Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ. Παραθετομεν την εν ετει 1934 διακηρυχθεισαν υπό των Ζηλωτων Αγιορειτων Πατερων Ομολογιαν Ορθοδοξου Πιστεως, η οποία ως η ακριβης συνεχεια καί συνεπεια πρός την Ομολογιαν των Πατριαρχων του 1848, ειναι η μετα το 1924 υπό των απανταχου Γνησιων Ορθοδοξων καί ζηλωτων της ακαινοτομητου Γνησιας Ορθοδοξου Εκκλησιας διατυπωθεισα, βασει της οποίας εγενοντο δεκτοι οι τρεις επιστρεψαντες εκ της καινοτομίας του νεου Ημερολογιου, καί βασει της οποίας ετελεσθησαν καί αι κανονικαί καί ορθοδοξοι χειροτονιαι του 1935 καί του 1948 εις την αυτοκεφαλον Εκκλησιαν της Ελλαδος, καί αι επόμεναι της Ιερας Συνοδου της Εκκλησιας ΓΟΧ Ελλαδος καί της Πανορθοδοξου Ιερας Συνοδου (2008) μεχρι καί της τελευταιας Ορθοδοξου Χειροτονιας του Μητροπολιτου Ρουμανιας Ναθαναηλ. Σημειωνομεν οτι η τελευταια αυτη χειροτονια αποτελεί πλέον ιστορικόν εκκλησιαστικον σταθμόν δια την Ομολογιαν της Πίστεως μας, οπως μεγαλοι σταθμοι ησαν καί αι χειροτονια του 1935, του 1948 καί εν συνεχεια μεχρι καί του 1995. Οι χειροτονιες αυτες "εχωρισαν την ηραν από το σιταρι", αφου οι μεν αληθινοί ορθοδοξοι παρεμειναν εις την ακαινοτομητον Ομολογιαν καί Πίστιν, καί συνεχισαν "ακαινοτομητως καί αμειωτως" την "παραδοθεισαν πίστιν", οι "προσποιουμενοι Ομολογειν" συνεταχθησαν μετα των πολεμιων της Εκκλησίας, καί πορευονται "εις γην ερημον καί ανυδρον" ητοι ανευ θειας θειας Χαριτος. Καί οπως φαινεται με τίς ενεργειες των από του 2019 καί μεχρι χθες καί προχθες, ουτε την αληθη Ομολογιαν δεχονται, μόνον "προσποιουνται ομολογειν", ουτε την κανονικην ταξιν ακολουθουν ουτε τους Ιερούς Κανονας σεβονται, αλλά το μονον τους ενδιαφερον ειναι με οποιονδηποτε τροπον ακόμη καί μιμουμενοι τους ιεροεξεταστας του Μεσσαιωνος, να καταλαβουν την ΕΞΟΥΣΙΑΝ πατωντες καί επί πτωματων καί το χειροτερον "επί καταλύσει της πίστεως". Να τους χαιρονται οσοι τους υποστηριζουν καί τους ακολουθουν. Ημεις πλέον διεκοψαμεν οριστικως εκκλησιαστικην κοινωνιαν μετ αυτων παραμενοντες γνησια μελη της Εκκλησιας καί ξενοι πρός αυτούς, διο καί δι αυτούς επαναλαμβανομεν την Ορθοδοξον Ομολογιαν του 1934 (καί τας αλλλας συναφεις Ομολογιας Αγιου Φωτιου , Αγιου Γρηγοριου του Παλαμα, αγιου Μαρκου του Ευγενικου, αγιου Νικοδημου του Αγιορειτου καί των Κολλυβαδων του Αγιου Ορους, τας οποίας ομολογουμεν καί διακηρυττομεν καθε φορα πού μια νεα σχισματοαιρεισις προσβαλλει την πίστιν μας. Διοτι ως λεγει ο Αγιος Μαξιμος ο Ομολογητης "Εκκλησια εστιν η Ορθοδοξοτης Πίστεως Ομολογιας" ητις καί ἑν τρισιν προσωποις εστιν οριζομενη". Καί επαναλαμβανομεν την "καλήν Ομολογιαν" την οποίαν διεκηρυξαν οι πατερες μας καί εναντι των παπικων καί των αιρετικων Οικουμενιστων του 1924, καί εναντι των Φλωρινικων του 1937, καί εναντι των Ακακιακων του 1961, καί εναντι των Ρωσων της Διασπορας του 1971, καί εναντι των Καλλιστικων του 1977, καί εναντι των πεντε του 1995, καί εναντι των Νικολαιτων του 2005 καί εναντι των νεων σχισματοαιρετικων των λεγομενων πλέον Ευσταθιανων.... Σημειωσις: Μηπως καποιος δεν μπορεσει να το ανοιξη τον παρατιθεμενο συννδεσμο παραθετω το κείμενον αντιγραφοντας καί επικολλωντας αυτο ως εχει: ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ (1934) ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ (1934) από τον ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ, Σάββατο, 19 Νοέμβριος 2011 στις 11:05 π.μ. ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΖΗΛΩΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (Ὅπως διετυπώθη ἐν ἔτει 1934) ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ (1934) α) Πιστεύω, προσκυνῶ καί λατρεύω ἕνα Θεόν ποιητήν οὐρανοῦ καί γῆς ὁρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων, ἐν τρισίν προσώποις γνωριζόμενον Πατρός καί Υἱοῦ καί ῾Αγίου Πνεύματος, Τριάδα ὁμοούσιον καί ἀχώριστον, ὁμότιμον, ὁμοβασίλειον, ὁμόθρονον, ὁμοδύναμον, ἄναρχον, ἀΐδιον, ἀτελεύτητον, ἀκατάληπτον, ἀνερμήνευτον καί ἀνεξιχνίαστον. β) ῾Ομολογῶ καί κηρύττω τήν ἄρρητον καί ἄφραστον σάρκωσιν τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἐκ τῆς ἀειπαρθένου καί Θεοτόκου Μαρίας, τήν σταύρωσιν, ταφήν καί ἀνάστασιν αὐτοῦ, διά τήν κατάργησιν τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν καί καταλλαγήν πρός τόν Θεόν, τήν ἀνάληψιν αὐτοῦ εἰς τούς οὐρανούς, καί τήν δευτέραν αὐτοῦ ἔλευσιν, ἵνα κρίνῃ ζῶντας καί νεκρούς. γ) ᾿Αποδέχομαι ἐξ ὅλης μου τῆς ψυχῆς καί καρδίας, τό ῾Ιερόν Σύμβολον τῆς Πίστεώς μας, ὡς ἐν ἁγίῳ Πνεύματι τό συνέταξαν ἡ πρώτη καί δευτέρα ἅγιαι Οἱκουμενικαί Σύνοδοι, ἀπαρτιζόμενον ἐκ δώδεκα ἄρθρων, καί πιστεύω αὐτά ὡς τά ἑρμηνεύει ἡ Μία, ῾Αγία, Καθολική καί ᾿Αποστολική ᾿Ορθόδοξος ᾿Ανατολική τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησία ἐν πάσαις ταῖς λεπτομερείαις των. δ) ῾Ομολογῶ καί ἀποδέχομαι τά 7 ἅγια μυστήρια τῆς ᾿Εκκλησίας ἡμῶν, ἤτοι τό βάπτισμα, τό χρῖσμα, τήν θείαν Εὐχαριστίαν, τήν Μετάνοιαν, τήν ῾Ιερωσύνην, τόν γάμον καί τό εὐχέλαιον, καί ταῦτα τιμῶ καί γεραίρω ὡς ἀπαραίτητα διά τήν ψχικήν μας σωτηρίαν, καί ὡς μεταδίδοντα ἡμῖν τήν πίστιν, τήν χάριν καί τόν ἁγιασμόν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. ε) Παραδέχομαι καί τιμῶ τούς ἱερούς Κανόνας τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων, τῶν ἁγίων 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων, καί τῶν ἀνεγνωρισμένων Τοπικῶν, ὡς καί τούς ἱερούς Κανόνας τῶν κατά μέρος ῾Αγίων Πατέρων, τῶν ἐν τῷ ἱερῷ Πηδαλίῳ τῆς ᾿Εκκλησίας διαλαμβανομένων, ὡς καί τήν ἐπί ῾Ιερεμίου τοῦ Β΄, ἐν Κωνσταντινουπόλει κατά τό 1583, 1587 καί 1593 συγκληθεῖσαν μεγάλην Σύνοδον, τήν ἀναθεματίσασαν τό νέον ἡμερολόγιον καί πᾶσαν ἄλλην καινοτομίαν, καθώς καί τήν ἐν ἔτει 1848 συγκληθεῖσαν ἐπίσης μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον Πατριαρχῶν τῆς ᾿Ανατολῆς, τήν καταδικάσασαν καί ἀναθεματίσασαν καί πάλιν πάντα νεωτερισμόν καί πᾶσαν καινοτομίαν "ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ διαβόλου". στ) Παραδέχομαι καί φυλάττω ἁπρίξ πάντα τά δόγματα τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Ανατολικῆς ᾿Εκκλησίας, τά ἀναφερόμενα εἰς τά πρόσωπα εἰς τήν λατρείαν τῆς ὑπερουσίου Θεότητος, καί εἰς ὅλας γενικῶς τάς ἱεράς Παραδόσεις τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἐγγράφους καί ἀγράφους, ἀποστολικάς καί Πατερικάς, συμφώνως τῷ Μεγάλῳ Πατρί ἁγίῳ Βασιλείῳ λέγοντι: "Εἰ γάρ ἐπιχειρήσαιμεν τά ἄγραφα τῶν ἐθῶν, ὡς μή μεγάλην ἔχοντα τήν δύναμιν, παραιτεῖσθαι, λάθοιμεν ἄν εἰς αὐτά τά καίρια ζημιοῦντες τό Εὐαγγέλιον". ζ) Καί τέλος πάντα ὅσα πρεσβεύει, δοξάζει, τηρεῖ καί φυλάττει ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τοῦ νῦν ἡ ᾿Ορθόδοξος τοῦ Χριστοῦ ᾿Ανατολική ᾿Εκκλησία, ἡ Πνευματική ἡμῶν Μήτηρ, παραδέχομαι, ὁμολογῶ, τηρῶ καί φυλάττω· καί μήτε κατά ἕν ἰῶτα ἤ μίαν κεραίαν δέν ἀποκλίνω αὐτῆς μέχρι τελευταίας μου ἀναπνοῆς, ὡς γνήσιον καί πιστόν αὐτῆς τέκνον· ἀπεναντίας δέ ἀναθεματίζω, ἀποκηρύττω καί ἀποστρέφομαι πάντα, ὅσα Αὕτη ἀναθεματίζει, ἀποκηρύττει καί ἀποστρέφεται, ὡς καί τόν νεωτερισμόν τοῦ Παπικοῦ ἑορτολογίου. Τέλος μετά τῶν θεοπνεύστων ἁγίων Πατέρων ἠμῶν καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων ἀναφωνῶ: "Εἴ τις πᾶσαν παράδοσιν ᾿Εκκλησιαστικήν ἔγγραφον ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ ἀνάθεμα" καί "῞Απαντα τά παρά τήν ᾿Εκκλησιαστικήν παράδοσιν καί διδασκαλίαν καί ὑποτύπωσιν τῶν ἀγίων καί Θεοφόρων Πατέρων καινοτομηθέντα ἤ μετά τοῦτο πραχθησόμενα ἀνάθεμα τρίς" ῾Υπογράφομαι τέκνον γνήσιον τῆς Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Ανατολικῆς Γνησίας ᾿Ορθοδόξου τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας Tags: ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ (1934) ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ (1934) kirykos.livejournal.com ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ (1934) ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ (1934) από τον ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ, Σάββατο, 19 Νοέμβριος 2011 στις 11:05 π.μ. ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΖΗΛΩΤΩΝ ΠΑΤΕ....