ΤΟ 1971 ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ΤΟΥ 1971
Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια
ΤΟ 1971 ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΒΛΕΦΘΕΙ
ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ (ΠΕΡΙ ΤΟΥ 1971)
ΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΥΜΑΣ (ΚΑΙ ΗΜΑΣ).
Πως είδε τα γεγονότα του 1971 ο εκ Γενεύης Βασιλειος Σακκάς ο ιδρυτης καί μελος της "Διεθνους Αδελφοτητος της Γενευης" "Η Παραδοθεισα Πίστις".
"… Και προσωπικως δεν ήμουν τελειως αντίθετος εις το θεμα της χειροθεσιας, μάλλον δε ήμουν και ευνοικος δια τον εξης λογον. Μη εχων επαρκείς θεολογικας και τελετουργικας γνώσεις, εξελαμβανον την χειροθεσιαν, ως κατα κάποιον τρόπον "διορθωσιν" μιας εξ ανάγκης παρατυπιας, μιας ενδειξεως σεβασμού προς τας κανονικας παραβάσεις και κατα τελευταίον λογον δια να μη δημιουργείται κώλυμα εις την διακονιαν μεταξύ των απλουστερων. Δεν εγνωριζον τοτε, ότι η χειροθεσια προβλέπεται απο την εκκλησιαστικην πραξιν μονο εις περίπτωσιν σχισματος, και οτι εις την εν λογω περιπτωσιν ηρκει μια Συνοδικη αποφασις. Δεν εφανταζομουν όμως οτι η χειροθεσια θα ελάμβανε χωραν υπο τοιουτους ατιμωτικους ορους...
Πολυ εσκανδαλισθην δε, οτε το 1969 ο Μητροπολιτης Φιλαρετος εγραψεν προς τον Αρχιεπισκοπον Αυξεντιον να δέχεται τους εκ των Ματθαιικων δια χειροθεσιας. Καιτοι δε το εκκλησιαστικον μου περιβάλλον δεν ητο ευνοικον, ήδη οσακις μου εδιδετο η ευκαιρια, ποτε γραπτώς και ποτε προφορικως εξεφραζον την ιδεαν μου, οτι αι χειροτονία αμφοτέρων, δεον να θεωρηθούν τουλάχιστον ισοδυναμοι και να μην απαιτείται θεμα χειροθεσιας μεταξύ των.
Και φθανομεν τώρα εις την περιβοητον χειροθεσιαν του 1971. Εδω οφείλω μιαν παρενθεσιν, οτι τας πληροφοριας ας κατεχω παρελαβον εκ των τριών εγκεφάλων της ολης υποθέσεως, ηγουν του π. Ευγενιου, του π. Καλλιοπιου και του π. Παντελεημονος. Και ναι μεν εφρόντισα να διαπιστώσω του καθενός τα λεγόμενα και τας μαρτυριας πλην επειδη δεν ήμουν παρων δυνατον να παρατηρηθεί ανακρίβεια τις, πλην οχι εις την βασιν, αλλα εις δευτερευουσης φύσεως λεπτομερειας.
Αξιον παρατηρησεως τυγχανει το γεγονός επίσης, οτι οταν ο αγιος Κορινθιας επηγε κατ αρχας μόνος του εις Αμερικήν εδειξε μεγαλην προσωπικότητα καί πρωτοβουλίαν, ητις επροξενησε θαυμασμόν εις ουκ ολίγους. Οταν δε επέστρεψεν μετα της Εξαρχιας υπό την επιρροην του π. Ευγενιου συμπεριεφερθη πειθηνια καί πειθαρχικωτατα εις τα προσχεδιασμενα παρα του π. Ευγενιου καί του λοιπού παπαδικου επιτελείου, εις ο προσετεθη ο π. Γεωργιος Γκραμπε, ό "Τόμπρος των Λευκορωσων", συμπαρασυρας εις την υπακοην καί την αβουλότητα καί τόν Επίσκοπον Κιτιου, οστις εφοβηθη μη πλανηθει η υπερηφανευθει αντιδρωντας καί εναντιούμενος εις τήν γνωμην των δυο τουτων πρωτεργατων του Αγωνος, ηγουν του π. Ευγενιου καί του αγιου Κορινθιας.
Εν τω μεταξυ τα πάντα ειχον καταλλήλως προσχεδιασθει υπό του παπαδικου επιτελείου καί ιδιως η απομακρυνσις των Αρχιερεων, οιτινες ευρεθησαν εις αγνωστον χωραν, μη ομιλουντες την γλωσσαν, μη γνωριζοντες κανεναν παρα εκείνους του τους φιλοξενουσαν, κεχωρισμένοι ο εις από τον αλλον, ωστε να μην δυνανται να ανταλλάσοουν απόψεις καί να κρινουν από κοινου των πρεσβυτερων τας αποφασεις, οιτινες εσχον πάσαν ελευθεριαν κινησεων καί επικοινωνιας μεταξυ των.
... Η Συνοδος αντι να καλέση τους δυο Αρχιερεις Καλλιστον καί Επιφανιον, να τους δωση απτας οδηγιας καί κατευθυνσεις, του τι να ειπουν καί μεχρι ποίου σημείου να προχωρησουν, τους εστειλεν ως απλούς ακολουθους του Ευγενιου, πρός ον ωφειλον να εξακολουθησουν υπακοην καί εμπιστοσυνην, ως ησαν συνηθισμενοι από ημερων αρχαίων. Τα Κρατη των Εθνων οσακις αποστελλουν πρέσβεις καί αντιπροσωπους, λαμβανουν τόν κόπον να τους εξηγησουν μεχρι ποίου σημείου οι λόγοι των καί οι πραξεις των συνεπάγονται την ευθυνην των αποστελλόντων.
Καί ερχόμεθα εις τήν ιστορικήν ημεραν της συναντησεως Εξαρχιας καί Ρωσικης Συνοδου. Τα πάντα ειναι προσχεδιασμενα καί προαποφασισμενα υπό των πρεσβυτερων. Μετα πού οι Ρωσοι συνεζητησαν τας ιδικας των υποθεσεις, εκαλεσαν καί την Εξαρχιαν, καί τοτε ο π. Ευγενιος, εξεφωνησε τον χειμαρωση καί καταρακτωδη λόγον του, γεματον από ελληνικουρες, ως συνηθως του οποίου οι Ρωσοι ελαμβανον γνωσιν εν μεταφρασει καθοτο τρεχα γυρευε.
Οταν δε εφτασαν εις τό σημείον της πολυθρυλήτου "απωλείας της Χαριτος, παρα τοις νεοημερολογιταις", οι Ρωσοι "εθαύμασαν". Καί βεβαια τον θαυμασμόν αυτόν ο π. Ευγενιος ερμηνευσε κατα τό δοκουν καί τον διεδωσεν, οτι ταχα "οι Ρωσοι εθαυμασαν την ακριβειαν της Πϊστεως"...
Ο υποφαινόμενος, ομως, καθως καί οι συν εμοί, ευρισκόμενοι εις λίαν δυσχερη θεσιν εντος της Ρωσικης Εκκλησίας ... εζουσαμε με τήν αγωνιαν των αποτελεσματων της συναντησεως της Εξαρχιας καί της Ρωσικης Συνοδου, ως λόγον εχοντες αποδουναι τοσον εναντι του Σαμπεζυ, το οποίον εγκαταλείψαμε, οσον καί εναντι του Ρωσικου Κλήρου, μετα του οποίου ιδεολογικως διισταμεθα εις σοβαρα σημεία.
Οθεν ειμεθα καλώς τοποθετημενοι να γνωζψωμεν οτι οι Ρωσοι εθαυμασαν, την ακτροτητα σας καί την ελλειψιν λεπτοτητος εις τας κρισεις σας, ην καί εθεωρησαν ως στενοκεφαλιαν καί φανατισμόν, τους δε Επισκόπους σας εκριναν, κατα την αυτολεξιαν του Αντωνιου ως ἁγραμματα γεροντακια", πλήν προετοιμασμενους εκ των ενεργειων Γκραμπε - Παντελεήμονος , ησαν διατεθειμενοι να σας δεχθουν, κατα συγκαταβασιν καί ανοχήν, οσον δε αφορα την εκκλησιολογιαν σας, την αντιμετωπισαν λέγοντες εις τόν π. Παντελεήμονα: "Δεν βαρυεσαι εχουμε καί εμείς κατι τετοιους".
Ιδού λοιπόν ο θαυμασμός των καί η εκπληξίς των. Οτι δε δεν λέγω λόγια του αερος, δεν εχετε παρα να προσέξετε τον τροπον με τόν οποίον μετεχειρισθησαν τους Αυξεντιανούς καί τόν τροπον μετεχειρισθησαν εσας. Τους αυξεντιανούς τους οποίους δεν εθαύμασαν καί των οποίων η χειροτονία ητο μολυσμενη από τόν νεοημερολογιτισμόν του Ρουμανου Θεοφίλου, τους επεκυρωσαν εξ αποστασεως δι απλής επιστολής καί τούς ειπαν να σας δεχωνται μετα χειροθεσιας, εσας πού η χειροτονία σας ητο καθαρη από τό μολυσμα του σχίσματος, σας εδωσαν μεν ενα κόκκαλο να γλυψετε, με μια φρασι, οτι δεν εισσθε βεβαια σχισματικοί, χωρις ομως να εμποδισθουν να σας μεταχειρισθουν ατιμωτικως, ως τοιουτους, να σας δικασουν, να σας αποδωσουν μομφην εις τήν χειροτονίαν σας, να σας χειροθετησουν "βασει του Η Κανόνος" καί να σας υποχρεωσουν "να καμετε τό παν να ενωθητε μετα του Αρχιεπισκόπου Αυξεντιου".. Ιδου, λοιπόν, "ο θαυμασμός καί η εκπληξις των Ρωσων" πως εξηγουντα, καί ουχι οπως σας αρεσει να τον παρουσιαζετε σεις.
Οταν ετελείωσεν ο χειμαρωδης λόγος του π. Ευγενιου, οστις ενεπλησεν τους Ρωσους "θαυμασμου καί εκπλήξεως" οι ανθρωποι ειτε καλοί, ειτε κακοί, ειτε ακριβείς ειτε ελαστικοί, εγυρισαν καί ας ειπενα: Εμεις δεν αλλάξαμε ποτε το Ημερολόγιο. Τωρα τι ζητατε από εμας ....
Οντως δεν ηλθαν εκείνοι πρός εσας, εσεις επήγατε γυρευοντας. Οπως μας επανελαβεν ο Αντωνιος εδω καί επανελαβεν καί εσας ο Φιλαρετος: Ἑμεις ειμαστε αυτοί πού ειμασταν πάντα". Καί τοτε αντι να σηκωθειτε καί μετα παρρησίας αμα τε καί σεβασμου, να τους πήτε, να τους ικετευσετε εν αναγκη καί να τους δωσετε να καταλάβουν οτι δεν ζητατε τιποτα προσωπικόν η το συμφερον η να καμετε την δουλειά σας, η να τους εκμεταλλευθητε καί να τους χρησιμοποιησετε, , αλλά τελείως δωρεαν να τους πήτεοτι πονατε καί υποφερετε, διοτι η ευσεβεια των καιτοι μεγαλη καί σεβασμου αξια, δεν ειναι ομως πλήρης καί συνεπής, καί οτι τιποτε αλλο δεν ευχεσθε καί δεν τους ζητατε, παρα να ειναι συνεπείς με τήν Ομολογιαν καί να μη μολύνουν εαυτούς κοινωνονυντες τω σχισματι καί τη κακοδαιμονία, καί οτιο εφ οσον λέγουν οτι οντως "δεν αλλαξαν το ημερολόγιον"δεν ειναι δυνατόν να χρησιμοποιουν ταυτοχρονως δυο ημερολόγια εχοντες εν τω μεσω των καί τω σωματι των νεοημερολογιτας αρχιερεις, ιερεις καί Κοινότητας, αφ ενός συγκοινωνουντες δε μετα των λοιπων νεοημερολογιτων καί οικουμενιστων αφ΄ ετερου.
Αυτα εμεις περιμεναμε να μαθουμε καί να ακουσουμε εν Γενευη, δια να ευφρανθουμε καί να στηριχθουμε, καθ οτι δεν εναντιωνόμεθα εις τούς %Ρωσους επειδη επειδη δεν χρησιμοποιουσαν την δικη σας φρασεολογιαεναντι των νεοημερολογιτων, αλλά διοτι συμπροσηυχοντο καί μας υποχρεωναν καί εμάς εις τήν συμπροσευχην, καί μας εγελοιοποιουσαν, καθοτι πηγαίναμε σ αυτούς δια να μη συμπροσευχηθουμε με τους παπαδες του Αθηναγορου καί υστερα ερχοντουσαν οι παπαδες του Αθηναγορου καί συλλειτουργουσαν με τούς δικούς μας παπαδες καί Αρχιερεις καί μας ερριχναν βλέμματα γέμοντα ειρωνείας καί οικτου: "Καλά οταν ειμαστε στο Σαμπεζυ ειμαστε σχισματικοί, τωρα πού ερχόμεστε μεσα στο σπίτι σας καί συλλειτουργουμε με τόν Δεσπότη σας, τι ειμαστε; Καί τι ειναι ο Δεσπότης σας;
Καί εσεις αντι να μας ελευθερωσετε από εκείνο το αγχος πήγατε καί γτινατα επαίται καί ζητουλες καί ατιμασατε τόν αγωνα των Πατερων σαςκαί τους διωγμούς καί τις θλίψεις του ποιμνίου, το οποίον πάντα πληρωνει την νυφη καί καταστησατε την χειροτονίαν σας χειροτερη καί των Ακακιακων, καί εδημιουργησατε τόσο χαος καί συγχυση, τετοιο μπλέξιμοκαί μαλλιαροκουββαρισμα, πού αν δεν επέμβη η Χαρις του Θεου τιποτε δεν μας ξεμπλέκει.
Πραγματι οταν σας ειπαν οι Ρωσοι τι θελετε από εμας, ηγερθη ο μεγιστος Ποντιφηξ των Ματθαικων Ευγενιος Τομπρο, εκ Κερκυρας καί απήτησε να τακτοποιησουν οι Ρωσοι την εκκρεμότητα σας καί δουλικως, οπως ταχε ψησει προηγουμενως μετα του Παντελεήμονος καί του Γκραμπε, εζητησε να σας δικασουν καί οτι θα εδεχεσθο εκ των προτερων οιανδηποτε απόφασιν ηθελον λαβει.
Ανθρωπους πού τους βλεπατε για πρώτη φορα, οιτινες ουδεμίαν σας ειχον δειξει εγγυησιν περί της Ορθοδοξιας των, ουτε εγγραφον, ουτε εμπρακτον, ουτε καν προφορικην, τους καταστησατε Κριτας των Πατερων σας καί του ποιμνίου σας. Καί τοτε οι Ρωσοι σας εβγαλαν εξω, Αρχιερεις καί Ιερεις, καί ενω οι συγχρωτιζόμενοι τω σχιχσματι εκαθηντο εις πολυθρονας εδικαζον τους αγωνιστας οι οποίοι επεριμεναν ως επαίται εις τόν διαδρομον την απόφασιν η καί καταδικην ακόμη εκ μερους των παρδαλων.
Τι ειναι η πτωσις του Κορινθιας μπροστα στην δικη σας. Απλώς ο Κορινθιας ειναι συνεπής με εκείνην την πτωσιν, την οποίαν περιεβλήθητε απαντες ως ιμάτιον... Καί μετα από συνεδριασιν μισης ωρας , σας εγνωστοποιηθη η προσχεδιασμενη απόφασις της Συνόδου. Δεν εχει κανείς παρα να την διαβασει για να δη οτι ηταν προσχεδιασμενη καί την καταπιατε σαν λουκουμακι, καί δεχθηκατε να χειροθετηθητε. Καί μεσα σ εκείνη την απόφασιν, εβαλαν καί ενα κόκκαλο, δια το καταρακωμενο γοητρο σας οτι "ουδόλως δυνανται να συγκριθουν μετα των σχισματικων Δονατιστων καί Νοβατιανων του Η Κανόνος της Α Οικουμενικης Συνοδου". Δηλαδη δεν εισθε Δονατισται, απλως σας εφαρμόζουμε τόν περί Δονατιστων Κανόνα ... Καί το κοκκαλο αυτό εξακολουθουν καί μεχρι σημερον οι θεολόγοι σας να το επισείουν καί να το επιδεικνυουν ως λάβαρον...
Ναλεγε τουλάχιστον π.χ. ότι ὁυδεμία περίπτωσις σχισματος υπάρχει εις την περίπτωσιν των Ματθαικων» πάλιν ασυνεπές και οξυμωρον θα ητο εφ οσον εν πάση περιπτωσει εφαρμόζεται ο Η Κανώ, αλλά θα ητο καπως κατι ελάχιστον καλύτερον. . Ενώ τωρα συμφωνα με την ρωσσικη φρασεολογια, αν θελης μῆλον επαρε, θελεις κυδωνι λαβε, απλως δεν δυνανται να συγκριθουν μετα των σχισματικων δονατιστων. Μόνον όμως οι Δονατισται ησαν σχισματικοί. Δεν λέγει «δεν είναι σχισματικοί’, αλλά απλώς δεν συγκρινονται με αυτου του ειδους και τυπου των σχισματικων. Αν όμως εισθε αλλου ειδους σχισματικο, δεν αναφερει τιποτε το κουρελόχαρτο της Ρωσικης Συνόδου… Το ολον υφος και η ολη συγγραφη και πράξις, ητις εξηκολούθησεν, τι άλλο δεικνυουν παρα ως σχισματικούς σας μεταχειρισθηκαν. Ποιοι; Οι Ρωσοι…..
Και υστερα μόνον, όπως αλλωστε αποδεικνυεται και από τας ημερομηνίας, εζητησεν ο ΠΟντιφηξ, και ετερον κόκκαλον, ηγουν μίαν Ομολογίαν (και ουχί ενωριτερον) δια να δικαιολογηση την πτωσιν, και ελαβε μίαν προσωπικήν Ομολογιαν του Φιλαρετου, στο προσωπικόν του επιστολόγραφον και με την ιδικήν του μόνο σφραγιδα και υπογραφην, ανευ εντολής της Συνοδου, ότι η αλλαγη του εορτολογιου, αποτελεί καταπάτησιν της παραδόσεως και το πρωτον βημα προς τον νεωτερισμόν».
Και οτε διεμαρτυρηθη ο Αγιος Κιτιου, οστις δυστυχως κι εκείνος ταχε χαμενα, ότι «αυτό δεν λεει τιποτα» ελαβε την απάντησιν του ιεροφαντου Ευγενιου: «Ε κατι λεει» και με αυτό το «κατι λεει», ωδηγηθητε ως πρόβατα επί σφαγη, εις την Μονην της Μεταμορφωσεωςκαί εχειροθετηθητε υπό των Ρωσων. Θετεον, ότι εις την αρχην της χειροθεσίας, ο Γερμανίας Θεοφιλος απήτησεν να οδηγηθει ο Σεβ/τος Καλλιστος προς χειροθεσίαν ενδεδυμενος απλούν στοιχάριον και εδεησε να αντιδραση το παπαδικόν και να τηλεφωνησουν εις Νεαν Υόρκη, ώστε να δωση ευλογιαν ο Ρωσος Ποντιφηξ Γκραμπε, Ἑ καντε, όπως θελετε»., ώστε να παρασταθει ο Κορινθιας ενδεδυμενος την Αρχιερατικήν στολήν (πραγμα, όμως το οποίον ουδεν αποδεικνυει, διοτι και οι αρχαιοι σχισματικοί το ιδιο εκαναν).
Ο δε Αγιος Κιτιουεσκανδαλίσθη, διοτι την στιγμην πού επρόκειτο περί ευλογιας απλής, διατι δεν εγινετο η χειροθεσία ταυτοχρονως αμφοτερων των Επισκόπων, και απάντησε το παπαδικόν, ότι δεν εχουν δευτερη μιτρα, και αλλωστε η χειροθεσία, ετσι γινεται ενας προς έναν. Βασει αραγε τινος τυπικου, την στιγμην πού όπως φαίνεται ουτε χειροθετουντες, ουτε χειροθετούμενοι, ουτε παρευρισκόμνοι και παρασκηνιακως ενεργουντες ειχον ιδεα τινα περι χειροθεσίας, αλλά απαντες ειχαν μαυρα μεσανυχτα και την στιγμην εκείνην μαθαιναν στο κεφαλι του Κασσιη πώς να γινουν κουρεις.
Και την επαυριον, όταν εγινε η χειροθεσία του Αγιου Κιτιου ειπεν ο Γερμανιας, ότι από δω και πέρα μονο με εσας θα συλλειτουργω και με τους αλλους δεν θα εχω κοινωνιαν,, και αφελής ο Αγιος Κιτιου, νομίζονμτας ότι ολος ο κόσμοςεχει τον δικό του τον λόγο, και ολων η καρδια του ειναι όπως η δικη του, να χανη τον υπνο τουκαί να αρρωσταινη (ως διεπίστωσα οφθαλμοις ιδίοις), δια κάθε λεπτομερειαν των εκκλησιαστικων πραγματων,. Επίστευσεν και ανεκραξεν ότι: Ἑγω μόνον επί τουτω τω ρηματι σου στηριζόμενος δεχομαι την χειροθεσιαν».
Δεν μπορουσα εγω να καταλάβω μεσα στο κεφαλι μου, διατι τοιαυτη διαφορα μεταχειρισεως μεταξυ Αυξεντιανων και Ματθαιικων και προς στιγμην διεσκεδαζα τον λογισμόν, μηπως και οι Ματθαικοί εζητησαν ταχα οι ιδιοι ενεκα της ακριβολογιας των και να το ηθελησαν οι ιδιοι να τους μεταχειρισθουν οι Ρωσοι κατ αυτόν τον τροπον, εννοειται οσον αφορα την διατυπωσιν της αποφασεως, διοτι τα καθεσκαστα τα εμαθα αργοτερα από τους Ιερεις.
Όταν δε μου ετηλεφωνησεν ο π. Παντελεήμων και μου ειπεν ότι τους εδιαβασαν τας δυο τελευταιας ευχας της χειροτονίας, πάλιν κατι μεσα μου μου ελεγε, ότι καποιον λακκον εχει η φαβα. Πολύ δε αργοτεραοταν συναντησα τον π. Θεοδωρητον Μαυρον και μκου απέδειξεν ότι «τουλάχιστον αν τους ειχαν διαβασει την επί εξομολουμενην ευχην», θα ητο δεκτον, τοτε ερευνησα και εξακριβωσα ότι οντως ετσι εχει το πραγμα.
Πλήν όμως υστερα εσκανδαλίσθηκα τα μεγιστα όταν ειδα την τοιαύτην απόφασιν δημοσιευμενην εις τον «ΚΗΡΥΚΑ» και την οποίαν επεσειατε ως λαβαρον και σημαίαν θριαμβουν, αρχισα να αισθανωμαι την εμπιστοσυνην μου σοβαρως κλονιζομενην ως προς την σοβαροτητα σας, καθ ότι από δεκα χιλιόμετρα μακρυα εφαινετο, ότι εκείνο το εγγραφον ητο ατιμωτικόν και αρχισα οντως να αμφιβαλλω και δι αυτην ακόμη την κοινην σας λογικην.
ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΝ
+ Ο Μητροπολίτης ΓΟΧ
Μεσογαίας, Λαυρεωτικης
και Αχαρνων Κηρυκος
Τό ἴδιον ἔτος (1974) ὁ Σεβ/τος Πειραιῶς Νικόλαος κατέθεσε εἰς τό Δικαστήριον διά νά ἀποδείξῃ ὅτι εἶναι Κανονικός ᾿Αρχιερεύς τήν ἀπόφασιν τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς, ἡ ὁποία ὁμιλεῖ διά τόν Η' Κανόνα τῆς Α᾿ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἤτοι διά χειροθεσίαν ὡς ἐπί σχισματικῶν. Βάσει αὐτῆς τῆς ἀποφάσεως καί βάσει τοῦ Η' Κανόνος τῆς Α' Οἱκουμ. Συνόδου. ἤτοι βάσει τῆς ἐπί σχισματικῶν χειροθεσίας, τό Δικαστήριον ἐξέδωκε "᾿Απαλλακτικόν Βούλευμα" καί ἀπήλλαξε τόν Σεβ. κ. Νικόλαον τῆς Κατηγορίας. Διά τό ᾿Απαλλακτικόν τοῦτο Βούλευμα ὁ Σεβ/τος Πειραιῶς Νικόλαος ἐπί σειράν ἐτῶν ἐπανηγύριζεν, καί δέν τό ἔφερε ποτέ εἰς τήν Σύνοδον νά ἀποφασίσῃ αὕτη περί αὐτοῦ, ὅταν δέ τόν κατηγείλαμεν καί τό ἐφέραμεν εἰς φῶς ἀπέδωσε τήν εὐθύνην εἰς τόν δικαστήν, καί ἐδήλωσε ψευδῶς δύο τινά: α) ῞Οτι δέν κατέθεσε αὐτός τήν ᾿Απόφασιν τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς, καί ἐπομένως ἡ εὐθύνη ἀνήκει εἰς τόν Δικαστήν καί ὄχι εἰς τόν ἴδιον καί β) ῞Οτι ποτέ δέν ἀπεδέχθη οὔτε αὐτός, οὔτε ἡ ῾Ιερά Σύνοδος τό περιεχόμενον τοῦ Βουλεύματος.
ΑπάντησηΔιαγραφή