Η ΥΠ ΑΡΙΘΜ. 119/211/8/11/2020 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΗΡΥΚΟΝ
ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ
ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ
ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ
Ιεραποστολικον καί Αντιαιρετικον ενημερωτικόν Φυλλάδιον του «Συλλόγου των Ορθοδοξων» του Επισκοπείου – Ιερας Μονης Αγιας Αικατερινης Κορωπίου Αττικης, λειτουργουντος ως Παραρτηματος καί εις τα πλαίσα των σκοπων του ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ Ματθαιος ο Α. Διευθυνσις: 4ο χιλιομετρον Λεωφορου Κορωπίου Μαρκοπούλου, Τ.Θ. 54 Κορωπι 19401, Τηλ. 210 6020176, 60907162202, 6977290326
Αριθμ. Φυλλου 82 Ιανουαριος 2021
Η ΥΠ ΑΡΙΘΜ. 119/211/8/11/2020 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΗΡΥΚΟΝ
ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ & ΤΥΡΝΑΒΟΥ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ 9 – Τ.Κ. 41334 ΛΑΡΙΣΑ
ΤΗΛ. 24950 42020 & 2410 613651
Email: mitropolilarisis@gmail.com
Α.Π. 119/211 Εν Λαρίση 26/10-8/11/2020
Σεβ/τατε Κήρυκε,
Δια της παρούσης θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής:
Από της ενώσεως των Ρουμάνων εν τη Γνησία Ορθοδόξω Εκκλησία το 2008, προέκυψεν ως μη ώφειλεν, ζήτημα τρόπου εισαγωγής των επιστρεφόντων από της παναιρέσεως του Νεοημερολογητισμού – Οικουμενισμού εν τη Εκκλησία. Έκτοτε, υπό των Ρουμάνων επισκόπων τίθεται ζήτημα ανα-βαπτίσεως, όχι μόνον των προσφάτως επιστρεψάντων, αλλά και των παλαιόθεν γενομένων οικονομικώς αποδεκτών ως μελών της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, με Ομολογίαν Πίστεως και χρήσιν δι’ Αγ. Μύρου, οι οποίοι, από της αποδοχής των, συμμετείχον εις όλα σχεδόν τα Θεία Μυστήρια.
Η Γνησία Ορθόδοξος Εκκλησία της Ελλάδος, από τον Άγιο Πατέρα Βρεσθένης Ματθαίον, παρέλαβεν όπως Κληρικοί τε και Λαϊκοί γίνωνται αποδεκτοί με Ομολογίαν Πίστεως και χρίσιν δι’ Αγ. Μύρου, συμφώνως προς τον Ζ΄ Κανόνα της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου, όστις έχει ως εξής:
«Αλλά γαρ ο Ζ’ Κανών της Οικουμενικής Β΄ Συνόδου, όπως χρη δέχεσθαι τους εξ αιρέσεων επιστρέφοντας αριδήλως νομοθετεί. Εις δύο μοίρας άπαντας διελών τους μεν μύρω χρίεσθαι, τους δε ανα-βαπτίζεσθαι, διωρίσατο. Αρειανούς μεν ούν και Μακεδονιανούς και Σαββατιανούς και Ναυατιανούς τους λέγοντας εαυτούς καθαρούς και Αριστερούς και τεσσαρεσκαιδεκατίτας, εί τουν Τετραδίτας και Απολλιναριστάς, επείπερ, εξίσης ημίν τω Θείω τελούνται Βαπτίσματι, ούκ οίεται δείν τούτους αναβαπτίζειν, αλλά μετά του της σφετέρας αιρέσεως έγγραφον αναθεματισμόν, τω Αγίω Μύρω κελεύειν, το τε μέτωπον και τους οφθαλμούς, τας ρίνας, τα στόματα και τα ώτα και σφραγίζοντας λέγειν’ Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου. (Μέγα Ευχολόγιον σελ. 127-8 Εκδόσεως ΑΣΤΕΡΟΣ)»
Ο Ζ΄ λοιπόν Κανών της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου διακρίνει τους αιρετικούς που προσέρχονται εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν μετά την αποκήρυξιν της αιρέσεως «εις δύο μοίρας: Των μεν αιρετικών οι οποίοι ΕΤΗΡΗΣΑΝ τον Ορθόδοξον τύπον του μυστηρίου του Βαπτίσματος, επικαιροί τα άκυρα αυτών από την Θείαν χάριν Βαπτίσματα, αλλά Ορθοδόξως κατά τον τύπον γενόμενα με την χρίσιν του Αγίου Μύρου. Τους δε αλλοιώσαντας τον τύπον του Βαπτίσματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τους βαπτίζει με κανονικόν βάπτισμα.
Τον ως άνω Κανόνα επαναλαμβάνει αυτολεξεί και ο 95ος της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Με το ίδιον πνεύμα και η έν Λαοδικεία Τοπική Σύνοδος ορίζει δια του Ζ΄ αυτής Κανόνος: «Περί του, τους εκ των αιρέσεων, τουτέστι Ναβατιανών, ήτοι Φωτεινιανών, ή Τεσσαρεσκαιδεκατιτών επιστρεφομένους, είτε κατηχουμένους, είτε πιστούς τους παρ΄ εκείνοις μη προσδέχεσθαι, πριν αναθεματίσωσι πάσαν αίρεσιν, εξαιρέτως δε εν ή της πίστεως σύμβολα, χρισθέντας τε τώ αγίω Χρίσματι, ούτω κοινωνείν των Αγίων Μυστηρίων».
Αυτόν τον Ζ’ Κανόνα της Β΄Οικουμενικής Συνόδου καθώς και τον 95ον της ΣΤ΄ εφήρμοζον και οι Πατέρες της Ορθοδοξίας, μετά την Σύνοδον εκείνην καθώς και μετά την αντικατάστασιν του Ορθοδόξου ημερολογίου του 1924 υπό του Παπικού – Γρηγοριανού, έως πριν έλθουν μαζί μας οι Ρουμάνοι Επίσκοποι.
Τώρα με την επιμονήν των Ρουμάνων, σείς και οι Κύπριοι, καθώς μας είπατε, αναβαπτίζετε συνεχώς παλαιούς, οι οποίοι εισήλθον εις την Ορθοδοξίαν με Ομολογίαν και μύρωμα και εκοινώνουν σώμα και αίμα Χριστού επί πολλά έτη, αλλά και νεοεισερχομένους.
Ή παλαιόθεν, αλλά και μετά το 1924, 1935 και εφ΄εξής Πράξις της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ήτις επεκυρώθη και διετρανώθη δια της υπ΄Α.Π. 4/17-06-1985 Αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, καταδεικνύει ότι, «Το των Νεοημερολογιτών – Οικουμενιστών Βάπτισμα, τελούμενον απολύτως κατά τον ορθόδοξον τύπον, δέχεται κατά τον Ζ΄κανόνα της Β΄Αγίας Οικουμενικής Συνόδου και τον Α΄κανόνα του Μεγ. Βασιλείου, οικονομικώς, ήτοι τους προσερχομένους τη Ακαινοτομήτω Αγία του Χριστού Εκκλησία δέχεται, μη εξ΄υπαρχής τελούσα το Βάπτισμα αυτοίς, αλλά δι΄Αγ. Μύρου» («Κ.Γ.Ο.» 1983, ΣΕΛ. 222-223).
Με την απόφασιν υμών, του Προέδρου της Πανορθοδόξου Συνόδου, να βαπτίζετε ανεξελέγκτως τους Νεοημερολογίτας άνευ διακρίσεως εάν το βάπτισμά των το ηλλοίωσαν, ή έγινε κατά τον κανονικόν και Ορθόδοξον τύπον, δημιουργείται σοβαρόν πρόβλημα. Ως παράδειγμα τούτου θα αναφερθώ εν συντομία εις την προσωπικήν μου περίπτωσιν, η οποία αφορά και εις πλείστους άλλους. Οι γονείς μου με εβάπτισαν το 1937. Το πώς δεν το γνωρίζω, βρέφος γαρ τότε. Προϊούσης της ηλικίας μου και παρευρισκόμενος εις Βαπτίσεις ετέρων νηπίων, παρετήρουν τύπον ορθοδόξου Βαπτίσεως, όσον τουλάχιστον ηδυνάμην τότε να κρίνω.
Όταν προσήλθον τη Γνησία Ορθοδόξω Εκκλησία, μου εζητήθη από τον Ιερέα η Ομολογία Ορθοδόξου Πίστεως, την οποίαν και ωμολόγησα. Κατόπιν εχρίσθην υπ΄αυτού δι΄Αγ. Μύρου συμφώνως με τον ως άνω ιερόν Κανόνα. Έκτοτε δε συμμετείχον εις όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας, εξομολόγησιν, Θείαν Κοινωνίαν, Ιερωσύνην κ.λ.π. επ΄εσχάτων δε έλαβον και την Αρχιερωσύνην.
Μετά τα ανωτέρω, έρχεσθε σείς, ο Μεσογαίας Κήρυκος, και μου προτείνετε να βαπτισθώ εκ νέου, διότι το βάπτισμά μου ετελέσθη από νεοημερολογίτην κληρικόν.
Υποτεθείσθω (ό μη γένοιτο!) ότι έρχομαι εις το Βαπτιστήριον και μου υποδεικνύετε να επαναλάβω: «Αποτάσση τώ……..» και «έμπτυσον αυτόν» κ.λ.π. Η ελαχιστότης μου διερωτάμαι: τι να απαντήσω; Ποίον να αποταχθώ; Εκείνον τον Οποίον μοι εκοινώνεις καθ΄όλα αυτά τα έτη αφ΄ότου έγινα Ορθόδοξος και κατόπιν ιερούργουν ή αυτόν εις τον οποίον με την αρχικήν Ορθόδοξον Ομολογίαν μου ενέπτυσα και αναθεμάτισα και συνεχίζω να τον αναθεματίζω; Να εμπτύσω εις ποίον; Εις εκείνον μετά του οποίου από την αρχήν ωμολόγησα ότι «Συντάσσομαι» και με βάσιν αυτό μετελάμβανον όλα αυτά τα έτη; Μα και εκείνο το «Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου» τι απέγινε; Έφυγε, έληξε η προθεσμία της παραμονής και ισχύος του, δια να έλθη η νέα «σφραγίς» του νέου Βαπτίσματος; Και που πήγε το παλαιόν; Κενός ήμην από αυτά και ζητείτε να «Αποταχθώ» και να «Συνταχθώ» εν νέου;
Τι είσθε σείς οι σύγχρονοι αναβαπτισταί, οι οποίοι αντιφέρεσθε εις Ιερούς Κανόνας μεγάλων Οικουμενικών Συνόδων; Οι οποίοι τολμάτε να αντιπίπτετε τω Πνεύματι τω Αγίω τω λαλήσαντι τοις αγίοις Πατράσιν των εν λόγω Αγίων Συνόδων; Μήπως είσθε πνευματικώτεροι και αγιώτεροι από τα «πάγχρυσα στόματα του Λόγου», τους Πατέρας της Β΄ καθώς και της ΣΤ΄ Οικουμενικής Συνόδου; Μήπως ενδιαφέρεσθε σείς, πλείον τούτων δια την σωτηρίαν των προσερχομένων εις την Ορθοδοξίαν από τας μεγάλας αιρέσεις ή μήπως οι «πολύφωτοι εκείνοι αστέρες» δεν εγνώριζον τι ενομοθέτουν; Βεβαίως εγνώριζον ότι το Βάπτισμα είναι το θεμέλιον της Πίστεως εκάστου Χριστιανού, εις το οποίον πρέπει να οικοδομίση έκαστος με τα καλά έργα την Πίστην, ειδ΄ άλλως το θεμέλιον μένει θεμέλιον και το άγιον Βάπτισμα…….. απλή κολύμβησις. Δύναται νούς ανθρώπου να μετρήση το βάρος της βλασφημίας του αγίου Πνεύματος με τους παραλογισμούς τούτους που να σας ενέπνευσε ο σατανάς, με αποτέλεσμα να σας βυθίση όλους τους συνοδικούς και πρώην Ορθοδόξους Επισκόπους εις τον Τάρταρον του Παλαιοημερολογητικού Οικουμενισμού; Και έπεται συνέχεια πολλών πτώσεων!
Ή μήπως θεωρείτε ότι είναι μικρή η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος να «συλλειτουργήσης» και ενωθής με εκείνους που σε αναθεμάτισαν, σε καθήρεσαν και αφήρεσαν το μαναχικόν σου όνομα, Κήρυκος; Μικρή είναι η βλασφημία κατά του αγίου Πνεύματος, να συλλειτουργήσης με τον κακόδοξον και χειροτονημένον από καλογήρους Ευστάθιον; Διατί δεν ηκολούθησας καθώς σε σενεβουλεύομεν συχνά, την διαδικασίαν των Θείων και Ιερών Κανόνων, οι οποίοι κανονίζουν πώς να εισέρχωνται οι καθηρημένοι και οι εκτός Εκκλησίας εις την Εκκλησίαν; Πόσα τοιαύτα χρήσιμα και άγια έχεις δημοσιεύσει εις φυλλάδια και περιοδικά επί σειράν δεκατιών και τώρα όλα τα απέπτυσας και αντί να μετανοήσουν εκείνοι, «Μετανόησας» εσύ! Υπάρχουν χειρότερα των όσων έκανες και εξακολουθής να κάνεις;
Επ΄αυτού θα σου ενθυμήσω Σεβασμιώτατε τι έγραφες εις το βιβλίον «Παλαιοημερολογητικός Οικουμενισμός» προς τον Κορινθίας Κάλλιστον το 1977.
«Ομιλείτε εν συνεχεία περί ενώσεως. Αλλά γνωρίζετε Σεβασμιώτατε πως με όσα λέγετε περί ενώσεως, αρνείσθε την ενότητα της Εκκλησίας; Διότι η Εκκλησία είναι ΜΙΑ.
Η Εκκλησία είναι ΗΝΩΜΕΝΗ. Όταν δε ομιλούμεν περί ενώσεως από Ορθοδόξου σκοπιάς, δεν εννοούμεν άλλο τι, παρά την εν μετανοία επιστροφήν των εις το σχίσμα ευρισκομένων και την κοινωνίαν τούτων μετά του Εκκλησιαστικού Σώματος από το οποίον απεκόπησαν του Σώματος της Εκκλησίας, δηλ. του Σώματος του Χριστού» (σελ.16).
«Εις την Εκκλησιαστικήν Ιστορίαν παρατηρούμεν ότι, οσάκις εγένετο λόγος περί ενώσεως απεσχισμένων, η ένωσις εγένετο πάντοτε δια της μετανοίας και επιστροφής των Σχισματικών και ουχί διά της απευθείας κοινωνίας, μετά των Σχισματικών. Αυτή είναι φρονώ, η διδασκαλία της Εκκλησίας.
Την αλήθειαν αυτή φαίνεται ότι κηρύσσετε και υμείς εις όσα βιβλία ή έντυπα εξεδώσατε πρό του 1971. Έκτοτε επιζητείτε την «άνευ όρων» ενότητα, διά να μη είπω ότι επιζητείτε την διά «μετανοίας» σας ενότητα……» (σελ. 17).
Δύο τινά συμβαίνουν εδώ, με την περίπτωσιν υμών και των Κυπρίων που βαπτίζετε όλους τους προσερχομένους εκ του Νέου Ημερολογίου και με τους Παλαιούς Πατέρας που λαμβάνουν υπ΄ όψιν και εφαρμόζουν τον Ζ΄ Κανόνα της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου:
Ή ότι οι Πατέρες μετά την Β΄ και ΣΤ΄ Οικουμενικήν Σύνοδον αλλά και ο άγιος Βρεσθένης Ματθαίος με όλους τους Επισκόπους Ιερομονάχους και Ιερείς μέχρι τον π. Θωμάν και π. Ανδρέαν, οι οποίοι εδέχοντο τους αιρετικούς και επ’ εσχάτων τους Νεοημερολογήτας εις την Ορθοδοξίαν, με Ομολογίαν Πίστεως και την χρίσιν με Άγιον Μύρον, ήσαν, όπερ μη γένοιτο, ασεβείς, κακόδοξοι, αιρετικοί και μακράν της Εκκλησίας και ουδέν προσέφερον εις τους επιστρέφοντας ούτε την Θείαν Χάριν μετέδιδον! Ή συμβαίνει το αντίθετο, ότι εκείνοι ήσαν ορθόδοξοι και μας παρέδωσαν Ορθοδόξως και συμφώνως με τους Ιερούς Κανόνας τα, Άγιον Βάπτισμα, Θείαν Κοινωνίαν, Σώμα και Αίμα Χριστού κ.λ.π. και υμείς οι νέο-βαπτισταί είσθε εκτός πραγματικότητος και παράφρονες, βλάσφημοι και ασεβείς εις τους άγιους Πατέρας και κανόνας και εις το «εν Βάπτισμα» της Μίας Αγίας Εκκλησίας! Σκεφθήτε μόνον ότι ο Χριστός ο ίδιος αποφαίνεται «ο βλασφημήσας εις το άγιον Πνεύμα ούκ έχει άφεσιν ούτε εν τω νύν, ούτε εν τω μέλλοντι αιώνι» και «ασεβείς ούκ αναστήσονται εν Κρίσει».
Διά τούτο, παρακαλούμεν, σπεύσατε όσο πιο γρήγορα δύνασθε, αναθεωρήσατε, μετανοήσατε, διορθώσατε τα κακώς γενόμενα, κλαύσατε και θρηνήσατε, ιδιαιτέρως σύ σεβ/τε Κήρυκε, διότι αν σύ δεν ενέδιδες εις τας πιέσεις των Κυπρίων, των Ρουμάνων, Παχωμίου Ευσταθίου κ.λ.π., ουδέποτε θα ελάμβανεν χώραν το Οικουμενιστικόν ολίσθημα και πτώσις σου, ήτις συμπαρέσυρε και την πλειοψηφίαν της πάλαι ποτέ Πανορθοδόξου Συνόδου. Αναλογίσου τας ευθύνας σου! Παρακαλώ και προσευχόμεθα όλοι διά την εν Χριστώ μετάνοιαν και ανάνηψίν σας, όπως ο πολυεύσπλαχνος και όλος αγάπη Κύριος μας ευσπλαχνισθή και λογίση τάς βλασφημίας μας ως εν αγνοία και ουχί ως εν γνώσει μας γενομένας.
Εύχομαι με όλην μου την ψυχή να σπεύσετε προς διόρθωσίν σας, και επανέλθωμεν εις οδόν Κυρίου και οδόν σωτηρίας!
Υ.Γ. Επισημαίνω ωσαύτως ότι ηνώθητε μετά του υφ΄υμών του ιδίου και της Πανορθοδόξου Συνόδου καθηρημένου Παχωμίου όστις όχι μόνον εδέχετο, αλλά και επροπαγάνδιζε την χειροθεσία ως επί σχισματικών γενομένην, το οποίον σημαίνει ότι και υμείς, ο Μεσογαίας Κήρυκος, είσθε υπό καθαίρεσιν με την ιδίαν απόφασιν της καθαιρέσεως του Καλλίστου, του προηγηθέντος εις την περί χειροθεσίας προπαγάνδα. Και ενώ μέχρι προ τινός, έχων την ΚΑΛΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ, ηλέγχετε και τον Παχώμιον και άπαντας τους Νικολαϊτας με πλείστα όσα Ομολογιακά κείμενά σας, σήμερον ευρέθητε εις τον ίδιον λάκκον μετά του εκπεσόντος εις την τάξιν των μοναχών Παχωμίου!
Επί πλέον, εφ΄ όσον οι πρώτοι προπαγανδίσαντες ως επί σχισματικών χειροθεσίαν το 1971, υπήρξαν οι Φλωριναίοι, προκύπτετε και υμείς και οι Παχώμιος – Ευστάθιος, Φλωριναίοι και όχι Ματθαιϊκοί, ως ευθυγραμμιζόμενοι μετ΄αυτών εις το κορυφαίον τούτο ζήτημα.
Όθεν μοναδική οδός επιστροφής σας, η επαναδιακήρυξις και επανυπογραφή των όντως κορυφαίων Ομολογιακών κειμένων σας: 1. Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ του 2006, 2. Το βιβλίον ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ και 3. Η υπ. Α.Π. 424/22-2-2007 Επιστολή προς ιερέα π. Μάρκον Smith εις Βανκούβερ Καναδά, με θέμα: «Το σχίσμα του 2005 υπό των αρνηθέντων την Αρχιερωσύνην των πρώην εν Χριστώ αδελφών».
Διά τον «Αντιαιρετικόν Αγωνα Γνησιων Ορθοδόξων» (Ιεραποστολή καί Φιλανθρωπία) φυλλάδιον το οποίον εκδίδεται εις τα πλαίσια των σκοπων του ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ ΜΑΤΘΑΙΟΣ Ο Α καί του Παραρτηματος αυτου «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ» της Ιεράς Μητροπόλεως ΓΟΧ Μεσογαίας, Λαυρεωτικής καί Αχαρνων. Ελάχιστος προς Κύριον ευχέτης Ο Προεδρος του Μητροπολιτικου Φιλοπτωχου Ταμείου + Ο Μεσογαίας, Λαυρεωτικης καί Αχαρνων Κηρυκος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου