ΙΕΡΟΣ ΦΙΛΑΝΘΡ. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ "ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο Ε ΚΑΙ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΕΝ ΑΙΓΙΝΗ"

        Στο κέντρο της Μικράς Ασίας αναδύθηκε ο ''φάρος'' της Ορθοδοξίας Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Άλλο ένα πραγματικό θαύμα επανεμφάνισης της Ορθοδοξίας καταγράφουν τα ίδια τα τουρκικά ΜΜΕ. Με εντυπωσιακούς τίτλους οι μεγάλες τουρκικές εφημερίδες Milliyet και Hürriyet ανήγγειλαν ότι οι Τούρκοι είχαν ανακαλύψει μια ολόκληρη χαμένη βυζαντινή πόλη η οποία ήταν πρωτεύουσα επαρχίας και επισκοπικό κέντρο με μια μεγάλη βυζαντινή εκκλησία που ήταν αφιερωμένη στην αγία Σοφία. Η πολιτεία αυτή, οι ανασκαφές για την ανεύρεση της οποίας είχαν αρχίσει από το 2003, βρίσκεται νοτιοδυτικά της Άγκυρας και οι Τούρκοι ανέφεραν το όνομα της που είναι Mnizos. Σύμφωνα με τον Γεώργιο Κλεάνθη Σκαλιέρη και το βιβλίο του «Λαοί και Φυλές της Μικράς Ασίας», πρόκειται για την βυζαντινή πόλη Μείζου ή Μνίζου γνωστή και ως Αγιάς, ανήκει στο βιλαέτι της Άγκυρας, ήταν δήμος, πρωτεύουσα επαρχίας αποτελούμενη από 62 ενορίες υπαγόμενες στην κεντρική μητρόπολη. Η χαμένη αυτή

Μαρτυρίες που ανατριχιάζουν: «Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς αρχίζει να ανασηκώνεται… Η Πόλις ποτέ δεν Εάλω!» (φωτό) By  Αθανάσιος Περράκης 11:34:00 π.μ. Τι  είπε ο Τούρκος στρατηγός στον Έλληνα ομόλογό του! “Ο Τούρκος Στρατηγός είπε  στο φίλο του "Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς είναι εδώ στα υπόγεια και αρχίζει να ανασηκώνεται …Εσείς οι Έλληνες, δεν πιστεύετε στον θρύλο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά;"… (Γιατί σήμερα οι Τούρκοι ψάχνουν στα υπόγεια της Αγίας Σοφίας για το Άγιο Δισκοπότηρο!” Τι  είπε ο Τούρκος στρατηγός, στον Έλληνα ομόλογό του; Δεν λέτε και ξαναλέτε μεταξύ σας, πως βόλι εχθρού δεν τον άγγιξε; Πως τον κατάπιε το μανιασμένο πλήθος των πορθητών της Πόλης; Αλλά πως τον τράβηξε η Παναγιά στην αγκαλιά της, για να τον κάνει Αθάνατο. Δεν είστε βέβαιοι πως ΖΕΙ Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ: Δεν είναι θρύλος. Ψεύτικη ελπίδα. Ονειροφαντασία. Είναι ΑΛΗΘΕΙΑ. Δες και μόνος σου..>> …”ΔΕΝ ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ, ούτε και πρόκειται να αλωθεί. Καθώς γράφουμε, ξεπηδά

  ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ     ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ Παναγία η Παραμυθία Για την εικόνα αυτή διηγείται η παράδοση ότι η αρχική έκφραση των προσώπων και η στάση του σώματος του Κυρίου και της Θεομήτορος άλλαξαν, όταν συνέβη το εξής φρικτό θαύμα: Το 807 μ.Χ. αποβιβάστηκαν κρυφά πειρατές στην παραλία της μονής Βατοπαιδίου στο Άγιο Όρος και περίμεναν κρυμμένοι το πρωινό άνοιγμα της πύλης, για να επιτεθούν, ο ηγούμενος που μετά το τέλος του όρθρου έμεινε μόνος, για να συνεχίσει την προσευχή του, άκουσε τα εξής λόγια της Παναγίας: «Μην ανοίξετε σήμερα  τις πύλες της μονής, αλλά ανεβείτε στα τείχη και διώξτε τους πειρατές». Στρέφοντας το βλέμμα του εκεί είδε το Θείο βρέφος να απλώνει το χέρι του και να σκεπάζει τα χείλη της μητέρας του λέγοντας: «Μη μητέρα μου, άφησε τους να τιμωρ

Τρίτη, 31 Μαΐου 2016 Σκέψεις και θέσεις ενός λαϊκού μέλους της Εκκλησίας για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης Υπό Παύλου Σαββίδη Θεολόγου Η ανίερη και ανέραστη «ιερωσύνη» των παπικών  και ο παραλογισμός ορισμένων «Ορθοδόξων».          Ο άγιος Γερμανός Πατριάρχης Κων|πόλεως, μέγας αγωνιστής της Ορθοδοξίας, και υπέρμαχος των αγίων εικόνων, στον προοιμιακό συγγραφικό έργο του επισημαίνει: «Σοφών ανδρών αι ερωτήσεις, μελέτης δέονται και νήψεως ου της τυχούσης, ίνα εν Κυρίω γένωνται αι επιλύσεις».         Πολύς και βαρύς ο αποδεικτικός λόγος αρνήσεως ιερωσύνης των παπικών και συνεπεία τούτων η παντελής στέρησης της θείας χάριτος από πάσης ιεροπραξίας. Ο άσφαιρος, άκαιρος λόγος και πόλεμος ολίγων παρα-λογιζομένων επισκόπων και λαϊκών να αποδείξουν τα αντίθετα και να μίξουν τα άμεικτα, δηλώνουν αυτόχρημα θεολογική άγνοια, αλλά περισσότερη εκκλησιαστική και κανονική αταξία, και ως εκ τούτου σκανδαλισμό των ορθοδόξων συνειδήσεων!         Φαίνεται τελ

ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ Δημοσιεύτηκε στο υπ’ αρίθμ. 17 -18/1953 τεύχος του περιοδικού «Κιβωτός» για την 500ή επέτειο από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. «Μνήσθητι, Κύριε, ὅ ,τι ἐ γενήθη ἡ μ ῖ ν· ἐ πίβλεψον κα ὶ ἰ δ ὲ τ ὸ ν ὀ νειδισμ ὸ ν ἡ μ ῶ ν. Κληρονομία ἡ μ ῶ ν μετεστράφη ἀ λλοτρίοις, ο ἱ ο ἶ κοι ἡ μ ῶ ν ξένοις. Ὀ ρφανο ὶ ἐ γενήθημεν… Ἐ διώχθημεν, ἐ κοπιάσαμεν, ο ὐ κ ἀ νεπαύθημεν… Ο ἱ πατέρες ἡ μ ῶ ν ἤ μαρτον, ο ὐ χ ὑ πάρχουσιν·