ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ, ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Η Αποκάλυψη του Ευαγγελιστή Ιωάννη σε ερμηνεία. Ο Δράκων – Σατανάς και ο πόλεμος αυτού κατά της Εκκλησίας. Η Γυνή η περιβεβλημένη τον Ήλιον. Αποκ. ΙΒ΄1. “Και φάνηκε στον ουρανό ένα μεγάλο σημείο, φάνηκε μία γυναίκα ολόλαμπρη, σα να ήταν ντυμένη με το φως του ήλιου και σα να πατούσε στη σελήνη. Στο κεφάλι της είχε ένα στεφάνι με δώδεκα αστέρια. Η γυναίκα εκείνη ήταν έγκυος. Φώναζε δυνατά, διότι συγκλονιζόταν από πόνους οδυνηρούς του τοκετού”. Στην προκειμένη περίπτωση η περιγραφόμενη εδώ γυναίκα είναι απαστράπτουσα, έχει ουράνια κατοικία και ο δράκων - Σατανάς έχει εκδηλωθεί εναντίον της, όπως θα δούμε παρακάτω. Επίσης θα συναντήσουμε την περιγραφή μίας άλλης γυναίκας, τελείως διαφορετικής, η οποία ονομάζεται μεγάλη πόρνη, η οποία είναι πλήρης βδελυγμάτων και ακαθαρσιών και έχει στενή συνεργασία με τον δράκοντα. Η περιγραφόμενη γυναίκα περιβεβλημένη με τον ήλιο είναι η Εκκλησία, μέσα στην οποία βρίσκεται και με ξεχωριστή θέση, διότι γέννησε τον Κύριο μας, η Θεοτόκος που όντως είναι ντυμένη με το ήλιο. Η λαμπρότατη εμφάνιση της γυναίκας, θέλει να δείξει την ουράνια καταγωγή της Εκκλησίας. Θέλει να δείξει το υπερφυές μεγαλείο του παιδιού, που γεννιέται από την Υπεραγία Θεοτόκο και ιδρύει την Εκκλησίαν Του. Εκείνος που γεννιέται από την Αειπάρθενο ρίχνει τριγύρω Του, σαν ένδυμα το φως και περιβάλλεται με αυτό, και ξαπλώνει τον έναστρο ουρανό, από το ένα άκρο του ορίζοντα εως το άλλο, σαν δερμάτινη σκηνή (Ψαλμ ΡΓ΄ 2). Η Παναγία είναι Αειπάρθενος, γι' αυτό έχει τρία αστέρια στις εικόνες της. Παρθένος πριν την σύλληψη, Παρθένος κατά την διάρκεια του τοκετού και Παρθένος μετά την γέννηση του Θεού μας. Δηλαδή η Παναγία γέννησε θαυματουργικώς. Γι' αυτό ο Προφήτης Συμεών σαράντα μέρες μετά την γέννηση του Θεού, όταν η Ίδια πήγε τον Χριστό για περιτομή (τότε ίσχυε) της είπε ότι τον πόνο που δεν πέρασε στον τοκετό, αργότερα ρομφαία, δηλ. σπαθί θα χτυπήσει την καρδιά της, όπως και έγινε με την Σταύρωση του Υιου Της. Η Παναγία έχει καθαρή ψυχή και σώμα, ως ισάγγελον, ως ουρανοπολίτην. Η Εκκλησία είναι επίσης η μητέρα των πιστών. Οι δώδεκα αστέρες σημαίνουν τους δώδεκα Αποστόλους, η οποίοι κήρυξαν και διάδωσαν την Χριστιανική Πίστη και εργάστηκαν με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος (Θεός) για την Εκκλησία, που ίδρυσε ο Ίδιος ο Χριστός. Με την γυναίκα, που βρίσκεται σε οδύνη τοκετού, θέλει να φανερώσει: 1ον. Την αγωνία της προ Χριστού αναμονής του Λυτρωτού, που στέναζε κάτω από την σκληρή και βάναυση κυριαρχία του Σατανά. Φανερώνει το γλυκό άλγος της προσδοκίας της Λυτρώσεως. Η προσμονή του ευτυχούς γεγονότος, που περιμένουν να γίνουν μητέρες, μετριάζει τον πόνο. Και μετά ακολουθεί η ευτυχία και η χαρά. “Η γυνή όταν τίκτει λύπην έχει, ότι ήρθε η ώρα αυτής. Όταν γεννήσει το παιδί, ουκέτι μνημονεύει την θλίψη εξαιτίας της χαράς επειδή γεννήθηκε άνθρωπος εις τον κόσμο” λέει ο Κύριος (Ιωαν. ΙΣΤ΄ 21). Εκτός από τους Προφήτες, Ο Σωκράτης και άλλα πολλά φωτεινά μυαλά μίλησαν προχριστιανικά για την ανάγκη ερχομού ενός αληθινού Λυτρωτού. Ο Σωκράτης είπε “καθεύδοντες διατελείτε αν, ει μη τινά άλλον ο Θεός επιπέμψειε ημίν, κηδόμενος ημών”. Και ο Προμηθέας Δεσμώτης, που είναι δεμένος για το αμάρτημα του στον άγριο βράχο του Καυκάσου και ένας αετός του τρώει κάθε μέρα τα σωθικά, πρόσμενε με αγωνία τον Λυτρωτή, που θα έρθει να τον απαλλάξει από τα βάσανα του και αυτό φανερώνει την φοβερή αγωνία της ανθρωπότητας για τον Χριστό. Γνωστή από τους Προφήτες ήταν η προσδοκία της γεννήσεως του Παιδιού αυτού, γι ' αυτό και η Σύγκλητος των Ρωμαίων είχε λάβει απόφαση να φονεύσει όλα τα παιδιά, που θα εγγενούντο το έτος εκείνο, που θα γεννιόταν ο Χριστός, πράγμα που εφάρμοσε μόνο ο αιμοβόρος άρχοντας της Παλαιστίνης Ηρώδης. 2ον. Με τις ωδίνες του τοκετού, όπως υποστηρίζουν ο Μεθόδιος και ο Ανδρέας, εννοεί τις ωδίνες από την πάλη της Εκκλησίας, με τις οποίες η Εκκλησία γεννάει στις ψυχές των πιστών τον Κύριο ημών Ιησού Χριστόν, “ώστε εν εκάστω γεννάσθαι τον Χριστόν”. 3ον. Οι ωδίνες, σύμφωνα με τον Οικουμένιο είναι υπαινιγμός για τα δεινά, που έχουν σχέση με την Β΄ Παρουσία του Κυρίου “πάντα δε ταύτα αρχή ωδίνων” είπε ο Κύριος (Ματθ. ΚΔ΄8).