ΤΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ
Οι δύο Πασχαλιές ήρθαν, το δε «ποθούμενο» θ’ αργήσει ακόμα: Η προφητεία του Πατροκοσμά και η σύνδεσή της με το «σχίσμα» Κωνσταντινούπολης–Μόσχας
Δημοσίευση: 25 Οκτωβρίου 2018, 3:39 μμ
| Ανανέωση: Οκτώβριος 25, 2018 στις 3:40 μμ
«… όταν θαρθούν δυό Πασχαλιές μαζί»
Με αφορμή το άρθρο του κ. Ανδρέα Λουδάρου «Τί σημαίνει για την Ελλάδα η ακοινωνησία μεταξύ Κωνσταντινούπολης – Μόσχας», που αναδημοσιεύσατε από το orthodoxia.info στις 15/10/18, έκανα μερικές σκέψεις τις οποίες θα ήθελα να εκφράσω και να μοιραστώ με τους φίλους της ιστοσελίδας σας.Κάθε μία γιορτή της Ορθοδοξίας έχει τη δική της ιδιαίτερη σημασία και στον εορτασμό της καλούμαστε πνευματικά να αφομοιώσουμε αυτό το μοναδικό νόημα που πρέπει να πάρει τη δική του θέση μέσα στην πνευματική μας καλλιέργεια και στην εξέλιξη που χαράσουν τον δρόμο μας ως χριστιανοί. Πώς θα μπορούσε λοιπόν ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου να συνταυτίζεται με το Πάσχα; Ούτως ή άλλως για εμάς τους χριστιανούς, με την ενανθώπιση του Υιού του Θεού, όλη μας η ζωή είναι ένα Πάσχα. Είναι Γέννηση, Μεταμόρφωση, Μαρτύριο, Σταύρωση, Ανάσταση, είναι το πέρασμα από τον θάνατο στην αιώνια ζωή και κάτω από αυτό το σκεπτικό, ως αγκάλη, κουρνιάζουν όλες οι εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όμως καμμία μεμονωμένη δεν μπορεί να λογιστεί ως Πασχαλιά, παρά μόνο το ίδιο το Πάσχα του Κυρίου μας!
Μετά, πώς θα ήταν δυνατόν ο Ορθόδοξος Πατροκοσμάς να δεχθεί ως Πασχαλιά το Πάσχα των Καθολικών, για να προφητεύσει κάτι τέτοιο; Ο ίδιος άλλωστε είχε πει «τον Πάπαν να καταράσθε, διότι αυτός θα είναι η αιτία»! Δεν μίλησε για συγκεκριμένο Πάπα. Εφόσον όμως, υπήρξε ο πρώτος, αυτός που άνοιξε τον δρόμο του σχίσματος μαζί με όσους στη συνέχεια αμετανότητα ακολούθησαν αυτόν τον σχισματικό δρόμο, στα μάτια του Αγίου ο υπαίτιος είναι ο Πάπας ως θεσμός. Σήμερα επαληθεύονται τα λόγια του Αγίου!
Μήπως τελικά, φάνηκαν στον ορίζοντα οι δύο Πασχαλιές; Μήπως είναι οι δύο Πασχαλιές της Ορθοδοξίας που όπως προκύπτει μετά το πρόσφατο Σχίσμα μεταξύ Φαναρίου και Μόσχας, θα εορταστούν προσεχώς χωριστά εφόσον διεκόπη η μεταξύ των Πατριαρχείων τους ευχαριστηριακή κοινωνία; Ενός σχίσματος ποικίλων διαστάσεων ως προς τις συνέπειες, αφού διχάζει για μία ακόμη φορά την Ορθόδοξη Εκκλησία, το Σώμα της Εκκλησίας του Χριστού, ιδιαίτερης βαρύτητας εντός της χώρας μας γιατί συνάμα πυροδοτεί κι άλλες εξελίξεις;
Βλέποντας λοιπόν τον χάρτη της Ελλάδας, μέσα στο άρθρο που αναφέρομαι, όπου με κόκκινο χρώμα διακρίνει κανείς τις περιοχές της Ελλάδας που οι Μητροπόλεις τους ανήκουν στο Πατριαρχείο του Φαναρίου, περιοχές που παράλληλα έχουν διακόψει την ευχαριστηριακή κοινωνία με την Ρωσική Εκκλησία, συμπεραίνω ότι το σχίσμα αυτό έγινε καθαρά και σκόπιμα εις βάρος της Ελλάδας για να εξυπηρετήσει άλλων συμφέροντα. Όπως δε, αναφέρει ο συντάκτης του άρθρου, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που επηρεάζεται κατ’ αυτό τον τρόπο με τον διχασμό που προκαλεί! Στον ίδιο χάρτη απεικονίζεται ξεκάθαρα αυτή η διάσπαση της Ελλαδικής Εκκλησίας μετά το σχίσμα, την οποία κιόλας αν τη συσχετίσουμε με όλα τα γεωπολιτικά που λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα, θα αντιληφθούμε αμέσως γιατί έγινε το σχίσμα και γιατί μας αφορά άμεσα!
Είμαι παντελώς ανάξια να κρίνω αυτούς που το επέτρεψαν να προκληθεί, γιατί η αλήθεια είναι ότι άλλοι το επινόησαν και το μεθόδευσαν, επικεντρώνομαι όμως μόνο στις συνέπειες, βλέποντας καθαρά πού οδηγούμαστε στο άμεσο μέλλον. Ένα από τα δυνατά όπλα που διέθεσε η ΝΤΠ για να χτυπήσει την Ελλάδα ήταν η οικονομική κρίση που έσπειρε, καθώς δοκίμασε πολύ σκληρά τον ελληνικό λαό. Κι ενώ αυτός ο παντέρημος λαός, εμείς, μετά τη ζύμωσή μας με παντός είδους προβλήματα, απόρροια της αποστασίας μας από τον Θεό και ελέω της παιδαγωγικής Του Χάρης, οδηγηθήκαμε ξανά πίσω, κάτω από τον Χιτώνα του Χριστού για να ενδυθούμε, για να κρύψουμε τη γύμνια της ψυχής μας. Αυτό το ένδυμα σχίζουν τώρα…
Μετά και το χτύπημα στο μείζον εθνικό ζήτημα, αυτό της Μακεδονίας μας, αποφάσισαν να ρίξουν τη χαριστική βολή χτυπώντας την θρησκεία μας, την ορθόδοξη πίστη μας. Με χειρισμούς χειρουργικής ακρίβειας, μεθοδεύτηκε έτσι ώστε να φαίνεται ότι αυτή η βολή εκτοξεύθηκε από την ίδια την Εκκλησία. Στόχος τους ο διασυρμός της Ορθοδοξίας, η διάσπαση εντός του κόλπου της Ελλαδικής Εκκλησίας, η διχόνοια, η αναταραχή και η αποστασία μέρους τού Χριστεπώνυμου λαού από την Εκκλησία, καθώς κάποια μέλη θα επιρεαστούν βαθύτατα από αυτή την θρησκευτική κρίση. Ο αιώνιος εχθρός, κατάφερε να ξεγελάσει τους εκλεκτούς, χωρίς καν να έχει εμφανιστεί ακόμα…
Οι δύο Πασχαλιές, γιατί μόνο στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία ονομάζονται έτσι, ήρθαν!
Το προσεχές Άγιο Πάσχα θα εορταστούν ορθόδοξα, αλλά χωριστά…
Το δε «ποθούμενο» θ’ αργήσει ακόμα…, γιατί θέλει να’ρθει «όταν οι δύο Πασχαλιές έρθουν μαζί»! Μαζί σε μία Ευχαριστηριακή Κοινωνία! Μαζί μπροστά στο Άγιο Ποτήριο! Γιατί ο Πατροκοσμάς συνάμα είχε πει ότι «το ποθούμενο θα το δούμε όταν θα τρώμε το φαγητό μας ανακατεμένο με τα δάκρυά μας»…, ίσως γιατί τότε δικαίως, θα δουν «το ποθούμενο» όσοι πιστοί απομείνουν συντετριμμένοι, βαθιά μετανοημένοι και αδελφωμένοι μετά το χαλασμό που μέλλει να γίνει…
Όταν η Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία γίνει πάλι ΜΙΑ !
Όταν φτάσουμε στις Άγιες ημέρες με τις δύο Πασχαλιές της Ορθοδοξίας, αυτές τις μέρες που ο Χριστός μας μετά τα όσα ήδη έχει ανεχθεί από εμάς, επιτρέπει να τον Σταυρώνουμε ξανά, εμείς θα πρέπει να προσευχηθούμε για την Ανάσταση που ελπίζουμε να αξιωθούμε! Την Ανάσταση του Ορδόδοξου Γένους και της πατρίδας μας! Θα πρέπει να κλείσουμε τις τηλεοράσεις και να απαξιώσουμε τα πανηγύρια που θα στήσουν, για να μην πέσουμε στην παγίδα τους…
Πίστη, προσευχή και εμπιστοσύνη στον ένα και μοναδικό Τριαδικό Θεό μας, που φροντίζει όλα τους τα σχέδια να τα οδηγεί εκεί ώστε να πραγματοποιείται μόνο το Άγιο Θέλημά Του!
Ο Θεός να μας φυλάει πάντα όλους!
Κρυσταλλία Χρυσικού
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου