ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΗΣ ΕΥΧΗΣ ΤΟΥ 1971 (ΠΡΟΧΕΙΡΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ)

Ο απροκατάληπτος μελετητης των εκκλησιαστικων μας πραγμάτων, από τό 1971 μέχρι σήμερον, δέν ειναι δυνατόν νά μήν εντοπίσει ως ενα πολύ βασικό αιτιο των εσωτερικων μας σχισμάτων, το γεγονός οτι οταν η μεταβάσα εις τήν Αμερικήν καί ενωθείσα μέ τούς Ρωσους της Διασπορας Εξαρχία, επέστρεψεν εις Ελλάδα, ηρωτηθη σχετικως μέ τά διαπραχθεντα εις Αμερικήν, αλλά δέν απήντησε ευθεως. Δεν ειπε πάσαν την αλήθειαν. Εις τήν γενομένην ερωτησιν υπό του θεολόγου Ελευθεριου Γκουτζίδη, αν τους εδέχθησαν διά χειροθεσίας, ως διεδίδετο μέσω του υποτακτικου του Καλλιοπίου, Κωνσταντινου Σαραντοπούλου (σημερινου Αρχιεπισκόπου των Φλωρινικων Καλλινικου) ειπον:"Οχι, δεν εγινε καμμιά χειροθεσία. Μία συγχωρητική ευχή εγινε  καί αυτη αφου προηγουμένως ωμολόγησαν οι Ρωσοι της Διασπορας, οτι αποδέχονται την Ομολογιαν της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος", ως την την κατεθεσεν ο Πρωτοσύγκελλος Ευγένιος Τόμπρος καί την ανέγνωσε ενωπιον των μεταφρασμένην εις τά Ρωσικά ο Πρωτοσυγκελεος Γεώργιος Γκράμπε. Αυτό ητο τό ενα ψευδος. Και οταν εζητηθησαν τά ντοκουμεντα δια την γενομένην ενωσιν, ητοι οταν εζητηθη η απόφασις καί η Ομολογία βάσει της οποίας ηνωθησαν, ειπον οτι δέν υπέγραψαν καμμίαν απόφασιν οι Ρωσοι της Διασπορας, καί οτι εδεσμεύθησαν  νά την υπογράψουν, μετα εν ετος οταν καί πάλιν συγκεντρωθουν ολοι οι Αρχιερεις της Συνόδου. Αυτό ητο τό αλλο ψευδος της επιστρεψάσης Εξαρχίας, διότι ειχον μαζί των την απόφασιν, δέν την παρουσίασαν. Η απορία η οποία παραμένει ακόμη αναπάντητη ειναι εάν παρουσίασαν αυτην την απόφασιν ενωπιον της Συνόδου των Αρχιερέων καί πως ο κ. Γκουτζίδης από τοτε μέχρι σημερον επιμένει οτι εις τόν Ιερόν Ναόν Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιθέας, δέν εδιαβάσθησαν ευχές χειροτονίας, οπως εδιαβάσθησαν εις την  Αμερικήν, ητοι κατά τόν Η Κανόνα της Α΄Οικουμενικης Συνόδου, (τουτο αλλωστε προβλέπει σαφως καί η Απόφασις, αλλά μία "απλή συγχωρητικη ευχή". Η συνεχισις του ψεύδους, το οποιον ακουεται μέχρι της σήμερον, ειναι οτι την Απόφασιν των Ρωσων της Διασπορας, την απέκρυψαν καί από τους εδω Αρχιερείς.

 Ερωτηθείς εν ετει 2015 ο θεολόγος Ελευθεριος Γκουτζίδης υπ  εμου, εάν εγνωριζε την απόφασιν περί της χειροθεσίας, πρίν γίνη το πανηγυρικόν Συλλειτουργον της 15/28 Οκτωβριου, κατά τόν οποίον εωρτάσθη η ενωσις, ωμολόγησε "μεθ  ορκου", οτι δέν του την εδειξαν.. Αυτό ηταν καθ  ημάς τό τριτον ψέμμα, τό οποιον ισως πρέπει νά διερευνηθει καλύτερα, διότι ο. κ. Γκουτζίδης μάλλον δέν ενθυμείται καλώς. Διότι οταν διά τό ιδιο θέμα ηρωτηθη πάλιν υπ  εμου ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρεας ενωπιον της Μεγάλης Συνόδου του 1981, ητοι διά τό πότε ενημερωθη διά την απόφασιν, απέφυγε μέν νά ειπη διά τό πότε, ειπεν ομως τό εξης: "Ὁταν μου εδειξαν την απόφασι, τους ειπα: Μά αυτη βγάζει παράνομο τόν Αγιο Πατέρα". Καί οπως μάς ενημερωσεν εσχατως εις τά πλαίσα του διαλόγου εν αγάπη καί αληθεία ο Σεβ/τος Αργολίδος (νυν Αρχιεπίσκοπος Αθηνων Παχωμιος): "Κατά την επιστροφην του Γέροντος μου Καλλίστου από τήν Αμερικην, επειδη επληροφορηθην οτι ηνωθησαν μετά των "κακοδόξων" Ρωσων, ως τούς εχαρακτηριζε ο ιδιος ο Κάλλιστος, δέν τόν επλησίασα, ουτε πήρα την ευχή του, διά τουτο καί μέ κατεταξαν μεταξύ των αντιδρωντων εις την ενωσιν μετα των Ρωσων της Διασπορας. καί οταν επρόκειττο νά "χειροθετησουν" τόν τότε Πατρων μετεπειτα Αρχιεπίσκοπον Ανδρεαν,  εμένα μέ εδιωξαν από τό μοναστηρι, διά νά ιδω καί αντιδρασω, εφεραν ομως μαζί τους γιά ιερέα, τόν Καλλιοπιο, ο οποιος "ανέλαβε"τόν Πατρων Ανδρεα, επειδή αντιδρουσε καί εδίσταζε, νά λάβη την χειροθεσίαν, λέγοντας του "δέν ειναι τίποτε Σεβ/τε Ανδρεα, ειναι μιά απλή συγχωρητικη ευχή", οπως κάμνει ο πνευματικός, η οποία ομως ειναι σωτηριος διά την Εκκλησία"...

Καταθέτω ολα αυτά, καί αλλα πολλά θά καταθέσω, διοτι συνεζητηθησαν αρκουντως κατα τόν διεξαχθεντα διάλογον καί καταλήξαμε εις τήν διατυπωσιν της κοινης Ομολογίας (βλέπε Τόμον Ενωσεως). Καί πάλιν θά συζητηθουν διά νά ξεκαθαρίση πλήρως τό θέμα, καί ας παύσουν μερικοί νά λένε, οτι αρνηθηκαμε την Αποστολικη Διαδοχή καί οτι μάς "περιρρεει η ανομία της χειροθεσίας καί επταίσαμε ουχί ως ατομα αλλά ως Εκκλησία". Οι αντιδρωντες εις τήν ενωσιν καί συσπειρωθεντες περί τόν Σεβασμιωτατον Λαρίσης Αμφιλόχιον καλόν θα ητο νά παύσουν νά πολεμουν, αλλά νά ελθουν νά συμπολεμήσωμεν από κοινου τόν διάβολον του ψευδους καί της απάτης, οσον αφορά τό θέμα της ενωσεως μετα των Ρωσων καί της χειροθεσίας κατά τόν Η Κανόνα, της μετωνομασθείσης εις συγχωρητικήν ευχήν, διά νά μήν υπάρξει αντιδρασις Κλήρου καί Λαού καί νά μή γίνει τό σχίσμα. Ναί τό σχίσμα τότε δέν εγινε, αλλά από τότε καί συνεπεία τουτου, εγιναν οχι τρια που φαίνονται αλλά καί αλλα δεκατρια πού δέν φαίνονται. Καί επαναλαμβάνω οτι πρέει νά λειτουργηση η ορισθεισα τό 1981 ιεροσυνοδική Επιτροπή, διά νά εξετασθη ποιοι ειναι υπεύθυνοι, καί νά αποδοθουν ευθυνες. Ο Μακαριωτατος Παχωμιος καί ο Σεβασμιωτατος Ευστάθιος, από την αρχήν του διαλόγου πού τους εθεσα τό θέμα, συνεφωνησαν απόλυτα μαζί μου καί κατεληξαμε εις τήν διατυπωσιν της κοινης Ομολογιας καί ως διετυπωθη αυτη εις τόν Τόμον Ενωσεως. Περιμένουμε καί την συμβολήν καί την συμβουλήν του Σεβασμιωτατου Αμφιλοχίου. Διατί τόν εμποδίζουν τινες. Διατί δέν τόν αφηνουν νά ενεργηση κατά συνείδησιν καί νά επανέλθη εις τήν Ομολογίαν του του 1977, την οποίαν καί ενωπιον της Συνόδου κατεθεσε τότε εν Υπομνηματι;