦτο, διότι εἶναι λίαν ἐπίκαιρον διότι με τήν ἀποκήρυξιν τῆς οὕτως ἤ ἄλλως ψευδοσυνόδου τοῦ Στεφάνου ἀπό τον οὕτως ἤ ἄλλως παράνομον ψευδομητροπολίτην του Παντελεήμονα Ντέσκα, και τήν προσφυγήν του εἰς τους Φλωρινικούς, ἐπανῆλθε εἰς τήν ἐπιφάνειαν και το θέμα τῆς λεγομένης χειροθεσίας, ἀφοῦ μάλιστα ἐδέχθησαν και αὐτόν (τον Παντελεήμονα), ὅπως ἀκριβῶς ἐδέχθησαν και τον ἀρνητήν τῆς ‘Αρχιερωσύνης του Κάλλιστον τήν 2 Αὐγούστου τοῦ ἔτους 1977. 
Πρός ἐνημέρωσιν τῶν ἀναγνωστῶν μας ἐπί τοῦ θέματος τούτου παραθέτομεν τήν ἀπό 2 Αὐγ. 1977 ᾿Εγκύκλιον τοῦ τότε ᾿Αρχιεπισκόπου τῶν Φλωρινικῶν Αὐξεντίου, δημοσιευθεῖσαν εἰς την «ΦΩΝΗΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»,.

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ

᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 2α Αὐγούστου 1977, ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ πρός τόν ῾Ιερόν ἡμῶν Κλῆρον καί τό ἁπανταχοῦ  χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ᾿Εκκλησίας.

῾Οσιώτατοι ῾Ιερεῖς καί Μονάζοντες, εὐσεβεῖς Χριστιανοί, τέκνα τῆς ῾Ημῶν ταπεινότητος. Πατρικῶς ἐπευλογοῦντες προαγόμεθα ὅπως διά τῆς παρούσης Συνοδικῆς ᾿Εγκυκλίου ἡμῶν πληροφορήσωμεν ῾Υμᾶς ἐπί εὐχαρίστου γεγονότος πληροῦντες οὕτω χαρᾶς τάς καρδίας τῶν ἀγωνιζομένων τόν τίμιον ἀγῶνα τῆς Πίστεως διά τήν ἐπιπόθητον ἑνοποίησιν τούτου.
῎Εχει δέ τό γεγονός οὕτω: ῾Ο ἐκ τῆς Ματθαιϊκῆς παρατάξεως Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορινθίας κ.κ. Κάλλιστος, σταθμίσας ἐνσυνειδήτως τάς εὐθύνας του διά τήν συνεχιζομένην ἄχαρη καί ἐπάρατον διαίρεσιν τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος συμπληροῦσαν ἤδη τό 40όν ἔτος καί, κρίνας ἀδικαιολόγητον παντελῶς τήν περαιτέρω διάστασιν τῶν Ματθαιϊκῶν, ὡς ἔχουσαν ἐν βαρυτάτῃ εὐθύνῃ σοτεινά τά κίνητρα τῆς διαιρέσεως, μετά τό ἱστορικόν γεγονός τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς κανονικότητος ἐν τῇ ᾿Αρχιερωσύνῃ ὑπό τῆς ἀδελφῆς ὑπερορίου Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας, προσῆθεν ἐν ἐπιγνώσει τοῦ συντελουμένου συνωδᾷ τῇ ἐντολῇ τῆς ὡς ἄνω ᾿Εκκλησίας καί ἠτήσατο ἐγγράφως παρά τῇ Ιερᾷ ἡμῶν Συνόδῳ τήν ἐν αὐτῇ ἔνταξίν του, προσκομίσας ἅμᾳ καί ἀποκήρυξιν τῶν Ματθαιϊκῶν μέ τόν χαρακτηρισμόν τούτων ὡς σχισματοαιρετικῶν καί ὑπαιτίων τοῦ συνεχιζομένου χωρισμοῦ.
Συνελθοῦσα ὅθεν ἡ ῾Ιερά ἡμῶν Σύνοδος καί ἐν ἁγίῳ Πνεύματι συσκεψαμένη μέ κριτήριον πάντοτε τό συμφέρον τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος καί γνώμονα τήν ἀπόφασιν τῆς ῾Υπερορίου Ρωσικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 16-11 τῆς 15/28.9.1971, δι᾿ ἧς ἀποκαθίσταται ἀφ᾿ ἑνός ἡ κανονικότης τῶν ἀντικανονικῶν χειροτονιῶν τοῦ ᾿Επισκόπου Βρεσθένης κυροῦ Ματθαίου, ἐντέλλονται δέ ἀφ᾿ ἑτέρου οἱ χειροθετηθέντες  ὅπως πάραυτα ἑνωθοῦν μεθ᾿ ἡμῶν πρός ἄρσιν τοῦ ὑφισταμένου σχίσματος εἰς τούς κόλπους τῶν Γ.Ο.Χ., ὡς ἐν παραγράφῳ 2 ὁρίζεται: "... Νά ὑποχρεώσῃ τούς ᾿Αρχιερεῖς Κάλλιστον καί ᾿Επιφάνειον καί τούς σύν αὐτοῖς ἀδελφούς ᾿Επισκόπους νά πράξουν τό πᾶν, ὅπως ἑνωθῇ ἡ ῾Ιεραρχία Κλῆρος καί λαός των, μετ᾿ αὐτῶν οἱ ὁποῖοι ἡγοῦνται ὑπό τόν Μακ. ᾿Αρχιεπίσκοπον Αὐξέντιον,  ἔχουσα δέ ὐπ᾿ ὄψιν καί τήν κρισιμότητα τῶν περιστάσεων ὑφ᾿ ἅς διάγει τό ἀγωνιστικόν κοινόν, ἐξετίμησε τό γεγονός ὡς ἔργον τῆς Θείας βουλῆς προσδιορισθέν διά τόν παρόντα χρόνον καί ὠς καλήν ἀπαρχήν τῆς διακαῶς ἐπιποθήτου γενικῆς ἑνώσεως τῶν διϊσταμένων μερῶν εἰς μίαν ἀραγῆ ἑνότητα διά τήν πραγμάτωσιν τῶν ἰδεωδῶν τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος, καί ἀποφασίζει
Τήν ἔγκρισιν τῆς αἰτήσεως τοῦ ἀνωτέρω καί τήν πρόσληψιν καί ἔνταξιν αὐτοῦ εἰς τάς τάξεις τοῦ ῾Ιεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος ὡς Μητροπολίτου, ἀφ᾿ ἧς ἡ χειροτονία ἐπεκυρώθη ὡς κανονική ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου. Γνωστοποιεῖ δέ πρός τάς ἁπανταχοῦ ᾿Εκκλησίας, ῾Ιεράς Μονάς, Κοινότητας καί Παραρτήματα καί ἐν τῇ ἀλλοδαπῇ τό Θεοβούλητον γεγονός, καί εὔχεται θερμῶς, ὅπως ἡ πρός τό συμφέρον πάντα οἰκονομοῦσα Θεία Πρόνοια κατευθύνη τά βήματα πάντων τῶν διϊσταμένων Κληρικῶν τε καί Λαϊκῶν πρός ὁλικήν ῞Ενωσιν διά τόν θρίαμβον καί τήν δόξαν τῆς ᾿Ορθοδοξίας.

᾿Εντολῇ ῾Ιερᾶς Συνόδου
Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης
+ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
   
Διά τήν ἐνημέρωσιν
+ Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος
 Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν
και Πρόεδρος τῆς Πανορθοδόξου Ἱερᾶς Συνόδου
τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου 2015


Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ, Ο ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΣ, ΑΥΞΕΝΤΙΑΝΟΙ

DEC. 26TH, 2015

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ

ΠΩΣ ΕΔΕΧΘΗΣΑΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ
ΟΙ ΑΥΞΕΝΤΙΑΝΟΙ ΤΟΝ ΠΟΤΕ "ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ" ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ
Εἰς τό κείμενον πού ἀκολουθεῖ μπορεῖ ὁ ἀγαπητός ἀναγνώστης καί ἐρευνητής τἠς ἐκκλησιαστικῆς μας ἱστορίας νά γνωρίση τόν τρόπον μέ τόν ὁποῖον ἐδέχθησαν εἰς τάς τάξεις των οἱ Αὐξεντιανοί τόν προσφυγόντα εἰς αὐτούς ἐν ἔτει 1977 ποτέ "Κορινθίας" Κάλλιστον. Θά γνωρίση μίαν μεγάλην "ἀλήθειαν, τήν ὀποίαν κάποιοι σήμερα θέλουν νά τήν κρύψουν διά νά μή χαλάσουν τά νέα σχέδια πού εἶναι συνέχεια ἐκείνων. Καί ἡ "ἀλήθεια" εἶναι ὄτι τόν ἀπεδέχθησαν ὡς πρώην σχισματικόν, ὠς "χειροθετηθέντα" ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς καί ὡς Μητροπολίτην ἀπό τό ἔτος 1971, δηλαδή ἀφ᾿ ὄτου ἐδέχθη τήν "χειροθεσίαν". Τἀ ἴδια μᾶς ἐπρότειναν οἱ Φλωρινικοί νά πράξωμεν καί ἐν ἔτει 1992 προκειμένου νά διακοπῇ ὁ θεολογικός διάλογος. Εἶπαν καί τό 1992 ὅτι "κριτήριον καί γνώμων" διά τήν ἕνωσιν εἶναι ἡ ἀπόφασις τῆς Ρωσικῆς Συνόδου τοῦ 1971. ῾Ως ἐκ τούτου πρέπει νά διακόψωμεν τόν διάλογον καί νά προχωρήσωμεν εἰς τήν ἔνωσιν. ῾Ημεῖς σᾶς "δεχόμεθα" καί σᾶς "ἀναγνωρίζομεν βάσει τῆς ἀποφάσεως τῶν Ρώσων, ἀναγνωρῖστε καί σεῖς ἐμᾶς, καί δέν χρειάζεται περαιτέρω διάλογος. Δηλαδή μᾶς κάμνουν τήν χάριν" νά μᾶς δεχθοῦν ὡς πρώην σχισματικούς, ὅπως ἐδέχθησαν τόν ποτέ "Κορινθίας" Κάλλιστον.
Ποία ἦτο ἡ ἀπάντησις τῶν ἡμετέρων; ῾Η σιωπή. Τό δέ 1997 ἐξεκίνησε ἕνας νέος "θεολογικόας διάλογος", ὁ ὁποῖος ἐπεχειρήθη νά πραγματοποιηθῇ καί ὁλοκληρωθῇ πάλιν μέ "γνώμονα καί κριτήριον τήν ἀπόφασι τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς... Καί ὅταν ἡ ἐλαχιστότης μου ὡς Πρόεδρος τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου ἐζήτησα νά ἀντιμετωπισθῇ τό θέμα ὁμολογιακῶς, ἤτοι νά ἀπαιτήσωμεν νά συζητηθοῦν ὅλα τά θέματα, ὅπως τά εἴχαμε ἀπ᾿ ἀρχῆς συμφωνήσει, τότε ἠγέρθησαν αἱ πῦλαι τοῦ ἄδου νά σταματήσουν τόν διάλογον, ἐνῶ προητοιμάζοντο ἄλλαι καταλληλότεραι συνθῆκαι (νά παραιτηθεῖ ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος καί νά ἀναλάβουν τόν "ἀγῶνα" τά "κατάλληλα" πρός τοῦτο πρόσωπα, ἤτοι τά μυημένα εἰς τόν παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν) ὥστε τά σχέδια τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ νά προχωρήσουν "μέ "γνώμονα καί κριτήριον" τήν ἀπόφασιν τῶν Ρώσων τοῦ 1971 ("χειροθεσία ἐπί σχισματικῶν"), διότι ἔτσι θά μᾶς ΑΝΕΓΝΩΡΙΖΕ καί ὁ κ. Χριστόδουλος.
Πρός ἐνημέρωσιν τῶν ἀναγνωστῶν μας ἐπί τοῦ θέματος τούτου παραθέτομεν τήν ἀπό 2 Αὐγ. 1977 ᾿Εγκύκλιον τοῦ τότε ᾿Αρχιεπισκόπου τῶν Φλωρινικῶν Αὐξεντίου.
ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ
᾿Εν ᾿Αθήναις τῇ 2α Αὐγούστου 1977
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
πρός τόν ῾Ιερόν ἡμῶν Κλῆρον καί τό ἁπανταχοῦ
χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ᾿Εκκλησίας.
῾Οσιώτατοι ῾Ιερεῖς καί Μονάζοντες, εὐσεβεῖς Χριστιανοί, τέκνα τῆς ῾Ημῶν ταπεινότητος. Πατρικῶς ἐπευλογοῦντες προαγόμεθα ὅπως διά τῆς παρούσης Συνοδικῆς ᾿εγκυκλίου ἡμῶν πληροφορήσωμεν ῾Υμᾶς ἐπί εὐχαρίστου γεγονότος πληροῦντες οὕτω χαρᾶς τάς καρδίας τῶν ἀγωνιζομένων τόν τίμιον ἀγῶνα τῆς Πϊστεως διά τήν ἐπιπόθητον ἑνοποίησιν τούτου.
῎Εχει δέ τό γεγονός οὕτω: ῾Ο ἐκ τῆς Ματθαιϊκῆς παρατάξεως Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορινθίας κ.κ. Κάλλιστος, σταθμίσας ἐνσυνειδήτως τάς εὐθύνας του διά τήν συνεχιζομένην ἄχαρη καί ἐπάρατον διαίρεσιν τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος συμπληροῦσαν ἤδη τό 40όν ἔτος καί, κρίνας ἀδικαιολόγητον παντελῶς τήν περαιτέρω διάστασιν τῶν Ματθαιϊκῶν, ὡς ἔχουσαν ἐν βαρυτάτῃ εὐθύνῃ σοτεινά τά κίνητρα τῆς διαιρέσεως, μετά τό ἱστορικόν γεγονός τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς κανονικότητος ἐν τῇ ᾿Αρχιερωσύνῃ ὑπό τῆς ἀδελφῆς ὑπερορίου Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας, προσῆθεν ἐν ἐπιγνώσει τοῦ συντελουμένου συνωδᾷ τῇ ἐντολῇ τῆς ὡς ἄνω ᾿Εκκλησίας καί ἠτήσατο ἐγγράφως παρά τῇ Ιερᾷ ἡμῶν Συνόδῳ τήν ἐν αὐτῇ ἔνταξίν του, προσκομίσας ἅμᾳ καί ἀποκήρυξιν τῶν Ματθαιϊκῶν μέ τόν χαρακτηρισμόν τούτων ὡς σχισματοαιρετικῶν καί ὑπαιτίων τοῦ συνεχιζομένου χωρισμοῦ.
Συνελθοῦσα ὅθεν ἡ ῾Ιερά ἡμῶν Σύνοδος καί ἐν ἁγίῳ Πνεύματι συσκαψαμένη μέ κριτήριον πάντοτε τό συμφέρον τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος καί γνώμονα τήν ἀπόφασιν τῆς ῾Υπερορίου Ρωσικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 16-11 τῆς 15/28.9.1971, δι᾿ ἧς ἀποκαθίσταται ἀφ᾿ ἑνός ἡ κανονικότης τῶν ἀντικανονικῶν χειροτονιῶν τοῦ ᾿Επισκόπου Βρεσθένης κυροῦ Ματθαίου, ἐντέλλονται δέ ἀφ᾿ ἑτέρου οἱ χειροθετηθέντες ὅπως πάραυτα ἑνωθοῦν μεθ᾿ ἡμῶν πρός ἄρσιν τοῦ ὑφισταμένου σχίσματος εἰς τούς κόλπους τῶν Γ.Ο.Χ., ὡς ἐν παραγράφῳ 2 ὁρίζεται: "... Νά ὑποχρεώσῃ τούς ᾿Αρχιερεῖς Κάλλιστον καί ᾿Επιφάνειον καί τούς σύν αὐτοῖς ἀδελφούς ᾿Επισκόπους νά πράξουν τό πᾶν, ὅπως ἑνωθῇ ἡ ῾Ιεραρχία Κλῆρος καί λαός των, μετ᾿ αὐτῶν οἱ ὁποῖοι ἡγοῦνται ὑπό τόν Μακ. ᾿Αρχιεπίσκοπον Αὐξέντιον, ἔχουσα δέ ὐπ᾿ ὄψιν καί τήν κρισιμότητα τῶν περιστάσεων ὑφ᾿ ἅς διάγει τό ἀγωνιστικόν κοινόν, ἐξετίμησε τό γεγονός ὡς ἔργον τῆς Θείας βουλῆς προσδιορισθέν διά τόν παρόντα χρόνον καί ὠς καλήν ἀπαρχήν τῆς διακαῶς ἐπιποθήτου γενικῆς ἑνώσεως τῶν διϊσταμένων μερῶν εἰς μίαν ἀραγῆ ἑνότητα διά τήν πραγμάτωσιν τῶν ἰδεωδῶν τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος,
καί ἀποφασίζει
Τήν ἔγκρισιν τῆς αἰτήσεως τοῦ ἀνωτέρω καί τήν πρόσληψιν καί ἔνταξιν αὐτοῦ εἰς τάς τάξεις τοῦ ῾Ιεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος ὡς Μητροπολίτου, ἀφ᾿ ἧς ἡ χειροτονία ἐπεκυρώθη ὡς κανονική ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου.
Γνωστοποιεῖ δέ πρός τάς ἁπανταχοῦ ᾿Εκκλησίας, ῾Ιεράς Μονάς, Κοινότητας καί Παραρτήματα καί ἐν τῇ ἀλλοδαπῇ τό Θεοβούλητον γεγονός, καί εὔχεται θερμῶς, ὅπως ἡ πρός τό συμφέρον πάντα οἰκονομοῦσα Θεία Πρόνοια κατευθύνη τά βήματα πάντων τῶν διϊσταμένων Κληρικῶν τε καί Λαϊκῶν πρός ὁλικήν ῞Ενωσιν διά τόν θρίαμβον καί τήν δόξαν τῆς ᾿Ορθοδοξίας.
᾿Εντολῇ ῾Ιερᾶς Συνόδου
Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ ΝΙΚΟΛΑΙΤΩΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ ΠΡΟΣ ΟΣΙΩΤΑΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ

ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΑ ΤΟ " ΒΑΠΤΙΣΜΑ" ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ