ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΣΕΡΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ
Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΣΤΑΡΕΤΣ
ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΕΡΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΕΚΔΟΤΗΣ
ΤΩΝ "ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ.
ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΟΜΒΩΝ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ, ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΣΤΑΡΕΤΣ
ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΕΡΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΕΚΔΟΤΗΣ
ΤΩΝ "ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ.
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΗΡΥΚΟΥ
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΚΗΡΥΚΟΣ
ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Δ/ΝΣΙΣ: ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ
ΚΟΡΩΠΙ Τ.Κ.19400 Τ.Θ. 54 ΤΗΛ. 210.6020176, 210.2466057
ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Δ/ΝΣΙΣ: ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ
ΚΟΡΩΠΙ Τ.Κ.19400 Τ.Θ. 54 ΤΗΛ. 210.6020176, 210.2466057
Ἀριθμ. Πρωτ. ΕΠ/23 Ἐν Κορωπίῳ τῆ 20. 3.2006 (Δ. Κυρ. Νηστειῶν)
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΕΡΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ
ΚΑΙ Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΕΡΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ
ΚΑΙ Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ
‘Αγαπητοί ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίω πνευματικά. Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε. ‘Εσχάτως ἐπρομηθεύθην τό βιβλίο πού φέρει τόν τίτλον: «ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ», καί ἐξεδόθη τό 2003 ἀπό τό Μοναστήρι τοπῦ Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, Κάλαμος ‘Αττικῆς, ὅπου ἔχουν καταγραφεῖ πολλά καί σημαντικά πράγματα διά τόν Καθηγητή Σέργιο Νεῖλο, τόν ἄνθρωπο πού μέ τήν ἔκδοσι τοῦ βιβλίου «ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ» ἀπεκάλυψε παγκοσμίως τά μυστικά σχέδια τῶν Σιωνιστῶν διά τήν παγκόσμιον κυριαρχίαν καί προσέφερε τήν μεγίστην ὑπηρεσίαν εἰς τόν ἀγῶνα τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Ρωσία καί πανταχοῦ.
Τό θέμα τοῦ Σεργίου Νείλου εἶναι ἰδιαιτέρως ἐνδιαφέρον δι’ ἡμᾶς δεδομένου ὅτι ὅταν μετέβην εἰς Ρωσίαν τόν Νοέμβριο τοῦ 1995, ἐπληροφορήθην μετ’ ἰδιαιτέρας χαρᾶς ὅτι ὁ τόσον γνωστός ἐδῶ εἰς τήν Ἑλλάδα, ἐκδότης τῶν Πρωτοκόλλων, Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος, ἦτο ἀπό τά πρῶτα καί ἀγωνιστικά στελέχη τῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακοκομβῶν ἐν Ρωσία, τῆς ὁποίας τά μέλη ἀπό τό 1995 μέχρι καί σήμερον εἶναι ὑπό τήν εὐθύνην μας καί τό ὠμοφόριόν μας. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ὁ Σέργιος Νεῖλος, εἰς ἐπιστολήν του τό 1927, ἀμέσως μετά τό σχίσμα τοῦ Μητροπολίτου Σεργίου διετύπωσε πρῶτος τήν Ὁμολογίαν τῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακομβῶν τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία δέν διαφέρει καθόλου ἀπό τήν Ὁμολογία τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος, καί δή τήν διατυπωθεῖσαν ἀπό τήν ἀρχήν τοῦ νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος ὑπό τοῦ ἁγιορείτου τότε Ἱερομονάχου καί μετέπειτα ‘Επισκόπου Βρεσθένης καί Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Ματθαίου.
Περί τῶν ἀγώνων τοῦ Σεργίου Νείλου ὑπέρ τῆς Γνησίας ‘Ορθοδοξίας, τά περί τῆς ἐν γένει ζωῆς καί δράσεως του, τά περί τῶν συνεχῶν διώξεων τάς ὁποίας ὑπέστη ὑπό τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως, καί τά περί τοῦ τέλους τῆς ζωῆς του, τά ἠκούσαμεν διά ζώσης, ἐν ἔτει 1995 καί 1996 εἰς Μόσχαν, ἀπό τήν ὑπέρ ἐνενήκοντα ἐτῶν γερόντισσα Μαρία, (τήν ὁποίαν μάλιστα ἐκείραμε μοναχή μέ τό ὄνομα Μαριάμ). Ἀπό τήν Μοναχή Μαριάμ ἐπληροροφορήθην, ὅτι ὁ Σέργιος Νεῖλος τά δύο τελευταῖα ἔτη τῆς ζωῆς του, ἐφιλοξενεῖτο κρυπτόμενος εἰς τόν οἶκον τοῦ πατρός της, ἱερέως Βασιλείου, αὐτή δέ ἦτο παροῦσα καί εἶδε τάς τελευταίας στιγμάς τῆς ζωῆς του. Μοί ἐχάρισεν μάλιστα ἡ ἰδία ἕνα ἀπό τά πρῶτα ἀντίτυπα τῆς ἐκδόσεως τῶν Πρωτοκόλλων (αὐτῆς τοῦ 1905) τό ὁποῖον ἐφύλαττε μετά πολλῆς εὐλαβείας ὡς πολύτιμον θησαυρόν.
‘Από τό ἀνωτέρω βιβλίον ( Σέργιος Νεῖλος καί Στάρετς Νεκτάριος) ἀντιγράφομεν τό παρακάτω πολύ ἐνδιαφέρον κείμενον:
« ... Ὁ Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος στό Ἡμερολόγιό του «στίς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ τοῦ Θεοῦ» καί στήν ἡμερομηνία 17 καί 19 Μαρτίου 1910, γράφει πώς ἐπισκέφθηκε στό Νοσοκομεῖο τῆς Ὄπτινα τό π. Νεκτάριο, πού εἶχε λίγο ἀσθενήσει, μά τώρα βρισκόταν στήν ἀνάρρωσι. Ὁ π. Νεκτάριος τοῦ εἶπε ὅτι τόν εἶχε συνταράξει ἕνα φοβερό ὄνειρο, πού τό ἔβλεπε σχεδόν ὅλο τό βράδυ καί μάλιστα ἦταν ἀσυνήθιστα ζωντανό.
- Τί εἴδατε, τόν ρώτησε ὁ Σέργιος Νεῖλος μέ ξεχωριστό ἐνδιαφέρον.
- Εἶδα μιά ἐπανάστασι στήν Ρωσία, μία φοβερή ἐξέγερσι. Θά χρειαζόταν πολύ ὥρα, γιά νά σᾶς τό διηγηθῶ μέ ὅλες τίς λεπτομέρειες.
Εἶδα μιά τεράστια πεδιάδα στήν ὁποία γινόταν μιά φοβερή μάχη ἀνάμεσα σέ ὀρδές ἀπό ἄθεους ἀποστάτες καί ἕνα μικρό στρατό χριστιανῶν. Ὅλοι οἱ ἀποστάτες ἦσαν καλά ὁπλισμένοι καί πολεμοῦσαν σύμφωνα μέ τούς Κανόνες τῆς στρατιωτικῆς ἐπιστήμης, ἐνῶ οἱ χριστιανοί ἦσαν ἄοπλοι.
Ἡ κατάληξη αὐτῆς τῆς ἄνισης μάχης μποροῦσε εὔκολα νά προβλεφθεῖ. Ἡ στιγμή τῆς τελικῆς νίκης τῶν ἀποστατῶν πλησίαζε. Ντυμένοι γιορτινά μαζί μέ τίς γυναῖκες καί τά παιδιά τους πανηγύριζαν προκαταβολικά τήν νίκη τους. Ξαφνικά ὅμως μιά ἀσήμαντη στόν ἀριθμό ὁμάδα χριστιανῶν, ἀνάμεσα στούς ὁποίους ἔβλεπα γυναῖκες καί παιδιά, ἔκαναν μιά γενναία ἐπίθεση στούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ καί ἀμέσως τό πεδίο τῆς μάχης γέμισε ἀπό πτώματα τοῦ ἄθεου στρατοῦ. Τό ἀμέτρητον πλῆθος εἶχεν ἐξοντωθεῖ καί μάλιστα, πρός μεγάλη μου ἔκπληξι, χωρίς τήν βοήθεια ὅπλων. Ρώτησα τότε ἕνα χριστιανό στρατιώτη:
- Πῶς καταφέρατε νά νικήσετε αὐτήν τήν ἀμέτρητη στρατιά; -Ὁ Θεός βοήθησε, μοῦ ἀπάντησε. - Ναί, ἀλλά μέ ποιά μέσα; ρώτησα πάλι, ἀφοῦ δέν εἴχατε κανέναν ὅπλο; - Μέ ὁτιδήποτε βρέθηκε στά χέρια μας, μοῦ ξαναεῖπε ὁ στρατιώτης.
Κι’ ἐδῶ τό ὄνειρο τελείωσε. Καί ὁ Σέργιος Νεῖλος σημειώνει: «Ὁ χαρισματικός ἱερέας τοῦ Θεοῦ, π. Νεκτάριος, ἱερομόναχος τῆς Ὄπτινα, εἶδε αὐτό τό ἀποκαλυπτικό ὄνειρο τήν νύχτα τῆς 16ης πρός 17ην Μαρτίου 1910. Συμβολίζει τήν νίκη τῆς Ρωσίας κατά τῶν ἀθέων ἀποστατῶν, ἤ μήπως εἶναι ἕνα προάγγελμα τῆς τελικῆς νίκης τοῦ μικροῦ ποιμνίου τοῦ Χριστοῦ κατά τῶν ἀνόμων ἀντιχρίστων πού θά ἐμφανισθοῦν στούς ἔσχατους καιρούς, τούς ὁποίους ὁ Κύριος θά ἐξαφανίσει μέ τό μεγαλεῖο τοῦ ἐρχομοῦ του; Θά δοῦμε, ἄν ζήσουμε τόσο πολύ. Ὅμως αὐτό τό ὄνειρο δέν ἦταν τυχαῖο, καί εἶναι παρήγορο εἴτε μέ τήν μιά, εἴτε μέ τήν ἄλλη ἐξήγησι».
«ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ» (Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου Κάλαμος 2003, σελίδα 148-149).
Τό ἀνωτέρω κείμενον ἔφερε στό νοῦ τά λόγια τοῦ Ἁγίου Πατέρα Ματθαίου: «Ἡ ‘Ορθοδοξία θά μείνη σάν μιά σπίθα, ἡ ὁποία ὅμως δέν θά σβήση ποτέ, θά ἀνάψη πάλι καί θά λάμψη σ’ ὅλο τόν κόσμο».
Τό θέμα τοῦ Σεργίου Νείλου εἶναι ἰδιαιτέρως ἐνδιαφέρον δι’ ἡμᾶς δεδομένου ὅτι ὅταν μετέβην εἰς Ρωσίαν τόν Νοέμβριο τοῦ 1995, ἐπληροφορήθην μετ’ ἰδιαιτέρας χαρᾶς ὅτι ὁ τόσον γνωστός ἐδῶ εἰς τήν Ἑλλάδα, ἐκδότης τῶν Πρωτοκόλλων, Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος, ἦτο ἀπό τά πρῶτα καί ἀγωνιστικά στελέχη τῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακοκομβῶν ἐν Ρωσία, τῆς ὁποίας τά μέλη ἀπό τό 1995 μέχρι καί σήμερον εἶναι ὑπό τήν εὐθύνην μας καί τό ὠμοφόριόν μας. Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ὁ Σέργιος Νεῖλος, εἰς ἐπιστολήν του τό 1927, ἀμέσως μετά τό σχίσμα τοῦ Μητροπολίτου Σεργίου διετύπωσε πρῶτος τήν Ὁμολογίαν τῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακομβῶν τῆς Ρωσίας, ἡ ὁποία δέν διαφέρει καθόλου ἀπό τήν Ὁμολογία τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος, καί δή τήν διατυπωθεῖσαν ἀπό τήν ἀρχήν τοῦ νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος ὑπό τοῦ ἁγιορείτου τότε Ἱερομονάχου καί μετέπειτα ‘Επισκόπου Βρεσθένης καί Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Ματθαίου.
Περί τῶν ἀγώνων τοῦ Σεργίου Νείλου ὑπέρ τῆς Γνησίας ‘Ορθοδοξίας, τά περί τῆς ἐν γένει ζωῆς καί δράσεως του, τά περί τῶν συνεχῶν διώξεων τάς ὁποίας ὑπέστη ὑπό τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως, καί τά περί τοῦ τέλους τῆς ζωῆς του, τά ἠκούσαμεν διά ζώσης, ἐν ἔτει 1995 καί 1996 εἰς Μόσχαν, ἀπό τήν ὑπέρ ἐνενήκοντα ἐτῶν γερόντισσα Μαρία, (τήν ὁποίαν μάλιστα ἐκείραμε μοναχή μέ τό ὄνομα Μαριάμ). Ἀπό τήν Μοναχή Μαριάμ ἐπληροροφορήθην, ὅτι ὁ Σέργιος Νεῖλος τά δύο τελευταῖα ἔτη τῆς ζωῆς του, ἐφιλοξενεῖτο κρυπτόμενος εἰς τόν οἶκον τοῦ πατρός της, ἱερέως Βασιλείου, αὐτή δέ ἦτο παροῦσα καί εἶδε τάς τελευταίας στιγμάς τῆς ζωῆς του. Μοί ἐχάρισεν μάλιστα ἡ ἰδία ἕνα ἀπό τά πρῶτα ἀντίτυπα τῆς ἐκδόσεως τῶν Πρωτοκόλλων (αὐτῆς τοῦ 1905) τό ὁποῖον ἐφύλαττε μετά πολλῆς εὐλαβείας ὡς πολύτιμον θησαυρόν.
‘Από τό ἀνωτέρω βιβλίον ( Σέργιος Νεῖλος καί Στάρετς Νεκτάριος) ἀντιγράφομεν τό παρακάτω πολύ ἐνδιαφέρον κείμενον:
« ... Ὁ Καθηγητής Σέργιος Νεῖλος στό Ἡμερολόγιό του «στίς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ τοῦ Θεοῦ» καί στήν ἡμερομηνία 17 καί 19 Μαρτίου 1910, γράφει πώς ἐπισκέφθηκε στό Νοσοκομεῖο τῆς Ὄπτινα τό π. Νεκτάριο, πού εἶχε λίγο ἀσθενήσει, μά τώρα βρισκόταν στήν ἀνάρρωσι. Ὁ π. Νεκτάριος τοῦ εἶπε ὅτι τόν εἶχε συνταράξει ἕνα φοβερό ὄνειρο, πού τό ἔβλεπε σχεδόν ὅλο τό βράδυ καί μάλιστα ἦταν ἀσυνήθιστα ζωντανό.
- Τί εἴδατε, τόν ρώτησε ὁ Σέργιος Νεῖλος μέ ξεχωριστό ἐνδιαφέρον.
- Εἶδα μιά ἐπανάστασι στήν Ρωσία, μία φοβερή ἐξέγερσι. Θά χρειαζόταν πολύ ὥρα, γιά νά σᾶς τό διηγηθῶ μέ ὅλες τίς λεπτομέρειες.
Εἶδα μιά τεράστια πεδιάδα στήν ὁποία γινόταν μιά φοβερή μάχη ἀνάμεσα σέ ὀρδές ἀπό ἄθεους ἀποστάτες καί ἕνα μικρό στρατό χριστιανῶν. Ὅλοι οἱ ἀποστάτες ἦσαν καλά ὁπλισμένοι καί πολεμοῦσαν σύμφωνα μέ τούς Κανόνες τῆς στρατιωτικῆς ἐπιστήμης, ἐνῶ οἱ χριστιανοί ἦσαν ἄοπλοι.
Ἡ κατάληξη αὐτῆς τῆς ἄνισης μάχης μποροῦσε εὔκολα νά προβλεφθεῖ. Ἡ στιγμή τῆς τελικῆς νίκης τῶν ἀποστατῶν πλησίαζε. Ντυμένοι γιορτινά μαζί μέ τίς γυναῖκες καί τά παιδιά τους πανηγύριζαν προκαταβολικά τήν νίκη τους. Ξαφνικά ὅμως μιά ἀσήμαντη στόν ἀριθμό ὁμάδα χριστιανῶν, ἀνάμεσα στούς ὁποίους ἔβλεπα γυναῖκες καί παιδιά, ἔκαναν μιά γενναία ἐπίθεση στούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ καί ἀμέσως τό πεδίο τῆς μάχης γέμισε ἀπό πτώματα τοῦ ἄθεου στρατοῦ. Τό ἀμέτρητον πλῆθος εἶχεν ἐξοντωθεῖ καί μάλιστα, πρός μεγάλη μου ἔκπληξι, χωρίς τήν βοήθεια ὅπλων. Ρώτησα τότε ἕνα χριστιανό στρατιώτη:
- Πῶς καταφέρατε νά νικήσετε αὐτήν τήν ἀμέτρητη στρατιά; -Ὁ Θεός βοήθησε, μοῦ ἀπάντησε. - Ναί, ἀλλά μέ ποιά μέσα; ρώτησα πάλι, ἀφοῦ δέν εἴχατε κανέναν ὅπλο; - Μέ ὁτιδήποτε βρέθηκε στά χέρια μας, μοῦ ξαναεῖπε ὁ στρατιώτης.
Κι’ ἐδῶ τό ὄνειρο τελείωσε. Καί ὁ Σέργιος Νεῖλος σημειώνει: «Ὁ χαρισματικός ἱερέας τοῦ Θεοῦ, π. Νεκτάριος, ἱερομόναχος τῆς Ὄπτινα, εἶδε αὐτό τό ἀποκαλυπτικό ὄνειρο τήν νύχτα τῆς 16ης πρός 17ην Μαρτίου 1910. Συμβολίζει τήν νίκη τῆς Ρωσίας κατά τῶν ἀθέων ἀποστατῶν, ἤ μήπως εἶναι ἕνα προάγγελμα τῆς τελικῆς νίκης τοῦ μικροῦ ποιμνίου τοῦ Χριστοῦ κατά τῶν ἀνόμων ἀντιχρίστων πού θά ἐμφανισθοῦν στούς ἔσχατους καιρούς, τούς ὁποίους ὁ Κύριος θά ἐξαφανίσει μέ τό μεγαλεῖο τοῦ ἐρχομοῦ του; Θά δοῦμε, ἄν ζήσουμε τόσο πολύ. Ὅμως αὐτό τό ὄνειρο δέν ἦταν τυχαῖο, καί εἶναι παρήγορο εἴτε μέ τήν μιά, εἴτε μέ τήν ἄλλη ἐξήγησι».
«ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΡΕΤΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ» (Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου Κάλαμος 2003, σελίδα 148-149).
Τό ἀνωτέρω κείμενον ἔφερε στό νοῦ τά λόγια τοῦ Ἁγίου Πατέρα Ματθαίου: «Ἡ ‘Ορθοδοξία θά μείνη σάν μιά σπίθα, ἡ ὁποία ὅμως δέν θά σβήση ποτέ, θά ἀνάψη πάλι καί θά λάμψη σ’ ὅλο τόν κόσμο».
Ὁ ἐλάχιστος ἐν ‘Επισκόποις
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ
+ Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
ΚΗΡΥΚΟΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου