ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΑ
ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ
«Ἰσχυρόν φάρμακον διά τήν σωτηρίαν εἶναι ἡ ταπεινοφροσύνη. Ὁ σατανᾶς δέν κατέπεσεν ἀπό τούς οὐρανούς ἐξ αἰτίας τῆς πορνείας ἤ μοιχείας ἤ κλοπῆς, ἀλλά ἡ ὑπερηφάνεια τόν ἔρριξεν εἰς τά κατώτερα μέρη τῆς ἀβύσσου. Διότι εἶπε τά ἑξῆς· “Θά ἀνέλθω καί θά τοποθετήσω τόν θρόνον μου ἀπέναντι ἀπό τόν θρόνον τοῦ Θεοῦ καί θά γίνω ὅμοιος μέ τόν Ὕψιστον”. Ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι τοῦ διαβόλου, ἐνῶ ἡ ταπεινοφροσύνη τοῦ Χριστοῦ. Διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος λέγει, ὅτι “Ἐκεῖνος πού θέλει νά εἶναι μεταξύ σας μεγάλος, ἄς εἶναι ὑπηρέτης ὅλων”»
( Μέγας Ἀθανάσιος)
Ο θυμός διαφέρει από την οργή. Θυμός μεν είναι η οργή σε κατάσταση εκρηκτική, ενώ η οργή είναι η διάθεση να προκαλέσεις λύπη σε εκείνον που σε λύπησε.
(Μέγας Αθανάσιος)
Αδελφός ρώτησε τον αββά Ματώη: «Τι να κάνω πού με στενοχωρεί η γλώσσα μου, γιατί σαν βρεθώ ανάμεσα σε ανθρώπους, δεν μπορώ να την συγκρατήσω και τους κατακρίνω για κάθε καλή πράξη αλλά και τους ελέγχω. Τι να κάνω λοιπόν;» Και ο Γέροντας αποκρίθηκε: «Εάν δεν μπορείς να κυριαρχήσεις στη γλώσσα σου, πάνε να ζήσεις μόνος, γιατί αυτό είναι αδυναμία σου. Αυτός που μένει μαζί με αδελφούς, δεν πρέπει να είναι τετράγωνος, αλλά στρογγυλός για να κυλάει προς όλους». Και πρόσθεσε ο Γέροντας: «Το ότι ζω μόνος δεν είναι από αρετή αλλά από αδυναμία. Δυνατοί είναι αυτοί που βάζουν τον εαυτό τους ανάμεσα σε ανθρώπους».
ΑπάντησηΔιαγραφή(ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ)