ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΑΛΗΘΕΙΑ

Από μίαν επιστολήν μου πρός πρώην συνεπισκόπους μου. Διαβάστε την μήπως καί καταλάβετε τί μεγάλη σημασία εχει τό νά αγωνίζεταί τις υπέρ της αληθείας καί διά νά μένη ενωμένος μέ την αληθινη Εκκλησία; " ...Ἕνα μόνον θά σᾶς ὑπενθυμίσω καί αὐτό εἷναι τό γεγονός ὅτι καθ' ὅλα τά τελευταῖα μετά τό 1998 ἔτη δέν ἐλειτούργησε Κανονικῶς ἡ Ἱερά Σύνοδος καί δέν ἀνταπεκρίθητε ὡς Συνοδικοί ἔναντι τοῦ θεσμοῦ. Πάντοτε (προφορικῶς καί γραπτῶς) εἰσηγούμεθα, διεφωνοῦμεν, ἐνιστάμεθα, κατηγγέλλαμεν συγκεκριμένως καί Κανονικῶς καί ποτέ τίποτε δέν ἐλήφθη ὑπ' ὄψιν, διότι αἱ ἐργασίαι αὐτῶν τῶν «Συνόδων» ἧσαν προκαθωρισμέναι καί αἱ ἀποφάσεις των προειλημμέναι καί σᾶς ἐπέβαλον καί σᾶς ἐπιβάλλουν ληστρικήν συμπεριφοράν. Λυποῦμαι, ἀλλά ὅταν διαχωρίζω τάς εὐθύνας μου ἀπό τοιαύτας «Συνόδους», πιστεύω ὅτι τιμῶ, σέβομαι καί ὑπηρετῶ τόν ἀληθῆ θεσμόν τῆς Συνόδου καί οὕτω καί τήν Μητέρα μας Ἐκκλησίαν καί τόν Χριστόν μας τήν κεφαλήν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος, ἀπό τοῦ ὁποίου δέν χωρίζομαι. Ἐπανειλημμένως σᾶς ἐγράψαμεν καί ἀνελύσαμεν ὅτι εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀνήκομεν καί εἴμεθα ὀργανικά ἡνωμένοι εἰς τό Σῶμα Αὐτῆς, ὅταν δέν ἀφιστάμεθα τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ ἀλλ' εἴμεθα ἀρρήκτως, μετ' αὐτοῦ συνδεδεμένοι. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς εἷναι κατηγορηματικός: «Οἱ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσίν καί οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσίν». Περαιτέρω ἡ συμμετοχή εἰς ὁποιανδήποτε συνάθροισιν, ὅσον μεγάλη καί ἄν εἷναι, ὅταν αὕτη δέ διατηρῆ ἄρρηκτον τόν σύνδεσμον μέ τήν ἀλήθειαν καί δέν διαφυλάσσει ἀπαρασάλευτον τήν Κανονικήν τάξιν, τότε αὕτη δέν μετέχει τῆς ἑνότητος ἐν τῆ Ἐκκλησία, ἀλλ' ἀποκόπτεται καί ἐξέρχεται Αὐτῆς. Ἀκοῦστε πάλιν τόν Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν «Οἱ μή τῆς ἀληθείας ὄντες οὐδέ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσί. καί τοσοῦτο μᾶλλον ὅσον ἄν καί σφῶν αὐτῶν καταψεύδοιντο, ποιμένας καί ἀρχιποίμενας ἱερούς ἑαυτούς καλοῦντες καί ὑπ' ἀλλήλων καλούμενοι. μηδέ γάρ προσώποις τόν Χριστιανισμόν, ἀλλ' ἀληθεία καί ἀκριβεία πίστεως χαρακτηρίζεσθαι μεμυήμεθα». Ἑπομένως, Σεβασμιώτατε ἀδελφέ, Μητροπολῖτα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς κ. Νικόλαε, ὅσον χωρίζομαι ἀπό τά «Καϊαφικά σας συνέδρια» δέν χωρίζομαι ἀπό τήν ἁγίαν καί Ἱεράν Σύνοδον τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οὔτε «ἀποκόπτομαι ἐκ τῆς Ἐκκλησίας», ὅπως φέρεσθε πεπλανημένως νά φρονῆτε, ἤ κακοηθέστατα σᾶς ἔγραψαν οἱ ἐγκάθετοι τοῦ Φλωρινικοῦ Κέντρου, ἀλλά τουναντίον, χάριτι Χριστοῦ, μένω καί στερεώνομαι ἐν τῆ Ἐκκλησία καί ὑπερασπίζομαι τόν πρῶτον καί ἱερώτατον Συνοδικόν θεσμόν, κατά τοῦ ὁποίου Σεῖς ἐπί ἔτη καί κατ' ἐξακολούθησιν ἱεροσυλεῖτε...». (Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ΑΝΟΙΚΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ τοῦ Σεβ/του Μεσογαίας καί Λαυρεωτικής Κηρύκου εἰς τό ὑπ' ἀριθμ. 1163/28.5.2003 ἔγγραφον τοῦ Σεβ/του Πειραιῶς κ. Νικολάου, «Ο.Π.» Αὐγούστου 2003, σελ. 291-305)(*).