ΑΠΟΦΑΝΣΙΣ- ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡ/ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΠ᾿ ΑΡΙΘΜ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝ/ΤΟΥ ΙΕΡΟΜ/ΧΟΥ π. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΑΜΠΟΥΡΑ

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ 194 00 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΗΛ. 210.6020176, 210.6021467, 210 2466057 ΑΠΟΦΑΝΣΙΣ- ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡ/ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΠ᾿ ΑΡΙΘΜ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝ/ΤΟΥ ΙΕΡΟΜ/ΧΟΥ π. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΑΜΠΟΥΡΑ (‘Α¬νά¬τυ¬πον ἐκ τῆς «Ορ¬θο¬δό¬ξου Πνο¬ῆς» Τό¬μος 16ος, τεῦ¬χος 161, Ἰ-ού¬λιος 2005) ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΚΕΝΤΡΟΥ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΥ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ» ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ Ἀν¬τί Προ¬λό¬γου Τό πα¬ρόν κεί¬με¬νον ὑ¬πό τόν τίτ¬λον: «ΑΠΟΦΑΝΣΙΣ- ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡ/ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΠ᾿ ΑΡΙΘΜ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝ/ΤΟΥ ΙΕΡΟΜ/ΧΟΥ π. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΑΜΠΟΥΡΑ» ἐ¬κυ¬κλο¬φό¬ρη¬σε κα¬τ’ ἀρ¬χήν ὡς ἔγ¬γρα¬φον, ἐν συ¬νε¬χεί¬ᾳ ἐ¬δη¬μο¬σι¬εύ-θη εἰς τό ἐ¬πί¬ση¬μον δη¬μοι¬σο¬γρα¬φι¬κόν ὄρ¬γα-νον τῆς Ἱ¬ε¬ρᾶς Μη¬τρο¬πό¬λε¬ως Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς τῆς Γνη¬σί¬ας ‘Ορ¬θο¬δό¬ξου Ἐκ¬κλη-σί¬ας, ἤ¬τοι τήν «Ὀρ¬θό¬δο¬ξον Πνο¬ήν» (Τό¬μος 16ος, τεῦ¬χος 161, Ἰ¬ού¬λιος 2005), νῦν δέ κυ¬κλο¬φο¬ρεῖ ὡς ἀ¬νά¬τυ¬πον τῆς «Ο.Π.» ἀ¬πό τήν σει¬ράν τῶν «ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΗΡΥΚΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ» τοῦ «Κέν¬τρου Γνη-σί¬ας Ὀρ¬θο¬δό¬ξου Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο¬λῆς Ἐ¬πι¬σκο¬πεί¬ου Ἁ¬γί¬ας Αἰ¬κα¬τε¬ρί¬νης». Πρό¬κει¬ται πε¬ρί ἐ¬νός πο¬λύ ση¬μαν¬τι¬κοῦ κει¬μέ¬νου ἐκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γι¬κοῦ πε¬ρι¬ε¬χο¬μέ¬νου, τό ὁ¬ποῖ¬ον ἀ¬φο¬ρᾶ τήν ὁ¬μο¬λο¬για¬κήν ἀν¬τι¬με¬τώ¬πι-σιν τῆς ση¬με¬ρι¬νῆς ἐκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κῆς κρί¬σε¬ως, ἡ ὁ¬ποί¬α εἶ¬ναι πρω¬τί¬στως ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ. Ὁ Παν/τος Ἱ¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. Ἀμ¬φι¬λό¬χιος μέ τήν «ἀ¬πο¬τεί¬χι¬σιν καί τήν Ἔκ¬κλη¬τον Προ¬σφυ¬γήν» του (ὑ¬π’ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005), οὐ¬σι¬α-στι¬κῶς ἀ¬φ’ ἑ¬νός ἀν¬τι¬με¬τω¬πί¬ζει τόν νε¬ο¬η¬με-ρο¬λο¬γι¬τι¬κόν καί τόν ἐ¬ξ’ αὐ¬τοῦ προ¬κύ¬ψαν¬τα πα¬λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬κόν Οἰ¬κου¬με¬νι¬σμόν, ἤ¬τοι τήν ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ. τοῦ 20οῦ αἰ-ῶ¬νος, ἀ¬φ’ ἑ¬τέ¬ρου ὑ¬πε¬ρα¬σπί¬ζε¬ται ὁ¬μο¬λο¬για-κῶς τήν Ὀρ¬θό¬δο¬ξον Ὁ¬μο¬λο¬γί¬αν - Ἒκ¬κλη¬σι¬ο¬λο-γίαν καί τήν γνη¬σί¬αν καί ἀ¬δι¬ά¬σπα¬στον Ἀ¬πο-στο¬λι¬κήν Δι¬α¬δο¬χήν, τά ὁ¬ποῖ¬α ἀμ¬φό¬τε¬ρα ἀ¬νά-γον¬ται εἰς τήν Ἐκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬αν. Ὁ ἀ¬να¬γνώ¬στης αὐ¬τοῦ τοῦ κει¬μέ¬νου δύ¬να-ται νά ἐ¬νη¬με¬ρω¬θῆ ἐ¬πί τῶν πραγ¬μα¬τι¬κῶν Κα-νο¬νι¬κῶν λό¬γων, διά τούς ὁ¬ποί¬ους ὁ Παν/τος Ἱ¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. Ἀμ¬φι¬λό¬χιος προ¬έ¬βη εἰς τήν «ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΝ καί ΕΚΚΛΗΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗΝ», καί ἐ¬πί τῆς ἀ¬πο¬φάν¬σε¬ως- ἀ¬πο¬φά¬σε¬ως, ἡ ὁ¬ποί¬α προ¬έ¬κυ¬ψεν ἐκ τῆς ἐκ¬δι¬κά¬σε¬ως τῆς ἐκ¬κλή¬του προ¬σφυ¬γῆς. Πα¬ραλ¬λή¬λως ὅ¬μως μέ¬σα ἀ¬πό αὐ-τούς τούς λό¬γους δύ¬να¬ται νά γνω¬ρί¬ση καί τά αἴ¬τια καί τάς ἀ¬φορ¬μάς, αἱ ὁ¬ποῖ¬αι ὡ¬δή-γη¬σαν τούς πε¬ρί τόν τό¬τε Ἀρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον Ἀν¬δρέ¬αν καί νῦν ψευ¬δαρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον Νι¬κό¬λα-ον, εἰς τήν ἱ¬ε¬ρό¬συ¬λον προ¬δο¬σί¬αν τῆς 5.3.2003, καί τούς λό¬γους, οἱ ὁ¬ποῖ¬οι ὡ¬δή-γη¬σαν καί ἡ¬μᾶς εἰς τήν συ¬νέ¬χειαν νά ἀ¬πο-κη¬ρύ¬ξω¬μεν αὐ¬τούς τούς πε¬ρί τόν τό¬τε Ἀρ¬χι-ε¬πί¬σκο¬πον Ἀν¬δρέ¬αν καί νῦν ψευ¬δαρ¬χι¬ε¬πί¬σκο-πον Νι¬κό¬λα¬ον μέ τό ὑ¬π’ ἀ¬ριθμ. Πρωτ. 390/16.6.2005 ἐ¬πί¬ση¬μον ἔγ¬γρα¬φόν μας καί νά δι¬α¬γρά¬ψω¬μεν τά ὀ¬νό¬μα¬τά των ἀ¬πό τά Δί-πτυ¬χα τῆς Γνη¬σί¬ας Ὀρ¬θο¬δό¬ξου Ἐκ¬κλη¬σί¬ας. Συ¬νι¬στῶ¬μεν εἰς τούς ὀρ¬θο¬δό¬ξους νά με-λε¬τή¬σουν καί τό πα¬ρόν τευ¬χί¬διον, διά νά γνω¬ρί¬σουν τήν ἀ¬λή¬θειαν, τήν ὁ¬ποί¬αν τό¬σον βά¬να¬συ¬α κα¬κο¬ποι¬οῦν καί πα¬ρα¬χα¬ράσ¬σουν οἱ τοῦ ψευ¬δαρ¬χι¬ε¬πι¬σκό¬που Νι¬κο¬λά¬ου Ἀρ¬χι¬ε¬ρεῖς, καί νά τό με¬τα¬δώ¬σουν καί εἰς τούς ἄλ¬λους. Εὐ¬χῆς ἔρ¬γον θά ἦ¬το νά ὑ¬πάρ¬ξη ἡ δυ¬να¬τό¬της εἰς ὅ¬λους τούς ὀρ¬θο¬δό¬ξους καί εἰς ὅ¬σους ἐν¬δι¬α¬φέ¬ρον¬ται νά γνω¬ρί¬σουν τήν ἀ¬λή¬θειαν, νά ἔ¬χουν εἰς τήν βι¬βλι¬ο¬θή¬κην των ὅ¬λην τήν σει¬ράν τῆς «Ὀρ¬θο¬δό¬ξου Πνο¬ῆς» (ἐ¬βι¬βλι¬ο¬δε-τή¬θη¬σαν ἤ¬δη καί δι¬α¬τί¬θεν¬ται καί ὁ 16ος (2005) καί ὁ 17ος (2006) Τό¬μοι μέ κα¬λαί-σθη¬τον εἰ¬κο¬νο¬γρα¬φη¬μέ¬νον ἐ¬ξώ¬φυλ¬λον), ὥ¬στε νά τούς δί¬δε¬ται ἡ δυ¬να¬τό¬της, ὅ¬ταν δι¬α¬θέ-τουν και¬ρόν νά με¬λε¬τοῦν καί νά ἐν¬δι¬α¬τρί-βουν ἐ¬πί ὅ¬λων τῶν ἄρ¬θρων κει¬μέ¬νων ἐ¬πι¬στο-λῶν, μέ¬σα ἀ¬πό τά ὁ¬ποῖ¬α κη¬ρύσ¬σε¬ται ἡ Ὀ¬μο-λο¬γί¬α καί ὁ¬μο¬λο¬γεῖ¬ται ἡ γνη¬σί¬α καί ἀ¬νό-θευ¬τος Ἀ¬πο¬στο¬λι¬κή Δι¬α¬δο¬χή. Με¬τ’ εὐ¬χῶν +Ὁ Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κή¬ρυ¬κος ΑΠΟΦΑΝΣΙΣ- ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡ/ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΠ᾿ ΑΡΙΘΜ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝ/ΤΟΥ ΙΕΡΟΜ/ΧΟΥ π. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΑΜΠΟΥΡΑ Α.Π. 388 ᾿Εν Κο¬ρω¬πί¬ῳ τῇ 28η Μα¬ί¬ου 2005 Σήμερον, τήν 28ην Μα¬ΐ¬ου 2005 (π.ἡ.), ἡ¬μέ¬ραν Πα¬ρα¬σκευ¬ήν, καί ὥ¬ραν 5ην μ.μ., καί ἐν τῷ ᾿Ε¬πι¬σκο¬πε¬ί¬ῳ τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς ἡ¬μῶν Μη¬τρο-πό¬λε¬ως Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς, ἡ¬μεῖς, ὁ Μη¬τρο¬πο¬λί¬της Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς, τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας τῆς ῾Ελ¬λά¬δος, Κήρυκος, πα¬ρι¬στα¬μέ¬νων καί τῶν ἡ¬με¬τέ¬ρων Κλη¬ρι¬κῶν, Πρω¬το¬πρε¬σβυ¬τέ¬ρου π. Θω¬μᾶ Κον¬το¬γι¬άν¬νη καί πρε¬σβυ¬τέ¬ρου π. ᾿Αν-δρέ¬ου Σίντνιεβ, κα¬θώς καί τοῦ Γραμ¬μα¬τέ¬ως καί θε¬ο¬λο¬γι¬κοῦ συμ¬βο¬ύ¬λου καί συ¬νερ¬γά¬του ἡ¬μῶν, ἐλ¬λο¬γί¬μου Κα¬θη¬γη¬τοῦ κ. ᾿Ε¬λευ¬θε¬ρί¬ου Γκουτ¬ζί¬δη, συ¬νήλ¬θο¬μεν, ἵ¬να ἐ¬πι¬λη¬φθῶ¬μεν τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005 (π.ἡ.) "ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ καί ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ" τοῦ Πα¬νο¬σι¬ο¬λο¬γι¬ω¬τά¬του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ¬φι-λο¬χί¬ου Ταμ¬που¬ρᾶ, τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Μη¬τρο¬πό¬λε¬ως Λα¬ρί¬σης καί Τυρ¬νά¬βου. Εἰς τήν ἐ¬νέρ¬γειαν τα¬ύ¬την προ¬βα¬ί¬νο¬μεν, κα¬τό¬πιν καί ὅ¬λων ὅ¬σων ἐ¬ση¬μει¬ώ¬θη¬σαν ἀ¬πό τῆς ὑ¬πο¬βο¬λῆς τῆς ὡς ἄ¬νω ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ μέ¬χρι καί τοῦ ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 9/23.3.2005 (π.ἡ.) ἐγ¬γρά¬φου τοῦ Σεβ/του κ. Πα¬χω¬μί¬ου, διά τοῦ ὀ¬πο¬ί¬ου δι¬ε¬βί¬βα¬σεν τόν σχε¬τι¬κόν φά¬κελ¬λον τῆς ᾿Α¬πο¬τει¬χί¬σε¬ως "εἰς τήν ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον" (!), ὡς καί τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 84/8.5.2005 νε¬ω¬τέ¬ρας σχε¬τι¬κῆς αἰ¬τή¬σε¬ως τοῦ Παν/του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ-φι¬λο¬χί¬ου, ἀ¬πευ¬θυ¬νο¬μέ¬νης πρός ἡ¬μᾶς. ᾿Εν προ¬κει¬μέ¬νῳ ἀ¬πε¬στε¬ί¬λα¬μεν τήν ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 386/17.5.2005 πρό¬σκλη¬σιν πρός το¬ύς Σεβ/τους Βερ¬ρο¬ί¬ας κ. Τα¬ρά¬σιον καί Δι¬αυ¬λε-ί¬ας κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν, δι᾿ ἧς¬κα¬νο¬νι¬κῶς το¬ύς ἐ-κα¬λοῦ¬μεν νά προ¬σέλ¬θουν καί συμ¬με¬τά¬σχουν εἰς κοι¬νήν συ¬νε¬δρί¬αν, τήν 25ην Μα¬ί¬ου, ἡ-μέ¬ραν Τρί¬την, καί ὥ¬ραν 12ην, εἰς τά ἐν Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ῳ Γρα¬φεῖ¬α τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου, (εἰς τό ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κόν Πνευ¬μα¬τι¬κόν Κέντρον, Μπό¬τσα¬ρη 8), τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο-δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας τῆς ῾Ελ¬λά¬δος, μέ ἀ¬πο-κλει¬στι¬κόν θέ¬μα τήν ἐν λό¬γῳ ᾿Α¬πο¬τε¬ί¬χι¬σιν καί ῎Εκ¬κλη¬τον Προ¬σφυ¬γήν. Πα¬ρα¬θέ¬το¬μεν τήν ἐν λό¬γῳ Πρό¬σκλη¬σιν, δι¬ό¬τι αὕ¬τη ἀ¬πο¬τε¬λεῖ ἀ¬να¬πό¬σπα¬στον μέ¬ρος τῆς πα¬ρο¬ύ¬σης: Α.Π. 386 ᾿Εν Κο-ρω¬πί¬ῳ τῇ 17.5.2005(ἐ.ἡ.) ΠΡΟΣ το¬ύς Σε¬βα¬σμι¬ω¬τά¬τους: α) Βερ¬ρο¬ί¬ας καί Να¬ο¬ύ¬σης κ. Τα¬ρά¬σιον καί β) Δι¬αυ¬λε¬ί¬ας κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν. Κοι¬νο¬πο¬ί¬η¬σις: Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν (δι¬α¬τε¬λοῦν¬τα ὑ¬πό ἀν¬τι¬κα¬νο¬νι¬κήν καί ἱ¬ε¬ρό¬συ¬λον πα¬ρα¬ί¬τη¬σιν) καί Σεβ/τους Μη¬τρο¬πο¬λί¬τας κ.κ. Νι¬κό¬λα¬ον, Πα¬χώ¬μιον, Γα¬λα¬κτί¬ω¬να καί τόν Παν/τον ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χον π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιον Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα¬τοι ἐν Χρι¬στῷ ᾿Α¬δελ¬φοί κ.κ. Τα¬ρά¬σι¬ε καί ᾿Αν¬δρέ¬α, Χρι¬στός ᾿Α¬νέ¬στη. Κα¬τό¬πιν: α) Τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. Πρωτ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ καί ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ τοῦ Παν/του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου καί τῶν σχε¬τι¬κῶν τοῦ ἰ¬δί¬ου, τά ὁ¬ποῖ¬α ἠ¬κο¬λο¬ύ¬θη¬σαν, ἤ¬τοι: 76/19-1/1.2.2005, 77/30-1/12.2.05, 78/11/24.2.05, 79/12.3.05 (ἐ.ἡ.), 80/30.3.05, 81/16/29.4.05 προ¬σω¬πι¬κόν, 82/30.4.05 (ἐ.ἡ.), 83/6/19.5.05, καί 84/6/19.5.05. β) Τῶν ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 6/12.2.05 (ἐ.ἡ.), 7/22.2.05 (ἐ.ἡ.), 8/25.2.05(ἐ.ἡ.) καί 9/23.3.05 (ἐ.ἡ.) ἐγ¬γρά¬φων τοῦ Σεβ/του ᾿Αρ¬γο¬λί¬δος κ. Πα¬χω¬μί¬ου, καί γ) Τῶν ὑπ᾿ ἀ-ριθμ. 376/30.1.2005, 377/12..2.2005 (ἐ.ἡ.), 378/18.2.2005 (ἐ.ἡ.) ἡ¬με¬τέ¬ρων, ἐξ᾿ ὧν προ¬κύ¬πτει ὅ¬τι: α) ῾Ο Παν/τος ῾Ι¬ε-ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος Ταμ¬που¬ρᾶς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΘΕΙΣ ἐκ τῆς πρός τόν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα-τον ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν καί Σεβ. Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ον κοι¬νω¬νί¬ας, προ¬σέ¬φυ-γεν εἰς το¬ύς ὑ¬πο¬λο¬ί¬πους ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς διά τοῦ πρώ¬του τῇ τά¬ξει Σεβ/του κ. Πα¬χω¬μί¬ου, αἰ¬τή¬σας τήν ἐν Συ¬νό¬δῳ ἐκ¬δί¬κα¬σιν τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. Πρωτ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ καί ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ του. β) ῾Ο Σεβ/τος κ. Πα¬χώ¬μιος, ἀ¬φοῦ ἐ¬πί τε¬τρά¬μη¬νον πε¬ρί¬που πα¬λιν¬δρο¬μῶν πα¬ρε¬κώ¬λυ-σεν κά¬θε Κα¬νο¬νι¬κήν καί ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ἐ¬νέρ-γειαν, τε¬λι¬κῶς, διά τοῦ ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 9/23.3.05 ἐγ¬γρά¬φου του ἐ¬δή¬λω¬σεν ἀ¬δυ¬να¬μί¬αν νά συγ¬κα¬λέ¬ση τήν ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον, ἵ¬να ἐ¬πι-λη¬φθῇ Αὕ¬τη τοῦ θέ¬μα¬τος, πα¬ρά πᾶ¬σαν δέ δε-ον¬το¬λο¬γί¬αν πα¬ρέ¬πεμ¬ψε τήν ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΝ καί τήν ΕΚΚΛΗΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗΝ τοῦ ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου εἰς το¬ύς ἐξ᾿ ὧν ἀ¬πε¬τει¬χί-σθη οὗ¬τος. γ) ῾Ο Σεβ/τος κ. Γα¬λα¬κτί¬ων, ὡς δε¬ύ¬τε¬ρος τῇ τά¬ξει, κα¬ί¬τοι τοῦ ἐ¬ζη¬τή¬θη δέν προ¬έ¬βη εἰς καμ¬μί¬αν ἐ¬νέρ¬γειαν, ἐ¬κά¬λυ¬ψε δέ τήν ἀ¬δρά¬νει¬άν του μέ¬σω τῶν πα¬λιν¬δρο¬μή¬σε¬ων καί προ¬σχη¬μα¬τι¬σμῶν τοῦ Σεβ/του κ. Πα¬χω¬μί-ου, καί τε¬λι¬κῶς καί μέ τό ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 9/23.3.05 τοῦ ἰ¬δί¬ου Μη¬τρο¬πο¬λί¬του. Κα¬τό¬πιν το¬ύ¬των: α) ᾿Ε¬πει¬δή ἡ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ τοῦ Παν/του ῾Ι¬ερ/χου π. ᾿Αμ-φι¬λο¬χί¬ου με¬τά τῆς ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ἀ-πευ¬θύ¬νε¬ται καί εἰς ἡ¬μᾶς τόν Μη¬τρο¬πο¬λί¬την Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κήρυκον, ὅ¬πως καί εἰς ῾Υ¬μᾶς. β) ᾿Ε¬πει¬δή ὁ Παν/τος ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ-φι¬λό¬χιος διά τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.05 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ του, δι¬έ¬κο¬ψεν τό μνη¬μό¬συ¬νον τοῦ Μα¬κα¬ρι¬ω¬τά¬του κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου, καί "μέ¬χρι τῆς Κα¬νο¬νι¬κῆς ρυθ¬μί¬σε¬ως τοῦ θέ¬μα¬τος τῆς χη¬ρευ¬ο¬ύ¬σης ῾Ι¬ε¬ρᾶς Μη¬τρο¬πό¬λε¬ως Λα¬ρί¬σης, θά μνη¬μο¬νε¬ύ¬η τοῦ ὀ¬νό¬μα¬τος τοῦ Σεβ. Μη¬τρο¬πο-λί¬του Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς κ. Κη¬ρύ-κου..", ἤ¬τοι, ἔ¬θε¬σεν ἑ¬αυ¬τόν ὑ¬πό τό ὠ¬μο¬φό-ρι¬όν μας, προ¬σφυ¬γών "μέ¬χρις ἐκ¬δι¬κά¬σε¬ως" καί ρυθ¬μί¬σε¬ως τοῦ ὅ¬λου θέ¬μα¬τος, ἀλ¬λά καί ὡς τρί¬τος κα¬τά τήν τά¬ξιν, με¬τά το¬ύς Σεβ/τους Μη¬τρο¬πο¬λί¬τας κ.κ. Πα¬χώ¬μιον καί Γα¬λα¬κτί¬ω¬να, ὑ¬πο¬χρε¬ο¬ύ¬με¬θα νά ἐ¬πι¬λη¬φθῶ¬μεν ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ τῆς ἐν λό¬γῳ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ καί ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ. ῞Ο¬θεν, ἐν ὄ¬ψει τῆς δι¬α¬μορ¬φω¬θε¬ί¬σης κα-τα¬στά¬σε¬ως, κα¬θη¬κό¬ντως καί Κα¬νο¬νι¬κῶς προ¬α-γό¬με¬θα νά κα¬λέ¬σω¬μεν ῾Υ¬μᾶς, ἵ¬να συ¬νε¬δρι¬ά-σω¬μεν ὡς ῾Ι¬ε¬ρά Σύνοδος καί ἐκ¬δι¬κά¬σω¬μεν τήν ἀ¬νε¬πι¬τρέ¬πτως χρο¬νί¬σα¬σαν ὑ¬πό¬θε¬σιν τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.05 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ καί ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ τοῦ ῾Ι¬ε¬ρομ. π. ᾿Αμ¬φι-λο¬χί¬ου. ᾿Ε¬πί το¬ύ¬τοις ὁ¬ρί¬ζο¬μεν συ¬νε¬δρί¬α¬σιν τήν 25ην Μα¬ί¬ου 2005 (ἐ.ἡ.), ἡ¬μέ¬ραν Τρί¬την, καί ὥ¬ραν 12ην εἰς τά Γρα¬φεῖ¬α τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου (Μπό¬τσα¬ρη 8 εἰς Πε¬ρι¬στέ¬ρι ᾿Α¬θη-νῶν). Δέον, ὅ¬πως, ὡς ἁρ¬μό¬διοι καί ὑ¬πε¬ύ¬θυ-νοι, με¬λε¬τή¬σω¬μεν ἐ¬πι¬με¬λῶς καί ἐ¬πι¬στα¬μέ-νως τά συ¬νημ¬μέ¬να ἔγ¬γρα¬φα, κα¬ί¬τοι γνω¬στά, ὥ¬στε ἐν τῇ συ¬νε¬δρί¬ᾳ νά εἴ¬με¬θα εἰς θέ¬σιν νά ἔ¬χω¬μεν ὑ¬πε¬ύ¬θυ¬νον γνώ¬μην ἐφ᾿ ὅ¬λης τῆς ὕ¬λης, ὥ¬στε νά δυ¬νά¬με¬θα νά το¬πο¬θε¬τη¬θῶ¬μεν καί δι¬α¬τυ¬πώ¬σω¬μεν ΚΑΝΟΝΙΚΗΝ καί ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΑΠΟΦΑΣΙΝ. ᾿Εάν ἡ προσ¬δι¬ο¬ρι¬σθεῖ¬σα ἡ¬μέ¬ρα καί ὥ¬ρα δέν ἐ¬ξυ¬πη¬ρε¬τῆ, αὕ¬τη μπο¬ρεῖ νά ἀλ-λά¬ξῃ. κα¬τό¬πιν ἁ¬πλῆς τη¬λε¬φω¬νι¬κῆς ἐ¬πι¬κοι¬νω-νί¬ας. ᾿Ε¬πί¬σης, ἐ¬άν παρ᾿ ἐλ¬πί¬δα, κά¬ποι¬ος ἠ¬τι¬ο¬λο¬γη¬μέ¬νως κω¬λύ¬ε¬ται νά ἀν¬τα¬πο¬κρι¬θῇ, πα¬ρα¬κα¬λῶ, ὅ¬πως μᾶς γνω¬ρί¬ση τοῦ¬το ἐγ¬κα¬ί-ρως. Ση¬με¬ί¬ω¬σις: Οἱ πρός οὕς κοι¬νο¬ποι¬εῖ¬ται ἡ πα¬ροῦ¬σα, δύ¬ναν¬ται, ἐ¬άν τό ἐ¬πι¬θυ¬μοῦν, νά πα¬ρα¬κο¬λου¬θή¬σουν τήν συ¬νε¬δρί¬α¬σιν χω¬ρίς, ἐν¬νο¬εῖ¬ται, νά ἔ¬χουν δι¬κα¬ί¬ω¬μα λό¬γου. Συμ¬φώ¬νως πρός τήν ὡς ἄ¬νω Πρό¬σκλη¬σιν, τήν 11.50 π.μ. τῆς 25.5.05 (π.ἡ.), προ-σήλ¬θο¬μεν, συ¬νο¬δευ¬ό¬με¬νος ὑ¬πό τοῦ Αἰδ/του ῾Ι¬ε¬ρέ¬ως π. ᾿Αν¬δρέ¬ου καί τοῦ ἐλ¬λο¬γί¬μου θε-ο¬λό¬γου κ. ᾿Ε¬λευ¬θε¬ρί¬ου Γκουτ¬ζί¬δη, εἰς τό ἐν Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ῳ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κόν Πνευ¬μα¬τι¬κόν Κέντρον, ἀλ¬λά ἠμ¬πο¬δί¬σθη¬μεν νά εἰ¬σέλ¬θω¬μεν, δι¬ό¬τι εὕ¬ρο¬μεν τήν θύ¬ραν τῆς εἰ¬σό¬δου ἠ¬σφα-λι¬σμέ¬νην ἐ¬σω¬τε¬ρι¬κῶς διά σι¬δη¬ρᾶς ἀμ¬πά¬ρας. ᾿Α¬φοῦ καί εἰς τάς κλή¬σεις τοῦ θυ¬ρο¬τη¬λε¬φώ-νου, ἀλ¬λά καί εἰς τάς τη¬λε¬φω¬νι¬κάς τοι¬α¬ύ-τας δέν εἴ¬χο¬μεν καμ¬μί¬αν ἀν¬τα¬πό¬κρι¬σιν, ἀ-πο¬συρ¬θέ¬ντες αὐ¬θω¬ρεί συ¬νε¬τά¬ξα¬μεν τήν κά¬τω-θι νέ¬αν "Πρό¬σκλη¬σιν - Δήλωσιν": "ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ - ΔΗΛΩΣΙΣ Πρός πά¬ντα ὑ¬πε¬ύ¬θυ¬νον, ὅ¬στις πα¬ρε¬κώ¬λυ-σε τήν εἴ¬δο¬σόν μας εἰς τό ἐν Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ῳ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κόν Πνευ¬μα¬τι¬κόν Κέντρον τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, σή¬με¬ρον Τρί¬την 25ην Μα¬ΐ¬ου 2005 καί ὥ¬ραν 11.50 π.μ. ῾Η¬μεῖς, ὁ Μη¬τρο¬πο¬λί¬της Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ-κλη¬σί¬ας τῆς ῾Ελ¬λά¬δος, συ¬νο¬δευ¬ό¬με¬νος καί ὑ¬πό τῶν: α) Αἰδ/του ῾Ι¬ε¬ρέ¬ως π. ᾿Αν¬δρέ¬ου Σίντνιεβ καί β) Τοῦ ἐλ¬λο¬γι¬μω¬τά¬του θε¬ο¬λό-γου Κα¬θη¬γη¬τοῦ, Συμ¬βο¬ύ¬λου καί Συ¬νερ¬γά¬του μας κ. ᾿Ε¬λευ¬θε¬ρί¬ου Γκουτ¬ζί¬δη, προ¬σήλ¬θο¬μεν σή¬με¬ρον Τρί¬την, 25ην Μα¬ΐ¬ου 2005 (π.ἡ.), καί ὥ¬ραν 11.50 π.μ., ἵ¬να συ¬νε¬δρι¬ά¬σω¬μεν κα¬τά τό πρό¬γραμ¬μα, τό ὁ¬ποῖ¬ον ἀ¬πε¬στά¬λη, ἤ ἐ¬κοι¬νο¬ποι¬ή¬θη εἰς ὅ¬λους το¬ύς Σεβ/τους ᾿Αρ-χι¬ε¬ρεῖς, ἦ¬το δέ τοῖς πᾶ¬σι γνω¬στόν, (Α.Π. 386/17.5.2005), ἐ¬κω¬λύ¬θη¬μεν ὅ¬μως νά εἰ¬σέλ-θω¬μεν, δι¬ό¬τι ἡ εἴ¬σο¬δος ἦ¬το ἠ¬σφα¬λι¬σμέ¬νη ἐ-σω¬τε¬ρι¬κῶς διά εἰ¬δι¬κῆς σι¬δη¬ρᾶς "ἀμ¬πά¬ρας", ἡ ὁ¬πο¬ί¬α κα¬τέ¬στη¬σεν ἀ¬δύ¬να¬τον τό ἄ¬νοιγ¬μα αὐ¬τῆς, κα¬ί¬τοι διά τῆς κλει¬δός, τήν ὁ¬πο¬ί¬αν ἀ¬ε¬ί¬πο¬τε ἔ¬χο¬μεν αὕ¬τη ἐ¬ξε¬κλει¬δώ¬θη. Κα¬τό¬πιν το¬ύ¬του καί ἀ¬φοῦ εἰς τάς ἐ¬πι-μό¬νους κλή¬σεις ἀ¬πό τοῦ θυ¬ρε¬τη¬λε¬φώ¬νου, δέν εἴ¬χο¬μεν καμ¬μί¬αν ἀ¬πο¬λύ¬τως ἀν¬τα¬πό¬κρι¬σιν, οὔ¬τε καί εἰς τήν ἀ¬κο¬λου¬θή¬σα¬σαν με¬τά 10' τῆς ὥ¬ρας τη¬λε¬φω¬νι¬κήν μας κλῆ¬σιν, εἴ¬χο¬μεν καμ¬μί¬αν ἀ¬πά¬ντη¬σιν, κα¬ί¬τοι εἰ¬κά¬ζε¬ται ὅ¬τι ὁ θέ¬σας τήν "ἀμ¬πά¬ρα" ἦ¬το ἐν¬τός τοῦ Με¬γά¬ρου, ἀ¬πήλ¬θο¬μεν ἵ¬να συν¬τά¬ξω¬μεν τήν πα¬ροῦ¬σαν εἰ-δο¬πο¬ί¬η¬σιν - πρό¬σκλη¬σιν, δι¬ό¬τι ἐ¬κτι¬μᾶ¬ται ὅ¬τι δι¬ε¬πρά¬χθη σο¬βα¬ρόν ἀ¬δί¬κη¬μα καί κα¬τά προ¬σώ¬που ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρέ¬ως, ὅ¬στις ἔ¬χει ἅ¬παν¬τα τά νο¬μι¬κά καί Κα¬νο¬νι¬κά δι¬και¬ώ¬μα¬τα νά εἰ¬σέρ-χε¬ται ἀ¬κω¬λύ¬τως καί διά τόν πρό¬σθε¬τον λό-γον, ὅ¬τι εἶ¬ναι τό Μέγαρον τοῦ¬το κα¬τά και-ρο¬ύς καί εἰ¬δι¬κάς συν¬θή¬κας εἶ¬ναι καί προ-σω¬ρι¬νή κα¬τοι¬κί¬α του, ἀλ¬λά καί κα¬τά θέ¬μα-τος ἀ¬φο¬ρῶν¬τος ἀ¬πο¬λύ¬τως τήν ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι-κήν ἀ¬λή¬θειαν, εἰ¬ρή¬νην καί ἐ¬νό¬τη¬τα, ὡς ἡ ὑ¬πό ἐ¬ξέ¬τα¬σιν ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ τοῦ Πα¬νο¬σιολ. ῾Ι¬ε¬ρομ. π. ᾿Αμ-φι¬λο¬χί¬ου τῆς πρός τόν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον ᾿Αρ¬χι-ε¬πί¬σκο¬πον κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν (δι¬α¬τε¬λοῦν¬τα ὑ¬πό ἀν¬τι¬κα¬νο¬νι¬κήν καί ἱ¬ε¬ρό¬συ¬λον πα¬ρα¬ί¬τη¬σιν) καί τόν Σεβ/τον Μη¬τροπ. Πει¬ραι¬ῶς καί Νήσων κ. Νι¬κο¬λά¬ου. Ταῦ¬τα πρός γνῶ¬σιν καί διά πᾶ¬σαν Νο¬μι-μον καί Κα¬νο¬νι¬κήν - ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κήν συ¬νέ-πειαν, ἐ¬νῶ ἡ πα¬ρα¬κω¬λυ¬θεῖ¬σα συ¬νε¬δρί¬α¬σις με¬τα¬τί¬θε¬ται κα¬τά μί¬αν ἡ¬μέ¬ραν, ἤ¬τοι διά τήν αὔ¬ριον Τε¬τάρ¬την 26ην Μα¬ί¬ου 2005 (π.ἡ.) καί ὥ¬ραν 12ην με¬σημ¬βρι¬νήν. ῾Η πα¬ροῦ¬σα θυ¬ρο¬κολ¬λεῖ¬ται εἰς τήν κυ-ρί¬αν εἴ¬σο¬δον τοῦ με¬γά¬ρου τοῦ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α-στι¬κοῦ Κέντρου (Μπό¬τσα¬ρη 8) καί ἀ¬πο¬στέλ-λε¬ται μέ¬σω ΦΑΞ πρός τόν Μακ/τον ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί-σκο¬πον κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν καί το¬ύς Σεβ/τους Μη-τρο¬πο¬λί¬τας Πει¬ραι¬ῶς καί Νήσων κ. Νι¬κό¬λα-ον, ᾿Αρ¬γο¬λί¬δος κ. Πα¬χώ¬μιον, Βερ¬ρο¬ί¬ας κ. Τα¬ρά¬σιον, Δι¬αυ¬λε¬ί¬ας κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν, ᾿Εκ¬κλη-σι¬α¬στι¬κόν Πνευ¬μα¬τι¬κόν Κέντρον, καί διά χει¬ρός εἰς Σεβ/τον Πε¬ρι¬σε¬τρί¬ου κ. Γα¬λα-κτί¬ω¬να". ᾿Εν Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ῳ τῇ 25η Μα¬ΐ¬ου 2005. + ῾Ο Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κήρυκος ῾Ι¬ε¬ρε¬ύς ᾿Αν¬δρέ¬ας Σίντνιεβ Θε¬ο¬λό¬γος ᾿Ε¬λευ¬θέ¬ριος Γκουτ¬ζί¬δης" ᾿Ε¬πα¬νελ¬θό¬ντες πε¬ρί ὥ¬ραν 1 μ.μ. καί μή δυ¬νη¬θέ¬ντες καί πά¬λιν νά εἰ¬σέλ¬θω¬μεν, ἐ¬θυ-ρο¬κολ¬λή¬σα¬μεν τήν ἀ¬νω¬τέ¬ρω "ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΝ - ΔΗΛΩΣΙΝ", ἐ¬νῶ ἀν¬τί¬γρα¬φον αὐ¬τῆς ἀ¬πε¬στε¬ί¬λα-μεν εἰς τό ἐν λό¬γῳ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κόν Κέντρον διά ΦΑΞ, μέ¬σω τοῦ ΟΤΕ Πε¬ρι¬στε¬ρί-ου. Τα¬ύ¬της, ὅ¬μως, ἀν¬τί¬γρα¬φον δέν κα¬τέ¬στη δυ¬να¬τόν νά ἀ¬πο¬στα¬λῇ, διά τοῦ ἰ¬δί¬ου τρό¬που εἰς τόν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν καί το¬ύς ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς οἱ ὁ¬ποῖ¬οι δι¬α¬θέ¬τουν ΦΑΞ, δι¬ό¬τι οἱ ἐκ¬πρό¬σω¬ποί των ἠρ¬νοῦν¬το εἰς τόν ὑ¬πάλ¬λη¬λον τοῦ ΟΤΕ νά γυ-ρί¬σουν τό τη¬λέ¬φω¬νο εἰς τήν λει¬τουρ¬γί¬αν τοῦ ΦΑΞ, προ¬φα¬σι¬ζό¬με¬νοι ἄ¬γνοι¬αν χει¬ρι¬σμοῦ του ἤ μή ἀ¬παν¬τῶν¬τες. Τήν Τε¬τάρ¬την 26ην Μα¬ΐ¬ου, ἡ¬μεῖς συ¬νο-δευ¬ό¬με¬νος καί πά¬λιν ὑ¬πό τῶν ἰ¬δί¬ων προ¬σώ-πων, συμ¬φώ¬νως τῷ ὡς ἄ¬νω Πρα¬κτι¬κῷ, προ¬σήλ-θο¬μεν διά δευ¬τέ¬ραν φο¬ράν, εἰς τό ἐν Πε¬ρι-στε¬ρί¬ῳ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κόν Πνευ¬μα¬τι¬κόν Κέντρον, ἀλ¬λά καί πά¬λιν εὕ¬ρο¬μεν τήν θύ¬ραν τῆς εἰ¬σό¬δου κλει¬στήν, ἐ¬νῶ ἔ¬σω¬θεν ἵ¬στα¬το ὁ κο¬σμο¬κα¬λό¬γε¬ρος Παγ¬κρά¬τιος, (κ. Πα¬να¬γι¬ώ¬της Θε¬ο¬χά¬ρης), ὁ ὁ¬ποῖ¬ος ἰ¬τα¬μῶς καί ἀφ᾿ ὑ¬ψη¬λοῦ μᾶς ἐ¬δή¬λω¬νεν: "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΑΣ, δι¬ό¬τι τοι¬α¬ύ¬την ἐν¬το¬λήν ἔ¬χω ἀ¬πό τόν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον", ἐν¬νο¬ῶν τόν μοι¬χε¬πι¬βά¬την ψευ¬δο¬αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον καί βλά¬σφη¬μον, "Πει-ραι¬ῶς" κ. Νι¬κό¬λα¬ον. ᾿Εμ¬πο¬δι¬σθέ¬ντες διά δευ¬τέ¬ραν φο¬ράν νά εἰ¬σέλ¬θω¬μεν εἰς τό ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κόν Πνευ¬μα-τι¬κόν Κέντρον καί ἔ¬χον¬τες ὑπ᾿ ὄ¬ψιν ὅ¬τι ὁ μέν Σεβ/τος Τα¬ρά¬σιος εἰς τη¬λε¬φω¬νι¬κήν ἐ¬πι-κοι¬νω¬νί¬αν μας ἐ¬δή¬λω¬σεν ὅ¬τι ἀ¬δυ¬να¬τεῖ νά προ¬σέλ¬θη καί διά σο¬βα¬ρο¬ύς λό¬γους ὑ¬γε¬ί¬ας, ὁ δέ Σεβ/τος ᾿Αν¬δρέ¬ας οὐ¬δό¬λως ἀν¬τα¬πε¬κρί¬θη μέ¬χρι σή¬με¬ρον εἰς τήν πρό¬σκλη¬σιν, καί μέ δε¬δο¬μέ¬νην τήν δε¬ον¬το¬λο¬γί¬αν νά ἐ¬ξε¬τα¬σθῇ χω¬ρίς ἄλ¬λην κω¬λυ¬σι¬ερ¬γί¬αν ἡ Κα¬νο¬νι¬κή ΕΚΚΛΗΤΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗ, ἠ¬ναγ¬κά¬σθη¬μεν μέ νε¬ω¬τέ-ραν "᾿Α¬να¬κο¬ί¬νω¬σιν", νά ὁ¬ρί¬σω¬μεν νέ¬αν συ-νε¬δρί¬α¬σιν διά τήν Πα¬ρα¬σκευ¬ήν 28.5.05 (π.ἡ.), μέ τό¬πον συ¬νε¬δρι¬ά¬σε¬ως τήν Μη¬τρο-πο¬λι¬τι¬κήν ἕ¬δραν μας: ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ 194.00 ΤΘ 54 ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ Α.Π. 387 ᾿Εν Κο¬ρω¬πί¬ῳ τῇ 26.5.2005 (π.ἡ.) "ΕΚΤΑΚΤΟΣ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΥ Πρός πά¬ντα ὑ¬πε¬ύ¬θυ¬νον καί τόν πι¬στόν Κλῆ-ρον καί Λα¬όν τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς ἡ¬μῶν Μη¬τρο¬πό¬λε¬ως καί ἐ-κτός Αὐ¬τῆς. ῾Αρ¬μο¬δί¬ως γνω¬στο¬ποι¬οῦ¬μεν, ὅ¬τι με¬τά τήν, κατ᾿ ἐ¬ξα¬κο¬λο¬ύ¬θη¬σιν, χθές Τρί¬την, 25ην Μα¬ί¬ου καί πε¬ρί ὥ¬ραν 11.50 ἀ¬κρι¬βῶς, κα¬θώς καί σή¬με¬ρον Τε¬τάρ¬την, 26ην Μα¬ί¬ου καί τήν ἰ¬δί¬αν ὥ¬ραν, βαρ¬βα¬ρι¬κήν κα¬τά¬λη¬ψιν τοῦ ἐν Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ῳ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κοῦ Πνευ¬μα-τι¬κοῦ Κέντρου, τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας (Μπό¬τσα¬ρη 8- Πε¬ρι¬στέ¬ρι), καί τήν πα¬ρεμ¬πό¬δι¬σιν ἡ¬μῶν τοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κη¬ρύ¬κου, νά εἰ-σέλ¬θω¬μεν εἰς αὐ¬τό, (κα¬ί¬τοι ἦ¬το εἰς πά¬ντας γνω¬στόν, κα¬τό¬πιν τοῦ ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 386/1.5.05 ἐ¬πι¬σή¬μου ἐγ¬γρά¬φου μας Προ¬σκλή-σε¬ως πρός το¬ύς Σεβ/τους Βερ¬ρο¬ί¬ας κ. Τα¬ρά-σιον καί Δι¬αυ¬λε¬ί¬ας κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν, κοι¬νο¬ποι-η¬θε¬ί¬σης καί εἰς ἅ¬παν¬τας το¬ύς ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς, ὅ¬τι θά συ¬νε¬δρι¬ά¬ζα¬μεν Κα¬νο¬νι¬κῶς εἰς τό ἐν λό¬γῳ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κόν Μέγαρον, πρός ἐκ¬δί-κα¬σιν τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.05 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ καί τῆς ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ τοῦ Παν/του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου Ταμ¬που¬ρᾶ), ἡ ΕΝ ΛΟΓΩ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ ΔΕΝ ΕΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗ. ᾿Α¬σχέ¬τως πρός τήν πε¬ραι¬τέ¬ρω Κα¬νο¬νι¬κήν καί κα¬τά Νόμον ἀν¬τι¬με¬τώ¬πι¬σιν τῆς ἐν λό¬γῳ βαρ¬βά¬ρου καί ἐ¬κνό¬μου συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νης πρά¬ξε-ως, ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΕΘΑ νά πραγ¬μα¬το¬ποι¬ή¬σω¬μεν τήν συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νην συ¬νε¬δρί¬α¬σιν τήν προ¬σε¬χῆ Πα-ρα¬σκευ¬ήν 28ην Μα¬ί¬ου (π.ἡ.) καί ὥ¬ραν 5ην ἑ¬σπε¬ρι¬νήν, εἰς τήν ἕ¬δραν τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Μη-τρο¬πό¬λε¬ως μας, Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς, ἤ¬τοι εἰς τό ᾿Ε¬πι¬σκο¬πεῖ¬ον τῆς Μη¬τρο¬πό¬λε¬ως, Στρογ¬γύ¬λη Κο¬ρω¬πί¬ου ᾿Ατ¬τι¬κῆς. ῾Η συ¬νε¬δρί¬α¬σις θά πραγ¬μα¬το¬ποι¬η¬θῇ, εἴ-τε με¬τά τῶν δι¬και¬ου¬μέ¬νων νά συμ¬με¬τά¬σχουν καί Κα¬νο¬νι¬κῶς προ¬σκλη¬θέ¬ντων ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρέ¬ων, ἤ¬τοι τοῦ Σεβ/του Βερ¬ρο¬ί¬ας κ. Τα¬ρα¬σί¬ου καί Δι¬αυ¬λε¬ί¬ας κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου, ἤ κω¬λυ¬ο¬μέ¬νων, δι᾿ οὕς ἐν¬δε¬χο¬μέ¬νως λό¬γους οἱ ἴ¬διοι δυ¬να¬τόν νά ἔ¬χουν, με¬τά τῶν Κλη¬ρι¬κῶν τῆς Μη¬τρο¬πό-λε¬ώς μας. Τόσον οἱ ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς, ἀφ᾿ ὧν ἀ¬πε¬τει¬χί¬σθη ὁ ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος, ὅ¬σον καί οἱ ἀρ¬νη¬θέ¬ντες νά ἐ¬πι¬λη¬φθοῦν τῆς ᾿Εκ¬κλή¬του προ¬σφυ¬γῆς του εὐ¬χα¬ρί¬στως, ἄν τό ἐ¬πι¬θυ-μοῦν, θά γί¬νουν δε¬κτοί διά νά πα¬ρα¬κο¬λου-θή¬σουν τάς ἐρ¬γα¬σί¬ας. ῾Ο¬ρί¬ζο¬μεν ὡς μέ¬λη το¬ύς ὑφ᾿ ἡ¬μᾶς αἰ¬δε-σι¬μω¬τά¬τους ῾Ι¬ε¬ρεῖς: α) Πρω¬θι¬ε¬ρέ¬α π. Θω¬μᾶ Κον¬το¬γι¬άν¬νη καί β) Τόν ῾Ι¬ε¬ρέ¬α π. ᾿Αν¬δρέ¬α Σίντνιεβ. Γραμ¬μα¬τέ¬α ὁ¬ρί¬ζο¬μεν τόν ἐλ¬λο¬γι-μώ¬τα¬τον θε¬ο¬λό¬γον Κα¬θη¬γη¬τήν κ. ᾿Ε¬λευ¬θέ¬ριον Γκουτ¬ζί¬δην. ῾Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ + ῾Ο Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κήρυκος Τό ἀ¬νω¬τέ¬ρω ἔγ¬γρα¬φον ἀ¬πε¬στά¬λη διά τῶν ΕΛ.ΤΑ τήν Πέμπτην, 26 Μα¬ί¬ου, τήν δέ πρω¬ί-αν τῆς ἑ¬πο¬μέ¬νης ἦ¬το εἰς χεῖ¬ρας ὅ¬λων. Α. Πε¬ρί τῆς ἁρ¬μο¬δι¬ό¬τη¬τος ἡ¬μῶν ὅ¬πως ἐ¬ξε¬τά-σω¬μεν τήν ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.05 ᾿Α¬πο¬τε¬ί¬χι¬σιν - ῎Εκ¬κλη¬τον Προ¬σφυ¬γήν. Μή ἀν¬τα¬πο¬κρι¬θέ¬ντων τῶν Σεβ/των ᾿Αρ¬χι-ε¬ρέ¬ων, τῶν ἐ¬χό¬ντων Κα¬νο¬νι¬κόν δι¬κα¬ί¬ω¬μα νά ἐκ¬δι¬κά¬σουν τήν ἐν λό¬γῳ ᾿Α¬πο¬τε¬ί¬χι¬σιν καί ῎Εκ¬κλη¬τον Προ¬σφυ¬γήν, θε¬ω¬ροῦ¬μεν ἀ¬πο¬λύ¬τως ἐ¬πι¬τα¬κτι¬κόν χρέ¬ος, νά ἐκ¬δι¬κά¬σω¬μεν ἡ¬μεῖς τα¬ύ¬την, ἔ¬χον¬τες ὡς συμ¬πα¬ρέ¬δρους καί μάρ-τυ¬ρας το¬ύς ὑφ᾿ ἡ¬μᾶς Κλη¬ρι¬κο¬ύς Αἰδ/τους ῾Ι¬ε¬ρεῖς π. Θω¬μᾶ Κον¬το¬γι¬άν¬νη καί π. ᾿Αν-δρέ¬α Σίντνιεβ, ὡς καί τόν ἐλ¬λό¬γι¬μον θε¬ο-λό¬γον κ. ᾿Ε¬λευ¬θέ¬ριον Γκουτ¬ζί¬δην. Τήν πα¬ροῦ¬σαν Συ¬νε¬δρί¬α¬σιν, θε¬ω¬ροῦ¬μεν Κα¬νο¬νι¬κήν καί ἐ¬πέ¬χου¬σαν θέ¬σιν Μη¬τρο¬πο¬λι-τι¬κῆς Συ¬νό¬δου, ἤ μι¬κρᾶς Συ¬νό¬δου τῆς Γνη-σί¬ας Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, δι¬ό¬τι ἡ ἐν προ¬κει¬μέ¬νῳ ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.05 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ ἀ¬φο¬ρᾶ τόν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον ᾿Αρ¬χι-ε¬πί¬σκο¬πον κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν καί τόν Σεβ/τον Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ον, ἡ δέ ῎Εκ¬κλη¬τος Προ-σφυ¬γή ἀ¬πευ¬θύ¬νε¬ται πρός τό Σῶ¬μα τῶν ὑ¬πο¬λο-ί¬πων ᾿Ε¬πι¬σκό¬πων, διά τοῦ πρώ¬του τῇ τά¬ξει, ἤ¬τοι, τοῦ Σεβ/του κ. Πα¬χω¬μί¬ου. Με¬τά το¬ύς προ¬σχη¬μα¬τι¬σμο¬ύς καί πα¬λιν¬δρο¬μή¬σεις, καί τε¬λι¬κῶς τήν πα¬ρα¬ί¬τη¬σιν τοῦ ἐν λό¬γῳ Μη¬τρο-πο¬λί¬του (Α.Π. 9/23.3.2005), ἀλ¬λά καί μέ δε¬δο¬μέ¬νον τό γε¬γο¬νός, ὅ¬τι καί ὁ δε¬ύ¬τε¬ρος τῇ τά¬ξει, ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρε¬ύς, ἤ¬τοι, ὁ Μη¬τρο¬πο¬λί-της Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ου κ. Γα¬λα¬κτί¬ων, συ¬νω¬δοι¬πό-ρη¬σε με¬τά τοῦ πρώ¬του, καί δέν ἀ¬νέ¬λα¬βεν, κα¬τά τήν Κα¬νο¬νι¬κήν τά¬ξιν, νά συγ¬κα¬λέ¬ση εἰς Σύνοδον το¬ύς ὑ¬πο¬λο¬ί¬πους τρεῖς ᾿Αρ¬χι¬ε-ρεῖς, ἤ¬τοι τήν ἐ¬λα¬χι¬στό¬τη¬τά μας Με¬σο¬γα¬ί¬ας Κήρυκον, τόν Βερ¬ρο¬ί¬ας κ. Τα¬ρά¬σιον καί τόν Δι¬αυ¬λε¬ί¬ας κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν, κα¬ί¬τοι ρη¬τῶς τοῦ¬το ἐ¬ζη¬τή¬θη ὑ¬πό τοῦ Παν/του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου, τό Κα¬νο¬νι¬κόν τοῦ¬το δι¬κα¬ί¬ω¬μα καί κα¬θῆ¬κον, κα¬τό¬πιν καί τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 84/8.5.05 (π.ἡ.) αἰ¬τή¬σε¬ως τοῦ ἰ¬δί¬ου, πε-ρι¬ῆλ¬θεν εἰς τόν τρί¬τον τῇ τά¬ξει, ἤ¬τοι, εἰς τήν ἐ¬λα¬χι¬στό¬τη¬τά μου, ὅ¬περ δέν δι¬ε¬νο-ή¬θη¬μεν νά ἀ¬πο¬ποι¬η¬θῶ¬μεν. ῾Η πρω¬το¬βου¬λί¬α μας αὕ¬τη, θε¬ω¬ρεῖ¬ται καί Κα¬νο¬νι¬κή καί Ορ-θό¬δο¬ξος, καί ἀ¬πο¬λύ¬τως συ¬νε¬πής ἔ¬ναν¬τι τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, ἀλ¬λά καί τῆς ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρω¬σύ¬νης μας, ἀ¬κό¬μη καί ἄν δι᾿ εὐ¬λό¬γους αἰ¬τί¬ας, ἤ μή, δέν συμ¬με¬τέ¬χουν οἱ δυ¬νά¬με¬νοι καί ὑ¬πο-χρε¬ω¬μέ¬νοι νά συμ¬με¬τά¬σχουν Σεβ/τοι Βερ¬ρο¬ί-ας κ. Τα¬ρά¬σιος καί Δι¬αυ¬λε¬ί¬ας κ. ᾿Αν¬δρέ¬ας. Μέ δε¬δο¬μέ¬να τά ἀ¬νω¬τέ¬ρω καί ἀ¬φοῦ προ¬η-γή¬θη ἡ προ¬σευ¬χή, δι᾿ ἧς ἐ¬πε¬κα¬λέ¬σθη¬μεν τήν χά¬ριν καί τόν φω¬τι¬σμόν τοῦ ῾Α¬γί¬ου Πνε¬ύ¬μα-τος εἰς τάς ἐρ¬γα¬σί¬ας μας, κατ᾿ ἀρ¬χάς ἐ¬λά-βο¬μεν ὑπ᾿ ὄ¬ψιν το¬ύς θε¬ί¬ους καί ῾Ι¬ε¬ρο¬ύς Κα¬νό¬νας καί ἐν προ¬κει¬μέ¬νῳ τόν ΙΕ τῆς ῾Α-γί¬ας ΑΒ Συ¬νό¬δου ὁ ὁ¬ποῖ¬ος εἰς τό δε¬ύ¬τε¬ρον μέ¬ρος αὐ¬τοῦ ὁ¬ρί¬ζει: "Οἱ γάρ δι᾿ αἵ¬ρε¬σιν τι¬νά πα¬ρά τῶν ἁ¬γί¬ων Συ¬νό¬δων, ἤ Πα¬τέ¬ρων, κα¬τε¬γνω¬σμέ¬νην, τῆς πρός τόν πρό¬ε¬δρον κοι-νω¬νί¬ας ἑ¬αυ¬το¬ύς δι¬α¬στέλ¬λον¬τες, ἐ¬κε¬ί¬νου δη-λο¬νό¬τι τήν αἵ¬ρε¬σιν δη¬μο¬σί¬ᾳ κη¬ρύτ¬τον¬τος, καί γυ¬μνῇ τῇ κε¬φα¬λῇ ἐπ᾿ ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας δι¬δά-σκον¬τος, οἱ τοι¬οῦ¬τοι οὐ μό¬νον τῇ κα¬νο¬νι¬κῇ ἐ¬πι¬τι¬μή¬σει οὐχ ὑ¬πό¬κειν¬ται πρό συ¬νο¬δι¬κῆς δι¬α¬γνώ¬σε¬ως ἑ¬αυ¬το¬ύς τῆς πρός τόν κα¬λο¬ύ¬με-νον ᾿Ε¬πί¬σκο¬πον κοι¬νω¬νί¬ας ἀ¬πο¬τει¬χί¬ζον¬τες, ἀλ¬λά καί τῆς πρε¬πο¬ύ¬σης τι¬μῆς τοῖς ὀρ¬θο¬δό-ξοις ἀ¬ξι¬ω¬θή¬σον¬ται. Οὐ γάρ ᾿Ε¬πι¬σκό¬πων, ἀλ-λά ψευ¬δε¬πι¬σκό¬πων καί ψευ¬δο¬δι¬δα¬σκά¬λων κα-τέ¬γνω¬σαν καί οὐ σχί¬σμα¬τι τήν ἕ¬νω¬σιν τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας κα¬τέ¬τε¬μον, ἀλ¬λά σχι¬σμά¬των καί με¬ρι¬σμῶν τήν ᾿Εκ¬κλη¬σί¬αν ἐ¬σπο¬ύ¬δα¬σαν ρύ¬σα-σθαι". ᾿Ε¬πί¬σης ἐ¬λά¬βο¬μεν ὑπ᾿ ὄ¬ψιν: α) Τά δόγ¬μα¬τα τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας καί τήν ἐν γέ¬νει ὀρ¬θό¬δο¬ξον Αὐ¬τῆς Πα¬ρά¬δο¬σιν, ἐ¬ξαι-ρέ¬τως δέ τήν ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬αν τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας τῆς ῾Ελ¬λά¬δος, ὅ¬πως αὕ¬τη ὡ¬μο¬λο¬γή¬θη, δι¬ε¬κη¬ρύ¬χθη καί ἐ¬βι¬ώ¬θη ἀ¬πό τό 1924, ἐ¬νά¬ντια πρός τήν τοι¬α¬ύ¬την τῆς κα¬τά τό 1920 Πα¬ναι¬ρε¬τι¬κῆς ᾿Εγ¬κυ¬κλί¬ου τῆς Πα¬τρι¬αρ¬χι¬κῆς Συ¬νό¬δου τῆς Κων/λε¬ως, τοῦ "Συ¬νε¬δρί¬ου τῆς Κων/λε¬ως Μα-ί¬ου - ᾿Ι¬ου¬νί¬ου 1923", ὡς καί τῆς ἐ¬πι¬βλη-θε¬ί¬σης Νε¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬κῆς _ Πα¬πι¬κῆς Και¬νο-το¬μί¬ας καί δή "ὡς πρῶ¬τον βῆ¬μα εἰς τόν Οἱ-κου¬με¬νι¬σμόν". β) Τήν ἀ¬πό τοῦ 1924 ἱ¬στο¬ρί¬αν τῆς ἐν ῾Ελ¬λά¬δι ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, τῆς οὕ¬τως ἀ¬πο¬κλη¬θε¬ί¬σης "᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας Γ.Ο.Χ.", ἤ ἐ¬πί τό ἀ¬πο¬λύ¬τως ὀρ¬θόν Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ-κλη¬σί¬ας, πρός δι¬ά¬κρι¬σιν ἐκ τῆς Νε¬ο¬η¬με¬ρο-λο¬γι¬τι¬κῆς, ἡ ὁ¬πο¬ί¬α, κα¬ί¬τοι κα¬τέ¬στη σχι-σμα¬το¬αι¬ρε¬τι¬κή, συ¬νέ¬χι¬σεν καί με¬τά τό 1924, νά αὐ¬το¬α¬πο¬κα¬λῆ¬ται ἡ "᾿Ορ¬θό¬δο¬ξος ᾿Εκ¬κλη¬σί¬α τῆς ῾Ελ¬λά¬δος" καί νά ἀ¬να¬γνω¬ρί-ζε¬ται ὡς τοι¬α¬ύ¬τη. Συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νως ἐ¬λή¬φθη¬σαν ὑπ᾿ ὄ¬ψιν αἱ ψευ¬δεῖς προ¬πα¬γάν¬δαι καί οἱ δι¬ωγ¬μοί κατ᾿ Αὐ¬τῆς ὑ¬πό τοῦ Νε¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬σμοῦ, ἀλ¬λά καί αἱ ἐ¬πι¬θέ¬σεις καί δο¬λι¬ό¬τη¬τες διά τῶν ἑ¬κά¬στο¬τε ἐγ¬κα¬θέ¬των, καί τῶν κα¬τά και¬ρο¬ύς εἰς "γε¬νι¬τσά¬ρους", τῆς ᾿Ορ¬θο¬δο¬ξί¬ας, οὕ¬τως εἰ¬πεῖν, με¬τα¬ποι¬η¬θέ¬ντων "Γ.Ο.Χ.", ὡς συ¬νέ-βη κα¬τά τό 1931, 1935, 1937, 1971, 1995, καί ἄ¬χρι τῆς σή¬με¬ρον. Εἰ¬δι¬κώ¬τε¬ρον δέ ἐ¬με¬λε¬τή¬σα¬μεν καί σο¬βα-ρῶς ἐ¬λά¬βο¬μεν ὑπ᾿ ὄ¬ψιν: α) Τήν πρό¬σφα¬τον, ἀ¬πό τοῦ 1996 - 1997, νέ¬αν χει¬ρί¬στην τρο¬πήν καί ἐ¬ξέ¬λι¬ξιν τῶν ᾿Εκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κῶν μας πραγ¬μά¬των, ἤ¬τοι τήν πα¬γί¬ω¬σιν τοῦ κα¬τά Μάϊον - ᾿Ι¬ο¬ύ¬νιον τοῦ 1995 σχί¬σμα¬τος τῶν πέ¬ντε σχι¬σμα¬το¬αι-ρε¬τι¬κῶν ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬μά¬χων πρώ¬ην Μη¬τρο¬πο¬λι¬τῶν μας (Μεσ¬ση¬νί¬ας Γρη¬γο¬ρί¬ου, ᾿Ατ¬τι¬κῆς Ματ¬θα-ί¬ου, Φθι¬ώ¬τι¬δος Θε¬ο¬δο¬σί¬ου, Σερ¬βί¬ων καί Κο-ζά¬νης Τίτου, καί Θεσ¬σα¬λο¬νί¬κης Χρυ¬σο¬στό-μου) καί τήν ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 3005/18.6.1997 Πρᾶ¬ξιν τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας, μέ τήν ὁ¬πο¬ί¬αν προ¬ασ¬δι¬ο¬ρί¬ζε¬ται καί δι¬α¬τυ-πώ¬νε¬ται βα¬ρύ¬τα¬τον κα¬τη¬γο¬ρη¬τή¬ριον, ὁ¬ρί¬ζε-ται δέ καί ἀ¬να¬κρι¬τής ὁ Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα¬τος ᾿Αρ-γο¬λί¬δος κ. Πα¬χώ¬μιος. ᾿Επ᾿ αὐ¬τοῦ ἰ¬δι¬αι¬τέ-ρως ἐ¬με¬λε¬τή¬θη καί ἐ¬λή¬φθη ὑπ᾿ ὄ¬ψιν ὅ,τι, ὡς μή ὤ¬φει¬λεν, ἠ¬κο¬λο¬ύ¬θη¬σεν ... β) Τάς ἀ¬πό τοῦ 1998 προ¬σω¬πι¬κάς ἐ¬πι-στο¬λάς τοῦ ῾Ι¬ε¬ρομ. π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου πρός τήν ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον, δι᾿ ὧν ζη¬τεῖ νά δι¬α-κη¬ρύ¬ξῃ ἡ ῾Ι¬ε¬ρά Σύνοδος τήν ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ῾Ο-μο¬λο¬γί¬αν, καί νά ἐ¬πι¬δε¬ί¬ξῃ πρός αὐ¬τήν συ-νέ¬πειαν ἐν τῇ πρά¬ξει. γ) Τήν μέ¬χρι σή¬με¬ρον Γραμ¬μα¬το¬λο¬γί¬αν καί εἰ¬δι¬κῶς τά ἐν τῇ πα¬ρο¬ύ¬ση πρά¬ξει ἐ¬πι-συ¬να¬πτό¬με¬να κε¬ί¬με¬να, τά ὁ¬ποῖ¬α ἠ¬κο¬λο¬ύ¬θη¬σαν με¬τά τήν ὑ¬πο¬βο¬λήν τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005, ἅ¬τι¬να προ¬α¬νε¬φέρ¬θη¬σαν ἐν τῷ ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 387/15.5.05 (π.ἡ.) ἐγ¬γρά¬φῳ μας. Β. ῾Η ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005 ᾿Α¬πο¬τε¬ί-χι¬σις καί Ἔκ¬κλη¬τος Προ¬σφυ¬γή ἐξ έ¬πό¬ψε¬ως Κα¬νο¬νι¬κῆς καί λό¬γων Πίστεως. ῾Η συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νη ἀ¬πο¬τε¬ί¬χι¬σις τοῦ ῾Ι¬ε-ρομ. π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου, γε¬νο¬μέ¬νη κα¬τά τόν ΙΕ Κα¬νό¬να τῆς ΑΒ' ῾Α¬γί¬ας Συ¬νό¬δου, εἶ¬ναι ἀ¬πο-λύ¬τως Κα¬νο¬νι¬κή ἐ¬νέρ¬γεια καί ἔ¬δει νά εἶ¬χεν ἐ¬ξε¬τα¬σθεῖ ἀ¬μέ¬σως, ἅ¬μα τῇ Κα¬νο¬νι¬κῇ ὑ¬πο¬βο¬λῆ της, ὡς ἐξ ἑ¬αυ¬τῆς προ¬κυ¬πτο¬ύ¬σης ἐ¬πει¬γο¬ύ-σης, τῶν δέ λό¬γων τῆς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ μή ὄν-των προ¬σω¬πι¬κῶν, ἀλ¬λά κα¬θα¬ρῶς ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ καί ἀ¬να¬φε¬ρο¬μέ¬νων εἰς κα¬ί¬ρια ΚΑΝΟΝΙΚΑ καί ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ. ᾿Ε¬ξαι¬ρέ¬τως ἔ¬πρε¬πε νά εἶ¬χεν λη¬φθεῖ ὐπ᾿ ὄ¬ψιν καί νά εἶ¬χεν ἀν¬τι¬με¬τω¬πι¬σθεῖ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ, δι¬ό¬τι δι᾿ αὐ¬τῶν (τῶν λό¬γων) καί δι᾿ αὐ¬τῆς τῆς "ἀ¬πο¬τει¬χί¬σε¬ως" ἐ¬σκο¬πεῖ-το καί συ¬νε¬χί¬ζε¬ται νά σκο¬πῆ¬ται ἡ πρό¬λη¬ψις τοῦ ἀ¬πει¬λου¬μέ¬νου τρί¬του σχί¬σμα¬τος, τό ὁ-ποῖ¬ον ὑ¬πό τῶν ξέ¬νων Κέντρων κα¬τα¬φα¬νῶς ἐ-πι¬δι¬ώ¬κε¬ται συ¬στη¬μα¬τι¬κῶς καί δι᾿ ἡ¬με¬τέ¬ρων ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρέ¬ων. Θά ἔ¬δει, καθ᾿ ἡ¬μᾶς, ὁ Σε¬βα-σμι¬ώ¬τα¬τος ᾿Αρ¬γο¬λί¬δος κ. Πα¬χώ¬μιος, ὡς πρῶ-τος εἰς τήν ῾Ι¬ε¬ραρ¬χι¬κήν τά¬ξιν, με¬τά το¬ύς ἀφ᾿ ὧν ἀ¬πε¬τει¬χί¬σθη ὁ ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος, νά εἶ-χεν συγ¬κα¬λέ¬σει τήν ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον καί νά εἴ¬χο¬μεν ἐ¬πι¬λη¬φθεῖ τῆς ὑ¬πο¬θέ¬σε¬ως. ῾Ο ἐν λόγ·ῳ ὅ¬μως ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρε¬ύς, ἤ καί ὁ ἑ¬πό¬με¬νος κα¬τά τήν τά¬ξιν (ὁ Σεβ/τος κ. Γα¬λα¬κτί¬ων) δέν προ¬έ¬βη¬σαν εἰς οὐ¬δε¬μί¬αν ἐ¬νέρ¬γειαν ἐ¬πί ὁ¬λο¬κλή¬ρους 4 μῆ¬νας. Καθ᾿ ἡ¬μᾶς, τοῦ¬το πρω-τί¬στως ἐ¬γέ¬νε¬το διά νά μή λά¬βω¬σι θέ¬σιν ἐ¬πί τῆς ἱ¬ε¬ρο¬σύ¬λου συμ¬παι¬γνί¬ας πε¬ρί πα¬ραι¬τή¬σε-ως τοῦ Μα¬κα¬ρι¬ω¬τά¬του ᾿Αρ¬χι¬ε¬πι¬σκό¬που κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου καί τῆς ἀ¬ναρ¬ρι¬χή¬σε¬ως ὡς μοι¬χε¬πι-βά¬του εἰς τόν θρό¬νον τῶν ᾿Α¬θη¬νῶν, τοῦ αἰ-ρε¬τι¬κοῦ καί ἐ¬ξαι¬ρε¬τι¬κά ἀ¬πό τό 1976 βλα-σφή¬μου, κα¬τά τε τῆς ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς του καί τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, Σεβ/του Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κο¬λά¬ου, ὡς τοῦ¬το σα¬φῶς προ¬κύ¬πτει ἐκ τῆς στά¬σε¬ώς του ἔ¬ναν¬τι τοῦ ἀ¬φο¬ρῶν¬τος αὐ-τόν 54/76 "᾿Α¬παλ¬λα¬κτι¬κοῦ Βου¬λε¬ύ¬μα¬τος". Δέν ἐ¬πε¬λε¬ί¬φθη¬σαν, δι¬ό¬τι δέν ἠ¬δύ¬ναν¬το νά ἀν¬τι¬με¬τω¬πί¬σουν καί ὅ¬λους το¬ύς ὑ¬πο¬λο¬ί¬πους λό¬γους Πίστεως, το¬ύς ὁ¬πο¬ί¬ους ἐ¬πι¬κα¬λεῖ¬ται ὁ Παν/τος ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος. ῞Ο¬θεν, οὔ¬σης ἀ¬πο¬λύ¬τως Κα¬νο¬νι¬κῆς, ὡς ἐ¬νερ¬γε¬ί¬ας τῆς ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005 ᾿Α¬πο¬τει¬χί¬σε¬ως, δέ¬ον ὅ¬πως ἐ¬ξε¬τα¬σθοῦν εἷς ἕ¬κα¬στος ἐκ τῶν λό¬γων, το¬ύς ὁ¬πο¬ί¬ους ἐ¬πι¬κα-λεῖ¬ται ὁ ἀ¬πο¬τει¬χι¬σθε¬ίς, ὁ ὁ¬ποῖ¬ος ἐν αὐ¬τῇ σα¬φῶς λέ¬γει ὅ¬τι διά τῆς Κα¬νο¬νι¬κῆς τα¬ύ¬της ἐ¬νερ¬γε¬ί¬ας του, ἐ¬σκό¬πει νά "πι¬έ¬ση", ὥ¬στε ὅ¬λοι οἱ ῾Ι¬ε¬ράρ¬χαι νά ἀ¬να¬λά¬βουν τάς εὐ¬θύ-νας των, ἐλ¬πί¬ζων ὅ¬τι οὕ¬τω θά προ¬ε¬λαμ¬βά¬νε-το τό ἕ¬νε¬κα τῶν λό¬γων, το¬ύς ὁ¬πο¬ί¬ους ἐ¬πι-κα¬λεῖ¬ται, ἀ¬πει¬λο¬ύ¬με¬νον 3ον με¬γά¬λο σχί¬σμα. Κρι¬τή¬ρια διά νά ἐ¬ξε¬τα¬σθῇ ἄν πράγ¬μα¬τι ὑ¬φί¬σταν¬ται οἱ λό¬γοι, οἱ ἀ¬να¬φε¬ρό¬με¬νοι εἰς τήν ἐν λό¬γῳ ᾿Α¬πο¬τε¬ί¬χι¬σιν, καί ἄν αὐ¬τοί προ¬βλέ¬πων¬ται ὑ¬πό τοῦ ΙΕ Κα¬νό¬νος, εἶ¬ναι κα¬τά πό¬σον ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ, ἤ¬τοι, ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ, προ¬κύ-πτει ὅ¬τι προ¬σβάλ¬λον¬ται θε¬ω¬ρη¬τι¬κῶς, ἤ¬τοι, δέν ὁ¬μο¬λο¬γοῦν¬ται, δι¬ό¬τι ἤ εὐ¬θέ¬ως ἤ ἐμ¬μέ-σως ἀμ¬φι¬σβη¬τοῦν¬ται καί μέ¬σω πα¬ρα¬λε¬ί¬ψε¬ων θε¬ω¬ρη¬τι¬κῶν, καί ἐν τῇ πρά¬ξει ἐγ¬κα¬τα¬λε¬ί-πον¬ται καί προ¬δί¬δον¬ται. ᾿Ε¬ξε¬τα¬στέ¬ος, λοι-πόν, εἶς ἕ¬κα¬στος ἐκ τῶν ἑ¬πτά (7) λό¬γων Πίστεως, το¬ύς ὁ¬πο¬ί¬ους σα¬φῶς ἐ¬πι¬κα¬λεῖ¬ται εἰς τήν ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005 ᾿Α¬πο-τε¬ί¬χι¬σίν του ὁ Παν/τος ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος. ῾Ως πρῶ¬τον λό¬γον τῆς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ἀ-να¬φέ¬ρει: "1) Τήν μή Κα¬νο¬νι¬κήν καί ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ἀν¬τι¬με¬τώ¬πι¬σιν τοῦ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬μά¬χου κι¬νή¬μα-τος τῶν πέ¬ντε πρώ¬ην Μη¬τρο¬πο¬λι¬τῶν καί ἤ¬δη σχι¬σμα¬το¬αι¬ρε¬τι¬κῶν καί τήν κα¬τα¬πά¬τη¬σιν τῆς ὁ¬μο¬φώ¬νου Συ¬νο¬δι¬κῆς ᾿Α¬πο¬φά¬σε¬ως τῆς 18.6.1997", καί εἰ¬δι¬κώ¬τε¬ρον: "1) ᾿Ε¬νῶ, ἐν ἔ¬τει 1997, ἡ ῾Ι¬ε¬ρά Σύνοδος τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας ἐ¬κί¬νη¬σεν τήν κα¬τά τῶν πέ¬ντε πρώ¬ην Μη¬τρο-πο¬λι¬τῶν, Κα¬νο¬νι¬κήν δι¬α¬δι¬κα¬σί¬αν πρός ἀν¬τι-με¬τώ¬πι¬σιν τοῦ σχί¬σμα¬τος καί τῆς ἐν γέ¬νει προ¬δο¬σί¬ας των, ἔ¬κτο¬τε οἱ ἀφ᾿ ὧν ἀ¬πο¬τει¬χι-ζό¬με¬θα ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς, ὁ μέν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τος ὡς Πρό¬ε¬δρος τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου, ὁ δέ Σεβ/τος Πει¬ραι¬ῶς ὡς ᾿Αν¬τι¬πρό¬ε¬δρος, ἐ¬πί ἐν¬νέ¬α ἔ¬τη ἐ¬πέ¬δει¬ξαν ἀ¬νε¬πί¬τρε¬πτον καί ἐ¬πί κα¬κῇ σκο-πι¬μό¬τη¬τι ὀ¬λι¬γω¬ρί¬αν, κα¬τέ¬λυ¬σαν δέ καί τήν Κα¬νο¬νι¬κήν τά¬ξιν καί τόν Συ¬νο¬δι¬κόν θε¬σμόν, προ¬κει¬μέ¬νου νά μήν ἐ¬νερ¬γο¬ποι¬η¬θῇ καί ἐ¬φαρ-μο¬σθῇ ἡ συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νη ὁ¬μό¬φω¬νος Συ¬νο¬δι¬κή ἀ-πό¬φα¬σις. Συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νως, ἡ ῾Ι¬ε¬ρά Σύνοδος τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας, εἰς δύ¬ο συ¬νε¬δρι¬ά¬σεις αὐ¬τῆς, ἤ¬τοι, τήν 30.5.97 καί 18.6.97, δι¬ε¬τύ¬πω¬σεν σα¬φέ¬στα¬τον καί βα¬ρύ¬τα¬τον κα¬τη¬γο¬ρη¬τή¬ριον κα¬τά τῶν πέ¬ντε πρώ¬ην Μη¬τρο¬πο¬λι¬τῶν, ἐ¬πί Κα¬νο¬νι¬κοῦ καί Δογ¬μα¬τι¬κοῦ πε¬δί¬ου, καί ὥ¬ρι-σεν ἀ¬να¬κρι¬τήν τόν πρῶ¬τον ἐξ᾿ ῾Υ¬μῶν, ἤ¬τοι, τόν Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα¬τον Μη¬τρο¬πο¬λί¬την ᾿Αρ¬γο¬λί¬δος κ. Πα¬χώ¬μιον. ῾Η Σε¬βα¬σμι¬ό¬της του, προ¬κει¬μέ¬νου νά στη¬ρι¬χθῇ καί δι¬ευ¬κο¬λυν¬θῇ εἰς τό ἀ¬να¬κρι¬τι-κόν του ἔρ¬γον, ἐ¬ζή¬τη¬σεν κα¬νο¬νι¬κῶς καί ἁρ-μο¬δί¬ως, ὅ¬πως γνω¬μα¬τε¬ύ¬σουν ἐπ᾿ αὐ¬τοῦ οἱ θε¬ο¬λό¬γοι. Το¬ύ¬των μή ἀν¬τα¬πο¬κρι¬θέ¬ντων, ἐ-κτός τοῦ θε¬ο¬λό¬γου κ. ᾿Ε¬λευ¬θε¬ρί¬ου Γκουτ¬ζί-δη, (πα¬ρα¬κα¬λῶ νά λη¬φθῇ ὑπ᾿ ὄ¬ψιν καί δο¬θῇ ἀ¬πά¬ντη¬σις, δια¬τί δέν ἀν¬τα¬πε¬κρί¬θη¬σαν), ὁ ᾿Α¬να¬κρι¬τής, μέ ἀρ¬κε¬τήν κα¬θυ¬στέ¬ρη¬σιν ὡ¬λο-κλή¬ρω¬σεν τό ἀ¬να¬κρι¬τι¬κόν ἔρ¬γον, ἐ¬νη¬μέ¬ρω¬σεν τήν ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας κα¬τά τήν συ¬νε¬δρί¬αν τῆς 20.10.99, καί ἐ¬ζή¬τη¬σεν νά ἀ¬πο¬φα¬σί¬σῃ αὕ¬τη διά τήν πε¬ραι¬τέ¬ρω Κα¬νο-νι¬κήν καί ὑ¬πό τῆς ᾿Ορ¬θο¬δο¬ξί¬ας ὑ¬πα¬γο¬ρευ¬ο-μέ¬νην συ¬νέ¬χι¬σιν τῶν δι¬α¬δι¬κα¬σι¬ῶν. Τόσον ὅ-μως ὁ Μακ/τος ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πος κ. ᾿Αν¬δρέ¬ας, ὡς Πρό¬ε¬δρος τῆς Ι.Σ., ὅ¬σον καί ὁ Σεβ/τος Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ος, ὡς ᾿Αν¬τι¬πρό¬ε¬δρος, πα¬ρα¬σύ¬ραν¬τες καί τι¬νας ἐξ᾿ ὑ¬μῶν, "ἔ¬κλει-σαν" κυ¬ρι¬ο¬λε¬κτι¬κά τό θέ¬μα καί τό ἔ¬θε¬σαν εἰς τό ᾿Αρ¬χεῖ¬ον. Τό κί¬νη¬μα ὅ¬μως τοῦ¬το τῶν πέ¬ντε πρώ¬ην Μη¬τρο¬πο¬λι¬τῶν: α) Εἶ¬χεν ἀ¬πο¬κλει¬στι¬κόν σκο¬πόν τήν προ¬σβο¬λήν τῆς γνη¬σί¬ας καί ἀ¬δι¬α¬κό¬που ᾿Α¬πο-στο¬λι¬κῆς μας Δι¬α¬δο¬χῆς, διά τῆς, καθ᾿ οἱ-ον¬δή¬πο¬τε τρό¬πον, ἀ¬πο¬δο¬χῆς τῆς λε¬γο¬μέ¬νης "χει¬ρο¬θε¬σί¬ας" τοῦ 1971, δι᾿ ἧς κατ᾿ ἄλ-λους μέν "μᾶς πε¬ριρ¬ρέ¬ει ἡ ἀ¬νο¬μί¬α τῆς χει-ρο¬θε¬σί¬ας", καί "ἐ¬πτα¬ί¬σα¬μεν οὐ¬χί ὡς ἄ¬το¬μα, ἀλ¬λά ὡς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬α", κατ᾿ ἄλ¬λους δέ "ἀ¬πε-κα¬τε¬στά¬θη¬μεν ἐκ τοῦ σχί¬σμα¬τος τοῦ 1937 καί τῆς ὑφ᾿ ἑ¬νός χει¬ρο¬το¬νί¬ας τοῦ 1948 καί ἔ¬κτο¬τε ἔ¬χο¬μεν ψη¬λά τό κε¬φά¬λι". β) Κα¬τέ¬στη¬σεν το¬ύς πέ¬ντε πρώ¬ην Μη-τρο¬πο¬λί¬τας βλα¬σφή¬μους καί ἐν μέ¬ρει εἰ¬κο-νο¬μά¬χους, ὡς ἱ¬ε¬ρο¬σύ¬λως χρη¬σι¬μο¬ποι¬ή¬σαν¬τας τό ἀ¬πα¬τη¬λόν πρό¬σχη¬μα πε¬ρί δῆ¬θεν νε¬ο¬ει¬κο-νο¬μα¬χί¬ας, τό ὁ¬ποῖ¬ον ὅ¬μως το¬ύς ὡ¬δή¬γη¬σεν καί εἰς τάς αἱ¬ρε¬τι¬κάς ᾿Εγ¬κυ¬κλί¬ους Β' καί Γ'. γ) ῏Η¬το καί πα¬ρα¬μέ¬νει ἀ¬πο¬λύ¬τως εἰς τά πλα¬ί¬σια τοῦ Πα¬λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬κοῦ Οἰ¬κου¬με-νι¬σμοῦ καί συ¬νι¬στᾶ εὐ¬θε¬ί¬αν ΑΡΝΗΣΙΝ τῆς῾Ο-μο¬λο¬γί¬ας - ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας καί τῆς ᾿Α¬πο-στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς, ἤ¬τοι, ἀ¬πο¬τε¬λεῖ κα¬θα¬ρῶς θέ¬μα ΠΙΣΤΕΩΣ. ῞Ο¬λοι αὐ¬τοί οἱ λό¬γοι εἰς μέν τήν ἐ¬λα-χι¬στό¬τη¬τά μου ἐ¬πέ¬βα¬λον τήν ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΝ ἐκ τῶν πρω¬ται¬τί¬ων, εἰς ῾Υ¬μᾶς δέ ἐ¬πι¬βάλ¬λουν τήν ἐκ¬δί¬κα¬σιν τῆς ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ μου ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ καί ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ, ἵ¬να, κα¬τά τήν δι¬α¬τύ¬πω¬σιν τοῦ ΙΕ' Κα¬νό¬νος τῆς ΑΒ᾿ Συ¬νό-δου, "σπου¬δά¬σε¬τε ρύ¬σα¬σθαι τήν ᾿Εκ¬κλη¬σί¬αν σχι¬σμά¬των καί με¬ρι¬σμῶν". ῾Ο ἀ¬νω¬τέ¬ρω πρῶ¬τος λό¬γος διά τόν ὁ¬ποῖ-ον ἀ¬πε¬τει¬χί¬σθη ὁ Παν/τος ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος, οὐ¬δό¬λως χρή¬ζει μαρ¬τυ¬ρι¬ῶν, ἤ ἄλ¬λης ἐ¬ρε¬ύ¬νης, ἱ¬στο¬ρι¬κῆς ἤ οὐ¬σι¬α¬στι¬κῆς, δι¬ό¬τι ὅ¬σα ἀ¬να¬γρά¬φον¬ται, πε¬ρί τῆς, ὡς μή ὤ¬φει¬λεν, μή ἐκ¬δι¬κά¬σε¬ως, τῆς σχι¬σμα¬το¬αι¬ρέ-σε¬ως τῶν "πέ¬ντε", εἶ¬ναι ἀ¬πο¬λύ¬τως ἀ¬λη¬θῆ, ἐ¬νῶ συ¬νε¬χί¬ζουν νά ἀ¬πο¬τε¬λοῦν σα¬φῆ πραγ¬μα-τι¬κό¬τη¬τα, ἤ¬τοι, ἕν συ¬νε¬χές καί σο¬βα¬ρόν ἀ-δί¬κη¬μα κα¬τά τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ-κλη¬σί¬ας. Καί σή¬με¬ρον, διά πά¬ντα ἐ¬χέ¬φρο¬να ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον, αὕ¬τη ἡ ἀν¬τορ¬θό¬δο¬ξος στά¬σις προ¬κύ¬πτει κα¬τα¬φα¬νῶς ΣΚΟΠΙΜΟΣ, ὡς "θε¬τι¬κή" προ¬ϋ¬πό¬θε¬σις διά τήν ἐν τῷ πα¬λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο-γι¬τι¬κῷ Οἱ¬κου¬με¬νι¬σμῷ ἕ¬νω¬σιν καί τῶν "᾿Αν-δρε¬ϊ¬κῶν" καί τῶν "Γρη¬γο¬ρια¬νῶν" με¬τά τῶν Φλω¬ρι¬νι¬κῶν, ὑ¬πό τόν "᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον" κ. Χρυ¬σό¬στο¬μον Κι¬ο¬ύ¬σην, καί δι᾿ αὐ¬τοῦ καί ὑ-πό τόν "Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον" κ. Χρι¬στό¬δου¬λον. Εἶ¬ναι ἀ¬ναμ¬φι¬σβή¬τη¬τον ὅ¬τι, αὕ¬τη ἡ "ἕ¬νω-σις", τπυ¬ἀ¬χι¬στον ἀ¬πό τοῦ τέ¬λους τοῦ 1997, εἶ¬χεν προ¬σχε¬δια¬σθεῖ, προ¬συμ¬φω¬νη¬θεῖ καί προ¬α¬πο¬φα¬σι¬σθεῖ νά ὁ¬λο¬κλη¬ρω¬θῇ ἐν¬τός τοῦ 1999, καί πά¬ντως ὄ¬χι πέ¬ραν τοῦ 2000! ῞Ο¬θεν ὁ, ὑ¬πό στοι¬χεῖ¬ον 1, λό¬γος, τόν ὁ¬ποῖ¬ον ἐ¬πι¬κα¬λεῖ¬ται ὁ Πα¬νο¬σιολ/τος ῾ι¬ε¬ρομ. π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος, εἰς τό ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005 ὑ¬πο¬βλη¬θέν κε¬ί¬με¬νον με¬τά τῆς ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ του, εἶ¬ναι πραγ¬μα-τι¬κός λό¬γος Πίστεως, καί κα¬τά τόν ΙΕ' Κα-νό¬να προ¬βλέ¬πε¬ται ἡ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ, καί πρό Συ¬νο¬δι¬κῆς δι¬α¬γνώ¬μης, δι¬ό¬τι οἱ "πέ¬ντε" πρώ¬ην Μη¬τρο¬πο¬λῖ¬ται ἀ¬πο¬δε¬δειγ¬μέ¬νως: α) ᾿Ε-κή¬ρυ¬ξαν "γυ¬μνῇ τῇ κε¬φα¬λῇ" καί δη¬μο¬σί¬ᾳ αἱ-ρε¬τι¬κά φρο¬νή¬μα¬τα, τό¬σον διά τῆς λε¬γο¬μέ¬νης Β' (ἀ¬πό 26.2.1993) καί Γ' (ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 35/19.2.1997) ᾿Εγ¬κυ¬κλί¬ου των, ἀλ¬λά καί δι᾿ ὁ¬λο¬κλή¬ρου τῆς ὄν¬τως σα¬πρᾶς ἀ¬πό ὀρ¬θο-δό¬ξου ἀ¬πό¬ψε¬ως γραμ¬μα¬το¬λο¬γί¬ας των. β) ᾿Εν ἔ¬τει 1992 δέ¬χον¬ται "γυ¬μνῇ τῇ κε¬φα¬λῇ" καί δη¬μο¬σί¬ως, ὅ¬τι το¬ύς "πε¬ριρ¬ρέ¬ει ἡ χει¬ρο¬θε-σί¬α τοῦ 1971" καί ὅ¬τι τό 1971 "ἡ¬μάρ¬τη¬σεν ἠ ᾿Εκ¬κλη¬σί¬α"! γ) Κλυ¬δω¬νί¬σαν¬τες ἐ¬πί πέ¬ντε ἔ¬τη τό σκά¬φος τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας προ¬ε¬κά¬λε¬σαν τό 2ο με¬γά¬λο σχῖ¬σμα, ἐ¬νῶ, πα¬ρά τήν ἄ¬ρι-στον ποι¬μαν¬τι¬κήν ἀν¬τι¬με¬τώ¬πι¬σίν των, πα¬ρέ-μει¬ναν ἀ¬με¬τα¬νό¬η¬τοι καί ἀ¬σε¬βεῖς, ἀν¬τε¬ποι¬ή-θη¬σαν λει¬το¬ύρ¬γη¬μα ὀρ¬θο¬δό¬ξου Κα¬νο¬νι¬κοῦ ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρέ¬ως καί κατ᾿ ἐ¬πέ¬κτα¬σιν αὐ¬τῆς τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου καί τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας! δ) "Κα¬θή¬ρε¬σαν", "ἀ¬να¬θε¬μά¬τι¬σαν" καί ἐ¬ξύ¬βρι¬σαν το¬ύς ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξους ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς, ὡς σχι¬σμα¬τι-κο¬ύς καί αἱ¬ρε¬τι¬κο¬ύς, τήν δέ Κα¬νο¬νι¬κήν καί ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον καί ᾿Εκ¬κλη¬σί¬αν ἀ¬πε¬κά¬λε¬σαν "σχί¬σμα". ῾Ως ἐκ το¬ύ¬του ἀ¬πο¬τε-λοῦν ἐν τῷ συ¬νό¬λῳ των μί¬αν σύν¬θε¬τον καί τε¬ρα¬τώ¬δη ΚΑΤΕΓΝΩΣΜΕΝΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ, διά τήν ὁ¬πο¬ί¬αν ὁ ΙΕ Κα¬νών ΠΑΡΕΧΕΙ τό δι¬κα¬ί¬ω¬μα καί ἐ¬πι¬βάλ¬λει ὠς κα¬θῆ¬κον τήν "πρό Συ¬νο¬δι¬κῆς δι¬α¬γνώ¬μης" ᾿Α¬πο¬τε¬ί¬χι¬σιν ἀ¬πό τῶν ἀ¬νε¬χο¬μέ-νων καί κα¬λυ¬πτό¬ντων ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρέ¬ων καί τήν ῎Εκ¬κλη¬τον προ¬σφυ¬γήν εἰς τήν Κα¬νο¬νι¬κήν καί ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον. ῾Ως ἐκ το¬ύ¬του ἡ προ¬κει¬μέ¬νη ᾿Α¬πο¬τε¬ί¬χι¬σις, καί μό¬νον δι᾿ αὐ¬τόν τόν πρῶ¬τον λό¬γον, δέν ἀ¬πο¬τε¬λεῖ λό-γον σχί¬σμα¬τος, ἀλ¬λά καί προ¬λαμ¬βά¬νει, ἕ¬νε-κα αὐ¬τοῦ τοῦ συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νου οὐ¬σι¬α¬στι¬κοῦ λό¬γου Πϊ¬στε¬ως τό ἀ¬πει¬λο¬ύ¬με¬νον σχί¬σμα, ὅ-πως ἀ¬κρι¬βῶς προ¬βλέ¬πει ὁ ΙΕ Κα¬νών (Βλέ¬πε καί "Ο.Π. ᾿Ι¬α¬νου¬α¬ρί¬ου 2005, σελ. 4-9). ῾Ως δε¬ύ¬τε¬ρον λό¬γον τῆς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ του ἀ¬να¬φέ¬ρει: "2) Τήν με¬τά ἀ¬πό τό 1997 καί μέ¬χρι σή¬με¬ρον, ἐ¬σκεμ¬μέ¬νην ΑΡΝΗΣΙΝ νά δι¬α¬κη¬ρυ¬χθῇ κα¬θα¬ρά ἡ ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξος ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬α Πίστεως καί τήν ἐν τοῖς πράγ¬μα¬σιν παν¬τε¬λῆ ΕΛΛΕΙΨΙΝ ΣΥΝΕΠΕΙΑΣ πρός αὐ¬τήν", καί εἰ¬δι¬κώ¬τε¬ρον: "2) ῎Η¬δη τό 1998 ἐ¬γρά¬ψα¬μεν τάς ἀ¬πό 22.9.1998 καί 11/23.12.1998 προ¬σω¬πι¬κάς καί ἀ¬πορ¬ρή¬τους ἐμ¬πι¬στευ¬τι¬κάς ἐ¬πι¬στο¬λάς, διά τῶν ὁ¬πο¬ί¬ων ἐ¬πι¬ση¬μα¬ί¬να¬μεν πα¬ρα¬λε¬ί¬ψεις ἐ¬πί θε¬μά¬των Πίστεως καί δι¬ε¬ρω¬τώ¬με¬θα ἄν ὡς ῾Ι¬ε¬ρά Σύνοδος (καί χω¬ρι¬στά ἕ¬κα¬στος) φυ-λάσ¬σε¬τε κα¬θα¬ράν τήν ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬αν τῆς Πίστεως. Αἱ ἐν λό¬γῳ ἐ¬πι¬στο¬λαί μας, ἀν¬τί νά τύ¬χουν Κα¬νο¬νι¬κῆς καί ἐν ἀ¬λη¬θε¬ί¬ᾳ ὁ¬μο¬λο-για¬κῆς ἀ¬παν¬τή¬σε¬ως, ὅ¬πως ἀ¬πή¬τει ἡ ᾿Εκ¬κλη-σί¬α, με¬τε¬τρά¬πη¬σαν καί εἰς κα¬τη¬γο¬ρη¬τή¬ριον ἐ¬ναν¬τί¬ον μας, μέ ἀ¬πο¬τέ¬λε¬σμα νά συ¬κο¬φαν¬τη-θῶ¬μεν ὡς δῆ¬θεν "ἀ¬σε¬βής" καί "ἀν¬τάρ¬της", ὅ¬πως ἀ¬κρι¬βῶς καί ὑ¬πό τῶν πέ¬ντε πα¬λαι¬ό¬τε-ρον. Τό ὅ¬λον θέ¬μα κα¬τέ¬λη¬ξεν εἰς τήν ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 15/7.9.99 Πρᾶ¬ξιν "ἀρ¬γί¬ας" καί "πα-ρα¬πομ¬πῆς" μου εἰς τό "Συ¬νο¬δι¬κόν δι¬κα¬στή-ριον", φρον¬τί¬δαις καί με¬θο¬δε¬ί¬αις τοῦ Μα-κα¬ρι¬ω¬τά¬του ᾿Αρ¬χι¬ε¬πι¬σκό¬που κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου καί τοῦ Σεβ/του Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κο¬λά¬ου, διά τῶν ἀ¬δελ¬φῶν Τσα¬κί¬ρο¬γλου καί Δη¬μη¬τρί¬ου Κάτσουρα. Ταῦ¬τα ἐν μέ¬σω σω¬ρε¬ί¬ας κα¬νο¬νι¬κῶν ἀ¬δι-κη¬μά¬των, ἀλ¬λά καί κα¬κο¬ή¬θων καί γε¬λοι¬ο¬τά-των ἐ¬νερ¬γει¬ῶν, ὡς καί σκευ¬ω¬ρι¬ῶν, διά νά μήν ἱ¬ε¬ραρ¬χη¬θοῦν τά σα¬φῆ θέ¬μα¬τα ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο-λο¬γί¬ας καί ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς, τά ὁ-ποῖ¬α καί με¬τά τό 1995 καί με¬τά τόν ᾿Ι¬ο¬ύ-νιον τοῦ 1997 συ¬νέ¬χι¬σαν νά βάλ¬λων¬ται μέ κά¬θε ἀ¬θέ¬μι¬τον καί ἀν¬τι¬κα¬νο¬νι¬κόν τρό¬πον. Ταῦ¬τα δέ ἔ¬λα¬βον χώ¬ραν, δι¬ό¬τι ἤ¬δη εἶ¬χε με-λε¬τη¬θεῖ καί σχε¬δια¬σθεῖ ἡ ἕ¬νω¬σις μέ τήν σχι¬σμα¬τι¬κήν Φλω¬ρι¬νι¬κήν πα¬ρά¬τα¬ξιν τοῦ κ. Χρυ¬σο¬στό¬μου Κι¬ο¬ύ¬ση, μέ¬σω δέ αὐ¬τοῦ, καί με¬τά τῶν "πέ¬ντε" σχι¬σμα¬το¬αι¬ρε¬τι¬κῶν, δι¬ό¬τι τοῦ¬το ἐ¬πέ¬βα¬λεν ὁ πα¬λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬κός Οἰ-κου¬με¬νι¬σμός, ὁ ὁ¬ποῖ¬ος ἐ¬ξε¬φρά¬ζε¬το καί συ-νε¬χί¬ζει νά ἐκ¬φρά¬ζε¬ται ὑ¬πό τῶν βα¬σι¬κῶν ἀρ-χῶν: 1) "῎Ε¬χου¬με ὅ¬λοι τό ἴ¬διο πι¬στε¬ύ¬ω (εἴ¬με¬θα πα¬λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γῖ¬ται) ἤ ἔ¬χου¬με καί τήν ἰ¬δί¬αν "ἐκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬αν", 2) "῎Ε¬χου¬με ὅ¬λοι κοι¬νήν τήν "᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κήν Δι¬α¬δο¬χήν" ἀ¬πό τήν Ρω¬σι¬κήν Σύνοδον τῆς δι¬α¬σπο¬ρᾶς, οἱ μέν Φλω¬ρι¬νι¬κοί διά τῆς χει¬ρο¬το¬νί¬ας τοῦ ᾿Α¬κα¬κί¬ου Παπ¬πᾶ κα¬τά τό 1960, ἡ¬μεῖς δέ διά τῆς "χει¬ρο¬θε¬σί¬ας" τοῦ 1971", 3) "Εἶ¬ναι ἀ-να¬ί¬τιον τό σχί¬σμα τοῦ 1937", καί ὄ¬χι μό-νον αὐ¬τό, ἀλ¬λά "τό σχί¬σμα τό ἔ¬κα¬με ὁ Βρε-σθέ¬νης Ματ¬θαῖ¬ος, δι¬ό¬τι βι¬ά¬σθη¬κε καί ἀ¬πε-κή¬ρυ¬ξε τόν πρώ¬ην Φλω¬ρί¬νης, ἐ¬νῶ ἠ¬δύ¬να¬το νά τό ἀ¬πο¬φύ¬γῃ". Κα¬τά δέ τήν με¬τά τό 1995 πε-ρί¬ο¬δον καί μέ¬χρι σή¬με¬ρον "ἡ ῾Ι¬ε¬ρά Σύνοδος δέν βι¬ά¬ζε¬ται νά κα¬θαι¬ρέ¬ση το¬ύς πέ¬ντε, δι-ό¬τι κα¬τό¬πιν ἑ¬νός τοι¬ο¬ύ¬του ἐν¬δε¬χο¬μέ¬νου θά εἶ¬ναι δύ¬σκο¬λος ἡ μετ᾿ αὐ¬τῶν ἕ¬νω¬σις", ὅ¬πως δι¬α¬τε¬ί¬νον¬ται καί προ¬πα¬γαν¬δί¬ζουν οἱ αὐ¬τά-δελ¬φοι μ. Μάξιμος καί ῾Ι¬ε¬ρομ. Νε¬ό¬φυ¬τος Τσα¬κί¬ρο¬γλου. ᾿Ε¬πει¬δή καί τά ἀ¬νω¬τέ¬ρω ἀ¬πο¬τε¬λοῦν κα-τε¬γνω¬σμέ¬νας δει¬νάς βλα¬σφη¬μί¬ας - αἱ¬ρέ¬σεις εἰς βά¬ρος τῆς ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας, καί συμ¬βα¬ί¬νουν τῇ ἀ¬νε¬πι¬τρέ¬πτῳ ἀ¬νο¬χῇ, ὀ¬λι-γω¬ρί¬ᾳ, ἤ καί ὑ¬πο¬κι¬νή¬σει τῶν Μα¬κα¬ρι¬ω¬τά¬του ᾿Αρ¬χι¬ε¬πι¬σκό¬που κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου καί Σεβ/του Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κο¬λά¬ου, καί διά το¬ύς λό¬γους αὐ¬το¬ύς ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΜΕΘΑ ἀπ᾿ αὐ¬τῶν, ὡς κυ¬ρί-ως ὑ¬πευ¬θύ¬νων τῆς ὅ¬λης κα¬τα¬στά¬σε¬ως". Καί ὁ λό¬γος οὗ¬τος, ὡς λό¬γος ᾿Α¬πο¬τει-χί¬σε¬ως, κα¬τά τόν ΙΕ ῾Ι¬ε¬ρόν Κα¬νό¬να, γί¬νε-ται ἀ¬πο¬δε¬κτός, δι¬ό¬τι κα¬ί¬τοι δύ¬να¬ταί τις νά δι¬α¬κρί¬νη ἐ¬πι¬κά¬λυ¬ψίν τι¬να ἐ¬πί τοῦ πρώ-του, ὅ¬μως αἱ ἐν τῷ δευ¬τέ¬ρῳ (πα¬ρό¬ντι) πα-ρα¬τι¬θέ¬με¬ναι σα¬φεῖς μαρ¬τυ¬ρί¬αι, ὡς ἀ¬να¬φε¬ρό-με¬ναι εἰς πραγ¬μα¬τι¬κά γε¬γο¬νό¬τα, τά ὁ¬ποῖ¬α κα¬θά¬πτον¬ται ἀ¬πο¬λύ¬τως τῆς ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬ας - ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας καί τῆς ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α-δο¬χῆς, ἐ¬πιρ¬ρω¬νύ¬ουν τόν πρῶ¬τον λό¬γον, ἐ¬νῶ δι¬ευ¬κο¬λύ¬νουν τήν ὑ¬πό πά¬ντων κα¬τα¬νό¬η¬σιν το¬ύ¬του ὡς σο¬βα¬ροῦ θέ¬μα¬τος Πίστεως. Αἱ μαρ¬τυ¬ρί¬αι αὗ¬ται πα¬ρα¬μέ¬νου¬σαι ἀ¬να¬πά¬ντη¬τοι καί συν¬τη¬ρο¬ύ¬με¬ναι, ἐ¬νῶ δι¬ώ¬κον¬ται αὐ¬τοί οἱ ὁ¬ποῖ¬οι ζη¬τοῦν ἐ¬πί ἔ¬τη καί ἔ¬τη τήν Κα¬νο¬νι-κήν καί ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον, ὑ¬πό Κα¬νο¬νι¬κῆς καί ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου Συ¬νό¬δου ἀν¬τι¬με¬τώ¬πι¬σίν των, ἀ-πο¬τε¬λοῦν ὄ¬χι ἁ¬πλῶς μό¬νον οὐ¬σι¬α¬στι¬κο¬ύς λό-γους σχί¬σμα¬τος, ἀλλ᾿ ὅ¬πως προ¬κύ¬πτει ἐκ τῶν πραγ¬μά¬των, πρό¬κει¬ται πε¬ρί γε¬νι¬κῆς προ¬δο¬σί¬ας κα¬τά τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, δη¬λα¬δή, πρό¬κει¬ται πε¬ρί τῆς ἐ-σχά¬της μορ¬φῆς ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬μα¬χί¬ας, δι᾿ ἧς ἀμ-φι¬σβη¬τεῖ¬ται καί προ¬δί¬δε¬ται ὑπ᾿ αὐ¬τῶν αὐ¬τή αὕ¬τη ἡ ὑ¬πό¬στα¬σις Αὐ¬τῆς (Βλέ¬πε τά πε¬ρί τοῦ δι¬ωγ¬μοῦ τοῦ ῾Ι¬ε¬ρομ. ἀ¬πό τοῦ 1998 εἰς τόν εἰ¬δι¬κόν Τόμον: "Σύγχρονα ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ" καί εἰς τόν Τόμον τῆς "Ο.Π." 2003, σελ. 27-38). ῾Ως τρί¬τον λό¬γον τῆς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ του ἐ¬πι¬κα¬λεῖ¬ται: "3) Τήν πο¬λυ¬τρό¬πως με¬θο-δευ¬θεῖ¬σαν προ¬σβο¬λήν τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας καί τῆς ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς καί διά τῆς πα¬ρω¬δί¬ας τοῦ νέ¬ου θε¬ο¬λο¬γι¬κοῦ δι¬α¬λό¬γου (1998-1999), καί τῆς συ¬στη¬μα¬τι¬κῆς ἀρ¬νή¬σε-ως νά δο¬θῇ ὁ¬μο¬λο¬για¬κή ἀ¬πά¬ντη¬σις εἰς ὅ¬σους ἰ¬σχυ¬ρί¬ζον¬ται ὅ¬τι ἡ ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κή μας Δι¬α¬δο-χή τό 1971 ἐ¬ξηρ¬τή¬θη ἀ¬πό τήν Ρω¬σι¬κή Σύνοδο τῆς Δι¬α¬σπο¬ρᾶς καί ὅ¬τι δέν δι¬α¬φέ¬ρο¬μεν κα¬τά τήν χει¬ρο¬το¬νί¬αν ἀ¬πό το¬ύς Φλω¬ρι¬νι¬κο¬ύς", καί εἰ¬δι¬κώ¬τε¬ρον: "3) ᾿Ε¬πί τῶν ἰ¬δί¬ων πλαι¬σί¬ων, φθί¬νον-τος τοῦ 1997 καί ἀ¬να¬τέλ¬λον¬τος τοῦ 1998, προ¬ε¬βλή¬θη καί ἡ πα¬ρω¬δί¬α τοῦ νέ¬ου θε¬ο¬λο¬γι-κοῦ Δι¬α¬λό¬γου με¬τά τῆς Φλω¬ρι¬νι¬κῆς πα¬ρα¬τά-ξε¬ως τοῦ κ. Χρυ¬σο¬στό¬μου Κι¬ο¬ύ¬ση, ἡ ὁ¬πο¬ί¬α ἐ¬με¬θο¬δε¬ύ¬ε¬το ὑ¬πό τάς ἀ¬να¬φερ¬θε¬ί¬σας προ¬ϋ¬πο-θέ¬σεις, ἤ¬γουν: α) "Τοῦ ἀ¬ναι¬τί¬ου σχί¬σμα-τος", β) "Τῆς κοι¬νῆς δῆ¬θεν ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬ας" καί τῆς "κοι¬νῆς ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς". καί γ) Τῆς ἑ¬κα¬τέ¬ρω¬θεν ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ τῶν ᾿Ε¬πι¬σκό¬πων". ᾿Ε¬πί τῶν ἀρ¬χῶν αὐ¬τῶν ἀ¬μέ¬σως θά ἐ¬κη¬ρύσ¬σε¬το ἡ σω¬μα-τεια¬κῷ τῷ τρό¬πῳ ἕ¬νω¬σις. ᾿Α¬κρι¬βῶς ὅ¬μως αὐ-τό ὅ¬λον ἦ¬το ἡ προ¬δο¬σί¬α κα¬τά τῆς ᾿Α¬πο¬στο-λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς καί ἑ¬πο¬μέ¬νως καί κα¬τά τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας. Καί ναί μέν ὁ "δι¬ά¬λο¬γος" αὐ¬τός, κα¬τό¬πιν σθε¬να¬ρᾶς Κα¬νο¬νι¬κῆς καί ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ἀν¬τι¬στά¬σε¬ως, ἐγ¬κα¬τε¬λε¬ί¬φθη τόν Δε¬κέμ¬βριον τοῦ 1999, ἀλ¬λά ὁ σκο¬πός αὐ¬τοῦ, ὁ ὁ¬ποῖ¬ος ἐ¬ση¬με¬ί¬ω¬σε ζω¬η¬ρόν τό στίγ¬μα του, κα¬τα¬φα¬νῶς ἐ¬νερ¬γεῖ¬ται δι᾿ ἄλ¬λων τρό¬πων, ἤ-γουν διά τῆς μή κα¬θα¬ρᾶς ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬ας, καί διά τῆς ἀ¬δι¬α¬κό¬πως προ¬πα¬γαν¬δι¬ζο¬μέ¬νης καί υἱ¬ο¬θε¬του¬μέ¬νης "χει¬ρο¬θε¬σί¬ας" ὡς δῆ¬θεν ἐ¬πί σχι¬σμα¬τι¬κῶν γε¬νο¬μέ¬νης. Καί δι᾿ ὅ¬λα αὐ¬τά πρω¬τί¬στως θε¬ω¬ροῦ¬μεν ὡς ὑ¬πευ¬θύ¬νους καί ἐ-νό¬χους το¬ύς Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον Πρό¬ε¬δρον κ. ᾿Αν-δρέ¬αν καί τόν Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα¬τον ᾿Αν¬τι¬πρό¬ε¬δρον κ. Νι¬κό¬λα¬ον, ἀφ᾿ ὧν ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΜΕΘΑ, κα¬τά τόν ΙΕ' Κα¬νό¬να τῆς ΑΒ᾿ Συ¬νό¬δου". Καί ὁ πα¬ρών τρί¬τος λό¬γος ἀ¬πο¬δει¬κνύ¬ε-ται ἀ¬πο¬λύ¬τως ἀ¬λη¬θής καί ὡς ἐκ τῆς οὐ¬σί¬ας του ἀ¬πο¬τε¬λεῖ λό¬γον Πίστεως. Πρό¬κει¬ται διά τήν μέ¬σω τοῦ δῆ¬θεν θε¬ο¬λο¬γι¬κοῦ Δι¬α¬λό¬γου ἡ-μῶν με¬τά τῆς Φλω¬ρι¬νι¬κῆς Πα¬ρα¬τά¬ξε¬ως ἐ¬πι¬δί-ω¬ξιν τῆς μετ᾿ αὐ¬τῶν ἑ¬νώ¬σε¬ως, ὅ¬πως καί με-τά τῶν "πέ¬ντε" ὑ¬πό τάς ψευ¬δεῖς προ¬ϋ¬πο¬θέ-σεις: 1ον: Τῆς δῆ¬θεν κοι¬νῆς ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬ας Πίστεως, ἤ¬τοι ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας, καί 2ον: Τῆς κοι¬νῆς δῆ¬θεν ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς ὅ¬λων τῶν ἐκ τῆς Ρω¬σι¬κῆς Συ¬νό¬δου τῆς Δι¬α¬σπο¬ρᾶς τῶν μέν Φλω¬ρι¬νι¬κῶν διά τῆς χει¬ρο¬το¬νί¬ας τοῦ ᾿Α¬κα¬κί¬ου Πα¬πᾶ, ἡ¬μῶν δέ διά τῆς "χει¬ρο¬θε¬σί¬ας" τοῦ 1971. Ταῦ¬τα ὄν¬τως ἀ¬πο¬τε¬λοῦ¬σιν σο¬βα¬ρο¬ύς λό-γους Πίστεως, δι¬ό¬τι ἀ¬κρι¬βῶς ἡ αἰ¬τί¬α τοῦ Φλω¬ρι¬νι¬κοῦ σχί¬σμα¬τος ἀ¬να¬φέ¬ρε¬ται εἰς τήν ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬αν καί τήν ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κήν Δι¬α-δο¬χήν, ἐ¬νῶ αὐ¬τό τό θέ¬μα ἦ¬το καί ἀ¬να¬μέ¬νει ἀ¬πό τό 1991 τήν ἐ¬ξέ¬τα¬σιν. ὅ¬ταν πο¬τέ ἐ¬πα-ναρ¬χί¬ση ὁ δι¬α¬κο¬πε¬ίς κα¬τά τά ἔ¬τη 1988-1992 Θε¬ο¬λο¬γι¬κός Δι¬ά¬λο¬γος, τόν ὁ¬ποῖ¬ον ἠ¬θέ¬λη¬σαν Φλω¬ρι¬νι¬κοί καί ἡ¬μέ¬τε¬ροι νά ὑ¬πο¬κα¬τα¬στή¬σουν δι᾿ ἑ¬νός "νέ¬ου δι¬α¬λό¬γου προ¬δο¬σί¬ας". ῾Η ὑφ᾿ ἡ¬μῶν μετ᾿ ἐ¬πι¬μο¬νῆς το¬πο¬θέ¬τη¬σις αὐ¬τοῦ τοῦ "νέ¬ου δι¬α¬λό¬γου" ἐμ¬φα¬νι¬σθέ¬ντος τό 1997 καί ἀρ¬χάς τοῦ 1998, εἰς τήν πραγ-μα¬τι¬κήν βά¬σιν του, ἤ¬τοι, τήν αἰ¬τί¬αν τοῦ κα¬τά τό 1937 Φλω¬ρι¬νι¬κοῦ σχί¬σμα¬τος, κα¬τό-πιν δέ καί τό θέ¬μα τῆς ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α-δο¬χῆς ἑ¬κα¬τέ¬ρω¬θεν, μέ¬χρι καί τῆς "χει¬ρο¬θε-σί¬ας" τοῦ 1971, εἶ¬χεν ὡς συ¬νέ¬πειαν, ἀφ᾿ ἑ¬νός νά δι¬α¬κο¬πῇ κά¬θε πε¬ραι¬τέ¬ρω ἐ¬ξέ¬λι¬ξίς του, καί ἀφ᾿ ἑ¬τέ¬ρου νά κλι¬μα¬κω¬θοῦν καί ἀ-πο¬κο¬ρυ¬φω¬θοῦν αἱ κοι¬ναί σκευ¬ω¬ρί¬αι Φλω¬ρι¬νι-κῶν, ἐγ¬κα¬θέ¬των των καί ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρέ¬ων μας, μέ πρῶ¬τον τόν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον καί κα¬τό¬πιν καί ἐ¬τέ¬ρους ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς (Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ον, ᾿Αρ¬γο¬λί¬δος κ. Πα¬χώ¬μιον καί Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ου κ. Γα¬λα¬κτί¬ω¬να) κα¬τά παν¬τός ὅ¬στις ἀ¬πε¬κά¬λυ-πτεν, κα¬τή¬λεγ¬χεν καί δέν συ¬νω¬δοι¬πό¬ρει εἰς τήν ὁ¬δόν πρός τήν γε¬νι¬κήν προ¬δο¬σί¬αν, μέ¬σω τῆς "ἑ¬νώ¬σε¬ως" ἐ¬πί τῇ βά¬σει τῆς δῆ¬θεν "κοι¬νῆς ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας καί ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς"!. ᾿Εν¬τεῦ¬θεν καί πά¬λιν προ¬κύ¬πτει ὅ¬τι δέν πρό¬κει¬ται πε¬ρί μιᾶς κα¬κο¬δο¬ξί¬ας ἐξ᾿ οἱ¬ου-δή¬πο¬τε λό¬γου ἤ ἀ¬δυ¬να¬μί¬ας προ¬ερ¬χο¬μέ¬νης, ἀλ¬λά πε¬ρί μιᾶς κα¬τα¬χθο¬νί¬ου προ¬με¬λε¬τη¬μέ¬νης δο¬λί¬ας καί ὑ¬πο¬ύ¬λου με¬θο¬δε¬ί¬ας πε¬ρί ἐ¬νώ¬σε-ως, διά τῆς ὁ¬πο¬ί¬ας θά ἐ¬βλα¬σφη¬μεῖ¬το καί θά ἐ¬χά¬νε¬το ἡ γνη¬σί¬α καί ἀ¬δι¬ά¬κο¬πος ᾿Α¬πο¬στο¬λι-κή Δι¬α¬δο¬χή, τήν ὁ¬πο¬ί¬αν ἡ Γνη¬σί¬α ᾿Ορ¬θό¬δο-ξος ᾿Εκ¬κλη¬σί¬α κέ¬κτη¬ται διά τῶν χει¬ρο¬το¬νι-ῶν τοῦ 1935, 1948 καί 1995 , κα¬τό¬πιν δέ μοι¬ρα¬ί¬ως θά κα¬τερ¬ρί¬πτε¬το καί ἡ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο-λο¬γί¬α τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας. Σήμερον, ὅ¬τε καί ὁ Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τος καί ἔ¬τε¬ροι ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς, ἐν οἷς οἱ Σεβ¬τοι ᾿Αρ-γο¬λί¬δος κ. Πα¬χώ¬μιος καί ὁ Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ου κ. Γα¬λα¬κτί¬ων, ἐμ¬φα¬νῶς καί ἀ¬προ¬κα¬λύ¬πτως ὑ¬περ-βα¬ί¬νουν εἰς βλα¬σφη¬μί¬ας κα¬τά τῆς ᾿Α¬πο¬στο-λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς καί τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας καί αὐ¬τό τό 54/76 "Βο¬ύ¬λευ¬μα", κα¬τα¬νο¬εῖ¬ται πλή¬ρως ὅ¬τι τό ἀ¬πο¬τυ¬χόν κα¬τά τό 1971 σχέ-διον κα¬τά τῆς ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς, ὄ¬χι μό¬νον δέν ἐγ¬κα¬τε¬λε¬ί¬φθη, ἀλ¬λά συ¬νε¬χῶς με-θο¬δε¬ύ¬ον¬ται σχέ¬δια, διά τῶν ὁ¬πο¬ί¬ων ἐ¬πι¬δι¬ώ-κε¬ται, ἔ¬στω καί ἐκ τῶν ὑ¬στέ¬ρων νά γί¬νη δε¬κτή, ἐμ¬μέ¬σως ἤ ἀ¬μέ¬σως, ἡ "χει¬ρο¬θε¬σί¬α" ὡς ἐ¬πί σχι¬σμα¬τι¬κῶν γε¬νο¬μέ¬νη, ὥ¬στε, ἐ¬πα¬να-λαμ¬βά¬νο¬μεν, οὕ¬τω νά προ¬βλη¬θῇ ὄ¬χι μό¬νον ἡ γνη¬σί¬α καί ἀ¬δι¬ά¬κο¬πος ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κή Δι¬α¬δο¬χή τῶν ᾿Ε¬πι¬σκό¬πων καί Πρε¬σβυ¬τέ¬ρων τῆς Γνη¬σί-ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, ἀλ¬λά καί νά κο-νι¬ορ¬το¬ποι¬η¬θῇ καί ἡ ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬α - ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο-λο¬γί¬α τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, καί ὡς κε¬νός ἐ¬κλε¬ί¬ψη. ῾Υ¬πό τό φῶς τῶν ἀ¬πό τῆς 5.2.03 καί ἐ-πέ¬κει¬να δη¬λώ¬σε¬ων τῶν: α) Μα¬κα¬ρι¬ω¬τά¬του ᾿Αρ¬χι¬ε¬πι¬σκό¬που κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου β) Σεβ/του ᾿Αρ¬γο¬λί¬δος κ. Πα¬χω¬μί¬ου καί γ) Σεβ/του Πε-ρι¬στε¬ρί¬ου κ. Γα¬λα¬κτί¬ω¬νος πε¬ρί "λα¬θῶν ἐ¬πί τοῦ θέ¬μα¬τος το¬ύ¬του τῆς χει¬ρο¬θε¬σί¬ας", ἤ ὅ-τι "ἐ¬δέ¬χθη¬σαν οἱ πά¬ντες καί ἐν ᾿Α¬με¬ρι¬κῇ καί ἐν ῾Ελ¬λά¬δι ἀ¬γαλ¬λο¬μέ¬νῳ πο¬δί καί ἱ¬λέ¬ῳ ὄμ¬μα¬τι χει¬ρο¬θε¬σί¬αν", ἤ ὅ¬τι "ὅ¬λοι ὡς ᾿Ε¬πί-σκο¬ποι προ¬ερ¬χό¬με¬θα πα¬ρά χει¬ρο¬θε¬τη¬μέ¬νων", ἤ "ἤ¬μην πα¬ρών εἰς τάς χει¬ρο¬θε¬σί¬ας καί ὁ Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τος ἀ¬νέ¬γνω¬σεν εὐ¬χάς χει¬ρο¬το¬νί-ας", προ¬κύ¬πτει ὅ¬τι καί οὗ¬τος ὁ λό¬γος ἀ¬πο-τει¬χί¬σε¬ως τοῦ Παν/του ῾Ι¬ε¬ρομ. π. ᾿Αμ¬φι¬λο-χί¬ου, εἶ¬ναι κατ᾿ ἐ¬ξο¬χήν λό¬γος ΠΙΣΤΕΩΣ, ὑ-πό δέ τοῦ ΙΕ Κα¬νό¬νος τῆς ΑΒ Συ¬νό¬δου προ-βλέ¬πε¬ται ἡ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ καί τι¬μῆς καί ἐ¬πα-ί¬νου ὑ¬πό τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας ἀ¬ξι¬οῦ¬ται ὁ ἀ¬πο-τει¬χι¬σμέ¬νος. ῾Ως τέ¬ταρ¬τον λό¬γον τῆς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ἐ¬πι¬κα¬λεῖ¬ται: "4) Τήν μή Κα¬νο¬νι¬κήν καί ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ἀν¬τι¬με¬τώ¬πι¬σιν τοῦ βλα¬σφή¬μου ᾿Α¬παλ¬λα¬κτι¬κοῦ Βου¬λε¬ύ¬μα¬τος 54/76 τοῦ Συμ¬βου¬λί¬ου τῶν Πλημ¬με¬λει¬ο¬δι¬κῶν Πει¬ραι¬ῶς ὡς καί τῶν με¬τα-γε¬νε¬στέ¬ρων ὁ¬μο¬ί¬ων αὐ¬τῷ", Καί ἀ¬να¬λυ¬τι¬κῶς: "4) Κα¬τά τήν ἰ¬δί¬αν πε¬ρί¬ο¬δον (1998 καί ἑ¬ξῆς) ἔρ¬χε¬ται εἰς φῶς, διά τῶν "ΠΑΤΡΙΩΝ" (Τόμος 11ος) τοῦ γνω¬στοῦ Καλ¬λι¬ο¬πί¬ου Γι¬αν-να¬κου¬λο¬πο¬ύ¬λου, τό "᾿Α¬παλ¬λα¬κτι¬κόν Βο¬ύ¬λευ¬μα 54/76 τοῦ Συμ¬βου¬λί¬ου Πλημ¬με¬λει¬ο¬δι¬κῶν Πει-ραι¬ῶς", τό ὁ¬ποῖ¬ον ΗΘΩΩΣΕΝ καί ΑΠΗΛΛΑΞΕΝ τόν Σεβ/τον Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ον τῆς κα-τη¬γο¬ρί¬ας "ἐ¬πί ἀν¬τι¬ποι¬ή¬σει ἔρ¬γου ἐκ¬κλη¬σι¬α-στι¬κοῦ λει¬τουρ¬γοῦ", δι¬ό¬τι "... κα¬τό¬πιν τῆς χει¬ρο¬θε¬σί¬ας τοῦ 1971 ἐ¬θε¬ρα¬πε¬ύ¬θη τό σχί¬σμα τοῦ 1937, τό ὁ¬ποῖ¬ον προ¬ε¬κά¬λε¬σεν ὁ Βρε¬σθέ¬νης Ματ¬θαῖ¬ος καί ἐ¬πί¬σης ἀ¬πε¬κα¬τε¬στά-θη¬σαν καί αἱ ᾿Ε¬πι¬σκο¬πι¬καί χει¬ρο¬το¬νί¬αι τοῦ 1935 καί 1948, αἱ ὑ¬πό τῶν τρι¬ῶν καί ὑφ᾿ ἑ¬νός γε¬νό¬με¬ναι ἀν¬τι¬στο¬ί¬χως"! Δυ¬νά¬μει, λοι¬πόν, τῆς λε¬γο¬μέ¬νης χει¬ρο-θε¬σί¬ας ὁ Σεβ/τος Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ος ἀ-νε¬γνω¬ρί¬σθη ὡς Κα¬νο¬νι¬κός ᾿Ε¬πί¬σκο¬πος ὑ¬πό τοῦ Συμ¬βου¬λί¬ου τῶν Πλημ¬με¬λει¬ο¬δι¬κῶν καί ἠ-θω¬ώ¬θη, ἀ¬φοῦ προ¬η¬γου¬μέ¬νως ἔ¬δω¬κεν ὡς ἀν¬τάλ-λαγ¬μα τάς βλα¬σφη¬μί¬ας του κα¬τά τῆς ᾿Εκ¬κλη-σί¬ας καί τῆς ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς του Δι¬α¬δο¬χῆς! ῾Ο Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα¬τος κ. Νι¬κό¬λα¬ος ΗΘΩΩΘΗ καί ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΘΗ ἀ¬πό τάς ἀρ¬χάς καί ἐ¬ξου¬σί¬ας τοῦ κό¬σμου το¬ύ¬του, ὡς "Πει¬ραι¬ῶς καί Νήσων", ἀ¬φοῦ ἀ¬νέ¬τρε¬ψεν καί ἐ¬πο¬δο¬πά¬τη¬σεν ἐκ βά¬θρων τήν ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬αν καί τήν ᾿Α-πο¬στο¬λι¬κήν Δι¬α¬δο¬χήν. Διά το¬ύς ἰ¬δί¬ους ὅ¬μως αὐ¬το¬ύς λό¬γους δέν εἶ¬ναι δυ¬να¬τόν νά θε¬ω¬ρῆ-ται ὡς ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξος ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρε¬ύς τῆς ᾿Εκ¬κλη-σί¬ας τοῦ Χρι¬στοῦ. Προ¬κει¬μέ¬νου δέ καί τοῦ-το τό μέ¬γι¬στον καί πρω¬τεῦ¬ον θέ¬μα Πίστεως νά μήν ἱ¬ε¬ραρ¬χη¬θῇ καί ἐ¬πι¬δει¬χθῇ ἡ δέ¬ου¬σα συ¬νέ¬πεια πρός τήν ἀπ᾿ ἀρ¬χῆς, ἤ¬τοι, ἀ¬πό τό 1924 ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬αν - ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬αν, ἀλ¬λά καί τήν διά τῶν ᾿Ε¬πι¬σκο¬πι¬κῶν χει¬ρο¬το¬νι¬ῶν τοῦ 1935 καί 1948 γνη¬σί¬αν καί ἀ¬δι¬ά¬κο¬πον ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κήν μας Δι¬α¬δο¬χήν, ΚΑΤΕΛΥΘΗ Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΤΑΞΙΣ καί Ο ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ, γε¬γο¬νό¬τα τά ὁ¬ποῖ¬α πα¬ρά¬γουν ἐν¬δο¬γε¬νῶς με-ρι¬σμο¬ύς καί σχί¬σμα¬τα καί ἐκ¬βάλ¬λουν τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας. Πα¬ρό¬μοι¬αι βλά¬σφη¬μοι δι¬κα¬στι¬καί ἀ¬πο¬φά-σεις ἐ¬ξε¬δό¬θη¬σαν καί με¬τά τό 1995, πλήν καί αὗ¬ται ἀ¬πο¬κρύ¬πτον¬ται, ἐ¬νῶ, οἱ ἴ¬διοι πα¬ρά¬γον¬τες, οἱ ὁ¬ποῖ¬οι τό 1996 ἐ¬πε¬νό¬η¬σαν τό Δαι¬τη¬τι¬κόν Δι¬κα¬στή¬ριον καί τό ἐ¬λει¬το-ύρ¬γη¬σαν, οἱ ἴ¬διοι κα¬τό¬πιν καί τό ΗΚΥΡΩΣΑΝ, κατ᾿ ἐν¬το¬λήν, ὅ¬πως πι¬στε¬ύ¬ο¬μεν, τῶν ξέ¬νων Κέντρων. ῾Υ¬μεῖς ὀ¬φε¬ί¬λε¬τε, σύμ-φω¬να καί μέ τήν σχε¬τι¬κήν Κα¬ταγ¬γε¬λί¬αν τοῦ ἔ¬χον¬τος ἄ¬με¬σον γνῶ¬σιν τοῦ θέ¬μα¬τος Σεβ/του Κη¬ρύ¬κου, νά ἐ¬ρευ¬νή¬σε¬τε τόν λό¬γον διά τόν ὁ¬ποῖ¬ον τό ἠ¬κύ¬ρω¬σαν, καί δια¬τί ὁ Μα¬κα¬ρι¬ώ-τα¬τος συ¬νήρ¬γη¬σε εἰς τοῦ¬το. Εἶ¬ναι ἰ¬δι¬αι¬τέ¬ρως σο¬βα¬ρόν τό θέ¬μα, δι-ό¬τι οἱ ἴ¬διοι ἐ¬πα¬να¬λαμ¬βά¬νο¬μεν, οἱ ὁ¬ποῖ¬οι ἐ¬πε¬νό¬η¬σαν καί ἐ¬πι¬τυ¬χῶς ἐ¬νήρ¬γη¬σαν τό Δι¬αι-τη¬τι¬κόν Δι¬κα¬στή¬ριον (δη¬λα¬δή οἱ νο¬μι¬κοί καί Κα¬νο¬νο¬λό¬γοι με¬τά τοῦ μ. Μα¬ξί¬μου καί Δ. Κάτσουρα κλπ.), κα¬τό¬πιν, ὅ¬ταν, ἐν τῷ πλαι¬σί¬ῳ τοῦ Πα¬λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬κοῦ Οἰ¬κου¬με-νι¬σμοῦ, ἐ¬δό¬θη ἡ ἐν¬το¬λή πρός ἕ¬νω¬σιν με¬τά τῶν Φλω¬ρι¬νι¬κῶν, καί μέ¬σω αὐ¬τῶν καί με¬τά τῶν πέ¬ντε, διά τήν πε¬ραι¬τέ¬ρω οἰ¬κου¬με¬νι-στι¬κήν ὑ¬πο¬τα¬γήν εἰς τόν κ. Χρι¬στό¬δου¬λον, πά¬λιν οἱ ἴ¬διοι ἔ¬σπευ¬σαν νά τό ἀ¬κυ¬ρώ¬σουν εἰς τό ᾿Ε¬φε¬τεῖ¬ον, καί νά πα¬ρα¬πέμ¬ψουν τό θέ¬μα τῆς δι¬αι¬τη¬σί¬ας διά τήν ῾Ι¬ε¬ράν Μο¬νήν Πα¬να¬γί¬ας Πευ¬κο¬βου¬νο¬γι¬α¬τρίσ¬σης εἰς τόν ... κ. Χρι¬στό¬δου¬λον. Καί δι᾿ ὅ¬λα αὐ¬τά, ὡς καί τά προ¬η¬γο¬ύ-με¬να, τά ὁ¬ποῖ¬α κη¬ρύσ¬σον¬ται καί ἐ¬νερ¬γοῦν-ται γυ¬μνῇ τῇ κε¬φα¬λῇ καί δη¬μο¬σί¬ως, θε¬ω¬ροῦ-μεν ὡς πρώ¬τους καί κυ¬ρί¬ους ὑ¬πευ¬θύ¬νους το-ύς Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον κ. ᾿Αν¬δρέ-αν καί Σεβ/τον Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ον, ἀφ᾿ ὧν ἀ¬πο¬τει¬χι¬ζό¬με¬θα, συ¬νω¬δά τῷ ΙΕ' Κα¬νό¬νι τῆς ΑΒ᾿ Συ¬νό¬δου". Καί ὁ λό¬γος οὗ¬τος εἶ¬ναι πραγ¬μα¬τι¬κός καί χρο¬νο¬λο¬γεῖ¬ται ἀ¬πό τό 1976, ὅ¬τε τό ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 54 "᾿Α¬παλ¬λα¬κτι¬κόν Βο¬ύ¬λευ¬μα" ὑ¬πέρ τοῦ "Πει¬ραι¬ῶς" κ. Νι¬κο¬λά¬ου, ἀ¬πε¬τέ¬λε¬σεν καί Νο¬μο¬λο¬γί¬αν τῶν Δι¬κα¬στη¬ρί¬ων, ἡ ὁ¬πο¬ί¬α ἐ¬λή¬φθη ὑπ᾿ ὄ¬ψιν ὑ¬πό ἑ¬πο¬μέ¬νων δι¬κα¬στη¬ρί¬ων ἐ¬πί πα¬ρο¬μο¬ί¬ων ὑ¬πο¬θέ¬σε¬ων (Βλέ¬πε ᾿Α¬παλ¬λα-κτι¬κόν Βο¬ύ¬λευ¬μα 46/91 Συμ¬βου¬λί¬ου Πλημ¬με-λει¬ο¬δι¬κῶν Δρά¬μας). ῾Η ἀ¬πό¬κρυ¬ψις ἤ καί ἀ¬πο¬σι¬ώ¬πη¬σις καί τε¬λι¬κῶς ἡ ἄρ¬νη¬σις νά ἐ¬ξε¬τα¬σθῇ καί ἀν¬τι¬με-τω¬πι¬σθῇ τό ἐν λό¬γῳ 54/76 "᾿Α¬παλ¬λα¬κτι¬κόν Βο¬ύ¬λευ¬μα" κα¬τά τήν ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬αν καί τήν γνη¬σί¬αν καί ἀ¬δι¬ά¬κο¬πον ᾿Α¬πο¬στο¬λι-κήν Δι¬α¬δο¬χήν, ἀ¬πο¬τε¬λεῖ ὑ¬περ¬με¬ί¬ζο¬να λό¬γον Πίστεως καί δέν δι¬και¬ο¬λο¬γεῖ μό¬νον ᾿Α¬πο¬τε-ί¬χι¬σιν, ἀλ¬λά καί κά¬θε ἄλ¬λο, Κα¬νο¬νι¬κόν καί ὀρ¬θό¬δο¬ξον μέ¬τρον, μέ¬χρι καί ἀ¬να¬θέ¬μα¬τος κα¬τά τῆς βλα¬σφη¬μί¬ας καί κα¬τό¬πιν καί τῶν ἐμ¬με¬νό¬ντων ἀ¬με¬τα¬νο¬ή¬τως εἰς αὐ¬τήν. ᾿Ε¬ξαι¬ρέ¬τως λαμ¬βά¬νε¬ται ὑπ᾿ ὄ¬ψιν τό γε-γο¬νός ὅ¬τι, διά τάς ἰ¬δί¬ας ἀ¬κρι¬βῶς βλα¬σφη-μί¬ας, τάς ὁ¬πο¬ί¬ας ὑ¬πα¬να¬χω¬ρή¬σας ὁ τό¬τε Κο-ριν¬θί¬ας Κάλλιστος με¬τά ἀ¬πό πέ¬ντε ἔ¬τη ἀ¬πε-τόλ¬μη¬σεν, κα¬θη¬ρέ¬θη, τήν δέ κα¬θα¬ί¬ρε¬σιν ἐ-κε¬ί¬νην (Α.Π. 1353/28.10.1977) ὑ¬πέ¬γρα¬ψε πρῶ¬τος ὁ Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τος κ. ᾿Αν¬δρέ¬ας, ἀλ¬λά καί ὁ Σεβ. Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ος. ῾Ο¬μο¬ί¬ως, λαμ¬βά¬νε¬ται ὑπ᾿ ὄ¬ψιν καί τό γε¬γο¬νός, ὅ¬τι καί κα¬τά τήν με¬γά¬λην Σύνοδον τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας, κα¬τά τήν 19.8.1981, (Κ.Γ.Ο. Τόμος 1983, σελ. 257), ἅ¬παν¬τες οἱ ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς ὡ¬μο¬λό¬γη¬σαν ὅ¬τι, τό 1971 δέν ἐ¬δέ¬χθη¬μεν καμ¬μί¬αν "χει¬ρο¬θε¬σί¬αν", ἡ οὕ¬τω δέ ἀ¬πο¬κλη¬θεῖ¬σα ὡς "χει¬ρο¬θε¬σί¬α" δι¬ευ¬κρι¬νί-σθη καί ἐ¬βε¬βαι¬ώ¬θη ὅ¬τι ἦ¬το ἐ¬ξω¬τε¬ρι¬κή τυ¬πι-κή πρᾶ¬ξις - συγ¬χω¬ρη¬τι¬κή εὐ¬χή, ὑ¬πό τάς γνω¬στάς προ¬ϋ¬πο¬θέ¬σεις, καί διά το¬ύς γνω-στο¬ύς λό¬γους. ῾Η ἐκ δι¬α¬μέ¬τρου ἀν¬τί¬θε¬τος σή¬με¬ρον στά¬σις, πρω¬τί¬στως τοῦ Σεβ/του Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κο¬λά¬ου, καί κα¬τό¬πιν ὅ¬λων τῶν ὁ¬μο¬φρό¬νων ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρέ¬ων του, ἐμ¬φα¬νί¬ζει το¬ύ¬τους ὡς δι¬χα¬σμέ¬νας προ¬σω¬πι¬κό¬τη¬τας καί ἀ¬συ¬νε¬πεῖς καί πα¬ί¬ζον¬τας μέ τά ἅ¬για. Πῶς ἄλ¬λως νά ἑρ¬μη¬νευ¬θῇ ὅ¬τι τό 1977 ὑ¬πο¬γρά¬φουν τήν κα¬τά τοῦ Καλ¬λί¬στου κα¬θαι¬ρε¬τι¬κήν ἀ¬πό-φα¬σιν τῆς Συ¬νό¬δου διά τόν ἴ¬διον ἀ¬κρι¬βῶς λό¬γον, ἤ¬τοι, ἐ¬πει¬δή ἐ¬δέ¬χθη ὄ¬τι ἀ¬πό τό 1937 ἦ¬το σχι¬σμα¬τι¬κός, ἡ δέ ὑφ᾿ ἑ¬νός χει-ρο¬το¬νί¬α ἦ¬το καί δι᾿ αὐ¬τόν τόν λό¬γον ἄ¬κυ-ρος; Πόσον δέ μᾶλ¬λον σή¬με¬ρον ὅ¬τε ἀ¬πο¬κα¬λύ-πτε¬ται, ὅ¬τι ἀ¬πό τό 1976 δι᾿ ἐ¬πι¬σή¬μου ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, κα¬θυ¬βρί¬ζε¬ται καί βλα¬σφη¬μεῖ¬ται ἥ τε ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬α καί ἡ ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κή Δι-α¬δο¬χή, προ¬κει¬μέ¬νου ὁ ᾿Ε¬πί¬σκο¬πος Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ος νά ἐ¬πι¬τύ¬χη τήν παῦ¬σιν τῆς κατ᾿ αὐ¬τοῦ ποι¬νι¬κῆς δι¬ώ¬ξε¬ως, νά δι¬και¬ω¬θῇ, καί νά εἶ¬ναι ἐ¬λε¬ύ¬θε¬ρος, ἰ¬δι¬αι¬τέ¬ρως δέ νά κερ¬δί¬σῃ καί τήν "ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΝ" ὑ¬πό τῶν ῾Ελ¬λη¬νι¬κῶν Δι¬κα¬στη¬ρί¬ων καί κατ᾿ ἐ¬πέ¬κτα¬σιν καί ὑ¬πό τοῦ Νε¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬σμοῦ! ᾿Εν¬τεῦ¬θεν καί ὁ ὡς ἄ¬νω 4ος λό¬γος τῆς ᾿Α¬πο¬τει¬χί¬σε¬ως εἶ¬ναι λό¬γος Πίστεως, προ-βλέ¬πε¬ται ὑ¬πό τοῦ ΙΕ Κα¬νό¬νος καί εἶ¬ναι πραγ¬μα¬τι¬κός, διό γί¬νε¬ται καί οὗ¬τος δε-κτός. ῾Ως πέ¬μπτον λό¬γον τῆς ᾿Α¬πο¬τει¬χί¬σε¬ώς του ἐ¬πι¬κα¬λεῖ¬ται: "5) Τήν μή ἐκ¬δί¬κα¬σιν τῶν κα¬τά τοῦ Σεβ. Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ον ἐκ¬κρε¬μου¬σῶν Κα¬ταγ¬γε¬λι¬ῶν ἐ¬πί βλα¬σφη¬μί¬αις, αἱ¬ρέ¬σε¬σι, πα¬ρα¬χα¬ρά¬ξει καί πα¬ρερ¬μη¬νε¬ί¬ᾳ ῾Α-γι¬ο¬γρα¬φι¬κῶν καί Πα¬τε¬ρι¬κῶν κει¬μέ¬νων" καί ὅ¬πως ἀ¬να¬λυ¬τι¬κῶς ἐ¬πε¬ξη¬γεῖ: "5) Λαμ¬βά¬νων ὑπ᾿ ὄ¬ψιν καί τάς ἁρ¬μο¬δί¬ως ὑ¬πο¬βλη¬θε¬ί¬σας κα¬ταγ¬γε¬λί¬ας πρός τήν Ι.Σ. τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, κα¬τά τοῦ Σεβ/του Πει¬ραι¬ῶς καί Νήσων κ. Νι¬κο¬λά¬ου, διά τάς γνω¬στάς βλα¬σφη¬μί¬ας καί αἱ¬ρε¬τι¬κά φρο¬νή¬μα-τα, πα¬ρα¬πο¬ί¬η¬σιν καί πα¬ρερ¬μη¬νε¬ί¬αν ἱ¬ε¬ρῶν καί ῾Α¬γι¬ο¬πα¬τε¬ρι¬κῶν κει¬μέ¬νων, κα¬θώς καί πλα¬στο¬γρα¬φί¬αν ἱ¬στο¬ρι¬κῶν στοι¬χε¬ί¬ων, αἱ ὁ-ποῖ¬αι οὐ¬δέ¬πο¬τε ἐ¬ξε¬δι¬κά¬σθη¬σαν, (Βλέ¬πε¬τε τα¬ύ¬τας καί εἰς τήν "Ο.Π.", μη¬νός ᾿Α¬πρι¬λί-ου 2004), ἀλλ᾿ ἐ¬τέ¬θη¬σαν εἰς τό ᾿Αρ¬χεῖ¬ον, καί θε¬ω¬ρῶν καί διά τοῦ¬το ὡς κυ¬ρί¬ους ὑ¬πευ-θύ¬νους καί ἐ¬νό¬χους το¬ύς ἀφ᾿ ὧν ἀ¬πο¬τει¬χι-ζό¬με¬θα ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς, ἐ¬πι¬κα¬λο¬ύ¬με¬θα καί αὖ¬θις τόν ΙΕ' Κα¬νό¬να τῆς ΑΒ' Συ¬νό¬δου". ᾿Ε¬πί τοῦ θέ¬μα¬τος το¬ύ¬του ἐ¬ξε¬τα¬στέ¬ον ἄν πράγ¬μα¬τι ὑ¬φί¬στα¬ται ὡς λό¬γος, δι¬ό¬τι ἄν ὄν-τως ὑ¬φί¬στα¬ται σα¬φέ¬στα¬τα, εἶ¬ναι κα¬θα¬ρά λό-γος Πίστεως, καί ἐ¬πο¬μέ¬νως προ¬βλέ¬πε¬ται ὑ¬πό τοῦ ΙΕ Κα¬νό¬νος. . ᾿Α¬να¬φέ¬ρο¬μεν ταῦ¬τα δι¬ό¬τι ὁ κα¬τη¬γο¬ρο¬ύ¬με¬νος ᾿Ε¬πί¬σκο¬πος κ. Νι¬κό¬λα¬ος, ἐν προ¬κει¬μέ¬νῳ, ἰ¬σχυ¬ρί¬ζε¬ται ὅ¬τι ἀ¬νή¬ρε¬σεν καί ἀ¬νε¬κά¬λε¬σεν πά¬σας τάς κα¬κο¬δο¬ξί¬ας του, δι᾿ ἅς κα¬τηγ¬γέλ¬θη καί δέν ἐκ¬κρε¬μοῦν κατ᾿ αὐ¬τοῦ αἱ ἐ¬πώ¬νυ¬μοι κα¬ταγ¬γε¬λί¬αι αἱ δη¬μο¬σι-ευ¬θεῖ¬σαι εἰς τήν "᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον Πνο¬ήν" τοῦ ᾿Α¬πρι¬λί¬ου 2004. Πρός τοῦ¬το ὁ Σεβ¬τος Πει-ραι¬ῶς, ἐ¬πι¬κα¬λεῖ¬ται μί¬αν κοι¬νήν δή¬λω¬σιν ἀ-πό 9/22.10.1998, τήν ὁ¬πο¬ί¬αν, προ¬κει¬μέ¬νου νά δε¬χθῇ νά ὑ¬πο¬γρά¬ψῃ, δι¬ό¬τι ἐ¬πέ¬με¬νεν ὅ¬τι εἶ¬ναι ὀρ¬θό¬δο¬ξος καί θά φέ¬ρῃ μαρ¬τυ¬ρί¬ας, καί δι¬ό¬τι ἠ¬πε¬ί¬λει ὅ¬τι θά κά¬νη σχί¬σμα, ἠ-ναγ¬κά¬σθη¬μεν, κα¬κῶς βε¬βα¬ί¬ως, νά συ¬νυ¬πο¬γρά-ψω¬μεν καί ὁ Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τος ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πος κ. ᾿Αν¬δρέ¬ας καί ἡ¬μεῖς, ὁ Μη¬τρο¬πο¬λί¬της Με-σο¬γα¬ί¬ας Κη¬ρυ¬κος. ῾Η "ΔΗΛΩΣΙΣ" αὕ¬τη, ἡ ὁ-πο¬ί¬α πα¬ρα¬τί¬θε¬ται εἰς τήν πα¬ροῦ¬σαν ἀ¬μέ¬σως κα¬τω¬τέ¬ρω, καί ἐν¬σω¬μα¬τοῦ¬ται ὡς ἀ¬να¬πό¬σπα-στον μέ¬ρος τοῦ ὅ¬λου σκε¬πτι¬κοῦ μας, οὐ¬σι-α¬στι¬κῶς ὑ¬πε¬δε¬ί¬χθη καί ἐ¬γρά¬φη ὑ¬πό τῶν Φλω-ρι¬νι¬κῶν, καί τοῦ κ. Δη¬μη¬τρί¬ου Κάτσουρα, δι¬ό¬τι προ¬η¬γου¬μέ¬νως, οἱ Φλω¬ρι¬νι¬κοί εἶ¬χον κα¬ταγ¬γε¬ί¬λει ὡς αἱ¬ρε¬τι¬κόν τόν Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα-τον Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ον (᾿Εκ¬κλη¬σί¬α Γ.Ο.Χ. ῾Ελ¬λά¬δος, ἀ¬ριθμ. 17, Νο¬έμ-Δεκ. 1997, σελ. 14). Μέ αὐ¬τήν τήν δή¬λω¬σιν, ἐ-πε¬λή¬φθη¬σαν, διά τοῦ ἰ¬δί¬ου με¬σά¬ζον¬τος κ. Δημ. Κάτσουρα, νά τόν ἀ¬θω¬ώ¬σουν, κα¬τά τόν πλέ¬ον ἀ¬νώ¬δυ¬νον τρό¬πον, ἐ¬πι¬με¬ρί¬ζον¬τες τάς εὐ¬θύ¬νας εἰς τρί¬α, δι¬ό¬τι, ὅ¬πως ἐκ τῶν πραγ¬μά¬των ἀ¬πε¬δε¬ί¬χθη, τόν ἤ¬θε¬λον, "φί¬λον καί συ¬νερ¬γά¬την" εἰς τήν κα¬τό¬πιν κοι¬νήν προ¬δο¬σί¬αν κα¬τά τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬ας καί τῆς ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κῆς Δι¬α¬δο¬χῆς τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, σκο¬πόν διά τόν ὁ-ποῖ¬ον δέν ἐ¬δί¬στα¬σαν ἐν τέ¬λει νά τόν κά-μουν καί ... "᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον", ἀ¬φοῦ ὑ¬πέρ του ἐ¬ξε¬δό¬θη καί τό "᾿Α¬παλ¬λα¬κτι¬κόν Βο¬ύ¬λευ-μα" ... Ποῖ¬ον κατ᾿ ἀρ¬χάς τό κατ᾿ ἐ¬πι¬λο¬γήν ἐ¬πι¬λή-ψι¬μον καί αἱ¬ρε¬τι¬κόν φρό¬νη¬μα αὐ¬τοῦ κα¬τά τήν Κα¬ταγ¬γε¬λί¬αν τῶν Φλω¬ρι¬νι¬κῶν: " ........α) ῾Ο Εὐ¬αγ¬γε¬λι¬στής ᾿Ι¬ω¬άν¬νης ὅ¬στις κα¬τα¬φα¬τι¬κῶς λέ¬γει ὅ¬τι "οὐ¬δε¬ίς τόν Θε¬όν ἑ¬ώ¬ρα¬κε πώ¬πο¬τε, ὀ αὐ¬τός Εὐ¬αγ¬γε¬λι¬στής βλέ¬πει δίς τόν Θε¬όν ἐν τῇ ᾿Α¬πο¬κα¬λύ¬ψει κα-θή¬με¬νον ἐ¬πἰ θρό¬νου (᾿Α¬ποκ.. Δ,2 καί ΚΑ,5. ῾Ο πρω¬το¬μάρ¬τυς Στέ¬φα¬νος βλέ¬πει ὡ¬σα¬ύ¬τως τόν Υἱ¬όν ἐκ δε¬ξι¬ῶν τοῦ ᾿Α¬νάρ¬χου Πα¬τρός (Πράξ. Ζ,55). ῾Ο Μω¬ϋ¬σῆς κατ᾿ ἐ¬πα¬νά¬λη¬ψιν (᾿Ε¬ξόδ. Δ,5 καί ΛΓ, 23 ... ᾿Εν¬ταῦ¬θα ὁ Εύαγγελιστής γρά¬φων τό ἐν λό¬γῳ χω¬ρί¬ον δέν εἶ¬ναι δυ¬να¬τόν νά γί¬νη δε¬κτόν ὅ¬τι δέν εἶ-χεν ὐπ᾿ ὄ¬ψιν του πά¬ντα τά ἀ¬νω¬τέ¬ρω. ῾Ε¬πο-μέ¬νως γρά¬φων διά τῆς πε¬ρι¬κο¬πῆς "Θε¬όν οὐ-δε¬ίς ἑ¬ώ¬ρα¬κε πώ¬πο¬τε" ἀ¬σφα¬λῶς δέν δι¬ε¬νο¬ή¬θη ἀ¬πό¬λυ¬τον τοῦ ὑ¬περ¬φυ¬οῦς θε¬ά¬μα¬τος ἀ¬πο¬κλει-σμόν". β) ῎Η¬δη προ¬φα¬νῶς ὅ¬τι οὐ¬δε¬ίς εἶ¬δε τόν Θε¬όν ἐν τπη ἀ¬πε¬ί¬ρῳ αὐ¬τοῦ ὑ¬πο¬στά¬σει καί δό¬ξῃ". Εἰς τοῦ¬το θά πα¬ρα¬τη¬ρή¬σω¬μεν, ὅ¬τι τό¬σον ὁ ᾿Α¬βρα¬άμ, ὅ¬σον καί οἱ ἄλ¬λοι Προ¬φῆ-ται, δέν εἶ¬δον βε¬βα¬ί¬ως τόν Θε¬όν ἐν τ·ῆ ἀ-πε¬ί¬ρῳ Αὐ¬τοῦ ὑ¬πο¬στά¬σει καί δό¬ξῃ, δη¬λα¬δή κα¬τά τήν θε¬ί¬αν αὐ¬τοῦ φύ¬σιν, ἀλλ᾿ ἀμ¬φό¬τε-ροι εἶ¬δον ἔκ¬φαν¬σιν τοῦ ᾿Α¬πε¬ί¬ρου Θε¬οῦ". Καί δ) Δι¬ό¬τι ἄ¬πει¬ρος ὤν ὁ Θε¬ός κα¬τά πά¬ντα λαμ¬βά¬νει ἐν τῇ παν¬το¬δυ¬να¬μί¬ᾳ Του, ὅ¬ταν βο-ύ¬λε¬ται καί πε¬πε¬ρα¬σμέ¬νας ἐκ¬φάν¬σεις - μορ-φάς προ¬κει¬μέ¬νου νά ἐκ¬δη¬λω¬θεῖ, νά γί¬νη ἀν-τι¬λη¬πτός εἰς τά ἐν¬συ¬νε¬ί¬δη¬τα πνευ¬μα¬τι¬κά αὐ¬τοῦ τέ¬κνα". (Κήρυξ Γνη¬σί¬ων ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξων, Τόμος 1998, σελ. 283-284). Τάς ἀ¬νω¬τέ¬ρω δι¬α¬τυ¬πώ¬σεις ἐκ τοῦ βι¬βλί-ου του "Προ¬σκυ¬νη¬τή ἡ εἰ¬κών τῆς ῾Α¬γἰας Τρι¬ά¬δος", ᾿Εκ¬δό¬σε¬ως 1993 καί ἐ¬πα¬νεκ¬δό¬σε¬ως 1996, αἱ ὁ¬ποῖ¬αι ἐ¬ξη¬τά¬σθη¬σαν ἐ¬πα¬νει¬λημ¬μέ-νως ἐν Συ¬νό¬δοις τοῦ 1998, δι¬ό¬τι ἠρ¬νεῖ¬το ὁ Σεβ/τος νά τάς ἀ¬να¬κα¬λέ¬ση, φθά¬σας μά¬λι¬στα εἰς τό ση¬μεῖ¬ονν νά ἀ¬πι¬ε¬λή¬ση καί σχί¬σμα, ἐ¬άν ἐ¬πι¬με¬ί¬νου¬με. Κα¬τά τήν συ¬νε¬δρί¬α¬σιν ὅ-μως τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας τῆς 9.10.1998, προ¬ε¬τά¬θη ἡ ἀ¬κό¬λου¬θος "ΔΗΛΩΣΙΣ", ἡ ὁ¬πο¬ί¬α ὑ¬πε¬γρά¬φη ὑ¬πό τοῦ Σεβ/του κ. Νι¬κο¬λά¬ου, ὑ¬πό τήν προὑ¬πό¬θε¬σιν νά ὑ¬πο¬γρα¬φῇ καί ὑ¬πό Μα¬κα¬ρι¬ω¬τά¬του κ. ᾿Αν-δρέ¬ου, ὡς "χαι¬ρε¬τί¬σαν¬τος δι᾿ ἐ¬πι¬στο¬λῆς τήν ἔκ¬δο¬σιν", καί τοῦ ὑ¬πο¬φαι¬νο¬μέ¬νου "ὡς προ¬λο¬γί¬σαν¬τος" αὐ¬τήν. Πα¬ρα¬θέ¬το¬μεν τήν κοι¬νήν δή¬λω¬σιν: "ΔΗΛΩΣΙΣ. Λόγῳ τοῦ ἐ¬γερ¬θέ¬ντος θέ¬μα¬τος ἐκ τῶν κα¬τά τοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Πει¬ραι¬ῶς ΝΙκολάου κα¬ταγ¬γε¬λι¬ῶν πε¬ρί κα¬κο¬δο¬ξι¬ῶν ἐν τῷ ὑπ᾿ αὐ-τοῦ συγ¬γρα¬φέ¬ντι βι¬βλί¬ῳ ὑ¬πό τόν τίτ¬λον "Προ¬σκυ¬νοῦ¬μεν Πα¬τέ¬ρα, Υἱ¬όν καί ῞Α¬γιον Πνεῦ¬μα, Τρι¬ά¬δα ὁ¬μο¬ο¬ύ¬σιον καί ἀ¬χώ¬ρι¬στον" (Πει¬ραι¬ε¬ύς 1993, ἐ¬πα¬να¬κυ¬κλο¬φο¬ρῆ¬σαν βελ¬τι-ω¬μέ¬νον τό 1996) Δη¬λοῦ¬μεν ὅ¬τι: Α' ᾿Α¬πο¬δε¬χό¬με¬θα ἐξ ὅ¬λης ψυ¬χῆς καί καρ¬δί¬ας τήν ὀρ¬θό¬δο¬ξον δι¬δι¬α¬σκα¬λί¬αν τῆς ᾿εκ¬κλη¬σί¬ας πε¬ρί τοῦ Τρι¬α¬δι¬κοῦ Θε¬οῦ καί εἰ¬δι¬κῶς ἀ¬πο¬δε¬χό¬με¬θα: α) Τήν δι¬δα¬σκα¬λί¬αν πε¬ρί δι¬α¬κρί¬σε¬ως οὐ¬σί¬α ςκαί ἐ¬νερ¬γε¬ί¬ας ἐν τῷ Θε¬ῷ β)῞Ο¬τι "ἀ¬μέ¬θε¬κτος καί με¬θε¬κτός ὑ¬πάρ-χει ὁ αὐ¬τός Θε¬ός, ἐ¬κεῖ¬νο μέν ὡς ὑ¬πε¬ρο¬ύ-σιος, τοῦ¬το δέ ὡς οὐ¬σι¬ο¬ποι¬όν ἔ¬χων δύ¬να¬μιν τε καί ἐ¬νέρ¬γεια καί γ) Πάσας τάς ἐ¬νερ¬γε¬ί¬ας τοῦ Θε¬οῦ ἀ¬κτί-στους εἶ¬ναι, ὡς πα¬ρά τῶν Πα¬τέ¬ρων ἐ¬δι¬δά-χθη¬μεν καί αὐ¬τάς τάς ἀ¬κτί¬στους ἐ¬νερ¬γε¬ί¬ας "οἱ ἅ¬γιοι διά τοῦ Πνε¬ύ¬μα¬τος, ὑ¬πε¬ρα¬να¬βά-ντες ἑ¬αυ¬το¬ύς, ὁ¬ρῶ¬σιν" Β. Κα¬τα¬δι¬κά¬ζο¬μεν πά¬ντα τά πρός τήν ἀ-νω¬τέ¬ρω δι¬δα¬σκα¬λί¬αν τῆς ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου δι¬δα-σκα¬λί¬ας ἀν¬τι¬φε¬ρό¬με¬να ξκαί συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νως τάς κα¬κο¬δό¬ξους δι¬δα¬σκα¬λί¬ας: α) Πε¬ρί μή δι¬α¬κρί¬σε¬ως ἤ πε¬ρί συγ¬χύ¬σε-ως ἐν τῷ Θε¬ῷ οὐ¬σί¬ας, ὐ¬πο¬στά¬σε¬ων καί ἐ¬νερ-γε¬ί¬ας, β) Πε¬ρί μή με¬θέ¬ξε¬ως τῶν ῾Α¬γί¬ων (Προ-φη¬τῶν - θε¬ου¬μέ¬νων) εἰς τάς ἀ¬κτί¬στους ἐ-νερ¬γε¬ί¬ας (δό¬ξαν) τοῦ Θε¬οῦ, καί γ) Πε¬ρί πε¬πε¬ρα¬σμέ¬νων, ἤ¬τοι κτι¬στῶν ἐκ¬φάν¬σε¬ων - μορ¬φῶν τοῦ Θε¬οῦ κα¬τά τάς γε-νο¬μέ¬νας ἀ¬πο¬κα¬λύ¬ψεις - θε¬ο¬φα¬νε¬ί¬ας Αὐ¬τοῦ εἰς το¬ύς ῾Α¬γί¬ους. καί Γ. Πάντα τά ἐν τῷ μνη¬μο¬νευ¬θέ¬ντι βι-βλί¬ῳ ἀν¬τι¬φε¬ρό¬με¬να πρός τά ἀ¬νω¬τέ¬ρω ὁ μέν πρῶ¬τος ὡς ἀ¬πο¬στε¬ί¬λας σχε¬τι¬κήν ἐ¬πι¬στο¬λήν, ὁ δε¬ύ¬τε¬ρος ὡς συγ¬γρα¬φε¬ύς τοῦ βι¬βλί¬ου καί ὀ τρί¬τος ὡς προ¬λο¬γί¬σας τοῦ¬το, ἄν καί οὐ-δέ¬πο¬τε με¬τά γνώ¬σε¬ως πα¬ρε¬δέ¬χθη¬μεν ταῦ¬τα, ἀ¬να¬κα¬λοῦ¬μεν. ᾿Εν ᾿Α¬θή¬ναις τῇ 9/22.10. 1998 Οἱ δη¬λοῦν¬τες + ῾Ο ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πος ᾿Α¬θη¬νῶν καί πά¬σης ῾Ελ¬λά¬δος ΑΝΔΡΕΑΣ + ῾Ο Πει¬ραι¬ῶς καί Νήσων ΝΙΚΟΛΑΟΣ γ) ῾Ο Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς ΚΗΡΥΚΟΣ" (Κήρυξ Γνη¬σί¬ων ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξων, Τόμος 1998, σελ. 287 καί 28). Κατ᾿ ἀρ¬χάς ὁ "χαι¬ρε¬τι¬σμός" ἐκ μέ¬ρους τοῦ Μα¬κα¬ρι¬ω¬τά¬του καί ἡ "προ¬λό¬γι¬σις" ἐκ μέ¬ρους ἡ¬μῶν ἀ¬πο¬τε¬λεῖ λά¬θος, εἰς τό ὁ¬ποῖ¬ον ὑ¬πε¬πέ¬σα¬με ὑ¬πό κα¬κήν συ¬ναι¬σθη¬μα¬τι¬κήν φόρ-τι¬σιν καί χω¬ρίς νά με¬λε¬τή¬σω¬μεν τήν ἔκ¬δο-σιν, δι¬ό¬τι τό 1993 ἐ¬γί¬νε¬το ἀ¬γών νά μή πα-ρα¬συρ¬θῇ ὁ Σεβ/τος κ. Νι¬κό¬λα¬ος εἰς τό σχί-σμα τῶν "πέ¬ντε", ἡ δέ ὑ¬πο¬γρα¬φή τῆς Δη¬λώ-σε¬ως ἐν ἔ¬τει 1998 ἐ¬γέ¬νε¬το πά¬λιν κά¬τω ἀ¬πό τόν φό¬βο μή¬πως ἀρ¬νη¬θῇ ὁ Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα¬τος νά ὑ¬πο¬γρά¬ψη (ἀ¬φοῦ ἐ¬πί πολ¬λάς συ¬νε¬δρι¬ά¬σεις ἠρ¬νεῖ¬το, ἐ¬νῶ ἠ¬πε¬ί¬λει καί ὅ¬τι θά ἀ¬πο¬σχι-σθῇ ). Τοῦ¬το ὅ¬μως θά εἶ¬χεν ὡς ἀ¬πο¬τέ¬λε¬σμα νά εὑ¬ρε¬θῇ ἡ ῾Ι¬ε¬ρά Σύνοδος εἰς τήν δυ¬σά¬ρε-στν θέ¬σιν νά λά¬βη μέ¬τρα ἐ¬ναν¬τί¬ον του. Τόσον ὁ Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τος, ὅ¬σον καί ἡ¬μεῖς ὁ Μη¬τρο¬πο¬λί¬της Κήρυκος, τό μό¬νον τό ὁ¬ποῖ¬ον ἐ¬πε¬βά¬λε¬το νά πρά¬ξω¬μεν ἦ¬το τα¬πει¬νο¬ύ¬με¬νοι νά συ¬νυ¬πο¬γρά¬ψω¬μεν ήν Δἠ¬λω¬σιν, καί νά δη-λώ¬σω¬μεν ἐν¬τί¬μως ὅ¬τι ἐπ᾿ ἀ¬λη¬θε¬ί¬ᾳ δέν ἐ¬με-λε¬τή¬σα¬μεν τήν συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νην ἔκ¬δο¬σιν τοῦ 1993, ἐ¬νῶ δέν ἐ¬γνω¬ρί¬ζα¬μεν καί τήν ἐ¬πα¬νέκ-δο¬σιν τοῦ 1996. Προ¬σω¬πι¬κῶς, ὅ¬σον καί ἄν μᾶς μει¬ώ¬νη τοῦ¬το ὡς ᾿Ε¬πί¬σκο¬πον, εἶ¬ναι ὅ-μως γε¬γο¬νός, διά τό ὁ¬ποῖ¬ον με¬τε¬με¬λή¬θη¬μεν καί ἀ¬νε¬λά¬βο¬μεν τάς εὐ¬θύ¬νας μας. Κα¬τό¬πιν τῆς ἀ¬νω¬τέ¬ρω "Δη¬λώ¬σε¬ως" (τῆς κα¬κῶς, ὡς εἴ¬πο¬μεν, ἀ¬πό κοι¬νοῦ ὑ¬πο¬γρα¬φε¬ί-σης), γί¬νε¬ται δε¬κτόν ὅ¬τι ὁ Σεβ/τος κ. Νι-κό¬λα¬ος, κα¬τά τήν ἐν λό¬γῳ συ¬νε¬δρί¬α¬σιν, ἀ-νε¬κά¬λε¬σεν τάς συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νας, ἔ¬στω ἐξ ἀν-τι¬γρα¬φῆς, κα¬κο¬δο¬ξί¬ας του, ἀ¬σχέ¬τως ἄν δι¬α-τη¬ρῆ ἐν ἑ¬αυ¬τῷ τά αἱ¬ρε¬τι¬κά φρο¬νή¬μα¬τα, ἐ¬νῶ καί τά συγ¬κε¬κρι¬μέ¬να τευ¬χί¬δια του καί ὅ¬λα τά κε¬ί¬με¬νά του γέ¬μουν ἐκ τῶν ἰ¬δί¬ων κα¬κο-δο¬ξι¬ῶν, ἀλ¬λά καί ἐ¬νός πλή¬θους ἄλ¬λων κα-τηγ¬γελ¬μέ¬νων κα¬κο¬δο¬ξι¬ῶν καί πα¬ρα¬χα¬ρά¬ξε¬ων ῾Α¬γι¬ο¬γρα¬φι¬κῶν καί Πα¬τε¬ρι¬κῶν κει¬μέ¬νων, τά ὁ¬ποῖ¬α οὐ¬δέ¬πο¬τε ἐ¬τέ¬θη¬σαν ἐν Συ¬νό¬δῳ καί οὐ-δέ¬πο¬τε ἀ¬νε¬κά¬λε¬σεν Πέραν, ὅ¬μως, τῆς συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νης Κα¬ταγ¬γε¬λί-ας τῶν Φλω¬ρι¬νι¬κῶν ὁ Σεβ/τος κ. Νι¬κό¬λα¬ος ἔ¬χει κα¬ταγ¬γελ¬θεῖ ὑ¬πό ἀ¬ξι¬ο¬πί¬στων καί εὐ¬ϋ-πο¬λή¬πτων ὀρ¬θο¬δό¬ξων Προ¬σώ¬πων, διά πλη¬θύν ἄλ¬λων κα¬κο¬δό¬ξων φρο¬νη¬μά¬των καί διά πε¬ρι-στρο¬φάς καί πα¬ρερ¬μη¬νε¬ί¬ας ρή¬σε¬ων Οἱ¬κου¬με-νι¬κῶν Συ¬νό¬δων, καί ῾Α¬γι¬ο¬πα¬τε¬ρι¬κῶν τοι¬ο¬ύ-των, αἱ ὁ¬ποῖ¬αι οὐ¬δέ¬πο¬τε ἐ¬ξε¬δι¬κά¬σθη¬σαν. Σα¬φής καί κα¬τη¬γο¬ρη¬μα¬τι¬κή εἶ¬ναι ἡ Κα¬ταγ¬γε-λί¬α τοῦ θε¬ο¬λό¬γου κ. ᾿Ε¬λευ¬θε¬ρί¬ου Γκουτ¬ζί-δη, ἡ ὁ¬πο¬ί¬α συ¬νο¬δε¬ύ¬ε¬ται καί ὑ¬πό ἀ¬πο¬δει-κτι¬κοῦ ῾Υ¬πο¬μνή¬μα¬τος. Αὕ¬τη ἐ¬δη¬μο¬σι¬ε¬ύ¬θη εἰς τήν "ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΟΗΝ" τοῦ μη¬νός ᾿Α¬πρι¬λί¬ου 2004. Εἰς τό ἴ¬διον τεῦ¬χος ἐ¬δη¬μο¬σι¬ε¬ύ¬θη¬σαν καί αἱ κα¬τά τοῦ ἰ¬δί¬ου ἐκ¬κρε¬μοῦ¬σαι Κα¬ταγ-γε¬λί¬αι ὑ¬πό τῶν: α) κ. Χρή¬στου Νο¬ύ¬κα, β) κ. ᾿Α¬νέ¬στη Χατ¬ζῆ καί γ) κ. ᾿Αν¬τι¬γό¬νης Πα-πα¬μι¬χα¬ήλ. Εἰς τάς ἐν λό¬γῳ κα¬ταγ¬γε¬λί¬ας ἀ-να¬φέ¬ρον¬ται - πε¬ρι¬γρά¬φον¬ται καί ἀ¬πο¬δει¬κνύ-ον¬ται πε¬ρι¬στρο¬φαί - πα¬ρερ¬μη¬νεῖ¬αι καί κα-κο¬δο¬ξί¬αι, αἱ ὁ¬ποῖ¬αι οὐ¬δό¬λως θί¬γον¬ται εἰς τήν ἐν λό¬γῳ "ΔΗΛΩΣΙΝ", οὔ¬τε εἰς τά Πρα-κτι¬κά τῆς Συ¬νό¬δου γί¬νε¬ται ὁ πα¬ρα¬μι¬κρός λό¬γος, πα¬ρά μό¬νον εἰς τήν κατ᾿ ἐ¬πι¬λο¬γήν μί¬αν κα¬κο¬δο¬ξί¬αν, τήν ὁ¬πο¬ί¬αν κα¬τήγ¬γει¬λαν οἱ Φλω¬ρι¬νι¬κοί, διό εἰ¬σέ¬τι ὑ¬φί¬σταν¬ται καί βα¬ρύ¬νουν τόν ᾿Ε¬πί¬σκο¬πον.῾Υ¬πό τήν ἔν¬νοι¬αν τα¬ύ¬την, ὀρ¬θῶς ὁ Παν/τος ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος δι¬ε¬τύ¬πω¬σεν καί τόν ἀ¬νω¬τέ¬ρω πέ¬μπτον λό¬γον Πίστεως, δι᾿ ὅν ἀ¬πε¬τει¬χί-σθη. ῾Ως ἕ¬κτον λό¬γον διά τήν ἀ¬πο¬τε¬ί¬χι¬σίν του ἐ¬πι¬κα¬λεῖ¬ται: «6) Τήν μή Κα¬νο¬νι¬κήν καί ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ἀν¬τι¬με¬τώ¬πι¬σιν σει¬ρᾶς ἐγ-γρά¬φων (Εἰ¬ση¬γή¬σε¬ων, ῾Υ¬πο¬μνη¬μά¬των κλπ.) Κα¬νο¬νι¬κῶς καί ἁρ¬μο¬δί¬ως ὑ¬πο¬βλη¬θέ¬ντων πα¬ρά τῶν Σε¬βα¬σμι¬ω¬τά¬των Μη¬τρο¬πο¬λι¬τῶν κ. Κη¬ρύ¬κου καί τοῦ με¬τα¬στά¬ντος μα¬κα¬ρι¬στοῦ κυ¬ροῦ Πα-να¬ρέ¬του" καί ἀ¬να¬λυ¬τι¬κῶς: "6) ῾Ω¬σα¬ύ¬τως λαμ¬βά¬νων ὑπ᾿ ὄ¬ψιν καί ἅ¬παν¬τα τά ἔγ¬γρα¬φα τοῦ Σεβ/του Με¬σο¬γα¬ί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς κ. Κη¬ρύ¬κου, ἀ¬πό τό 1999 μέ¬χρι καί τά ἐν τῇ 2α σε¬λί¬δι τῆς πα¬ρο¬ύ¬σης ἐ¬πα¬κρι¬βῶς μνη¬μο-νευ¬θέ¬ντα, ἀλ¬λά καί αὐ¬τά τοῦ μα¬κα¬ρι¬στοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του μας κυ¬ροῦ Πα¬να¬ρέ¬του, ἤ¬τοι ἀ-πό τό ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 19/24.8.2000 μέ¬χρι καί τό ὐπ᾿ ἀ¬ριθμ. 59/6.2.03, ὡς καί τήν μέ ἀ-ριθμ. Πρω¬το¬κόλ¬λου 72Α/21.10.2004 τε¬λευ¬τα-ί¬αν του δή¬λω¬σιν, (τήν ὁ¬πο¬ί¬αν ἔ¬χο¬μεν εἰς χεῖ¬ράς μας), καί διά τῆς ὁ¬πο¬ί¬ας, γρα¬πτῶς καί ἐ¬νυ¬πο¬γρά¬φως δη¬λοῖ, (κα¬θώς καί προ¬φο-ρι¬κῶς μέ¬χρι τῆς τε¬λευ¬τα¬ί¬ας πνο¬ῆς ἐ¬δή¬λω-νεν), ὅ¬τι ἐμ¬μέ¬νει εἰς ὅ¬σα ἔ¬γρα¬ψεν καί ὅ¬τι δέν ἀ¬να¬γνω¬ρί¬ζει οὔ¬τε τήν πε¬ρί πα¬ραι¬τή¬σε¬ως ἱ¬ε¬ρό¬συ¬λον συμ¬παι¬γνί¬αν τοῦ Μα¬κα¬ρι¬ω¬τά¬του κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου, οὔ¬τε καί τόν πα¬ρα¬νό¬μως καί "μοι¬χι¬κῶς" ἐ¬πι¬κα¬θί¬σαν¬τα εἰς τόν θρό¬νον τῶν ᾿Α¬θη¬νῶν Σεβ. Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ο, βα-ρυ¬νό¬με¬νον καί μέ τάς βλα¬σφη¬μί¬ας του ἐ¬πί τῶν κο¬ρυ¬φα¬ί¬ων θε¬μά¬των Πίστεως, ὡς εἶ¬ναι ἡ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬α καί ἡ ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κή Δι¬α¬δο-χή". Καί αὐ¬τόν τόν λό¬γον, κα¬τό¬πιν με¬λέ¬της καί ὅ¬λων τῶν κει¬μέ¬νων τοῦ μα¬κα¬ρι¬στοῦ Μη-τρο¬πο¬λί¬του Λα¬ρί¬σης, (δέν θέ¬το¬μεν εἰς ἐ¬ξέ-τα¬σιν δι᾿ εὐ¬νο¬ή¬τους λό¬γους τά πο¬λυ¬πλη¬θῆ ἡ¬μέ¬τε¬ρα ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρα¬τι¬κά ἔγ¬γρα¬φα) κά¬μνο¬μεν ἀ-πο¬λύ¬τως δε¬κτό, ὡς οὐ¬σι¬α¬στι¬κόν λό¬γον τῆς ἀ¬πο¬τει¬χί¬σε¬ως, δι¬ό¬τι ἅ¬παν¬τα, τά ἀ¬πό τό ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 19/24.8.2000 μέ¬χρι τῆς κοι¬μή¬σε¬ώς του, ἤ¬τοι, τό 72Α/21.10.2004, εἶ¬ναι ὄν¬τως κε¬ί¬με¬να - ντο¬κου¬μέ¬ντα ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ, ψέ¬γον¬τα Κα¬νο¬νι¬κάς πα¬ρα¬βά¬σεις καί ὀ¬λι¬γω¬ρί¬ας, ἐ¬πί σο¬βα¬ρῶν θε¬μά¬των Πίστεως. ᾿Ι¬δι¬αι¬τέ¬ρως, πρέ¬πει νά ὑ¬πο¬γραμ¬μί¬σω¬μεν τό γε¬γο¬νός, ὅ¬τι ἡ πε¬ρί τόν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν φα¬τρι¬α¬στι¬κή ὁ-μάς ἠ¬νω¬χλή¬θη καί ἐκ τῶν "ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΝ", αἱ ὁ¬ποῖ¬αι ἔ¬λα¬βον χώ¬ραν κα¬τά τά ἔ¬τη 2002 καί 2003, εἰς τήν Μη¬τρό¬πο¬λιν Λα¬ρί¬σης, ἐ¬νῶ πα¬ρο¬μο¬ί¬α εἶ¬χε προ¬η¬γη¬θεῖ κα¬τά τήν Κυ¬ρια¬κήν τῆς ᾿Ορ¬θο¬δο¬ξί¬ας εἰς τάς ᾿Α-θή¬νας καί εἰς τήν Θεσ¬σα¬λο¬νί¬κην, διό ἀ¬πή-τη¬σεν ἀ¬πό τόν μα¬κα¬ρι¬στόν ὁ¬μο¬λο¬γη¬τήν ῾Ι¬ε-ράρ¬χην νά τάς ἀ¬να¬κα¬λέ¬ση καί νά τάς ἀ¬πο¬κη-ρύ¬ξῃ! Καί ὁ λό¬γος αὐ¬τός ἰ¬δι¬αι¬τέ¬ρως προ¬βλέ-πε¬ται ὑ¬πό τοῦ ΙΕ Κα¬νό¬νος, ἀ¬πο¬τε¬λεῖ δέ τι-μήν πρω¬τί¬στως εἰς τόν ὁ¬μο¬λο¬για¬κῶς ἐκ¬δη¬μή-σαν¬τα ἀ¬ο¬ί¬δι¬μον Μη¬τρο¬πο¬λί¬την Πα¬νά¬ρε¬τον, ἐ-νῶ τι¬μῆς ἀ¬ξι¬οῦ¬ται καί ὁ συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νος Κλη¬ρι¬κός, ὁ ὁ¬ποῖ¬ος διά τῆς ἐν λό¬γῳ ᾿Α¬πο-τει¬χί¬σε¬ως καί διά τοῦ συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νου ὑ¬πό στοι¬χεῖ¬ον (6) λό¬γου, προ¬στα¬τε¬ύ¬ει τόν κοι-μη¬θέ¬ντα Μη¬τρο¬πο¬λί¬την ἐκ τῶν ἀ¬σε¬βῶν καί ἰ-ε¬ρο¬σύ¬λων ἐ¬νερ¬γει¬ῶν, δι᾿ ὧν, οἱ δι¬α¬νο¬η¬θέ-ντες καί ἐ¬πι¬χει¬ρή¬σαν¬τες τα¬ύ¬τας, ἀ¬πε¬γνω-σμέ¬νως ἐ¬πε¬χε¬ί¬ρη¬σαν νά μο¬λύ¬νουν καί τήν ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬αν του καί τήν μνή¬μην του. ᾿Εν προ¬κει¬μέ¬νῳ λαμ¬βά¬νον¬ται σο¬βα¬ρῶς ὑπ᾿ ὄ¬ψιν καί τά εἰς τόν "Κ.Γ.Ο.", μη¬νός Νο¬εμ¬βρί¬ου 2004, σελ. 235-236, μό¬λις πρό ὀ¬λί¬γων ἡ¬με¬ρῶν, (ἤ¬τοι κα¬τά Μάϊον τοῦ 2005) κυ¬κλο¬φο¬ρή¬σαν¬τα, κρί¬νε¬ται δέ ἀ¬πο¬λύ¬τως ἀ¬πα-ρα¬ί¬τη¬τον νά πε¬ρι¬λη¬φθοῦν εἰς τό σκε¬πτι¬κόν τῆς πα¬ρο¬ύ¬σης ἀ¬πο¬φά¬σε¬ως: "...῾Ο Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα¬τος Μη¬τρο¬πο¬λί¬της Λα-ρί¬σης καί Τυρ¬νά¬βου ὁ ὁ¬ποῖ¬ος ἀ¬παν¬τῶν εἰς τήν πρό μη¬νῶν ἔκ¬κλη¬σιν τῆς Ι. Συ¬νό¬δου διά ὁ¬μα¬λήν συ¬νερ¬γα¬σί¬αν μετ᾿ Αὐ¬τῆς εἶ¬χεν ἤ¬δη ἀν¬τα¬πο¬κρι¬θεῖ θε¬τι¬κῶς διά τοῦ ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. Πρωτ. 69/1.5.2004 ἐγ¬γρά¬φου του, ὅ¬που ἐ¬ση-με¬ί¬ω¬νε ὅ¬τι: "῾Η κα¬τά¬στα¬ση τῆς ὑ¬γε¬ί¬ας μου δέν μοῦ ἐ¬πι¬τρέ¬πει νά πα¬ρευ¬ρε¬θῶ εἰς τήν ῾Ι¬ε¬ρά Σύνοδο τῆς ῾Ι¬ε¬ρα¬χί¬ας", θε¬ω¬ρο¬ύ¬με¬νος, κα¬τό¬πιν αὐ¬τοῦ ὡς δι¬και¬ο¬λο¬γη¬μέ¬νως ἀ¬πών, ἀ-πέ¬στει¬λε καί νέ¬ον ἔγ¬γρα¬φον ἀ¬παν¬τῶν αὐ¬τήν τήν φο¬ράν εἰς τήν Πρό¬σκλη¬σιν τοῦ Μακ/του ᾿Αρχ/που ᾿Α¬θη¬νῶν κ. Νι¬κο¬λά¬ου (᾿Α¬ριθμ. Πρωτ. 3208/12/1004) διά συμ¬με¬το¬χήν του εἰς τήν συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νην συ¬νε¬δρί¬α¬σιν τῆς ῾Ι-ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας (τῆς 20.10.2004 ν.ἡ.) τό ὁ¬ποῖ¬ον δη¬μο¬σι¬ε¬ύ¬ου¬με αὐ¬το¬ύ¬σιον κα¬τω¬τέ¬ρω: Α.Π. 72 ᾿Εν Ι.Μ. ῾Αγ. ᾿Α¬πο¬στό¬λων - Τι¬μί¬ου Σταυ¬ροῦ τῇ 20/10-2/11/2004 ΠΡΟΣ τήν συ¬νε¬δρι¬ά¬ζου¬σαν σή¬με¬ρον ῾Ι¬ε-ράν Σύνοδον τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας ῞Α¬γιοι ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς ῾Η¬μεῖς ὁ Μη¬τρο¬πο¬λί¬της Λα¬ρί¬σης καί Τυρ¬νά¬βου Πα¬νά¬ρε¬τος κω¬λυ¬ό¬με¬νος διά το¬ύς γνω¬στο¬ύς καί σο¬βα¬ρο¬ύς λό¬γους ὑ¬γε¬ί¬ας νά πα¬ρα¬στῶ εἰς τήν συ¬νε¬δρί¬α¬σιν τῆς ῾Ι¬ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας, δά τοῦ πα¬ρό¬ντος ἀ¬δελ¬φι¬κοῦ ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρα¬τι¬κοῦ ἡ¬μῶν γράμ¬μα¬τος σᾶς γνω¬στο¬ποι¬ῶ ὅ¬τι δι¬α¬φω¬νῶ καί ἀ¬πο¬στρέ¬φο-μαι κά¬θε ἐ¬νέρ¬γεια πού ὁ¬δη¬γεῖ σέ με¬ρι¬σμο¬ύς καί σχί¬σμα¬τα καί δέν προ¬τί¬θε¬μαι νά χω¬ρι-στῶ ἀ¬πό τήν ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον. Τ.Σ.Υ. + ῾Ο Μη¬τρο¬πο¬λί¬της Λα¬ρί¬σης καί Τυρ-νά¬βου ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ Συ¬νε¬χί¬ζων ὁ"Κήρυξ" γρά¬φει: "Τό ἀ¬νω¬τέ¬ρω κε¬ί¬με¬νον προ¬ε¬κά¬λε¬σε ἰ¬δι-αι¬τέ¬ραν ἱ¬κα¬νο¬πο¬ί¬η¬σιν εἰς ἅ¬παν¬τας το¬ύς ῾Ι-ε¬ράρ¬χας λό¬γῳ τοῦ εἰ¬δι¬κοῦ βά¬ρους τοῦ πε¬ρε-χο¬μέ¬νου του, ἐν συν¬δυα¬σμῷ μά¬λι¬στα μέ τά συ¬ζη¬το¬ύ¬με¬να εἰς τήν ῾Ι. Σύνοδον σο¬βα¬ρά ἐκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κά θέ¬μα¬τα. ᾿Α¬πο¬κτᾶ δέ ἀ¬κό¬μη με¬γα¬λυ¬τέ¬ραν ση¬μα¬σί¬αν, δι¬ό¬τι τό ἀ¬νω¬τέ¬ρω ἔγ¬γρα¬φον ὑ¬πῆρ¬ξε τό τε¬λευ¬ταῖ¬ον ἐ¬πί¬ση¬μον ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρα¬τι¬κόν ἔγ¬γρα¬φον οῦ Γέροντος Σεβ. Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Λα¬ρί¬σης καί Τυρ¬νά¬βου κ. Πα-να¬ρέ¬του, ὀ ὁ¬ποῖ¬ος με¬τά ἀ¬πό ἕ¬να πε¬ρί¬που μῆ¬να ἐ¬ξε¬δή¬μη¬σε πρός Κύριον πλή¬ρης ἡ¬με-ρῶν". (Κ.Γ.Ο. Νο¬έμ¬βριος 2004, σελ. 235-236). Κα¬τά τά ἀ¬νω¬τέ¬ρω, τό κε¬ί¬με¬νον τό φέ¬ρον τήν ὐ¬πο¬γρα¬φήν τοῦ μα¬κα¬ρι¬στοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Πα¬να¬ρέ¬του "προ¬ε¬κά¬λε¬σεν ἰ¬δι¬αι¬τέ¬ραν ἱ¬κα¬νο-πο¬ί¬η¬σιν εἰς ἅ¬παν¬τας το¬ύς ῾Ι¬ε¬ράρ¬χας ... δι¬ό¬τι ὑ¬πῆρ¬ξεν τό τε¬λευ¬ταῖ¬ον ἐ¬πί¬ση¬μον ἀρ-χι¬ε¬ρα¬τι¬κόν ἔγ¬γρα¬φον τοῦ Γέροντος Σεβ. Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Λα¬ρί¬σης καί Τυρ¬νά¬βου κ. Πα-να¬ρέ¬του ..." !!! Ταῦ¬τα λέ¬γον¬ται εἰς τήν "῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον τῆς ῾Ι¬ε¬ραρ¬χί¬ας" τῆς 20ῆς ᾿Ο¬κτω¬βρί¬ου 2004 ἐ¬πί τῇ λή¬ψει τοῦ ὡς ἄ¬νω ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 72/20.10.2004 (π.ἡ.) ἐγ¬γρά¬φου, ἐ¬νῶ μνη¬μο¬νε¬ύ¬ε¬ται καί ἕ¬τε¬ρον πα¬ρό¬μοι¬ον ὑ¬πό στοι¬χεῖ¬α 69/1.5.2004. ᾿Εν προ¬κει¬μέ¬νῳ οἱ φα¬τρι¬ά¬ζον¬τες ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρεῖς ὑ¬πό τόν ψευ¬δο¬αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον κ. Νι¬κό¬λα¬ον, κα¬κῶς καί μα¬τα¬ί¬ως ἠ¬σθάν¬θη¬σαν "ἰ¬δι¬αι¬τέ¬ραν ἱ¬κα¬νο¬πο¬ί¬η¬σιν", δι¬ό¬τι ὁ Σεβ/τος Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ος καί τό πε¬ρι¬βάλ¬λον του, ὡς ψευ¬δο¬αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πος, ἐ¬ξώ¬θη¬σαν τό θῦ¬μά του, τόν ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χον ᾿Ι¬γνά¬τιον, λά¬θρᾳ τοῦ Γέροντός του, νά ἐκ¬βι¬ά¬σῃ καί ἐ¬ξα¬πα¬τή¬ση τόν πο¬λι¬όν καί ἀ¬σθε¬νοῦν¬τα ᾿Ε¬πί¬σκο¬πον καί νά ὑ¬φαρ¬πά¬σῃ τήν ὑ¬πο¬γρα¬φήν του. Πρέ¬πει ἐκ τῶν προ¬τέ¬ρων νά ἐ¬πι¬ση¬μά¬νω¬μεν ὅ¬τι, ἄν τοῦ-το τό ἔγ¬γρα¬φον ἦ¬το πράγ¬μα¬τι καρ¬πός ἐ¬λευ-θέ¬ρας καί συ¬νει¬δη¬τῆς βου¬λή¬σε¬ως τοῦ μα¬κα-ρι¬στοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Λα¬ρί¬σης κυ¬ροῦ Πα¬να¬ρέ-του, τό¬τε αὐ¬τό θά ἐ¬σή¬μαι¬νεν: α) Τήν "ἀ¬να¬γνώ¬ρι¬σιν" τῆς ἱ¬ε¬ρο¬σύ¬λου συμ¬παι¬γνί¬ας πε¬ρί πα¬ραι¬τή¬σε¬ως, β) Τήν "ἀ¬να¬γνώ¬ρι¬σιν" τοῦ ψευ¬δο¬αρ¬χι¬ε-πι¬σκό¬που κ. Νι¬κο¬λά¬ου καί τῆς φα¬τρι¬α¬στι¬κῆς ψευ¬δο¬συ¬νό¬δου του καί γ) Τήν ἀ¬να¬ί¬ρε¬σιν ὅ¬λων τῶν ἀ¬πό ᾿Ι¬ου¬νί-ου 2000 ὁ¬μο¬λο¬για¬κῶν του ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρα¬τι¬κῶν ἐγ-γρά¬φων. Αὐ¬τα ἐ¬πε¬δι¬ώ¬κον¬το καί αὐ¬τό ἐ¬πε¬χε¬ί¬ρη¬σεν νά ἐ¬κτε¬λέ¬ση ὁ ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Ι¬γνά¬τιος, μετ᾿ ἐ¬πι¬γνώ¬σε¬ως ἤ μή, ὅ¬τι οὕ¬τω δέν ἐ¬γέ¬νε-το μό¬νον ὑ¬πο¬χε¬ί¬ριον ὄρ¬γα¬νον τῶν ἀ¬ή¬θων ἐ-πι¬δι¬ώ¬ξε¬ων τοῦ ψευ¬δο¬αρ¬χι¬ε¬πι¬σκό¬που κ. Νι¬κο-λά¬ου, ἀλ¬λά κυ¬ρι¬ο¬λε¬κτι¬κῶς προ¬σή¬νεγ¬κεν ὑ¬πη-ρε¬σί¬ας εἰς τόν πο¬νη¬ρόν. ῾Ο ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος, ἄν ταῦ¬τα ἐ¬πο¬ί¬η¬σεν ἐν¬συ¬νει¬δή¬τως, τό¬τε στε¬ρεῖ¬ται παν¬τε¬λῶς ἱ¬ε-ρα¬τι¬κοῦ χρι¬στι¬α¬νι¬κοῦ ἤ¬θους, ἀ¬φοῦ ἡ πρᾶ¬ξις του ἀ¬πο¬τε¬λεῖ κα¬θα¬ράν πνευ¬μα¬τι¬κήν ἀ¬σέλ-γειαν χει¬ρί¬στου εἴ¬δους ἐ¬πί τῆς ψυ¬χῆς καί τῆς ᾿Ορ¬θο¬δο¬ξί¬ας ἑ¬νός ἀ¬νημ¬πό¬ρου καί μή ἔ-χον¬τος πλή¬ρη αὐ¬το¬συ¬νει¬δη¬σί¬αν Γἐ¬ρον¬τος ᾿Ε-πι¬σκό¬που. Καί ὁ συγ¬κε¬κρι¬μέ¬νος ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος καί οἱ ὑ¬πο¬κι¬νή¬σαν¬τες αὐ¬τόν διά τοῦ τρό¬που αὐ-τοῦ, ἠ¬σέλ¬γη¬σαν καί κα¬τά τῆς ῾Ο¬μο¬λο¬γί¬ας τοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του, καί κα¬τά τῆς ψυ¬χῆς του, τήν ὁ¬πο¬ί¬αν ἠ¬θέ¬λη¬σαν νά φο¬νε¬ύ¬σουν καί νά πα¬ρα¬δώ¬σουν εἰς τόν δι¬ά¬βο¬λον. Θά ἦ¬το μι-κρό¬τε¬ρον τό ἔγ¬κλη¬μα τοῦ ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου, ἄν με¬τά τοῦ ἑ¬νός ἤ δύ¬ο συ¬νερ¬γα¬τῶν του, ἔρ¬ρι-πτον ζῶν¬τα τό ἔμ¬ψυ¬χον σκή¬νω¬μα τοῦ Μα¬κα¬ρι-στοῦ εἰς τόν πα¬ρα¬κε¬ί¬με¬νον Πη¬νει¬όν πο¬τα-μόν, δι¬ό¬τι θά ἔ¬κο¬πτον ἁ¬πλῶς τό ἑ¬τοι¬μόρ¬ρο-πον νῆ¬μα τῆς ζω¬ῆς του, ἐ¬νῶ δέν θά ἔ¬βλα-πτον τήν ψυ¬χήν του, ἐν προ¬κει¬μέ¬νῳ ὅ¬μως ἀ-πο¬πει¬ρα¬θέ¬ντες νά τόν δο¬λο¬φο¬νή¬σουν ἠ¬θι¬κά καί ψυ¬χι¬κά. ῎Η¬δη εἶ¬ναι γε¬γο¬νός ὅ¬τι "ἔμ¬πη¬ξαν τό μα¬χα¬ί¬ρι των" βα¬θειά εἰς τό στῆ¬θος του, ἀ-σχέ¬τως ἄν αὐ¬τό τό ἐ¬τρά¬βη¬ξε φι¬λο¬στόρ¬γως πί¬σω ὁ π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος, οὕ¬τω δέ καί βλη¬θε-ίς δέν "ἐ¬ξέ¬πνευ¬σεν". ῾Ο¬μοι¬ά¬ζουν ὡς ἐ¬πί¬δο-ξοι πνευ¬μα¬τι¬κοί δο¬λο¬φό¬νοι καί ἄν δεν με-τα¬νο¬ή¬σουν δέν θά θε¬ω¬ροῦν¬ται κἄν ὑ¬γειᾶ μέ-λη τῆς κοι¬νω¬νί¬ας, ὄ¬χι ὀρ¬θό¬δο¬ξοι, ὄ¬χι ῾Ι¬ε-ρεῖς κλπ.. ᾿Εν προ¬κει¬μέ¬νῳ, ὅ¬μως, ἡ Πρό¬νοι¬α τοῦ Θε¬οῦ εὐ¬σπλαγ¬χνι¬σθεῖ¬σα τόν ἀ¬νή¬μπο¬ρον ὁ¬μο-λο¬γη¬τήν ῾Ι¬ε¬ράρ¬χην, ὅ¬πως ἐ¬πε¬νέ¬βη κα¬τά τό ἑ¬σπέ¬ρας τῆς 29ης ᾿Ι¬ου¬νί¬ου 2000, καί δι᾿ ἐ¬κε¬ί¬νης τῆς δη¬μο¬σί¬ας ἀ¬να¬κλή¬σε¬ως - με¬τα¬νο-ί¬ας ὅ¬σων τόν ἐ¬βά¬ρυ¬νον, ἀ¬νέ¬δει¬ξε τόν μα¬κα-ρι¬στόν γνή¬σιον ᾿Ε¬πί¬σκο¬πον καί ποι¬μέ¬να, οὕ¬τω καί πά¬λιν ἡ Πρό¬νοι¬α τοῦ Θε¬οῦ, ἀ¬φοῦ πα¬ρε¬χώ¬ρη¬σεν νά πραγ¬μα¬το¬ποι¬ή¬σουν τήν ἀ¬νό-σιον πρᾶ¬ξιν, ἀ¬κο¬λο¬ύ¬θως τήν ἀ¬νέ¬τρε¬ψεν. ῾Η ἀ¬θλί¬α πρά¬ξις τοῦ ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου πε-ρι¬ῆλ¬θεν ἀ¬μέ¬σως εἰς γνῶ¬σιν τοῦ Γέροντος καί Πνευ¬μα¬τι¬κοῦ του π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου, ὁ ὁ-ποῖ¬ος, ἀ¬μέ¬σως τήν ·ἑ¬πο¬μέ¬νην, συ¬νω¬μί¬λη¬σεν μέ τόν Σε¬βα¬σμι¬ώ¬τα¬τον καί τοῦ ἡρ¬μή¬νευ¬σεν ὅ¬τι ἡ ἐ¬νέρ¬γεια του ἐ¬σή¬μαι¬νεν τήν ἀ¬να¬γνώ-ρι¬σιν τῆς ὅ¬λης συμ¬παι¬γνί¬ας πε¬ρί πα¬ραι¬τή-σε¬ως τοῦ ᾿Αρ¬χι¬ε¬πι¬σκό¬που κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου καί τοῦ Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κο¬λά¬ου ὡς "νέ¬ου ᾿Αρ¬χι¬ε-πι¬σκό¬που", ἐ¬νῶ ἠ¬κύ¬ρω¬νεν καί ὅ¬λα τά ῾Ο¬μο-λο¬για¬κά ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρα¬τι¬κά του ἔγ¬γρα¬φα. Μέ ἔκ¬δη¬λον ὀρ¬γήν, ὁ ἀ¬νή¬μπο¬ρος γέ¬ρων Μη¬τρο¬πο¬λί¬της ἀ¬πή¬ντη¬σεν: "ΟΧΙ δέν ἀ¬να¬γνω-ρί¬ζω τί¬ποτ᾿ ἀπ᾿ αὐ¬τά καί δέν ἀ¬να¬κα¬λῶ τί-πο¬τε". ᾿Ε¬ζή¬τη¬σε δέ καί τήν σύ¬ντα¬ξιν σχε-τι¬κοῦ κει¬μέ¬νου διά νά τό ὐ¬πο¬γρά¬ψῃ. Ταῦ¬τα κα¬τέ¬θε¬σεν ὁ ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος καί Πνευ¬μα¬τι¬κός π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος, ἐ¬νῶ ὁ ἴ¬διος κα¬τέ¬θε¬σεν καί τό ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ σχε¬τι¬κόν ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΝ κε¬ί¬με-νόν του, μέ τό ὁ¬ποῖ¬ον ἤ¬δη ὁ μα¬κα¬ρι¬στός πα¬ρε¬στά¬θη εἰς τόν Κρι¬τήν. ᾿Ι¬δού, ποῖ¬ον εἶ¬ναι τό τε¬λευ¬ταῖ¬ον ὁ¬μο¬λο¬για¬κόν κε¬ί¬με¬νον τοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Λα¬ρί¬σης κυ¬ροῦ Πα¬να¬ρέ¬του, ἔ¬χον οὕ¬τω: "Α.Π. 72α ᾿Εν Λα¬ρί¬ση τῇ 21.10.2004 (π.ἡ.) Τίς τε¬λευ¬ταῖ¬ες μέ¬ρες τῆς ζω¬ῆς μου σάν γέ¬ρων πού εἶ¬μαι καί ἄρ¬ρω¬στος πλευ¬ρί¬ζο¬μαι ἀ¬πό δι¬α¬φό¬ρους γιά νά ἀλ¬λά¬ξω τήν κα¬θα¬ρή ὁ-μο¬λο¬γί¬α μου καί νά πα¬ρα¬δε¬χθῶ ὡς ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί-σκο¬πο τόν Σεβ. Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ο, τόν ὁ¬ποῖ¬ο βα¬ρα¬ί¬νουν πολ¬λές ἀν¬τι¬κα¬νο¬νι¬κό¬τη¬τες καί αἱ¬ρε¬τι¬κά φρο¬νή¬μα¬τα καί νά πά¬ψω νά πι-στε¬ύ¬ω τά ὅ¬σα ἔ¬χω γρά¬ψει καί τοῦ ἔ¬χω κα-ταγ¬γε¬ί¬λει ἀ¬πό τόν ᾿Ι¬ο¬ύ¬νιο τοῦ 2000 μέ¬χρι σή¬με¬ρα. Γιά τε¬λευ¬ταῖ¬α φο¬ρά, λοι¬πόν, κα-ταγ¬γέλ¬λω τόν Σεβ. κ. Νι¬κό¬λα¬ο ὡς ἀν¬τι¬κα¬νο-νι¬κό τοῦ ᾿Αρ¬χι¬ε¬πι¬σκο¬πι¬κοῦ θρό¬νου μα¬ζί μέ ὅ¬λα του τά αἱ¬ρε¬τι¬κά φρο¬νή¬μα¬τα. Καί δέν θά τόν πα¬ρα¬δε¬χθῶ ἕ¬ως ὅ¬του δε¬ί¬ξει με¬τα¬μέ¬λεια καί ἀ¬να¬κα¬λέ¬σει. Καί ὅ,τι ἔ¬χω ὐ¬πο¬γρά¬ψει ἀν¬τί¬θε¬το ἀ¬πό αὐ¬τά εἶ¬ναι γιά μέ¬να ΑΚΥΡΑ. ῾Ο Λα¬ρί¬σης καί Τυρ¬νά¬βου Τ.Υ. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ" Κα¬τό¬πιν τῶν ἀ¬νω¬τέ¬ρω καί ὁ πα¬ρών λό¬γος ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ τοῦ Παν/του π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου θε¬ω¬ρεῖ¬ται ἐ¬ξαι¬ρε¬τι¬κά σο¬βα¬ρός, δι¬ό¬τι ΔΙΑ καί ΕΚ τῶν κει¬μέ¬νων τοῦ Μα¬κα¬ρι¬στοῦ Μη¬τρο-πο¬λί¬του ΠΑΝΑΡΕΤΟΥ, εἰς τά ὁ¬ποῖ¬α συμ¬με¬τεῖ-χεν καί ὁ ἀ¬πο¬τει¬χι¬σθε¬ίς διά τῆς συμ¬φώ¬νου γνώ¬μης του πρός αὐ¬τά προ¬κύ¬πτουν οἱ Κα¬νο-νι¬κοί, ἀλ¬λά καί οἱ Λόγοι Πίστεως καί ῾Ο-μο¬λο¬γί¬ας ἕ¬νε¬κα τῶν ὁ¬πο¬ί¬ων δι¬ε¬φώ¬νει, εἰ¬ση-γεῖ¬το, δι¬ε¬μαρ¬τύ¬ρε¬το, κα¬τήγ¬γελ¬λεν καί δέν ἀ¬νε¬γνώ¬ρι¬ζεν τί¬πο¬τε ἐκ τοῦ συ¬νό¬λου τῶν ἐκ-φάν¬σε¬ων τῆς προ¬δο¬σί¬ας. Καί δι᾿ αὐ¬τοῦ τοῦ ὑ¬πό στοι¬χεῖ¬ον (6) λό¬γου στοι¬χει¬ο¬θε¬τεῖ¬ται ἡ κα¬τά τόν ΙΕ Κα¬νό¬να ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΣ τοῦ Παν/του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου ,καί ἀ¬ξι¬οῦ¬ται τῆς προ¬βλε¬πο¬μέ¬νης τι¬μῆς, δι¬ό¬τι, ὄν¬τως ἐ¬σπο¬ύ-δα¬σεν νά προ¬λά¬βῃ τό ἀ¬πει¬λο¬ύ¬με¬νον σχί¬σμα ἐκ¬θέ¬των το¬ύς Κα¬νο¬νι¬κο¬ύς καί Δογ¬μα¬τι¬κο¬ύς λό¬γους, το¬ύς ὁ¬πο¬ί¬ους κα¬τέ¬γρα¬ψεν, εἰ¬ση¬γή¬θη καί κα¬τήγ¬γει¬λεν ὁ μα¬κα¬ρι¬στός Μη¬τρο¬πο¬λί¬της κυ¬ρός Πα¬νά¬ρε¬τος, εἰς τά ἐ¬πί¬ση¬μα ᾿Αρ¬χι¬ε¬ρα-τι¬κά του ἔγ¬γρα¬φα. ῾Ως ἕ¬βδο¬μον λό¬γον διά τήν ἀ¬πο¬τε¬ί¬χι¬σίν του ὁ ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ¬φι¬λό¬χιος ἐ¬πι¬κα-λεῖ¬ται: "7) Τήν μή ἀ¬πο¬δο¬χήν, ἀλ¬λά καί τήν ἀ-πόρ¬ρι¬ψιν ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΩΝ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΝ, ὡς καί τῆς ἀ¬πό 14.5.2004 δι-α¬κη¬ρυ¬χθε¬ί¬σης "ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" τοῦ Σεβ. Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Κη¬ρύ¬κου", καί ἀ¬να¬λυ¬τι¬κῶς: "7) ᾿Ε¬πί¬σης λαμ¬βά¬νων ὑπ᾿ ὄ¬ψιν καί τάς δι¬α¬κη¬ρύ¬ξεις τῆς ΚΑΘΑΡΑΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, κατ᾿ ἀρ¬χάς ἐ¬κε¬ί¬νην κα¬τά τήν Κυ-ρια¬κήν τῆς ᾿Ορ¬θο¬δο¬ξί¬ας τοῦ 1997, εἰς ᾿Α-θή¬νας καί Θεσ¬σα¬λο¬νί¬κην, ἀλ¬λά καί τάς ἐν τῇ ῾Ι¬ε¬ρᾷ ῾Η¬μῶν Μη¬τρο¬πό¬λει καί ὑ¬πό τήν αἰ-γί¬δα τοῦ μα¬κα¬ρι¬στοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του μας, κυ-ροῦ Πα¬να¬ρέ¬του, ἐ¬πι¬σή¬μως καί Κα¬νο¬νι¬κῶς δι-α¬κη¬ρυ¬χθε¬ί¬σας ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ,κα¬τά τήν Κυ¬ρια¬κήν τῆς ᾿Ορ¬θο¬δο¬ξί¬ας τῶν ἐ¬τῶν 2002 καί 2003, ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝ το¬ύς δύ¬ο ᾿Αρ¬χι¬ε-ρεῖς (τόν Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον ᾿Αρ¬χι¬ε¬πί¬σκο¬πον κ. ᾿Αν¬δρέ¬αν καί τόν Σεβ/τον Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι-κό¬λα¬ον) ὡς πρω¬ται¬τί¬ους τῶν κατ᾿ αὐ¬τῶν τῶν ῾Ο¬μο¬λο¬γι¬ῶν ἀρ¬νη¬τι¬κῶν το¬πο¬θε¬τή¬σε¬ων καί διά τό γε¬γο¬νός ὅ¬τι ἔ¬θε¬σαν τόν ἀ¬ε¬ί¬μνη¬στον Μη-τρο¬πο¬λί¬την μας εἰς θέ¬σιν κα¬τη¬γο¬ρου¬μέ¬νου, ἀ¬φοῦ ἐ¬ζή¬τη¬σαν παρ᾿ αὐ¬τοῦ νά τάς ἀ¬να¬κα¬λέ¬ση !!! Τοῦ¬το ξε¬περ¬νᾶ καί τήν "γυ¬μνῇ τῇ κε¬φα-λῇ" κη¬ρυσ¬σο¬μέ¬νην αἵ¬ρε¬σιν, δι¬ό¬τι ἀ¬πο¬τε¬λεῖ εὐ¬θεῖ¬αν ἐ¬πί¬θε¬σιν καί δι¬ωγ¬μόν κατ᾿ αὐ¬τῆς τα¬ύ¬της τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, διό καί διά το¬ύς λό¬γους το¬ύ¬τους ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΜΕΘΑ συ¬νω¬δᾷ τῷ ΙΕ᾿ Κα¬νό¬νι τῆς ΑΒ῾ Συ¬νό¬δου. Καί ὁ πα¬ρών ἕ¬βδο¬μος λό¬γος, δι᾿ ὅν ἀ-πε¬τει¬χί¬σθη ὁ ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος εἶ¬ναι πραγ¬μα¬τι-κός καί ἀ¬πο¬τε¬λεῖ τήν συγ¬κε¬φα¬λα¬ί¬ω¬σιν ὅ¬λων τῶν προ¬η¬γου¬μέ¬νων λό¬γων, δι¬ό¬τι αἱ Δι¬α¬κη¬ρύ-ξεις τῶν ἐ¬τῶν 2002 καί 2003 εἰς τήν ῾Ι¬ε-ράν Μη¬τρό¬πο¬λιν Λα¬ρί¬σης ἀ¬πο¬τε¬λοῦν ἐ¬ξέ¬λι¬ξιν καί ἔ¬χουν ἀ¬πό¬λυ¬τον ἐ¬σω¬τε¬ρι¬κήν ἀ¬κο¬λου¬θί¬αν καί σύν¬δε¬σμον πρός τάς ἀ¬πό τοῦ 1924 τοι¬α-ύ¬τας, ἀλ¬λά καί τήν προ¬η¬γη¬θεῖ¬σαν τοι¬α¬ύ¬την κα¬τά τήν Κυ¬ρια¬κήν τῆς ᾿Ορ¬θο¬δο¬ξί¬ας κα¬τά τό 1997 ἐν ᾿Α¬θή¬ναις καί Θεσ¬σα¬λο¬νί¬κῃ. Διά τῶν ἐν λό¬γῳ "ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΝ τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ", ὡς καί τῆς τοι¬α¬ύ¬της ἡ¬με¬τέ¬ρας ἀ-πό Μα¬ΐ¬ου 2004, ἐκ¬φρά¬ζε¬ται, ὁ¬μο¬λο¬γεῖ¬ται καί δι¬α¬κη¬ρύσ¬σε¬ται γνη¬σί¬α καί ἀ¬πα¬ρα¬χά¬ρα-κτος ἡ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬α καί ἡ γνη¬σί¬α καί ἀ-δι¬ά¬κο¬πος ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κή Δι¬α¬δο¬χή, κα¬τε¬λέγ¬χον-ται καί κα¬τα¬δι¬κά¬ζον¬ται αἰ πα¬ρεκ¬κλί¬σεις, ὑ¬πα¬να¬χω¬ρή¬σεις καί ἐν ἑ¬νί λό¬γῳ ἡ ἐ¬πι¬χει-ρου¬μέ¬νη παν¬τοι¬ό¬τρο¬πος προ¬δο¬σί¬α ἀ¬πό τό 1924, 1931, 1937, 1971 καί ἐν¬τεῦ¬θεν, μέ-χρι καί τῶν με¬θο¬δει¬ῶν τοῦ συγ¬χρό¬νου Πα-λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬κοῦ Οἰ¬κου¬με¬νι¬σμοῦ. ῾Ο ἕ-βδο¬μος οὗ¬τος λό¬γος, καθ᾿ ἡ¬μᾶς, ἐ¬πι¬βάλ¬λει εἰς πά¬ντα ὀρ¬θό¬δο¬ξον Πρε¬σβύ¬τε¬ρον, Μο¬να¬χόν, ἤ Λα¬ΐ¬κόν, νά προ¬βῇ εἰς πα¬ρο¬μο¬ί¬αν ἐ¬νέρ-γειαν. Η ΑΡΝΗΣΙΣ ΤΩΝ ΣΕΒ/ΤΩΝ κ.κ. ΠΑΧΩΜΙΟΥ καί ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ Κα¬τό¬πιν τῆς ἐ¬πί μέ¬ρους ἐ¬ξε¬τά¬σε¬ως τῶν λό¬γων τῆς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ἀ¬πε¬δε¬ί¬χθη ὅ¬τι ὅ¬λοι οἱ λό¬γοι, ἀλ¬λά καί ἡ ὅ¬λη ὑ¬πε¬ύ¬θυ¬νος καί ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξος ἐ¬νέρ¬γεια τοῦ Πα¬νο¬σι¬ο¬λο¬γι¬ω¬τά¬του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου Ταμ¬που¬ρᾶ εἶ-ναι ἀ¬πο¬λύ¬τως ΚΑΝΟΝΙΚΗ καί σύμ¬φω¬νος πρός τόν ΙΕ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΑΒ ΑΓΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ. ῾Ω¬σα-ύ¬τως ἅ¬παν¬τες οἱ λό¬γοι τῆς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ εἶ¬ναι πραγ¬μα¬τι¬κοί καί ἀ¬να¬φέ¬ρον¬ται εἰς ΚΑΤΕΓΝΩΣΜΕΝΑΣ κα¬κο¬δο¬ξί¬ας - αἱ¬ρέ¬σεις, αἱ ὁ¬ποῖ¬αι ἀ¬μέ¬σως ἤ ἐμ¬μέ¬σως, εὐ¬θέ¬ως ἤ πλα¬γί¬ως δέν προ¬σβάλ¬λουν ἕν δόγ¬μα, ἤ μί¬αν ᾿Α¬λή-θειαν, ἀλ¬λά τήν ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ καί τήν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗΝ καί δι᾿ αὐ¬τῶν ΑΥΤΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ. Τά ὀρ¬θό¬δο¬ξα κρι¬τή¬ρια τοῦ ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου συ-νέ¬λα¬βον τοῦ¬το τό γε¬γο¬νός ἀ¬πό τό 1998, ὅ¬τε ἀ¬πή¬τη¬σε τήν δι¬α¬κή¬ρυ¬ξιν τῆς ΚΑΛΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, με¬τά δέ ὀ¬κτώ ἔ¬τη, ὅ¬τε ἡ προ¬δο-σί¬α προ¬βάλ¬λει "γυ¬μνή καί τε¬τρα¬χη¬λι¬σμέ¬νη", ΑΠΕΤΕΙΧΙΣΘΗ, ἵ¬να ἡ ἰ¬δί¬α ἀ¬πο¬τε¬ί¬χι¬ι¬ι¬ι¬σις του ἀ¬πο¬τε¬λέ¬ση "χεῖ¬ραν βο¬η¬θε¬ί¬ας" ἐμ¬πο¬δί-ζου¬σα τήν ὁ¬λο¬κλή¬ρω¬σιν τῆς προ¬δο¬σί¬ας καί προ¬λαμ¬βά¬νου¬σα τάς αἰ¬τί¬ας τοῦ φο¬βε¬ροῦ 3ου σχί¬σμα¬τος, τό ὁ¬ποῖ¬ον ἀ¬πή¬τη¬σαν αἱ ἴ¬διαι σκο¬τει¬ναί δυ¬νά¬μεις τοῦ Πα¬λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι-κοῦ καί Νε¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬κοῦ Οἰ¬κου¬με¬νι¬σμοῦ. ᾿Ε¬πί το¬ύ¬τοις λαμ¬βά¬νε¬ται ὑπ᾿ ὄ¬ψιν ὅ¬λη ἡ Γραμ¬μα¬το¬λο¬γί¬α τοῦ ῾Ι¬ε¬ρομ. π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί-ου, τοῦ Σεβ/του κ. Πα¬χω¬μί¬ου, καί αἱ σπα-σμω¬δι¬καί πα¬ρεμ¬βά¬σεις τοῦ ψευ¬δο¬αρ¬χι¬ε¬πι¬σκό-που με¬τά τῆς φα¬τρι¬α¬στι¬κῆς ὁ¬μά¬δος του ἀ¬πό τήν 13/26.1.2005 μέ¬χρι καί τοῦ ὑπ᾿ ἀ¬ριθμ. 9/23.3.05(π.ἡ.), ἐξ᾿ ὧν προ¬κύ¬πτει ἡ πραγ-μα¬τι¬κή ἀ¬δυ¬να¬μί¬α τῶν Σεβ/των κ.κ. Πα¬χω¬μί¬ου καί Γα¬λα¬κτί¬ω¬νος, νά ἀν¬τα¬πο¬κρι¬θοῦν εἰς τήν ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΝ καί ΕΚΚΛΗΤΟΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗΝ. Τοῦ-το, καθ᾿ ἡ¬μᾶς, ση¬μα¬ί¬νει ὅ¬τι εἶ¬ναι ἀ¬πο¬λύ-τως δέ¬σμιοι τοῦ Πα¬λαι¬ο¬η¬με¬ρο¬λο¬γι¬τι¬κοῦ Οἰ-κου¬με¬νι¬σμοῦ, ὁ ὁ¬ποῖ¬ος ἀ¬παι¬τεῖ, πά¬ση θυ¬σί-ᾳ, νά προ¬σβλη¬θῇ ἡ ᾿Α¬πο¬στο¬λι¬κή Δι¬α¬δο¬χή καί οὕ¬τω καί ἡ ᾿Εκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γί¬α τῆς Γνη¬σί¬ας ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξου ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας νά κα¬τα¬στῇ κε¬νός λό¬γος. Εἶ¬ναι κα¬τα¬φα¬νής ἡ ἀ¬δυ¬να¬μί¬α των πρω¬τί¬στως νά ἀν¬τι¬με¬τω¬πί¬σουν Κα¬νο¬νι¬κῶς καί ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξως τήν ἱ¬ε¬ρό¬συ¬λον συμ¬παι¬γνί¬αν πε¬ρί πα¬ραι¬τή¬σε¬ως κλπ, ἐ¬νῶ προ¬σχη¬μα¬τί¬ζον¬ται ὅ¬τι "δέν χω¬ρί¬ζουν ἀ¬πό τήν ῾Ι¬ε¬ράν Σύνοδον"! Κα¬τό¬πιν αὐ¬τῶν πει¬θό¬με¬θα ὅ¬τι οἱ λό¬γοι τῆς ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ τοῦ Παν/του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου καί ἡ ΕΚΚΛΗΤΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗ του ξε¬περ¬νοῦν καί αὐ¬τάς τάς προ¬βλέ¬ψεις τοῦ ΙΕ Κα¬νό¬νος καί δέν ἀ¬φο¬ροῦν μό¬νον το¬ύς δύ¬ο "πρω¬ται¬τί¬ους" τῆς προ¬δο¬σί¬ας, ὠς ἐ¬χα-ρα¬κτή¬ρι¬σεν το¬ύς Μα¬κα¬ρι¬ώ¬τα¬τον κ. Αν¬δρέ¬αν καί Πει¬ραι¬ῶς κ. Νι¬κό¬λα¬ον, ἀλ¬λά καί το¬ύς Σε¬βα¬σμι¬ω¬τά¬τους κ. Πα¬χώ¬μιον καί κ. Γα¬λα-κτί¬ω¬να. Τό μεῖ¬ζον δέ εἶ¬ναι ὅ¬τι δέν πρό-κει¬ται πε¬ρί μιᾶς κα¬τε¬γνω¬σμέ¬νης αἱ¬ρέ¬σε¬ως, τήν ὁ¬πο¬ί¬αν κη¬ρύσ¬σει εἷς ᾿Ε¬πί¬σκο¬πος, ἀλ¬λά πρό¬κει¬ται πε¬ρί μιᾶς ὠρ¬γα¬νω¬μέ¬νης φα¬τρι¬ϊ¬α-στι¬κῆς καί ἐκ¬κλη¬σι¬ο¬μά¬χου ἀ¬σε¬βοῦς ὁ¬μά¬δος, ἡ ὁ¬πο¬ί¬α μά¬χε¬ται τήν Γνη¬σί¬αν ᾿Ορ¬θό¬δο¬ξον ᾿Εκ¬κλη¬σί¬αν. ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ ῾Η¬μεῖς κα¬ί¬τοι ἐ¬λά¬χι¬στος τῶν ᾿Ε¬πι¬σκό-πων, πλήν, με¬τά πά¬σης προ¬σο¬χῆς καί εὐ¬θύ-νης ἔ¬ναν¬τι τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, τῶν λει¬τουρ¬γῶν Της, ἀλ¬λά καί ὄ¬λων τῶν πι¬στῶν με¬λῶν τοῦ ῾Α¬γί¬ου Σώματος Αὐ¬τῆς, καί ἀ¬φοῦ ἐ¬λά¬βο¬μεν ὑπ᾿ ὄ¬ψιν ὅ¬σα ἐν τῷ πα¬ρό¬ντι σκε¬πτι¬κῷ - με-λέ¬τῃ πε¬ρι¬ε¬λά¬βο¬μεν καί διά τῶν εὐ¬χῶν ὅ¬λων τῶν ᾿Ορ¬θο¬δό¬ξων Πα¬τέ¬ρων καί ἀ¬δελ¬φῶν μας καί τῆς Χάριτος τοῦ ῾Α¬γί¬ου Πνε¬ύ¬μα¬τος τοῦ τά πά¬ντα συ¬νέ¬χον¬τος καί οἰ¬κο¬νο¬μοῦν¬τος ἐν τῇ ῾Α¬γί¬ᾳ ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ᾳ. ΑΠΟΦΑΙΝΟΜΕΘΑ ᾿Α¬πο¬δε¬χό¬με¬θα τήν ὐπ᾿ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙΝ τοῦ Πα¬νο¬σι¬ο-λο¬γι¬ω¬τά¬του ῾Ι¬ε¬ρο¬μο¬νά¬χου π. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ου Ταμ¬που¬ρᾶ καί ἐν τῷ συ¬νό¬λῳ της καί εἰς τά ἐ¬πί μέ¬ρους αὐ¬τῆς, ὡς ἀ¬πο¬λύ¬τως γε¬γε¬νη¬μέ¬νην κα¬τά τόν ΙΕ Κα¬νό¬να τῆς ΑΒ ῾Α¬γί¬ας Συ¬νό-δου, καί ἐ¬κτι¬μῶ¬μεν τήν πρό¬θε¬σιν του, ὅ¬πως διά τῆς ἐκ¬δι¬κά¬σε¬ως αὐ¬τῆς προ¬λά¬βῃ τό ἀ¬πει-λο¬ύ¬με¬νον ὑ¬πό τῶν πραγ¬μα¬τι¬κῶν καί ἀ¬πο¬λύ¬τως οὐ¬σι¬ω¬δῶν λό¬γων ΠΙΣΤΕΩΣ καί ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ, ἤ-τοι ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ καί ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ σχί¬σμα. ᾿Α¬πε¬τει¬χί¬σθη διά "κα¬τε-γνω¬σμέ¬νας αἱ¬ρέ¬σεις δη¬μο¬σί¬ως καί γυ¬μνῇ τῇ κε¬φα¬λῇ κη¬ρυτ¬το¬μέ¬νας καί ἐ¬νερ¬γου¬μέ¬νας", διό ἀ¬ξι¬οῦ¬ται ὑ¬πό τῆς ἐ¬λα¬χι¬στό¬τη¬τός μας τῆς "πρε¬πο¬ύ¬σης τι¬μῆς", ἐ¬νῶ τι¬μῆς ἠ¬ξι¬ώ¬θη πα¬ρά τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας τοῦ Χρι¬στοῦ ἀ¬πό τοῦ 1998 καί ὄ¬τε τήν 13 ᾿Ι¬α¬νου¬α¬ρί¬ου 2005 ὑ¬πέ-βα¬λεν τήν κα¬τά τόν ΙΕ Κα¬νό¬να θε¬ά¬ρε¬στον ἀ-πο¬τε¬ί¬χι¬σίν του. Οἱ ἑ¬πτά οὗ¬τοι λό¬γοι, δι᾿ οὕς ἀ¬πε¬τει-χί¬σθη ὁ Παν/τος ῾Ι¬ε¬ρο¬μό¬να¬χος π. ᾿Αμ¬φι¬λό-χιος, καθ᾿ ἅ πραγ¬μα¬τι¬κοί λό¬γοι, δέ¬ον νά λη¬φθοῦν σο¬βα¬ρῶς ὑπ᾿ ὄ¬ψιν καί ὑ¬πό τῶν ἀφ᾿ ὧν ἀ¬πε¬τει¬χί¬σθη, ἤ¬τοι ὑ¬πό τοῦ Μακ/του ᾿Αρ-χι¬ε¬πι¬σκό¬που κ. ᾿Αν¬δρέ¬ου καί τοῦ Σεβ. Πει-ραι¬ῶς κ. Νι¬κο¬λά¬ου, ἀλ¬λά καί ὑ¬πό τῶν μή δε¬χθέ¬ντων νά ἐ¬πι¬λη¬φθοῦν τῆς προ¬σφυ¬γῆς, ἥ-τοι τοῦ Σεβ/του ᾿Αρ¬γο¬λί¬δος κ. Πα¬χω¬μί¬ου καί Σεβ. Πε¬ρι¬στε¬ρί¬ου κ. Γα¬λα¬κτί¬ω¬νος. ᾿Ο-φε¬ί¬λουν νά πρά¬ξουν ἐν προ¬κει¬μέ¬νῳ ὅ,τι ἐ-πι¬βάλ¬λει ἡ ᾿Ορ¬θο¬δο¬ξί¬α, ἄλ¬λως, ἐ¬άν πα¬ρα¬με-ί¬νουν ἀ¬με¬τα¬νό¬η¬τοι, καί δέν δι¬ορ¬θώ¬σουν, ΕΚΒΑΛΛΩΝΤΑΙ τῆς ᾿Εκ¬κλη¬σί¬ας, ὡς ὑ¬πε¬ύ¬θυ¬νοι καί ΥΠΑΙΤΙΟΙ τοῦ ὑ¬πό τῶν ξέ¬νων Κέντρων ὑ-πο¬κι¬νη¬θέ¬ντος καί ὑπ᾿ αὐ¬τῶν καλ¬λι¬ερ¬γη¬θέ-ντος νέ¬ου ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ. ῾Η πα¬ροῦ¬σα ἀ¬πο¬στέλ¬λε¬ται τῷ Πα¬νο¬σι¬ο¬λο-γι¬ω¬τά¬τῳ ῾Ι¬ε¬ρομ. ᾿Αμ¬φι¬λο¬χί¬ῳ, πρός ἅ¬παν¬τας το¬ύς ᾿Ε¬πι¬σκό¬πους καί Πρε¬σβυ¬τέ¬ρους καί Δι-α¬κό¬νους καί δη¬μο¬σι¬ε¬ύ¬ε¬ται ἀ¬μέ¬σως καί εἰς τό ἐ¬πί¬ση¬μον δη¬μο¬σι¬ο¬γρα¬φι¬κόν μας ὄρ¬γα¬νον τήν "ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΝΟΗΝ" ὡς ΟΜΟΛΟΓΙΑ καί ἵ¬να λά¬βω¬σι γνῶ¬σιν ἅ¬παν¬τες. Υ.Γ.᾿Ε¬πί τῆς πα¬ρο¬ύ¬σης ἐν τῷ συ¬νό¬λῳ της, θά δε¬χθῶ¬μεν οἱ¬αν¬δή¬πο¬τε πα¬ρα¬τή¬ρη¬σιν, ὑ¬πό¬δει¬ξιν ἤ δι¬α¬φω¬νί¬αν τήν ὁ¬πο¬ί¬αν δε¬σμευ¬ό-με¬θα νά λά¬βω¬μεν ὑπ᾿ ὄ¬ψιν καί ἀ¬να¬λό¬γως νά τήν δη¬μο¬σι¬ε¬ύ¬σω¬μεν. ᾿Α¬νε¬γνώ¬σθη, ἐ¬νε¬κρί¬θη καί ὑ¬πο¬γρά¬φε¬ται ὡς ἕ¬πε¬ται: ᾿Εν Κο¬ρω¬πί¬ῳ Ατ¬τι¬κῆς τῇ 26.5.2005 (π.ἡ.) Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ + Ὁ Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κή¬ρυ¬κος ΤΑ ΜΕΛΗ + Πρω¬το¬πρε¬σβύ¬τε¬ρος Θω¬μᾶς Κον¬το¬γιά¬ννης +Πρε¬σβύ¬τε¬ρος Ἀν¬δρέ¬ας Σίν¬τνι¬εβ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ Θε¬ο¬λό¬γος Ἐ¬λευ¬θέ¬ριος Γκουτ¬ζί¬δης ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ Γνη¬σί¬α Ὀρ¬θό¬δο¬ξος ‘Εκ¬κλη¬σί¬α, Ἱ¬ε¬ρά Μη¬τρό-πο¬λις Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς, ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ, ἐ¬πί¬ση¬μον Δη¬μο¬σι¬ο¬γρα¬φι¬κόν Ὄρ¬γα¬νον, Τό-μοι 1-17. Γνη¬σί¬α Ὀρ¬θό¬δο¬ξος Ἐκ¬κλη¬σί¬α, Ἱ¬ε¬ρά Μη¬τρό¬πο-λις Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς, ΝΕΑΝΙΚΗ ΦΛΟΓΑ, Τό¬μος 1ος. Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κη¬ρύ¬κου, ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ, Τό¬μοι 1-2. Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κη¬ρύ¬κου. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ. Ἔ¬χουν ἐκ-δο¬θεῖ μέ¬χρι τόν Ἀ¬πρί¬λιο τοῦ 2007, 541 φυλ¬λά-δια τά πε¬ρισ¬σό¬τε¬ρα μέ Ἐκ¬κλη¬σι¬ο¬λο¬γι¬κόν πε¬ρι¬ε-χό¬με¬νον. Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κη¬ρύ¬κου. ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ ΕΠΙ ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ. Ἔ¬χουν ἐκ¬δο¬θεῖ μέ-χρι τόν Ἀ¬πρί¬λιο τοῦ 2007, 111 φυλ¬λά¬δια. ΜΕΛΕΤΑΙ - ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΙ Ἐ¬λευθ. Χρ. Γκουτ¬ζί¬δη, ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ‘Α¬θῆ¬ναι 1980. Παύ¬λου Κυ¬πρί¬ου Μο¬να¬χοῦ, ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ – ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ, Α’ Ἔκ¬δο-σις: «Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο¬λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις Κή¬ρυ¬κος Γνη¬σί-ων Ὀρ¬θο¬δό¬ξων», Α’ Ἔκ¬δο¬σις Ἀ¬θῆ¬ναι 1982, Ἐ¬πα-νέκ¬δο¬σις: «Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο¬λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΟΗΣ», Μά¬ϊ¬ος 2004. Κή¬ρυξ Γνη¬σί¬ων Ὀρ¬θο¬δό¬ξων, ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ» ΤΟΥ ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΡΟΣ τόν Μον. Δα¬μα¬σκη-νόν Ἁ¬γι¬ο¬βα¬σι¬λειά¬την καί Ἀρ¬χιμ. Εὐ¬θύ¬μιον Μπαρ¬δά¬καν, «Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο¬λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις «Κή¬ρυ¬κος Γνη¬σί¬ων Ὀρ¬θο¬δό¬ξων», Ἀ¬θῆ¬ναι 1983. Ἐ¬λευ¬θε¬ρί¬ου Χρ. Γκουτ¬ζί¬δη, ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΤΟΥ «ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ» ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΙΔΗ), Ἱ-ε¬ρα¬πο¬στο¬λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις «ΚΗΡΥΚΟΣ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ», Ἀ¬θῆ¬ναι 1985. Ἐλ. Γκουτ¬ζί¬δη, ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΤΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, Ἀ¬θῆ¬ναι 1989 ( Ὑ¬πό¬μνη¬μα ἐ¬νώ¬πιον τοῦ Συμ¬βου¬λί¬ου ‘Ε¬πι¬κρα¬τεί¬ας). Σερ¬γί¬ου Νεί¬λου, Κα¬θη¬γη¬τοῦ, ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ, Ἐ¬πα¬νέκ¬δο¬σις: Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο-λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις «Κή¬ρυ¬κος Γνη¬σί¬ων Ὀρ¬θο¬δό¬ξων», Ἀ¬θῆ¬ναι 1989. (Ἐ¬ξην¬τλή¬θη καί προ¬γραμ¬μα¬τί¬ζε¬ται ἡ ἐ¬πα¬νέκ¬δο¬σίς του). Γρη¬γο¬ρί¬ου Εὐ¬στρα¬τιά¬δη, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ, (Μέ Συ¬νο¬πτι¬κόν ἐ¬πί τοῦ ὅ¬λου θέ¬μα¬τος Προ¬λο¬γι-κόν Ση¬μεί¬ω¬μα ὑ¬πό τοῦ Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς τῆς Γνη¬σί¬ας Ὀρ¬θο¬δό¬ξου Ἐκ¬κλη-σί¬ας Κη¬ρύ¬κου) Ἔκ¬δο¬σις ΣΤ ὑ¬πό τοῦ Μη¬τρο¬πο¬λι-τι¬κοῦ Ἱ¬δρύ¬μα¬τος, Κο¬ρω¬πί 2000, Ἀρ¬χιμ. Κη¬ρύ¬κου (νῦν Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο-γαί¬ας), ΚΑΤΑ ΚΕΝΟΦΩΝΙΑΣ, ἤ¬τοι Λό¬γος στη¬λι-τευ¬τι¬κός τῶν «πε¬ρί τοῦ Ἡ¬με¬ρο¬λο¬γί¬ου τῆς ‘Εκ-κλη¬σί¬ας τῆς Ἑλ¬λά¬δος» κα¬κο¬δο¬ξι¬ῶν τοῦ νε¬ο¬η¬με-ρο¬λἰ¬του πρω¬το¬πρε¬σβυ¬τέ¬ρου Εὐ¬αγγ. Μαν¬τζου¬νέ¬α, ἐ¬πί τῆ βά¬σει τῶν Ἱ¬ε¬ρῶν Κα¬νό¬νων καί τῆς δι-δα¬σκα¬λί¬ας τῶν Πα¬τέ¬ρων τῆς Ἐκ¬κλη¬σί¬ας, Ἱ¬ε¬ρα¬πο-στο¬λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις «Κή¬ρυ¬κος Γνη¬σί¬ων Ὀρ¬θο¬δό-ξων», Ἀ¬θῆ¬ναι 1991. Λάμ¬πρου Κτε¬νᾶ, ΠΙΣΩ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ, Ἔκ¬δο¬σις τρί¬τη, «Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο-λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις Κή¬ρυ¬κος Γνη¬σί¬ων Ὀρ¬θο¬δό¬ξων», Ἀ¬θῆ¬ναι 1994. Ἀρ¬χιμ. Κη¬ρύ¬κου (νῦν Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο-γαί¬ας), ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἔκ¬δο¬σις «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ» Ι.Ν. Ἁ¬γί¬ας Τριά¬δος Κά¬τω Ἡ¬λι¬ου¬πό¬λε¬ως, Ἀ¬θῆ¬ναι 1993. Ἐ¬λευ¬θε¬ρί¬ου Χρ. Γκουτ¬ζί¬δη, ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΧ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ, ‘Α¬θῆ-ναι 1999. Ἀρ¬χιμ. Δεν¬δρι¬νοῦ Προ¬κο¬πί¬ου, ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, ΗΤΟΙ ΙΕΡΑ ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ, Ἀ¬θῆ¬ναι 1841, Ἐ¬πα¬νέκ¬δο¬σις «Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο¬λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις Κή¬ρυ¬κος Γνη¬σί¬ων Ὀρ¬θο¬δό¬ξων, Ἀ¬θῆ¬ναι 1989. (Ση-μεί¬ω¬σις: Εἰς τήν ἐ¬πα¬νέκ¬δο¬σιν τοῦ 1989 προ¬σε-τέ¬θη ἐν Πα¬ραρ¬τή¬μα¬τι με¬τα¬ξύ ἄλ¬λων κει¬μέ¬νων καί ἡ ὑ¬π’ ἀ¬ριθμ. 2236/12 Ἰ¬ου¬νί¬ου 1986 Ποι-μαν¬το¬ρι¬κή Ἐγ¬κύ¬κλιος τῆς Ἱ¬ε¬ρᾶς Συ¬νό¬δου τῆς Ἐκ¬κλη¬σί¬ας ΓΟΧ Ἑλ¬λά¬δος μέ θέ¬μα: «ΤΑ ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ»). Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς Κη¬ρύ¬κου, «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΚΗΡΥΧΘΕΙΣΑ ΤΗΝ 14.5.2004 ΕΠΙ ΤΗ 54η ΕΠΕΤΕΙΩ ΑΠΟ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΟΙΔΙΜΟΥ ΙΕΡΑΡΧΟΥ ΜΑΤΘΑΙΟΥ», Ἀ¬νά¬τυ¬πον ἐκ τῆς Ὀρ¬θο¬δό¬ξου Πνο¬ῆς, Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο-λι¬καί Ἐκ¬δό¬σεις Ὀρ¬θο¬δό¬ξου Πνο¬ῆς, Κο¬ρω¬πί 2004. Γνη¬σί¬α Ὀρ¬θό¬δο¬ξος Ἐκ¬κλη¬σί¬α, Ἱ¬ε¬ρά Μη¬τρό¬πο-λις Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι¬κῆς, ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, (Πε¬ρι¬έ¬χει τάς ὑ¬π’ ἀ¬ριθμ. 331/31.5.2003 καί 357/14.5.2004 ‘Εγ¬κυ¬κλί¬ους τοῦ Μη¬τροπ. Κη¬ρύ¬κου, τάς Δι¬α¬κη¬ρύ¬ξεις Ὁ¬μο¬λο-γί¬ας τῆς Ι. Μη¬τρο¬πό¬λε¬ως Λα¬ρί¬σης 2002 καί 2003 καί τήν ὑ¬π’ ἀ¬ριθμ. 75/13/26.1.2005 ‘Α-πο¬τεί¬χι¬σιν τοῦ Ἱ¬ε¬ρομ. π. Ἀμ¬φι¬λο¬χί¬ου), ‘Α¬θῆ-ναι Μάρ¬τιος 2005 Κέν¬τρον Γνη¬σί¬ας Ὀρ¬θο¬δό¬ξου Ἱ¬ε¬ρα¬πο¬στο¬λῆς Ἁ¬γί¬ας Αἰ¬κα¬τε¬ρί¬νης, Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ, Ὁ ὁ¬μο¬λο¬γη¬τής καί θαυ¬μα¬τουρ¬γός Ἱ¬ε-ρεύς τῶν Κα¬τα¬κομ¬βῶν τῆς Ρω¬σί¬ας (+1948), Ἀ¬θῆ-ναι 2007 ΤΕΥΧΙΔΙΑ 1) Ἱ¬ε¬ρά Μη¬τρό¬πο¬λις Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω-τι¬κῆς (Μη¬τρο¬πο¬λι¬τι¬κή Σύ¬νο¬δος), «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΜΑ ΔΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΥΠΟ ΕΚΠΕΣΟΝΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΔΙΑΤΥΠΩΘΕΙΣΩΝ ΒΛΑΣΦΗΜΙΩΝ», Σε¬πτέμ¬βριος 2006. 2) Ἀρ¬σε¬νί¬ου Κοτ¬τέ¬α ἁ¬γι¬ο¬ρεί¬του Μο¬να¬χοῦ, ΑΝΤΕΛΕΓΧΟΣ, ἤ¬τοι ἀ¬πάν¬τη¬σις εἰς τόν Ἀρ¬χι¬ε¬πί-σκο¬πον Ἀθη¬νῶν Χρυ¬σό¬στο¬μον Πα¬πα¬δό¬που¬λον πε¬ρί τοῦ Ἐκ¬κλη¬σι¬α¬στι¬κοῦ Ἡ¬με¬ρο¬λο¬γί¬ου», Ἀ¬χαρ¬ναί 2007 (Α΄ Ἔκ¬δο¬σις: 1932) 3) Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι-κῆς Κη¬ρύ¬κου, ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ὑ¬π’ ἀ¬ριθμ. 331/2003, ἐκ¬δο¬θεῖ¬σα ἐ¬πί τῇ ῾Α¬γί¬ᾳ Πεν¬τη¬κο¬στῇ 2003 καί τῇ συμ¬πλη¬ρώ¬σει 53 ἐ¬τῶν ἀ¬πό τῆς ὁ¬σί-ας Κοι¬μή¬σε¬ως τοῦ ῾Ο¬μο¬λο¬γη¬τοῦ ῾Ι¬ε¬ράρ¬χου τοῦ 20οῦ αἰ¬ῶ¬νος ἀ¬οι¬δί¬μου Ἀρ¬χι¬ε¬πι¬σκό¬που Ματ¬θα¬ί¬ου (+14.5. 1950), Κο¬ρω¬πί 2007. 4) Μη¬τρο¬πο¬λί¬του Με¬σο¬γαί¬ας καί Λαυ¬ρε¬ω¬τι-κῆς, «ΑΠΟΦΑΝΣΙΣ- ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΠ᾿ ΑΡΙΘΜ. 75/13/26.1.2005 ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝ/ΤΟΥ ΙΕΡΟΜ/ΧΟΥ π. ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΑΜΠΟΥΡΑ», (Ἀ¬νά¬τυ¬πον ἐκ τῆς «Ὀρ-θο¬δό¬ξου Πνο¬ῆς» Τό¬μος 16ος, τεῦ¬χος 161, Ἰ¬ού-λιος 2005), ΚΟΡΩΠΙ ΑΤΤΙΚΗΣ