ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕ (ΔΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ)

ΥΠΟΜΝΗΜΑ

τῶν:

Α) Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κηρύκου, Προέδρου τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ

Β) Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου Ἀμφιλοχίου, ‘Αντιπροέδρου τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ  

Γ) Θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ

Δ) Μοναχοῦ ‘Ιακώβου Βιδάλη, Ταμίου τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ

Ε) Ἱερέως Θωμᾶ Κοντογιάννη, Μέλους τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ

ΣΤ) Μοναχοῦ Κυρίλλου Παρασκευᾶ, Μέλους τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ και

Ζ) Μοναχοῦ Θεοδώρου Σουλτσιώτη, Μέλους τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ.

ΕΝΩΠΙΟΝ

 τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν κατά τήν διαδικασίαν

τῆς ἀγωγῆς, ἡ ὁποία ὡρίσθη να συζητηθῆ τήν 20.11.2014.

ΕΝ ΠΕΡΙΛΗΨΕΙ: Η ΙΔΡΥΣΙΣ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤΡΟΠΗ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΔΙΚΩΝ ΕΞ ΑΥΤΟΥ

(Το Ὑπόμνημά μας συνοδεύεται ὑπό σχετικοῦ Παραρτήματος, εἰς το ὁποῖον περιγράφονται πλείονα σχετικά ἔγγραφα πού εὑρίσκονται ἤδη εἰς σχετικόν φάκελλον, ἕτοιμον να κατατεθῆ και αὐτόν, ἐάν κριθῆ ἀπαραίτητον).

Ὁ Ἱερός μας Σύνδεσμος  ἱδρύθη το 1981, ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου με πρωτοβουλία τῶν συνεργατῶν και θεολογικῶν συμβούλων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη και Μηνᾶ Κοντογιάννη (νῦν Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κηρύκου). Το Καταστατικόν του ἐνεκρίθη ὑπό τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν το ἔτος 1982 με την ὑπ’ ἀριθμ. 680/26.2.1982 Ἀπόφασιν, ἐτροποποιήθη δε το ἔτος 1985, ἀριθμός ἐγκριτικῆς ἀποφάσεως 3427/7.10.1985 τοῦ Μονομελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν. Το δε ἰσχύον Καταστατικόν εἶναι ἡ με ἀριθμό 260/29.7.2013 Διαταγή τοῦ κ. Ειρηνοδίκη ‘Αθηνῶν καταχωρηθεῖσα, με τήν ὁποία ἐγκρίθηκε ἡ με ἀριθμ. 32 ἀπό 7/20.1.2013 άπόφασις τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τῶν μελῶν τοῦ Σωματείου μας.  

Οἱ σκοποί του πέραν ἀπό φιλανθρωπικοί εἶναι καί ‘Εκκλησιαστικοί,  ἤτοι ἡ ἐκπροσώπησις τῆς ἀκαινοτομήτου ‘Εκκλησίας  ἔναντι τοῦ Νόμου και ἡ διασφάλισις τῶν Ναῶν και Ἱδρυμάτων, ἔναντι τῆς οἱασδήποτε και ὁποθενδήποτε προερχομένης αὐθαιρεσίας, ὡς και τῆς ἐκποιήσεως των, ὅπως ἐν προκειμένω συνέβη ὑπό τῶν ἀντιδίκων ἐν Σαλαμίνι και Πεύκη. (Παραθέτομεν περισσότερα εἰς το κεφάλαιο Συμπεράσματα , και εἰς το τρίτον μέρος τοῦ Παραρτήματος).  

Ἀναφορικά με τάς προυποθέσεις διά να είναι κάποιος μέλος τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ, παραθέτομεν ἐκ τοῦ ἐγκεκριμένου ὑπό τῆς Πολιτείας Καταστατικοῦ, ἐνδεικτικῶς ἀπό το ἄρθρον 8 τάς παραγράφους β, γ, και δ. 

«β) Ἅπαντα τά μέλη δέον νά τηροῦν τά διατάξεις τοῦ παρόντος Καταστατικοῦ καί τοῦ ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τοῦ «Ι.Φ.Σ.» … Νἀ συμβάλλουν διά παντός νομίμου μέσου εἰς τήν εὐόδωσιν τῶν σκοπῶν τοῦ Συνδέσμου καί νά διάγουν ἐν γένει κατά τάς ἀρχάς καί τούς Κανόνας τῆς ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ καί ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

γ) ΠΑΝ ΜΕΛΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΗΘΕΛΕΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΝΕΙ τῶν Ἐλληνοχριστιανικῶν Ἀρχῶν καί τῆς Ἐκκλησιολογίας τῆς Ἀκαινοτομήτου Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. ΘΕΤΕΙ ΕΑΥΤΟ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ καί ἀποβάλλεται καί τυπικῶς δι’ ἀποφάσεως τοῦ Δ.Σ.

δ) Πᾶν μέλος τό ὁποῖον ἤθελεν ἐπιχειρήσει νά ἐκτρέψη τόν Σύνδεσμον ἐκ τῶν σκοπῶν του ἤ ἐνεργήσει κατά τρόπον ἀρνητικόν διά τήν εὐόδωσιν τῶν ἀρχῶν καί τῶν σκοπῶν αὐτοῦ διαγράφεται δι’ ἀποφάσεως τοῦ Δ.Σ. δεόντως ἠτιολογημένης».

Αἱ ὡς ἄνω παράγραφοι εἶναι αἱ αὐταί και εἰς το Καταστατικόν τοῦ 1982, και εἰς τήν Τροποποίησιν τοῦ 1985 και εἰς τήν τελευταίαν Τροποποίησιν τοῦ 2013, συμφώνως δε με το ἄρθρον τοῦτο, ἡ «Σύνοδος» ὑπό τον φερόμενον σήμερον ὡς ‘Αρχιεπίσκοπον κ. Στέφανον Τσακίρογλου (προηγουμένως δε ὑπό τον Νικόλαον Μεσσιακάρην), ἡ ὁποία μᾶς ἐγκαλεῖ σήμερον ἐνώπιον τοῦ σεβαστοῦ σας Δικαστηρίου, εὑρέθη και εὑρίσκεται ΕΚΤΟΣ τοῦ ΙΕΡΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ (ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ), διότι παρέβη τά ἀνωτέρω (και ὄχι μόνο) ἄρθρα τοῦ Καταστατικοῦ. Εὑρέθη, δηλαδή, και εὑρίσκεται  ΕΚΤΟΣ τῆς  ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, καθώς παρεξέκκλινε τῶν ἀρχῶν και τῶν Κανόνων Αὐτῆς.  

Ἠ δυσλειτουργία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου και τοῦ Ἱεροῦ Συνδέσμου ἤρχισεν ἐμφανιζομένη τά ἔτη 1997 και 1999 ἀντίστοιχα, εἶχεν δε ὡς αἰτία ἀντικανονικές ἐνέργειες  τῶν ἀντιδίκων εἰς τά πλαίσια ἀφ’ ἑνός τῆς παρεμποδίσεως τῆς Κανονικῆς ἀντιμετωπίσεως τοῦ μόλις προηγηθέντος ἐν ἔτει 1995 σχίσματος (το ὁποῖον εἶχεν ὡς αίτία την προσπάθεια προσβολῆς τῆς ‘Αποστολικῆς Διαδοχῆς μας) και ἀφ’ ἐτέρου τῆς παρακάμψεως τοῦ κατά Θεόν Θεολογικοῦ Διαλόγου μετά τῶν Φλωρινικῶν (σχίσμα τοῦ 1937), διά μιᾶς παρωδίας διαλόγου πού ὡς ὑπ’ αὐτῶν ἐδηλώθη «γυμνῆ τῆ κεφαλῆ», εἶχεν ὡς προϋπόθεσιν διά την ἐνότητα και πάλιν τήν προσβολήν τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς μας….!!!  

Διευκρινίζομεν, ὅτι ἡ Ὁμολογία – ‘Εκκλησιολογία και ἡ Ἀποστολική Διαδοχή εἶναι τά δύο βασικά γνωρίσματα τοῦ ‘Ορθοδόξου Κληρικοῦ, ἡ δε τυχόν προσβολή και ἐξάρτησις αὐτῆς ὑπό την νεοημερολογιτικήν ἱεραρχίαν (ὡς ἐν προκειμένω ἐπεδιώκετο και ἐπιδιώκεται…), θα καθιστοῦσε κενό λόγο και την ὁμολογία – Ἐκκλησιολογία τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πού δεν ἀναγνωρίζει τήν Νεοημερολογιτικήν Ἰεραρχίαν.  Ὁ δεδηλωμένος τελικός στόχος αὐτῆς τῆς προσπάθειας εἶναι ἡ πνευματική και διοικητική ἐξάρτησις τῆς Ἀκαινοτομήτου Ἐκκλησίας ὑπό τήν Νεοημερολογιτικήν... (Σχετικῶς βλέπετε περισσότερα εἰς τήν τελευταίαν «ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΝ – ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ» τῆς ‘Ενδημούσης Ἱερᾶς Συνόδου. Παρατίθεται εἰς το πρῶτον μέρος τοῦ Παραρτήματος.

 Είς το ἐν λόγω τελευταῖο κίνημα κατά τῆς Ἀκαινοτομήτου Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρωτοστάτησε τό «παρασυνοδικό κατεστημένο» τῶν ἀδελφῶν Τσακίρογλου (Μάξιμος, Στέφανος και Νεόφυτος) και Δημήτριος Κάτσουρας, οἱ ὁποῖοι συνειργάζοντο και με ἐξωεκκλησιαστικούς παράγοντας.

Το πρόβλημα ἐκορυφώθη τό 2003, ὅταν ἀντικανονικῶς παρητήθη τοῦ θρόνου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας, (ὑποδεικνύων…!!! ὡς διάδοχόν του τον Νικόλαον Μεσσιακάρην), παρά το γεγονός, ὅτι κατά τους Ἱερούς Κανόνας ἦτο ἰσόβιος Πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, και ἑπομένως και τοῦ Ἱεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου. Ἐπισημαίνουμε πώς το Καταστατικό τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ προβλέπει την ἀκριβῆ τήρησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων. (Σχετικοί με τήν παραίτησιν Ἀρχιερέως Ἱεροί Κανόνες, Μελέται και Γνωματεύσεις, παρατίθενται εἰς το δεύτερον μέρος τοῦ Παραρτήματος).

Ἰδιαίτερα χαρακτηριστικόν ἐπί τοῦ θέματος τούτου (τῶν συνεπειῶν τῆς Παραιτήσεως) εἶναι τό ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 344/28.10.2003 ἔγγραφόν μας με θέμα «’Απάντησις εἰς τήν ὐπ’ ἀριθμ. 235/10.10.2003 «Πρόσκλησιν διά τήν ἐτησίαν Γενικήν Συνέλευσιν τῶν μελῶν» τοῦ ΙΦΣΚΑΕ», το ὁποῖον και παραθέτομεν:

«Οἱ ὑπογράφοντες τήν παροῦσαν, ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος, ὁ ῾Ιερομόναχος ᾿Αμφιλόχιος Ταμπουρᾶς, ἐκπροσωπῶν καί τόν Σεβ/τον Μητροπολίτην Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Πανάρετον καί τόν Παν/τον ῾Ιερομ. π. ᾿Ιγνάτιον Δάσσιον, καί ὁ θεολόγος ᾿Ελευθέριος Γκουτζίδης, εἰς τήν ὑπ᾿ ἀριθμ. 235/10.10.03 πρόσκλησίν σας ἀπαντῶμεν τά κάτωθι:

῾Η ἐν λόγῳ Πρόσκλησίς σας διά Γενικήν Συνέλευσιν τῶν μελῶν τοῦ ΙΦΣΚΑΕ τήν 31.10.03, δέν γίνεται δεκτή ὑφ᾿ ἡμῶν, ὡς ΑΚΥΡΟΥ οὔσης, διότι ὑμεῖς ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Νικόλαος ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΣΘΕ νά ἐμφανίζεσθε ὡς  "᾿Αρχιεπίσκοπος", οὔτε ὡς "Πρόεδρος" τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. Κατά τό Καταστατικόν, ἄρθρον 11ον, "Πρόεδρος τοῦ ἐκάστοτε Δ.Σ. αὐτοδικαίως δυνάμει τοῦ παρόντος, καθίσταται ὁ ἑκάστοτε ᾿Αρχιεπίσκοπος καί Πρόεδρος τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.  ῾Ελλάδος", ἐνῶ ἐν ἄρθρῳ 3 ` α ρητῶς μνημονεύεται ὅτι Αὕτη (ἡ ᾿Εκκλησία) ἐκπροσωπεῖται "ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου, τῆς προεδρευομένης ὑπό τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου ἤ τοῦ Κανονικοῦ διαδόχου αὐτοῦ". Διά τοῦ ὕπερθεν ὑπ᾿ ἀριθμ. 336/4.9.03 ἡμετέρου ἐγγράφου, μετά τῶν συνημμένων αὐτῷ ἐξ 123 σελίδων, ἐκδοθέντος καί εἰς σῶμα ὑπό τόν τίτλον: "᾿Ενστάσεις, Καταγγελίαι, Διαμαρτυρίαι", σᾶς ἔχομεν καταγγείλει, ὅτι τόσον ἡ "παραίτησις" τοῦ Μακαριωτάτου, ὅσον καί ἡ ὑμετέρα "ἐκλογή" εἶναι ἄκυροι ὡς ἀντικανονικαί. Παρά τό γεγονός δέ ὅτι αὗται ὑπεβλήθησαν ἁρμοδίως καί Κανονικῶς, δέν ἐξεδικάσθησαν. Κατά συνέπειαν πᾶσα περαιτέρω ἐνέργεια ὑμῶν ὑπό τάς ἀνωτέρω ἰδιότητας θά ἀποτελέση νέον βαρύτατον ἀδίκημα, καί πρωτίστως τό ἀδίκημα ἀντιποιήσεως τοῦ Προέδρου, τοῦ Ι.Φ..Σ.Κ.Α.Ε.Γ.Ο.Χ.

Πέραν τῶν ἀνωτέρω, ὡς γνωρίζετε ἀπό παλαιότερα ἔγγραφά μας, ἔχουν καταγγελθεῖ καί πάσχουν ἀκυρότητος καί αἱ Γενικαί Συνελεύσεις τῶν ἐτῶν 2001 καί 2002, ὅπως καί τά διοικητικά συμβούλια ἀπό Νοέμβριον - Δεκέμβριον 2000 καί ἐξῆς, διά παράνομον σύνθεσιν καί δι᾿ ἀντικαταστατικάς ἐνεργείας καί παραλείψεις, διά τῶν ὁποίων παρεκωλύθη "ἡ εὐόδωσις τῶν σκοπῶν τοῦ ῾Ιεροῦ Συνδέσμου" (ἄρθρον 8 τοῦ Καταστατικοῦ) μέ συνέπειαν νά ζημιωθῇ οὗτος εἰς μεγάλον βαθμόν. Αἱ εὐθῦναι τόσον τοῦ Μακ/του ᾿Αρχιεπισκόπου, ὅσον καί τῶν μελῶν ἐκείνου τοῦ Δ.Σ., καθώς καί τῶν ᾿Εξελεγκτικῶν ᾿Επιτροπῶν δέν παραγράφονται καί δέν θά παραμείνουν ἀνεξέλεγκτοι. Μέχρι πρό τινος ἠλπίζαμεν εἰς τήν διόρθωσιν καί θεραπείαν ὅλων τῶν παρανόμων καί ἀντικαταστατικῶν ἐνεργειῶν σας, ἀλλά ἀπεγοητεύθημεν, διότι ἐξωθεῖτε τά πράγματα εἰς τά ἄκρα καί τοῦτο οὐχί τυχαίως. Καθ᾿ ἡμᾶς, ὡς ἐπανειλημμένως ἔχομεν καταγγείλει, τίποτε ἀπολύτως δέν ἔγινε τυχαίως ἤ ἐκ τινος ἐγγενοῦς ἀδυναμίας, ἀλλά τά πάντα ἐγένοντο ἐσκεμμένως, δι᾿ αὐτό περαιτέρω ἐπιβάλλεται τόν λόγον  νά ἔχη ἡ Δικαιοσύνη.

Πιστεύομεν ὅτι κατανοεῖτε, διατί καθ᾿ ὅλα τά τελευταῖα ἔτη, ἀπό τό 1999, δέν ἐκινήσαμεν καί τήν διαδικασίαν τῆς τυπικῆς διαγραφῆς ὑμῶν τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Νικολάου, συμφώνως τῷ ἄρθρῳ 8 παράγραφ. γ, καθ᾿ ἥν: "Πᾶν μέλος τό ὁποῖον ἤθελε παρεκκλίνει .... τῆς ᾿Εκκλησιολογίας τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ., θέτει ἑαυτό ἐκτός τοῦ Συνδέσμου". Μέχρι σήμερον ἠρκέσθημεν εἰς Προτάσεις, ᾿Αναφοράς καί Καταγγελίας, ὅσον ἀφορᾶ τό ὑπ᾿ ἀριθμ. 54/76 ᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα, διά τοῦ ὁποίου, ἐφ᾿ ὅσον σιωπηρῶς τό ἀνέχεσθε, καί δέν τό καταδικάζετε, ἀλλά μᾶλλον πανηγυρίζετε δι᾿ αὐτό, ἔχετε ἤδη ἀρνηθεῖ καί τήν ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. καί τήν ἴσου κύρους ᾿Αποστολικήν σας Διαδοχήν. Πέραν τούτων τά ἔντυπά σας "Προσκυνητή ἡ Εἰκόνα τῆς ῾Αγίας Τριάδος", καθώς καί ἡ ᾿Εφημερίς σας "Πειραϊκή ᾿Αγγελία" βρίθουν κακοδόξων αἱρετικῶν φρονημάτων, ἐνῶ περιστρέφετε καί παρερμηνεύετε ἐπίσημα κείμενα Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὡς καί ῾Αγίων Πατέρων.

Τό ἔσχατον ἀδίκημά σας, τό ὁποῖον κατελέγχεται ἀπό τό Καταστατικόν, εἶναι τό γεγονός, ὅτι ἀπό τήν 5.2.03 (ἐκκλησ. ἡμερολ.) διά τῆς συμπαιγνίας σας περί "παραιτήσεως" τοῦ Μακαρ. ᾿Αρχιεπισκόπου καί Προέδρου τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Γ.Ο.Χ. κ. ᾿Ανδρέου, ἀνατρέψατε καί κατελύσατε τήν ᾿Εκκλησιαστικήν Τάξιν, ἤτοι "ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ", τά ὁποῖα ὀφείλει νά τηροῦν ἀπαρασαλεύτως τά μέλη του. (῎Αρθρα 2ον ` γ , 3ον γενικόν εἰσαγωγικόν μέρος  καί ` α, 7ον εἰσαγωγικόν, 6ον ` α,β,γ, καί ε καί 26ον). Κατά τῆς συμπαιγνίας ταύτης, καί ὅσων ἐπηκολούθησαν, ἤτοι κατά τῶν ἐργασιῶν τῶν Συνεδριάσεών σας ἀπό 5.2.2003 καί μέχρι σήμερον, ὅπως ἤδη προεμνημονεύθη, ἔχουν ὑποβληθεῖ ᾿Αναφοραί - Καταγγελίαι, ᾿Ενστάσεις, τάς ὁποίας ληστρικῷ, δικτατορικῷ τῷ τρόπῳ δέν ἐλάβατε ὑπ᾿ ὄψιν μέ ὅ,τι καί ὅσα αὐτό σημαίνει ἀπό Κανονικῆς, ᾿Εκκλησιαστικῆς ἀπόψεως, ὅσον καί Νομικῆς δικαστικῆς τοιαύτης.

῾Υπενθυμίζομεν ὅτι κατά τό ἄρθρον 2 ` β καί γ ἐκ τῶν βασικῶν σκοπῶν, δι᾿ οὕς ἱδρύθη ὁ ῾Ιερός Φιλανθρωπικός Σύνδεσμος  εἶναι καί: "β)῾Η καλλιέργεια καί διάδοσις τῶν δογματικῶν ἀληθειῶν καί τῶν ἠθικῶν καί κοινωνικῶν ἀρχῶν τῆς Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Αποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας" καί "γ) ῾Η τήρησις τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων καί Παραδόσεων καί δι᾿ αὐτῶν ἀντιμετώπισις πάσης ἀντορθοδόξου, ἀντεθνικῆς καί ἀντικοινωνικῆς προπαγάνδας ἐπί τῷ τέλει τῆς θριαμβεύσεως τῶν ἀρχῶν τῆς ᾿Ακαινοτομήτου Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Αποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, ἧς αἱ ἀρχαί ἀνόθευτοι διαφυλάττονται ὑπό τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς προεδρευομένης σήμερον ὑπό τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου κ. ᾿Ανδρέου κανονικοῦ διαδόχου τοῦ ἀοιδίμου ᾿Αρχιεπισκόπου ΜΑΤΘΑΙΟΥ τοῦ Α". Βλέπετε καί τό προμνημονευθέν ἄρθρον 3, ἐν ὧ ἡ τήρησις "καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς Κανονικῆς Τάξεως" τίθεται παραπλησίον τῶν "νομίμων μέσων", ἐνῶ ἐν τῷ ἰδίῳ ἄρθρῳ ` α ρητῶς ὁρίζεται , ὅπως ὁ διάδοχος τοῦ Μακαρ.  ᾿Αρχιεπισκόπου πρέπει νά προέρχεται αὐστηρῶς μέσω τῆς Κανονικῆς διαδικασίας, ἤτοι νά εἶναι "ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ αὐτοῦ", ὅπερ δέν συντρέχει εἰς τήν περίπτωσίν σας.

Κατόπιν αὐτῶν, τόσον ῾Υμεῖς ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Νικόλαος, ὅστις παρανόμως ἐμφανίζεσθε ὡς "᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν" καί "Πρόεδρος τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Γ.Ο.Χ.", ὅσον καί ὁ Μακαριώτατος ᾿Αρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος κ. ᾿Ανδρέας, ἀλλά καί οἱ ᾿Αρχιερεῖς, μέλη τοῦ Συνδέσμου, οἱ ὁποῖοι συνήργησαν καί εὐνόησαν τήν ἀντικανονικήν ἀναρρίχησίν σας εἰς τόν ᾿Αρχιεπισκοπικόν θρόνον, ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΣΘΕ διά μίαν ἀκόμη φοράν διά ρητάς καί σαφεῖς Κανονικάς παραβάσεις, καί διότι ἐθέσατε εἰς τό ᾿Αρχεῖον ὅλα τά θέματα, τά ὁποῖα καθάπτονται τῆς τε ᾿Εκκλησιολογίας καί τῆς ᾿Αποστολικῆς Διαδοχῆς, γεγονός τό ὁποῖον ἀντιβαίνει πρός σύνολον τό Καταστατικόν τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ».

Στα ἴδια πλαίσια κινοῦνται μεταξύ ἄλλων και τά ὑπ’ ἀριθμ. 341/9.10.2003, και 336/17.9.2003 ἔγγραφά μας, τά ὁποῖα μαζί με ἕτερα ἐπίσης σημαντικά κείμενα παρατίθενται εἰς το δεύτερον μέρος τοῦ Παραρτήματος.

Συμφωνα λοιπόν με το ἴδιο το Καταστατικό, ὄχι μόνο καμμίαν νομιμότητα δεν παράγουν οἱ ἀντικανονικές ἐνέργειες τῶν ἀντιδίκων, ἀλλά ἰδιαίτερα μετά τήν ἀντικανονικήν παραίτησιν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καί τήν κατάληψιν τοῦ θρόνου ὑπό τοῦ πρ. Πειραιῶς Νικολάου, ἡ ὁποιαδήποτε δῆθεν συνεδρίασις ἐν προκειμένω τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ Νικολάου, ἤ διαδόχου αὐτοῦ, ἀποτελεῖ ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΙΝ. Αὐτές τις συνεδριάσεις ἐμεῖς ποτέ δεν ἀποδεχθήκαμε ὡς νόμιμες, ἀλλά και τις καταγγείλαμε πολλάκις ἐγγράφως και δημοσίως. Προκειμένου δε να μη λογισθῆ ὡς ἐκ μέρους μας ἀναγνώρισις τῆς φατρίας των ἡ συμμετοχή μας εἰς τάς παρανόμους και φατριαστικάς συνεδριάσεις των, ἐπαύσαμε να συμμετέχουμε.  Ποτέ, ὅμως, δεν ἐπαύσαμε να ἐνιστάμεθα δι’ ἐπιστολῶν μας, δεν ἐπαύσαμε να τους καλοῦμε εἰς μετάνοιαν και διόρθωσιν, ἀλλά δυστυχῶς το μόνο πού πετύχαμε ἦταν να ἐνταθοῦν οἱ ἐναντίον μας συκοφαντίες και διώξεις... Ετσι το 2005, καί ἐνῶ δεν ἐχώρει πλέον ἀμφιβολία διά τήν προδοσία των εἰς τά τῆς πίστεως, προχωρήσαμε εἰς τήν ἀποκήρυξίν των και τήν διαγραφήν των ἀπό τά δίπτυχα τῆς Γνησίας ‘Ορθοδόξου Ἐκκλησίας. (Πράξις 390/16.6.2005: Παρατίθεται εἰς το δεύτερον μέρος τοῦ Παραρτήματος).

Μετά τήν διακοπήν κοινωνίας ἡ Μητροπολιτική Σύνοδος, λόγω τοῦ κλυδωνισμοῦ τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας,  ἐκδίδει Ὀμολογίαν ‘Ορθοδόξου Πίστεως (2006), είς τήν ὁποίαν ἐπί  τοῦ θέματος τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ ἀναφέρει:

«11. ΠΕΡΙ ΤΟΥ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Ε. ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝ, κατά τόν πλέον κατηγορηματικόν τρόπον, καί τήν ἀπό τοῦ 1999 ὑπολειτουργίαν τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε.Ε. (ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ), καί ἐκτροπήν αὖτοῦ ἐκ τοῦ καταστατικοῦ. Ὡς ἐκ τούτου αἱ συγκροτήσεις τῶν «Διοικητικῶν Συμβουλίων» καί αἱ συγκλήσεις τῶν «Γενικῶν Συνελεύσεων» καί αἱ ἀποφάσεις των εἰσίν ΑΚΥΡΟΙ, διότι χαρακτηρίζονται ὑπό ἄκρως ᾽Αντικανονικῆς, ᾽Αντικαταστατικῆς καί παρανόμου συγκροτήσεως καί ὑπολειτουργίας. Τοῦτο ὅλον ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τήν μή ἀνταπόκρισιν αὐτοῦ εἰς τούς σκοπούς δι' οὕς οὗτος ἱδρύθη, ἐξ ὧν πρῶτος ἡ διασφάλισις τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ — ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ καί δεύτερος ἡ διασφάλισις τῶν εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν  ὑπαγομένων ἱερῶν Ναῶν ὡς καί ἡ ἐν γένει Φιλανθρωπία.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΜΕΝ τό γεγονός, ὅτι καί ὁ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. ἐτέθη εἰς τήν ὑπηρεσίαν τοῦ Παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐνῶ ἐκεῖνα ἐκ τῶν πρώτων καί βασικῶν ἱδρυτικῶν του μελῶν, τά ὁποῖα παρέμεινον ἑδραῖα καί ἀμετακίνητα εἰς τάς ἀρχάς τῆς Ὀρθοδοξίας, κατήγγειλαν δέ τήν ἐκτροπήν καί διεφύλαξαν τό κῦρος τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., ἔχουν χρέος νά κινήσουν πᾶσαν Κανονικήν, Νόμιμον καί κατά τό Καταστατικόν διαδικασίαν, διά νά ἐπανέλθη οὗτος εἰς τήν καταστατικήν του τροχιάν, ἐπαναλειτουργήση καί συνεχίση τήν διακοπεῖσαν ἀπό τό 1999, ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ καί ΝΟΜΙΜΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑΝ ΤΟΥ, ὡς προβλέπεται ὑπό τῶν ἄρθρων 2,8 καί 24 αὐτοῦ». («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 17^ος,  2006, σελ. 268)

‘Εν τέλει το ὅλον κίνημά των κατά τῆς ‘Εκκλησίας ἀντιμετωπίσθη διά τῶν ὐπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 532/28.11.2009 και 614/21.3/3.4/2012 Πράξεων ἐν Ἑλλάδι και διά τῆς ἀπό 26.2.2011 ἐν Κύπρω. Ἄν και ἐκλήθησαν τρίς εἰς ἀπολογίαν ἐνώπιον τοῦ  Ἀνωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου τῆς Πανορθοδόξου Ἰερᾶς Συνόδου (συγκροτουμένου ὑπό Ἀρχιερέων ἐξ Ελλάδος, Κύπρου, Ρουμανίας, Ρωσίας και ‘Αφρικῆς) δεν ἐνεφανίσθησαν και καθηρέθησαν ἐπί τῆ βάσει τοῦ Κατηγορητηρίου. Εκ τῆς πρώτης Καθαιρετικῆς Ἀποφάσεως (ὑπ’ ἀρθμ. 532/28.11.2009) κατά τῶν πρωταιτίων τοῦ σχίσματος τοῦ 2005 και  δή ἐπί τοῦ θέματος τῆς καταλύσεως ὑπ’ αὐτῶν τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ, ἀντιγράφομεν τά κάτωθι:

«ΕΠΙ ΤΗΣ Η’ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΗΤΟΙ, ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΚΑΘ' ΗΝ ΚΑΤΕΛΥΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΝ ΝΟΜΟΝ ΤΟΥ «ΙΕΡΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ.»

 Τό ΑΝΩΤΑΤΟΝ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ ἔλαβεν ὑπ' ὄψιν:

 Τό γεγονός ὅτι ἐν ἔτει 1999 τό Διοικητικόν Συμβούλιον τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., διά πρώτην φοράν, δέν συνεκλήθη ἐπί ἐννέα ὁλοκλήρους μῆνας, (ἐνῶ κατά τό καταστατικόν ὑποχρεωτικῶς πρέπει νά συνεδριάζη κάθ' ἕκαστον μῆνα), διότι οἱ ἐγκάθετοι καί ἐξαιρέτως ὁ Μοναχός Μάξιμος, ἤθελον νά ἀποκρύπτουν τήν πορείαν καί τάς ἀποφάσεις τῶν Ἀστικῶν Δικαστηρίων τῆς περιόδου ἐκείνης, τόσον ἀπό τό Διοικητικόν Συμβούλιον τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. ὅσον καί ἀπό τήν Ἱεράν Σύνοδον! Σημειωθήτω ὅτι τά θέματα ἀφεώρων καί εἰς ὑλικά πράγματα, ἀλλά πρό πάντων εἰς θέματα Πίστεως σχετικῶς μέ τάς πράξεις καί ἀποφάσεις τῶν πέντε σχισματοαιρετικῶν. Ἐπίσης ἔλαβεν ὑπ' ὄψιν τά παραστατικά τῶν ἐν συνεχεία ἐπακολουθησασῶν συσσωρευμένων συγκλήσεων τοῦ Δ.Σ., (μετά ὁλόκληρον ἐννεάμηνον), καί δή ἐντός ἑνός μηνός, ἤτοι, α) Κατά τήν 30.10.2000. β) Τήν 9.11.2000. γ) Τήν 14.11.2000, καί ἰδιαιτέρως ὅσα ἀποκαλυπτικά ἔλαβον χώραν, κατ' αὐτήν, δ) Τήν 4/17.11.2000, τετάρτην κατά σειράν ἐντός 20 ἡμερῶν, σύγκλησιν τοῦ Δ.Σ. καί ἰδιαιτέρως τήν αὐθημερόν συνταχθεῖσαν ὑπ' Α.Π. 222/4/17.11.2000 «Πρόσκλησιν διά Γενικήν Συνέλευσιν», ὁρισθεῖσαν μόλις μετά τριήμερον, ἤτοι, κατά τήν 7ην/26ην Νοεμβρίου 2000, καί ἐν τῆ ὁποία οὐδέν ἐκ τῶν ἐκκρεμούντων ἄκρως σοβαρῶν θεμάτων ἐσημειοῦτο.

 Ἐπίσης ἔλαβεν ὑπ' ὄψιν καί τά μέ Α.Π. 161/5/18.11.2000 καί 169/24.11. 2000 ἔγγραφα τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου ὡς Γενικοῦ Γραμματέως, καθώς καί τό ἐξόχως ἀποκαλυπτικόν ὑπόμνη­μα μέ Α.Π. 169/Α’/24.11.2000, τό ὁποῖον ὑπογράφεται ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου, τοῦ Ἱερομονάχου Ἀμφιλοχίου Ταμπουρᾶ καί τοῦ θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη. Τό γεγονός ἐπίσης ὅτι μετά ταῦτα δέν ἐπραγματοποιήθη ἡ Γ.Σ. ὡς προεβλέπετο, κατά δέ τό ἀπό 16/29.12. 2000 συνελθόν Δ.Σ. κατετέθη τό μέ Α.Π. 176/16.29.12.2000 ἔγγαφον ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κηρύκου, ἐκπροσωποῦντος καί τούς Ἱερομ. Ἀμφιλόχιον καί τόν θεολόγον Ἐλευθέριον Γκουτζίδη, τό ὁποῖον ἰδιαιτέρως ἔλαβεν ὑπ' ὄψιν τό Δικαστήριόν μας, καθώς καί τό γεγονός ὅτι ἐπεχειρήθη ὅπως καλυφθοῦν τά πάντα μέ τάς σκευωρίας κατά τοῦ θεολόγου περί δῆθεν «χειροδικίας» του κατά τοῦ ἀρχιεπισκόπου, καθώς καί περί «ἀνάρχου»!

 Τέλος λαβόν ὑπ' ὄψιν καί τήν, ἐπί τῆς ὑπ' Α.Π. 226/26.11.2000, «ἀνακοινώσεως», ὑπογραφο­μένης ὑπό τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀνδρέου, νέαν ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΝ - ΔΗΛΩΣΙΝ τῶν Μητροπολίτου Κηρύκου, Ἱερ/χου π. Ἀμφιλοχίου καί θεολόγου Ἐλευθερίου Γκουτζίδη, συσκεψάμενον τό Δικα­στήριόν μας ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ:

 Καταφανῶς τά συγκεκριμένα Πρόσωπα τῆς περιόδου ἐκείνης καί αὐτά τά ὁποῖα σήμερον φέρονται ὡς μέλη καί ὡς Δ.Σ. τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., ἔδει πρό πολλοῦ νά εἶχον διαγραφεῖ καί ἀπομακρυνθεῖ τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., διότι πέραν τοῦ ὅτι ἐκ κακῆς προθέσεως καί σκοποῦ κατέλυσαν τήν Κανονικήν Τάξιν καί τόν Συνοδικόν θεσμόν, διά τόν ἵδιον σκοπόν, οὗτοι κατέλυσαν καί τόν Καταστατικόν Νόμον τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., ἐπί τῶ σκοπῶ ἅμα τῆ ὁλοκληρώσει τῆς προδοσίας των νά διεκδικήσουν, καί κατακρατήσουν ἅπαντα τά ἐκκλησιαστικά ἀκίνητα, στεροῦντες ταῦτα ἀπό τούς Ὀρθοδόξους, εἰς τούς ὁποίους καί κατά τό ἵδιον τό Καταστατικόν ἀνήκουν.

 Ἐν προκειμένω τό ΑΝΩΤΑΤΟΝ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ ὑπογραμμίζει ὅτι οἱ κατηγορού­μενοι δέν κατέλυσαν Ἁπλῶς ὡρισμένας ἐκ τῶν ἀρχῶν τῆς ἀκαινοτομήτου Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλ' ἠθέλησαν καί ἐπεχείρησαν νά σβήσουν καί ἐξαλείψουν ταύτην προσβάλλοντες καί διακόπτοντες τήν ἀποστολικήν Διαδοχήν καί δι' αὐτῆς καί τήν ὁμολογίαν ἐκκλησιολογίαν, τήν ὁποίαν ἀναφέρει καί προστατεύει τό Ἄρθρον 8 παράγρ. γ’ τοῦ Καταστατικοῦ.

 Ἐπί πᾶσι τούτοις τό ἀνώτατον Συνοδικόν Δικαστήριον ἐπειδή δέν εἶναι Ἁρμόδιον νά προβῆ εἰς τήν διαγραφήν ὅλων αὐτῶν ἐκ τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., τοῦτο ἀπαραιτήτως δέον νά πράξουν τά ἐναπομείνατα (4) τέσσαρα Ἱδρυτικά μέλη, ἤτοι, ὁ Μητροπολίτης Κήρυκος, ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Θωμᾶς, ὁ Ἱερομόναχος Ἀμφιλόχιος καί ὁ θεολόγος Ἐλευθέριος Γκουτζίδης. Ἐπί τούτω, ἄν χρειασθῆ ἔχουν τήν ἄδειαν καί ἐντολήν τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου νά ζητήσουν καί τήν ἐφαρμογήν τῶν Νόμων, ὅπως προβλέπει ὁ Καταστατικός Νόμος τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε. Τέλος ἅπαντα τά παραστατικά ὡς ἐκ τῆς μεγίστης Ἱστορικῆς καί ὄχι μόνον σημασίας των, τεθῶσιν εἰς τόν τόμον τῶν Πρακτικῶν.» http://www.churchgoc.org/pnoi/192/1a.html 

‘Αντιγράφομεν ἐπίσης ἀπό τήν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 614/21.3-3.4.2012 Καθαιρετικήν Ἀπόφασιν τοῦ ‘Ανωτάτου Συνοδικοῦ Δικαστηρίου τῆς Πανορθοδόξου Ἰερᾶς Συνόδου κατά τῶν πρώην ἐν Χριστῶ ἀδελφῶν οἱ ὁποῖοι ἐξηρέθησαν τῆς πρώτης Πράξεως εἰς τά πλαίσια τῆς προσπαθειας ἀπεγκλοβισμοῦ των ἐκ τοῦ ἰδίου (2005) σχίσματος:

«Ἐπί τῆς Η΄ Κατηγορίας, ἡ ὁποία ἀφορᾶ τήν διαχρονικῶς, ἀπό τό 1999-2000 καί μέχρι σήμερον, κατάλυσιν τοῦ Καταστατικοῦ χάρτου τοῦ Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε ! Καί τήν Κατηγορίαν ταύτην, τό Συνοδικόν μας Δικαστήριον λαμβάνει σοβαρῶς ὑπ' ὄψιν, διότι πλήν τῶν ὅσων ἐν τῆ ὑπ' Α.Π. 532/28.11.2009, πρώτη Δικαστικῆ Ἀποφάσει τοῦ Α.Σ.Δ. ἀναφέρθησαν, τό ὑφ' ἡμᾶς Δικαστήριον, ἐπαναλαμβάνει καί ὑπογραμμίζει ὅτι οἱ Κατηγορούμενοι ἐπί μακράν σειράν ἐτῶν καί κυρίως ἀπό τό ἔτος 1999 καί μέχρι σήμερον κατεχράσθησαν καί οὐσία κατέλυσαν τόν Ι.Φ.Σ.Κ.Α.Ε., διότι, οὗτος διά τοῦ Καταστατικοῦ του χάρτου, πρωτίστως προκύπτει ΦΥΛΑΞ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΕΥΣ τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ, τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐνῶ προβλέπει τήν διαγραφήν καί ἔξοδον ἐξ αὐτοῦ παντός ὅστις ἤθελεν διανοηθεῖ τήν ἐκτροπήν του ἐκ τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ἤ τήν καθ' οἱονδήποτε τρόπον προσβολήν τῆς ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ, τήν ὁποίαν ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία κέκτηται γνησίαν καί ἀδιάκοπον ἐκ τῶν χειροτονιῶν τοῦ 1935 καί 1948!..»

http://www.churchgoc.org/pnoi/201/14.html 

(Τά σχετικά Πρακτικά τῶν δύο Συνοδικῶν Δικαστηρίων και αἱ Πράξεις καθαιρέσεώς των εἰς το δεύτερον μέρος τοῦ Παραρτήματος).

****

Ὅλα αὐτά τά ἔτη προσπαθήσαμε να τους φέρουμε εἰς ἐπίγνωσιν και μετάνοιαν και να ἀποφύγουμε τήν ὁριστικοποίησιν τοῦ σχίσματός των. Ἀποτυχούσης ὅμως τῆς προσπαθείας μας ἀναγκαστήκαμε να προχωρήσουμε ἀφ’ ἑνός εἰς την προμνημονευθεῖσαν Ἀπόκήρυξιν και Διαγραφήν των ἀπό τά Δίπτυχα τῆς ‘Εκκλησίας (2005), ἀλλά και εἰς τήν καθαίρεσίν των (2009 και 2012) και ἀφ’ ἑτέρου εἰς τήν ὅλως τυπικήν διαγραφήν των ἐκ τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ, κατά τήν συνεδρίασιν τοῦ Δ.Σ. (Πράξις ….……). Το ἐν λόγω Διοικητικόν Συμβούλιον συνεκρότησαν οἱ ἀπό τό 2000 διαμαρτυρόμενοι και καταγγέλοντες τάς ἀντικανονικότητας και τήν κατάλυσιν τοῦ Καταστατικοῦ τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ. ‘Εν συνεχεία προχωρήσαμε και εἰς τήν σύγκλησιν τῆς 32ας Γενικῆς Συνελεύσεως τῆς 7/20.1.2013, με τήν ὁποίαν προέβημεν εἰς τήν Τροποποίησιν τοῦ Καταστατικοῦ, ἀλλά και εἰς τήν ἐκλογήν και ἀνάδειξιν νέου Δ.Σ., διά τά ὁποῖα σήμερον μᾶς ἐγκαλοῦν οἱ ἀντίδικοι μας εἰς τά Πολιτικά Δικαστήρια.    

Ἡμεῖς, ἄν και καθ’ ὅλα τά τελευταῖα 15 ἔτη εἴχαμε πολλές ἀφορμές διά να προσφύγουμε εἰς τά Πολιτικά Δικαστήρια, διά τις ἀντικανονικές ἐνέργειές τους και τήν κατάλυσιν τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ, θεωρήσαμε καλύτερον να ἀντιμετωπίσωμεν το θέμα σε καθαρά ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο, ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν μας, ἀφ’ ἑνός ὅτι ἤδη εἶχον κατασταθῆ ὑπόδικοι διά τάς πράξεις των, και ἀφ’ ἑτέρου ἔχοντες ὑπ’ ὄψιν και τούς σχετικούς Ἱερούς Κανόνας. Διά νά γίνη ἀντιληπτόν το πνεῦμα τῶν σχετικῶν Ἱερῶν Κανόνων παραθέτομεν ἐνδεικτικῶς τον Θ΄ τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἔχοντα οὕτω:  «Εἴ τις Κληρικός προς Κληρικόν πράγμα ἔχοι, μη ἐγκαταλιμπανέτω τον οἰκεῖον ‘Επίσκοπον, και ἐπί κοσμικά δικαστήρια κατατρεχέτω, ἀλλά ΠΡΟΤΕΡΟΝ τήν ὑπόθεσιν γυμναζέτω παρά τῶ ἰδίω Ἐπισκόπω, ἡ γοῦν γνώμη αὐτοῦ τοῦ ‘Επισκόπου, παρ’ οἷς ἄν τά ἀμφότερα μέρη βούλωνται, τά τῆς δίκης συγκροτεῖσθαι, εἰ δε τις παρά ταῦτα ποιήσοι, Κανονικοῖς ἐπιτιμίοις ὑποκείσθω. Εἰ δε και Κληρικός πράγμα ἔχοι προς τον ἴδιον, ἤ και προς τον ἕτερον ‘Επίσκοπον, παρά τῆ Συνόδω τῆς ‘Επαρχίας δικαζέσθω. Εἰ δε προς τον τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας Μητροπολίτην ‘Επίσκοπος, ἤ Κληρικός ἀμφισβητοίη, καταλαμβανέτω, ἤ τον Ἔξαρχον τῆς Διοικήσεως, ἤ τον τῆς Βασιλευούσης Κωνσταντινουπόλεως θρόνον, και ἐπ’ αὐτῶ δικαζέσθω».

Παραθέτομεν ἐπίσης και τον ΙΔ΄ τῆς ἐν Καρθαγένη Συνόδου, ὁ ὁποῖος διαγορεύει: «Ἤρεσεν, ἵνα ὅστις δήποτε τῶν ἐπισκόπων, ἤ Πρεσβυτέρων, ἤ διακόνων, ἤ Κληρικῶν, πράγματος αὐτῶ ἐγκληματικοῦ ἤ πολιτικοῦ ἐν τῆ Ἐκκλησία κινουμένου, ἐάν παραιτούμενος τό ἐκκλησιαστικόν δικαστήριον, δημοσίοις θελήση καθαρθῆναι δικαστηρίοις, κἄν ὑπέρ αὐτοῦ ἡ ψῆφος ἐκφωνηθῆ, ὅμως τόν ἴδιον τόπον ἀπολέση...». (Σχετικοί εἶναι ἐπίσης και ὁ ΡΙΕ Κανών  τῆς ἐν Καρθαγένη Συνόδου, ἀλλά και ὁ ΣΤ τῆς Β΄ Οἰκουμενικῆς).    

Λαμβανομένης ὅμως ὑπ’ ὄψιν τῆς ἐξελίξεως τῶν πραγματων,  δηλαδή ἀφ’ ἐνός μέν τῆς ἀμετανοησίας των και τῆς «ἐξαντλήσεως» τῶν ἐκκλησιαστικῶν διαδικασιῶν, ἀφ’ ἑτέρου δε τῆς ἐκποιήσεως μέχρι και ἀποπείρας κατεδαφίσεως Ἱερῶν Ναῶν, (ὑπό τῶν παρανόμως συγκληθέντων ὑπό τοῦ πρώην Πειραιῶς Νικολάου Διοικητικοῦ Συμβουλίου και Γενικῶν Συνελεύσεων), ἐπιφυλασσόμεθα πλέον να προσφύγωμεν, και ἡμεῖς εἰς τάς πολιτικάς ἀρχάς.

Ἤδη τους ἀπεστείλαμε ἐξώδικον (….) ἐπί τῆς ἐκποιήσεως τοῦ Ι.Ν. Ἁγίου Νικολάου εἰς τά Σελήνια τῆς Σαλαμίνος, και τοῦτο ἐπράξαμεν οὐχί διά τυχόν προσωπικήν μας δικαίωσιν ἤ τήν τιμωρίαν των, ἀλλά εἰς το πλαίσιο μιᾶς προσπάθειας να ἀκυρώσωμεν τήν παράνομη ἐκποίησιν τοῦ ἐν λόγω Ἱεροῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος εἶχε τεθεὶ εἰς τήν λατρείαν και ἐνεκαινιάσθη ὑφ’ ὁλοκλήρου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἀκαινοτομήτου Γνησίας ‘Ορθοδόξου ‘Εκκλησίας και ἑπομένως ἦτο κατ’ ἀρχάς ἐκτός συναλλαγῆς, καθ’ἅ προβλέπει ὁ νόμος: «Ιδιόκτητοι ή κτητορικοί ναοί είναι ἐκεῖνοι, οι οποίοι παρέχουν σε ορισμένα φυσικά πρόσωπα το δικαίωμα να τους χρησιμοποιούν αποκλειστικώς για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών αυτών και των οικογενειών τους. Οι ναοί αυτοί, εάν εγκαινιασθούν και καθιερωθούν στη θεία λατρεία, σύμφωνα με τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας, αποτελούν πράγματα εκτός συναλλαγής, κατά την έννοια του άρθρου 966 ΑΚ».

Πέραν τοῦ ὅτι ἦτο ἐκτός συναλλαγῆς, ἦτο δι’ ἡμᾶς και ΣΥΜΒΟΛΟΝ ἀγώνων... Ἡ νομιμότητα τοῦ ἐν λόγω Ἱεροῦ Ναοῦ ἐπιβεβαιώθη κατόπιν τῆς ἱστορικῆς ἀποφάσεως τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας ὑπ’ ἀριθμ. 1444/1991, ἡ ὁποία ἐξεδόθη κατόπιν τῆς προσφυγῆς εἰς αὐτό τοῦ Νεοημερολογίτου Μητροπολίτου Μεγάρων και Σαλαμίνος Βαρθολομαίου. Οὗτος ἐζήτησε να ἀκυρωθῆ ἡ ἄδεια τῆς Πολεοδομίας και να γκρεμισθῆ ὁ Ναός και τό Μητρολιτικόν Ἵδρυμα. ‘Εκινητοποιήθησαν οἱ ΓΟΧ ἀνά τό πανελλήνιον και εἰς το ἐξωτερικόν, ἐγένετο δικαστική ὑποστήριξις και ὁ ἀγών ἤχθη εἰς αἴσιον και νικηφόρον πέρας με τήν ἔκδοσιν τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 1444/1991 ἱστορικῆς Ἀποφάσεως τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, διά τῆς ὁποίας ἡ ἀνέγερσις Ἱερῶν Ναῶν ὑπό τῶν ΓΟΧ δεν χρειάζεται τήν Αδειαν τῆς Νεοημερολογιτικῆς ‘Εκκλησίας, ἀλλά εἶναι ἀρκετή ἡ ἄδεια τῆς Πολεοδομίας και ἠ ἄδεια τοῦ οἰκείου Ἐπισκόπου τῶν ΓΟΧ. Αὐτή ἡ ἀπόφασις εἶναι ἱστορική διά το πλήρωμα τῆς Γνησίας ‘Ορθοδόξου ‘Εκκλησίας (ΓΟΧ) διότι ἔλυσε ἕνα δυσεπίλυτον πρόβλημα.

Δυστυχῶς ὅ,τι δε ἐπέτυχεν ὁ νεοημερολογίτης Μητροπολίτης, ἐπετεύχθη κατ’ οὐσίαν 18 χρόνια ἀργότερα ὑπό τῶν ἀντιδίκων πού δῆθεν ἀποτελοῦν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ και ἐκφράζουν τον ΙΦΣΚΑΕ, καταγγέλλοντας ἡμᾶς δι’ ἀντιποίησιν…! Τά μέλη τοῦ παρανόμου Δ.Σ. πού ἀπεφάσισαν τήν ἐκποίησιν φέρονται να εἶναι οἱ: 1. «Ἀρχ/πος» Νικόλαος Μεσσιακάρης, ὡς «Πρόεδρος» (ἀπεβίωσε) 2. π. Δ. Τσαρκατζόγλου ὡς «Γραμματεύς», 3. π. Ἀνανίας Πανάκος, ὡς «Ταμίας», (ἕνας ἐκ τῶν ὑπογραψάντων τήν ‘Αγωγήν), 4. π. Στέφανος Τσακίρογλου (πού σήμερα φέρεται ὡς ‘Αρχιεπίσκοπος), ὡς «μέλος» 5. π. Ἀνανίας Πανάκος ὡς «μέλος», (σημειώνεται δύο φορές!), 6. Δημήτριος Κάτσουρας, ὡς «μέλος». Τοῦτο προκύπτει ἐκ δικοῦ τους ἀποσπάσματος Πρακτικῶν τοῦ Δ.Σ. τῆς 26^ης ‘Ιουλίου 2008 πού ἤδη κατέθεσαν εἰς τάς ἁρμοδίας Ἀρχάς τῆς Πολιτείας. ‘Εμεῖς εζητήσαμε και ἐλάβαμε ἀντίγραφον χωρίς ἀσφαλῶς να προσθέσωμεν ἐμεῖς τά ὀνόματα, ὡς ἔφθασαν εἰς το σημεῖο να ἰσχυρίζωνται οἱ ἀντίδικοι διά να δικαιολογηθοῦν εἰς τους ὁπαδούς των! (Ἐπί τοῦ θέματος σχετικά ἔγγραφα παρατίθενται εἰς το τρίτον μέρος τοῦ Παραρτήματος).

Συμπερασματικά:

1) Συμφωνοῦμε με ὅσα λέγουν περί συγκλήσεως τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως, εἰς τάς σελίδας 7-8 τοῦ δικογράφου των, δηλαδή ὅτι: «… Γίνεται ὁμόφωνα δεκτόν στην θεωρία (βλέπετε Α. Κρητικοῦ…) ὅτι ἡ σύγκληση τῆς Γ.Σ. Σωματείου ἀπό το ἁρμόδιο ὄργανο ἀποτελεῖ οὐσιώδη προϋπόθεση τοῦ κύρους τῶν ἀποφάσεών της. Τυχόν αὐτόκλητη σύγκληση τῆς Γ.Σ. (…)  ἡ σύγκλησή της από ἀναρμόδιο ὄργανο, δεν συνιστᾶ κατά κυριολεξία Γενική Συνέλευση και οἱ ἀποφάσεις της δεν εἶναι ἁπλῶς ἄκυρες, ἀλλά ἀνυπόστατες, ἄλλως ἀπολύτως ἄκυρες». Το θέμα ὅμως εἶναι ὅτι καθ’ ἡμᾶς, τά ἀνωτέρω ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ, ὡς ἀναρμόδιο ὄργανο...  Ἡμεῖς ποτέ δεν ἀναγνωρίσαμε ὡς Κανονικά και Νόμιμα τά Δ.Σ. ἤ τις Γ.Σ. πού συνεκλήθησαν κατά παράβασιν τοῦ Καταστατικοῦ ἤδη ἀπό τήν περίοδο τοῦ 2002 – 2003. Δηλαδή το χαρακτηριζόμενον ὡς τελευταῖον Δ.Σ. το ὁποῖον φέρεται ὅτι ἐξελέγη ὑπό τῆς χαρακτηριζομένης ὡς Γενικῆς Συνελεύσεως τῆς 11^ης ‘Οκτωβρίου 2011 (σελίς 5 τοῦ Δικογράφου των)  οὔτε νόμιμον εἶναι, οὔτε κἄν γνωστόν εἰς ἡμᾶς ἦτο. Δεν ἦτο γνωστή εἰς ἡμᾶς ἡ σύνθεσις τοῦ παρανόμου Δ.Σ. και τῆς Γ.Σ. των, ἤδη ἀπό τήν περίοδο τοῦ 2002, ἀμφιβάλλουμε δε και κατά πόσον πραγματικά συνεδρίαζον …. (Ἤδη ἔχουμε καταγγείλει τήν σκόπιμη παρακώλυσι τῆς συγκλήσεως τοῦ Δ.Σ. ἀπό το ἔτος 1999 … Βλέπετε σχετικῶς εἰς τήν «ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΝ – ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΝ – ΑΝΑΦΟΡΑΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗΝ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕ», ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 162/14.11.2000. Ἐμπεριέχεται εἰς το δεύτερο μέρος τοῦ Παραρτήματος).

Μετά το σχίσμα τοῦ 2005 ἡμεῖς συνεχίσαμε να συνερχώμεθα εἴτε ὡς Μητροπολιτική Σύνοδος, εἴτε ὡς Πανορθόδοξος ἀπό τό 2008, ἀλλά και ὡς Δ.Σ. και Γ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ κατά τήν προβλεπόμενη διαδικασία. Εἶναι δε ἔνδειξις τῆς ἀμετανοησίας και τοῦ θράσους των ὁ ἰσχυρισμός των ὅτι τά ἰδρυτικά μέλη πού κατήγγειλαν τήν ἐκ μέρους των κατάλυσιν τῶν ἀρχῶν και σκοπῶν τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, δεν μποροῦν να συγκαλοῦν αὐτόν, διότι δεν ἔπαυσε να συγκαλῆται ὑπό τῶν ἰδίων πού κατέλυσαν τάς προυποθέσεις διά να εἶναι μέλη αὐτοῦ.

2)  Μετά ἀπό ὅσα ἐν συντομία παραθέσαμεν εἶναι σαφές πώς δεν λέγουν τήν ἀλήθεια ἰσχυριζόμενοι ὅτι ἁπλῶς ἀποχωρήσαμε ἀπό τήν Συνέλευσιν τῆς 28.2.2002, ἤ ὅτι ἡ Γενική Συνέλευσίς μας τῆς 7/20.1.13 «εἶναι ἀνυπόστατη, ἄλλως ἀπολύτως ἄκυρη» (σελίς 8 και 9 τοῦ δικογράφου των). Δεν ἦτο δυνατόν να προσκληθοῦν να συμμετάσχουν εἰς αὐτήν, ὅπως «παραπονοῦνται» διά να τεκμηριώσουν το δῆθεν ἀνυπόστατο τῆς συνελεύσεώς μας (σελίς 12 τοῦ δικογράφου των). Ἐπί τούτου, ἐπαναληπτικῶς σημειώνομεν ὅτι δεν ἐπαύσαμε να καταγγέλλουμε ΔΗΜΟΣΙΩΣ τάς ἀντικανονικάς και ἀντικαταστατικάς ἐνεργείας των, τους ἀπεστείλαμε τήν Πράξιν τῆς ἀποκηρύξεως και διαγραφῆς των ἀπό τά δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας (ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 390/16.6.2005), ὡς και τάς ἐν συνεχεία καθαιρετικάς ἀποφάσεις ἐναντίον των. Και πάλιν ὅμως δεν ἐπαύσαμεν οὐδ’ ἐπί στιγμήν να τους καλοῦμε εἰς μετάνοιαν και διάλογον, ἀλλά δεν ἦτο δυνατόν να κληθοῦν  εἰς συνεδρίασιν τοῦ ΙΦΣΚΑΕ, ὡς δῆθεν Κανονικά μέλη τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, καθώς ΑΥΤΟΑΠΕΒΛΗΘΗΣΑΝ διά τῶν ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν των καί τῆς κατά τῆς ‘Εκκλησίας πολεμικῆς των, τήν ὁποίαν ἤδη λίαν συντόμως περιεγράψαμεν. Ἐπισημαίνουμε ἐπίσης πῶς ἠρνοῦντο πάντοτε τήν συζήτησιν ἐπί τῶν θεμάυων Πίστεως πού προέκυψαν…, ἀλλά και δεν προςῆλθον εἰς το ‘Ανώτατον Συνοδικόν Δικαστήριον (2009 και 2012) ὡς ἤδη ἀναφέραμεν.

Σημειώνουμε ἐπίσης πώς δεν περιμέναμε τήν προσφυγήν των εἰς τά Πολιτικά Δικαστήρια, δεδομένου ὅτι ἐκρεμμοῦσε ἤδη ἀπό τον Μάιο τοῦ 2014 ἀπάντησίς των ἐπί σχετικῆς ἀλληλογραφίας μας διά να ξεκινήσουμε θεολογικόν διάλογον.  (Βλέπετε σχετικόν ἄρθρον ὑπό τον τίτλον: «ΜΑΚ/ΤΕ» Κε ΣΤΕΦΑΝΕ ΜΕΤΑ ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΣΑΣ, ΣΑΣ ΖΗΤΩΜΕΝ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΤΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗΝ;» «ὉΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Ἐπίσημον Δημοσιογραφικόν Ὄργανον τῆς ἀκαινοτομήτου Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἱουλίου Αὐγ. Σεπτ. 2014, Τόμος 25^ος, τ. 211, σελ. 124-132).  

Ὡς φαίνεται, δεν ἔχουν παραιτηθεῖ ἐκ τῶν κατά τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στόχων των,  και ἐλπίζουν πώς διά τῆς ἀπειλῆς τῶν δικαστηρίων και ἐν γένει τοῦ κινδύνου να μᾶς πάρουν και τους ἐναπομείναντας ὀλίγους ναούς μας, θα ὁδηγηθοῦμε, παρακάμπτοντας τά αἴτια πού μᾶς χώρισαν, εἰς ἀναγνώρισιν τῆς φατρίας των ὡς Ἐκκλησίας Χριστοῦ.  Πλανῶνται ὅμως πλάνην οἰκτράν.

3) Ψευδῶς και λίαν ὑποκριτικῶς ἐπικαλοῦνται τον κίνδυνον ΕΚΠΟΙΗΣΕΩΣ ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας ὑφ’ ἡμῶν (σελ. 19 τοῦ δικογράφου των) καθώς οἱ ἴδιοι κατέλαβον ναούς και ἐκκλησιαστικά ἰδρύματα, τά ὁποῖα με πρωτοβουλία μας και ὑπό τήν ἐπίβλεψίν μας ἀνηγέρθησαν, ἐκποίησαν Ἐκκλησιαστικήν περιουσίαν, ἀλλά και ἐπεχείρησαν κατεδάφισιν ἱεροῦ Ναοῦ. Ταυτα προκύπτουν ἀπό δημόσιες ημέτερες Καταγγελίες, αλλά και τρίτων, καθώς και ἀπό ἔγγραφα τοῦ παρανόμου ὑπό τον Νικόλαον Μεσσιακάρην Δ.Σ. (τῆς 26 Ἰουλίου 2008) και τῶν ἐπίσης παρανόμων Γενικῶν Συνελεύσεών των (τῆς 26 Αὐγούστου 2008 και 7/20 Ἰουνίου 2010).

 Ὅσον ἀφορᾶ τήν μεταφορά τῆς ἕδρας εἰς το Κορωπί, διά τήν ὁποίαν μᾶς ἀποδίδουν σκοπιμότητα, δῆθεν διαχειρίσεως και ἐκποιήσεως τῆς περιουσίας (σελίς 19) σημειώνουμε ὅτι ἀναγκαστικά προέβημεν εἰς αὐτήν τήν ἐνέργειαν, καθόσον μας απεκλείσθη η εισοδος (με αλλαγή κλειδαριών) και ἀπό τά Ἐκκλησιαστικά Ἱδρύματα ἐν Περιστερίω, ὅπου διατηροῦσε ὁ ΙΦΣΚΑΕ Γραφεῖον, (οπου και η κατοικία του Μητροπολίτου Κηρύκου κατά τήν αστυνομικήν του ταυτότητα), και εν Ηλιουπόλει όπου η «ΣΤΕΓΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ» (οπου κατ’ απόφασιν της Ιεράς Συνόδου Α.Π. 2509/4.4.1991, υπεύθυνος ἦτο ο ιδιος). Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἠρπάγησαν ἐν ἔτει 2002 τά Πρακτικά και ἡ σφραγίδα τοῦ ΙΦΣΚΑΕ πού ἡμεῖς ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς διατηρούσαμε εἰς το Γραφεῖόν μας ἐν Περιστερίω. Οὕτω δεν ὑπάρχει Πρωτόκολλο πα;ράδοσης και παραλαβῆς.

Ἐν τῶ μεταξύ ἐν Περιστερίω ἐτοποθέτησαν ὡς φύλακα, ατομο προφανῶς «ψυχικά διαταραγμένο», το ὁποῖο παριστάνει ἄλλοτε τόν Μητροπολιτη, και ἄλλοτε Ρῶσο Πατριάρχη (!;) με λευκό ἐπανωκαλύμμαυχο, ἐνῶ ουτε το σχῆμα τοῦ Μοναχοῦ ἔχει πλήν μιάς ρασοευχῆς. Οὗτος ἱεροσυλεῖ μέ τήν ἰδικήν των κάλυψιν «ἱερουργῶν»  εἰς  τό ἐκεῖ παρεκκλήσιον, ἐνώ τοῦ ἔχουν δώσει ἐντολή νά μήν μᾶς ἐπιτρέπει τήν εἴσοδον εἰς ἡμᾶς… (Ντοκουμέντα περί ὅλων αὐτών συνημμένα εις το τρίτον μέρος οῦ Παραρτήματος).

4) Ἐπί τῆς δῆθεν καθαιρέσεώς μας, (σελίς 10 τοῦ δικογράφου των) παρατηροῦμεν ἀφ’ ἐνός ὅτι ὡς ἀποκεκηρυγμένοι και διαγεγραμμένοι ἀπό τά δίπτυχα τῆς ‘Εκκλησίας ἡ ἐν λόγω ἐνέργειά των ἀποτελεῖ ἕνα κενόν «χαρτίον», ἀφ’ ἑτέρου αὕτη προέκυψεν ὡς ἐκδικητική, διωκτική και ἐκβιαστική πράξις με ἀφορμή τάς καταγγελίας μας, τάς ὁποίας ἠρνήθησαν να ἐξετάσουν, ἀλλά και ἔθεσαν προκλητικῶς και αὐθαιρέτως εἰς το Ἀρχεῖον… Τήν πράξιν των αὐτήν, ἐχαρακτήρισαν ὡς ἐξέτασιν τῶν Καταγγελιῶν(!!!), ἄλλες φορἐς δε ἔλεγον ὅτι θα τά βροῦμε με τον Κήρυκο…, ἀρκεῖ να συνεργασθῆ μαζί μας, δηλαδή να σταματήσουμε να ἀντιδροῦμε εἰς τά σχέδιά των κατά τῆς Ἐκκλησίας. Σημειωτέον δε ὅτι το ἔγγραφον της ψευδοκαθαιρέσεως μας ἦτο και παραμένει ἀνυπόγραφον ὑπό τῶν μελῶν τοῦ δῆθεν δικαστηρίου των. Οὐδέποτε μᾶς το ἀπέστειλαν ὑπογεγραμμένον, ἄν και το ἐζητήσαμεν  και διά δικαστικοῦ Ἐπιμελητοῦ. Ἡ ὅλη πρακτική των ἀντιβαίνει εἰς τους Ἱερούς Κανόνας, ἀλλά και τους Νόμους τῆς Πολιτείας. Ἀναλυτικά ἐπί τοῦ θέματος εἰς τάς ὑπ’ ἀριθμ. 460/12.12.2007 και 472/14/27.2.2008 Δημοσίας Ἀπαντήσεις μας οἱ ὁποῖες συμπεριλαμβάνονται συνημμένες εἰς το Δεύτερο Μέρος τοῦ Παραρτήματος.

5) Ἐπί τῶν ὅσων ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κήρυκος «δέν ὑπῆρξε ποτέ Ἀρχιεπίσκοπος…» (σελίς 8 και 9 τοῦ δικογράφου των), σημειώνομεν τά ἑξῆς: Μετά τήν διαγραφήν τῶν ἀντιδίκων, ἤτοι τῶν ὑπό τον παράνομον Ἀρχιεπίσκοπον και οὐδέποτε νομιμοποιηθέντα Πρόεδρον τοῦ ΙΦΣΚΑΕ Νικόλαον Μεσσιακάρην (ἀριθμ. Πρωτ. 390/16.6.2005) ὅτε ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κήρυκος ἀνέλαβε τήν διαποίμανσιν τῶν ἁπανταχοῦ Γνησίων ‘Ορθοδόξων, ὡρίσθη και Τοποτηρητής τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ἀπό δε το 2008, ὅτε συνεκρότησεν μετά τῶν περί αὐτόν ἁπανταχοῦ ‘Αρχιερέων τήν «Πανορθόδοξον Ἱεράν Σύνοδον τῆς ἁπανταχοῦ Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας»,  ὡρίσθη και Πρόεδρος τῆς «Πανορθοδόξου Ἱερᾶς Συνόδου» θεσμός ὁ ὁποῖος ὑπέρκειται και τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν.    

* * *

Εἰς το παρόν Ὑπόμνημα προσπαθήσαμε ἐν συντομία να ἐκθέσουμε το πῶς ἐξελίχθησαν τά γεγονότα πού διαστρέφουν οἱ ἀντίδικοί μας. Ἐάν κριθῆ ἀπαραίτητον εἶναι ἤδη ἕτοιμος φάκελλος με πλῆθος σχετικῶν ἐγγράφων. Τά ἐν λόγω ἔγγραφα περιγράφονται (προς διευκόλυνσιν τοῦ Δικαστηρίου) εἰς το Παράρτημα πού ἀκολουθεῖ.

Ἕπονται αἱ ὑπογραφαί:

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

Παραθέτομεν συνημμένως τά κάτωθι κείμενα:

1) Την τελευταίαν ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΝ – ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ τῆς ‘Ενδημούσης Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία περιγράφει ἐν συντομία τήν ἀπ’ ἀρχῆς πολεμικήν κατά τῆς ἐν Ἑλλάδι Γνησίας ‘Ορθοδόξου Ἐκκλησίας, και ἡ ὁποία εἰς τάς ἡμέρας μας ἐνεργεῖται διά τῶν ἀντιδίκων μας, (σχίσμα 2005). Περιγράφει,  δηλαδή, την σύμφωνα μέ τό Καταστατικόν παρέκκλισίν των «ἐκ τῶν Ἐλληνοχριστιανικῶν Ἀρχῶν καί τῆς Ἐκκλησιολογίας τῆς Ἀκαινοτομήτου Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ.», ἡ ὁποία παρέκκλισις ἔθεσεν αὐτούς ἐκτός τοῦ Συνδέσμου.  («ὉΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», ‘Επίσημον Δημοσιογραφικόν Ὄργανον τῆς ἀκαινοτομήτου Γνησίας ‘Ορθοδόξου ‘Εκκλησίας, Ἱουλίου Αὐγ. Σεπτ. 2014, Τόμος 25^ος, τ. 211, σελ. 100-123).     

2) Σχετικόν ἐπί τοῦ θέματος τῆς Ἀγωγῆς ἄρθρον, εἰς τό ἐπίσημον Δημοσιογραφικόν Ὄργανον «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ» ὑπό τον τίτλον: «ΜΑΚ/ΤΕ» Κε ΣΤΕΦΑΝΕ ΜΕΤΑ ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΣΑΣ, ΣΑΣ ΖΗΤΩΜΕΝ ΚΑΙ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΑΠΑΝΤΑΤΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗΝ;» (αὐτόθι σελ. 124-132).   

3) ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΑ τοῦ ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ (1982, 1985 και 2013).

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

‘Αναλυτικώτερα παραθέτομεν ὡς συνημμένα περισσότερα σχετικά ἔγγραφα πού περιγράφουν την ἀπό το 1999 κρίσιν, ἀντικανονικές και παράνομες ἐνέργειες, προς χάριν ἐξυπηρετήσεως σχεδίων κατά τῆς Ὁμολογίας ‘Εκκλησιολογίας και ἐν τέλει ὡδήγησαν εἰς την ἔξοδόν των ἐκ τῆς ἀκαινοτομήτου Γνησίας ‘Ορθοδόξου Ἐκκλησίας και ὡς ἐκ τούτου και ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Φιλανθρωπικοῦ Συνδέσμου.

1) Την «ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΝ – ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΝ – ΑΝΑΦΟΡΑΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗΝ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕ», ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 162/14.11.2000. (‘Εάν χρειασθῆ εἶναι διαθέσιμοι οἱ ὑπ’ ἀριθμ. 184/Ιανουάριος 2001:  «ΕΚΘΕΣΙΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΕΩΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΤΩΝ 1999 ΚΑΙ 2000», καθώς και ἠ ἰδιαίτερη φωτοτυπική ἔκδοσι ὑπό τον τίτλο:  «ΕΓΓΡΑΦΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΙΦΣΚΑΕ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ 16/29.1.2001», ὅπου ὑπάρχουν και χειρόγραφα Πρακτικά).

2) Περιγραφήν τῶν γεγονότων πού ἀκολούθησαν μετά την ὡς ἄνω «ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΝ – ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΙΝ – ΑΝΑΦΟΡΑΝ», ὅπως ἐδημοσιεύθησαν εἰς το ἐπίσημον Δημοσιογραφικόν Ὄργανον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 12^ος , 2001, σελ. 121-127.           Παραθέτομεν ἐπίσης τρεῖς σχετικές ἐπιστολές (καταγγελίες) τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου Παναρέτου ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 24/4.11.2000, 25/30.11.2000, 29/27.12.2000. ‘Εδημοσιεύθησαν εἰς τήν στήλη «ΟΛΙΓΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ» τῆς Ὁρθοδόξου Πνοῆς, και παραθέτομεν συνημμένως το σχετικόν ἀπόσπασμα. (Τόμος 13^ος, Τεῦχος Φεβρουαρίου 2002, Σελίς 77-82).

 

3)  Σχετικά ἔγγραφα (Καταγγελίες ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν) ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ:

169/24.11. 2000, (Προς τον Πρόεδρον τοῦ Δ.Σ. ΙΦΣΚΑΕ και τά μέλη αὐτοῦ). 

169Α/24.11.2000 («Υπόμνημα προς τά μέλη τῆς Γ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ τῆς 28.11.2000).

176/16/29.12.2000 (Προς τον Πρόεδρον τοῦ Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ)

185/31.1.2001 (Ὑπόμνημα ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, σχετικόν το Α΄ και Γ΄ μέρος) 

223/2.11.2001 (ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΔΗΛΩΣΙΣ – ΑΙΤΗΣΙΣ)

224/5.10.2001 (ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ Προς τον Πειραιῶς Νικόλαον. Σχετικές οἱ σελίδες 11-18). 

226/24.1.2002 (ΝΕΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ, ΕΤΙ ΔΕ ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΑΙΤΗΣΙΣ…)

4) Περιγραφή τῶν συμβάντων το ἔτος 2003, ὅτε διά τοῦ παρανόμως ἀναδειχθέντος ὡς δῆθεν ‘Αρχιεπισκόπου ‘Αθηνῶν Νικολάου ἐπιχειρεῖται ἡ σύγκλησις τοῦ ΙΦΣΚΑΕ κατά παράβασιν τοῦ Καταστατικοῦ. Περιέχονται μεταξύ ἄλλων τά ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 336/17.9.2003, 341/9.10.2003 343/16(29).10.2003, 344/28.10.2003 ἔγγραφά μας, ὡς και το ὑπ’ ἀριθμ. 12/12.9.2003 τοῦ τότε Μητροπολίτου Βερροίας Ταρασίου. («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 14ος, Τεῦχος 143, Δεκ. 2003, σελ. 458 – 479).

5) Ὅσον ἀφορᾶ τά προβλεπόμενα ὑπό τῶν Ἱερῶν Κανόνων διά τήν παραίτησιν Ἀρχιερέως, παραθέτομεν:

α) Τά ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 312/13.2.2003 και 313/15.2.2003 ἔγγραφά μας, εἰς τά ὁποῖα ἀναφέρομεν τους σχετικούς Ἱερούς Κανόνες και τάς ἑρμηνείας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ» Τόμος 14^ος, Τεῦχος 135, Ἀπριλίου 2003, σελ. 103-113).

β) «ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΥΣΣΩΡΕΥΜΕΝΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΑΤΗΣ σχετικῶς με τήν παραίτησιν τοῦ ‘Αρχιεπισκόπου». Πρόκειται διά μελέτη τοῦ θεολόγου Καθηγητοῦ ‘Ελευθερίου Γκουτζίδη, προς ἀποκατάστασιν τῆς ἐκκλησιαστικῆς και κανονικῆς ἱστορικῆς πραγματικότητος, ὅσον ἀφορᾶ περιπτώσεις πού ἐπεκαλέσθησαν ὡς παραδείγματα δῆθεν οἰκειοθελῶν παραιτήσεων οἱ ὁποῖες στην πραγματικότητα ἦσαν καταναγκαστικές ὑπό τυραννικῶν καθεστώτων… («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 14^ος, τεῦχος 137 Ἰουνίου 2003, σελ. 199-217).

γ) ‘Επισυνάπτεται ἐπίσης ἡ Γνωμάτευσις τοῦ Μητροπολίτου τῆς ν.ε. Ναυπάκτου και Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου Βλάχου, ὅπου γίνεται παραπομπή και εἰς τους Ἱερούς Κανόινας 10^ον τοῦ Πέτρου ‘Αλεξανδρείας, ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου στον Δόμνο, ἐπιστολή τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου προς την Ἐκκλησία τῆς Παμφυλίας και 16^ο Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, και πλήρης σύνοψις εἰς τον Κανονολόγο Ματθαῖο Βλάστα;ρη, οἱ ὁποῖοι (Κανόνες) σαφῶς προβλέπουν ὅτι δέν νοεῖται παραίτησις τοῦ ‘Επισκόπου. Παρατίθεται ἡ ἀνάλογη ἠλεκτρονική Διεύθυνσις. Και ἄν εἶναι ἀπαραίτητον μπορεῖ να δοθῆ και σε ἔντυπη μορφή.

http://ektimotheou.blogspot.gr/2014/09/blog-post_29.html?spref=fb

δ) Εἶναι ἐπίσης διαθέσιμος, ἐάν χρειασθῆ και ὁ σχετικός Τόμος «ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΙ ΚΑΙ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ». Ἐπί τῆς παραιτήσεως τοῦ Μακαριωτάτου ‘Αρχιεπισκόπου κ. ‘Ανδρέου Ὑποβληθεῖσαι τῆ Ἱερᾶ Συνόδω ἀπό 5.2.2003 ἕως 2.6.2003.

6) Παραθέτομεν τά ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ:

347/25.11.2003μέ θέμα: «Επί τῶν αἰτίων τῆς νέας ‘Εκκλησιαστικῆς κρίσεως και ἐπί τοῦ ἑνός και μοναδικοῦ τρόπου ἐπιλύσεώς της».

354/17/30.4.2004 με ἀφορμή το γεγονός ὅτι ὁ «Σεβ/τος» κ. Νικόλαος  συνεχίζει να ἀντιποιεῖται τον «Αρχιεπίσκοπον» και τον «Πρόεδρον» και να ἐπιστέλλει προσκλήσεις διά «Γενικήν Συνέλευσιν» τοῦ ΙΦΣΚΑΕ ἤ «σύγκλησιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας», ὅπως ἐννοοῦσε τήν φατρία του. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 15^ος, Τεῦχος 148, Μάιος 2004, σελ. 208-210,

83/6(19).5.2005 «ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗΝ» τοῦ τότε Ἱερομονάχου ‘Αμφιλοχίου προς τον πρώην ‘Αργολίδος Παχώμιον: «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ» Τόμος 16^ος, Τεῦχος 159, Μάιος 2005, σελ. 179-185. (Σχετική ἀναφορά στην σελ. 184).

390/16.6.2005 με θέμα τήν ΑΠΟΚΗΡΥΞΙΝ και ΔΙΑΓΡΑΦΗΝ ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΠΤΥΧΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ τοῦ ψευδοασρχιεπισκόπου Νικολάου και τῶν περί αὐτόν. (Αν χρειασθῆ ὑπάρχει και ἰδιαίτερη ἔκδοσις, ἡ ὁποία μεταξύ ἄλλων περιλαμβάνει και τήν ΑΠΟΦΑΣΙΝ ἐπί τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 75/13/26.1.2005 ‘Αποτειχίσεως και Ἐκκλήτου Προσφυγῆς τοῦ Ἱερομ. π. ‘Αμφιλοχίου).

7) Επί τοῦ θέματος τῆς δῆθεν ἐπιβολῆς εἰς ἡμᾶς Ἀργίας παραθέτομεν το ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 397/13.8.2005, το ὁποῖον ἐστάλη διά δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ. Δι  αὐτοῦ ὑπενθυμίζομεν εἰς αὐτούς ὅτι εἶναι ὑπόδικοι και δεν δύνανται να ἐπιβάλλουν ἀργίαν, ἡ δε δῆθεν ἀπόφασίς των εἶναι ΑΚΥΡΟΣ και ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟΣ.

8) ‘Επί τοῦ θέματος τῆς δῆθεν καθαιρέσεως μας σχετική εἶναι ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 460/12.12.2007 «ΑΝΟΙΚΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΠΙ ΜΙΑΣ ΨΕΥΔΟΚΑΘΑΙΡΕΣΕΩΣ» («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 18^ος, τεῦχος 178/Νοε-Δεκ. 2007, Σελ. 375-379) και ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 472/14/27.2.2008 «Β΄ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΣΕΒΟΥΣ ΚΑΙ ΑΚΥΡΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ «ΚΑΘΑΙΡΕΣΕΩΣ» ΜΑΣ» («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 19^ος, Τεῦχος 179, σελ. 26-35).

Οἱ δύο αὐτές ἀπαντήσεις μας πέραν τῆς δημοσιεύσεώς των εἰς το ἐπίσημον δημοσιογραφικόν ὄργανον τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, «Ο.Π.», τις συμπεριελάβαμε και εἰς τό ὐπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 492/2/15.12.2008 ἐκτενές ἔγγραφόν μας με θέμα: «ΠΡΟΤΑΣΙΣ –ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΑΓΑΠΗΣ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΩΣΙΝ». Το ἐν λόγω ἔγγραφόν μας ἐκυκλοφόρησε και εἰς ἰδιαίτερη ἔκδοσι ὑπό τον τίτλον: «ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ ΕΣΧΑΤΗ ΩΡΑ ΕΣΤΙΝ, ΕΠΙ 13 ΣΥΝΑΠΤΑ ΕΤΗ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΗ ΣΕΒΑΣΤΗ Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΗ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ, ΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΘΗ Η ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΚΟΠΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ, ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΗ Ο ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΦΣΚΑΕ». Το παραθέτομεν αὐτούσιον συνημμένως. (Τά ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ.  460 και 472 ἔγγραφά μας εἶναι στις σελ. 26-35).

9) ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ Α.Π. 498/2/15.1.2009 ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΥ ΚΑΤΑ Τῶν ἀποκεκηρυγμένων καί διαγεγραμμένων ἐκ τῶν Διπτύχων τῆς Ἐκκλησίας (Α.Π. 390/16.5.2005), πρώην Ἐπισκόπων τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος: 1) Νικολάου Μεσσιακάρη, 2) Παχωμίου Ἀργυροπούλου, 3) Γαλακτίωνος Γκαμίλη, 4) Ταρασίου Καραγκούνη, 5) Ἀνδρέου Σύρου, 6) Χρυσοστόμου Σύρου, ὡς καί τῶν ἐξ αὐτῶν προελθόντων. 1) Παντελεήμονος Ντέσκα, καί 2) Ἰγνατίου Δάσσιου. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 20ός, τεῦχος 190, σελ. 451-494. Τόμος 21^ος, Τεῦχος 191, σελ. 3-65, τεῦχος 192, σελ. 99-144. Παρατίθενται οἱ ἀνάλογες ἠλεκτρονικές διευθύνσεις. Αν εἶναι ἀπαραίτητον μποροῦν να δοθοῦν και σε ἔντυπη μορφή.

 http://www.churchgoc.org/pnoi/192/1a.html  http://www.churchgoc.org/pnoi/192/0.html  http://www.churchgoc.org/pnoi/190/0.html  http://www.churchgoc.org/pnoi/191/0.html  

10) ΠΡΑΞΙΣ-ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (Α.Π. 614, 21η Μαρτίου-3η Ἀπριλίου 2012) KATA Τῶν πρώην ἐπισκόπων τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, 1) «Περιστερίου» Γαλακτίωνος Γκαμίλη, 2) «Βερροίας καί Ναούσης» Ταρασίου Καραγκούνη, 3) «Θηβῶν καί Λεβαδείας» Ἀνδρέου Σύρου, 4) «Φιλίππων» Χρυσοστόμου Σύρου καί 5) «Ἀμαθοῦντος» Λαζάρου Ἀθανάσωφ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 23^ος, τεῦχος 201, σελ. 65-79.

 http://www.churchgoc.org/pnoi/201/14.html 

 11) ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΝ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ κ. ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, ΦΕΡΟΜΕΝΟΥ ΩΣ «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ» (26.2.2011 Π.Η.) («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 22^ος, Τεῦχος 196, σελ. 6-17).

http://www.churchgoc.org/pnoi/196/2.html  

http://churchgoc.org/pnoi/196/1.html

http://www.churchgoc.org/pnoi/196/0.html

12) Ἡ ἐκ τοῦ Δ.Σ. τυπική κατά το Καταστατικόν διαγραφή των: …..

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΝΑΩΝ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ

Α) Ἀπόπειρα καταλήψεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ἀχαρνῶν («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 13^ος, Τεῦχος 131, Δεκέμβριος 2002, Σελ. 461 – 494)

Β) Σχετικῶς με το ἐν Περιστερίω Ἀττικῆς ‘Εκκλησιαστικό Πνευματικό Κέντρο και το ἐντός αὐτοῦ παρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, παραθέτομεν:

1) Το ὑπ’ ἀριθμ. 387/26.5.2005 με θέμα τήν Καταγγελία τῆς καταλήψεως τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου και τῆς παρεμποδίσεως ἡμῶν να εἰσέλθωμεν εἰς αὐτό…! 

2) Το ὑπ’ ἀριθμ. 681 ἐπί τῆς ἱεροσυλίας τοῦ μοναχοῦ Παγκρατίου

Γ) Σχετικῶς με τον Ἰερόν Ναόν Ἁγίας Τριάδος Κάτω Ἡλιουπόλεως, παραθέτομεν:

1) ‘Απόφασις συστάσεως Ἐκκλησιαστικοῦ Ἱδρύματος ὑπό τήν ἐπωνυμίαν: «ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ – ΣΤΕΓΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΙΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ παρά τῶν Ἰερῶ Ναῶ Ἁγίας Τριάδος Κάτω Ἠλίουπόλεως, (Ἀριθμ.  ‘Αποφάσεως 2509/4/17.4.1991) «ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», το τότε ἐπίσημον Δημοσιογραφικόν Ὄργανον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Γνησίας ‘Ορθοδόξου Ἐκκλησίας (ΓΟΧ), Τόμος 36^ος, Τεῦχος 162, Ἰούνιος 1991, σελ. 185-186)

2) Εἰσβολή - Κατάληψις Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος Κάτω Ἡλιουπόλεως. «ὉΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 15^ος , Τεῦχος 144, ‘Ιανουάριος 2004, σελ. 15 – 39.

3) Κλιμακώνεται ἡ εἰσβολή Κατάληψις τοῦ Καθεδρικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος. «ὉΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ», Τόμος 15^ος, Τεῦχος 146, Μάρτιος 2004, σελ. 101-114.

Δ) Ἐκποίησις τοῦ Ἱστορικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Σαλαμίνος μετά τοῦ Ἱδρύματος του.  Σχετικῶς παραθέτομεν:

1) Τά ὑπ’ ἀριθμ. 12.449/1985 και 12450/1985 Συμβόλαια ἀγοραπωλησίας ἀκινήτων τῆς Συμβολαιογράφου Εἰρήνης – Λεμονιάς συζ. Δημ. Ξηρόκωστα, ἀπό τά ὁποῖα ἐμφαίνεται ὅτι ὁ ΙΦΣΚΑΕ ἔχει τήν πλήρη κυριότητα ἐπ’ αὐτῶν και ὁ τότε Μητροπολίτης Πειραιῶς Νικόλαος Μεσσιακάρης ἔχει τήν ἐπικαρπίαν.

2) Το ἀφιέρωμα ὑπό τον τίτλον «SOS Εὑρισκόμεθα ὑπό τήν ἀπειλήν νέου θρησκευτικοῦ διωγμοῦ» («ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ» Τόμος 3^ος, Τεῦχος 29).

3) Σύντομον ρεπορτάζ διά το Ὑπόμνημα ἐνώπιον τοῦ Σ.τ.Ε. «ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ» Τόμος 34^ος, Τεῦχος 153, Σεπτ. τοῦ 1990, σελ. 258.  

4) Ἄρθρον ὑπό τον τίτλον «ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ». («ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», Τόμος 36^ος, Τεῦχος 161 Μάιος 1991, σελ. 140 – 142).

5) Ἄρθρον ὑπό τον τίτλον «Ἱστορική  Ἀπόφασις». (Αὐτόθι Τεῦχος 162, Ἰούνιος 1991, σελ. 163-171).

6) Ρεπορτάζ διά τά Ἐγκαίνια τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἁγίου Γεωργίου εἰς τον διωκόμενο Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Σεληνίων Σαλαμίνος και σχετικά δημοσιεύματα τῶν ‘Εφημερίδων. («ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», Τόμος 35^ος, Τεῦχος 154, ‘Οκτώβριος τοῦ 1990, σελ. 289-313).

7) Ρεπορτάζ ἀπό τήν τελεσθεῖσαν παρουσία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εὐχαριστήριον δοξολογίαν διά τήν ἱστορικήν αὐτήν ἀπόφασιν τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας. («ΚΗΡΥΞ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», Τόμος 36^ος, Τεῦχος 163, ‘Ιούλιος 1991, σελ. 212-213).

8) Μετά το σχίσμα τοῦ 2005 και συγκεκριμένα τήν 26^ην Ἰουλίου 2008 ἐκδίδεται ἀπό τά μέλη τοῦ ἀντιποιουμένου το Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ «Απόσπασμα Πρακτικοῦ Δ.Σ. ΙΦΣΚΑΕ» σύμφωνα με το ὁποῖο παρέχεται ἡ Πληρεξουσιότητα εἰς τον φερόμενον ὡς «Πρόεδρον» αὐτοῦ Νικόλαον Μεσσιακάρην, να «παραστῆ ἐνώπιον Συμβολαιογράφου και να ὑπογράψη συμβόλαιον και πάν ἄλλο σχετικόν ἔγγραφον… δωρίζη ἤ πωλῆ ἤ μεταβιβάζη κατά πλήρη κυριότητα, νομήν και κατοχήν το ἀκίνητον εἰς τά Σελήνια  Σαλαμῖνος».

Εἰς τήν ἐν λόγω οὕτως ἤ ἄλλως παράνομον συνεδρίασιν τοῦ Δ.Σ. φέρονται ὡς μέλη πού ἀπεφάσισαν τήν ἐκποίησιν οἱ: 1. «Ἀρχ/πος» Νικόλαος Μεσσιακάρης, ὡς «Πρόεδρος» 2. π. Δ. Τσαρκατζόγλου ὡς «Γραμματεύς», 3. π. ‘Ανανίας Πανάκος, ὡς «Ταμίας», (ἕνας ἐκ τῶν ὑπογραψάντων τήν ‘Αγωγήν),  4. π. Στέφανος Τσακίρογλου (πού σήμερα φέρεται ὡς ‘Αρχιεπίσκοπος), ὡς «μέλος» 5. π. ‘Ανανίας Πανάκος ὡς «μέλος», (σημειώνεται δύο φορές!), 6. Δημήτριος Κάτσουρας, ὡς «μέλος».  (Παρατίθεται συνημμένως).

9) Τήν 26 Αὐγούστου  2008 ἐξεδόθη ἕτερον χαρτίον, το ὁποῖον φέρεται να είναι αὐτήν τήν φορά τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως και ἀποφαίνεται ὡς και το προγούμενο ἀπό 26 ‘Ιουλίου 2008. (Παρατίθεται συνημμένως).

10) Τήν 7/20 Ἰουνίου 2010 ἐξεδόθη ἕτερον χαρτίον φερόμενον και πάλιν ὡς ἐκ τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως, το ὁποῖον ἀποφασίζει τά ἴδια. (Παρατίθεται συνημμένως).

11) Τήν 16^ην Ἰουνίου 2010 συντάσσεται Πληρεξούσιον σύμφωνα με το ὁποῖον ὁ Νικόλαος Μεσσιακάρης παρέχει τήν Πληρεξουσιότητα εἰς τον Παντελεήμονα Ντέσκα διά να πωλῆ και μεταβιβάζει το ἐν λόγω ἀκίνητον. (Παρατίθεται συνημμένως).

12) Τήν 9^ην ‘Ιουλίου 2010 συντάσσεται ὑπό τῆς Συμβολαιογράφου Σαλαμίνος Καραθάνου Ὁμήρου Εὐαγγελίας Συμβόλαιον πωλήσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου και τοῦ παραπλησίον αὐτοῦ Ἱδρύματος με ἀγοραστάς δύο ἰδιῶτες.  (Παρατίθεται συνημμένως).

13) Ἡ σημερινή κατάστασις ὡς ἐμφαίνεται εἰς το Κτηματολόγιον εἰς δύο (2) συνημμένα ἔγγραφα.

14) Τά σχετικά μέ τήν ἐκποίησιν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου εἰς τά Σελήνια Σαλαμίνος ἔγγραφα, τά ζητήσαμε ἁρμοδίως και περιῆλθον εἰς χεῖράς μας, ἐν ἔτει 2014. Παραθέτομεν ἀντίγραφα τῶν σχετικῶν ἀποδείξεων και τοῦ φακέλλου.

Ε) ‘Απόπειρα ἐκποιήσεως και κατεδαφίσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας εἰς Πεύκην Ἀττικῆς:

1) Ἐπί τοῦ θέματος τῆς ἐκποιήσεως τοῦ Ι.Ν. Ἁγίου Νικολάου ἐν Σαλαμίνι, ἀλλά και τῆς ἀποπείρας ἐκποιήσεως και κατεδαφίσεως και τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Εὐαγγελιστρίας Πεύκης ἐλάβομεν γνῶσιν διά πρώτην φοράν ἀπό δικά τους κείμενα και συγκεκριμένα:

α) ‘Από τήν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 86/1.1.2012  ἐπιστολήν – διαμαρτυρίαν τοῦ ἰδικοῦ τους Κληρικοῦ Γέροντος ‘Αρτεμίου (Ἱερᾶς Μονῆς Ἀναλήψεως Φθιώτιδος), κοινοποιηθεῖσαν «προς τους Σεβ/τους ‘Αρχιερεῖς και Κληρικούς, καθώς και τις Ἱερές Μονές τῆς ‘Εκκλησίας» των, ὅπου εἰς τάς σελίδας 4-5 καταγγέλλει μετά βεβαιότητος τά ὅσα συνέβησαν εἰς τήν Πεύκην, διά το θέμα ὅμως τῆς ἐκποιήσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Σαλαμίνος και τοῦ ἐκεῖ Μητροπολιτικοῦ Ἱδρύματος γράφει εἰς τήν σελ. 9 περί φημῶν, τῶν ὀποίων ζητεῖ ἐπιβεβαίωσιν. (Ἡ ἐπιστολή παρατίθεται συνημμένως).

β) ‘Από τάς τρεῖς Ἀνοικτάς ἐπιστολάς - διαμαρτυρίας (ἀπό Δεκέμβριον 2012, ἀπό 15 Δεκ. 2012, και ἀπό 15 Ἰουλ. 2014 ἀντιστοίχως) τοῦ κ. Δ. Κάτσουρα, τάς ὁποίας ὁ ἴδιος μᾶς ἐκοινοποίησεν. Πρέπει να σημειωθῆ ὅτι ὁ κ. Δ. Κάτσουρας φέρεται να μετέχη στο φερόμενο ὡς Δ.Σ. τοῦ ΙΦΣΚΑΕ (26 ‘Ιουλίου 2008 βλ. ἀνωτέρω) πού ἀπεφάσισε τήν ἐκποίησιν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Σαλαμίνος. Ισως δι’ αὐτόν τον λόγον δεν διεμαρτυρήθη μέχρι σήμερον διά τήν ἐκποίησιν τοῦ ἐν λόγω Ἱεροῦ Ναοῦ ἐν Σαλαμίνι.  (Παραθέτομεν συνημμένως και τάς τρεῖς ἐπιστολάς).

2) Παραθέτομεν το ἀπό 1/3/2013 και με ἀριθμό Πρωτ. 1266/376/13 ἔγγραφον τῆς Πολεοδομίας Νέας Ἰωνίας προς το Α.Τ. Πεύκης, διά τοῦ ὁποίου κοινοποιεῖται ἡ Ἔκθεση Αὐτοψίας στον χῶρο ὅπου εἶναι ὁ Ἰερός Ναός Εὐαγγελιστρίας Πεύκης, και ζητεῖται ἡ διακοπή τῶν ἐργασιῶν κατεδαφίσεως. Πρέπει να σημειωθῆ ὅτι εἰς το ἐν λόγω ἔγγραφον παρουσιάζεται ὡς νόμιμος ἐκπρόσωπος τοῦ ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ ὁ κ. Παναγιώτης Ντέσκας (δηλαδή ὁ φερόμενος ὡς Μητροπολίτης Πειραιῶς Παντελεήμων Ντέσκας) ἐνῶ νόμιμος ἐκπρόσωπος τοῦ ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ είναι κατά το Καταστατικόν (τελευταία Τροποποίησις το 1998) ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κήρυκος.

Παραθέτομεν συνημμένως και το ἔγγραφον τῆς Πολεοδομίας με τά συνημμένα του, καθώς και τις δύο τελευταῖες Τροποποιήσεις τοῦ ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ. ‘Επίσης παραθέτομεν καί τήν Κατάθεσιν τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κηρύκου ἐνώπιον τοῦ ‘Ανακριτοῦ …..    περί τοῦ Κανονικοῦ και νομίμου  ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ). 

3) «Ιερόσυλος βεβήλωσις». Περιγραφή τῶν γεγονότων τῆς ἀποπείρας ἐκποιήσεως και κατεδαφίσεως τοῦ Ναοῦ εἰς Πεύκην εἰς το περιοδικό «ΘΗΒΑΙΚΗ ΦΩΝΗ», (τεῦχος …). Εἰς το ἐν λόγω δημοσίευμα παρατίθεται ἐν φωτοτυπία ἡ ψευδής Ὑπεύθυνη Δήλωσις τοῦ δῆθεν Πειραιῶς Παντελεήμονος (Παναγιώτη Ντέσκα), με τήν ὁποίαν παρουσιάζεται ὡς νόμιμος ἐκπρόσωπος τοῦ ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ, ἀλλά και ἕτερα σχετικά κείμενα.