ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ

Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ

 ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ (ΔΙΕΥΘ: ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ 56 – ΚΑΡΕΑΣ)

Α.Π.   1012                             ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2018

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ

(«Πνευματικά Θησαυρίσματα», Τεῦχος 411 – Δεκέμβριος 1999)

( Το παρόν ἄρθρον ἐγράφη ἐπ᾿ εὐκαιρία τῆς ὀργανώσεως εἰς τόν ῾Ιερόν Ναόν ῾Αγίου Δημητρίου Μενιδίου μιᾶς μικρᾶς ἐκδηλώσεως ἐπί τῇ θλιβερᾷ ἐπετείῳ τῆς Γενοκτονίας τοῦ Ποντιακοῦ ῾Ελληνισμοῦ, ἡ ὁποία ἐπραγματοποιήθη τήν Κυριακήν 19 Μαΐου (μέ τό ᾿Εκκλησ. ῾Εορτολ.) τοῦ ἔτους 1998.)

Στήν Παλαιά Διαθήκη τονίζεται ἰδιαιτέρως ἡ ἀγάπη πρός τήν πατρίδα. ῾Ο Προφητάναξ Δαυΐδ λέγει διά τούς αἰχμαλωτισθέντας εἰς Βαβυλῶνα ὁμοεθνεῖς του: "᾿Επί τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν καί ἐκλαύσαμεν... Πῶς ἄσωμεν τήν ὠδήν Κυρίου ἐπί γῆς ἀλλοτρίας; ᾿Εάν ἐπιλάθωμαί σου ῾Ιερουσαλήμ, ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου, κολληθείη ἡ γλῶσσά μου τῷ λάρυγγί μου, ἐάν μή σου μνησθῶ..." (Ψαλμ. 136, στίχ. 1-6, ὁ δέ Προφήτης ῾Ιερεμίας:  "Κλαύσατε, λέγει, κλαυθμῷ τόν ἐκπορευόμενον, ὅτι οὐκ ἐπιστρέψει ἔτι, οὐδέ ὄψεται τήν γῆν τῆς πατρίδος αὐτοῦ" (῾Ιερ. κβ,20).

Στήν Καινή Διαθήκη τονίζεται ἡ ἰδιαιτέρα ἀγάπη τοῦ ῾Ιησοῦ κατά τό ἀνθρώπινον πρός τήν πατρίδα του καί τό ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον του πρός τούς ὁμοεθνεῖς του: "Καί ἐλθών εἰς τήν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτούς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν" (Ματθ. ιγ,54). Διά δέ τήν ῾Ιερουσαλήμ προβλέπων τήν καταστροφήν αὐτῆς "ἔκλαυσεν ἐπ᾿ αὐτῇ" (Λουκ ιθ',41)

῾Ο ᾿Απόστολος Παῦλος, ὅταν ἦλθε εἰς τήν ᾿Αθήνα καί ἐκήρυξε εἶπεν ὅτι ὁ Θεός: "ἐποίησε τε ἐξ ἑνός αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπί πᾶν τό πρόσωπον τῆς γῆς, ὁρίσας προστεταγμένους καιρούς καί τάς ὁριοθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν" (Πράξ ιζ',26). ῾Ο ἴδιος δέ ὁ ᾿Απόστολος προβάλλει πολλάκις τήν ἀγάπη του πρός τήν ἰδιαιτέρα του πατρίδα: "᾿Εγώ μέν εἰμί ἀνήρ ᾿Ιουδαῖος Ταρσεύς, τῆς Κιλικίας οὐκ ἀσήμου πόλεως πολίτης" (Πράξ. κα',37).  ῾Ο Μέγας Βασίλειος ἐπαινεῖ μέ ἐπιστολήν του τόν Σωφρόνιο τόν Μάγιστρο, διότι εἶναι τόσον φιλότιμος, ὥστε: "τήν ἐνεγκοῦσαν καί θρέψασαν πατρίδα ἴσα γονεῦσι τιμᾶν". ῾Ο ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός γράφων στόν ἴδιο λέγει: "Μητέρα τιμᾶν τῶν ὁσίων· μήτηρ δέ ἄλλη μέν ἄλλου κοινή δέ πάντων πατρίς". ῾Ο ἅγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος τονίζει ὅτι: "οὐδέν πατρίδος γλυκύ- τερον". ῾Ο Μέγας ᾿Αθανάσιος, ὅταν ἀνακλήθηκε ἀπό τήν ἐξορία καί γύρισε στό ποίμνιόν του ἀνάκτησε "τήν πατρίδα ὁμοῦ καί τήν ᾿Εκκλησίαν", ὁ ἴδιος δέ δέν εἶχε διστάσει νά θεωρῇ τό "ἐν πολέμοις ἀναιρεῖν τούς ἀντιπάλους καί ἔννομον καί ἐπαίνου ἄξιον".

῾Η ᾿Εκκλησία εὔχεται νά φυλάσσῃ ὁ Θεός τάς πόλεις "βαρβαρικῆς ἁλώσεως" καί "ἐκ παντοίων κινδύνων", τά δέ χρόνια τῆς σκλαβιᾶς ἀνέλαβε ρόλον ᾿Εθναρχικόν. Δημιούργησε ἐμπόδια στούς ἐξισλαμισμούς. ῞Ιδρυσε σχολεῖα. ᾿Ανέδειξε πλῆθος διδασκάλων. Διεφύλαξε τήν ἑλληνική γλῶσσα. ᾿Ανεζωπύρωσε τήν ἐθνική μνήμη καί τήν πατριωτική συνείδησι. ῾Ο ἑλληνικός Κλῆρος συναγωνίσθηκε μέ τόν λαό καί θυσιάσθηκε "γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστι τήν ῾Αγία καί τῆς Πατρίδος τήν ἐλευθερία".

῾Η ᾿Εκκλησία, κατά τήν ἐγκόσμια διάστασί της, οὐδέποτε ἀδιαφόρησε, τουναντίον προέβαλλε καί ἐκαλλιέργησε τά κυριώτερα καί εὐγενέστερα ἀνθρώπινα συναισθήματα, ὅπως εἶναι ἡ ἀγάπη πρός τήν οἰκογένεια, τήν πατρίδα καί τό ῎Εθνος. Φροντίζει μέν γιά τά ὑπερκόσμια, διδάσκουσα ὅτι "οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλά τήν μέλλουσαν ἐπιζητῶμεν" (῾Εβρ. ιγ',14), ἀλλά καί προετοιμάζουσα τά τέκνα της διά τήν ἄνω ῾Ιερουσαλήμ "ἥτις ἐστίν μήτηρ πάντων ἡμῶν" (Γαλ. δ',26), συγχρόνως ὅμως ἐνδιαφέρεται καί καλλιεργεῖ αὐτούς τούς ἐγκόσμιους καί ἐπίγειους δεσμούς, ὅπως εἶναι ἡ ἀγάπη πρός τό ἔθνος καί τήν πατρίδα. ῎Ετσι μέσα στόν χῶρο τῆς ᾿Ορθοδοξίας ἡ πρός τήν ἐπίγειον πατρίδα ἀγάπη καθόλου δέν παραβλάπτει καί δέν παρεμποδίζει τόν πρός τήν ἄνω ῾Ιερουσαλήμ κοινόν πόθον τῶν χριστιανῶν. Τουνατίον μέ τήν κατάλληλον διαπαιδαγώγησιν γίνεται ἡ προπαίδεια καί ἡ προβαθμίδα πρός τήν οὐράνιον πατρίδα.

῾Η ἑλληνορθόδοξος παράδοσις ἔχει διατηρήσῃ στήν ψυχή τῶν ῾Ελλή- νων ἀδιάρρηκτον καί ὁλοζώντανο αὐτόν τόν σύνδεσμο ᾿Ορθοδοξίας καί ῾Ελληνισμοῦ. ῾Η ψυχή τῶν γνησίων ῾Ελλήνων ᾿Ορθοδόξων παραμένει πάντοτε τό φυτώριον καί τό θερμοκήπιον ὅπου φυτεύονται, καλλιεργοῦνται, σφυρηλατοῦνται καί ἀποδίδουν καρπούς αὐτοί οἱ ἱεροί θεσμοί τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί τοῦ ῾Ελληνισμοῦ, ἐνῶ ἐπιτακτικό προβάλλει τό ἱερόν χρέος γιά μᾶς τούς ῞Ελληνας καί ᾿Ορθοδόξους νά διαφυλάξωμεν αὐτούς τούς ἱερούς δεσμούς. ῞Οταν μάλιστα οἱ ἱεροί αὐτοί δεσμοί ἔχουν καταξιωθῇ μέσα ἀπό ἑκατόμβες θυσιῶν καί μαρτύρων,  μέσα ἀπό συμφορές καί τραγωδίες, ὅπως συνέβη μέ τόν μαρτυρικό ἑλληνισμό τοῦ Πόντου, (Διωγμοί, Γενοκτονία, Μικρασιατική καταστροφή) τότε τό χρέος προβάλλει μεγαλύτερο.

Καί τό χρέος εἶναι νά ἔχουμε μέσα στήν μνήμη μας ἀνεξίτηλα καί νά τιμᾶμε πάντοτε ἐκείνους πού μέ τό πολύτιμο αἷμά τους καθαγίασαν τά χώματα ἐκεῖνα καί ἔγιναν καί γιά μᾶς ζωντανά παραδείγματα πρός μίμησιν.

         ΔΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΡΕΑ: « ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ» (ΕΤΟΣ  ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1926) + Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΧ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ, ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ & ΑΧΑΡΝΩΝ ΚΗΡΥΚΟΣ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ