ΜΗΠΩΣ ΚΙΝΟΥΜΕΘΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΩΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ;

Μήπως, ῞Αγιοι ᾿Αδελφοί καί συλλειτουργοί κατηγορηθοῦμε ὅτι κινούμεθα καί εἰς τόν χῶρον τοῦ παραλόγου, ἤ ὅτι "παίζομεν ἐν οὐ παικτοῖς". ᾿Από ἡμᾶς ἐξαρτᾶται, νά ἀναλογισθῶμεν καί νά ἀναλάβωμεν ἕκαστος τάς εὐθύνας του, ὥστε νά σπεύσωμεν ἐν ταπεινώσει, ἀγάπῃ καί σεβασμῷ πρός τήν Κανονικήν Τάξιν, τήν ᾿Αλήθεια καί τό Δίκαιον νά διορθώσωμεν ὅσα χρήζουν διορθώσεως. Μία ὁδός ὑπάρχει, ὅπως προαναφέραμεν, διά τήν ἀντιμετώπισιν τῶν προβλημάτων πού προέκυψαν εἰς τό Σῶμα τῆς ᾿Ιεραρχίας, καί αὕτη δέν εἶναι πλαγία, ἀλλ᾿ εὐθεῖα καί φωτίζεται ἀπό τήν ἀγάπην καί τήν ἀλήθεια, τήν ἀπαρασάλευτον Κανονικήν Τάξιν καί τό Δίκαιον. Θά θελήσωμεν νά τήν βαδίσωμεν; Μακαριώτατε, αὖθίς τε προτείνω καί μετ᾿ ἐπιγνώσεως κάμνω ῎Εκκλησιν καί παρακαλῶ, νά συγκαλέσητε ἀμέσως τήν ᾿Ενδημοῦσαν ῾Ιεράν Σύνοδον, καί χωρίς θορύβους καί διαφημίσεις, νά ἀποφασίσῃ Αὕτη τήν ἄμεσον ἐπανασύγκλησιν τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας, καθ᾿ ἥν νά ἐπανεξετάσωμεν τάς ἐργασίας τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς 20-10-99 καί μέ τήν θείαν Χάριν, νά προσπαθήσωμεν νά διορθώσωμεν καί θεραπεύσωμεν ὅλας τάς παραλείψεις καί ἀντικανονικότητας. ᾿Επιφυλάσσομαι καί δέν ἐπεκτείνομαι, πιστεύων, ὅτι ἅπαντες οἱ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί συλλειτουργοί, ἤδη διεπίστωσαν, πρίν ἀπό ἡμᾶς, ὅσα καί ἡ ἐλαχιστότης μου διετύπωσε εἰς αὐτήν τήν ἐπιστολήν, καί ἀσφαλῶς διακατέχονται ὑπό τῆς ἰδίας ἤ καί μεγαλυτέρας ἀγωνίας ἀπό τήν ἰδικήν μου. Κλείομεν αὐτήν τήν ἀδελφικήν ἐπιστολήν μας, μέ ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ Δ' Κανόνος τῆς Ζ' Οἱκουμενικῆς Συνόδου, διότι μᾶς ἐνδιαφέρει ἄμεσα: "Εἴ τις οὖν... διά τινα ἰδιοπάθειαν εὑρεθείη ἀπείργων τῆς λειτουργίας, καί ἀφορίζων τινά τῶν ὑπ᾿ αὐτόν Κληρικῶν, ἤ σεπτόν ναόν κλείων, μή γίνεσθαι ἐν αὐτῷ τάς τοῦ Θεοῦ λειτουργίας, ἀναίσθητα τήν ἑαυτοῦ μανίαν ἐπιπέμπων, ἀναίσθητος ὄντως ἐστί, καί τῇ ταυτοπαθείᾳ ὑποκείσεται, καί ἐπιστρέφει ὁ πόνος αὐτοῦ εἰς κεφαλήν αὐτοῦ, ὡς παραβάτης ἐντολῆς Θεοῦ καί τῶν ᾿Αποστολικῶν διατάξεων. Παραγγέλλει γάρ καί ὁ Πέτρος ἡ κορυφαία τῶν ᾿Αποστόλων ἀκρότης: "Ποιμαίνετε τό ἐν ὑμῖν ποίμνιον τοῦ Θεοῦ, μή ἀναγκαστῶς, ἀλλ᾿ ἑκουσίως κατά Θεόν. Μή αἰσχροκερδῶς, ἀλλά προθύμως. Μή ὡς κατακυριεύοντες τῶν κλήρων, ἀλλά τύποι γενόμενοι τοῦ ποιμνίου· καί φανερωθέντος τοῦ ᾿Αρχιποίμενος κομιεῖσθε τόν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον". 

(Από την επιστολή του Μητροπολίτου Κηρυκου πρός τόν Μακ. Αρχιεπίσκοπον Ανδρεαν υπ αριθμ. 88/1999)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ ΝΙΚΟΛΑΙΤΩΝ ΥΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ ΠΡΟΣ ΟΣΙΩΤΑΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟΝ

ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΑ ΤΟ " ΒΑΠΤΙΣΜΑ" ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΩΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ