Κηπουρός από την Αθήνα, που έπεσε θύμα των Τούρκων κατακτητών και
αναγορεύτηκε σε νεομάρτυρα από την Εκκλησία. Η μνήμη του εορτάζεται στις
30 Ιουνίου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα (περιοχή Θησείου) το 1753 από φτωχούς γονείς.
Έμεινε αγράμματος κι έγινε κηπουρός, πουλώντας τα προϊόντα του στα χωριά
της Αττικής. Κάποια ημέρα, ενώ επέστρεφε στην Αθήνα, συνελήφθη από τους
Τούρκους με την κατηγορία ότι προμήθευε με μπαρούτι του Κλέφτες των
ορεινών της Αττικής, σε μια περίοδο που υπήρχε επαναστατικός αναβρασμός
λόγω των Ορλοφικών.
Οδηγήθηκε ενώπιον του καδή και διαμαρτυρήθηκε ότι είχε πέσει θύμα
συκοφαντίας. Ο δικαστής δεν τον πίστεψε και τον καταδίκασε σε θάνατο,
εκτός και αν δεχόταν να αρνηθεί την πίστη του και να ασπασθεί το Ισλάμ.
Ο νεαρός Αθηναίος απάντησε με ύφος αγέρωχο: «Δεν τουρκεύω».
Περιφερόμενος και εξευτελιζόμενος στους δρόμους της Αθήνας, οδηγήθηκε
στον τόπο του μαρτυρίου του. Στην αρχή ο δήμιος του έδωσε μια ευκαιρία.
Τον χτύπησε με αντεστραμμένο το ξίφος στο λαιμό για να τον εκφοβίσει,
προσδοκώντας τη μεταστροφή του. Όμως, ο γενναίος Μιχαήλ τον παρότρυνε με
θάρρος, λέγοντάς του: «Χτύπα για την πίστη». Τελικά, ο δήμιος τον
αποκεφάλισε στις 9 Ιουλίου
1771, ημέρα που η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη του. Στον πρώτο
νοτιοανατολικό στύλο του Ολυμπιείου (Στύλοι του Ολυμπίου Διός) υπάρχει
χαραγμένη η φράση: «1771 Ιουλίου 9 Αποκεφαλίσθη ο Πακνανάς Μιχάλης».
Το 2003 ο νεομάρτυρας Μιχαήλ ο Αθηναίος (Μπακνανάς ή Πακνανάς)
ανακηρύχθηκε προστάτης των διαιτολόγων και διατροφολόγων. Προς τιμήν
του, ένας από τους κεντρικότερους δρόμος στη συνοικία της Αθήνας «Νέος
Κόσμος» φέρει το όνομά του (Οδός Μπακνανά), καθώς και η παρακείμενη
στάση του τραμ.
Άγιες Τεσσαράκοντα Παρθένες (1η Σεπτεμβρίου) Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Αριβοία, Ασπασία, Αφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Θεανόη, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, Μαριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Ουρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω και Χαρίκλεια Οι Άγιες αυτές γυναίκες έζησαν την εποχή του βασιλέως Λικινίου στην Αδριανούπολη της Θράκης. Ο ηγεμών της περιοχής Βάβδος (περί το 305 μ.Χ.) τις συνέλαβε ως χριστιανές και τις προέτρεπε να προσκυνήσουν τα είδωλα. Η Κελσίνα, μία εξ αυτών και η πρώτη της πόλεως, μετά τη θαρραλέα ομολογία της πίστεώς της τις εσύναξε όλες στην οικία της μαζί με τον διδάσκαλό τους, διάκονο Άγιο Αμμούν, για να ενισχυθούν προς το μαρτύριο. Ο Αμμούν πήρε το χαρτί με τα ονόματά τους και τα διάβασε δυνατά ένα-ένα. Ύστερα είπε: «Αγωνισθήτε υπέρ του Χριστού δια του μαρτυρίου, διότι έτσι θα ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου