Εγραφη μετα το 2007 Αφορα τουςτοτε Νικολαιτας πρωην συνεπισκοπους.

Ακούεται ἐσχάτως μετ' ἐπιτάσεως, ὅτι οἱ πρώην συνεπίσκοποι Νικολαῖται, εἰς ἐκείνους πού τούς ἐρωτοῦν, διατί δέν ἐπικοινωνοῦν μέ τήν ἐλαχιστότητά μου, τόν Μεσογαίας Κήρυκο, διά νά συζητήσωμεν ἐπί τῶν θεμάτων τά ὁποῖα μᾶς χωρίζουν, καί νά συμβάλωμεν ὅλοι διά νά ἐπανέλθη ἡ ἐν ἀγάπη καί ἀληθεία ἑνότης ἀπαντοῦν, ἀπολογούμενοι τρόπον τινά, ὅτι "ναί θά τά βροῦμε μέ τόν Κήρυκο, νά εἶσθε βέβαιοι γι αὐ τό, ἀλλά δέν εἶναι καιρός ἀκόμη, "περιμένουμε πρώτα .... νά πεθάνη ὁ Νικόλαος". Αὐτή ἡ φήμη - προπαγάνδα τῶν τελευταίων τούτων ἡμερῶν, μοῦ ἔκαμε ἀλγεινήν ἐντύπωσιν, καί μέ ἀναγκάζει νά γράψω αὐτό τό σύντομον σχόλιον: Πρωτίστως μοῦ ἔφερε εἰς τήν μνήμην καί ἄλλας περιπτώσεις, ἀλλά προπάντων ἐκείνην τήν ζοφεράν καί σκοτεινήν περίοδον πού εἰς τό "Ἐκκλησιαστικόν Πνευματικόν Κέντρον Περιαστερίου", τήν "Στέγη Φιλοξενίας Κληρικῶν τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἡλιουπόλεως", καί γενικώτερα, τά πάντα "τἄσκιαζε ἡ φοβέρα καί τά πλάκωνε ἡ σκλαβιά" τοῦ παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ, τόν ὁποῖον ὑπερασπίζονταν μέ τά γνωστά ἀθέμιτα μέσα καί ἐντολαῖς τοῦ νεοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ, τό γνωστό παρασυνοδικό κατεστημένο. Μοῦ ἔφερε ἰδιαιτέρως εἰς τήν μνήμην καί τήν μοναδικήν φωτεινήν ἐξαίρεσιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὀλίγον πρό τοῦ 2005, ἤτοι τό γεγονός ὅτι ὁ π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου, μοί ἀπέστειλεν τότε, "ἐξουσιοδοτήσει τοῦ Νικολάου" ἔγγραφον πρόσκλησιν διά νά συναντηθοῦμε μετά τοῦ Νικολάου καί νά συζητήσουμε ἐπί τῶν θεμάτων, τά ὁποῖα εἶχα καταθέσει εἰς τήν Σύνοδον. Εἰς την πρόσκλησιν ἀνταπεκρίθην ἀμέσως, καί ἀπήντησα ἐγγράφως ὅτι τήν ἑπομένην θά μετέβαινα εἰς τήν Ἁγίαν Τριάδα πρός συνάντησιν τοῦ Νικολάου καί μέ ὅσους ἤθελον παρευρεθει. Δέν γνωρίζω ἄν ὁ π. Δημήτριος ἀπέστειλεν ἐξ ἰδίας πρωτοβουλίας αὐτήν τήν πρότασιν (γεγονός τό ὁποῖον θά περιποιοῦσε τιμήν εἰς αὐτόν, ἤ ἁπλῶς ἐδέχθη πρότασιν - ἐντολήν ἀπό τόν Νικόλαον, ἀλλά ὀφείλω νά ὑπογραμμίσω ὅτι ἦτο ἡ μοναδική φωτεινή ἐξαίρεσις ἐκείνης τῆς σκοτεινῆς ἀπό πάσης ἀπόψεως περιόδου. Βεβαίως τό ἀποτέλεσμα εἶναι γνωστόν. Τό παρασυνοδικόν κατεστημένον συνεκάλεσε ἀστραπιαίως τούς "μεμυημένους εἰς τά σχέδια" εἰς ὁλονύκτιον συνεδρίασιν διά νά ματαιώσουν τήν συνάντησιν καί ἐπιβάλλουν εἰς ἐμέ ... τιμωρίαν (ὅπως μέ ἐνημέρωσε πρό ὀλίγων ἡμερῶν ἄνθρωπος πού εζησε ἀπό κοντά τά γεγονότα). Καί ἡ ἀπορία μου, τήν ὁποίαν κατέγραψα εἰς ἐπιστολάς μου καί εἰς τό διαδίκτυον καί ἄλλην φοράν καί τό ἐρώτημά μου εἶναι: Δέν ὑπάρχει ἔστω εἷς μεταξύ αὐτῶν, ὁ ὁποῖος νά ἀναλάβη ΠΡΙΝ ΑΠΕΛΘΗ ΤΩΝ ΩΔΕ, τόν ρόλον τοῦ φιλοπάτορος υἱοῦ (πρός τόν Νικόλαον), καί νά τοῦ καλύψη (τήν "γύμνια" τήν ὁποίαν τοῦ προεκάλεσαν αἱ ἀπό τοῦ 54/76 προδοσίαι του κατά τῆς Ὁμολογίας καί αἱ ἱεροσυλίαι του κατά τῆς 'Αποστολικῆς Διαδοχῆς: 'Εννοῶ δέν ὑπάρχει κάποιος νά τόν βοηθήση, ώστε νά βγάλη ἀπό ἐπάνω του τήν σωρείαν τῆς κοπρίας αὐτῆς ἡ ὁποία ἐπεσωρεύθη επ αυτού καί επί των ὁμόφρονων αυτω η κοινωνούντων μετ' αὐτοῦ, ἀρχῆς γενομένης ἀπό του "Απαλλακτικου Βουλεύματος 54/76» καί μέχρι τής καταδίκης αὐτῆς τῆς δῆθεν "ἐπί σχισματικῶν χειροθεσίας" (Νοέμβριος 2007) καί νά τόν ἀπαλλάξη οὕτω καί ἀπό αὐτάς τάς ἱεροσυλίας καί ἀπό τά αἱρετικά του φρονήματα, καί τίς ἄλλες βλασφημίες του καί ἀντικανόνικότητες καί ἐκκλησιαστικές παραβάσεις του, κλπ. καί ἐν γένει νά τόν ἐξαγάγη ἀπό τά ἀμέτρητα δεινά πού ἐπεσώρευσεν εἰς τήν Ἐκκλησίαν, καί τά ὁποῖα τόν ὡδήγησαν ἐκτός καί μακράν τῆς Σωστικῆς Κιβωτοῦ;' Αλήθεια, δέν ὑπάρχει κανείς; "Πάντες ἐξέκλιναν, πάντες ἠχρειώθησαν, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός;"