ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΟΧ - ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

 Ψαλ. 49,16-23         
Τῷ δὲ ἁμαρτωλῷ εἶπεν ὁ Θεός· ἱνατί σὺ ἐκδιηγῇ τὰ δικαιώματά μου καὶ ἀναλαμβάνεις τὴν διαθήκην μου διὰ στόματός σου; σὺ δὲ ἐμίσησας παιδείαν καὶ ἐξέβαλες τοὺς λόγους μου εἰς τὰ ὀπίσω. εἰ ἐθεώρεις κλέπτην, συνέτρεχες αὐτῷ, καὶ μετὰ μοιχοῦ τὴν μερίδα σου ἐτίθεις. τὸ στόμα σου ἐπλεόνασε κακίαν, καὶ ἡ γλῶσσά σου περιέπλεκε δολιότητα· καθήμενος κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ σου κατελάλεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆς μητρός σου ἐτίθεις σκάνδαλον. ταῦτα ἐποίησας, καὶ ἐσίγησα· ὑπέλαβες ἀνομίαν, ὅτι ἔσομαί σοι ὅμοιος· ἐλέγξω σε καὶ παραστήσω κατὰ πρόσωπόν σου τὰς ἁμαρτίας σου. σύνετε δὴ ταῦτα, οἱ ἐπιλανθανόμενοι τοῦ Θεοῦ, μήποτε ἁρπάσῃ, καὶ οὐ μὴ ᾖ ὁ ρυόμενος. θυσία αἰνέσεως δοξάσει με, καὶ ἐκεῖ ὁδός, ᾗ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου.

Ερμηνεία:
Εις δε τον αμαρτωλόν είπεν ο Θεός· Διατί συ τολμάς και διηγείσαι τους νόμους και τας εντολάς μου και παίρνεις στο αμαρτωλόν στόμα σου την διαθήκην μου, την οποίαν συ καταπατείς; Συ εμίσησες την διορθωτικήν παιδαγωγίαν μου και πετάς προς τα οπίσω με περιφρόνησιν τους λόγους μου. Εάν έβλεπες κλέπτην έτρεχες και συ μαζή του ως συνεργός του· συμμετείχες δε εις τας αθλιότητας των μοιχών. Το στόμα σου είναι απύλωτον εις πλήθος κακιών, η δε γλώσσα σου εξυφαίνει πάντοτε δολιότητας. Καθήμενος αργός κατηγορούσες και δυσφημούσες τον αδελφόν σου και εναντίον του υιού της μητρός σου, εναντίον του αδελφού σου, έστηνες παγίδας και έθετες προσκόμματα, δια να σκοντάψη και πέση. Αυτά έπραξες και εγώ έδειξα μακροθυμίαν και εσιώπησα. Ενόμισες όμως παραλόγως και παρανόμως, ότι θα είμαι όμοιος με σέ. Θα έλθη όμως η στιγμή, οπότε θα σε ελέγξω και θα φανερώσω ενώπιόν σου και ενώπιον των άλλων τας αμαρτίας σου, δια να σε εξευτελίσω. Εννοήσατε, λοιπόν, όλα αυτά όσοι λησμονείτε τον Θεόν, μήπως και σας αρπάση εις τας χείρας της η θεία δικαιοσύνη, οπότε δεν θα υπάρχη κανείς να σας γλυτώση. Θυσία δοξολογίας από αγνήν καρδίαν αρκεί να με δοξάση πράγματι· και αυτός είναι ο ευθύς δρόμος, τον οποίον εγώ θα δείξω εις καθένα, που ποθεί την σωτηριώδη βοήθειάν μου.

Στο πιο πάνω απόσπασμα, από το σημερινό ανάγνωσμα του Ψαλμού 49 του Προφήτου Δαυίδ, ο Θεός επιπλήττει τους υποκριτές που, ενώ διδάσκουν τον Νόμο του Θεού, προβαίνουν οι ίδιοι σε σοβαρές παραβάσεις… Ενώ παίρνουν στο στόμα τους τον Λόγο του Θεού, στην πράξη οι ίδιοι παρανομούν και Τον καταπατούν με τα πονηρά τους έργα… Περιφρονούν τους Ιερούς Κανόνες και τους προσβάλλουν με τη συμπεριφορά και τις ενέργειές τους… Ακόμα, ο Θεός ελέγχει αυτούς που, ενώ έβλεπαν κάποιον να κλέβει ή να πράττει μοιχεία, δηλαδή να παρανομεί με οποιονδήποτε τρόπο, γίνονταν συνεργοί, λαμβάνοντας έτσι μερίδιο στην παρανομία. Μιλά για όσους ψεύδονται και με δόλιες πανουργίες και συκοφαντίες, προσπαθούν να παγιδέψουν και να παρασύρουν τους αδελφούς τους. Ο Θεός μπορεί να σιώπησε μπροστά σε αυτά λόγω της μακροθυμίας Του, αλλά θα έρθει η στιγμή που θα μιλήσει η Θεία Δικαιοσύνη. Ο Δίκαιος Κριτής θα ελέγξει και θα φανερώσει αυτούς, που νομίζουν ότι ξεγέλασαν τους πάντες με τα πονηρά τους σχέδια και τα παράνομα έργα τους. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την κρίση του Θεού, ο Οποίος θα δοξασθεί μόνο από εκείνους που είναι αφοσιωμένοι στο θείο Του θέλημα -και όχι στα δικά τους θέλω. Εκεί που είναι η αλήθεια, εκεί ο Θεός δείχνει την οδό, που οδηγεί στη σωτηρία!

Ακριβώς αυτά, που περιγράφονται εδώ, είναι αδύνατον να μην μας θυμίσουν όσα είδαμε να συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στα εκκλησιαστικά δρώμενα. Μας θυμίζουν αυτούς, που ενώ κάποτε πάλευαν για την πιστή εφαρμογή των Ιερών Κανόνων, στη συνέχεια επέδειξαν πρωτοφανή καταφρόνηση και απαξίωση των Ιερών Κανόνων, για να περάσουν τα σχέδιά τους για μεταθέσεις επισκόπων, όπως τους βόλευαν. Μας θυμίζουν αυτούς, που κατήρτισαν σχέδια και, με ύπουλες μεθοδεύσεις και ψεύδη, προχώρησαν σε αυθαίρετες αποφάσεις και πράξεις, ακόμη κι αν δεν είχαν τη σύμφωνη γνώμη κλήρου και λαού, ακόμη και αν δεν συμβάδιζαν με τον εκκλησιαστικό Νόμο, ακόμη και αν το αποτέλεσμα των πράξεών τους προδιαγραφόταν τραγικό… Μας θυμίζουν ακόμη και εκείνους, που αντί να αντισταθούν και να αντιδράσουν στην παρανομία, στάθηκαν συνεργοί και βοηθοί σε όλη αυτή την κατάσταση, λαμβάνοντας σημαντικό μερίδιο ευθύνης στις πλάτες τους… Αλλά, "Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει" (Γαλ. 6,7). Όπως ο Θεός φανέρωσε τα πραγματικά τους φρονήματα και πρόσωπα, με την "εκ παραδρομής" μνημόνευση του καθαιρεμένου σχισματοαιρετικού Νικολάου, έτσι θα έρθει και η στιγμή που θα αποδώσει τη Δικαιοσύνη Του για όλα αυτά, που τώρα κάποιοι καμαρώνουν σαν μεγάλα και σπουδαία κατορθώματα…