ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Μεταφραση της επιστολης του αγιου Μαρκου Ευγενικου προς τους απανταχου της γης ορθοδοξους Χριστιανους [Μεσα σε αγκυλες (και με κοκκινα γραμματα στο blogspot) εχω διευκρινισεις και παρατηρησεις. Δημοσιευσα την επιστολη αυτη στις 17 Ιανουαριου σε δικη μου πληκτρολογηση απο τη Patrologia Orientalis volume 17, pages [311] 449 to [321] 459, κι αν θελει ο Θεος θα κανω και τη παρουσα μεταφραση, γιατι οι παπικοι, οι ουνιτες και κυριως οι κρυφοι ουνιτες, που εμφανιζονται σαν Ορθοδοξοι και γι αυτο ειναι οι πιο επικινδυνοι εχθροι των Ορθοδοξων, δημοσιευουν τα οσα ειπε ο αγιος Μαρκος στην αρχη της συνοδου Φεραρας - Φλωρεντιας, και αποσιωπουν αυτη την επιστολη που την εστειλε στους Ορθοδοξους, μετα τη συνοδο, οταν ηταν εξοριστος στη Λημνο. Στην αρχη της συνοδου μιλησε με φιλικο πνευμα και με τη προθεση να εξηγηση στους παπικους οτι αυτα που πρεσβευουν ειναι αιρεσεις και νομιζοντας οτι θα δουνε την αληθεια και θα τη δεχτουν. Ομως, οπως αποδειχτηκε κατα τη διαρκεια της συνοδου που κρατησε δυο χρονια, οι παπιστες οδηγησαν τους Ορθοδοξους Επισκοπους στα λημερια τους, για να τους εξαναγκασουν, με κακη αιχμαλωσια, να υπογραψουν τις αιρεσεις τους. Τελικα ο μονος που δεν υπεγραψε ηταν ο αγιος Μαρκος. Στην επιστολη του προς τους Ορθοδοξους, οταν πια ηταν εξοριστος στη Λημνο, εξηγει οτι αυτοι που υπεγραψαν το εκαναν ειτε γιατι πηραν χρηματα, ειτε λογω της κακης αιχμαλωσιας στην οποια ευρισκοντο, και παρουσιαζει τις διαφορες στη πιστη μεταξυ παπιστων (Λατινων) και Ορθοδοξων (Γραικων) αλλα και μεταξυ των ψευτορθοδοξων παπιστων (των Γραικαλατινων ἢ φιλενωτικων) αφενος, και των παπιστων αφετερου, και τις διαφορες Γραικολατινων - Ορθοδοξων διοτι οι Γραικολατινοι βρισκονταν μεταξυ παπιστων και Ορθοδοξων. Εδω εχω την επιστολη σε νεοελληνικη συνταξη] 1. Αυτοι [εννοει κυριως τον Αυτοκρατορα αλλα και γενικα τους Γραικολατινους] που μας επεβαλλαν κακη αιχμαλωσια [εννοει τη μεταχειριση που ειχαν οι Ορθοδοξοι κληρικοι στη Φεραρα και τη Φλωρεντια, οπου οι παπικοι τους στερουσαν ακομα και το φαγητο και, το κυριωτερο, δεν τους επετρεπαν να φυγουν. Βλεπε τα "Απομνημονευματα του Μεγαλου Εκκλησιαρχη Σιλβεστρου Συροπουλου", "Les ‘Mémoires’ de Sylvestre Syropoulos sur le concile de Florence (1438-1439)" και "Vera historia unionis non verae inter Graecos et Latinos"], και θελησανε να μας συρουν στη Βαβυλωνα των παπικων εθιμων και δογματων, δεν καταφερανε να ολοκληρωσουνε το σκοπο τους, βλεποντας οτι με αυτο το τροπο [τη κακη αιχμαλωσια], ειναι ακατορθωτο (δεν βγαινει), αλλα και με οποιοδηποτε αλλο τροπο ειναι αδυνατο. Αυτοι λοιπον, και οσοι τους ακολουθησαν, μεινανε στη μεση του δρομου [μεταξυ Ορθοδοξιας και παπισμου], και ουτε μεινανε εκεινο που ησαν [Ορθοδοξοι], ουτε και παπικοι εγιναν. Αυτοι λοιπον, αφου εγκατελειψαν τα Ιεροσολυμα, [δηλαδη] την αληθινη όαση (γαληνη) της ψυχης [την Εκκλησια. Σχολιο: οταν ο ανθρωπος βρισκεται μεσα στην Εκκλησια εχει ησυχη τη συνειδηση] και το ορος Σιων, [δηλαδη] την βεβαιη και ακλονητη Πιστη [Ορθοδοξια], ουτε ηθελαν ουτε ειχαν τη δυνατοτητα να γινουν και να ονομαστουν Βαβυλωνιοι [παπικοι], με αποτελεσμα δικαια να ονομασθουν Γραικολατινοι [την εποχη εκεινη οι Ορθοδοξοι ονομαζονταν Γραικοι, και οι παπικοι, Λατινοι], και οι πολλοι να τους ονομαζουν Λατινοφρονες. 2. Αυτοι λοιπον οι ανθρωποι που ειναι εν μερει θηρια, οπως οι μυθικοι ιπποκενταυροι [ανυπαρκτα οντα της ελληνικης μυθολογιας που ησαν απο τη μεση και πανω ανθρωποι και απο τη μεση και κατω αλογα, προφανως συμβολιζανε τους καβαλαρηδες και γενικα τους εξουσιαστες] με τους παπικους μεν ομολογουν οτι: «το αγιο Πνευμα εκπορευται [και] εκ του Υιου, και ο Υιος ειναι αιτια [οπως και ο Πατηρ] της υπαρξης του αγιου Πνευματος», (αυτο περιλαμβανει ο όρος τους [η αποφαση της συνοδου Φεραρας - Φλωρεντιας]), με μας ομως ομολογουν οτι: «εκπορευεται εκ του Πατρος». Ακομα, με τους παπικους λενε οτι: «η προσθηκη [το περιβοητο filioque] μπηκε δικαιολογημενα στο Συμβολο της Πιστεως», με μας ομως αποφευγουν να το πουν (αν και θα επρεπε να λενε κατι που εγινε δικαιολογημενα), και με κεινους μεν, ονομαζουν «Σωμα Χριστου» τον αζυμο αρτο [οι παπικοι στη λειτουργια τους χρησιμοποιουν για προσφορο αζυμο αρτο, ενω οι Ορθοδοξοι ενζυμο], με μας ομως δεν τολμανε να [χρησιμοποιησουν ουτε να] μεταλαβουν αζυμο αρτο. 3. Αραγε αυτα δεν ειναι αρκετα για να αποκαλυφτη η πιστη τους, και οτι συμφωνησαν με τους παπικους, οχι μετα απο ερευνα της Αληθειας, την οποια κραταγανε και τη προδωσαν, αλλα διοτι θελανε να παρουνε χρηματα, και εκαναν, οχι γνησια, αλλα απατηλη ενωση; 4. Να δουμε με ποιο τροπο ενωθηκανε. Καθε τι που ενωνεται με κατι αλλο, οπωσδηποτε ενωνεται με καποιο μεσο [π.χ. για να ενωσουν σιδερα χρησιμοποιουν ηλεκτροκολληση, για να ενωσουν ξυλα χρησιμοποιουν προκες, για να ενωσουν κομματια υφασμα χρησιμοποιουν κλωστη, για να ενωσουν ασχετα πραγματα βαζουν κολλα]. Οι φιλενωτικοι (γραικολατινοι) απεφασισαν να ενωθουν με τους παπικους μεσω του δογματος περι της εκπορευσεως του αγιου Πνευματος, συμφωνωντας μαζι τους οτι «τουτο εχει την υπαρξη και εκ του Υιου [filioque]», αλλὰ σε ολα τα άλλα διατηρουν τις διαφορές, και δεν εχουν καποιο μεσο ἢ κατι κοινο, αλλα εξακολουθουν να λενε δυο διαφορετικα συμβολα πιστεως [οι παπικοι με το filioque και οι Γραικολατινοι χωρις αυτο], οπως και πριν. Κανουν δυο διαφορετικες λειτουργιες, η μια [των Γραικολατινων] με θυσια ενζυμου αρτου, και η αλλη [των παπικων] με θυσια αζυμου αρτου. Διπλὰ και τα βαπτισματα, το ενα [των Γραικολατινων] με τριπλη καταδυση [του βαπτιζομενου] και το αλλο [των παπικων] με ραντισμα [του βαπτιζομενου], και το μεν [των Γραικολατινων], με χριση μυρου, το δε [των παπικων], χωρις χριση μυρου. Διπλά ολα τα [θρησκευτικα] εθιμα και καθ' ολα διαφορετικα, νηστειες, εκκλησιαστικη ταξη και τα σχετικα. 5. Ποια ειναι λοιπον η ενωση, εφοσον δεν εχει καποιο φανερο, δηλωτικο, κοινο στοιχειο; Και πως ενωθηκανε αυτοι που διατηρουν [δογματα και εθιμα], η καθε πλευρα τα δικα της (ετσι προβλεπει η συμφωνια που εκαναν) χωρις να ακολουθουν αυτα που παρεδωσαν οι πατερες; 6. Αλλα ποιο ειναι το «σοφο» επιχειρημα τους; λενε: «Η Εκκλησια των Ορθοδοξων, ποτὲ δεν ελεγε: "[το αγιο Πνευμα] εκπορευεται μονο απο τον Πατερα" αλλα απλα "εκπορευται απο τον Πατερα". Αυτο δεν αποκλειει τον Υιο απο την εκπορευση του αγιου Πνευματος. Ετσι λοιπον, και τοτε και τωρα, συμφωναμε». Τι ανοησια! τι τυφλα! Εφοσον η Εκκλησια των Ορθοδοξων παντα ελεγε το «εκπορευται απο τον Πατερα» οπως το παρελαβε απο τον ιδιο το Χριστο, τους αγιους Αποστολους και τους πατερες που συμμετειχαν στις [αγιες Οικουμενικες] συνοδους, ενω το «απο τον Υιο» δεν το ελεγε ποτε (διοτι δεν το παρελαβε απο κανενα), τι αλλο ελεγε παρα οτι «εκπορευται μονο απο τον Πατερα»; Εαν, οχι «απο τον Υιο», επεται οτι «μονο απο τον Πατερα». 7. Κοιτα τι λεμε [στο συμβολο της Πιστεως] για τη γεννηση [του Υιου] «που γεννηθηκε απο τον Πατερα πριν τη δημιουργια του χρονου». Μηπως προσθετει κανεις εδω το «μονο απο» [τον Πατερα]; Αλλα αυτο [το «γεννηθηκε μονο απο τον Πατερα»], ουτε το διανοουμαστε ουτε το λεμε σε οποιαδηποτε ιερη ακολουθια. Δεν ξερουμε να εχει γεννηθη ο Υιος απο καποιον αλλο. Γι αυτο και ο Ιωαννης Δαμασκηνος εκπροσωπωντας ολοκληρη την Εκκλησια και ολους τους Χριστιανους, λεει: «δεν λεμε "το αγιο Πνευμα [εκπορευται] απο τον Υιο"». Αφου δεν λεμε «και απο τον Υιο [εκπορευται] το Πνευμα», σημαινει οτι λεμε «μονο απο τον Πατερα». Γι αυτο και λιγο πιο πανω [στο εργο του αγιου Ιωαννη του Δαμασκηνου] λεει: «δεν ονομαζουμε τον Υιο αίτιο [της υπαρξης του αγιου Πνευματος]», και στο επομενο κεφαλαιο: «ο μονος αίτιος [της υπαρξης του αγιου Πνευματος] ειναι ο Πατερας». 8. Τι αλλο ακομα; Λενε οι Γραικολατινοι: «ποτε δεν ειχαμε τους παπικους σαν αιρετικους, αλλα μονο σαν σχισματικους». Αυτο το πηρανε απο τους παπικους. Αυτοι μας ονομαζουν σχισματικους, γιατι δεν μπορουν να πουν τιποτα για τα δογματα μας, και λενε οτι ξεφυγαμε απο την υποταγη σ' αυτους, που την οφείλουμε, οπως ισχυριζονται. Aς εξετασουμε αν θα πρεπει να λεμε και μεις το ιδιο γι αυτους [οτι ειναι σχισματικοι], και να μη λεμε τιποτα για τα δογματα τους. 9. Αυτοι εδωσαν την αιτια του σχισματος βαζοντας επισημα [στο Συμβολο της Πιστεως], τη προσθηκη [το «και εκ του Υιου = filioque»], αν και το ελεγαν απο καιρο, ανεπισημα. Πρωτοι εμεις αποκοπηκαμε απ' αυτους, μαλλον εμεις τους απoκοψαμε απο το κοινο Σωμα της Εκκλησιας. Γιατι; πες μου. Επειδη εχουν ορθοδοξη Πιστη ἢ επειδη ορθως εβαλαν τη προσθηκη; Ποιος θα μπορουσε να πη κατι τετοιο αν ειναι καλα στα μυαλα; Αλλα επειδη πιστευουν λαθος δογματα, και αντικανονικα εβαλαν τη προσθηκη. Λοιπον, σαν αιρετικους τους γυρισαμε τη πλατη και αποχωριστηκαμε απ' αυτους. 10. Και γιατι αλλο; Λενε οι κανονες της Εκλησιας: «ειναι αιρετικος και υποκειται στους νομους για τους αιρετικους, αυτος που παρεκλινει και λιγο απο την ορθη Πιστη». Εαν οι παπικοι δεν παρεκλινουν καθολου απο την ορθη Πιστη, ειναι σαφες οτι αδικα τους απoκοψαμε. Εαν ομως παρεκλινουν τελειως, και μαλιστα σχετικα με τη Θεολογια του αγιου Πνευματος, η βλασφημια του Οποιου ειναι ο μεγαλυτερος κινδυνος, επεται οτι ειναι αιρετικοι και σαν αιρετικους τους απεκοψαμε. [Βλασφημια του αγιου Πνευματος ειναι το να ισχυριστη καποιος οτι αυτο που ειπε του το ειπε το αγιο Πνευμα ενω στη πραγματικοτητα του το ειπε ο διαολος, γιατι ετσι ονομαζει αγιο Πνευμα, το διαολο]. 11. Γατι χρίουμε με μυρο τους παπικους που ερχονται με μας; Προφανως γιατι ειναι αιρετικοι. O 7ος κανονας της 2ας Οικουμενικης Συνοδου λεει: «Τους αιρετικους που δεχονται την Ορθοδοξια και θελουν να ερθουν με τους σωζομενους [να γινουν μελη της Εκκλησιας], τους δεχομαστε εφαρμοζοντας τα σχετικα εθιμα και τη σχετικη ακολουθια. [Για παραδειγμα] Αρειανους, Μακεδονιανους, Σαββατιανους, Ναυατιανους, τους αυτοαποκαλουμενους Καθαρους, Αριστερους, Δεκατετραδιτες δηλαδη Τετραδιτες, Απολιναριστες, τους δεχομαστε αφου πρωτα εκφωνησουν λιβελλο, και αναθεματισουν καθε αιρεση [δηλαδη καθε πιστη] που δεν συμφωνει με τη Πιστη της Αγιας, Καθολικης και Αποστολικης Εκκλησιας του Θεου, και αφου τους σφραγισουμε, δηλαδη τους χρισουμε, στο μετωπο, στα ματια, στη μυτη, στο στομα και στα αυτια, λεγοντας οταν τους σφραγιζουμε: "Σφραγιδα της Δωρεας του αγιου Πνευματος"». 12. Βλεπεις, με ποιους μαζι βαζουμε τους προερχομενους απο τους παπικους; Αφου ολοι αυτοι ειναι αιρετικοι, ειναι κι εκεινοι [οι παπικοι]. Τι γραφει γι αυτους, και ο σοφωτατος Πατριαρχης Αντιοχειας Θεοδωρος ο Βαλσαμων, στην απαντηση του, στον αγιωτατο πατριαρχη Αλεξανδρειας Μαρκο; [Πατριαρχης Αλεξανδρεις Μαρκος]: «Αχμαλωτοι, παπικοι και αλλοι, παρουσιαζονται στις καθολικες Εκκλησιες μας [στη κυριολεξια καθολικη Εκκλησια ειναι η Ορθοδοξη, αλλα δυστυχως αυτο το τιτλο τον εχει το παπατο, συμφωνα με τη παροιμια: "αλλος εχει το ονομα και αλλος εχει τη Χαρη"], και ζητανε να μεταλαβουν των αχραντων Μυστηριων. Θελουμε να ξερουμε αν αυτο ειναι επιτρεπτο» [Πατριαρχης Αντιοχειας Θεοδωρος ο Βαλσαμων]: «"... όποιος δεν ειναι με το μερος μου, ειναι εναντιον μου, και οποιος δεν μαζευει μαζι μου, σκορπιζει..." [Ματ. 12:30, Λουκα 11:23]. Επειδη πριν απο πολλα χρονια, το περιβοητο συναθροισμα της δυτικης Εκκλησιας, εννοω της Ρωμης, αποκοπηκε απο τη θεια κοινωνια των αλλων τεσσαρων αγιωτατων Πατριαρχων, ακολουθωντας δογματα και εθιμα διαφορετικα απο της καθολικης Εκκλησιας και των Ορθοδοξων (γι αυτο αλλωστε ο πάπας δεν ειναι αξιος να μνημονευεται μαζι με τα ονοματα των Πατριαρχων, στις θειες ιεροτελεστιες), γι αυτο, οι παπικοι δεν δικαιουνται να παιρνουν αχραντα Μυστηρια απο το χερι [Ορθοδοξου] ιερεα, παρα μονο εαν πρωτα δεχθουν να απαρνηθουν τα παπικα δογματα και εθιμα, και κατηχηθουν κανονικα, και εξισωθουν με τους Ορθοδοξους». 13. Ακους οτι ξεφυγανε, οχι μονο σε εθιμα, αλλα και σε δογματα διαφορετικα απο των Ορθοδοξων, (τα διαφορετικα των Ορθοδοξων οπωσδηποτε ειναι αιρετικα) και οτι οφειλουν να κατηχηθουν κανονικα, και να εξισωθουν με τους Ορθοδοξους; Εφοσον πρεπει να κατηχηθουν επεται οτι πρεπει και να χρισθουν με μυρο. 14. Απο που λοιπον μας παρουσιαστηκαν ξαφνικα, σαν Ορθοδοξοι, αυτοι που επι τοσα χρονια εθεωρουντο αιρετικοι απο τοσους πατερες και θεολογους; Ποιος τους εκανε, τοσο ευκολα, Ορθοδοξους; Το χρημα. Και για να πουμε στα ισια την αληθεια, και τα προνόμιά σου [τωρα ο αγιος Μαρκος απευθυνεται σε καθενα απ' αυτους, που πηραν χρηματα και προνομια για να αναγνωρισουν τις αιρεσεις του παπατου σαν ορθοδοξα Δογματα, και επομενως, τους παπικους σαν Ορθοδοξους]. Μαλλον, [το χρημα και τα προνομια] δεν εκαναν αυτους Ορθοδοξους, αλλα εκαναν εσενα ομοιο με κεινους, και σε ριξανε στη μοιρα των αιρετικων. 15. [Oι Γραικολατινοι] ειπανε: «εαν επινοησουμε ενα συμβιβασμο στα δογματα, θα ενωθουμε, μεσω αυτου του συμβιβασμου, με αυτους [τους παπικους], και θα ειμαστε ενταξει και με τους εαυτους μας, αφου δεν θα αναγκαστουμε να πουμε κατι αντορθοδοξο». Αυτο ειναι που εξ αρχης παραπλανησε τους περισσοτερους [Ορθοδοξους] και τους επεισε να ακολουθησουν αυτους [τους Γραικολατινους] που οδηγουν στο γκρεμο της αιρεσης. Πιστεψαν οτι υπαρχει κατι [σωστο] μεταξυ των δυο δογματων [το ορθοδοξο και το filioque], οπως συμβαινει σε μερικες διαφορετικες αποψεις, και ετσι επεσαν σε αιρεση. 16. Ειναι βεβαια δυνατο να βρεθη μια λεξη που να αποδιδει δυο διαφορετικες εννοιες [για παραδειγμα η λεξη "δογμα". Ενα δογμα μπορει να ειναι ειτε ορθοδοξο ειτε αιρετικο], αλλα ειναι αδυνατο να βρεθη γνωμη που να αποδιδει δυο αντιθετες γνωμες [π.χ. "το filioque ειναι αιρετικο δογμα" και "το filioque ειναι ορθοδοξο δογμα". H γνωμη "το filioque ειναι και ορθοδοξο και αιρετικο δογμα" δεν στεκει]. Εαν υπηρχε γνωμη που να απoδιδει δυο αντιθετες γνωμες, τοτε θα υπηρχε γνωμη που να συμφωνη και με την αληθεια και με το ψεμα, και με τη καταφαση και με την αρνηση. Αλλα δεν υπαρχει. Σε καθε ζητημα το σωστο ειναι, ἤ το ναι ἤ το οχι. 17. Συνεπως, εαν ειναι σωστο το παπικο δογμα, οτι «[το αγιο Πνευμα] εκπορευται και εκ του Υιου [filioque]», τοτε ειναι λαθος το δικο μας, oτι «εκπορευται μονο απο τον Πατερα» (γι αυτο χωριστηκαμε απ' αυτους). Εαν ειναι σωστο το δικο μας, ειναι οπωσδηποτε λαθος το δικο τους. Ποια ειναι η συμβιβαστικη [που να συμφωνει και με τα δυο δογματα] γνωμη; Καμμια, παρα μονο μια λεξη [στο παραδειγμα η λεξη "δογμα"] που αποδιδει και τα δυο δογματα, σαν τσοκαρο που μπορει να φορεθη και απο τα δυο ποδια. Αυτη [το τσοκαρο] θα μας ενωσει; [Στην εποχη μας οι θεωρητικοι του παπατου πλασαρουν ενα νεο τσοκαρο: τη λεξη "εκπεμπω", επειδη εχει και την εννοια του "εκπορευω", και την εννοια του "αποστελλω". Η ορθοδοξη Πιστη ειναι οτι το αγιο Πνευμα εκπορευεται απο τον Πατερα και αποστελλεται απο τον Υιο στους ανθρωπους. Ετσι το "εκπεμπεται" ταιριαζει σαν τσοκαρο και στην εκπορευση απο τον Πατερα, και στην αποστολη απο τον Υιο. Παντα εφευρετικοι οι θεωρητικοι του παπατου, αλλα και παντα αγρυπνουν οι φυλακες της Ορθοδοξιας]. Και τι θα κανουμε οταν εξετασουμε αυτους [τους παπικους] και τους εαυτους μας σχετικα με τα νοηματα των δογματων μας; Ειναι δυνατο να ονομαζομαστε και μεις κι εκεινοι Ορθοδοξοι, ενω πιστευουμε τα αντιθετα; Εγω δεν ξερω, εαν ξερεις εσυ [τωρα ο αγιος Μαρκος απευθυνεται σε οποιον συνηθιζει να διαστρεφει εννοιες λεξεων] που ολα τα διαστρεφεις, και σε ολα δινεις ευκολα ονομασιες, μαθε τι γραφει ο αγιος Γρηγοριος ο θεολογος για το συμβιβασμο [στα αντιθετα δογματα]. [υπαρχει στο Λογο του αγιου Γρηγοριου του θεολογου προς τιμη του αγιου και μεγαλου Αθανασιου. Σε αγγλικη μεταφραση υπαρχει εδω http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf207.iii.xi.html παραγραφο 22] 18. «η εικονα που κοιταει προς ολους τους παρευρισκομενους [ειναι διασημο το αγαλμα του Πραξιτελη "ο Ερμης", που φαινεται να κοιταη τον επισκεπτη απο όποια κατευθυνση κι αν το κοιταει αυτος], το τσοκαρο που φοριεται και απο τα δυο ποδια, το λυγισμα όπου φυσαει ο ανεμος, χρησιμιοποιει σαν επιχειρημα τη καινουργια παραπλανητικη διατυπωση και τη πονηρη εννοια κατα της σωστης. Ο ισχυρισμος "το ομοιον [της ουσιας του Υιου προς την ουσια του Πατερα] ειναι συμφωνο με την αγια Γραφη" ηταν ορθοδοξο δολωμα που καλυπτε το αγκιστρι της αιρεσης». Αυτα για το συμβιβασμο που επινοηθηκε τοτε [η αρειανικοι υπεστηριζαν οτι η Oυσια του Υιου ειναι διαφορετικη απο την Oυσια του Πατερα, ενω οι Ορθοδοξοι υπεστηριζαν και υποστηριζουν οτι ειναι ιδια με την Oυσια του Πατερα. Οι ημιαρειανικοι υπεστηριζαν, σαν συμβιβασμο, οτι δεν ειναι ιδια αλλα ομοια με την Oυσια του Πατερα. Προκειται για την αιρεση των ομοιουσιανων]. 19. Για τη συνοδο που το επινοησε αυτο, γραφει ο αγιος Γρηγοριος: «Οπως κι αν ονομασουμε αυτη τη συνοδο, που ανετρεψε και εμπερδεψε τα παντα, ειτε Πυργο της Βαβελ, ο οποιος καλως μπερδεψε τις γλωσσες των οικοδόμων (εαν μπορουσαν να συνεννοηθουν θα εβγαινε σε κακο), ειτε συνεδριο του Καϊαφα, οπου ο Χριστος κατακριθηκε, η συνοδος αυτη καταργησε το παλαιο και ορθοδοξο δογμα οτι τα τρια προσωπα της αγιας Τριαδας ειναι ομοτιμα, με το να κλονιση το δογμα της ομοουσιοτητας κανοντας λαθροχειρια [στα κειμμενα] και διάφορες πονηριες. Ετσι με το συμβιβασμο στα γραπτα και στα λογια, ανοιξαν πορτα στην αιρεση. "Eιναι πολυξεροι για να κανουν το κακο ενω για να κανουν το καλο ειναι ανιδεοι" [Ἱερεμίας 4:22]». Αυτα εχουμε να πουμε για τον συμβιβασμο, και αποδειξαμε οτι δεν υπαρχει καν συμβιβασμος [στα δογματα], και οτι το να ψαχνουμε για συμβιβασμους [στα δογματα] ειναι προδοσια της Ορθοδοξιας και απαραδεκτο απο την Εκκλησια. 20. «Αλλα», θα ρωτησει καποιος, «τι να κανουμε μ' αυτους τους Γραικολατινους, που μεταχειριζονται το συμβιβασμο [στη Πιστη], και άλλα παπικα εθιμα και δογματα τα εγκρινουν φανερα, άλλα τα εγκρινουν μεν αλλά δεν τα εφαρμοζουν, και άλλα δεν τα εγκρινουν καν»; Να τους αποφευγουμε, οπως καποιος αποφευγει ενα φιδι, οπως τους χριστοκαπηλους και χριστεμπορους και σαν πολυ χειροτερους. 21. Ο αγιος Αποστολος Παυλος γραφει γι αυτους: «νομιζουν οτι η αληθινη Πιστη ειναι μεσο πλουτισμου. Μακρυα απ' αυτους.» [Α' Τιμ. 6:5]. Δεν πανε με κεινους [τους παπικους] για να μαθουν, αλλα για να παρουν [χρηματα και προνομια]. «... τι κοινο υπαρχει αναμεσα στο φως και το σκοταδι; ποια συμφωνια μπορει να γινη αναμεσα στο Χριστο και το Πονηρο; ἢ τι εχει να μοιραση ο πιστος με τον απιστο;...» [Β' Κορ. 6:14-15]. 22. Εμεις, μαζι με τον αγιο Ιωαννη το Δαμασκηνο και ολους τους πατερες, δεν λεμε: «το αγιο Πνευμα [εκπορευται] απο τον Υιο». Αυτοι ομως λενε, μαζι με τους παπικους: «το αγιο Πνευμα [εκπορευται] απο τον Υιο». 23. Εμεις, οπως και ο αγιος Διονυσιος, λεμε: «μονη πηγη της θεϊκης Ουσιας ειναι ο Πατερας». Αυτοι, οπως και οι παπικοι, λενε: «και ο Υιος ειναι πηγη του αγιου Πνευματος», βγαζοντας Αυτο απο τη Θεοτητα. 24. Εμεις, οπως και ο αγιος Γρηγοριος ο Θεολογος, διακρινουμε το Πατερα απο τον Υιο, ως προς την αιτια [της υπαρξης του αγιου Πνευματος], ενω αυτοι, οπως και οι παπικοι, τους συναπτουν ως προς την αιτια [της υπαρξης του αγιου Πνευματος]. [Σχολιο: Oι Ορθοδοξοι πιστευουν οτι ο Πατερας ειναι η μοναδικη αιτια της υπαρξης του αγιου Πνευματος, ενω οι παπικοι οτι και ο Υιος ειναι αιτια της υπαρξης του αγιου Πνευματος]. 25. Εμεις, οπως ο αγιος Μαξιμος ο Ομολογητης, και οι τοτε Ρωμαιοι [στη βυζαντινη εποχη οι βυζαντινοι ονομαζονταν Ρωμαιοι. Ο ορος βυζαντινοι ειναι μεταγενεστερος] και οι δυτικοι πατερες, δεν θεωρουμε τον Υιο αιτια [της υπαρξης] του αγιου Πνευματος. Αυτοι ομως [οι Γραικολατινοι], παραδεχονται, στη αποφαση που υπεγραψαν [στη Φλωρεντια το 1439] (αδικα ετιμησαν με την υπογραφη τους αυτη την αποφαση διοτι δεχτηκαν να υπογραψουν απο φοβο), οτι κατα τους Ορθοδοξους ο Υιος ειναι αιτια [της υπαρξης του αγιου Πνευματος] ενω κατα τους παπικους ειναι αρχη του αγιου Πνευματος [δηλαδη υπεγραψαν οτι οι Οθοδοξοι και οι παπικοι πιστευουν το ιδιο πραγμα αλλα το διατυπωνουν με διαφορετικους ορους: οι Ορθοδοξοι με τον ορο "αιτια" και οι παπικοι με τον ορο "αρχη". Συμφωνα με τα απομνημονευματα του Μεγαλου Εκκλησιαρχη Σιλβεστρου Συροπουλου (Vera historia unionis non verae inter Graecos et Latinos) που συμμετειχε στη συνοδο Φεραρας - Φλωρεντιας, πολλοι υπεγραψαν επειδη πηραν χρηματα, αλλα μερικοι λογω στερησεων, κακοποιησεων, απαγορευση διαφυγης και απειλων]. 26. Εμεις, οπως ο φιλοσοφος και μαρτυρας Ιουστινος, λεμε οτι «οπως ο Υιος [γεννηθηκε] απο τον Πατερα, ετσι και το αγιο Πνευμα [εκπορευεται] απο τον Πατερα». Αυτοι [οι Γραικολατινοι] ομως, οπως και οι παπικοι, λενε οτι «ο μεν Υιος [γεννηθηκε] αμεσα απο τον Πατερα, ενω το αγιο Πνευμα [εκπορευεται] εμμεσα [μεσω του Υιου] απο τον Πατερα». 27. Εμεις, οπως ο αγιος Ιωαννης ο Δαμασκηνος και ολοι οι πατερες, δηλωνουμε οτι δεν γνωριζουμε τη διαφορα εκπορευσεως και γεννησεως. Αυτοι ομως, οπως ο Θωμας ο Ακινατης και οι παπικοι, δηλωνουν οτι το "αμεσα" με το "εμμεσα" διαφερουν κατα το τροπο της προχωρησης. 28. Εμεις λεμε οτι, συμφωνα με τους πατερες, και η θεληση και οι ενεργειες της άϋλης και θεϊκης Φυσης ειναι άϋλες. Αυτοι ομως, οπως οι παπικοι και ο Θωμας ο Ακινατης, λενε για μεν τη θεληση [του Θεου] οτι ειναι το ιδιο με την Ουσια [Του], για δε τη θεϊκη ενεργεια οτι ειναι υλικη, ειτε ονομαζεται θεοτητα, ειτε θεϊκο και αϋλο φως, ειτε αγιο Πνευμα, ειτε κατι αλλο τετοιο, και ετσι, τα πονηρα κτισματα [οι Γραικολατινοι και οι παπικοι] πιστευουν σε υλικη θεοτητα, σε υλικο θεϊκο φως, και σε υλικο αγιο Πνευμα. [παραδειγμα: υλικο φως ειναι αυτο που εκπεμπει ο ηλιος, η φωτια, η ηλεκτρικη λαμπα, η αστραπη, κλπ, δηλαδη το φως με το οποιο ασχολειται η επιστημη της Φυσικης, ενω αϋλο Φως ειναι το πνευματικο Φως, αυτο που εννουμε οταν λεμε "με φωτισε ο Θεος και εκανα αυτο..." ἢ "κανε ο,τι σε φωτισει ο Θεος"]. 29. Εμεις δεν λεμε οτι οι αγιοι απολαμβαβουν απο τωρα τη Βασιλεια του Θεου, που εχει ετοιμαστει γι αυτους, και τις ψυχικες απολαυσεις που ειναι αδυνατο να περιγραφουν, ουτε οτι οι αμαρτωλοι βρισκονται απο τωρα στης φωτια της κολασης, αλλα ενδεχεται να εχουν την ιδια μοιρα. Aυτο θα αποφασιστη [απο το Κυριο] στο μελλον, μετα την ανασταση και τη Κριση [δηλαδη αυτοι που εμεις θεωρουμε αγιους, μπορει να εχουν την ιδια μοιρα με αυτους που θεωρουμε αμαρτωλους. Ο Κυριος θα κρινει ποιος ειναι αγιος και ποιος ειναι αμαρτωλος]. Αυτοι [οι Γραικολατινοι], οπως και οι παπικοι, λενε οτι αυτοι [αγιοι και αμαρτωλοι], αμεσως μετα το θανατο θα απολαυσουν ο,τι τους αξιζει [οι μεν αγιοι τη Βασιλεια του Θεου, οι δε αμαρτωλοι τη φωτια της κολασης], ενω οι ευρισκομενοι σε ενδιαμεση κατασταση [οι ολιγον αμαρτωλοι], και οι μετανοημενοι αμαρτωλοι, θα υποστουν καθαρτικη φωτια, μια επινοηση των παπικων που ειναι διαφορετικη απο τη φωτια της κολασης, ωστε, οπως λενε, να καθαριστουν οι ψυχες τους μετα θανατον, και να πανε στη Βασιλεια του Θεου μαζι με τους αγιους. Αυτο λεει η αποφαση τους [της συνοδου Φεραρας - Φλωρεντιας]. [Η γνωμη μου ειναι οτι μετα θανατον δεν υπαρχει η εννοια του χρονου οπως δεν υπαρχει στη διαρκεια του υπνου. Συνεπως δεν μπορουμε να πουμε αν οι νεκροι εχουν κριθει ή οχι. Παντως δεν υπαρχει καθαρτικη φωτια]. 30. Εμεις, εφαρμοζοντας του κανονες των αγιων Αποστολων, δεν χρησιμοποιουμε στη Θεια Λειτουργια τον ιουδαϊκο αζυμο αρτο. Αυτοι [οι Γραικολατινοι] ομως, στην αποφαση που υπεγραψαν, παραδεχονται οτι αυτο [ο αζυμος αρτος] που ιερουργουν οι παπικοι, ειναι Σωμα Χριστου. 31. Εμεις λεμε οτι η προσθηκη [το filioque=και απο τον Υιο] μπηκε στο Συμβολο της Πιστεως αντικανονικα, και αντιβαινει στη δογματικη διδασκαλια των πατερων. Αυτοι ομως υποστηριζουν οτι μπηκε κανονικα και ειναι δογματικα σωστη. Ετσι ξερουν να συμφωνουν και με την αληθεια και με τον εαυτο τους [προκειται για ειρωνια]. 32. Εμεις λογαριαζουμε το πάπα, σαν ενα πατριαρχη, κι αυτο, αν ειναι Ορθοδοξος. Αυτοι, πολυ σοβαρα, ισχυριζονται οτι ειναι αντιπροσωπος του Χριστου, και πατερας και δασκαλος ολων των Χριστιανων. Ας γινουν πιο ευτυχεις απο το πατερα τους και κατα τα αλλα ιδιοι. Διοτι αυτος δεν ευτυχει, εχοντας τον αντιπαπα να τον ενοχλει καταλληλα [εκεινη της εποχη υπηρχε σχισμα στο παπατο, πάπας και αντίπαπας], και αυτοι [οι Γραικολατινοι] δεν ανεχονται να μιμουνται τον πατερα και δασκαλο τους. [εννοει ο αγιος Mαρκος οτι ευχεται στους Γραικολατινους να ειναι ευτυχεστεροι απο τον αρχηγο του παπατου, γιατι αυτος δεν ηταν ευτυχης, εξ αιτιας του αντιπαπα, και να γινουν καθολα ομοιοι με αυτον, δηλαδη παπικοι, γιατι οι Γραικολατινοι δεν θελανε να γινουν παπικοι παρ' οτι ειχαν εγκαταλειψει της Oρθοδοξη Εκκλησια. Ησαν ουνιτες]. 33. Αδελφοι, μακρυα απ' αυτους [τους Γραικολατινους], καμμια επικοινωνια μ' αυτους. «Διοτι αυτοι ειναι οργανα του Πονηρου και παριστανουν τους Aποστολους του Χριστου. Και δεν ειναι παραξενο, αφου ο Σατανας παριστανει τον αγγελο του [πνευματικου] Φωτος [πνευματικο Φως ειναι ο Χριστος]. Δεν ειναι λοιπον σπουδαιο, οτι τα οργανα του, παριστανουν τα οργανα του Νομου του Θεου. Το τελος τους θα ειναι αναλογο με τα εργα τους.» [Β' Κορ. 11:13-15]. 34. Και αλλου, ο ιδιος Αποστολος, λεει γι αυτους: «αυτοι δεν ειναι δουλοι του Χριστου αλλα της κοιλιας τους και με την ηθικολογια και ωραιολογια εξαπατανε τις καρδιες των αφελων·» [Ρωμ. 16:18], 35. «και ομως το στερεό θεμελιο που εβαλε ο Θεος, μενει ακλονητο και εχει τουτη την επιγγραφη: "Ο Κυριος γνωριζει αυτους που του ανηκουν" [Αριθμοι 16:5] και: "όποιος λεει οτι ανηκει στο Κυριο να φυγει μακρυα απο την αμαρτια" [Λευϊτικον 19:12]» [Β' Τιμ. 2:19]. 36. Και αλλου: «Να φυλαγεστε απ' αυτα τα σκυλια· να φυλαγεστε απ' αυτους που με τη δραση τους κανουν κακο· να φυλαγεστε απ' αυτους που με τη περιτομη [εθιμο αρχαιων λαων (σημερα το διατηρουν ιουδαιοι και μουσουλμανοι), ειναι η αποκοπη της ακρης του δερματος που καλυπτει το ανδρικο γεννητικο οργανο] κατακοβουν τη σαρκα τους.» [Φιλιπ. 3:2]. 36. Και αλλου παλι: «Αλλα κι αν εμεις ἢ ακομη κι ενας αγγελος απο τον Ουρανο, σας κηρυξει ενα ευαγγελιο διαφορετικο απο το ευαγγελιο που σας κηρυξαμε, να ειναι αναθεμα.» [Γαλ. 1:8]. Βλεπετε οτι γραφει προφητικα: «ἢ ακομη κι ενας αγγελος απο τον Ουρανο», για να μη προβαλλη καποιος την υπεροχη του παπα. [ο αρχηγος της δυτικης Εκκλησιας, οταν βεβαια ηταν Ορθοδοξος, ειχε πρωτειο τιμης σε ολοκληρη την Εκκλησια. Μερικοι του ανεγνωριζαν και πρωτειο διοικητικης εξουσιας. Παντως η Εκκλησια ουδεποτε τον ανεγνωρισε αλαθητο στα θεματα Πιστεως]. 37. Kαι ο αγαπημενος μαθητης [του Κυριου, ο Ιωαννης] γραφει: «Οταν λοιπον καποιος κηρυκας σας επισκεπτεται και δεν διδασκει αυτη τη διδαχη, μη τον βαζετε στο σπιτι σας και μη τον καλωσοριζετε, γατι όποιος τον καλωσοριζει συμμετεχει στα πονηρα του εργα.» [Β' Ιωαν. 1:10-11]. 38. Συμφωνα με τις εντολες αυτες που εχετε απο τους αγιους Αποστολους, να κρατατε αυτα που εχετε παραλαβει, γραφτα και αγραφτα, [γραφτα ειναι η Αγια Γραφη και τα οσα ορθοδοξα εχουν γραψει οι μεγαλοι Θεολογοι της Εκκλησιας, οι κακως λεγομενοι πατερες, και αγραφτα αυτα που ειναι ορθοδοξες θεσεις, αλλα δεν γραφτηκαν απ' αυτους, διοτι αφορουν συγχρονα δογματικα και ηθικα προβληματα, οικουμενισμος, γαμος ομοφυλοφιλων κλπ], ωστε να μην παρασυρθειτε απο τη πλανη των αιρεσεων, και σαλεψουν τα θεμελια σας. 39. Ευχομαι, ο παντοδυναμος Θεος να βοηθηση αυτους [τους Γραικολατινους (oυνιτες)] να αντιληφθουν το λαθος τους, και εμας να μας απαλλαξη απ' αυτους, που ειναι σαν τα πονηρα ζιζανια, και να μας μαζεψει στις αποθηκες Του, σαν καθαρο και χρησιμο σταρι, κοντα στον Ιησου Χριστο, το Κυριο μας [παρομοιαζει την Εκκλησια με αποθηκη οπου Αποθηκαριος ειναι ο Χριστος], που του αξιζει καθε Δοξα, Τιμη και Προσκυνηση οπως και στον Αναρχο Πατερα Του και στο Παναγιο και Καλο και Ζωογονο Πνευμα Του, και τωρα και παντα και στον αιωνα τον απαντα. Ας γινη ετσι. Posted 27th January 2013 by chretienorthodox