Η ΕΝΘΡΟΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΝΟΗ ΤΕΥΧΟΣ 183 Σεπτέμβριος - Ὀκτώβριος 2008 Η ΕΝΘΡΟΝΙΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ/ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΥ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Εἰς ἀτμόσφαιραν βαθείας κατανύξεως καί μυστικῆς χαρᾶς ἐγένετο ἡ ΕΝΘΡΟΝΙΣΙΣ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κιτίου καί Ἐξάρχου πάσης Κύπρου κ. Παρθενίου. Τό γεγονός ἔλαβεν χώραν τήν Κυριακήν 15 Σεπτεμβρίου 2008 εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν εἰς τούς Τρούλλους Λάρνακος Κύπρου. Διά τό ἱστορικόν αὐτό Ἐκκλησιαστικόν γεγονός, διά τήν Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου καί γενικώτερον τήν χειμαζομένην ἀπανταχοῦ Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἔσπευσαν εἰς Κύπρον ἐκ μέν τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκος, συνοδευόμενος καί ὑπό τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἱερομονάχου π. Παντελεήμονος, ἐκ δέ τῆς Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας ὁ Σεβασμιώτατος Ἐπίσκοπος Βράντσεα κ. Γερόντιος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Αἰδ/του Ἱερέως π. Νικολάου. Τόν ἐνθρονισθέντα Μητροπολίτην ἐτίμησαν μέ τήν παρουσίαν των ἐκπρόσωποι τῆς πολιτείας (Βουλευταί καί Δήμαρχοι) καί πλῆθος πιστῶν Χριστιανῶν. Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Κήρυκος ἀνέγνωσεν εἰς ἐπήκοον πάντων τήν πρᾶξιν ἐγκαθιδρύσεως τοῦ Μητροπολίτου, ἡ ὁποία ἔχει ὡς κάτωθι: «ΠΡΑΞΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΘΟΥΣΗΣ ΤΗΝ 14ΗΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2008 ΕΝ ΤΩ ΙΕΡΩ ΝΑΩ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΤΡΟΥΛΛΩΝ ΛΑΡΝΑΚΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΕΡΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ - ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΥ ΠΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ Ὁ τῆς σωτηρίας ἡμῶν Ἀρχηγός καί Φιλάνθρωπος Κύριος, ὁ δι' ἄκραν Αὐτοῦ φιλανθρωπίαν τήν ἡμετέραν φορέσας σάρκα, καί πνευματικοῖς χαρίσμασιν διακοσμήσας ἡμᾶς διά τῶν θείων καί ἱερῶν αὐτοῦ Ἀποστόλων, κλῆρον ἡμῖν ἐπαφῆκε τήν τῶν Ἀποστόλων Διαδοχήν, ἴνα δι' αὐτῆς ἁγιαζόμενοι καί τῶν ἀμαρτιῶν ἐλευθερούμενοι, ἐν μετοχῆ γενώμεθα τῆς θείας Χάριτος διά τῶν ἱερῶν μυστηρίων. Οὕτως ουν ἀναγκαιοτάτης οὔσης τῆς Ἀρχιερωσύνης ἁπανταχοῦ, ἰδιαιτέρως δέ ἐν Κύπρω, μετά τήν χήρευσιν τοῦ Θρόνου τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Κιτίου, ἧς πρῶτος Ἐπίσκοπος ἐχρημάτισεν ὁ ἠγαπημένος καί φίλος τοῦ Χριστοῦ Λάζαρος, ὅν ὁ Κύριος ἐκ τοῦ τάφου τετραήμερον ἀνέστησεν, ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἡ συνελθοῦσα τήν 13/26ην Ἰουλίου 2008 ἐν τῶ Ἱ. Ναῶ τοῦ Τιμίου Προδρόμου εἰς Ἅγιον Μάμαντα Λεμεσοῦ, ἐνέκρινεν καί ἐπευλόγησεν τήν ἐκλογήν τοῦ θεοφιλεστάτου π. Παρθενίου καί προσδιώρισεν τήν χειροτονίαν του τήν 14/27ην Ἰουλίου, οἴα ἐγένετο Κανονικῶς καί ἐν πάση μεγαλοπρεπεία… Τόν ὑπό τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος Κανονικῶς ἀναδειχθέντα Μητροπολίτην Κιτίου κ. Παρθένιον, σήμερον τήν 15/28 Σεπτεμβρίου 2008, ἐγκαθιστῶμεν καί ἀναδεικνύομεν Κανονικόν, νόμιμον καί γνήσιον Ἐπίσκοπον καί Ποιμένα Κιτίου καί πάσης Κύπρου, ἔχοντα ἅπαντα τά ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ἀπορρέοντα καθήκοντα, καί ἁρμοδιότητας τοῦ εὐλογεῖν καί ἁγιάζειν ἀρχιερατικῶς τούς ἐν αὐτῆ Χριστιανούς, καί πάντα τά τοῦ Ἀρχιερέως ἐπιτελεῖν μετά καί τῆς τοῦ Ἱεροῦ Συνθρόνου ἐγκαθιδρύσεως, κρίνειν τε καί ἀνακρίνειν πᾶσαν Ἐκκλησιαστικήν ὑπόθεσιν, καθ' ἅ οἱ Ἱεροί Κανόνες διακελεύουσιν, καί ἡ Ἐκκλησισατική τάξις καί τά παραδοθέντα θέσμια τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας καί τό Καταστατικόν Αὐτῆς προβλέπουσιν, νουθετεῖν δέ καί καταρτίζειν πάντα Ὑμᾶς εἰς τά ψυχωφελῆ καί σωτήρια τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως διδάγματα. Ὅθεν ἀναγγέλλουσα πᾶσιν Ὑμῖν τοῦτο ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἡ Πανορθοδόξως συγκροτηθεῖσα καί ἀπαρτιζομένη ὑπό τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κηρύκου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Μπανκάου Κασσιανοῦ καί Βράντσεα Γεροντίου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, Κένυας Ματθαίου τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἀφρικῆς, καί Κιέβου Σεραφείμ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας (Κατακομβῶν), προτρέπει ὑμᾶς Πατρικῶς καί ἐντέλλεται Ἐκκλησιαστικῶς, ὅπως τόν ἐκλεγέντα καί χειροτονηθέντα Κανονικῶς, Μητροπολίτην Κιτίου κ. Παρθένιον, ὑποδεξάμενοι ὡς Κανονικόν καί νόμιμον Ὑμῶν Ἀρχιερέα, πείθησθε καί ὑπείκητε (ὑπακούετε) αὐτῶ προθύμως, ἐφ' οἷς ἄν ὑμῖν παραγγέλλει ἐκκλησιαστικοῖς παραγγέλμασιν καί διδάγμασιν, εἰδότες ὅτι ὁ Ἀρχιερεύς εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ ἴσταται, μνημονεύητε δέ οἱ Κληρικοί καί τοῦ Ὀνόματος αὐτοῦ ἐν πάσαις ταῖς ἱεραῖς τελεταῖς καί δεήσεσιν, οὕτω πως: «Παρθενίου τοῦ Σεβασμιωτάτου καί Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου τῆς Ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Κιτιέων καί Προέδρου Ἀμαθοῦντος, νέας πόλεως Λεμεσοῦ καί Κουρίου καί Ἐξάρχου πάσης Κύπρου». Ἔτι δέ ἀπονέμητε αὐτῶ πᾶσαν τιμήν καί εὐλάβειαν, κατά τό πρέπον καί δίκαιον ὅτι ἡ πρός τούς Γνησίους πνευματικούς ποιμένας καί διδασκάλους ἀπονεμομένη τιμή, πρός Αὐτόν ἀναφέρεται τόν Ἀρχιποίμενα Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, οὗ ἡ Χάρις καί τό ἄπειρον ἔλεος εἴη μετά πάντων Ὑμῶν. Ἐν τῶ Ἱερῶ Ναῶ Τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς πόλεως Τρούλλοι Λάρνακος Κύπρου, τῆ 14/27η Σεπτεμβρίου σωτηρίου ἔτους 2008. Η ΙΕΡΑ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΟΔΟΣ †Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, †Ὁ Μπανκάου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας Κασσιανός καί ἀ.ἀ. Ἱερεύς Νικόλαος †Ὁ Βράντσεα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας Γερόντιος Ὁ Κένυας Ματθαῖος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλεξανδρείας καί ἀ.ἀ. Ἱερεύς π. Μιχαήλ †Ὁ Κιέβου Σεραφείμ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας καί ἀ.ἀ. Ἱερομόναχος Παντελεήμων †Ὁ Κιτίου καί Ἔξαρχος πάσης Κύπρου Παρθένιος» Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΡΕΩΣ π. ΜΙΧΑΗΛ Κατόπιν, τόν ἐνθρονισθέντα Μητροπολίτην προσεφώνησεν ὁ Αἰδ/τος Ἱερεύς π. Μιχαήλ Ἰωάννου, ὅστις εἶπεν: «Τί ἀνταποδώσωμεν τῶ Κυρίω περί πάντων ὦν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν». «Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι καί τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι». Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Κιτίου κ. Παρθένιε, Σεβασμιώτατοι Ἀρχιερεῖς Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Κήρυκε καί Βράντσεα κ. Γερόντιε. Σεβασμιώτατοι ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρχιερέων Μπανκάου κ. Κασσιανοῦ, Κένυας κ. Ματθαίου καί Κιέβου κ. Σεραφείμ. Ἀξιότιμοι ἐκπρόσωποι τῆς Πολιτείας. Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, Ὀρθόδοξον καί πιστόν πλήρωμα τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Δυσκολευόμεθα νά εὕρωμεν λόγους διά νά εὐχαριστήσωμεν τόν Κύριον, διά τήν μεγάλην δωρεάν, τήν ὁποίαν ἐπεφύλαξεν εἰς ἡμᾶς, ἤτοι τήν Κανονικήν ἐκλογήν, χειροτονίαν καί ἐνθρόνισιν τοῦ Μητροπολίτου μας Κιτίου κ. Παρθενίου! Αἱ δωρεαί τοῦ Θεοῦ πρός τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου ἀρχίζουν ἀπό τῶν Ἀποστολικῶν χρόνων. Ὅπως μᾶς διηγοῦνται αἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὁ μέγας Ἀπόστολος Παῦλος καί ὁ συνεργός του Ἀπόστολος Βαρνάβας, «ἐκπεμφθέντες ὑπό τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, κατῆλθον εἰς τήν Σελεύκειαν, καί ἐκεῖθεν ἀπέπλευσαν εἰς Κύπρον καί γενόμενοι ἐν Σαλαμίνι κατήγγελλον τόν λόγον τοῦ Θεοῦ». Ἀπό τότε, δηλαδή ἀπό τό 45 μ.Χ., ἀρχίζει ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου τό ἔργον Της. Οἱ δύο Ἀπόστολοι, ὅταν ἔφθασαν εἰς Σαλαμίνα, ἐκήρυξαν τόν λόγον τοῦ Θεοῦ, προχώρησαν εἰς τό Κίτιον, ὅπου τούς ὑπεδέχθη ὁ φίλος τοῦ Χριστοῦ Λάζαρος, τόν ὁποῖον ἐχειροτόνησαν Ἐπίσκοπον Κιτίου. Πέρασαν εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Κύπρου, εἰς τήν Ταμασόν, ὅπου ἐχειροτόνησαν Ἐπίσκοπον τόν Ἡρακλείδιο. Διέβησαν τά δασωμένα βουνά τοῦ Τροόδους, κατέβηκαν πρός τήν Ἀμαθοῦντα καί ἀφοῦ ἐπέρασαν εἰς τήν Πάφον, ὅπου τόν Ρωμαῖον ἀνθύπατον ἔφεραν εἰς τόν χριστιανισμόν, παρά τάς ἀντιδράσεις τοῦ μάγου Ἐλύμα, ἐκεῖθεν μετέβησαν εἰς Μικράν Ἀσίαν. Τό 50 μ.Χ. ὁ Ἀπόστολος Βαρνάβας ἐπέστρεψεν εἰς τήν Κύπρον μέ τόν ἀνεψιόν του Μᾶρκον, καί ἔχοντας ἕδρα τήν Σαλαμίνα, συνέβαλεν ὥστε νά διαδοθῆ ἡ ἀλήθεια τοῦ χριστιανισμοῦ εἰς ὁλόκληρον τήν Κύπρον. Διά τοῦτο θεωρεῖται ὁ πρῶτος Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Κύπρου καί ὁ Προστάτης Αὐτῆς. Ἐλιθοβολήθη ἀπό τούς ὁμοεθνεῖς του Ἰουδαίους τό 57 μ.Χ. Τό λείψανό του τό ἔθαψαν ἐκεῖ, ἔξω ἀπό τήν Σαλαμίνα, ὅπου καί μέχρι σήμερα διασώζεται ὁ τάφος του. Ἀργότερον, ὅταν ἔπαυσαν οἱ διωγμοί, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, ἀπέκτησεν αὐτοκεφαλίαν διοικήσεως, ἀλλ' ἠνοχλεῖτο ἀπό τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἀντιοχείας, ἡ ὁποία ἤθελε νά περιλάβη τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου εἰς τήν ἐξουσίαν της. Οἱ Κύπριοι Ἀρχιερεῖς κατήγγειλαν τό γεγονός, εἰς τήν Γ΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, συνελθοῦσαν τό 431 εἰς τήν Ἔφεσον, ἡ ὁποία μέ τόν 8ον αὐτῆς Κανόνα ἐπεκύρωσεν καί κατωχύρωσεν τό Αὐτοκέφαλον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Ἀλλά καί πάλιν οἱ Ἀντιοχεῖς Ἀρχιερεῖς ἐπενέβαινον καί δημιουργοῦσαν προβλήματα καί προσέβαλον τό Αὐτοκέφαλον Της, ὅπως ἔπραξεν ὁ Πέτρος ὁ Κναφεύς. Τότε ὅμως ἐπενέβη ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος Βαρνάβας, ὁ ὁποῖος διά νά διαφυλάξη τό Αὐτοκέφαλον τῆς Ἐκκλησίας Του, ἐνεφανίσθη δι' ὁράματος τό 478 εἰς τόν Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίας Ἀνθέμιον, καί τοῦ ὑπέδειξεν ποῦ εὑρίσκεται ὁ τάφος του μέ τό λείψανόν του καί τό ἐπ' αὐτοῦ τεθέν κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιον, τό ὁποῖον εἶχε γραφεῖ ἀπό τόν ἴδιον τόν Ἀπόστολο Βαρνάβα. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνθέμιος, ἀφοῦ εὑρῆκεν τό λείψανον τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα καί τό ἐπ' αὐτοῦ χειρόγραφον Εὐαγγέλιον, τό δώρησεν εἰς τόν Αὐτοκράτορα τοῦ Βυζαντίου Ζήνωνα, ὁ ὁποῖος παρεχώρησεν εἰς τόν ἑκάστοτε Ἀρχιεπίσκοπον Κύπρου, τά τρία αὐτοκρατορικά προνόμια: Νά ὑπογράφη μέ κινάβαρι (κόκκινο μελάνι πού ὑπέγραφε μόνον ὁ Αὐτοκράτορας), νά φέρη κατά τάς ἱεροτελεστίας πορφυροῦν μανδύαν καί νά κρατῆ ἀντί τῆς πατερίτσας αὐτοκρατορικό σκῆπτρο. Ἔκτοτε ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου διῆλθεν ἡμέρας δόξης καί μεγαλείου, εἰρηνικῶν περιόδων, ἀλλά καί διωγμῶν, καί ἀνέδειξεν νέφος Ἁγίων, τόσον ὥστε νά ὀνομάζεται νῆσος τῶν ἁγίων. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου τελεῖ κάτω ἀπό τήν Προστασίαν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀφοῦ ἡ ἰδία κατά τήν Παράδοσιν ἐπεσκέφθη καί ηὐλόγησεν τήν Κύπρον, ἀλλά καί ἡμεῖς οἱ Κύπριοι τήν τιμῶμεν ἰδιαιτέρως καί τῆς ἀφιερώσαμε μεγάλας Μονάς, ὡς τῆς Παναγίας τοῦ Κύκκου, Παναγίας τοῦ Μαχαιρᾶ, Παναγίας τῆς Τροοδοτίσσης κ.λπ. Εἶναι ὑπό τήν σκέπην τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀφοῦ ἡ Ἁγία Ἑλένη, ἡ μητέρα τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου, μετέφερεν εἰς αὐτήν ἕνα μεγάλο τμῆμα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τόν ὁποῖον εὑρίσκεται ἀκόμη καί σήμερον εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Σταυροβουνίου. Ἀλλά καί κάθε τόπος καί κάθε πόλις καί κάθε χωριό τῆς Κύπρου εἶναι εὐλογημένα ἀπό τά αἴματα τῶν μαρτύρων καί τούς ἱδρῶτας τῶν ἀσκητῶν της. Ἀλλά καί ἡ ἱστορία της εἶναι γεμάτη ἀπό τούς ἄθλους τούς πνευματικούς, τούς μοναχικούς καί ἀσκητικούς, καί ἀπό τούς ἀντιαιρετικούς, μαρτυρικούς καί Ὁμολογιακούς ἀγῶνας της. Τρανόν παράδειγμα οἱ Ἅγιοι 13 ὁσιομάρτυρες τῆς Καντάρας, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν, διότι δέν ἠθέλησαν νά ὑποταχθοῦν εἰς τήν Παπικήν κακοδοξίαν. Αὐτήν τήν εὐλογημένην Νῆσον Σεβασμιώτατε κ. Παρθένιε, αὐτήν τήν ἱστορικήν Τοπικήν Ἐκκλησίαν ἐκλήθητε νά ποιμάνετε. Αὐτῆς τόν εὐλογημένον λαόν ἐκλήθητε νά διακονήσετε ὡς Ἀρχιερεύς εἰς τούς ἐσχάτους τούτους καιρούς, ἀφοῦ ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος σᾶς ἔθεσεν ἐπ' αὐτῆς λυχνία ὡς ἐπί λυχνοστάτην. Ἤλθατε νά μᾶς διακονήσετε ἐν Χριστῶ, ὡς Ἐπίσκοπος καί Πατήρ, ἀλλά καί ἡμεῖς ἔχομεν χρέος νά συνδιακονήσωμεν, νά εἴμεθα πάντοτε παρά τόν πλευρόν σας. Καί σεῖς ἀφήσατε τήν χώραν σας καί ἤλθατε πρός ἡμᾶς ὡς «υἱός παρακλήσεως», ἀλλά καί ἡμεῖς δέν ἠδυνάμεθα νά βλέπωμεν τήν Μητέρα μας ποδοπατουμένην καί χειμαζομένην. Ἤλθατε, εἰς μίαν δύσκολον συγκυρίαν, διό καί τό ἔργον σας καί ἡ ἀποστολή σας εἶναι μεγάλη. Ἔργον Ἱεραποστολῆς πρός τούς ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας εὑρισκομένους. Ἔργον ἐπανόδου τῶν ἐσκορπισμένων, ἔργον ἀντιαιρετικόν καί φιλανθρωπίας, ἔργον ἀναδείξεως τοῦ μοναχισμοῦ, προπάντων τοῦ ἀνδρώου, ὁ ὁποῖος κατά τό παρελθόν ἦτο ἡ δόξα τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, καί τοῦ ὁποίου σήμερον στερεῖται. Ἔχετε μεγάλον ἔργον ποιμαντικῆς καί Κατηχήσεως τῶν νέων, οἱ ὁποῖοι παρασύρονται ἀπό τά ἀδυσώπητα κύματα τῆς ἀθε?ας καί ἐν γένει τῆς ἀντιχρίστου νέας ἐποχῆς. Ἀντιλαμβανόμεθα οἱ πάντες τάς δυσκολίας τοῦ ἔργου σας. Ὅμως ἡ ἐλπίδα ὅλων μας ἡ καταφυγή καί δύναμις, εἶναι ὁ Θεός. Ἐκεῖνος τό βαρύ φορτίον τῶν πολλῶν προβλημάτων, θά τό καταστήση ἐλαφρόν. Πεποίθαμεν εἰς τόν Θεόν, διότι πρῶτα μᾶς ἐπαρηγόρησεν μέ τήν ἐκλογήν καί χειροτονία σας καί σήμερον μέ τήν ἐπίσημον ἐγκατάστασίν σας εἰς τόν θρόνον τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα. Σᾶς ἐδέχθημεν ὡς «υἱόν παρακλήσεως», ἤτοι παρηγορίας, καί «Ἄγγελον Κυρίου» κατά τόν ἱερόν Χρυσόστομον. «Οἱ δέ πεποιθότες ἐπί Κύριον οὐ σαλευθήσονται εἰς τόν αἰῶνα. Ἐμεῖς θά εἴμεθα πάντοτε εἰς τό πλευρόν σας, ταπεινοί Κυρηναῖοι, αἴροντες, ὅταν χρειάζεται καί ὅσον δυνάμεθα, τόν Σταυρόν σας, καί θά προσευχώμεθα δι' ὑμᾶς νά σᾶς καταστήση ἄξιον καί ἱκανόν οἱακοστρόφον. Παρακαλοῦμεν, ὅπως καί σεῖς προσεύχεσθε δι' ἡμᾶς, τά τέκνα σας τά πνευματικά ἐν Κυρίω. Διάπυροι εἶναι αἱ εὐχαριστίαι καί δοξολογίαι ὅλου τοῦ ποιμνίου, Κλήρου καί Λαοῦ τῆς Κύπρου, πρός τόν Δωρεοδότην Θεόν, τόν Τίμιον καί Ζωοποιόν Σταυρόν καί τήν Ὑπεραγίαν Δέσποιναν Θεοτόκον, καί πάντας τούς Ἁγίους προστάτας της Ἀποστόλους, Μάρτυρας, Ὁσίους, Ὁμολογητάς. Διάπυροι εἶναι καί ἀδιάλειπτοι αἱ ταπειναί μας εὐχαί, νά εἶσθε πάντα ΑΞΙΟΣ, μακροημερεύων καί ὀρθοτομῶν τόν λόγον τῆς Ἀληθείας. ΑΜΗΝ». Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΥΦΟΜΜΑΤΟΥ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΛΑ·Ι·ΚΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Εἰς τήν συνέχειαν προσεφώνησε τόν ἐνθρονιζόμενον Μητροπολίτην κ. Παρθένιον ὁ ζηλωτής ἀδ. Σάββας Καλυφόμματος: «Πανιερώτατε Μητροπολίτα Κιτίου κ.κ. Παρθένιε, Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται κ.κ. Κήρυκε καί Γερόντιε, Σεβαστό Ἱερατεῖο Ἀγαπητοί προσκεκλημένοι Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ Ἀδελφοί, Σήμερα εἶναι μιά ἱστορική μέρα γιά τήν Γνησία Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἀλλά καί γιά τήν Καθολική Ἐκκλησία γενικότερα. Μέ τήν χειροτονία πρίν δύο μῆνες καί ἐνθρόνιση σήμερα τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Παρθενίου, ἡ Ἐκκλησία, μετά ἀπό τρία χρόνια χηρείας τοῦ ἐπισκοπικοῦ θρόνου καί κατόπιν μεγάλων περιπετειῶν, ἀπέκτησε πνευματικήν κεφαλήν εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ. Ἡ χαρά ὅλων μας εἶναι ἔκδηλη γιατί ὁ Θεός δέν μᾶς ξέχασε καί ἔδωσε κατά τήν καρδίαν τοῦ λαοῦ, δηλαδή ἄξιον ποιμένα, ὁ ὁποῖος θά ἀγρυπνᾶ, θά ἐπισκοπεῖ καί θά προστατεύει τό ποίμνιον ἀπό τίς εἰσβολές τῶν νοητῶν λύκων. Οἱ ἐλπίδες τῶν μελῶν τῆς ἀκαινοτομήτου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου εἶναι σήμερα ἀναπτερωμένες καί προσδοκοῦμε ὅλοι σέ καλύτερες μέρες μέ ποιμενάρχη μας τόν σεβασμιώτατον κ. Παρθένιον. Εἴμαστε βέβαιοι, ὅτι ὁ νέος ποιμενάρχης μας, θά κρατήσει σέ σταθερή πορεία τήν νοητή κιβωτό, δηλαδή τήν Ἐκκλησία, γιατί γνωρίζει καλά νά κρατᾶ τό πηδάλιο. Μπορεῖ νά εἶναι νέος στήν ἡλικίαν ἀλλά εἶναι πολύ καλός μαθητής τοῦ Ἱεροῦ Πηδαλίου. Γνωρίζει πολύ καλά τούς Ἱερούς Κανόνες γιατί μελετᾶ τό Ἱερό Πηδάλιο τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου καί εἶναι ἐραστής τῆς πιστῆς ἐφαρμογῆς τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Δέν συμβιβάζεται μέ τήν παράβαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί δέν δέχεται οἱ ἐκκλησιαστικές οἰκονομίες νά ἐπεκτείνονται χρονικά γιατί ἔπειτα γίνονται κανόνες παρανομίας. Ἡ ἐμμονή του στήν ἐφαρμογή τῶν Ἱερῶν Κανόνων δείχνει ὅτι θά ἀποβῆ διά βίου, ἕνας γνήσιος διάδοχος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων διότι μέ τό βαθμόν τοῦ Ἐπισκόπου πού ἔλαβε κατά τήν χειροτονία του, κατέστη Κανονικός καί γνήσιος διάδοχος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἔτσι ὁ νέος μας Μητροπολίτης μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς προσευχές ὅλων μας προσδοκοῦμε νά ἀναδειχθῆ μέχρι τέλους ἄξιος καί γνήσιος Διάδοχος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὁ ὁποῖος θά διασφαλίση τή γνήσια Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία καί Ὁμολογία, διά τήν ὁποίαν ἐμεῖς οἱ γνήσιοι ὀρθόδοξοι ξεχωρίζουμε ἀπό ὅλους ὅσους φέρουν τήν ταμπέλλα τοῦ ὀρθοδόξου. Σέ μία ἐποχή πού διαφημίζεται παντοῦ τό σύνθημα τοῦ «Σεβασμοῦ τῆς διαφορετικότητας καί τῆς εἰρηνικῆς συνύπαρξης» μέ προφανῆ σκοπό ὅμως νά ὑπηρετηθεῖ ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί κατ' ἐπέκταση ἡ παγκοσμιοποίηση, δηλαδή ἡ δημιουργία ἑνός παγκόσμιου κράτους ὅπου θά βασιλεύσει ὁ ἀναμενόμενος ἀπό τούς Ἑβραίους «Μεσσίας», δηλ. ὁ Ἀντίχριστος, ἐμεῖς φωνάζουμε καί ὁμολογοῦμε ναί στόν σεβασμό τῆς διαφορετικότητας ἀλλά συνεχίζουμε καί λέγουμε ὅτι ἐκτός τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει οὐδεμία ἐλπίδα σωτηρίας. Οἱ οἰκουμενιστές κτίζουν μία νέα «Ἐκκλησία» ὅπου ὁ καθένας, μπορεῖ νά εἶναι μέλος κρατώντας τήν δική του πίστη καί ὁμολογία, ἑνωμένοι ὅλοι στήν βάση τοῦ σεβασμοῦ τῆς διαφορετικότητας καί ὄχι τῆς ἀληθείας καί τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς, τά μέλη τῆς ἀκαινοτομήτου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, μέ κεφαλή μας τόν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Παρθένιον, πιστεύουμε καί ὁμολογοῦμε μία Ἐκκλησία, μία Πίστη, μία Ὁμολογία καί διακηρύσσουμε μέ παρρησία ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας κατέχει τήν Καθολικήν Ἀλήθειαν, δηλαδή ὁλόκληρη τήν ἀλήθεια καί ὄχι ἕνα μέρος μιᾶς καταθριματισμένης ἀλήθειας ὅπως διακηρύσσει τό «Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν», ὅπου δυστυχῶς συμμετέχουν σ' αὐτό καί ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι θέλουν νά ὀνομάζονται ὀρθόδοξοι, καί βρίσκονται σέ ἀντίθεση μέ τήν ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία καί ἄρα στήν αἴρεση. Ἡ ἀλήθεια εἶναι μία κατάσταση μνήμης. Ὅσοι κρατοῦν στήν μνήμη τους τόν Χριστό, τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, τίς Οἰκουμενικές Συνόδους, τούς Μάρτυρες καί Ὁμολογητές τῆς πίστης μας καί ἀκολουθοῦν αὐτούς, βρίσκονται στήν ἀλήθεια. Ὅσοι ἔχουν χάσει τή μνήμη τους καί βρίσκονται σέ κατάσταση λήθης εἶναι ἐκτός ἀληθείας. Ἐμεῖς τά μέλη τῆς ἀκαινοτομήτου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου ὁμολογοῦμε ὅτι κατέχουμε τήν ἀλήθεια γιατί δέν λησμονήσαμε καί κρατοῦμε ζωντανά στήν μνήμη μας αὐτά πού μᾶς παρέδωσε ἡ Ἐκκλησία. Ὑπάρχουν δύο κατηγορίες Ἐπισκόπων. Οἱ Θεόκλητοι καί οἱ αὐτόκλητοι. Οἱ αὐτόκλητοι εἶναι ἄνθρωποι ματαιόδοξοι καί συμφεροντολόγοι καί γιά νά ἀνέλθουν στόν Θρόνο προσχεδιάζουν, δημιουργοῦν ὁμάδες πού τούς προωθοῦν, δίδουν ὑποσχέσεις, δεσμεύονται νά βοηθήσουν τούς συνεργάτες τους. Ὅταν τά καταφέρουν μέ τίς πονηρές μεθοδεύσεις νά ἀναρριχηθοῦν στόν θρόνο, πρῶτο τους μέλημα εἶναι νά ἐξοφλήσουν τίς ὑποχρεώσεις τους πρός αὐτούς πού τούς ἀνέδειξαν καί τούς βοήθησαν καί ὄχι ἡ διαποίμανση καί προστασία τοῦ ποιμνίου τους. Τότε ξεκινοῦν τά προβλήματα, τά σκάνδαλα, τά σχίσματα καί οἱ μεγάλες ἀποστασίες ἀπό τήν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἐφαρμόζεται ἀπόλυτα ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ὅτι «Ὁ μή εἰσερχόμενος διά τῆς Θύρας κλέπτης ἐστίν καί ληστής». Οἱ θεόκλητοι Ἐπίσκοποι ἔχουν κλήση ἀπό τόν Θεό καί ἀνέρχονται στόν Θρόνο μέ νόμιμες ἐκκλησιαστικές διαδικασίες. Οἱ θεόκλητοι Ἐπίσκοποι δέν ἔχουν ὑποχρεώσεις καί δεσμεύσεις σέ κανέναν. Εἶναι ἐλεύθεροι νά ἐπιτελέσουν τό ἔργο πού τούς ἀνάθεσε ἡ Ἐκκλησία ὡς πραγματικοί καί γνήσιοι ποιμένες χωρίς νά ὑπολογίζουν τό προσωπικό τους συμφέρον ἀγνοώντας κόπους, πόνους καί θυσίες. Ἕνας τέτοιος Ἀρχιερέας ἦταν ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἐπειδή ἦταν Θεόκλητος, τό μόνο πού τόν ἐνδιέφερε ἦταν ἡ ὀρθόδοξος πίστις καί ἠθική. Γι' αὐτόν τόν λόγον δέν ἐδίστασε νά τά βάλει μέ τήν κοσμική ἐξουσία, μέ τήν Βασίλισσα, μέ τό ἴδιο τό κράτος. Δέν σκέφτηκε ὅτι θά χάσει τόν θρόνο του, δέν σκέφτηκε τήν ἐξορία οὔτε τό κρύο, τήν ζέστη καί γενικά τήν ἐξόντωσή του. ἦταν ἀδιάφθορος καί δέν συμβιβαζόταν μέ τήν ἀδικία, τήν παρανομία καί τήν ἐκτροπή ἀπό τήν ὀρθόδοξον πίστιν. Μπορεῖ ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος νά πέθανε στήν ἐξορία ἀρνούμενος νά συμβιβαστεῖ μέ τά ἀσυμβίβαστα, ἀλλά ἡ Ἐκκλησία τόν ἐδικαίωσε καί σήμερα εἶναι γιά ὅλους ἀναμφισβήτητος ἄσβεστος φάρος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ ἐνθρονιζόμενος σήμερα μητροπολίτης μας κ.κ. Παρθένιος ἀνήκει ἀναμφισβήτητα στήν τάξη τῶν θεόκλητων Ἐπισκόπων. Δέν ἔκανε καμμία συνεργασία μέ κανένα, δέν κατέστρωσε σχέδια καί δέν κατηύθυνε παρασκηνιακά τήν ἐκλογή του στόν θρόνο τῆς ἀρχαιοτάτης καί ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Κιτίου. Ἀντίθετα, θυσίασε τόν ἑαυτό του ὅταν ἡ Ἐκκλησία τόν κάλεσε νά τήν ὑπηρετήσει. Ἐγκατέλειψε τήν ὄμορφη πατρίδα του, τούς συγγενεῖς του, τούς γνωστούς του, τό μοναστήρι του καί γενικά ὅλο του τό εἶναι καί δέχθηκε τήν κλήση ἀπό τόν Θεό νά ποιμάνει ἄγνωστους μέχρι χθές, πού δέν μιλοῦσε οὔτε τήν γλῶσσα τους. Γι' αὐτόν τόν λόγο ὁ σεβασμιώτατος δέν εἶναι ὑποχρεωμένος σέ κανένα. Δέν ἔχει ἀνάγκη νά κάμνει χατήρια, ἐνῶ ὑποχρεωμένος εἶναι μόνο εἰς τόν Θεόν, ὁ ὁποῖος τοῦ ἀνέθεσε τήν διαποίμανσή μας καί ἐν ἡμέρα κρίσεως θά ἀποδώσει λόγο γιά μᾶς. Σεβασμιώτατε ἅγιε Κιτίου κ.κ. Παρθένιε, ἡ θυσία πού κάνατε γιά μᾶς νά ἀναλάβετε τό φορτίο τῆς διαποίμανσής μας, μᾶς ὑποχρεώνει νά σᾶς δώσουμε μία καθολική ὑπόσχεση ὅτι θά εἴμαστε δίπλα σας στόν κοινό καί δύσκολο ἀγώνα τῆς Ἐκκλησίας καί θά πειθαρχοῦμε στίς συμβουλές σας, ὅπως τά μικρά παιδιά στόν πατέρα τους, γιατί σᾶς θεωροῦμε γνήσιο πνευματικό μας Πατέρα. Σᾶς παρακαλοῦμε νά μᾶς δείξετε κατανόηση καί ἀνοχή γιατί στήν πνευματική ζωή βρισκόμαστε ἀκόμη σέ νηπιακή ἡλικία. Ἰδιαίτερα, θερμές εὐχαριστίες ἀπευθύνουμε στήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησία τῆς Ρουμανίας, στόν Σεβασμιώτατο κ. Κασσιανό, στόν Σεβασμιώτατο κ. Γερόντιο καί σέ ὅλο τόν κλῆρο τῆς κατακομβικῆς καί μαρτυρικῆς Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν τούς ζητήσαμε βοήθεια, στήν ἀρχή ἦταν ἀρνητικοί καί μᾶς ὑπέδειξαν ὅτι πρέπει νά ἀναδείξουμε ἐπίσκοπο μέσα ἀπό τήν δική μας τοπική Ἐκκλησία. Ὕστερα ἀπό τήν ἐπιμονή μας ἔθεσαν τό θέμα στήν Σύνοδό τους καί πραγματικά ἀπεφάσισαν ὡς γνήσιοι χριστιανοί καί παρεχώρησαν ἕναν ἄξιο κληρικό τους πού τόν προώριζαν γιά Ἐπίσκοπο στήν τοπική τους Ἐκκλησία. Ἡ ἐνέργειά τους μᾶς συγκινεῖ βαθύτατα καί δέν θά τήν ξεχάσουμε ποτέ. Εὐχόμαστε ὁ Θεός νά ἀνταμείψει τήν ἀγαθή τους πράξη καί νά τούς ἀναδείξει δέκα ἐπισκόπους ἰσάξιους τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Παρθενίου. Θά ἦταν προκλητική παράλειψη ἐάν δέν ἀναφερόμαστε στήν βοήθεια πού μᾶς πρόσφερε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κήρυκος. Μετά τήν ἀντιεκκλησιαστική εἰσβολή τῶν Νικολαϊτῶν στήν Ἐκκλησία μας καί τήν παράνομη χειροτονία τοῦ ἀναξίου Σεβαστιανοῦ, χτυπήσαμε πολλές πόρτες. Ὅλοι μᾶς ἔβρισκαν δίκαιο ἀλλά κανένας δέν ἐνδιαφέρθηκε νά μᾶς βοηθήσει, ἀλλά δέν ἦτο καί εἰς θέσιν νά μᾶς βοηθήση. Ὁ λόγος εἶναι ὅτι ὅλοι ἐξέπεσαν τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας — Ὁμολογίας. Ὁ μόνος ὁ ὁποῖος ἔδειξε ἐνδιαφέρον νά μᾶς βοηθήσει ἦταν ὁ Σεβασμιώτατος κ. Κήρυκος. Πιστεύουμε πώς ὅ,τι συνέβη τόν τελευταῖο καιρό ἦταν σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά νά ἑνωθοῦμε ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι τῆς ὑφηλίου στήν καλήν Ὁμολογίαν καί νά προχωρήσουμε ὅλοι μαζί στούς δύσκολους ἔσχατους καιρούς τοῦ Ἀντιχρίστου. Σᾶς εὐχαριστοῦμε Σεβασμιώτατε κ. Κήρυκε καί νά εἶστε βέβαιος ὅτι ὁ ἀγώνας σας καί οἱ κόποι σας δέν πηγαίνουν χαμένοι. Τελειώνοντας, εὐχαριστοῦμε τόν Θεό πού δέν μᾶς ξέχασε, ἄκουσε τίς ταπεινές προσευχές μας καί κάλεσε γιά ποιμένα μας τόν Σεβασμιώτατο κ. Παρθένιο. Τόν παρακαλοῦμε θερμά νά δίδει στόν Ἐπίσκοπο καί Πατέρα μας ὑγεία, μακροημέρευση καί φωτισμό, ὥστε νά ὀρθοτομεῖ τόν λόγο τῆς ἀληθείας καί τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως νά ἀποδώσει καλήν ἀπολογία γιά τίς ψυχές μας. Εὐχόμαστε Σεβασμιώτατε κ.κ. Παρθένιε, νά μείνετε στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία ὡς ἕνας ἄξιος Ἐπίσκοπος! ΑΞΙΟΣ». Ο ΕΝΘΡΟΝΙΣΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣΤΟΥ ΣΕΒ/ΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ κ.κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ «Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, Αἰδεσιμώτατοι πατέρες καί τέκνα ἐν Κυρίω, Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς συνήγαγε ἐδῶ σήμερα διά νά δώσουμε δόξα εἰς Αὐτόν καί εἰς τό Ἅγιόν Του θέλημα καί νά ἐπιτελέσουμε τό τρίτο μέρος τῆς ἀναδείξεως οἰκείου ἐπισκόπου γιά τήν ἐκκλησία τῆς Κύπρου μέ τήν τελετή τῆς ἐνθρονίσεως. Γνωρίζουμε ὅτι οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἦταν ἀπεσταλμένοι ἀπό τόν Σωτῆρα Χριστό στόν κόσμο γιά νά κηρύξουν τό Ἅγιο Εὐαγγέλιο. Διεσπάρησαν σέ ὅλη τήν οἰκουμένη καί δίδαξαν τήν πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό σέ ὅλο τόν κόσμο. Κατόπιν χειροτόνησαν Ἐπισκόπους καί ἱερεῖς τούς ὁποίους ἄφησαν ποιμένας καί διδασκάλους πρός τήν ὀρθή πίστη εἰς τίς κατά τόπους ἐκκλησίες πού ἴδρυσαν. Ἐκφράζω τήν ἐλπίδα καί εὐχή ὅτι τό σημερινό γεγονός θά φέρει ὄφελος στήν Ἐκκλησία μας. Πιστεύω καί θέλω νά πιστεύετε καί σεῖς ὅτι μέ τήν σημερινή τελετή ἀρχίζει μία νέα σελίδα στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Κύπρου. Αὐτό εἶναι μία ἀκόμη ἀπόδειξη καί βεβαίωση ὅτι ὁ Θεός θέλει καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου νά συνεχίσει τό σωτήριό της ἔργο μέ τόν Ἐπίσκοπό της, τούς Κληρικούς Μοναχούς καί τούς πιστούς χριστιανούς. Μπορεῖ νά ἐμφανίστηκαν δυσκολίες στό ἔργο αὐτό. Δέν ἤτανε κάτι εὔκολο. Μπορεῖ νά χρειάστηκαν ἀγῶνες καί προσπάθειες καί προσευχές ἐκ μέρους ὅλων τῶν χριστιανῶν, ἰδιαιτέρως ὅμως ἐκ μέρους τῶν Ἱερέων. Ἄλλοι μέ τήν ὑπομονή καί διάκριση καί ἄλλοι μέ τήν θυσία καί τούς κόπους πού ἔκαναν, ὅλοι συνέβαλαν ὥστε νά φθάσουμε σέ αὐτή τήν στιγμή πού ξεκινᾶμε μία νέα σελίδα. Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ κύριος σκοπός μας εἶναι ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας. Καί γι' αὐτό τό ἔργο θά ἐργασθοῦμε μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν δική σας βοήθεια. Εἶναι ἀνάγκη ἡ χριστιανική πίστη καί ζωή ὄχι μόνο νά διατηρηθεῖ ἀκεραία καί ὀρθή ἀλλά ἄν εἶναι δυνατό νά διαδοθεῖ περισσότερο ὥστε καί ἄλλοι ἄνθρωποι νά εἰσέλθουν καί ἀκολουθήσουν τήν Γνήσιαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Γι' αὐτό εἶναι ἀνάγκη ὅλοι νά προσευχώμεθα μέ περισσότερο ζῆλο καί ταπείνωση καί νά ἔχουμε ἐμπιστοσύνη καί ὑπακοή στήν Ἐκκλησία, τηρώντας μέ σεβασμό καί ἀκρίβεια τούς Ἱερούς Κανόνες καί τίς παραδόσεις της. Σήμερα πολλοί ὀνομάζουν τούς ἑαυτούς των ὀρθοδόξους καί κατηγοροῦν ἤ ὑβρίζουν τούς ἄλλους ὡς κακοδόξους, ἀλλά Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ἀκοῦν καί ὑπακούουν στό λόγο τοῦ Θεοῦ καί τόν τηροῦν μέ ἀκρίβεια καί πιστότητα. Ἔτσι θά δείξουμε καί θά βεβαιώσουμε ὅτι εἴμεθα πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί γνήσιοι διάδοχοι. Εἶναι τώρα ἡ στιγμή νά ἀποδείξουμε ὅτι μᾶς διακρίνει συνέπεια ὡς διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί ἰδιαίτερα τῶν Ἀποστόλων Παύλου καί Βαρνάβα, τοῦ καί προστάτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Γι' αὐτό αὐτή τήν ἐπίσημη ὥρα καί ἡμέρα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καί τοῦ νέου Ἐπισκόπου σας, καλῶ ὅλους, ὅπως ὁ Πατέρας καλεῖ τά παιδιά του, νά ἀναλογισθοῦμε τήν προσωπική μας εὐθύνη ἀπέναντι στόν Χριστό καί στήν Ἐκκλησία, τόν ἑαυτό μας καί τά παιδιά μας καί νά μήν παρασυρώμεθα στό μοντερνισμό ἀλλά νά παραμένουμε πάντοτε πιστοί στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γιατί ἄν ἀφήσουμε νά μᾶς παρασύρουν τά κύματα τοῦ κόσμου, τότε κινδυνεύουμε καί ἐμεῖς καί τά παιδιά μας καί ἐγγόνια μας νά πνιγοῦμε μέσα στήν ἀμαρτία τοῦ κόσμου. Γι' αὐτό μέ πόνο ψυχῆς σᾶς λέγω ὅτι εἶναι τώρα ἡ ὥρα ὅλοι νά βοηθήσουμε στό ἔργο τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου μας διά νά συνεχίσει τόν ἀγῶνα τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν πρώτιστα μέ τήν διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῶν Ἑλληνορθοδόξων παραδόσεων. Παρακαλῶ ὅλους ἐσᾶς, τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά, ὅπως μήν καταπιάνεστε μέ ὅσα ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἤδη παραδώσει. Γιά 2000 χρόνια ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἔχει παραδώσει πολλούς Ἁγίους Πατέρες. Στίς μέρες μας δέν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό νέες θεολογίες καί διδασκαλίες, ἀλλά ἀπό ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι μποροῦν νά ἀγαπήσουν τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο καί μέ ταπείνωση νά δεχτοῦν τήν ἀλήθεια τήν ὁποίαν διετύπωσαν καί μᾶς παρέδωσαν οἱ ἅγιοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό ἀνθρώπους πού εἶναι ἕτοιμοι νά θυσιάσουν τούς ἑαυτούς των, νά θυσιάσουν τά παιδιά των, νά θυσιάσουν τίς οἰκογένειές των γιά τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Εὐχή καί σκοπός μας πρέπει νά εἶναι νά ὑπάρχει σέ κάθε ἐνορία ἐφημέριος ἱερεύς. Ἐπίσης ἡ ἀναβίωση καί ἀναζωογόνηση τοῦ μοναχισμοῦ πού εἶναι τό φῶς καί τό στήριγμα τῶν λαϊκῶν ἀλλά καί γιά νά προετοιμαστοῦν νέοι διάκονοι καί ὑπηρέτες τῶν μυστηρίων τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ θά εἶναι ἡ βεβαιότητα γιά τό μέλλον τῆς Ἐκκλησίας. Καί γιά αὐτό τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας πρέπει ὅλοι νά βοηθήσουμε καί νά προσφέρουμε τό κατά δύναμη. Καί θέλω νά πιστεύω ὅτι ὅλοι θά θελήσετε νά βοηθήσετε καί κανείς δέν θά μείνει χωρίς νά βάλει ἔστω καί ἕνα μικρό λιθαράκι σ' αὐτό τό ἔργο. Ἐλπίζω καί εὔχομαι οἱ κόποι καί οἱ θυσίες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί ὅλων τῶν Ἁγίων Πατέρων καί Μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου πού ἔκαναν γι' αὐτό τό νησί νά ἀποδώσουν καρπούς καί γιά μᾶς καί γιά τά παιδιά μας. Καί ὅταν ἔρθει ὁ Δίκαιος Κριτής γιά νά κρίνει τόν κόσμο εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ὄχι μόνο νά βρεῖ τήν ἀληθινή πίστη στήν ψυχή καί στήν ζωή μας ἀλλά καί τό μικρό ποίμνιο τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας νά ἔχει γίνει μεγάλο. Αὐτή θά εἶναι ἡ μεγαλύτερη χαρά ἀλλά καί πνευματική ἱκανοποίηση τοῦ Ἐπισκόπου σας πού σήμερα ἀναλαμβάνει ἐπίσημα τά καθήκοντά του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων. Εὐχαριστῶ τούς Σεβασμιωτάτους Ἀρχιερεῖς, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τῆς Ἑλλάδος κ. Κήρυκο, καί Βραντσέα τῆς Ρουμανίας κ. Γερόντιο καί ὅλους τούς ἀγαπητούς ἀδελφούς συλλειτουργούς οἱ ὁποῖοι κοπίασαν καί παρευρέθηκαν σέ αὐτή τήν σεμνή τελετή, νέα ἀρχή τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Καί παρακαλῶ ὅλους νά εὔχωνται μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Βαρνάβα, τοῦ προστάτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, τοῦ Ἁγίου καί Δικαίου Λαζάρου, τοῦ ὁποίου τό τίμιο Λείψανο βρίσκεται στά ὅρια τῆς Μητροπόλεώς μας, καί τῶν Ἁγίων Τριῶν μεγάλων Πατέρων καί Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας, στόν ἱερό ναό τῶν ὁποίων σήμερα φιλοξενηθήκαμε, νά μᾶς φωτίζει καί ἐνισχύει στό ποιμαντικό καί πνευματικό ἔργο μας πρός σωτηρία τῶν ψυχῶν μας. Ἀμήν. Ὁ Κιτίου καί ἔξαρχος πάσης Κύπρου ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ» Ἡ «Ὀρθόδοξος Πνοή», διαμηνύουσα τά συναισθήματα ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων, συγχαίρει μετά τοῦ Σεβ/του κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ καί προσεύχεται ὅπως εἴησαν πολλά τά ἔτη τῆς Ποιμαντικῆς του Διακονίας εἰς τήν Πρεσβυγενῆ Τοπικήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς μαρτυρικῆς μας Κύπρου. Φωτορεπορτάζ: Η ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΙΕΡΟΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΙΤΙΟΥ κ.κ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ 15/28.09.2008