ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΝ ΤΟΥ 1972 ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑΣ ...
Ἰδού τό χειρόγραφον τοῦ 1972. «Οἰκονομητέον, ἔνθα οὐ παρανομητέον». «Μή παραλαβάνοντες τό ἀλλότριον, φθείροντες τό ἡμέτερον, ὄ ἐστι κακῶν οἰκονόμων». (Γρηγορίου Ναζιανζηνοῦ). ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ Κατά Σεπτέμβριον τοῦ 1971 Ἒξαρχία τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου μετέβη εἰς ΗΠΑ πρός διακανονισμόν σχέσεων μετά τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἐν Διασπορᾶ. Μετά ἀπό αἴτησιν τῆς ἡμετέρας Ἐξαρχίας, ἡ Ρωσική Σύνοδος ἤχθη εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 16-11/12.9.1971 Ἀπόφασιν, καθ’ ἥν, δύο Ἐπίσκοποι τῆς Συνόδου των, θά ἐχειροθέτουν τούς δύο Ἐπισκόπους Κάλλιστον καί Ἐπιφάνιον, οὗτοι τούς λοιπούς καί τόν λοιπόν Κλῆρον. Ἔκτοτε ἐδημιουργήθη τό πρόβλημα περί τοῦ πῶς δέον νά ἐκληφθῆ ἡ χειροθεσία. Ἐπηκολούθησεν μία ἑρμηνευτική δήλωσις τοῦ Μητροπολίτου τῶν ἐν Διασπορᾶ Ρώσων Φιλαρέτου, ὅτι δέον νά ἐκληφθῆ ὡς εὐλογία. (Βλέπε Ποιμαντορικήν Ἐγκύκλιον1972). Ἠναγκάσθημεν νά μελετήσωμεν τό πρόβλημα καί τήν θέσιν τοῦ ὅρου «χειροθεσία ἐν τῆ πράξει τῆς Ἐκκλησίας». Ὡς δέ θά ἀποδειχθῆ ἐκ τῶν ἀκολουθούντων, ἡ χειροθεσία ἐχρησιμοποι...